Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Δημοκρατία της Βαϊμάρης: Όταν το «δημοκρατικό» τόξο, εκτοξεύει το φασιστικό βέλος.




Γράφει ο askordoulakos

«Το πιο σημαντικό άμεσο καθήκον είναι η δημιουργία ενός Ενιαίου Μετώπου όλων των εργαζομένων, προκειμένου να γυρίσει πίσω ο φασισμός, προκειμένου να προφυλαχτούν από την υποδούλωση και την εκμετάλλευση τους, καθώς και να διατηρήσουν τη δική τους φυσική ύπαρξη με την ισχύ και τη δύναμη της οργάνωσής τους. Πριν από αυτή την επιτακτική ιστορική αναγκαιότητα, όλοι οι λόγοι που μας αναστέλλουν και μας διαιρούν, όπως πολιτικές, συνδικαλιστικές, θρησκευτικές και ιδεολογικές απόψεις,  πρέπει να κατέχουν υποδεέστερη θέση».

Κλάρα (Άισνερ) Τσέτκιν, εναρκτήρια ομιλία στην τελευταία συνεδρίαση του Ράιχσταγκ, 30 Αυγούστου 1932.
 _____________

Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία για τα έργα και τις ημέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ιδίως με αφορμή την παρουσία και τη δράση των «σουμπεριτών» της Χ.Α. Για την εποχή εκείνη έχουν κάνει λόγο άπαντες, οι περισσότεροι εκ των οποίων μας φέρνουν τη Βαιμάρη ως παράδειγμα, για να μας πείσουν ότι πρέπει να κάτσουμε φρόνιμα, διότι οι πολλές αντιδράσεις οδηγούν στα...άκρα (η περίφημη θεωρία των 2 άκρων, των ανιστόρητων ηλιθίων της ομάδας «αληθείας») και στο φασισμό. Τι πραγματικά σημαίνει όμως η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και κυρίως, ποιες ουσιαστικές αναλογίες υφίστανται μεταξύ του τότε και του σήμερα; Ποιος και τι πραγματικά οδηγεί στο φασισμό;

Το κομβικό σημείο είναι ο Αύγουστος του 1914, όταν το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας(SPD), το οποίο τότε είναι το μεγαλύτερο κόμμα της χώρας με δύναμη, περί τα 1.000.000 μέλη, λέει ΝΑΙ στον πόλεμο, με την αιτιολογία ότι η Γερμανία είναι... αμυνόμενη κι όχι επιτιθέμενη καιυπερψηφίζει στο Ράιχσταντ τις πολεμικές δαπάνες! Τιμητική εξαίρεση, ο κομμουνιστής βουλευτής, νεαρός δικηγόρος τότε, Καρλ Λίμπνεχτ (Ομάδα Σπάρτακος). Η εν λόγω στάση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος ωστόσο, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.  Γραμματέας του SPD ήταν οΈμπερτ, ο οποίος από το 1904 έως το 1909 είχε φροντίσει να «επαγγελματοποιήσει» το κόμμα (135.000 επαγγελματικά στελέχη!), ερχόμενος σε πλήρη ρήξη με τις αρχές του ιδρυτή του, Κ. Μαρξ, ο οποίος απεχθανόταν την ιδέα ενός κόμματος «επαγγελματικών στελεχών».

Το 1918 ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος λαμβάνει τέλος, αφού η Γερμανία ηττάται στα πεδία των στρατιωτικών επιχειρήσεων κι ο...Πρίγκηψ Μαξ του Μπάαντεν τοποθετείται από τους νικητές Αγγλογάλλους επικεφαλής του γερμανικού Ράιχ, αντικαθιστώντας τον Κάιζερ Γουλιέλμο, ο οποίοςκαταρρέει κάτω από την οργή του λαού και των στρατιωτών στο μέτωπο. Σε ποιο κόμμα θα στηριχθεί ο...Πρίγκηψ Μαξ, ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει; Μα στο μεταλλαγμένο SPD φυσικά!

Καταλυτικό ρόλο σ’ όλα τα  παραπάνω θα παίξει το 1919 η Συνθήκη των Βερσαλλιών, βάσει της οποίας -εκτός της απόσπασης εδαφών και της αρπαγής του ορυκτού πλούτου (σας θυμίζει κάτι;)- ο Γερμανικός λαός υποχρεωνόταν να καταβάλλει –ως προκαταβολή- το ποσό των 12 δις χρυσών μάρκων (!), καθώς και να καταβάλλει ετησίως στους Αγγλογάλλους, ποσοστό 26% επί των...προπολεμικών γερμανικών εξαγωγών! Η εφαρμογή της Συνθήκης σήμαινε για τους Γερμανούς τότε, ό,τι σημαίνουν τα μνημόνια για τους Έλληνες σήμερα: Φτώχεια, εξαθλίωση και δουλοποίηση.

Το SPD καλείται να συμβάλλει στη δημιουργία νέου Συντάγματος και νέου κράτους εν μέσω Συνθήκης Βερσαλλιών,  εξεγερτικής διάθεσης και  πλήρους διάλυσης της κοινωνίας, της οικονομίας, του κρατικού μηχανισμού και του στρατού, ο οποίος επιστρέφει από το μέτωπο σε τραγική κατάσταση. Παράλληλα, στη γερμανική κοινωνία αρχίζουν να δημιουργούνται και να λειτουργούν Λαϊκά Συμβούλια (εργατικά, αγροτικά, στρατιωτικά κλπ), τα οποία αποτελούν de facto τοπικές εξουσίες διαχείρισης καθημερινών υποθέσεων.

Το SPD, κατά τη συγκρότηση του νέου κράτους και του νέου Συντάγματος (Βαιμάρη) έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους:

Να στηριχθεί στα επαναστατημένα λαϊκά συμβούλια και με μοχλό πίεσης τη λαϊκή εξέγερση ναανατρέψει το δολοφονικό καθεστώς των Βερσαλλιών, ή να συνταχθεί πλήρως με τους κυρίαρχους αντιδραστικούς κύκλους και να τηρήσει κατά γράμμα τις υποχρεώσεις, που απορρέουν απ’ τη Συνθήκη, ισοπεδώνοντας τη γερμανική κοινωνία; Το SPD καταλαμβάνεται από...το φόβο του λαού κι αποφασίζει να τηρήσει τις...διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας (σας θυμίζει κάτι;) και να ισοπεδώσει το γερμανικό λαό, στέλνοντας τους παρακρατικούς και τους παραστρατιωτικούς θύλακες να τσακίσουν τα Λαϊκά Συμβούλια (τα σημαντικά πολιτικά και τακτικά λάθη των ηρωικών Σπαρτακιστών είναι ένα ζήτημα για άλλη συζήτηση). Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η Συντακτική Συνέλευση για την ανάδειξη του νέου Ράιχ έγινε στη μικρή πόλη της Βαϊμάρης (Γενάρης 1919) κι όχι στο Βερολίνο, όπως ήταν το κανονικό, διότι στην πρωτεύουσα της Γερμανίας και σ’ όλη τη Βαυαρία μαίνονταν οι αιματηρές μάχες μεταξύ των Φράικορπς και των Σπαρτακιστών...

Το Συνταγμα της Βαιμάρης, ήταν σχετικά προωθημένο για την εποχή του αφού αναγνώρισε ορισμένα ατομικά δικαιώματα (ψήφος στις γυναίκες κλπ), ωστόσο έστρωσε το πολιτικό, θεσμικό καιιδεολογικό χαλί, πάνω στο οποίο πάτησαν οι Ναζί για να φτάσουν στην εξουσία. Δύο είναι οι βασικά σημεία της Βαϊμάρης:

1. Ο Καγκελάριος, σε περιόδους εθνικής ανάγκης (σας θυμίζει κάτι αυτό;), μπορεί ανά πάσα στιγμή νακαταλύει το Σύνταγμα και να ασκεί ο ίδιος έκτακτες εξουσίες, ή να σχηματίζει κυβερνήσεις, όπωςαυτός κρίνει!
Αν θυμάμαι καλά, εκεί πάτησε ο Χιντερμπουργκ για να φέρει το Χίτλερ στην εξουσία, εκεί πάτησε κι ο Χίτλερ για να διαλύσει τη Βουλή και να συλλάβει τους αντιφρονούντες.

2. Το κράτος οφείλει να παραμένει και θα παραμένει ουδέτερο στην ταξική σύγκρουση (!). Οι εργάτες οφείλουν να συνεργάζονται με τους εργοδότες, επ’ ωφελεία της εθνικής οικονομίας (σας θυμίζει κάτι αυτό;)... Αυτό αποτέλεσε την πρωταρχική βάση της δημιουργίας των μετέπειτα μεγάλων  γερμανικών καρτέλ (βλέπε Άιγκεφάρμπεν), που στήριξαν τους Ναζί.

Είναι φανερό, ότι η Βαϊμάρη, αποτελεί ουσιαστικά την τυπική επικύρωση της επιλογής του SPD, να δεχθεί τις επιλογές, που επέβαλαν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής, η οποία είχε ως φυσική εξέλιξη τη ναζιστική λαίλαπα. Δεν αποφάσισε -στηριζόμενο στο λαό- ν’ ανατρέψει το καθεστώς των Βερσαλλιών, να εθνικοποιήσει τη Ράιχσμπανκ (Τράπεζα της Γερμανίας) και να διαγράψει τα επαχθή χρέη, με τα οποία φορτώθηκαν οι Γερμανοί, όπως πρότειναν τότε οι μπολσεβίκοι αλλά...και ο Κέινς («Οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης» εκδ. Παπαζήση).

Ας μη μας διαφεύγει, ότι την πρόσκαιρη λαοφιλία του, ο Χίτλερ την όφειλε στην άρνηση του ναζιστικού καθεστώτος να καταβάλλει τις πολεμικές αποζημιώσεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η λογική του SPD (είμαστε σε μειονεκτική θέση και δεν πρέπει να έρθουμε σε ρήξη με τους συμμάχους μας) οδήγησε σημαντικό μέρος των εξαθλιωμένων κι εξοργισμένων μαζών  στην αγκαλιά των ναζιστικών τεράτων, που με τις πλάτες των πιο αντιδραστικών κύκλων, αξιοποίησαν τη λαϊκή οργή (σας θυμίζει κάτι;) και τη διοχέτευσαν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ίδια λογική φαίνεται ότι διέπει και τη σημερινή, καθ’ ημάς...κυβερνώσα και...υπεύθυνη Αριστερά, η οποία ομνύει στο ευρώ και την τήρηση των διεθνών μας «υποχρεώσεων», ενώ επιπλέοννομιμοποιεί με την παρουσία της και το χρεοκοπημένο Κοινοβούλιο των επιτετραμμένων της τρόικα.

 Όπως τότε το SPD, έτσι σήμερα κι η κυβερνώσα και...υπεύθυνη Αριστερά αποφεύγει, όπως ο δράκουλας το σκόρδο, να οργανώσει και να κινητοποιήσει το λαό, πέρα από πολιτικές, ιδεολογικές, ή άλλες διαφορές, με ΠΡΩΤΟ και ΑΜΕΣΟ στόχο την ανατροπή του αποικιακού καθεστώτος, τη συντριβή του φασισμού μέσω της πλήρους και ουσιαστικής αποκατάστασης της Δημοκρατίας, τηνπαραδειγματική τιμωρία των ενόχων και την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή του λαού στις κεντρικές αποφάσεις και τη διαμορφούμενη πολιτική. Δεν αντιλαμβάνεται. πως η Ελλάδα (και κατ’ επέκταση η Ευρώπη) έχει ανάγκη από μια νέα επανάσταση, που θα είναι μείξη της Γαλλικής και τηςΟκτωβριανής! Δεν αντιλαμβάνεται, ότι το επίσημο πολιτικό σύστημα ήταν αυτό, που έφερε και στήριξε το Χίτλερ στη Γερμανία και τη Χ.Α. στην Ελλάδα.

Αντ’ αυτού, συζητάει και χαριεντίζεται στα κανάλια με την ξεπουλημένη δημοσιογραφική αλητεία, επιλέγει να ενταχθεί στο...δημοκρατικό τόξο, ενσωματώνεται στο επίσημο πολιτικό σύστημα και αντιτίθεται στο φασισμό, όχι με κοινωνικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους, αλλά με όρους...Χόλλυγουντ, με αποτέλεσμα το... δημοκρατικό τόξο να εκτοξεύει το φασιστικό βέλος, όπως έγινε και στη Γερμανία του μεσοπολέμου.

Για να το πούμε πιο απλά: Η Βαϊμάρη μας διδάσκει, ότι στο φασισμό δεν οδηγεί η ρήξη, αλλά ο συμβιβασμός.

ΥΓ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!


ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Ο Γιάννης απ’ τα Σεπόλια

Του Παντελή Μπουκάλα

Ο Γιάννης γεννήθηκε στα Σεπόλια. Οπως άλλα τρία αδέρφια του. Σε άλλες χώρες, ο τόπος γέννησης θα αρκούσε για να του δώσει υπηκοότητα. Εμείς, όμως, πιο σκληροί και από τους Αθηναίους του κλεινού αλλά και κλειστού άστεως, τα συναρτάμε όλα με το δίκαιο του αίματος, όχι του εδάφους. Οχι ακριβώς «αίμα, τιμή...», όπως ουρλιάζουν οι εθνοαιματολόγοι (αυτοί που «εμπλούτισαν» με μαιάνδρους την ελληνική σημαία, για να υποδηλώνουν το φιλοναζιστικό πιστεύω τους), αλλά περίπου.
Στην πατρίδα των γονιών του, ο Γιάννης δεν έχει πάει ποτέ. Την ξέρει μόνο από τις αφηγήσεις τους. Λεφτά και χρόνος για ταξίδια δεν περίσσευαν. Γιατί ο μικρός πήγαινε σχολείο, εδώ βέβαια, στο ελληνικό, και ταυτόχρονα δούλευε· όπου μπορούσε. Ποιος ξέρει. Ισως καθάρισε και το δικό σας αυτοκίνητο, αν περάσατε από τα Σεπόλια ή, αργότερα, από του Ζωγράφου.

Αλλά κάποια στιγμή ο μεγάλος του αδερφός, ο Θανάσης, μπασκετόφιλος όπως όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν στον ίσκιο του Παπαλουκά και του Διαμαντίδη, κατάλαβε ότι ο Θεός, όποιος θεός τέλος πάντων, δεν έδωσε στον Γιάννη τόσο μεγάλο άνοιγμα χεριών (πάνω από δύο μέτρα) για να πλένει πιο εύκολα τα ξένα παρμπρίζ. Αλλά για να παίζει μπάσκετ.

Κι ήρθε έτσι ένας καιρός που οι ειδικοί του ΝΒΑ έτρεχαν από την Αμερική για να δουν μπάσκετ στην Ελλάδα. Να δουν τον Γιάννη και τον Θανάση στον Φιλαθλητικό Ζωγράφου, πριν καν παίξουν σε ομάδα της Α΄ Εθνικής. Και χθες, ο μικρός με το μεγάλο άνοιγμα χεριών και το πιο μεγάλο ταλέντο επελέγη 15ος στο ντραφτ του ΝΒΑ. «Πιο ψηλά από κάθε άλλον Ελληνα», λένε οι ειδήσεις, κάτω από μια φωτογραφία όλο χαμόγελα και με την ελληνική σημαία.

Κι εδώ είναι που φρίττουν όσοι ουρλιάζουν «αίμα, τιμή...» κι όσοι ετοιμάζουν νόμους περί ιθαγένειας με στόχο τον αποκλεισμό και όχι την ένταξη. Αν περνούσε από το χέρι τους, θα ξεβάφτιζαν από Ελληνα τον Γιάννη. Που πήρε την υπηκοότητα λόγω «εξαιρετικών υπηρεσιών». Εμφανίζεται έτσι σαν χάρισμα το δικαίωμά του, δικαίωμα όσων γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ αλλά τους στερείται η ελληνική υπηκοότητα. Για όλους αυτούς τους κατάφωρα αδικημένους θα παίζει τώρα μπάσκετ, και στην Εθνική Ελλάδος, ο Γιάννης. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Με καταγωγή από τη Νιγηρία.

Πηγή: Καθημερινή

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Προσφυγή στο ΣτΕ για την ακύρωση της μεταβίβασης του Ίσσου στο ΤΑΙΠΕΔ



Φίλοι του Εναλλακτικού Πολιτιστικού Εργαστηρίου καθώς κι εκπρόσωποι 13 κοινωνικών και πολιτικών φορέων του νησιού κατέθεσαν αίτηση στο ΣΤΕ για ακύρωση της απόφασης με την οποία μεταβιβάζεται ο Ίσσος στο ΤΑΙΠΕΔ. - Ποιοι οι εφτά λόγοι που ζητούν την ακύρωση...
Αναλυτικά, το σχετικό κείμενο που εκδόθηκε αναφέρει τα εξής: 
"Χτες 25/06/13, μέλη, φίλοι του Εναλλακτικού Πολιτιστικού Εργαστηρίου και εκπρόσωποι δεκατριών κοινωνικών - πολιτιστικών φορέων, τόσο της ευρύτερη περιοχής του Ίσσου όσο και της υπόλοιπης Κέρκυρας, κατέθεσαν στο ΣτΕ Αίτηση Ακύρωσης της Απόφασης αριθ. 234/24-04-13 (ΦΕΚ 1020/Β/25-04-13) με την οποία μεταβιβάζεται στο ΤΑΙΠΕΔ το ακίνητο ΑΒΚ 468 Νήσος ή Ίσσος εκτάσεως 1.788.268,00 τμ..

Η συγκεκριμένη περιοχή, είναι ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ και θα έπρεπε να έχει χαρακτηριστεί ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ. Αντίθετα, το ελληνικό κράτος, ουδέποτε φρόντισε να γίνει αυτό, όπως επίσης ουδέποτε εξέδωσε Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία και την οικολογική διαχείριση της περιοχής, που εμπίπτει σε Ζώνη Ειδικής Προστασίας της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ (Natura 2000).

Διαθέτει το περίφημο κεδροδάσος καθώς και τις μοναδικές στην Ελλάδα πετρόμορφες αμμοθίνες (δηλ. αμμοθίνες που έχουν πετροποιηθεί και σύμφωνα με την Ελληνική Γεωλογική Εταιρία, πρόκειται για παλαιοθίνες [Πλειστοκαινικής ηλικίας] με υψόμετρο μεγαλύτερο των 15 m. Επίσης, στα Αρχαιολογικά Ανάλεκτα εξ Αθηνών (ΑΑΑ) [Υπ. Πολιτισμού, Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων] (ISSN 0004-6604), αναφέρεται ότι υπάρχουν σημαντικά προϊστορικά ευρήματα και πετρώματα ακόμα και 700.000 χρόνων.

Το εν λόγω “ακίνητο”, είναι ένα σχεδόν αδιατάρακτο φυσικό οικοσύστημα μεγάλης αισθητικής, βιολογικής αξίας. Είναι ο κυριότερος υγρότοπος στο νησί της Κέρκυρας, υψίστης σημασίας για την προστασία της άγριας ζωής (σπάνια ζώα όπως Ονυχοχελώνα, Στικτή νεροχελώνα, Γραμμωτή νεροχελώνα κλπ) και ιδιαίτερα της ορνιθοπανίδας, καθώς και για τη διατήρηση των τύπων αυτοφυούς βλάστησης που υπάρχουν στην περιοχή (σπάνια φυτά όπως ο κρίνος της θάλασσας, θαμνοκυπάρισσα [Juniperus phoenicea] κλπ).

Είναι με δυο λόγια, το “τέλειο ακίνητο” για τους επίδοξους εκποιητές των φυσικών μνημείων της Ελλάδας...!

Οι λόγοι Ακύρωσης είναι 7:

1. Η προσβαλλόμενη είναι αόριστη καθώς όχι μόνο δεν δημοσιεύεται κανένα Τοπογραφικό Διάγραμμα της μεταβιβαζόμενης έκτασης στο ΦΕΚ, αλλά και στο κείμενο δεν υπάρχει καμία αναφορά σε Τοπογραφικό Διάγραμμα κάποιας υπηρεσίας, από όπου να προκύπτει η θέση και τα όρια της μεταβιβαζόμενης έκτασης.

2. Η προσβαλλόμενη αντίκειται στο πνεύμα του άρθρου 11, παρ 2 του ν. 3986/2011

καθώς η επίδικη έκταση πληροί όλες τις προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό της ως διατηρητέου μνημείου της φύσης και ως περιοχή τουλάχιστον προστασίας της φύσης.

3. Η προσβαλλόμενη αντίκειται στο άρθρο 11, παρ 4 του ν. 3986/2011 καθώς δεν έχει εκδοθεί το προβλεπόμενο από το άρθρο 19 του 1650/86 παρ 4.2.γ. όπως ισχύει, προεδρικό διάταγμα το οποίο καθορίζει ειδικότερους όρους και περιορισμούς δόμησης, χρήσεις γης, καθώς και κάθε άλλου ζητήματος που αφορά στην προστασία και οικολογική διαχείριση των ΖΕΠ, με συνέπεια να μην μπορεί να κριθεί εάν τυχόν αξιοποίηση μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στην ορνιθοπανίδα.

4. Παρόλο που πρόκειται για έκταση ανέκαθεν δημόσια δεν έχουν καθοριστεί τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας, πράγμα που μετά την πώληση θα οδηγήσει σε μελλοντικές απαλλοτριώσεις για τον καθορισμό αιγιαλού και παραλίας προς βλάβην της εθνικής οικονομίας.

5. Όσον αφορά τα κοινόχρηστα τμήματα της έκτασης (αιγιαλός - παραλία, δημόσια δάση - δασικές εκτάσεις) η προσβαλλομένη πράξη καθώς και οι διατάξεις εξουσιοδοτικού νόμου ν. 3986/2011, αντιτίθενται σαφώς στη συνταγματική προστασία και το βασικά αναπαλλοτρίωτο των δημόσιων κοινόχρηστων πραγμάτων, η οποία επιτάσσεται από τον συνδυασμό των διατάξεων 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1, εδ. α΄ του Συντάγματος, αλλά και από την ίδια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.

6. Παραβίαση ουσιώδους τύπου της κανονιστικής πράξης (παραβίαση του άρθρου 29 Α του ν. 1558/1985).

7. Αντίθεση της προσβαλλομένης πράξης στο άρθρο 43 παρ. 2 εδ. β) Συντάγματος (αντισυνταγματική εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικής πράξης αντί κανονιστικού προεδρικού διατάγματος).

Στην Προσφυγή του Εναλλακτικού Πολιτιστικού Εργαστηρίου, συμμετείχαν εκπρόσωποι των φορέων: του “Πολιτιστικού Συλλόγου Αργυράδων”, του “Αγροτικού Συνεταιρισμού Αργυράδων”, της “Συντονιστικής Επιτροπής της Κίνησης Πολιτών κατά του ξεπουλήματος και της καταστροφής του Ερημίτη”, της “Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Κέρκυρας” του “Πολιτιστικού Συλλόγου Αγ. Ματθαίου”, του “Αγροτικού Συλλόγου Αγ. Ματθαίου”, του “ΑΠΣ Κρόνος Αργυράδων”, του “ΣΕΒΕΑΓΑ”, του “Πολιτιστικού Συλλόγου Νεοχωρακίου”, του “Πολιτιστικού Συλλόγου Μαραθιά”, του “Εξωραϊστικού Πολιτιστικού Συλλόγου Χλομοτιανών”, του “Εξωραϊστικού Συλλόγου Επισκοπιανών Ι. Καποδίστρια” και του “Προοδευτικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Βραγγανιωτίκων”.

Όλοι μαζί διαμηνύουμε: η φύση δεν εκποιείται, το περιβάλλον δεν εμπορευματοποιείται και η ποιότητα της ζωής δεν μετριέται με επενδύσεις που μόνο στόχο έχουν την κερδοσκοπία. Αυτή η επιζήμια, για τον τόπο και τα σπάνια οικοσυστήματα, στρατηγική κάλυψης του δημόσιου χρέους, πρέπει να σταματήσει τώρα, πριν είναι πια αργά. Η μνημονιακή πολιτική του ξεπουλήματος με οποιοδήποτε τίμημα, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Γι' αυτό λοιπόν, θεωρούμε χρέος μας να αντισταθούμε στις επικείμενες αντισυνταγματικές μεταβιβάσεις στο ΤΑΙΠΕΔ, όλων εκείνων των αναπαλλοτρίωτων κοινόχρηστων πραγμάτων, για τα οποία έχουμε έννομο συμφέρον ως προς την προστασία τους".
corfupress

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Ο ρόλος των ιδιωτικών καναλιών στο κλείσιμο της ΕΡΤ

Του Νίκου Μιχαλίτση

Στις 11 Ιουνίου 2013 η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ, τη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Παρά την διεθνή κατακραυγή, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η μανία των «μεγάλων» ιδιωτικών καναλιών της Ελλάδας να υποστηρίξουν με κάθε τρόπο την κυβερνητική απόφαση μέσα από τις ειδήσεις τους και τις ενημερωτικές εκπομπές. Δεν στάθηκαν όμως μόνον εκεί.  Προσέφεραν όλα τα τεχνικά τους μέσα για να σβήσουν τη φωνή και την εικόνα της ελεύθερης και ανοιχτής ΕΡΤ που δεν σταμάτησε ποτέ να λειτουργεί, χάρις στην απόφαση των εργαζομένων να μην την αφήσουν να σιγήσει. Τεχνικοί ιδιωτικών καναλιών συνόδευαν τις αστυνομικές δυνάμεις που έκαναν έφοδο στους πομπούς της ΕΡΤ και αφού αρχικά τους έκλεισαν στη συνέχεια βοήθησαν στην εκπομπή ψηφιακού σήματος με μπάρες που μεταδιδόταν με τη βοήθεια δύο ιδιωτικών φορέων, του ΟΤΕ και της Digea.

Ο κόσμος αναρωτιόταν τι σχέση μπορούν να έχουν αυτοί οι ιδιωτικοί φορείς με  το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνον έχουν σχέση, αλλά συμμετείχαν ενεργά, ιδιαίτερα η Digea,  σε ένα σχέδιο της κυβέρνησης για ολοκληρωτικό έλεγχο του τηλεοπτικού χώρου, όπως αυτός θα διαμορφωθεί στη νέα ψηφιακή εποχή.
Τι είναι η Digea;
Η Digea είναι μία εταιρεία που προσφέρει υπηρεσίες ψηφιακής κωδικοποίησης και εκπομπής στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (Πάροχος Δικτύου) και έχει λάβει σχετική άδεια από την ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) μόνον για την πρώτη φάση της μετάβασης στην ψηφιακή τηλεόραση που αφορά 23 σημεία εκπομπής ανά την Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι τόσο η ευρωπαϊκή νομοθεσία αλλά και η ελληνική (νόμος 3592/2007) απαγορεύει ένας πάροχος δικτύου να είναι και πάροχος περιεχομένου (δηλαδή τηλεοπτικός σταθμός), για να μην έχει δυνατότητα να κατακτήσει δεσπόζουσα θέση στην τηλεοπτική αγορά, η Digea αποτελεί μία κοινοπραξία 6 μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών που έχουν ίσα μερίδια ο καθένας. Ιδιοκτήτες των σταθμών αυτών είναι ισχυροί παράγοντες της ελληνικής οικονομίας που σχετίζονται με τη βιομηχανία των κατασκευών, το εφοπλιστικό κεφάλαιο και την ιδιοκτησία συγκροτημάτων των media. Έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν ακόμα και από πρωθυπουργούς της χώρας ότι χρησιμοποιούν τη δύναμη των συγκροτημάτων media που κατέχουν για να διαπλέκονται με την πολιτική εξουσία και να προσκομίζουν οφέλη στις άλλες δραστηριότητές τους. Όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, παρά τις αρχικές τους εξαγγελίες για αποδέσμευση από τον εναγκαλισμό των καναλαρχών, κατέληξαν να συμμαχήσουν μαζί τους με αντάλλαγμα τη σκανδαλώδη υποστήριξη της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, από τα κανάλια τους.
Οι συνεταίροι της Digea είναι σήμερα  οι παρακάτω τηλεοπτικοί σταθμοί:
-          MEGA, ιδιοκτησίας των κ. Μπόμπολα και Ψυχάρη
-          ΑΝΤ1, ιδιοκτησίας του κ. Κυριακού
-          STAR, ιδιοκτησίας του κ. Βαρδινογιάννη
-          ΣΚΑΪ, ιδιοκτησίας του κ. Αλαφούζου
-          ALPHA, ιδιοκτησίας του κ. Κοντομηνά
-          ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV, ιδιοκτησίας του κ. Κυριακού
Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένας από τους σταθμούς αυτούς δεν διαθέτει σήμερα νόμιμη άδεια, αφού η συνέχιση του καθεστώτος των προσωρινών αδειών  που είχε εγκριθεί από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), κρίθηκε παράνομη  με την απόφαση 3578/2010 της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η Δημοπρασία για τη χορήγηση συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης
Το κλείσιμο της ΕΡΤ συνέπεσε  με τη διαβούλευση των προδιαγραφών της δημοπρασίας για τη χορήγηση των συχνοτήτων της ψηφιακής τηλεόρασης.  Η διαβούλευση τελείωσε στις 19 Ιουνίου 2013 και σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα Τηλεπικοινωνιών του Υπουργείου Ανάπτυξης κ. Μεν. Δασκαλάκη, η δημοπρασία θα προκηρυχθεί το αργότερο έως τις 30 Ιουνίου 2013.



Σύμφωνα με τις προδιαγραφές της δημοπρασίας (που δόθηκαν σε διαβούλευση πριν κλείσει η ΕΡΤ) αποδίδονται 2 συχνότητες στην ΕΡΤ (από 3 που είχε μέχρι πρότινος), 4 συχνότητες για παρόχους δικτύου εθνικής εμβέλειας (από 2 που είχαν πριν) και 2 συχνότητες για παρόχους δικτύου περιφερειακής εμβέλειας.
Η ΕΡΤ ήταν εκ του νόμου πάροχος δικτύου και ως δημόσια υπηρεσία δεν πληρώνει για τη χρήση των δημόσιων συχνοτήτων.
Οι υπόλοιπες 6 συχνότητες (4 εθνικής και 2 περιφερειακής εμβέλειας) είναι εκείνες για τις οποίες θα γίνει η δημοπρασία από την οποία το κράτος υποτίθεται ότι επιδιώκει να προσκομίσει το μέγιστο δυνατό οικονομικό όφελος για την εκμίσθωσή τους σε ιδιωτικές εταιρείες για μια περίοδο 15 ετών, με διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό.
Ως εδώ θα ήταν όλα καλά εκτός από τη μείωση των συχνοτήτων της ΕΡΤ από τρεις σε δύο.
Οι «υποβοηθητικές» αιφνίδιες αποφάσεις
Το γεγονός ότι η ΕΡΤ δεν επρόκειτο να πάρει μέρος στον διαγωνισμό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να πάρει μέρος στη διαβούλευση. Αντιθέτως, η ΕΡΤ ήταν ο απολύτως αρμόδιος φορέας που θα υποστήριζε το δημόσιο συμφέρον στην προκειμένη περίπτωση. Η αιφνίδια απόφαση να κλείσει, την εμπόδισε να διατυπώσει τις απόψεις της ακόμα και κατά της μείωσης του αριθμού των συχνοτήτων που της αποδίδονται υπέρ των ιδιωτικών παρόχων δικτύου. Το δε σχέδιο του διαδόχου σχήματος της ΕΡΤ, όπως έχει διατυπωθεί από την κυβέρνηση (ένα μόνον τηλεοπτικό κανάλι) προδιαθέτει για περαιτέρω μείωση των συχνοτήτων του δημόσιου φορέα σε μία και πάλι υπέρ των ιδιωτών. Ικανοποιεί δε απολύτως το διαρκές αίτημα των ιδιωτικών καναλιών για τεχνολογική οπισθοδρόμηση του δημόσιου φορέα εξαφανίζοντας από τον τηλεοπτικό χάρτη το κανάλι High Definition (ΕΡΤ HD) που τόσο μίσησαν και πολέμησαν αντίθετα με τους τηλεθεατές που το υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό.
Οι υποβοηθητικές «παραλείψεις»
Μία περίεργη «παράλειψη» στις προδιαγραφές  δημιουργεί  ένα  πρωθύστερο σχήμα και εξασφαλίζει ευθύς εξ αρχής τη βεβαιότητα στην Digea ότι θα είναι ο νικητής του διαγωνισμού. Πρόκειται για το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που προκηρύσσεται δημοπρασία για να αδειοδοτηθεί  ο πάροχος δικτύου (που θα προσφέρει τεχνικές υπηρεσίες εκπομπής), χωρίς να έχουν αδειοδοτηθεί προηγουμένως οι πελάτες του, δηλαδή οι πάροχοι περιεχομένου (οι τηλεοπτικοί σταθμοί). Οποιαδήποτε σοβαρή εταιρεία ήθελε να επενδύσει στη χώρα μας, θα έπρεπε να αγοράσει τις συχνότητες  από την πολιτεία με σκοπό να τις μεταπωλήσει σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν θα έβρισκε σήμερα ούτε έναν νόμιμο πελάτη. Και όχι μόνον αυτό. Θα έβρισκε απέναντί της έναν ανταγωνιστή, η εταιρεία του οποίου θα απαρτιζόταν από τους 6 μεγαλύτερους πελάτες της.
Έχουν ακούσει οι συντάκτες των προδιαγραφών ποτέ την έννοια του αθέμιτου ανταγωνισμού; Μάλλον όχι. Ελπίζουμε πάντως να μην αγνοήσουν την πλειονότητα των απαντήσεων στην διαβούλευση που εντοπίζουν την περίεργη παράλειψη και ζητούν να υπάρξει ασυμβίβαστο της διπλής ιδιότητας παρόχου δικτύου και παρόχου περιεχομένου.
Ας βεβαιωθούμε ότι δεν θα έχουμε ανταγωνιστή
Τα εμπόδια συμμετοχής άλλης εταιρείας όμως δεν σταματούν εδώ. Στις προδιαγραφές υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα εγκατάστασης πομπών σε 156 κέντρα εκπομπής (σελ. 45 – 49), όπου απαιτείται να εγκατασταθούν από τον πάροχο δικτύου 5 πομποί ανά κέντρο, δηλαδή συνολικά 780 πομποί. Το χρονοδιάγραμμα αυτό πρέπει να υλοποιηθεί με απώτατη ημερομηνία έναρξης την 30η Σεπτεμβρίου 2013 και ημερομηνία λήξης την 30η Σεπτεμβρίου 2014. Στον ίδιο χρόνο θα πρέπει να υπάρξει αδειοδότηση των κεραιοσυστημάτων στα 156 κέντρα εκπομπής, διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα. Ειδικά για νέους παρόχους επιφυλλάσσει και πρόσθετα εμπόδια. Οφείλουν εντός 3 μηνών από τη χορήγηση της άδειας να έχουν αναπτύξει δίκτυο σε όλα τα κέντρα εκπομπής που έχει παρουσία η ΕΡΤ (σελ. 43).
Απόκλιση από το χρονοδιάγραμμα δεν επιτρέπεται.
Ας φανταστούμε λοιπόν μια υποθετική εταιρεία που θέλει να πάρει μέρος στον διαγωνισμό που προκηρύσσεται στις 30 Ιουνίου. Υπολογίζει ότι θα έχει ένα  θετικό αποτέλεσμα μετά την αξιολόγηση στην καλύτερη περίπτωση στα τέλη Αυγούστου.
Θα πρέπει μέσα σε έναν μήνα να έχει παραγγείλει και παραλάβει 780 πομπούς, να έχει αδειοδοτήσει 156 κεραιοσυστήματα, να έχει δημιουργήσει συνεργεία που θα στήσουν σε ένα έτος 780 πομπούς κ.λπ.
Δυστυχώς, οποιαδήποτε σοβαρή εταιρεία γνωρίζει ότι αυτά μπορούν να γίνουν μόνον από κάποιους που είναι βέβαιοι εκ των προτέρων ότι θα κερδίσουν τον διαγωνισμό και θα έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα  και έγκαιρα γι’ αυτό.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ εξασφαλίζει την αδυναμία της να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο χρονοδιάγραμμα που απαιτεί προετοιμασία. Έτσι βγαίνει και η ΕΡΤ ή το διάδοχό της σχήμα από το παιχνίδι των συχνοτήτων και παραδίδονται και οι δικές της συχνότητες και το δίκτυό της στους ιδιώτες.
Επισημαίνουμε, ότι οι μόνες εταιρείες που ζήτησαν να είναι εμπιστευτικές οι απαντήσεις στη διαβούλευση και δεν δημοσιεύτηκε το περιεχόμενό τους, ήταν η Digea και ο ΟΤΕ (Deutsche Telekom). Πρόκειται για τις δύο εταιρείες που βοηθούν αδιαφανώς την Κυβέρνηση να εκπέμπει μπάρες (μέχρι στιγμής) ως αντίπαλον δέος στην ανοιχτή ΕΡΤ. Ίσως να είναι ένας καλός αρραβώνας για κοινή κάθοδο στη δημοπρασία.
Ας σιγουρέψουμε το αποτέλεσμα με μια φωτογραφία μας
Στη σελ. 71 των προδιαγραφών τοποθετούνται τα κριτήρια προεπιλογής για τη συμμετοχή. Τα δύο πρώτα είναι σωστά (οικονομική και τεχνική επάρκεια). Το τρίτο όμως;
«Ικανότητα διαχείρισης της διαδικασίας μετάβασης και δυνατότητας ενημέρωσης του κοινού»
Θέτει δηλαδή ως κριτήριο βάσει του οποίου μπορεί να αποκλείσει έναν συμμετέχοντα (ιδίως από την Ελλάδα) το marketing στην ψηφιακή μετάβαση, δηλαδή το γνωστό διαφημιστικό της οικογένειας Κλικλίκου, αποκλειστικής κυριότητας της Digea. Όλες οι άλλες εταιρείες αποκλείονται, λες και δεν μπορούν να σχεδιάσουν μια άλλη επικοινωνιακή καμπάνια.
Τα θέλουμε όμως όλα…
Τώρα που ξέρουμε ότι είναι δικό μας το δίκτυο ας φροντίσουμε να πάρουμε όλες τις συχνότητες αντί να μοιραστούν σε περισσότερους.
Ο συντάκτης των προδιαγραφών φροντίζει για αυτό:
Στις σελίδες 60 – 64, αναπτύσσεται μια λογική που εν ολίγοις λέει τα εξής:
Αν το κόστος που θα απαιτηθεί για τον εξοπλισμό μιας συχνότητας είναι α και οι 4 συχνότητες αποδοθούν σε 4 διαφορετικούς παρόχους, τότε το συνολικό κόστος θα είναι 4α. Αν όμως αποδοθούν σε έναν πάροχο, λόγω μαζικών παραγγελιών, θα είναι πολύ μικρότερο (2,2α).
Σωστή σκέψη, που αποτελεί και το βασικότερο επιχείρημα των μονοπωλίων. Με τη διαφορά ότι το επιχείρημα αυτό μπορεί να προβάλλεται από την πλευρά του αγοραστή και όχι από την πλευρά του πωλητή (του δημοσίου δηλαδή) που θα έπρεπε να ενδιαφέρεται να προσκομίσει το μέγιστο δυνατό οικονομικό όφελος από την ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού.
Η σκέψη αναπτύσσεται έτι περαιτέρω και προκρίνει τελικώς να δοθούν 5 συχνότητες στον ανάδοχο (4 εθνικής εμβέλειας και 1 περιφερειακής). Στην περίπτωση δε που στην υπολειπόμενη μία περιφερειακής εμβέλειας που θα προκηρυχθεί, καταλήξει ο διαγωνισμός να είναι άγονος, τότε αποδίδεται και η συχνότητα αυτή ως δώρο στον ανάδοχο των υπόλοιπων συχνοτήτων με την τιμή εκκίνησης (και όχι την τιμή προσφοράς του). Έχουμε λοιπόν το απόλυτο μονοπώλιο.
Ίσως γι’ αυτό η Ένωση Περφερειακών Καναλιών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει τον έμμεσο οικονομικό εξαναγκασμό ώστε να κλείσουν όλα τα περιφερειακά κανάλια και την παράδοση των συχνοτήτων στην Digea, μετά την κατάργηση της ΕΡΤ.
Οι τελικές διευκολύνσεις
Τώρα που εξασφαλίστηκε  ο μονοπωλιακός έλεγχος των συχνοτήτων, θα πρέπει να μειωθούν και οι δαπάνες του γνωστού αναδόχου. Η εκτιμώμενη πληθυσμιακή κάλυψη από τα 156 κέντρα εκπομπής εκτιμάται στο 96,2 %. Τι γίνεται λοιπόν με το υπόλοιπο ποσοστό του πληθυσμού, όπου μπορεί να απαιτηθούν άλλα 300 σημεία εκπομπής με μικρούς αναμεταδότες; Ποιος θα πληρώσει αυτό το κόστος που θα έπρεπε να βαρύνει τον ανάδοχο;
Η συνταγή είναι γνωστή και έχει εφαρμοστεί  κατά κόρον τα τελευταία χρόνια: Μετακυλίουμε το κόστος που έπρεπε να πληρώσει ο ιδιώτης ανάδοχος (Digea) στον πολίτη. Στη σελίδα 43 των προδιαγραφών αναφέρεται ότι ο ανάδοχος οφείλει να συνεργάζεται με Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι θα προτίθενται να αναλάβουν το κόστος των αναγκαίων αναμεταδοτών!
Σε άλλο δε σημείο, υποχρεώνει την ΕΡΤ να προσφέρει τους ιστούς των κεραιοσυστημάτων της για υποχρεωτική συνεγκατάσταση με τον ιδιώτη ανάδοχο!
Ρέκβιεμ…
Προς τι όλα αυτά θα αναρωτηθεί κανείς;
Είναι γνωστή η στήριξη που έχουν προσφέρει οι μέτοχοι της Digea σε όλες τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές τους, ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο των μνημονίων και της πολιτικής της λιτότητας. Τα ανταλλάγματα που πήραν για τις καλές τους υπηρεσίες είναι γνωστά και έχουν να κάνουν με τις παράλληλες δραστηριότητές τους. Αυτό άλλωστε το έχουν καταγγείλει οι περισσότεροι πρωθυπουργοί της χώρας, συνήθως στην αρχή της θητείας τους, για να το «ξεχάσουν» γρήγορα και να προσγειωθούν στην πραγματικότητα της αλληλοβοήθειας.
Σήμερα, όμως, που ο κόσμος ψάχνει να ακούσει μια κριτική φωνή στην τηλεόραση, θα μπορούσαν να ξεπηδήσουν τηλεοπτικοί σταθμοί που θα ξέφευγαν από τον έλεγχο των 5 μεγάλων καναλαρχών.
Ο μονοπωλιακός έλεγχος του δικτύου εκπομπής δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση και στους μεγάλους καναλάρχες να εμποδίσουν τέτοια φαινόμενα, αποκλείοντας το ενοχλητικό περιεχόμενο να βγει στον τηλεοπτικό αέρα.
Κι όποιος νομίζει πως ο πάροχος δικτύου εκπομπής δεν έχει δικαίωμα να ελέγχει το περιεχόμενο, αρκεί να θυμηθεί τι πάθαινε αυτές τις μέρες της ανοιχτής ΕΡΤ όποιος σταθμός επεδίωκε να αναμεταδώσει το πρόγραμμά της. Εντός 20 δευτερολέπτων η Digea  (μετά από εντολή της κυβέρνησης όπως ομολόγησε η ίδια) τον τιμωρούσε αντικαθιστώντας το πρόγραμμά του με μπάρες.
Σκεφθείτε να εξασφαλίσει και μονοπωλιακή άδεια για 15 χρόνια και αντί της ΕΡΤ να υπάρχει ένα κακέκτυπο της ΥΕΝΕΔ.
Η δημοπρασία δεν πρέπει να γίνει με τους όρους αυτούς.
Σε άλλη περίπτωση  η δημοκρατία θα δεχθεί ένα ακόμη ισχυρό πλήγμα.

Πηγή: dimosiografoiert.blogspot.gr

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ: Επανάσταση χωρίς επαναστάτες

Του Στέλιου Ελληνιάδη - 

Αποκτήσαμε την καλύτερη τηλεόραση όλων των εποχών. Για μία, δύο, τρεις ή δεκατρείς μέρες, δεν ξέρω για πόσο ούτε είναι αυτό που έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τώρα μπορούμε να βγάλουμε τα αναγκαία συμπεράσματα για το επιθυμητό και το εφικτό.

Και κανένας δεν θα μπορεί πλέον εύκολα να αμφισβητήσει τις δυνατότητες για μια καλή, φιλολαϊκή, ελεύθερη και ποιοτική τηλεόραση, ακαθοδήγητη και ακηδεμόνευτη, ακόμα και σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας. Με την επιτυχή λειτουργία της «αποκρατικοποιημένης» ΕΡΤ, θα πρέπει και οι πιο δύσπιστοι να έχουν αλλάξει γνώμη.

Πέρα από τις αρνητικές συνέπειες του «κλεισίματος», η κυβέρνηση μας έδωσε μια απίστευτη ευκαιρία, σχεδόν επιστημονικής φαντασίας, ουτοπική. Να διαπιστώσουμε εμπράκτως τις υπαρκτές δυνατότητες των δημοσιογράφων, όλου του προσωπικού, σε ένα κλίμα ελευθερίας. Παρακολουθούμε ένα ζωντανό πρόγραμμα σε εικοσιτετράωρη βάση, με πολυφωνία, δυναμισμό, πάθος, αυθορμητισμό. Μοιάζει με θαύμα. Μέσα σε ένα περιβάλλον πρωτόγνωρο. Το Μέγαρο των θαυμάτων!

Οι πολίτες κυκλοφορούν στους χώρους σαν στο σπίτι τους, συνομιλούν με τους εργαζόμενους, ανταλλάσσουν απόψεις, εκφράζουν τις γνώμες και τα αιτήματα τους, πίνουν καφέδες, βγαίνουν στον αέρα, χωρίς κομματικές  παραγγελίες, χωρίς αποκλειστικότητες. Δημοσιογράφοι, ηχολήπτες, διοικητικοί, μακιγιέρ και πολίτες από όλους τους κλάδους και τα στρώματα, φοιτητές, εργάτες, δάσκαλοι, κούριερ, δήμαρχοι, βιβλιοπώλες ηθοποιοί, συνταξιούχοι, όλες και όλοι, σαν να γνωρίζονται χρόνια, σαν να πιστεύουν στον ίδιο θεό, άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κάτι καλό, για όλους.

Είδαμε, από τις αναμεταδόσεις και τις εκδηλώσεις συμπαράστασης, ότι μπορεί να υπάρξει ανοιχτή και πλατιά συνεργασία με κινήσεις πολιτών, με δήμους και επαγγελματικές ομάδες, και με άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλη την Ελλάδα. Διαδικτυακοί τόποι, δημοτικά κανάλια και τοπικά ραδιόφωνα δημιουργούν ένα εκπληκτικό δίκτυο. Ταυτόχρονα, ζωντανές μουσικές, ομιλίες, τραγούδια και συνθήματα, αναλύσεις, συζητήσεις... Συνδέσεις με το εξωτερικό και ανταποκρίσεις από τα διεθνή ΜΜΕ...

Εθελοντισμός, απεριόριστος. Ακόμα και τα πιο σοβαρά κουσούρια και οι εσωτερικοί ανταγωνισμοί εξασθένισαν. Το παλιό, το φθαρμένο, το κατεστημένο, δεν εξαφανίστηκε σε μία νύχτα, αλλά υποχώρησε μπροστά στο καινούργιο. Χιλιάδες άνθρωποι, από μέσα κι απ' έξω, πρόθυμοι και έτοιμοι να σηκώσουν τα μανίκια και να δουλέψουν για να εξασφαλιστεί η ελεύθερη επικοινωνία και ενημέρωση. Αξιοθαύμαστη αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση, γρήγορη και αποτελεσματική, από πολιτικά ετερόκλητους ανθρώπους, από απολυμένους και απολυόμενους.
Δείγματα χειροπιαστής σύμπνοιας χωρίς κομματικά κριτήρια, καθώς και ένα ευχάριστο ξάφνιασμα από κομματικές προσεγγίσεις που μέχρι χτες φαίνονταν αδιανόητες... Με αυτοπειθαρχία και αυτοπεριφρούρηση. Χαλαρά μεταξύ μας και δυναμικά απέναντι στους εχθρούς μας. Επανάσταση χωρίς επαναστάτες. Εστία δημοκρατίας μέσα σε καθεστώς κατάλυσής της.

 Εφεξής, κανένας δεν θα τολμήσει να έρθει να μας πει ότι δεν μπορούμε να έχουμε ελεύθερη, ανεξάρτητη, μαχητική επικοινωνία και ενημέρωση. Από προχτές, τίποτα δεν είναι ίδιο. Χαίρομαι που έζησα το Πολυτεχνείο, χαίρομαι που ζω στις μέρες μας την ΕΡΤ. 


"Δρόμος της Αριστεράς"

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Ο κοινωνικός αυτοματισμός και η ανθρώπινη βλακεία !!!

Της Βασιλικής Σιούτη

Ένα από τα πιο αισιόδοξα σημάδια των τελευταίων ημερών είναι ότι ο περιβόητος «κοινωνικός αυτοματισμός» δεν λειτούργησε όπως προσδοκούσε η κυβέρνηση.
Νόμιζαν ότι η ΕΡΤ ότι θα ήταν μια «εύκολη δουλειά» για το Μαξίμου. «Ο κόσμος τους θεωρεί βολεμένους και κηφήνες. Η κοινωνία θα είναι μαζί σου». Κάπως έτσι συμβούλευε τον πρωθυπουργό το…περιβάλλον του.

Ας αφήσουμε όμως το (κορυφαίο) ζήτημα της δημοκρατίας σχετικά με την ΕΡΤ κι ας περιοριστούμε στο θέμα της απόλυσης των 2.700 εργαζομένων. Ας δεχθούμε – ως υπόθεση εργασίας- και ότι πρόκειται για βολεμένους (που δεν είναι – μόνο οι εκλεκτοί των κυβερνήσεων ήταν). Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται όσοι ανοήτως χαίρονται επειδή «κάποιοι τεμπέληδες του δημοσίου» θ’ απολυθούν είναι ότι κάθε απόλυση εργαζομένων κάνει φτωχότερη όλη την κοινωνία. Οι μισθοί των εργαζομένων της ΕΡΤ, όπως και γενικά των δημοσίων υπαλλήλων, στην ελληνική αγορά πήγαιναν. Τα χρήματα αυτά θα λείψουν από τον καταστηματάρχη, από τον μανάβη, από τον ζαχαροπλάστη, από τον βιβλιοπώλη, από τον ταξιτζή, από τον εστιάτορα…Η εξόντωση των δημοσίων υπαλλήλων τους κάνει όλους φτωχότερους.
Όλο και περισσότεροι τελευταία ωστόσο, αρχίζουν να το καταλαβαίνουν, για αυτό (και όχι μόνο) η παρότρυνση της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα να στραφούν εναντίον των εργαζομένων του δημόσιου τομέα, δεν έχει τα αποτελέσματα που ήθελαν.
Στην περίπτωση της ΕΡΤ, την προώθηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» ανέλαβε προσωπικά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Μιλώντας στο προσυνέδριο της ΝΔ στο Ναύπλιο, είπε για «βολεμένους με προνόμια», επιχειρώντας να προκαλέσει την αγανάκτηση των υπολοίπων Ελλήνων που έχουν υποστεί τα μέτρα, λες και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ δεν τα είχαν υποστεί καθόλου μέχρι τώρα. «Δεν μπορούμε να απαιτούμε θυσίες από άλλους, όταν δεν μπορούμε να ακουμπήσουμε τους βολεμένους. Λοιπόν εμείς το τολμήσαμε…Πρέπει να πέσουν τα κάστρα των βολεμένων. Και χρειάζεται σχέδιο και όραμα..».
Όλη η ομιλία του Α.Σαμαρά, όμως, όπως και η «επικοινωνιακή πολιτική» των ημερών του Μεγάρου Μαξίμου, χτίστηκε πάνω σε αυτό το μοντέλο με τα γνωστά στερεότυπα. Όταν μία ομάδα εργαζομένων διαμαρτύρεται, παρουσιάζονται ως «συντεχνία, τεμπέληδες, υπονομευτές της συλλογικής προσπάθειας, απατεώνες κτλ» . Το έδαφος συνήθως έχουν προετοιμάσει διαπλεκόμενοι εκδότες με δημοσιεύματα για υπαλλήλους με προκλητικούς μισθούς και προνόμια, για απάτες συνδικαλιστών, για ρουσφέτια κτλ. Φάκελοι πάνε στον εισαγγελέα. Συνδικαλιστές διώκονται και εργαζόμενοι που στοχοποιούνται κάθε φορά πρέπει να αποδεικνύουν ότι δεν είναι ελέφαντες.
Έτσι και ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Ναύπλιο, για να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη οργή στην κοινωνία, εκτός από βόλεμα επικαλέστηκε και τη διαφθορά, μιλώντας για αποκαλύψεις και για την αδιαφάνεια της ΕΡΤ (για την οποία ευθύνονται αποκλειστικά οι κυβερνήσεις) . «Υπήρχαν άνθρωποι που είχαν χρόνια να πατήσουν στην ΕΡΤ και πληρώνονταν κανονικά…» ισχυρίστηκε ο Α.Σαμαράς.
«… Οι αξιόλογοι εργαζόμενοι «χάνονταν» στα κυκλώματα… Δεν ήξερε κάνεις πόσοι και ποιοι δουλεύουν στην ΕΡΤ, δεν υπήρχαν οι συμβάσεις, πολλοί πληρώνονταν και δεν πατούσαν, έπαιρναν τραγικά υψηλά ποσά για υπερωρίες και εξωτερικές παραγωγές. Έπρεπε να καταργήσουμε μια τέτοια ΕΡΤ για να ξεκινήσει και η δικαστική έρευνα…». Κι αναρωτιέται κανείς, αν το επιχείρημα ότι η «διεφθαρμένη» ΕΡΤ» έπρεπε να κλείσει για να αντιμετωπιστεί η διαφθορά, διαφέρει από το επιχείρημα όσων θέλουν να καταργήσουν τη δημοκρατία ακριβώς για τον ίδιο λόγο.
Ολισθηρός ο δρόμος που επέλεξε το Μέγαρο Μαξίμου κι επικίνδυνος για τη Δημοκρατία. Όσο για τον κοινωνικό αυτοματισμό, αυτή την κανιβαλιστική μορφή λαϊκισμού, που χρειάζεται το πρόσφορο έδαφος της ανθρώπινης βλακείας για να αποδώσει καρπούς, ας μην τους κάνουμε τη χάρη.


PAGANELI

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Δημοκρατία !!!!






Η  Δημοκρατία,
που αναγνωρίζει στον εκάστοτε υπουργό τη δικαιοδοσία, με μια μονοκονδυλιά, να βάζει «μαύρο» σήμερα στην ΕΡΤ, αύριο στη ΔΕΗ και στην ΕΥΔΑΠ, μεθαύριο στα Αμυντικά Συστήματα, στα Ναυπηγεία και στα Ασφαλιστικά Ταμεία,
η Δημοκρατία που πορεύεται με ντουζίνες Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και με Προεδρικά Διατάγματα, με ΤΑΙΠΕΔ και ξεπουλήματα, με διαδοχικές επιστρατεύσεις και με συκοφαντίες, με κοινωνικό κατατεμαχισμό και με διαρκείς επιχειρήσεις κοινωνικού αυτοματισμού,....


δεν είναι άγνωστη.
Είναι η Δημοκρατία που αμέσως μετά το πρώτο Μνημόνιο επέβαλε απόφαση που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες (όπως οι δανειακές συμβάσεις), που δεσμεύουν τη χώρα και το λαό, χωρίς καν τυπική έγκριση της Βουλής.
Είναι η Δημοκρατία που με τους νόμους της βγάζει «παράνομες» και «καταχρηστικές» το 95% των απεργιών και των κινητοποιήσεων του λαού.
Είναι η Δημοκρατία που έστειλε τα ΜΑΤ ενάντια στους απεργούς χαλυβουργούς -για «να ανοίξει το εργοστάσιο», όπως είπαν οι Δενδιοκεδίκογλου- αλλά όταν το εργοστάσιο το έκλεισε ο ίδιος ο βιομήχανος, ποτέ δεν έστειλε ΜΑΤ εναντίον του για να το ανοίξει...
Είναι η Δημοκρατία που μόλις ο «902» έδωσε τη «φωνή» και την εικόνα του για να μεταδίδεται το σήμα της ΕΡΤ «έστειλε» την εταιρεία «Digea» των ιδιωτών καναλαρχών να «φιμώσουν» και τον «902», και έσπευσε να εκδώσει και απόφαση, ώστε να καλύψει -αναδρομικά- τους τραπεζίτες, εφοπλιστές και εργολάβους καναλάρχες.
Είναι η Δημοκρατία που μοιράζει δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες και που πολύ πριν από το «λουκέτο» στην ΕΡΤ είχε ήδη «αποφασίσει και διατάξει» το κόψιμο των μισθών, τον αφανισμό των συντάξεων, τη διάλυση των νοσοκομείων, το «λουκέτο» σχολείων, το «κούρεμα» των ασφαλιστικών ταμείων, την «κινεζοποίηση» των εναπομεινάντων εργαζομένων, είχε ήδη «αποφασίσει και διατάξει» ότι στην Ελλάδα δεν θα ισχύει ούτε καν εκείνο το απίθανο «ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια», αλλά το ένας εργαζόμενος... ανά σόι ανέργων.
Αυτή είναι η Δημοκρατία τους.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε, όσοι παριστάνουν είτε τους έκπληκτους με τα αντιδημοκρατικά και αυταρχικά ατοπήματα αυτής της Δημοκρατίας, είτε τους επίδοξους διορθωτές της, δεν μπορεί να μη γνωρίζουν:
Το βασικό γνώρισμα αυτής της Δημοκρατίας δεν είναι ότι έχει εκτραπεί ή ότι έχει παρεκτραπεί. Το βασικό της γνώρισμα είναι ότι πρόκειται για μια Δημοκρατία ταξική. Για μια Δημοκρατία αστική. Καπιταλιστική. Κεφαλαιοκρατική.
Επομένως, ο αγώνας ενάντια στην εκτροπή και στην παρεκτροπή της ταξικής, της αστικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας για τους λίγους, ούτε ρεαλιστικός, ούτε αποτελεσματικός, αλλά πολλές φορές ούτε και ειλικρινής είναι, εφόσον εισηγείται «λύσεις» που εξαντλούνται στη διατήρηση αυτής της -κατά τα άλλα «διορθωμένης» αλλά πάντα ίδιας- αστικής, καπιταλιστικής, κεφαλαιοκρατικής Δημοκρατίας.
Καμία κεφαλαιοκρατική Δημοκρατία, ακόμα κι όταν -ανάλογα με το ιστορικό και πολιτικό περιβάλλον- συνοδεύεται με ολίγον από «δημοκρατική βελτίωση» και με ολίγον από «δημοκρατική διόρθωση», δεν διαφυλάσσει το λαό και τα δικαιώματά του από την (ιστορικά επαναλαμβανόμενη) «μαύρη» εκτροπή και παρεκτροπή της.
Ο λαός, χωρίς να παραιτείται ούτε στιγμή από την ανυποχώρητη και αταλάντευτη πάλη του ενάντια στον αντιδημοκρατικό κατήφορο και τη φαλκίδευση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, χωρίς να σταματά ποτέ να επιδιώκει την υπεράσπιση, την κατοχύρωση και τη διεύρυνση αυτών των δικαιωμάτων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν πρέπει να ξεχνά: Από την εκτροπή της αστικής Δημοκρατίας δεν θα διαφυλαχτεί μέσα από τη μακιγιαρισμένη διατήρησή της, αλλά -τελικά- μέσω της δημοκρατικής ανατροπής της.
Που σημαίνει:
Εγκαθίδρυση από το λαό και θεμελίωση πάνω στο βάθρο της ύψιστης δημοκρατικής νομιμοποίησης που συνιστά η θέληση της λαϊκής πλειοψηφίας, εκείνης της ανώτερης (και δημοκρατικότερης) Δημοκρατίας που πρέπει και είναι εφικτό να υπάρξει:
Της εργατικής Δημοκρατίας. Της Δημοκρατίας για τους πολλούς

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΓΡΕΚΙ

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Ψέματα και αλήθειες: Mια απάντηση στον Αντώνη Σαμαρά

Του Γιώργου Κογιάννη


Κύριε πρωθυπουργέ,

Διάβασα με ιδιαίτερη προσήλωση το άρθρο σας στην εφημερίδα «Καθημερινή» και αναρωτήθηκα: Γιατί ξαφνικά γίνατε τόσο σκληρός με τα ίδια τα «παιδιά σας» στα οποία εδώ κι ένα χρόνο παραδώσατε, εν λευκώ, την ΕΡΤ;

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ: «Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις χωρίς να ξεβολευτούν οι βολεμένοι»;

Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε εκείνους που βολέψατε είτε εσείς ο ίδιος, είτε οι συνοδοιπόροι και εταίροι σας στην κυβέρνηση. Αναφέρεστε, προφανώς, στους 30 – αργόμισθους στην πλειοψηφία τους - ειδικούς συμβούλους και Προσωπικό Ειδικών Θέσεων, που διορίσατε στην ΕΡΤ, από την πρώτη κιόλας μέρα της ανάληψης των καθηκόντων σας.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον κουμπάρο σας κ. Γιώργο Αντωνίου, τον οποίο διορίσατε με μηνιαίες αποδοχές 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε, επίσης, στον κουμπάρο του διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Γιώργου Μουρούτη, τον κ. Μενέλαο Σεβαστιάδη, ο οποίος επίσης λαμβάνει 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε ακόμη στην συντοπίτισσα του υπουργού σας, αρμόδιου για τον Τύπο, κ. Σίμου Κεδίκογλου και υποψήφια – πότε με το ΠΑΣΟΚ και πότε με τη ΝΔ – κυρία Ματίνα Ρέτσα, που αμείβεται με 3.000 ευρώ το μήνα. Η εν λόγω κυρία ουδέποτε έχει εμφανιστεί στην ΕΡΤ, από την οποία πληρώνεται, και σηκώνει απλά, όποτε το καλέσεις, το προσωπικό κινητό τηλέφωνο του κ. Κεδίκογλου.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε επίσης στον εκ Μεσσηνίας ορμόμενο - τυχαίο, άραγε; - κ. Σταύρο Οικονομόπουλο, ο οποίος αμείβεται με 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον, γυμναστή στο επάγγελμα, κ. Μανούσο Καμπανέλη, εξ Ευβοίας ορμόμενο – τυχαίο κι αυτό; – και κομματάρχη του κ. Κεδίκογλου, τον οποίο τοποθετήσατε διευθυντή του γραφείου του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ με 3.500 ευρώ το μήνα. Κάποιος έπρεπε να είναι το «μάτι» και το «αυτί» του υπουργού στη Διοίκηση, προφανώς…

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ εάν «μπορείς να ζητάς από τον κόσμο να βλέπει να μένουν άθικτα γύρω του προπύργια αδιαφάνειας και διαφθοράς;».

Φαντάζομαι ότι αναφέρεστε στις καταγγελίες που έχουν κάνει συνάδελφοί μου, με την υπογραφή «Εργαζόμενοι ΕΡΤ», στον εισαγγελέα και τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, για τα πεπραγμένα της Διοίκησης που εσείς τοποθετήσατε στην ΕΡΤ.

Φαντάζομαι αναφέρεστε στο 1 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο που κόστιζε η εκπομπή «Μεσογείων 136» η οποία στήθηκε για να βρει βήμα έκφρασης η κυρία Ανθή Σαλαγκούδη (υποψήφια με τη ΝΔ και κόρη πρώην υπουργού του κόμματός σας). Αλλά, και για να βολευτούν και άλλα συγγενικά πρόσωπα στελεχών σας στην ΕΡΤ. Είναι τυχαίο ότι η νομική υπηρεσία της ΕΡΤ αρνείτο να υπογράψει τη σύμβαση με την εταιρία παραγωγής της εν λόγω εκπομπής καθώς έκρινε ότι ήταν «αποικιοκρατική» σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα της δημόσιας τηλεόρασης; Συντάκτης της σύμβασης ήταν ο διευθυντής του γραφείου του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο Εισαγγελέας Διαφθοράς διέταξε έρευνα» και σύντομα «θα πέσουν οι μάσκες για την αμαρτωλή ΕΡΤ».

Αναφέρεστε προφανώς στην περίπτωση, π.χ., της εκπομπής «ΕΠΤΑ» την οποία ήδη ερευνά ο εισαγγελέας για πλαστοπροσωπία αρχισυντάκτη. Είναι η περίπτωση στην οποία ο κ. Λιάτσος είχε προσλάβει συνταξιούχο δημοσιογράφο –φίλο του, αλλά για να μη χάσει και τη σύνταξη στη σύμβαση εμφανιζόταν ως εργαζόμενος της ΕΡΤ ο γιος του, ο οποίος όμως τυγχάνει να είναι… φαντάρος.

Υποθέτω αναφέρεστε στην περίπτωση επίσης γνωστής ιδιοκτήτριας εταιρίας παραγωγής, με δύο εκπομπές στην ΕΡΤ, η οποία κατάφερε λόγω των σχέσεών της με τους συνεργάτες σας στο Μέγαρο Μαξίμου, να επιβάλλει το γιό της ως συντονιστή του τμήματος που επιλέγει ποιο πρόγραμμα θα παίξει στη δημόσια τηλεόραση. Αν δεν το καταλάβατε, ο γιος αποφάσιζε και η μητέρα εκτελούσε.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο ελληνικός λαός έχει δίκιο όταν αναρωτιέται: Εχετε την πολιτική βούληση να τα βάλετε με τους ισχυρούς και με τα ολοφάνερα κέντρα σπατάλης; Ή είστε μία από τα ίδια;»

Προφανώς αναφέρεστε στις μικτές παραγωγές, τις οποίες η προηγούμενη διοίκηση για λόγους διαφάνειας είχε καταργήσει, και επανήλθαν σωρηδόν επί των ημερών σας. Το κόστος αυτών των μικτών – και εξωτερικών - παραγωγών που επαναφέρατε ξεπερνά τα 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «τα προνόμια στην ΕΡΤ ήταν «καλά προστατευμένα και η αδιαφάνεια διάχυτη».

Μιλώντας για αδιαφάνεια, εικάζω ότι αναφέρεστε στην διαδρομή που ακολουθούσε – επί των ημερών σας πάντοτε - κάθε εταιρία παραγωγής προκειμένου να συνεργαστεί με την ΕΡΤ. Περνούσε πρώτα από το γραφείο του διευθυντή του αρμόδιου υπουργού κ. Σίμου Κεδίκογλου και στη συνέχεια , εάν έπαιρνε το πράσινο φως, κατέθετε την πρόταση στην δημόσια τηλεόραση. Για να διασφαλιστεί το σύστημα, στην επιτροπή που ενέκρινε τις παραγωγές, προήδρευε ο κουμπάρος σας κ. Γιώργος Αντωνίου (τυχαίο και αυτό;…).

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ: «Δεν αντιδικούμε με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Αρκετοί από αυτούς θα ξαναπροσληφθούν στο νέο Οργανισμό. Αλλά με αξιοκρατικά κριτήρια αυτή τη φορά».

Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε κριτήρια ανάλογα με εκείνα που επιστρατεύσατε για την πρόσληψη, π.χ., του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου ή της παρουσιάστριας κυρίας Ανθής Σαλαγκούδη, με τα γνωστά αντικειμενικά προσόντα και την , εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, επαγγελματική απόδοση.

Αποκαλείτε κύριε πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «χειραγωγούμενη».

Προφανώς αναφέρεστε στις προσπάθειες των ανθρώπων που εσείς διορίσατε για να μετατρέψουν την ΕΡΤ σε απόλυτο κομματικό-κυβερνητικό φερέφωνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι απροκάλυπτες, ενώπιον συσκέψεων 20 ατόμων, εντολές που λάμβανε ο κ. Λιάτσος τηλεφωνικά από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Μουρούτη για το πότε να βγάλει έκτακτο δελτίο ειδήσεων με τις δραστηριότητές σας.

Παλιό κουσούρι, άλλωστε, του κόμματός σας. Το βίωσα και ο ίδιος προεκλογικά όταν ο κ. Μουρούτης με απειλούσε, τόσο τηλεφωνικά, όσο και μέσω του Διαδικτύου, απαιτώντας να επιβάλλει εκείνος τη σειρά με την οποία θα έπαιζαν τα θέματα του δελτίου ειδήσεων. Κι επειδή αρνιόμουν και αντιστεκόμουν, το πλήρωσα με την καθαίρεσή μου μόλις αναλάβετε την διακυβέρνηση.

Αποκαλείτε κ. πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «απαξιωμένη».

Αναφέρεστε προφανώς στην απαξίωση στην οποία την οδήγησε η διοίκηση που ορίσατε εσείς. Ανέλαβε τη δημόσια τηλεόραση μετά την πρωτοφανή πρωτιά της σε τηλεθέαση τη βραδιά των εκλογών του Ιουνίου και, μέσα σ’ ένα χρόνο, την οδήγησε σε ποσοστά της τάξης του 4% (κεντρικό δελτίο ειδήσεων) μέσα από την επιβολή της κομματοκρατίας και του κυβερνητισμού. Θυμίζω ότι όταν παρέλαβαν την ΕΡΤ τα δικά σας στελέχη, το ποσοστό τηλεθέασης του κεντρικού δελτίου ήταν 9,5% (στοιχείαAGB). Τη δε βραδιά των εκλογών ο μέσος όρος τηλεθέασης ήταν 18,5%, ξεκάθαρα στη πρώτη θέση σε σχέση με όλα τα ιδιωτικά κανάλια.

Και κάτι ακόμη, στο οποίο δεν αναφερθήκατε – τυχαία;- κύριε πρωθυπουργέ.

Η ΕΡΤ, όταν την παρέλαβε η διοίκηση που εσείς ορίσατε, είχε κλείσει ισολογισμό για το 2011 με κέρδη 57 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι κερδών 34 εκατομμυρίων το 2010 και ζημιάς 9 εκατομμυρίων το 2009. Σας άνοιξε την όρεξη και της κλέψατε 75 εκατομμύρια τα οποία διαθέσατε στον ΛΑΗΓΕ. Παρ’ όλα αυτά, και για το 2012 η ΕΡΤ θα κλείσει με κέρδος 15 εκατομμυρίων ευρώ. Αν, δηλαδή, δεν της κλέβατε τα 75 εκατομμύρια, τα κέρδη της θα έφθαναν στα 90 εκατομμύρια ευρώ.

Λέτε, τέλος, κύριε πρωθυπουργέ ότι «πρέπει να δημιουργήσουμε έναν σύγχρονο και υγιή οργανισμό».

Γι αυτό, με το κλείσιμο της ΕΡΤ, την αποκλείσατε από τον διαγωνισμό για την εκχώρηση των δικτύων διανομής ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος στη χώρα, που θα γίνει τέλος Ιουνίου; Αφού η ΕΡΤ, με απόφασή σας, δεν υπάρχει, μοναδικός διεκδικητής θα είναι η DIGEA, ιδιοκτησίας των κυρίων Βαρδινιοαγιάννη, Μπόμπολα, Ψυχάρη, Κυριακού, Αλαφούζου και Κοντομηνά. Τυχαία σύμπτωση;

Οι απαντήσεις σας κύριε πρωθυπουργέ σε όλα αυτά θα είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Γιώργος Κογιάννης
Δημοσιογράφος
πρώην Διευθυντής Ειδήσεων ΕΡΤ

Πηγή: tvxs.gr
- See more at: http://left.gr/news/psemata-kai-alitheies-mia-apantisi-ston-antoni-samara#sthash.bJZY4Hzz.dpuf

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Τι μας προσφέρει η ΕΡΤ…

Ίσως είναι της στιγμής ένας αδρός και πρόχειρος απολογισμός της προσφοράς της ΕΡΤ στο τόπο και τον λαό… Γιατί  έχοντας πολλές φορές κριτικάρει την ΕΡΤ, στην ουσία δεν κριτικάραμε ποτέ τον θεσμό της δημόσιας πληροφόρησης, ψυχαγωγίας και πολιτιστικής ανάπτυξης αλλά την κακοποίησή του από μυριάδες εμπόδια που επέβαλλαν ο άκρατος κυβερνητικός κομματισμός προς επιβεβαίωση της ταξικής φυσιογνωμίας της εξουσίας…
θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε λοιπόν μνήμες παιδικές και νεανικές, που δείχνουν το σημάδεμα της πολιτικής μας ωρίμανσης από την δημόσια ραδιοτηλεόραση. Το «Θέατρο της Κυριακής», η «Ραδιοφωνική Βιβλιοθήκη», η «Επιθεώρηση της Εβδομάδας» κ.λ.π. έχουν αφήσει σαφές το ίχνος τους στην κοινωνική και πολιτική μας προσωπικότητα. Σήμερα, λοιπόν και εν τάχει υπενθυμίζουμε συνοψίζοντας, ότι το πρόγραμμα της ΕΡΤ περιλαμβάνει:
-Ειδησεογραφικά δελτία υψηλού κύρους, που ακόμη και στις ώρες των αφόρητων πιέσεων και παρεμβάσεων αποτελούσαν «πρότυπα» αντικειμενικότητας συγκρινόμενα με τα στημένα, προπαγανδιστικά και βαθύτατα αποπροσανατολιστικά δελτία της «ελεύθερης» ριαδιοτηλεόρασης (οι θετικές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα), ιδιαίτερα για τους υπερασπιστές των μνημονίων…
-Σπουδαίες παραγωγές εκπαιδευτικών, περιηγητικών, ιστορικών και πολιτικών ντοκυμαντέρ, που ούτε σπάνια δεν παρουσιάζουν τα μεγάλα Ιδιωτικά κανάλια. Ο «εξάντας» της ΕΡΤ π.χ. είναι μία βραβευμένη σειρά παραγωγών, απολύτως ελεγχόμενου κόστους, που πετυχαίνει σημαντικές διεθνείς βραβεύσεις κάθε χρόνο. Τι να πούμε για τους «ανταποκριτές», την εκπομπή του κ. Σαββίδη στην ΕΤ3, το «Balkan Express”, το «σαν Σήμερα»  κ.λ.π. κ.λ.π. Οι εκπομπές ιστορικού περιεχομένου της ΕΡΤ δεν  ήταν κατά κανόνα σημαδεμένες από το αντικομμουνιστικό πάθος (συγκαλυμμένο ή απροκάλυπτο) των κυβερνώντων και αυτό ενοχλεί ιδιαίτερα τα ακροδεξιά εσχάτως ανανήψαντα και «δημοκρατικοποιημένα» στελέχη της συγκυβέρνησης.  
-Εκπομπές πολιτικού λόγου και διαλόγου με ελαχιστοποιημένες τις πολιτικές μικροσκοπιμότητες και οπωσδήποτε μακριά από τις μεγαλοσκοπιμότητες των καναλαρχών.
-Εκπομπές πολιτιστικής πληροφόρησης για σημαντικές καλλιτεχνικές δραστηριότητες σε κάθε τομέα τέχνης (μουσική, χορός, βιβλίο, θέατρο, κινηματογράφος εικαστικά κ.λ.π.). Θυμηθείτε παρακαλώ το «περισκόπιο» το «Ριμέϊκ», το «Αρτ» το “Αξιον Εστί κ.λ.π.
Εξαιρετικά επιτυχημένες τηλεοπτικές μεταφορές αριστουργημάτων της λογοτεχνίας μας. Οι ποιοτικές αυτές σειρές ανήκουν κατά 90% στο υλικό της ΕΡΤ και σπανιότατα στην ιδιωτική τηλεόραση…
-Βήμα προβολής και ανάπτυξης της τοπικής πολιτιστικής δραστηριότητας μέσα από τους περιφερικούς σταθμούς της ΕΡΑ, που δειλά-δειλά έκανε την πρόοδό του τα τελευταία χρόνια. Οι πολλές ανεπάρκειες αυτού του τομέα, ασφαλώς δεν αφορούν τους εργαζόμενους ή τον θεσμό αλλά τους ίδιους του κυβερνώντες, που ξεδιάντροπά σήμερα ευαγγελίζονται την «αναβάθμιση» της ΕΡΤ μέσα από την κατάργησή της.
-Παρουσίαση των σημαντικότερων Ελληνικών και διεθνών αθλητικών δρώμενων, όχι μόνο στον χώρο του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ αλλά και στον στίβο, κολύμβηση, καλλιτεχνικό πατινάζ  κ.λ.π.
-Εξαίρετα μουσικά σύνολα κάθε είδους (συμφωνικό σχήμα, μικρότερα σύνολα εγχόρδων, χάλκινων, κρουστών κ.λ.π.) που η παρουσία και το έργο τους έχουν σημαδέψει την πολιτιστική ζωή του τόπου στα 4 σημεία  της επικράτειας.
Σοβαρότατα, βέβαια, υστερεί η ΕΡΤ σε εκπομπές life-style. Το ομολογούμε, πώς όποτε θέλαμε να μάθουμε τα τελευταία νέα της Μπέμπας-Μπούμπα (που ξενύχτησε, με ποιόν πη... ται, τι χρώμα βρακί φοράει) υποχρεωνόματε να καταφεύγουμε σε βαθυστόχαστες εκπομπές μεγάλων ιδιωτικών καναλιών Πανελλαδικής Εμβέλειας, που είναι γεμάτα με τέτοιες. Κι αν ακόμη χάναμε την μία θα προλαβαίναμε την επόμενη… Δυστυχώς, αυτό το …δύσκολο κοινωνικοπαιδαγωγικό και εθνοπατριωτικό έργο το έχει αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα η «ελεύθερη», μεγαλοϊδιωτική τηλεόραση…
Το “no signal” της εθνικής τρικομματικής κυβέρνησης δεν μας κάνει να λησμονήσουμε την κριτική μας για πολλά στραβά συμβαίνοντα στην ΕΡΤ. Γνωρίζουμε, όμως, καλά, πως για το 100% αυτών των αδυναμιών, ελλείψεων, υστερήσεων, σφαλμάτων ή «εγκλημάτων» ευθύνονται 100% οι κυβερνώντες…  Αυτοί, που ανερυθρίαστα ανήγγειλαν την …εθνοσωτήρια απόφαση κλεισίματος της ΕΡΤ, έχοντας μόλις πρόσφατα διορίσει 24ειδικούς συμβούλους, που το κόστος μισθοδοσίας του υπερέβαινε το αντίστοιχο κόστος 180 συνήθως εργαζόμενων στην ΕΡΤ…  Είναι βέβαια, υποτιμητικό για την στοιχειώδη λογική η εφαρμογή ενός σχεδίου του τύπου: πονάει κεφάλι-κόβει κεφάλι. Είναι όμως απολύτως βέβαιο και λογικό ότι οι διαφθορείς και καταστροφείς του αγαθού της δημόσιας ριαδιοτηλεόρασης είναι ολοκληρωτικά ακατάλληλοι για να δώσουν οποιαδήποτε λύση… Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν… Το «καλύτερο δείγμα» τους  το έδωσαν και το δίνουν με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Είναι οι ίδιοι (ή επίγονοι), που νοσταλγούν τις αναφορές στον «συμμοριτοπόλεμο» και στα «κονσερβοκούτια», των πρώτων ανώμαλων μετεμφυλιακών δεκαετιών και που οραματίζονται (και το προχωράνε) το ξαναγράψιμο της ιστορίας «… απαλλαγμένο από την αφόρητη κυριαρχία της Αριστεράς στα χρόνια μετά την μεταπολίτευση». Μία αντικειμενική ραδιοτηλεόραση, που στις σειρές της, στα δελτία της, στις ιστορικές αναδρομές, στις εκπομπές μνήμης αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο των γεγονότων μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, έστω και μέρος τους,  είναι σοβαρό εμπόδιο στην προσπάθεια… «εθνικής επαναδιαπαιδαγώγησης των Ελλήνων»…
ΥΓ. Διαβάσαμε την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, που μεταξύ άλλων τονίζει: »Δεν θέσαμε, ούτε θέτουμε ζήτημα κυβερνητικής σταθερότητας. Υπάρχει άραγε κανείς που το θέτει;  
Εις απάντησιν βροντοφωνάζουμε τρις: ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ…

ΦΑΙΑΚΙΑ