Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Τώρα... μιλάμε ή κορνάρουμε;



της Ιφιγένειας Κοντού
«Δεν συμφωνώ με όσα λες αλλά θα υπεραπιστώ μέχρι θανάτου, το δικαίωμά σου να τα λες». Η περίφημη αυτή φράση αποδίδεται στον Βολταίρο αν και μάλλον δεν την είπε ποτέ αλλά του την πρόσθεσε –λέει– η βιογράφος του: Έβελιν Μπίατρις Χολ που υπέγραφε με το ψευδώνυμο:S.g. Tallentyre.
Πολύ που μας νοιάζει... Εμείς σε αυτή τη χώρα, έχουμε συνηθίσει πλέον να μην ακούμε τον συνομιλητή μας... Σε καμία εκδήλωση της ζωής μας... Το ’χουμε κολλήσει από τα κανάλια όπου στα τηλεοπτικά παράθυρα ή στις εκπομπές λόγου [τι οξύμωρος χαρακτηρισμός] οι πολιτικοί μιλούν διαρκώς ο ένας πάνω από τον άλλον. Όχι μόνο δεν ακούν τι λέει ο άλλος ούτε καν παύουν να μιλούν όσο μιλά ο άλλος...
Ο καθένας λέει τα δικά του όπως σε μια σκηνή από το θεατρικό έργο: ‘Κατά Φαντασίαν Ασθενής’ που  ενώ κάποιος του μιλούσε, ο κατά φαντασίαν ασθενής τού λεγε ταυτόχρονα και πάνω από τη φωνή του συνομιλητή του, πόσο χάλια ήταν: «είμαι άρρωστος, πολύ άρρωστος».Έτσι και στις πολιτικές [και όχι μόνο] συνομιλίες μας: ο ένας αναπτύσσει μια άποψη, μια θεωρία, λέει τη γνώμη του τέλος πάντων, καλή ή κακή, κι ο άλλος, ο κατά φαντασίαν συζητητής μιλάει ταυτόχρονα λέγοντας αυτό που τον πονάει...
Στο τέλος, κάποιος από όλους εξοντώνεται σωματικά, πνευματικά και ψυχικά [όπως η Δαμανάκη απέναντι στην ακούραστη Παπακώστα, αν θυμάστε] και πιθανόν να ζητήσει πια βοήθεια από μια Ανώτερη Δύναμη [«Θεέ μου –Θεέ μου»] για να τα βγάλει πέρα.
Έτσι μάθαμε. Να μην ακούμε. Οπότε γιατί να ακούσουν οι αγρότες τη Βαγενά;
Μάλιστα, αντί να ξοδεύουν το σάλιο τους, άρχισαν να κορνάρουν. Προφανώς αυτό που έλεγε η κόρνα [ειρήσθω εν παρόδω, πόσο πολύ θυμίζει ο ήχος της ένα συμπαθές τετράποδο...] τους εξέφραζε απόλυτα. Οπότε δεν σκέφτηκαν ότι με αυτό που έκαναν, δεν σέβονται την Άννα Βαγενά όχι μόνο ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης ή ως εκλεγμένο μέλος του κοινοβουλίου αλλά ούτε ως καλλιτέχνιδα ούτε ως γυναίκα. Ούτε καν ως άνθρωπο.
Όταν μάλιστα τους ζήτησε να σταματήσουν την ηχορύπανση, κάποιος προσπάθησε να την βάλει στη θέση της [ποια να θεωρεί άραγε «θέση της»;] κάνοντάς της την παρατήρηση: «Αυτό που κάνατε δεν σας τιμάει» - Ποιο ακριβώς; Ότι ήρθε προσκεκλημένη για να μιλήσει και δεν της το επέτρεψαν τα κορναρίσματα; Κοίτα τώρα: αυτοί που κορνάρουν κατηγορούν αυτήν που δεν μπορεί να μιλήσει ότι δεν σέβεται τη γνώμη των αγροτών [sic… sic δεν θα πει τίποτα...sick πες καλύτερα].
Αυτό που έγινε μετά, ασφαλώς και δεν τιμά την αγαπητή Άννα Βαγενά και δεν της αρμόζει. Παρασυρμένη από το κλίμα αποδοκιμασιών των αγροτών, αποδοκίμασε και αυτή με τη σειρά της... Θαυμάσια. Εδώ είναι που ταιριάζει ένα άλλο ρητό  [του αμερικανού Cyrus S Ching ]: «ποτέ μην μπλέκεσαι σε καυγά με το γουρούνι... και οι δυο θα λασπωθείτε αλλά το γουρούνι το απολαμβάνει...»
Ό,τι και να πεις – αν σε αφήσουν φυσικά να το πεις – είναι λίγο...Είναι πραγματικά κρίμα που έχουμε φτάσει στο σημείο αυτό ως κοινωνία. Είναι πια φανερό σε κάθε μας ενέργεια ότι η κρίση που ζούμε δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κρίση αξιών, κρίση ηθική, κρίση αρχών.
Το περιστατικό δεν είναι για να περάσει στα ψιλά της ενημέρωσης. Πρέπει να το σκεφτούμε όλοι μας: Πώς θα επικοινωνούμε πλέον; Θα μιλάμε ή θα κορνάρουμε;
Με τα κορναρίσματα θα εκφράζουμε τις απόψεις μας; Ωραία. Τότε ας μην μαθαίνουν πλέον γράμματα τα παιδιά μας... Αντί για γραμματική και έκθεση, ας μαθαίνουν κορνάρισμα. Κι οι βουλευτές δεν χρειάζεται πλέον να εκφωνούν λόγους; Μπορούν στο εξής, απλώς να κορνάρουν.
tvxs

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου