Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Δημοκρατία ανεκτική, όχι όμως και ηλίθια


107083g-rtcmgppsku4f7c2845c890b

Του Τάσου Παππά

Επρεπε να έχουμε έναν νεκρό για να ξυπνήσουν η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και τα μεγάλα μίντια. Οσο ο εγκληματικός οίστρος των νεοναζιστών είχε στόχο τους μετανάστες δεν έτρεχε τίποτε.
 Παρά το γεγονός ότι τα δείγματα γραφής της Χρυσής Αυγής ήταν κάτι παραπάνω από εύγλωττα, ο κ. Δένδιας καταχώνιαζε τους φακέλους στα συρτάρια του γραφείου του, οι αστυνομικές δυνάμεις ασκούσαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους, οι δικαστικοί λειτουργοί τηρούσαν στάση αναμονής και τα δίκτυα ενημέρωσης στρίμωχναν τα περιστατικά βίας με πρωταγωνιστές στελέχη του συγκεκριμένου κόμματος στις πίσω σελίδες τους ή στις τελευταίες θέσεις των δελτίων τους λίγο πριν από την πρόγνωση του καιρού.
Είτε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας (θεωρία των δύο άκρων) είτε επειδή υποτίμησαν τον κίνδυνο, οι μηχανισμοί ελέγχου της εξουσίας (ΜΜΕ) και οι θεσμικοί παράγοντες του κράτους ακολουθούσαν μια τακτική χαμηλών τόνων, με το επιχείρημα (ας το δεχτούμε ως ειλικρινές) ότι ένα μέτωπο κατά του νεοναζισμού μπορεί να τον καταστήσει συμπαθή στα μάτια των πολιτών. Αποδείχτηκε για ακόμη μία φορά ότι η αδιαφορία (εσκεμμένη ή όχι, μένει να φανεί) αποθρασύνει τους οπαδούς του ναζισμού.
Ξεκίνησαν με παρελάσεις στρατιωτικού τύπου, συνέχισαν με προκλήσεις υποδυόμενοι τους φιλολαϊκούς, προχώρησαν σε επίδειξη γυμνής ισχύος κατά των φτωχοδιάβολων, κλιμάκωσαν με εμπρηστικές παρεμβάσεις στη Βουλή, πέρασαν στις επιθέσεις κατά οπαδών αριστερών κομμάτων, για να καταλήξουν στη δολοφονία. Σιγά σιγά έχτιζαν το οικοδόμημά τους, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη απελπισμένων από την ανέχεια και θυμωμένων με το πολιτικό σύστημα ανθρώπων στις λαϊκές γειτονιές και στις επαρχίες της χώρας.
Αέρα στα πανιά τους έδωσε και η πολυδιάσπαση του κοινοβουλευτικού χώρου. Οι μωρολογίες των Σαμαρά-Βενιζέλου περί ισοδύναμων κινδύνων, οι βέβηλες ιδέες στελεχών της Ν.Δ. και του μιντιακού συστήματος για τη δυνατότητα συνεννόησης με μια σοβαρή Χρυσή Αυγή, η μίζερη στάση των δυνάμεων της Αριστεράς (διαγκωνισμός για το ποια δικαιούται να έχει το προβάδισμα στην αντιμετώπιση του φαινομένου) ήταν βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής. Η πολιτική απάντηση από τον αντιφασισμό πρέπει να δοθεί. Και να είναι αποφασιστική.
Ωστόσο, το βάρος για την αποκάλυψη του εγκληματικού ρόλου του νεοναζιστικού μορφώματος αναγκαστικά θα πέσει στην αστυνομία και τη Δικαιοσύνη. Η πρώτη οφείλει να λειτουργήσει μέσα στο πλαίσιο που ορίζουν οι νόμοι και με επαγγελματισμό, η δεύτερη επιβάλλεται να διερευνήσει όλες τις πτυχές της δράσης της Χρυσής Αυγής (φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των εγκληματικών πράξεων, χρηματοδότηση της οργάνωσης). Η δημοκρατία είναι ευρύχωρη και ανεκτική. Δεν είναι όμως ηλίθια.

http://www.efsyn.gr

Μπάχαλο στην τηλεόραση του Καψή



Ποιοι θα προσληφθούν στην ΔΤ χωρίς να έχουν ιδέα από... τηλεόραση!

Απίστευτες καταστάσεις, ένα µπάχαλο άνευ προηγουµένου αλλά και παραιτήσεις έχουν επιφέρει στη δηµόσια τηλεόραση οι προϋποθέσεις που τέθηκαν για τις προσλήψεις. Όπως αναφερεί το SECRET των Παραπολιτικών, η πριµοδότηση των πρώην εργαζοµένων της ΕΡΤ, η ουσιαστική «κατάργηση» της προϋπηρεσίας -καθώς ισοπεδώθηκαν όλοι στα έξι χρόνια- και ο µη διαχωρισµός ανάλογα µε το µέσο, την ειδικότητα και την προϋπηρεσία σε ανάλογη θέση δηµιούργησαν µια λίστα υποψηφίων προς πρόσληψη που ουδείς γνωρίζει εάν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν τις νέες απαιτήσεις.

Εκατοντάδες πρόσωπα, κυρίως στον δηµοσιογραφικό τοµέα, θα κληθούν να δουλέψουν στην τηλεόραση, ενώ στο παρελθόν δεν έχουν εργαστεί µπροστά ή πίσω από τις κάµερες ούτε για µία µέρα. Αποτέλεσµα, ο αρµόδιος υφυπουργός Παντελής Καψής και ο διαχειριστής Γκίκας Μάναλης να δέχονται οµοβροντία πυρών για την κατάσταση που έχει δηµιουργηθεί.

parapolitika.gr

Οι ένοχοι «φασιστοφάγοι»

Του Πέτρου Κατσάκου
Καλό θα είναι οι αγιογράφοι της Συγγρού, που φιλοτεχνούν τον πίνακα με τον πρωθυπουργό στο ρόλο του Αη Γιώργη που κατατροπώνει το τέρας του φασισμού, να ξέρουν πως το συγκεκριμένο κτήνος δεν είναι δράκος αλλά μια πολυκέφαλη Λερναία Ύδρα. 

Κανείς στο εσωτερικό της κυβέρνησης δεν έχει σήμερα το δικαίωμα να επιδεικνύει τα παράσημα του αντιφασισμού όταν βαρύνεται με την κατηγορία της εγκληματικής ολιγωρίας στην αντιμετώπιση της ΧΑ. Με δεδομένο πως η πλειονότητα των συλληφθέντων φασιστών κατηγορείται για αδικήματα που προϋπήρχαν της δολοφονίας του Π. Φύσσα, θα πρέπει ο Ν. Δένδιας να δώσει μια απάντηση στο ερώτημα «δεν ήξερε ή δεν ήθελε;». Θα πρέπει ο υπουργός να απαντήσει στο γιατί δεν έδειξε την ίδια πυγμή μετά τη δολοφονική επίθεση των ναζί στο Πέραμα και δεν έδωσε την παραμικρή βάση στις καταγγελίες των στελεχών του ΚΚΕ. Και αυτή την απάντηση την οφείλει στην κοινωνία αλλά και στους γονείς του αδικοχαμένου Παύλου.
Ένας υπουργός που «ανακαλύπτει» εκ των υστέρων πως ένα από τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας βρίσκεται εντός της ΕΛ.ΑΣ. δεν μπορεί να φέρει τον τίτλο του «απολυμαντή». Ένας υπουργός που προσβάλλει την ίδια τη Δικαιοσύνη διαβεβαιώνοντας τον ελληνικό λαό πως οι έρευνες «θα συνεχιστούν με εντολή του Πρωθυπουργού» δεν κάνει τίποτε άλλο από το να εξηγεί με τον πιο κυνικό τρόπο το γιατί έμεναν στο κάτω συρτάρι οι 32 υποθέσεις με τις εγκληματικές πράξεις των μελών της ΧΑ.
Ο ογκώδης φάκελος με τα εγκλήματα που περίμεναν την εντολή Σαμαρά ώστε να διερευνηθούν σε βάθος από τη Δικαιοσύνη είναι ο φάκελος με τα ενοχοποιητικά στοιχεία που αποδεικνύει την εγκληματική ολιγωρία της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που διά στόματος πρωθυπουργικού συμβούλου χαριτολογούσε λέγοντας πως «οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της "προοδευτικιάς" δημοσιογραφίας». 
Καλό θα είναι οι χειροκροτητές του «φασιστοφάγου» Σαμαρά να θυμηθούν τα λόγια του Μπ.Μπρεχτ όταν είδε τον κόσμο στις πλατείες να πανηγυρίζει την ήττα του ναζισμού και προειδοποιούσε «μην χαίρεστε που πέθανε το κτήνος, η σκύλα που το γέννησε ζει ακόμα και είναι πάλι σε οργασμό». 

http://left.gr

TA ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΒΑΡΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ 2014...



...ΕΡΧΕΤΑΙ ''ΑΦΑΙΜΑΞΗ''...
Βέβαια μέτρα αύξησης εσόδων και μείωσης δαπανών, συνολικού ύψους 3,7 δισ. ευρώ, ενσωματώνει ο προϋπολογισμός του 2014, το προσχέδιο του οποίου κατατίθεται στη Βουλή στις 7 Οκτωβρίου...
Ειδικότερα προβλέπονται νέα φορολογικά μέτρα ύψους 1,5 δισ. ευρώ, με το βάρος να πέφτει στα φυσικά πρόσωπα (μισθωτοί συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, ατομικές επιχειρήσεις), αλλά και δραματικές περικοπές δαπανών ύψους 2,2 δισ. ευρώ στους τομείς των συντάξεων, υγείας, παιδείας και άμυνας.
Πρόκειται για τα μέτρα που έχουν ήδη νομοθετηθεί, αλλά θα εφαρμοστούν για πρώτη φορά το 2014 και η αγωνία του οικονομικού επιτελείου εστιάζεται στο να μη ζητήσει η τρόικα επιπλέον μέτρα για το επόμενο έτος.


Αυτό όμως θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη των φορολογικών εσόδων στους επόμενους μήνες, εντός των οποίων πρέπει να εισπραχθούν περίπου 17 δισ. ευρώ, αλλά η τρόικα διαπιστώνει πως δεν εισπράττεται το σύνολο των βεβαιωμένων και δημιουργείται νέα γενιά ληξιπρόθεσμων οφειλών κάθε μήνα, καθώς και νέες τρύπες στα δημόσια έσοδα. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού του επόμενου έτους θα πρέπει να υποχωρήσει σε 7,3 δισ. ευρώ, από 9,5 δισ. ευρώ, φέτος ενώ το πρωτογενές έλλειμμα (Κρατικού προϋπολογισμού και όχι Γενικής Κυβέρνησης) θα πρέπει να μειωθεί σε 400 εκατ. ευρώ, από 3,1 δισ. ευρώ, που θα κλείσει φέτος. Σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο, τα έσοδα του Δημοσίου το 2014 θα μειωθούν κατά 2,5% και θα διαμορφωθούν σε 49,6 δισ. ευρώ, από 50,8 δισ. ευρώ, που εκτιμάται πως θα φτάσουν φέτος. Η μείωση που καταγράφεται παρά την αύξηση της φορολογίας αντανακλά τα μειωμένα εισοδήματα επί των οποίων επιβάλλονται οι φόροι.


Ο αρχικός στόχος είναι η μείωση του συνολικού ύψους των δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού κατά 3,3 δισ. ευρώ και η διαμόρφωσή τους στο ποσό των 50,2 δισ. ευρώ, από 53,5 δισ. ευρώ, φέτος. Οι πρωτογενείς δαπάνες θα μειωθούν κατά 3,3 δισ. ευρώ, στο ποσό των 41,4 δισ. ευρώ, από 44,7 δισ. ευρώ, φέτος.
Περικοπές κονδυλίων 
Δραστικές είναι οι περικοπές δαπανών και στο επόμενο έτος, που αποτελούν συνέχεια των περικοπών που ήδη έχουν υλοποιηθεί φέτος. Το ανησυχητικό είναι πως το «μαχαίρι» στα κονδύλια μπορεί να φτάσει ακόμη βαθύτερα, εάν η τρόικα διαπιστώσει πως οι στόχοι των εσόδων του 2014 είναι φιλόδοξοι και υπάρχει αβεβαιότητα για την επίτευξη των στόχων.
Οι κατηγορίες δαπανών που θίγονται είναι:
* Το κονδύλι για τις συντάξεις θα μειωθεί περαιτέρω κατά 423 εκατ. ευρώ, με παρεμβάσεις όπως η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια, τη μείωση κατά 162 εκατ. ευρώ, των συντάξεων των ένστολων, καθώς επίσης από «ουρές» επιπτώσεων από φετινά μέτρα.
* Το κονδύλι για τις αποδοχές θα μειωθεί κατά 260 εκατ. ευρώ, με παρεμβάσεις όπως η «κινητικότητα» και οι «αποχωρήσεις» που θα εξοικονομήσουν 59,5 εκατ. ευρώ, τη μείωση των αναπληρωτών καθηγητών (61,8 εκατ. ευρώ), μείωση μισθών στους ΟΤΑ.
* Το κονδύλι για την Αμυνα μειώνεται κατά 100 εκατ. ευρώ, με το κύριο βάρος να πέφτει στην ακύρωση στρατιωτικών προμηθειών ύψους 69 εκατ. ευρώ, το κλείσιμο στρατοπέδων και τη μείωση των εισακτέων.
* Το κονδύλι για τα κοινωνικά επιδόματα μειώνεται κατά 78 εκατ. ευρώ, κυρίως λόγω της καταβολής πλέον του ΕΚΑΣ, σε όσους υπερβαίνουν το 65ο έτος.
* Οι δαπάνες των ΔΕΚΟ μειώνονται κατά 180 εκατ. ευρώ, λόγω της μείωσης των λειτουργικών εξόδων.
* Τοπική Αυτοδιοίκηση: τα κονδύλια περικόπτονται κατά 160 εκατ. ευρώ, μέσω της μείωσης των αποδιδόμενων πόρων.
* Εκπαίδευση: τα κονδύλια μειώνονται κατά 33,5 εκατ. ευρώ, λόγω της ισόποσης μείωση των λειτουργικών δαπανών των ΑΕΙ και ΤΕΙ.
«Αφαίμαξη» φυσικών προσώπων
* Τα φορολογικά μέτρα, που θα εφαρμοστούν για πρώτη φορά το 2014 και υπό την έννοια αυτή είναι νέα μέτρα, θα αποδώσουν στα κρατικά ταμεία, σύμφωνα με το σχεδιασμό του υπουργείου Οικονομικών, το ποσό των 1.468,6 εκατ. ευρώ, με το μεγαλύτερο βάρος να επωμίζονται μισθωτοί και συνταξιούχοι καθώς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σε ό,τι αφορά μισθωτούς και συνταξιούχους, θα επιβαρυνθούν με αυξημένους φόρους το 2014, λόγω της κατάργησης του συνόλου των φοροαπαλλαγών (ενοικίων, διδάκτρων, τόκων κ.λπ.), με εξαίρεση τις ιατρικές δαπάνες, τη διατροφή σε περίπτωση διαζυγίου και τις δωρεές προς δημόσιο και δημόσιους φορείς.
Το ποσό που θα εισπράξει το ΥΠΟΙΚ από την κατάργηση των φοροαπαλλαγών υπολογίζεται σε 237 εκατ. ευρώ.
816 εκατ. ευρώ από επιχειρήσεις - ελεύθερους επαγγελματίες
* Από τη «φορολογική μεταρρύθμιση» που νομοθετήθηκε και θα ισχύσει το 2014 προβλέπεται επίσης η είσπραξη ποσού ύψους 816 εκατ. ευρώ, κυρίως από την αύξηση της φορολογίας των μη μισθωτών φορολογουμένων (ατομικές επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες), που θα φορολογούνται με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ και μέχρι τα πρώτα 50.000 ευρώ και με συντελεστή 33% για το υπερβάλουν ποσό.
Tεκμήρια διαβίωσης και προκαταβολή 55%
Οι έχοντες ατομικές επιχειρήσεις θα φορολογούνται ακόμη και εάν έχουν ζημιές, αφού στην περίπτωση αυτή θα «ενεργοποιούνται» τα τεκμήρια διαβίωσης, ενώ θα βαρύνονται και με προκαταβολή φόρου 55% για το επόμενο έτος.
Επίσης, η αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 816 εκατ. ευρώ θα προέλθει από:
* Την αύξηση της φορολογίας των καθαρών κερδών (χρήσης 2013) των ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων εταιρειών που τηρούν απλογραφικά βιβλία (πρώην β’ κατηγορίας), καθώς θα φορολογηθούν με συντελεστή 26%, (αντί 20%) μέχρι το επίπεδο των 50.000 ευρώ και με συντελεστή 33% (από 20%) για το υπερβάλλον ποσό.
* Την αύξηση της φορολογίας των Ο.Ε. και Ε.Ε. εταιρειών για τα κέρδη χρήσης 2013, με διπλογραφικά βιβλία (πρώην Γ’ κατηγορίας), καθώς θα φορολογηθούν με συντελεστή 26% από 20% που ήταν.
* Την αύξηση της φορολογίας των Α.Ε. και των ΕΠΕ, που θα φορολογηθούν για τα καθαρά κέρδη του 2013 με συντελεστή 26% από 20%. Η επιβάρυνση μειώνεται από τη μείωση του συντελεστή φορολογίας των μερισμάτων από 25% σε 10%.
Πρόσθετα έσοδα θα προκύψουν επίσης από την επιβολή του φόρου πολυτελείας (141,7 εκατ. ευρώ), την αύξηση των παραβόλων για τις αγωγές (50 εκατ. ευρώ) και την αύξηση της φορολογίας των πλοίων (60 εκατ. ευρώ).

Πηγή : naftemporiki.gr

Ο Φασισμός που ήρθε από το μέλλον



Γράφει ο Σταμάτης Κυριάκης

Η  πρωτοφανής σύλληψη της φασιστικής συμμορίας  της χρυσής Αυγής  έβαλε για τα καλά  στην ημερήσια διάταξη ξανά το θέμα του φασισμού και της  φασιστικοποίησης της κοινωνίας
Η ουσιαστική κατάργηση της αστικής δημοκρατίας , όμως , έχει συντελεστεί προ πολλού και η Ιστορία δεν περίμενε  κανέναν  επίδοξο  φυρερίσκο.
Ζούμε εδώ και χρόνια (και όχι μόνον στην Ελλάδα)  την κατάργηση των αστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων που καθιερώθηκαν πριν δυόμιση αιώνες, με την Γαλλική Επανάσταση.
Η  συγκέντρωση του παγκόσμιου πλούτου, της δύναμης και των επιστημονικών επιτευγμάτων του ανθρώπου σε απίστευτα μικρούς θύλακες έχει κάνει την  δημοκρατία να μην έχει στην πράξη  πεδίο εφαρμογής.
Ο καθένας  έχει το δικαίωμα να μιλάει , να γράφει, να καταγγέλλει, να ωρύεται, να  καταριέται, να ψηφίζει τον  πρωθυπουργό, να εκλέγει τον δήμαρχο της αρεσκείας του .  Δεν μπορεί , όμως, καμιά συλλογικότητα να σχεδιάσει και να καθορίσει το μέλλον της σε κανένα πεδίο της κοινωνικής ζωής.
Είναι σαν να ζούμε σε ένα (παγκόσμιο) χωριό που έχουν συγκεντρωθεί όλες οι ιδιοκτησίες στα χέρια ενός άρχοντα .  Τυπικά η δυνατότητα να  αποφασίζουν οι δημότες παραμένει εν ισχύ αλλά το τοπικό συμβούλιο δεν έχει την δυνατότητα να κάνει οτιδήποτε.
Ακόμα και  ο μπουφές στην «ετήσια γιορτή της δημοκρατίας»  ετοιμάζεται από το κέτερινγκ του άρχοντα.
Ο Θρίαμβος  και το αδιέξοδό τους.
Η αστική δημοκρατία  γίνεται ολοένα και περισσότερο «άχρηστη».
Ολοένα και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι δεν είναι ένα μεταφυσικά αιώνιο σύστημα αξιών αλλά συνδέεται ευθέως με το οικονομικό σύστημα.
Πάνε πάνω από είκοσι χρόνια που πολλοί διανοητές ανά τον κόσμο διατύπωναν την πεποίθηση  ότι έχουμε πλέον εισέλθει σε μια νέα εποχή.
Έδιναν διάφορες ονομασίες  στην  μετάλλαξη καπιταλισμού.
Άλλοι  το έλεγαν «παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός», άλλοι  «παγκόσμια δικτατορία των πολυεθνικών» , άλλοι «μεταβιομηχανικός καπιταλισμός».
Νομίζω ότι  χαρακτηρισμός  «Ολοκληρωτικός καπιταλισμός» έδινε με περισσότερη ακρίβεια τον χαρακτήρα του.
Η ολοκληρωτική υπαγωγή όλων των δραστηριοτήτων των ανθρώπων σε αυτήν την νέα παγκόσμια  κατάσταση  μετατρέπει , εκτός των άλλων, και την  αστική δημοκρατία σε κενό γράμμα και , ολοένα και περισσότερο,  σε  απηρχαιωμένο θεσμό.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι να «κάνουμε καλύτερη η  διαφορετική την δημοκρατία μας» το ερώτημα  είναι «ποιος έχει το (ένα και μοναδικό) πορτοφόλι».
Ο Φασισμός της σημερινής εποχής  μοιάζει περισσότερο με τις «συμμορίες της Νέας Υόρκης» σε ένα  παγκόσμιο Ολοκληρωτικό  περιβάλλον παρά με το κακέκτυπο ενός Ναζισμού του παρελθόντος.
Τα φασιστικά μορφώματα, η Χρυσή Αυγή, η Λέγκα του Βορρά, το φασιστικό κόμμα της Αυστρίας κλπ , δεν θα καταφέρουν να γίνουν καθεστωτική δύναμη ούτε για μια μέρα ακριβώς επειδή δεν είναι προορισμένοι για μια τέτοια χρήση.
Είναι περισσότερο η άναρθρη , κτηνώδης, πληβειακή αντίδραση του πιο καθυστερημένου και υποταγμένου τμήματος  των  κατεστραμμένων μικροαστών  και των ανέργων.
Αυτά τα φαινόμενα θα πολλαπλασιαστούν και θα πάρουν διάφορες μορφές.
Ασφαλώς  η ύπαρξή τους είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης  και της νοσταλγίας ενός  ένδοξου παρελθόντος και ενός  περιφραγμένου και ασφαλούς  εθνικού περιβάλλοντος.
Ασφαλώς και τους χρησιμοποιούν.
Ασφαλώς και είναι οργανικά δεμένοι μαζί τους .
Αλλά τους ανέχονται ως το σημείο που δεν διαταράσσουν την «ομαλότητα» τους.
Μια «κάπως  αριστερή κυβέρνηση της ανατροπής» (όπως  το ΠΑΣΟΚ  της «αλλαγής»)  που θα μπορούσε να κρατήσει το τιμόνι για ένα διάστημα, δεν έχει τον μηχανισμό για να το κάνει και δεν την εμπιστεύονται προς το παρόν.
Η «Δύναμη της Δημοκρατία» που λέει η (ακροδεξιά) κυβέρνηση  Σαμαρά  πηγάζει από την   εντολή και κάλυψη των   «από πάνω».
Ο Φασισμός του μέλλοντος μας  δεν θα μοιάζει με τα φασιστικά καθεστώτα της πρόσφατης Ιστορίας.
Η κτηνωδία των απελπισμένων θα κυκλοφορεί στους λασπωμένους δρόμους έξω από το μεσαιωνικό κάστρο του ολοκληρωτικού Καπιταλισμού.
Όποιος θέλει να προστατευτεί θα πρέπει να χτυπήσει την πόρτα.
Αυτό το μέλλον μας επιφυλάσσουν.
Ήδη έχουμε εισέλθει   στην εποχή του πιο σκοτεινού μεσαίωνα στην Ιστορία του ανθρώπου.
«Να υψώσουμε  πύργο ατίθασο απέναντί τους».

 il trovatore

Όλο το πόρισμα φωτιά για τη Χρυσή Αυγή – Ψάχνουν τον άγνωστο βαρύ οπλισμό της – Ασκήσεις με πραγματικά πυρά, bussiness με μετανάστες και ξύλο



- Ανατριχιαστικές οι αποκαλύψεις για τη δομή και τη δράση της Χρυσής Αυγής 
- Συναγερμός για τον άγνωστο οπλισμό που είναι κρυμμένος στην Αττική 
- Δομημένη στο χιτλερικό δόμα η οργάνωση, απόλυτος άρχων ο Μιχαλολιάκος - Έσπασε ένας από τους συλληφθέντες  
- Απίστευτες αποκαλύψεις από μέλη που αποχώρησαν 
- Όσοι δεν ανήκουν στη λαϊκή κοινότητα της φυλής είναι υπάνθρωποι, σύμφωνα με την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής 
- Στην κατηγορία αυτή ανήκουν ξένοι μετανάστες, ρομά, όσοι διαφωνούν με τις ιδέες τους, άτομα με νοητικά προβλήματα Σε άγνωστη τοποθεσία στην Αττική φυλάσσεται ο άγνωστος οπλισμός που διαθέτει η Χρυσή Αυγή. Η αποκάλυψη του πορίσματος του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπου Βουρλιώτη, έχει σημάνει συναγερμό στις αρχές, που πρέπει να ανακαλύψουν που βρίσκονται τα άγνωστα, κρυμμένα όπλα της Χρυσής Αυγής.

Το ότι υπάρχει οπλισμός και πως η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί όπλα που φυλάσσονται σε άγνωστους μέχρι στιγμής χώρους φέρονται να επιβεβαιώνουν και οι δυο προστατευόμενοι μάρτυρες, πρώην μέλη της οργάνωσης. Στο πόρισμα επισημαίνεται επίσης ότι η Χρυσή Αυγή, επιλέγει άτομα με γνώσεις στις πολεμικές τέχνες, τα οποία, όπως αναφέρει, εκπαιδεύει σε περιοχές της Αττικής, όπως στη Μαλακάσα, την Μάνδρα και τη Σαλαμίνα.
"Χρησιμοποιούνται διάφορα όπλα, τα οποία πιθανότατα φυλάσσονται σε αποθηκευτικούς χώρους σε άγνωστη τοποθεσία. Η στελέχωση των αποκαλούμενων ταγμάτων εφόδου γίνεται από άτομα που εργάζονται, κάτω από ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, που προσιδιάζουν στην εκπαίδευση των ανδρών, που υπηρετούν στις επίλεκτες μονάδες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας", αναφέρεται στο πόρισμα.
Πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής που πλέον έχει αποχωρήσει από την οργάνωση, αποκάλυψε ότι τα μέλη της Χ.Α. εκπαιδεύονταν με πραγματικά πυρά και πως η αποχώρηση από τις τάξεις της, ήταν αδιανόητη!
Στο πόρισμα υπάρχουν και μαρτυρίες για εκβιασμούς καταστηματαρχών, μικροπωλητών και αλλοδαπών, στους οποίους τα μέλη της Χρυσής Αυγής φέρονται να πωλούσαν ρούχα που συγκέντρωναν από τις «φιλανθρωπικές» τους εκδηλώσεις «μόνο για Έλληνες».
Ένας από τους δυο προσταυτευόμενους μάρτυρες, πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής, στην κατάθεσή του αναφέρεται σε προστασία που παρείχαν μέλη της οργάνωσης Νίκαιας σε μικροπωλητές στα παζάρια του Πειραιά και του Σχιστού Κορυδαλλού, από τους οποίους η Χρυσή Αυγή αμειβόταν με προμήθεια επί των εισπράξεων.
"Το μένος κατά των μεταναστών δεν είναι το ίδιο αδιάκριτο έναντι αυτής της κατηγορίας των προσώπων, αφού σε πολλές περιπτώσεις αναθέτουν την πώληση στους τελευταίους διαφόρων ειδών, και λαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος των κερδών, εξασφαλίζοντας στους ανθρώπους αυτούς την άνεση της ασφάλειας που έχουν ανάγκη. Άνδρες της ΕΛΑΣ συνέδραμαν ή στην καλύτερη περίπτωση ανέχονταν τη διάπραξη επίμεμπτων πράξεων, στοιχείο που πρέπει να ελεγχθεί περαιτέρω", αναφέρει το πόρισμα.
Το "Ράιχ" του Μιχαλολιάκου
Ο 9σέλιδο πόρισμα περιλαμβάνει ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Για το... Ράιχ του Νίκου Μιχαλολιάκου, που έχει ιεραρχική-πυραμιδική δομή, με "εξουσία του αρχηγού" κατά το χιτλερικό δόγμα.
"Η Χρυσή Αυγή", αναφέρεται στο πόρισμα, "πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας 1980-1990 με τη μορφή κλειστής ολιγάριθμης ομάδας ιδεολογικής επιμόρφωσης ναζιστών. Στη συνέχεια η ομάδα αυτή μετεξελίχθηκε σε πολιτικό σχηματισμό. Από το χρόνο αυτό διαχωρίστηκε το επιχειρησιακό από το πολιτικό τμήμα της οργάνωσης, με το πρώτο να αναλαμβάνει την εκτός γραφείων δράση, δηλαδή, τις βίαιες επιθέσεις εναντίον όσων η οργάνωση θεωρούσε εχθρούς της".
Όσοι δεν ανήκουν στη λαϊκή κοινότητα της φυλής είναι υπάνθρωποι. Στη κατηγορία αυτή ανήκουν ξένοι μετανάστες, ρομά, όσοι διαφωνούν με τις ιδέες τους, ακόμη και άτομα με νοητικά προβλήματα
Ο αντιεισαγγελέας επικαλείται το καταστατικό της οργάνωσης στο οποίο ρητώς ορίζεται ο διαχωρισμός των δυο δραστηριοτήτων, με κοινή ηγετική ομάδα και με την εξουσία του αρχηγού "να είναι απόλυτη κατά το χιτλερικό δόγμα Fuhrerprinzip (σ.σ. η αρχή του αρχηγού)" η προσταγή του οποίου προς ενέργεια ή η έγκριση, ακόμη και σε ήσσονος σημασίας δράσεις, ήταν ιερή και αδιαπραγμάτευτη.
Στο πόρισμα τονίζεται επίσης ότι κατά τη φιλοσοφία της Χρυσής Αυγής "όσοι δεν ανήκουν στη λαϊκή κοινότητα της φυλής είναι υπάνθρωποι. Στη κατηγορία αυτή ανήκουν ξένοι μετανάστες, ρομά, όσοι διαφωνούν με τις ιδέες τους, ακόμη και άτομα με νοητικά προβλήματα. Η βία για τη Χρυσή Αυγή είναι το μήνυμα και όχι το μέσον επίτευξης των επιδιώξεών τους".
Ως προς τον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης ο κ. Βουρλιώτης επισημαίνει ότι "η εντολή διαβιβάζεται από τον αρχηγό στον υπαρχηγό και στη συνέχεια από τον τελευταίο στους κατά σειρά κατώτερους στην ιεραρχία, μέχρι την τελική υλοποίησή της". Δηλαδή, ο Νίκος Μιχαλολιάκος μετέφερε την εντολή τον Νίκο Παππά κι εκείνος τους Ηλία Κασιδιάρη, Γιάννη Λαγό, Ηλία Παναγιώταρο και Νίκο Μίχα κι εκείνοι με τη σειρά τους στους υπόλοιπους.
Οι γενίτσαροι και ο 17χρονος καθοδηγητής
Παιδιά ηλικίας 14 έως 17 ετών στρατολογούσαν μέλη της Χρυσής Αυγής. Τα τάγματα εφόδου που απαρτίζονταν από ανήλικους είναι γνωστά με την ονομασία Κένταυρος.
Στο πόρισμα αναφέρεται και το όνομα ενός 17χρονου (που σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε το Mega είναι αλβανικής καταγωγής) στον οποίο είχε ανατεθεί ο ρόλος του καθοδηγητή των ανηλίκων εξαιτίας των ιστορικών γνώσεων του και των ικανοτήτων του. Ο 17χρονος συναντούσε τους στρατολογημένους ανηλίκους δυο φορές την εβδομάδα.
Εξάλλου, πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής, αναφερόμενος στη δομή της οργάνωσης Νίκαιας υποστηρίζει ότι κάτω από τον κλειστό πενταμελή πυρήνα της, λειτουργούσαν μεταξύ άλλων, και "οι κένταυροι των ανηλίκων", παιδιά δηλαδή 14-17 ετών τα οποία στρατολογούνταν και είχαν υπεύθυνό τους πρόσωπο με το όνομα Τάσος.
Ο ρόλος της Αστυνομίας
Για το ρόλο της Αστυνομίας ο αντεισαγγελέας αναφέρει ότι είτε συνέδραμαν είτε ανέχονταν τις ενέργειες της Χρυσής Αυγής και ότι πρέπει να ερευνηθεί κατά περίπτωση. Άλλωστε μεταξύ των συλληφθέντων είναι και δυο αστυνομικοί, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να εκδοθούν εντάλματα για άλλους 20 αστυνομικούς!
Σήμερα, εξάλλου, η εφημερίδα Πρώτο Θέμα δημοσιεύει φωτογραφία μέλους της Χρυσής Αυγής που ποζάρει πάνω σε μοτοσικλέτα αστυνομικού, με το κράνος της ομάδας Ζ στα χέρια και φορώντας καπελάκι της Χρυσής Αυγής. Δημοσιεύει επίσης φωτογραφία πράκτορα της ΕΥΠ να χαιρετά φασιστικά μπροστά στην Ακρόπολη.

Click4more: ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΕΔΩ

πηγη newsit

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Είναι η δημοκρατία, ηλίθιε!



του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο φασισμός, ο ναζισμός, η Χρυσή Αυγή, τα άκρα, οι αντιφασίστες, μαύρος φασισμός, κόκκινος φασισμός, η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ, τα Μνημόνια και άλλα τέτοια. Λέγονται και γράφονται πολλά αυτές τις ημέρες. Λέγονται και γράφονται πολλά αλλά το προφανές δεν βλέπω να το αναφέρει κάποιος.
Κυρίες και κύριοι, η δυτική δημοκρατία έχει…μεγάλο πρόβλημα.
Όποιος αναζητεί τα αίτια της ανόδου των εθνικιστικών, φασιστικών και ναζιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, δεν υπάρχει λόγος να χάνεται σε ατελείωτες αναλύσεις που οδηγούν πάντα σε .παράλυση
Αντί να προσπαθεί κάποιος να τα ρίξει στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στον Σαμαρά, στον ΣΥΡΙΖΑ -ή σε όποιον άλλον αντιπαθεί-, καλό θα ήταν να δει και λίγο πιο πέρα από τη μύτη του.
Ειλικρινά, εντυπωσιάζομαι που, όταν προκύπτει κάποιο θέμα, όπως τώρα με την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, οι περισσότεροι βρίσκουν ευκαιρία να επιτεθούν σε αυτούς που αντιπαθούν, για να αισθανθούν προσωρινή προσωπική δικαίωση.
Δεν πρόκειται περί μικροπολιτικής, δεν πρόκειται περί προσωπικών συμπαθειών και αντιπαθειών, το θέμα είναι πολύ μεγάλο.
Η κύρια αιτία της ανόδου εθνικιστών, φασιστών και ναζιστών στην Ευρώπη είναι ότι η δυτική δημοκρατία δεν είναι πια η δημοκρατία που ήταν.
Η δυτική δημοκρατία αλώθηκε από την οικονομία της ελεύθερης αγοράς.
Μεγάλο μέρος των πολιτών της Ευρώπης αντιλαμβάνεται πως η δημοκρατία δεν είναι πια δημοκρατία και δεν τους εγγυάται ασφάλεια, εργασία και δικαιώματα, που προβλέπονται από τα συντάγματα των ευρωπαϊκών χωρών.
Αυτό έχει ως συνέπεια την στροφή τους σε φασιστικά μορφώματα.
Όταν η δημοκρατία απουσιάζει, ο μαύρος λύκος κάνει πάρτι.
Η οικονομία της ελεύθερης αγοράς βλάπτει σοβαρά την δημοκρατία.
Είναι προφανές πως και τα δυο μαζί δεν μπορούν να υπάρξουν.
Ή δημοκρατία ή οικονομία της ελεύθερης αγοράς.
Ας επιλέξουμε και ας πράξουμε, όσο είναι καιρός ακόμα.
Αν θέλουμε να υποστηρίξουμε την δημοκρατία -αυτή την δημοκρατία που καταφέραμε να έχουμε-, ας το κάνουμε τώρα.
Μετά θα είναι αργά.
Η οικονομία της ελεύθερης αγοράς προτιμάει τον φασισμό.
Και δεν το κρύβει.
Γιατί η οικονομία της ελεύθερης αγοράς είναι φασισμός.
(Ο τίτλος του κειμένου δεν είναι επιθετικός, ούτε απευθύνεται σε κάποιους. Τον επέλεξα, απλά, για να δώσω έμφαση.)

pitsirikos

Άλλο θα πει Χαλκιδική και άλλο θα πει Χαλκίδα



του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Το σήμα το έδωσε ο Λαζαρίδης και ακολούθησαν συντεταγμένοι, γυαλισμένοι και κομβιωμένοι ο Βορίδης, ο Γεωργιάδης, ο Φαήλος, ο Κασιμάτης, ο Πρετεντέρης: 
Ναι, μπορεί η Χρυσή Αυγή να μαχαιρώνει παιδιά της εργατικής τάξης στο Κερατσίνι, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ υποδαυλίζει τα εγκλήματα της συμμορίας που δρα στις Σκουριές της Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Αμ έπος, αμ έργον. Με το που ξεστόμισε η διμοιρία των σαμαροφυλάκων τη λέξη «συμμορία», η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης κάλεσε 24 κατοίκους της Χαλκιδικής και τέσσερις της Θεσσαλονίκης να καταθέσουν, για να διαπιστωθεί αν έχουν συστήσει εγκληματική οργάνωση. Δόξα τω θεώ, ακόμη και στην αμαρτωλή εποχή μας γίνονται θαύματα.
Για να καταλάβουμε περί τίνος ακριβώς πρόκειται, παραθέτουμε το κατηγορητήριο: «Σχετικά με τις αξιόποινες πράξεις της εγκληματικής οργάνωσης με την επιβαρυντική περίσταση της κατασκευής - προμήθειας και κατοχής όπλων, της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, της απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της έκρηξης, της προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών υλικών, της διακεκριμένης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, της διατάραξης κοινής ειρήνης, της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας, οι οποίες τελέστηκαν από τις αρχές του μηνός Μαΐου του έτους 2013 έως και 25.08.2013 στην περιοχή Λάκκος Καρατζά του όρους Κάκαβος, στη Μεγάλη Παναγιά, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή Ιερισσού Χαλκιδικής». Μπροστά τους ο Αλ Καπόνε ήταν το δεξί χέρι της Αγίας Τερέζας.
Είναι τόσο χοντροκομμένοι και φανατικοί, ώστε δεν μπορούν ούτε να κρυφτούν, ούτε να οργανώσουν μια συνωμοσία της προκοπής. Με το που κατέθεσε ο Δένδιας στον εισαγγελέα τα στοιχεία που δείχνουν ότι η Χρυσή Αυγή λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση, ανακάλυψαν και μια άλλη, ιδίου βάρους προφανώς, οργάνωση που δρα πλησίον του Αγίου ‘Όρους. Οργανωμένοι εγκληματίες οι χρυσαυγίτες, που μαχαιρώνουν, τρομοκρατούν, εκβιάζουν, πουλάνε προστασία στη νύχτα, οργανωμένοι εγκληματίες και οι κάτοικοι της Ιερισσού, που αγωνίζονται για να μην δηλητηριαστεί το νερό που πίνουν τα παιδιά τους.
Κι άμα τολμήσει ο ΣΥΡΙΖΑ να πει "για σιγά, ρε παιδιά, γιατί σέρνετε τους ανθρώπους στην Ασφάλεια σαν τρομοκράτες, με στοιχεία διάτρητα, με ανυπόληπτες μαρτυρίες αστυνομικών και εργαζομένων στην Ελληνικός Χρυσός", θα βγει το καθεστώς συμπούρμπουλο και θα κραυγάσει: Ιδού τα άκρα, ιδού ποιοι καλύπτουν τις συμμορίες. Θα τα πει φόρα παρτίδα το καθεστώς κι ας γνωρίζει ότι η θεωρία των δύο άκρων οπλίζει το χέρι της Χρυσής Αυγής, ότι η εξίσωση των κατοίκων της Ιερισσού με τους μαχαιροβγάλτες του Μιχαλολιάκου ξεπλένει εν τέλει τους μαχαιροβγάλτες του Μιχαλολιάκου.
Ανάμεσα στα κακουργήματα που φέρονται ότι διέπραξαν οι συμμορίτες της Χαλκιδικής είναι και η χρήση δύο κροτίδων από αυτές που ρίχνουμε το Πάσχα. Με αυτήν τη λογική η Γιάννα Δασκαλάκη - Αγγελοπούλου, που έκαψε το αλσύλλιο της Φιλοθέης για να εορτάσει τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, θα έπρεπε να εκτίει ποινή ισοβίου καθείρξεως στο Αλκατράζ.

Πηγή: avgi.gr

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Λίγο λίγο. Μπλε μπλε μπλε… ήρθε και το μαύρο



του Μάκη Αρμένη
Για να είμαστε ειλικρινείς, είχαν προηγηθεί πολλά κρυφά και φανερά, για να φτάσουμε στην ευκολία να στηριχτεί ένα φασιστικό μόρφωμα,  από  425. 990  αποτυπώματα που «βρέθηκαν πάνω στο μαχαίρι  του φονιά», όπως ευρηματικά γράφει ένα πανό που ανήρτησαν  στο γήπεδο οπαδοί της «Ομόνοιας» Κύπρου.
Μπορεί να θεωρούνταν αιρετικά  τα κείμενα,  τότε που εξέφραζα με  κάθε τρόπο την αντίθεση μου, σε κάθε είδους εθνικιστικές εκδηλώσεις, ακόμα και  με αφορμή κάποιες  επιτυχίες, σε διάφορα αθλητικά γεγονότα.   Πολλοί  από εκείνους  τους  ελληνάρες με  τα  βαμμένα γαλανόλευκα πρόσωπα,  ξέρετε με πόση ευκολία  έντυσαν την φασιστική οργάνωση με κοινοβουλευτικό μανδύα;
Πέρα λοιπόν  από την κρίση,  είχαμε  για χρόνια, μια  κομπλεξική στάση του δικομματισμού, όπως εκείνη  "της μεγάλης ιδέας"  για  να καλύψει η χώρα την ανεπάρκεια της, μέσα από κάποιες τυχαίες  και σε πολλές περιπτώσεις ντοπαρισμένες αθλητικές επιτυχίες.
Για του λόγου το αληθές:
Φορέσανε και χθες τις πανοπλίες τους, τις περικεφαλαίες τους, τα δάφνινα στεφάνια, βάφτηκαν στα χρώματα του πολέμου και πήγαν να εκτονωθούν. Να ξεχάσουν για λίγο την πραγματικότητα και να συνεχίσουν το ταξίδι που ξεκίνησε το 2004. Τα θαύματα όμως δεν επαναλαμβάνονται. Ανώμαλη προσγείωση από τον πρώτο κιόλας αγώνα. Γλιτώσαμε. Από τις υστερίες τα κορναρίσματα, τα εθνικιστικά συνθήματα, τις μισαλλοδοξίες, τους ξέφρενους πανηγυρισμούς, τα ψηλά τακούνια που φοράμε για να κρύβουμε το μπόι μας. Μπορεί να ακούγονται αιρετικά όλα αυτά, αλλά δεν αισθάνομαι μόνος. Δεν χρειάστηκε αυτή η πρώτη ήττα για να τα γράψω, να σας θυμίσω ότι πριν λίγες μέρες με άφορμή την υπόθεση ντόπινγκ του πρωταθλητή της κολύμβησης τα ίδια έγραφα για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από την ελληνική ομάδα.
«Δεν ξέρω αν οι αριστερές μου καταβολές ευθύνονται, που δεν βγήκα να πανηγυρίσω στους δρόμους με την γαλανόλευκη την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου, από την εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου. Οι εθνικιστικές εξάρσεις, πάντα μου προκαλούσαν αλλεργία. Για να είμαι ειλικρινής το χάρηκα, όπως μπορεί να χαρεί κάποιος μια νίκη σε ένα παιγνίδι, ο φανατισμός όμως που ακολούθησε, δεν το κρύβω, αν μπορούσα θα χάριζα αυτή την νίκη για μη συμβεί.
Εκείνα τα « Ελλάς ελλήνων χριστιανών», «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα», «Η Βόρειος Ήπειρος είναι ελληνική», «πότε θα πάρουμε την πόλη», «η Κύπρος είναι ελληνική», «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», μου προκαλούν ανατριχίλα.
Για εκείνο που είμαι σίγουρος είναι, ότι δεν συνέβαλα με το δικό μου χειροκρότημα, στις απανωτές κατραπακιές από την υπόθεση ντόπινγκ, που καθιστούν τις νίκες των πρωταθλητών μας χάρτινες, και την χώρα μας έκθετη πλέον στα μάτια του κόσμο.
«Δυο - τρεις μήνες πριν», έγραφε  ο Παντελής Μπουκάλας «το πρόσωπό του, φωτισμένο από το χαμόγελο της νίκης, φαινόταν ολοκάθαρο και στη μικρή οθόνη και στις φωτογραφίες. Καθαρές ήταν και οι λέξεις που περιέγραφαν το κατόρθωμά του, «θάμπωσε την Ευρώπη ο Έλληνας πρωταθλητής της κολύμβησης». Σήμερα άλλο ένα χρυσό, όπως αυτά των πρωταθλητών του στίβου, της άρσης βαρών αποδείχθηκε δηλητηριασμένο από ισχυρά αναβολικά, που χορηγούνται στους αθλητές μας, με την προσδοκία να τονώσουμε την εθνική μας υπερηφάνεια και συνεχίζει:
«Σίγουρα πάντως λιγότερα παιδιά θα ντοπάρονταν αν δεν τα ζάλιζε η εθνική μας μέθη, υπό το κράτος της οποίας εξισώνουμε με φυλετικό θρίαμβο μια πρωτιά στα εκατό μέτρα πεταλούδα ή ένα ρεκόρ στο αρασέ· και πιο ισχυρό αναβολικό από την εθνική μας αλκοόλη δεν υπάρχει».
Ακριβώς αυτό το αναβολικό σε μια κοινωνία που δυστυχεί και πρέπει να ξεχνά την καθημερινότητα, την πείνα την ανεργία, την φτώχεια, είναι γραμμένο σε κάθε συνταγή της εξουσίας, που θέλει να βλέπει μια τέτοια εκτόνωση του λαού που δυναστεύει,
Και είναι παλιά η συνταγή από το «άρτος και θεάματα» στο «αμερικάνικο όνειρο», από το «κάθε πόλις και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο», «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο»… Λίγο λίγο,  Μπλε μπλε μπλε, ήρθε και το μαύρο...

CORFUPRESS

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Τι έκανε ο Αγγελάκας όταν άκουσε το κοινό του να φωνάζει “φασίστες, κουφ@λες, έρχονται κρεμάλες”


aggelakas6666_0_0

Εν μέσω κραυγών και κηρυγμάτων, ο Γιάννης Αγγελάκας έστειλε ένα μήνυμα ψυχραιμίας, σύνεσης και πραγματικής αντίδρασης σε όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες, μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τον ακροδεξιό Γιώργο Ρουπακιά.
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας στο Θέατρο Βράχων ακούστηκε το σύνθημα «φασίστες κουφάλες έρχονται κρεμάλες» κάνοντας τον Αγγελάκα να σταματήσει τη συναυλία και να πει. “Ξέρετε οτι διαφωνώ με αυτό το σύνθημα. Η απάντηση στον φασισμό δεν είναι αυτή. Η απάντηση είναι η ψύχραιμη σκέψη. Να προσέξουμε τον φασισμό που κρύβουμε όλοι μέσα μας”.

http://panosz.wordpress.com 


Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Πόσα κουπόνια από σούπερ μάρκετ χρειάζεται ο φασισμός για να χορτάσει;

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Εκεί κατά το μεσημεράκι του Σαββάτου, το site του «Πρώτου Θέματος», της πρώτης σε κυκλοφορία ελληνικής εφημερίδας, ανάρτησε έκτακτη ανακοίνωση: «Καλύτερες προσφορές για όλη την οικογένεια. Αυξήσαμε στα 7 ευρώ τις  δωροεπιταγές από τα Καρφούρ Μαρινόπουλος, σας δίνουμε και δύο επιπλέον κουπόνια των 10 ευρώ και σας προσφέρουμε και μια ταινία που βραβεύτηκε με τέσσερα Όσκαρ . Μαζί και δυο περιοδικά για την ομορφιά και τους σταρ». ΄Αλα της κιμπαριλίκια ο Θέμος, είπα. Για να δίνει 17 ευρώ σε κουπόνια, οσκαρική ταινία και δύο περιοδικά, δεν μπορεί κάτι θα γιορτάζει.

Ώσπου αντίκρισα το πρωτοσέλιδο της παλιοφυλλάδας και κατάλαβα ότι ο Θέμος γιορτάζει απλώς τη χαρά του που είναι φασίστας. Δεν γίνεται αλλιώς, αδελφέ μου. Για να καταπιείς τη φωτογραφία του Παύλου Φύσσα που ξεψυχάει στα χέρια της κοπέλας τους, για να κλείσεις τα μάτια και τη μύτη και να δώσεις το τετράευρω στον περιπτερά, χρειάζεσαι πλήθος ψωνίων από το σούπερ μάρκετ. Κοκακόλες, ρεντμπούλ, σόδες, αεριούχα νερά, γιαούρτια, κολόνιες, αρώματα, αποσμητικά σώματος, αποσμητικά χώρου, τουμποφλό, πρωτίστως τουμποφλό. Πέντε-πέντε θα τα βγάζεις, πατριώτη μου, τα καρότσια από το Καρφούρ, τι να σου κάνουνε τα 17 ψωροευρώ του Αναστασιάδη, ούτε για ζήτω δεν φτάνουνε.

Από την ώρα που κυκλοφόρησε το κανιβαλίστικο πρωτοσέλιδο του «Θέματος», κάθομαι και περιμένω το δελτίο κυκλοφορίας, για να μάθω πόσοι πεινασμένοι, πόσοι από τα εκατομμύρια των πεινασμένων, πήγαν και αγόρασαν την φυλλάδα. Για τους άλλους, γι΄ αυτούς που έδωσαν τέσσερα ευρώ για να δουν τον Παύλο να ξεψυχάει, δεν με νοιάζει καθόλου. Είναι οι ίδιοι που αγόρασαν το ΘΕΜΑ, για να δουν τη φωτογραφία του ετοιμοθάνατου Ζαχόπουλου και τη φωτογραφία του νεκρού Ασλάνη, οι ίδιοι που θαυμάζουν τη φωτογραφία του χτισμένου Κασιδιάρη με τη σβάστικα, δίπλα στη χυμώδη ξανθιά μοντέλα. Θανατολάγνοι, κλειδαρότρυπες, αναίσθητοι, φασιστόμουτρα, βλάκες, ελαφρόμυαλοι και ελαφρόψυχοι σε μια εποχή τεράστιου ιστορικού βάρους. Να πάνε στα τσακίδια, δεν θέλω την κουβέντα τους ούτε τη γνωριμία τους.

Οι άλλοι με νοιάζουν, οι πολλοί, οι πεινασμένοι, γι' αυτούς κάθομαι και περιμένω το δελτίο των κυκλοφοριών. Περιμένω να δω προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα στη μάχη της πείνας. Της πείνας που εξαγνίζει, συνειδητοποιεί, ξεσηκώνει, δημιουργεί, γκρεμίζει και χτίζει κάστρα, οργανώνει επαναστάσεις, αλλά και της πείνας που φοβίζει, παραλύει, δειλιάζει, διαλύει, ομογενοποιεί, σπρώχνει τις μάζες στο σκοτάδι. Αυτή η μάχη διεξάγεται αενάως, αυτή είναι η μεγάλη μάχη και της Ελλάδας του Μνημονίου. Τα πάντα θα κριθούν από το πού θα γύρει η πλάστιγγα, προς τον καναπέ ή προς το δρόμο, προς την ανάταση ή προς το φόβο, προς την ανυπακοή ή προς της υποταγή, προς την ελευθερία ή προς τον φασισμό.

ΥΓ: Η οσκαρική ταινία που μοίραζε το «Πρώτο Θέμα» ήταν το εξαίρετο «Καμιά προσευχή για τους μελλοθάνατους» των αδελφών Κοέν, το οποίο σημαίνει ότι εκεί στην πατσαβουροφυλλάδα του Αναστασιάδη, εκτός από φασίστες, είναι και ηλίθιοι. Γράφανε από πάνω «καμιά προσευχή για τους μελλοθάνατους» και από κάτω είχαν τη φωτογραφία του μελλοθάνατου Παύλου Φύσσα. Ουστ, αποβράσματα.


Πηγή: avgi.gr

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Φονιάδες των λαών, ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ !!!


xombomb3-thumb-large

Νέος άνθρωπος έχασε την ζωή του στο Κερατσίνι. Το αίμα του χύθηκε από μαχαίρι χρυσαυγίτη φονιά. Το μαχαίρι οπλίστηκε από ηθικούς αυτουργούς. Δεν είναι μόνο οι ναζιστές εγκληματίες, ούτε τ’ αφεντικά τους, η μαφία που λυμαίνεται για χρόνια τον τόπο. Είναι και ο νοικοκυραίος. Αυτός που δεν διάλεξε πλευρά γιατί δεν τον αφορά (νομίζει ο ναζισμός) ή που επέλεξε να…πάει με τα “λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες”.
Ο δρόμος μέχρι να έχουμε νεκρό, ήταν σύντομος αλλά φάνηκε ως αιώνας, από την στιγμή που ο νοικοκυραίος έβαλε στην βουλή τους νοσταλγούς του Χίτλερ. “Εγέρθουτου” έλεγε γορίλας στους δημοσιογράφους στην πρώτη συνέντευξη του αρχηγού τους μετά τις εκλογές. Άρεσε η στρατιωτική πειθαρχία απέναντι στους “ρουφιάνους-δημοσιογράφους”.
Ο Κασιδιάρης χαστούκιζε την Κανέλλη στον αέρα τηλεοπτικής εκπομπής και οι νοικοκυραίοι πανηγύριζαν, γιατί κι αυτή είναι μέρος του “σάπιου συστήματος”, ενώ οι πιο άρρωστοι, την κατηγορούσαν ότι τους πήγε κόντρα. Σκηνικά που θυμίζουν Ιράν εκτυλίχθηκαν στο θέατρο Χυτήριο για να μην ανέβει παράσταση, με την ναζιστική συμμορία να κάνει ότι θέλει με πρόσχημα την “προστασία της ορθοδοξίας”. Τότε ο νοικοκυραίος συντασσόταν μαζί τους, όπως και το παπαδαριό, αφού δεν έπρεπε να ανεβαίνει “βλάσφημη” παράσταση και από Αλβανό μάλιστα.
Στην κουβέντα για τον Χίτλερ που τον υμνούσαν και τον υμνούν στα έντυπά τους οι χρυσαυγίτες, ο νοικοκυραίος είχε να απαντήσει ότι “κι ο Στάλιν έκανε εγκλήματα“. Έψαχνε τον απέναντι χωρίς να τον ενδιαφέρει με ποιανού το μέρος είναι. Εξάλλου σ’ αυτή την χώρα ο αντικομμουνισμός έχει μείνει ως κατάλοιπο της χούντας. Του άρεσαν τα “συσσίτια μόνο για Έλληνες” και “αιμοδοσία μόνο για Έλληνες”, γιατί οι ξένοι “μας παίρνουν τις δουλειές” και είναι “εγκληματίες” (sic) που αξίζουν να φάνε κι ένα χέρι ξύλο (στην καλύτερη) και να γυρίσουν από εκεί που ήρθαν. Στα πογκρόμ των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, στους σπασμένους πάγκους μικροπωλητών και στο κυνήγι ανθρώπων, οι νοικοκυραίοι τα θεώρησαν αντίποινα.
Όταν οι σβάστικες μεταμφιέστηκαν σε μαιάνδρους και τα χέρια σηκώθηκαν ψηλά “για να χαιρετήσουν τον ήλιο”, ο νοικοκυραίος παντελώς αμόρφωτος και βλάκας καθώς είναι, επέμενε πως είναι αρχαιοελληνικά σύμβολα, που ο κακός ο Χίτλερ τα έκλεψε επειδή μας θαύμαζε κι εμείς πρέπει να είμαστε και περήφανοι, άσχετα αν συνδέθηκαν με μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Νοικοκυραίε, είσαι ο ηθικός αυτουργός του ναζιστικού τέρατος. Εσύ τους ψήφισες, εσύ τους έδωσες άλλοθι για να μιλάνε για “χέρια που είναι καθαρά κι ας χαιρετούν φασιστικά”. Εσύ θεωρείς όλους τους υπόλοιπους “ανθέλληνες”. Εσύ θες να τιμωρήσεις τα λαμόγια που βέβαια εσύ πάλι στήριζες, αλλά σου έκοψαν τις χάρες. Εσύ νοικοκυραίε τους έβλεπες να ανοίγουν πανό με το σύμβολο της χούντας και δεν σοκαρίστηκες, ίσως επειδή γούσταρες Παπαδόπουλο.
Δεν περίμενα νοικοκυραίε και τίποτα καλύτερο από σένα, αφού η αισθητική σου και η αντίληψή σου, βολτάρουν μεταξύ τζατζικιού και σανδαλιού από το Μοναστηράκι. Είσαι ικανός να στηρίξεις τα χειρότερα καθάρματα, ακόμα κι αυτούς που αρνούνται το Ολοκαύτωμα και το Άουσβιτς.

1238980_10151579356995951_468668704_n
Νοικοκυραίε, το ότι δεν κράτησες κι εσύ μαχαίρι ή δεν φοράς (ακόμα) μπλουζάκι της Χρυσής Αυγής, δεν σημαίνει ότι παίρνεις άφεση αμαρτιών. Κι επίσης, βγάλε από το μυαλουδάκι σου-όσο διαθέτεις βέβαια- ότι θα συγχωρεθεί η άγνοιά σου.
“Μα, τόσοι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή είναι ναζιστές;” ρωτάνε δήθεν αθώα οι “ουδέτεροι” και αυτοί που σφυρίζουν αδιάφορα. Μα και οι Γερμανοί που στήριξαν τον Χίτλερ δεν γεννήθηκαν ναζί, έγιναν ναζί, όταν η παράνοια ενδύθηκε την αίγλη του “έθνους” και αθωώθηκε ιδεολογικά, λόγω της μαζικής συμμετοχής. Όταν νοικοκυραίε βολεμένε, σήκωσαν το χέρι για να χαιρετήσουν φασιστικά, όταν κυνηγούσαν με τάγματα εφόδου τους πάσης φύσεως αντιφρονούντες και διαφορετικούς.
Εσύ νοικοκυραίε πιστεύεις σε δύο άκρα, επειδή στο είπε ο Πρετεντέρης, επειδή ο φασισμός και αυτοί που τον πολεμούν, γίνονται το ίδιο πράγμα, αρκεί εσύ να έχεις την ησυχία σου.
Ο νοικοκυραίος είναι ο πιο συνεπής σύμμαχος της ανελευθερίας, της αναλήθειας, της άγνοιας, της αδικίας, της ανομίας και της αλητείας. Οτιδήποτε στερητικό μπορεί να μπει μπροστά ως χαρακτηριστικό για να περιγράψει τον νοικοκυραίο. Εκφράζει εκείνη την δουλική πλευρά του ανθρώπου, που εύκολα υποκύπτει, υπακούει και συμμορφώνεται. Είναι αυτός που κινείται μεταξύ μεροκάματου και tv. Και είναι υπεύθυνος για όλες τις τυραννίες ανά τον κόσμο, γιατί ποτέ δεν κατέβασε το χέρι του που τις στήριζε ή παρέμενε συνειδητά απαθής και αριβίστας, κοιτώντας μόνο το τομάρι του.
Όμως νοικοκυραίε, φτάνει και η δική σου ώρα. Πρέπει να πονέσεις και μάλιστα πολύ. Γιατί ο ναζισμός σκοτώνει χωρίς διακρίσεις.

strangejournal

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Τσακίστε τον!



του Νίκου Μπογιόπουλου

Τα παρακάτω δημοσιεύτηκαν πριν από ένα χρόνο (16/9/2012) στην εφημερίδα «Καθημερινή», σε άρθρο υπό τον τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία», και φέρουν την υπογραφή του Στ. Κασιμάτη. 
Εγραφε τότε ο εν λόγω κύριος:
*
«Οσοι πιστεύουμε στη δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει - και μάλιστα την... 

ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη - ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης (...). Ανεχόμαστε στελέχη ή ακόμη και βουλευτές του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζονται καταλήψεις πανεπιστημιακών κτιρίων από λαθρομετανάστες, να εμποδίζουν τη λειτουργία επιχειρήσεων που υφίστανται νομίμως (π.χ., το χρυσωρυχείο στην Χαλκιδική), να επιβάλουν με το ξύλο την υποχρέωση της απεργίας σε ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν (...). Και αν ως τώρα ήταν ο φόβος που συγκρατούσε τους πολιτικούς, ας είναι καλά τα "λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες" και τα καμώματά τους, που δίνουν την ευκαιρία στον αστικό πολιτικό κόσμο να υπερβεί το δέος της εξ αριστερών "ιεράς αγανακτήσεως" και να αποδείξει ότι η δημοκρατία μπορεί να υπερισχύσει εκείνων που επιβάλλουν τη βία, είτε μαύρη είτε κόκκινη (...).
Αν ο Σαμαράς εννοεί αυτά που έλεγε προεκλογικά, αν ο Βενιζέλος καταλαβαίνει ότι μόνον ως αστική σοσιαλδημοκρατία μπορεί να έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ και αν ο Κουβέλης πιστεύει στη διαφορά της δημοκρατικής Αριστεράς από την Αριστερά της βίας, ιδού η ευκαιρία κύριοι! Η Χρυσή Αυγή, χωρίς να το καταλαβαίνει, ανοίγει το δρόμο για την επιβολή της νομιμότητας προς κάθε πλευρά: κουκουέδες, συριζαίους, χρυσαυγίτες - όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου. Πρόκειται για ευκαιρία, την οποία η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει (...)».
*
Φέτος, πάλι στην εφημερίδα «Καθημερινή» (13/9/2013), ανήμερα της επίθεσης των χρυσαυγιτών κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα και λίγα 24ωρα πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, σε άρθρο που υπέγραψε ο κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου, μεταξύ άλλων δημοσιεύτηκαν και τα ακόλουθα:
«Ο σημερινός χώρος των εθνικιστών και άλλων πολιτών που αναδεικνύουν, δημοσκοπικώς, τη Χ.Α. σε ρυθμιστικό παράγοντα, εύκολα θα συμπαραταχθεί σε μια Συντηρητική Συμμαχία, εγκαταλείποντας ορισμένες ακραία αποτρόπαιες συμπεριφορές (...). Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή!».
*
Με αφορμή εκείνο το πρώτο άρθρο τονίζαμε, και σήμερα με αφορμή το δεύτερο, στο φόντο δε των γνωστών γεγονότων, επαναλαμβάνουμε:
*
α) Οταν η αντιδραστική, η ανιστόρητη και αντικειμενικά «φιλοναζιστική» θεωρία περί «άκρων» και περί «μαύρης και κόκκινης βίας» αποκτά τόσο αναβαθμισμένη θέση στα ΜΜΕ του αστικού κόσμου, αυτό σημαίνει ότι η «μαυρίλα» κατέχει πλέον κεντρική θέση - με ό,τι αυτό συνεπάγεται και με ό,τι αυτό κυοφορεί - στο προπαγανδιστικό οπλοστάσιο του κράτους των κεφαλαιοκρατών.
Ταγοί αυτού του κράτους (του κράτους των κεφαλαιοκρατών) είναι εκείνα τα πολιτικά πρόσωπα που τάσσονταν πρόσφατα υπέρ της «συνεννόησης» με τη Χρυσή Αυγή. Στελέχη των ΜΜΕ των κεφαλαιοκρατών είναι που (μέσα από τα ΜΜΕ των κεφαλαιοκρατών) διακινούν την ιδέα της συγκυβέρνησης με μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή. Πολιτικοί ταγοί και μάλιστα με πρωταγωνιστικούς ρόλους σε αυτό το κράτος (το κράτος των κεφαλαιοκρατών) είναι που, προ διετίας, άνοιξαν την πόρτα της συγ-κυβέρνησης σε φορέα των φασιστικών και εθνικιστικών «ιδεών». Τώρα μαθαίνουμε και ότι «ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή»...
*
β) Τόσο οι συντάκτες των παραπάνω άρθρων, όσο και οι καθημερινοί πολιτικοί διακινητές της θεωρίας της «βίας των άκρων», δεν είναι αφελείς. Δεν εμφορούνται από κάποια λαθεμένη, έστω, εκδοχή κάποιας αφηρημένης και γενικής καταδίκης της βίας, που σε άλλες περιπτώσεις θα μπορούσε να εκληφθεί και ως μια ευγενική αλλά ουτοπική ουμανιστική στάση.
Στην περίπτωσή τους έχουμε μια «μαύρη», διεστραμμένη και χυδαία επιχείρηση διαστρέβλωσης, παραχάραξης και παραποίησης. Εχουμε, στην πιο «κίτρινη» εκδοχή της, την επιδίωξη οι λαϊκοί, μαζικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες που αντιτίθενται στην πολιτική της πλουτοκρατίας (και επειδή ακριβώς αντιτίθενται στην πλουτοκρατία), να ταυτιστούν, να συκοφαντηθούν και να εξομοιωθούν με το ναζισμό! Εκείνοι που μονίμως προσπαθούν να ξεστρατίσουν τη λαϊκή οργή και να τη μετατρέψουν σε λίπασμα των μαύρων σχεδιασμών τους, είναι ακριβώς οι ίδιοι που όταν η λαϊκή οργή μετασχηματίζεται σε μαζική λαϊκή πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την εμφανίζουν σαν «συγκοινωνούν δοχείο» με τη ναζιστική βία! Προσπαθούν, τελικά, να «νομιμοποιήσουν» το ναζισμό (το βγαλμένο από τα πολιτικά σπλάχνα της πλουτοκρατίας), παρομοιάζοντάς τον με τη λαϊκή αντίδραση ωσάν να έχει ή να είχε ποτέ οποιαδήποτε σχέση (!) ο ταξικός, μαζικός, εργατικός, οργανωμένος και πειθαρχημένος αγώνας με τις τραμπούκικες ναζιστικές συμμορίες της ρατσιστικής, της φυλετικής, της μισαλλόδοξης, της φασιστικής βίας και τρομοκρατίας.
*
γ) Οι προσπάθειες να καλλιεργηθεί στην κοινή συνείδηση το σχήμα πως «η ναζιστική και χρυσαυγίτικη βία οφείλεται στην αριστερή και κουκουέδικη βία», δεν είναι καινούργια. Αν ξύσει κανείς τη σκουριά αυτής της πολυκαιρισμένης προστυχιάς θα θυμηθεί, για παράδειγμα, τη θεωρία της εποχής των γερμανοτσολιάδων.
Τότε που οι «Τσολάκογλου» κατηγορούσαν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ επειδή έκαναν Αντίσταση. Τότε που οι «Τσολάκογλου» ζητούσαν να σταματήσει η Αντίσταση, αφού, όπως έλεγαν, προκαλούσε - η Αντίσταση - τα αντίποινα των Γερμανών, δηλαδή τις θηριωδίες των ναζί. Θηριωδίες για τις οποίες, σύμφωνα με τους «Τσολάκογλου», υπεύθυνοι δεν ήταν οι Γερμανοί ναζί, αλλά το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, επειδή έκαναν Αντίσταση...
*
δ) Απέναντι σε όλα αυτά οι κομμουνιστές απαντούν και δρουν ως πρωτοπόροι και αδιάλλακτοι εχθροί του φασισμού, επειδή ακριβώς δεν «ξεχνούν» τίνος γέννημα είναι ο φασισμός. Οι κομμουνιστές με μέτωπο στραμμένο στο σύστημα που τον εκτρέφει, καλούν σε παλλαϊκό συναγερμό και με εφόδιο την πολιτική και ιστορική εμπειρία, προσδιορίζουν εκείνο τον τρόπο και εκείνον το χώρο της πάλης που τσακίζουν το ναζιστικό υπόκοσμο. Που ακυρώνουν τις μεθόδους του. Που αποσταθεροποιούν τα αφεντικά του. Και που αποκαλύπτουν όλα τη φαιά προπαγάνδα που έχει ανατεθεί στους «παπαγάλους» των αφεντικών. Η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, μετά τη δολοφονία του παλικαριού, συμπυκνώνει ακριβώς το κύριο:
«Το ΚΚΕ καλεί το λαό και τη νεολαία να καταδικάσουν μαζικά και αποφασιστικά τη δολοφονία του 34χρονου στο Κερατσίνι από φασίστες της Χρυσής Αυγής. Η εγκληματική και δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής έχει στόχο να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Αποθρασύνεται από την πολύμορφη στήριξη που της παρέχουν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και τα μεγαλοσυμφέροντα, που τη γέννησαν και τη θρέφουν, για να επιτίθεται σε όσους παλεύουν, σηκώνουν κεφάλι, να επιτίθεται στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ο λαός και η νεολαία έχουν τη δύναμη να σταματήσουν τη δολοφονική δράση των ναζιστών. Τα σωματεία των εργαζομένων, οι μαζικοί φορείς σε πόλεις και ύπαιθρο, οι λαϊκές επιτροπές μπορούν να απομονώσουν τους θρασύδειλους δολοφόνους της Χ.Α. και να προστατεύσουν το λαό από το δηλητήριο και τη δράση τους. Να δυναμώσουν τη λαϊκή συμμαχία για να μπει τέρμα στη δράση των ναζί και του συστήματος που τους θρέφει».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Περίπου 6 εκατομμύρια, οι ανασφάλιστοι Έλληνες



Περίπου 6 εκατομμύρια είναι οι ανασφάλιστοι Έλληνες πολίτες, που τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειες τους δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτό συνάγεται από τα στοιχεία που κατέθεσε ο  πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) Δημήτρης Κοντός, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο 12ο ετήσιο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου “Healthworld”.
Σύμφωνα με τον κ. Κοντό, 3,068 εκατομμύρια ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ έχουν απολέσει την ασφαλιστική τους ικανότητα, ενώ άλλοι 3,3 εκατ. ασφαλισμένοι, μεταξύ των οποίων έμποροι που έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους, οικοδόμοι αλλά και άλλες κατηγορίες εργαζομένων, δεν έχουν κανένα ασφαλιστικό δικαίωμα.
Το αστρονομικό αυτό νούμερο δεν αφορά μόνο τους ίδιους τους ασφαλισμένους αλλά και τις οικογένειες τους, οι οποίες υφίσταται τις συνέπειες της ανεργίας.
Πρόσφατα μάλιστα ο ΕΟΠΥΥ απέστειλε σχετική εγκύκλιο προς τους φαρμακοποιούς προκειμένου να μην χορηγούν φάρμακα σε ασθενείς που δεν διαθέτουν ασφαλιστική ενημερότητα, ενώ με σχετική επιστολή ο κ. Κοντός καλούσε τους φαρμακοποιούς να αποστείλουν τυχόν παρατηρήσεις, αλλά και προτάσεις, ώστε το μέτρο να λειτουργήσει αποτελεσματικότερα.
Οι φαρμακοποιοί από την πλευρά τους αντέδρασαν έντονα καλώντας το διοικητή να ανακαλέσει την απόφαση του.

enet

Το φίδι, ο σκορπιός και η τσαγιέρα



του Διονύση Τσακνή

Επωάστηκε το αυγό του φιδιού. Έσκασε το τσόφλι του και γυρνάει στις πόλεις έρποντας, δαγκώνοντας, δολοφονώντας. Κάποιοι, χρόνια τώρα, ζέσταιναν τη φωλιά του και φρόντιζαν για τη γέννα του, πιστεύοντας οι άθλιοι πως -δε γίνεται- θα το ελέγξουν. 
Έλα όμως που το φίδι, δε γίνεται κατοι­κίδιο. Όσο και αν πάσχιζαν κάποιες αδρά πληρωμένες πένες και τηλεοπτικά μικρόφωνα να το εξη­μερώσουν τάχα και να το συμβουλέψουν ν' αφήσει κατά μέρος τη ζούγκλα που το γέννησε και κάποια στιγμή στο μέλλον, να φορέσει φράκο συνομιλητή και -γιατί όχι- κυβερνητικού εταίρου, δεν τα κατάφεραν.
Όταν ο βάτραχος, που  μετέφερε το σκορπιό στην απέναντι όχθη και δέχτηκε το δολοφονικό του δάγκωμα στο σβέρκο, ρώτησε: “μα τι έκανες θα πνιγείς κι εσύ μαζί μου”, ο σκορπιός απάντησε: “είναι η φύση μου τέτοια”.
Χρυσές δουλειές έκαναν οι Εγγλέζοι και Γάλλοι μπουρζουάδες στη δεκαετία του '30 με το άθλιο κατακάθι της ιστορίας που ματοκύλισε τον κόσμο, τούτο όμως δεν ήταν αρκετό, για να περιορίσουν τις ορέξεις του για παγκόσμια κυριαρχία.
Χρυσές δουλειές κάνει και σήμερα ο Τραπεζίτης κι ο βιομήχανος που σπέρνει φτώχεια και τρόμο και θερίζει χρήμα, αλλά κι ανθρώπινες ζωές. Πότε νοιάστηκαν όλοι αυτοί, για κανένα άλλο πολίτευμα  πέρα απ' αυτό που θεοποίησαν και που ακούει στο όνομα “αγορά”; Πού έμαθαν την έννοια της δημοκρατίας; Στα σκλαβοπάζαρα και στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, ή στα ιδιωτικά τους τζετ που μεταφέρουν αυτούς και το χρήμα τους, σε πατρίδες βολικές για τον πλουτισμό τους;
Αν σήμερα, ο φασισμός δεν τους... ταιριάζει, είναι που κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους, με τις πολιτικές τους μαριονέτες. Αυτοί βλέπεις, είναι ευγενείς. Ομιλούν γλώσσες πολλές, σπουδάσανε στα εξωτερικά, τα τζάκια τους γειτνιάζουν με τα δικά τους, είναι ευρωπαίοι, πώς αλλιώς. Είναι και θέμα αισθητικής άλλωστε. Τους καλείς σ' ένα σουαρέ ντε γκαλά χωρίς κίνδυνο να γίνεις ρεζίλι. Από κοντά και κάποιους λυσσασμένους της ακίνδυνης και καθ' όλα υποταγμένης διανόησης ως μαϊντα­νούς για τις εκστασιασμένες συζύγους. Έτσι που η πινακοθήκη των ανιστόρητων ηλιθίων να αποκτά βαρύτητα και υπόσταση.
Και οι μελανοχίτωνες; Ε, αυτοί για τη βρόμικη δουλειά. Τα κολάρα σχεδιάζουν και οι άλλοι εκτελούν. Μίσος αβυσσαλέο τρέφουν και οι δυο κατηγορίες για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Διαφέρουν οι μέθοδοι. Άλλος με την πένα και άλλος με το μαχαίρι. Θέμα αντίληψης περί όπλων.
Προς τι λοιπόν η έκπληξη και η αγανάκτηση όταν οι δεύτεροι, βγάζουν στιλέτα, παρελαύνουν σα στρατόκαβλοι που είναι, με το αρχιφασιστοειδές να δίνει παραγγέλματα, όταν οργανωμένοι όπως τα τάγματα εφόδου, δέρνουν, λεηλατούν και δολοφονούν; Τίνος παιδιά είναι και ποια μήτρα ιδεο­λογική, τους ξεπέταξε;
Προς τι το ξάφνιασμα για τα δημοσκοπικά ποσοστά τους; Ποιος προσευχόταν να μπουν στη βουλή κόβοντας ποσοστά απ' τους αντιπάλους και ποιος σήμερα τους φλερτάρει ως πιθανούς συμμάχους σε διαφαινόμενη αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης; Οι ίδιοι που τους καταγγέλλουν.
Όταν ο άξεστος γελαδάρης του Αμερικάνικου νότου αντίκρισε για πρώτη φορά  την ατμομηχανή να σέρνει τα βαγόνια της, ένιωσε τόσο φόβο, που στο πρώτο μπαρ που πήγε έντρομος να κρυφτεί, πυ­ροβόλησε την τσαγιέρα που έβραζε βγάζοντας ατμό, λέγοντας: “Αυτά τα θηρία τα σκοτώνεις όταν είναι μικρά”.
Τώρα μεγάλωσαν και τα δάκρυα των υπευθύνων γι αυτό το μεγάλωμα, περιττεύουν.
Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό για την εργατική πρωτοπορία και τους συμμάχους της. Άμεση αντιφασιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική συμμαχία τώρα. Χωρίς μεμψιμοιρίες και αποκλεισμούς, χωρίς πιστοποιητικά ακραιφνών κομμουνιστικών φρονημάτων, χωρίς χωριστές πο­ρείες και συγκεντρώσεις. Έτσι θα αναθαρρήσει ο λαός και θα βγει ξανά στους δρόμους. Έτσι μπο­ρεί να τσακιστεί το τέρας πριν είναι πολύ αργά... Οι  υποθήκες του Ζαχαριάδη και του Χαρίλαου για τις συμμαχίες, είν' εδώ!
Ας είναι λοιπόν ο σ. Παύλος το τελευταίο θύμα.

ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Καλά του έκαναν...

Του Θανάση Καρτερού

Είναι αμετάκλητα ηλίθιοι; Είναι με τόσο πάθος προσκολλημένοι στην εξουσία ώστε να μη βλέπουν την τύφλα τους; Είναι τόσο ένοχοι και τόσο δειλοί, ώστε να προσπαθούν να αποφύγουν την επερχόμενη πολιτική καταδίκη φορτώνοντας τις ευθύνες τους σε άλλους; 
Ή είναι απλώς σε πολιτικό κώμα, σε μια αναισθησία άτρωτη απ' όσα τραγικά συμβαίνουν στη χώρα που κυβερνούν, ακόμα κι όταν χύνεται άδικο αίμα;
Μπορεί και να είναι όλα αυτά μαζί. Ό,τι και να είναι όμως, διαθέτουν ένα απόθεμα ανηθικότητας που αφήνει άναυδο τον κοινό άνθρωπο. Διότι χρειάζεται να έχει μετατρέψει κανείς το μυαλό και την ψυχή του σε μήτρα αθλιότητας, δειλίας και στρεψοδικίας για να φορτώνει στους φανερούς πολιτικούς του αντιπάλους ένα φόνο που διέπραξαν οι κρυφοί πολιτικοί του φίλοι. Και να αφήνει εμμέσως να αιωρείται το αισχρό ότι δίνουν λαβές και οι αριστεροί -άρα καλά του έκαναν.
Διαβάστε πώς ο Σίμος, που το βούλωσε πριν από λίγες μέρες, όταν οι ναζί έκαναν πρόβα φονικού στο Πέραμα, σχολίασε το έγκλημα: Ποιος φταίει; Γενικώς η πολιτική της έντασης -έτσι είπε. Ποιος προσπαθεί αν συντηρήσει την πολιτική της έντασης; Ο Τσίπρας -έτσι αποφάνθηκε. Όπερ έδει δείξαι λοιπόν και ο Σίμος κερδίζει τον τίτλο του συνηγόρου του φασίστα. Διότι του βρίσκει ήδη ελαφρυντικά, τον αθωώνει προκαταβολικά -θύμα της έντασης κι αυτός που δημιουργούν άλλοι!!!
Στην ίδια γραμμή και ο Χρύσανθος, που βγήκε αυτόκλητος τη μέρα ακριβώς του φόνου για να καταγγείλει τις ακραίες συμπεριφορές του ΣΥΡΙΖΑ. Να δικαιολογήσει τον φονιά πετώντας μας στα μούτρα τα γουναράδικα και το Μελιγαλά. Να κατηγορήσει εν τέλει το θύμα -γιατί αυτό ακριβώς έκανε. Οι αριστεροί είναι ακραίοι, ο Φύσσας ήταν αριστερός, οι ναζί είναι ακραίοι, ο δολοφόνος του Φύσσα είναι ναζί, άρα πήγαινε γυρεύοντας και ο δολοφονημένος. Επιείκεια, κύριε πρόεδρε.
Γιατί δεν τον δικάζουν κιόλας μετά θάνατον τον Παύλο; Μαχητικός αντιφασίστας ήταν, με το σύστημα τα έβαζε στα τραγούδια του και στη ζωή του, συνεπώς ήταν τυπικό δείγμα ακραίου. Στον εισαγγελέα λοιπόν, με μάρτυρες κατηγορίας τον Σίμο, τον Χρύσανθο και τους ναζί φονιάδες του. Για να καταλάβουμε όλοι τι σημαίνουν τα φαρισαϊκά ότι θα αντιμετωπίσουν την ένταση απ' όπου κι αν προέρχεται -είτε από δολοφόνους είτε από δολοφονημένους...

Πηγή: avgi.gr

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Κώστας Γεωργάκης: Ο άνθρωπος που αυτοκτόνησε για την ελευθερία



Τα ξημερώματα της 19ης Σεπτεμβρίου 1970, η ομάδα οδοκαθαριστών που καθάριζε την πλατεία Ματεότι, στη Γένοβα, βρέθηκε μπροστά σε μια εικόνα που έμελλε να αποτελέσει την αρχή της διεθνής αντίδρασης για τη χούντα στην Ελλάδα. Ένας νέος, τυλιγμένος στις φλόγες, έτρεχε μπροστά από το δικαστικό μέγαρο και φώναζε «Ζήτω η Ελλάδα, κάτω η δικτατορία». Αρνήθηκε την βοήθειά τους και πέθανε εννιά ώρες αργότερα, στο κοντινό νοσοκομείο. Το όνομά του ήταν Κώστας Γεωργάκης.

Ο Γεωργάκης καταγόταν από την Κέρκυρα και ήταν γιος ράφτη. Τελείωσε το σχολείο με άριστα και τον Αύγουστο του 1967, λίγους μήνες μετά την επιβολή της δικτατορίας, έφυγε για να σπουδάσει Γεωλογία στην Ιταλία. Το 1968, έγινε μέλος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου, ενώ στο αυτοκίνητο που οδηγούσε είχε κολλημένη μια φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου.
Από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το καθεστώς και τις πρακτικές του. Τρεις μήνες πριν την αυτοκτονία του, αποκάλυψε ανώνυμα σε γενοβέζικο περιοδικό ότι άνθρωποι της Χούντας είχαν παρεισφρύσει στις ελληνικές φοιτητικές οργανώσεις στην Ιταλία. Λίγο καιρό αργότερα, δέχτηκε επίθεση από παρακρατικούς και, παρότι ενεργός φοιτητής, είχε πρόβλημα με την αναβολή της στρατιωτικής του θητείας. Παράλληλα, η οικογένειά του στην Κέρκυρα δεχόταν και αυτή τις πιέσεις του καθεστώτος.
Μέσα σε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, ο Γεωργάκης αποφάσισε πως έπρεπε να γίνει κάτι δραστικό, ώστε να ευαισθητοποιηθεί επιτέλους η Δύση για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Χάρισε το αντιανεμικό του στην αρραβωνιαστικιά του, Ροζάνα, έγραψε μια επιστολή στον πατέρα του και, φορτώνοντας το αυτοκίνητό του με τρία μπουκάλια βενζίνη, ξεκίνησε για την πλατεία Ματεότι.
«Συγχώρεσε με γι’ αυτό που έκανα και μην κλάψεις. Ο γιος σου δεν είναι ήρωας. Είναι άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι, ίσως λίγο πιο φοβισμένος (…) Δεν θέλω να μπείτε σε κίνδυνο από τις πράξεις μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο», γράφει ο ίδιος στο γράμμα του. Η κηδεία του έγινε στην Γένοβα στις 23 Σεπτεμβρίου.
Επικαλούμενη λόγους ασφαλείας και φοβούμενη πως μια τελετή στην μνήμη του θα γινόταν αφορμή για συλλαλητήριο, η Χούντα καθυστέρησε τέσσερις μήνες την επιστροφή της σωρού του. Στις 18 Ιανουαρίου του 1971, μέσα σε άκρα μυστικότητα έφτασε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και τελικά θάφτηκε στο Α’ δημοτικό Νεκροταφείο. Η θυσία του αναγνωρίστηκε στην Μεταπολίτευση, μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Στην Κέρκυρα υπάρχει πλατεία με το όνομά του και τον αδριάντά του.
Ο Γεωργάκης είναι ο μοναδικός που αυτοκτόνησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την Χούντα και θεωρείται ο πρόδρομος των μετέπειτα φοιτητικών αντιδράσεων και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ο θάνατός του ήταν για την υπόλοιπη Ευρώπη η πρώτη απτή απόδειξη κοινωνικής αντίστασης στο δικτατορικό καθεστώς. Όπως είναι φυσικό, στην Ελλάδα το περιστατικό επισήμως αποσιωπήθηκε. Η είδηση όμως διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Λέγεται ότι το τραγούδι του Σαββόπουλου «Ωδή στον Γ. Καραϊσκάκη» είναι γραμμένο για τον Γεωργάκη, ενώ ο Νικηφόρος Βρεττάκος αναφέρεται στη θυσία του στο ποίημά του «Η Θέα του Κόσμου»: «.ήσουν η φωτεινή περίληψη του δράματός μας (.) στην ίδια λαμπάδα τη μία, τ’ αναστάσιμο φως κι ο επιτάφιος θρήνος μας.».

http://www.kar.org.gr

Ένα προφητικό κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι... από το 1993 για τον Μιχαλολιάκο


Ένα προφητικό κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι... από το 1993 για τον Μιχαλολιάκο

Ο Μάνος Χατζιδάκις εκτός από μεγάλος συνθέτης υπήρξε και ένα σπουδαίος διανοητής που είχε μια μοναδική ικανότητα να αποκρυπτογραφεί με ευαισθησία την πραγματικότητα.
Κυρίως όμως διαθέτοντας μια εκπληκτική συναισθηματική ευφυΐα προέβλεψε τις συνέπειες που θα είχε στην ελληνική κοινωνία ο σταδιακός απο-πολιτισμός της, η κυνικότητα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και κυρίως η συνθηκολόγηση της κοινωνίας που συναίνεσε στην κατεδάφιση του αξιακού της συστήματος. Ο Μάνος Χατζιδάκις δεν δίστασε να συγκρουστεί δημόσια με τον κάθε είδους λαϊκισμό, είτε της Δεξιάς είτε της Αριστεράς, ενώ για τις απόψεις του δέχτηκε λυσσώδεις επιθέσεις από όλους αυτούς που συμμετείχαν στο μεταπολιτευτικό ηθικό, αισθητικό και οικονομικό πλιάτσικο της χώρας.
Τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, ο Χατζιδάκις δημοσίευσε στην Ελευθεροτυπία ένα προφητικό κείμενο με τίτλο «Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι» όπου με μοναδική διαύγεια προέβλεψε την έλευση του νεοναζισμού και της Χρυσής Αυγής και τους λόγους που θα μας οδηγούσαν αργά ή γρήγορα εκεί. Το κείμενο διανεμήθηκε στο πρόγραμμα αντιναζιστικής συναυλίας που είχε δώσει η Ορχήστρα των Χρωμάτων με έργα Βάιλ, Λίστ και Μπάρτοκ.
«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.
Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.
Ενώ τα πουλιά... Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.
Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ' αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον... νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ' αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.
Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.
(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).
Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.
Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).
Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι' αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.
Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.
Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.
Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.
Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα 'ναι αργά για ν' αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να 'μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.
Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.»

Πηγή:  iefimerida.gr

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Σε συμμορία τραμπούκων, πληρωμένων από την ΧΑ, ο Ρουπακιάς



"Το λούμπεν προφίλ του δράστη της εν ψυχρώ δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, είναι τυπικό για τα μέλη που στρατολογεί η Χρυσή Αυγή. Γιος μεταναστών στην Γερμανία που μεγάλωσε παρατημένος στην Αθήνα, ο Γ.Ρουπακιάς  απολύθηκε πριν από δύο χρόνια από την ιδιωτική εταιρεία στην οποία δούλευε κατηγορούμενος για απάτη".

Στη συνέχεια προσχώρησε μαζί με την σύζυγο του, στην Χρυσή Αυγή στην οποία  άρχισε να προσφέρει πληρωμένες υπηρεσίες. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Tvxs.gr, από γείτονες και ανθρώπους με τους οποίους διατηρούσε επαφές, ο Ρουπακιάς πληρωνόταν από το ταμείο της Χρυσής Αυγής για να συμμετέχει σε ξυλοδαρμούς μεταναστών, κυρίως γύρω από την περιοχή της Νίκαιας και του Πειραιά. Ο επαγγελματικός τρόπος με τον οποίο δολοφόνησε τον άτυχο Παύλο Φύσσα, δείχνει ότι διέθετε πείρα στα μαχαιρώματα.
Ένα από τα θέματα που καλείται να εξετάσει η αστυνομία είναι και η συμμετοχή του στους τραμπουκισμούς στο Πέραμα την προηγούμενη εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι οι δράστες της επίθεσης στο Πέραμα έμειναν ανενόχλητοι, φαίνεται ότι αποθράσυνε τα μέλη της Χρυσής Αυγής, που αισθάνθηκαν ότι μπορούν να δρουν χωρίς συνέπειες. Την ίδια εντύπωση είχε σχηματίσει και ο Ρουπακιάς από τις προηγούμενες επιθέσεις στις οποίες συμμετείχε.

TVXS

Δύο κουβέντες για τον θάνατο του Παύλου Φύσσα από μαχαίρι φασιστών

Ήταν γνωστός για την αντιφασιστική του δράση και για την καλλιτεχνική του φύση όπου έβγαζε δημιουργικά τις ιδέες του για την αλλαγή αυτού του κόσμου. Λεγόταν Παύλος Φύσσας, ήταν 34 χρονών, κάτοικος Αμφιάλης, παιδί εργατικής οικογένειας που μία ζωή πάλευε για την επιβίωση του και τα πιστεύω του. 

Τα μεσάνυχτα της Τρίτης 17/9 καθώς βρισκόταν σε καφετέρια της περιοχής και παρακολουθούσε αγώνα ποδοσφαίρου μαζί με την σύντροφο του και κάποιους φίλους του, αναγνωρίστηκε από γνωστούς φασίστες της περιοχής. Από την λεκτική διαμάχη οι υπάνθρωποι πέρασαν στην «άμεση δράση» καλώντας μία ομάδα κρούσης να παρέμβει. Και το έκανε με δύο μαχαιριές στην καρδιά. 

Μπροστά στα ματιά της συντρόφου του και των φίλων του, ομάδα 15-20 ατόμων, ομοιόμορφα ντυμένη, στρατιωτικοποιημένη τους επιτέθηκε με αποτέλεσμα ο Παύλος να καταλήξει μετά από λίγο στο νοσοκομείο. 

Ντοκουμέντο 1: Σε όλο το περιστατικό ήταν παρόντες δύο μηχανές της ομάδας Δίας οι άναβάτες των οποίων απλά παρακολουθούσαν τους «αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων». 
Ντοκουμέντο 2: Μετά την προσαγωγή ενός 45χρονου, έγινε και η επίσημη «ανάληψη ευθύνης» από τον ίδιο πως ήταν μέλος της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής. 
Ντοκουμέντο 3: Τα τσιράκια των αφεντικών και τα παπαγαλάκια των ήσυχων νοικοκυραίων – άμεμπτοι δημοσιογράφοι έβγαλαν ετυμηγορία…


Ντοκουμέντο 4:  Στο ίδιο κανάλι που έβγαλε την ετυμηγορία ακούστηκε και η μαρτυρία ενός φίλου του αυτόπτη μάρτυρα η οποία είναι ενδεικτική:
«Πήγαμε να δούμε τον αγώνα Ολυμπιακός- Παρί Σεν Ζερμέν σε μια καφετέρια στο 70ο λεπτό του αγώνα. Απέναντι μας κάθονταν μερικά μέλη της Χρυσής Αυγής. Ούτε μιλήσαμε, ούτε είχαμε ένταση, απλά υπήρχε ένα κλίμα, μια ένταση. Τους βλέπαμε ότι έστελναν μηνύματα. Ο φίλος μου κάποια στιγμή δεν ένιωθε καλά και είπαμε να βγούμε έξω. Έξω βρίσκονταν 3 μέλη της Χρυσής Αυγής. Φορούσαν δερμάτινα γάντια, είχαν ξυρισμένα κεφάλια και φορούσαν μαύρες μπλούζες με μαιάνδρους και στρατιωτικές παραλλαγές, ο ένας μάλιστα κρατούσε και ρόπαλο, ενώ ένας άλλος έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνα».
«Κάποια στιγμή μάλιστα, ήρθε ένας με ένα μηχανάκι, ο οποίος μας παρουσιάστηκε σαν αστυνομικός και μία μίλαγε με εμάς και μία με τους άλλους. Υπήρχε ένταση. Στο τέλος μας είπε ότι όλα είναι εντάξει και μπορούμε να φύγουμε και δεν θα γίνει τίποτα. Εν τέλει δεν ήταν αστυνομικός και μας έλεγε ψέματα. Μετά φύγαμε και πήγαμε σε ένα περίπτερο να πάρουμε μια μπύρα. Ξαφνικά εμφανίστηκαν περίπου 30 άτομα σε μηχανάκια. Ρωτάει ο ένας τον φίλο μου ''είναι αυτή η οδός'' και του απαντά: ''αυτή είναι''. Τότε μας την έπεσαν 40 άτομα. Φύγαμε από την απέναντι πλευρά και μας κυνήγησαν. Μας φώναζαν ''κότες'', αλλά ήμασταν μόνο εφτά άτομα μαζί με δύο κοπέλες. Ο Παύλος έμεινε πίσω και άρχισαν να τον χτυπούν. Αυτός που τον δολοφόνησε το έκανε επειδή τον χτυπούσε και δεν έπεφτε. Του έριξε δύο μαχαιριές, μια στην κοιλιακή και μία στην καρδιακή χώρα». 

Πορεία μνήμης και οργής το απόγευμα της Τετάρτης 18/9, 18:00, Παναγή Τσαλδάρη 60, Αμφιάλη (Κερατσίνι). 


http://katalipsiesiea.blogspot.gr/

Δολοφονία αντιφασίστα στο Κερατσίνι από χρυσαυγίτη



"Δολοφονία 34χρονου άνδρα στο Κερατσίνι, λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες το θύμα ονομάζεται Παύλος Φύσσας ήταν μουσικός της hip hop και είχε αντιφασιστική δράση στην περιοχή, ενώ ο δράστης ανήκει στη Χρυσή Αυγή. Σύμφωνα με συντάκτη του tvxs.gr που βρέθηκε στο σημείο της δολοφονίας, συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες πολίτες από όλο τον Πειραιά. Κόσμος παρέμεινε στο σημείο μέχρι το πρωί της Τετάρτης ενώ διαδήλωση διαμαρτυρίας διοργανώνεται και για σήμερα το απόγευμα στις 18.00".

Η εν ψυχρώ δολοφονία συνέβη στην οδό Π. Τσαλδάρη στην Αμφιάλη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες το θύμα βρισκόταν σε καφετέρια. Χρυσαυγίτες τον αναγνώρισαν και άρχισαν να συγκεντρώνονται στο σημείο. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν πως προηγήθηκε αντιπαράθεση στο δρόμο. Ο 34χρονος επιχείρησε να φύγει ωστόσο τον ακολούθησε μια ομάδα χρυσαυγιτών.
Ο δράστης, ένας από την ομάδα, φέρεται να βγήκε από ένα αυτοκίνητο και να μαχαίρωσε το θύμα στο στήθος."Ψυχορραγούσε μπροστά στα μάτια μας, καμμιά σαρανταριά άτομα συγκεντρωμένοι να παρακολουθούμε το παιδί να σβήνει και εμείς ανήμποροι να τον βοηθήσουμε, έφευγαν τα τριάντα του χρόνια μπροστά στα μάτια μας από την μαχαιριά του φασίστα και εμείς όλοι κέρινοι να κοιτάζουμε απλά δίχως να μπορούμε να βοηθήσουμε", έγραψε μια αυτόπτης μάρτυρας στο facebook.
Το θύμα διακομίστηκε στο νοσοκομείο (Κρατικό Νικαίας) όπου και υπέκυψε στα τραύματά του. Ωστόσο πρόλαβε να υποδείξει τον δράστη τον οποίο φέρεται να έχει συλλάβει η αστυνομία. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο δράστης άφησε το αυτοκίνητο του στον τόπο του εγκλήματος. Ομάδα αστυνομικών στην αρχή φρουρούσε το αυτοκίνητο, αλλά στις 04.00 το πρωί το μετακίνησε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Διαδήλωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη στις 18.00 το απόγευμα στην Π. Τσαλδάρη στο σημείο της δολοφονίας (αριθμός 60). Συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν και σε άλλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Πάτρα κ.α.)

TVXS

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Βρε τι σου κάνει ένα 90%


Μάχη επιβίωσης δίνει ο λαός

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

“ Το σύστημα και οι παπαγάλοι του θα δώσουν τη μάχη μέχρι τέλους, γιατί για αυτούς είναι μάχη επιβίωσης. Μάχη επιβίωσης όμως είναι και για μας, οπότε ας νικήσει ο καλύτερος. ”

Βρε τι σου κάνει ένα 90%, το 90% της συμμετοχής των καθηγητών στην πρώτη ημέρα της πενθήμερης απεργίας τους. Κάνει τους τυφλούς να αναβλέψουν, τους νεκρούς να αναστηθούν, μέχρι και τους δημοσιογράφους της πρωινής εκπομπής του ΣΚΑΙ εξαναγκάζει να φερθούν ανθρώπινα στον πρόεδρο της ΟΛΜΕ Θέμη Κοτσιφάκη. Να τον αντιμετωπίσουν ως εκπρόσωπο πασχόντων εργαζομένων και αγωνιούντων διαθέσιμων, που παλεύουν με αξιοπρέπεια για τις ζωές και για τα σχολεία τους και όχι ως κομματικά υποκινούμενο εξτρεμιστή, που θέλει να βλάψει τους μαθητές και τους γονείς τους.
Ο Οικονόμου δεν κρατήθηκε και είπε κάτι του στυλ, κάτσε να δούμε τι θα γίνει τη δεύτερη μέρα, και κάτι περί καταλήψεων, που είναι και η γραμμή του Αλαφουζέικου, παρόλα αυτά, το κλίμα της Δευτέρας ήταν εντελώς διαφορετικό από το κλίμα της Παρασκευής. Αν μη τι άλλο, απέφυγαν να επαναλάβουν την ανοησία περί κομματικής υποκίνησης, αφού αν ένα κόμμα μπορεί να κινητοποιήσει το 90% των καθηγητών, τότε αποχαιρέτα τον Κεδίκογλου που χάνεις.
Ακολουθώντας το παράδειγμα των καθεστωτικών καναλιών, οι καθεστωτικές εφημερίδες, που τη προηγούμενη εβδομάδα κανονιοβολούσαν με πρωτοσέλιδα τύπου «Κρατούν όμηρους τους μαθητές!», βγήκαν επίσης αισχυντηλές και κυριλέ: Τα «Νέα» ψιθύρισαν με ένα μικρό τετραγωνάκι κάτω δεξιά ότι «Τα μαθήματα άρχισαν με… απεργία», το «Έθνος» είχε δύο τετραγωνάκια, το ένα έλεγε «Καθηγητές: καθολική συμμετοχή στην απεργία» και το άλλο «Μαθητές: αγωνία για την επόμενη ημέρα», ο «Ελεύθερος Τύπος» έγραψε «Στο 90% η συμμετοχή στην πρώτη ημέρα της απεργίας, κρας τεστ έως την Παρασκευή για τους καθηγητές». Μόνο η «Καθημερινή» κράτησε ψηλά τη σημαία της επίθεσης με το «Μετά τις απεργίες, καταλήψεις» που επέλεξε ως κύριο θέμα.
Δεν ήταν μόνο το 90% της συμμετοχής, ήταν και η απρόσμενα μεγάλη διαδήλωση , ήταν και οι δεκάδες άλλοι κλάδοι που απεργούσαν, ήταν κυρίως η ατμόσφαιρα που μύριζε μπαρούτι, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι ο ελληνικός λαός υπομένει τα βάσανά του καρτερικά και αγόγγυστα. Πως μπορείς να μιλάς για μια δράκα υποκινούμενων συνδικαλιστών, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απεργούν και δεκάδες χιλιάδες είναι στους δρόμους; Δεν γίνεσαι απλώς ρεζίλι των σκυλιών, χάνεις και τους δυνητικούς τηλεθεατές και αναγνώστες σου, αν και πλέον δεν τους νοιάζουν οι τηλεθεατές και αναγνώστες, τους νοιάζει να τα έχουν καλά με την κυβέρνηση και τις τράπεζες, για να παίρνουν που και που κανένα θαλασσοδάνειο.
Παρόλα αυτά, το σύστημα και τα ΜΜΕ του δεν θα το βάλουν κάτω, δεν θα κάτσουν να παρακολουθούν με σταυρωμένα τα χέρια τον θρίαμβο των καθηγητών. Θα ξαποστάσουν κάνα δυο μέρες και μετά ξανά προς τη δόξα θα τραβήξουν, με συκοφαντίες, με τρομοκρατία, με απειλές. Αυτό ξέρουν να κάνουν, αυτό θα κάνουν ή όπως έλεγαν και οι αρχαίοι υμών πρόγονοι «εκ στόματος κοράκου κρα εξελεύσεται».
Το σύστημα και οι παπαγάλοι του θα δώσουν τη μάχη μέχρι τέλους, γιατί για αυτούς είναι μάχη επιβίωσης. Μάχη επιβίωσης όμως είναι και για μας, οπότε ας νικήσει ο καλύτερος.

ΠΗΓΗ: avgi.gr

Γιατί δεν έχουν κόσμο οι συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ



Της Βασιλικής Σιούτη

Είναι γεγονός ότι οι πρόσφατες συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δε θυμίζουν ένα κόμμα που έχει ρεύμα κι ετοιμάζεται να κατακτήσει την εξουσία, παρ’ ότι αυτό είναι πολύ πιθανό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η άλλη επιλογή είναι να παραμείνει αυτή η καταστροφική κυβέρνηση.
Στις συγκεντρώσεις του, πράγματι, πηγαίνουν περίπου αυτοί που…πήγαιναν και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 4,6 %. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι το διαπιστώνουν με χαιρεκακία, οι υπόλοιποι οφείλουν να προβληματιστούν. Δεν υπάρχει λόγος όμως, να αρνείται κανείς την προφανή διαπίστωση.
Εξίσου προφανής ήταν κι η διαπίστωση ότι και το πρόσφατο συνέδριο (που χαρακτηρίστηκε “σταθμός” ) του ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπόθεση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ του 4,6%. Τα ίδια πρόσωπα του κομματικού μηχανισμού της Κουμουνδούρου ήταν αυτά που οργάνωσαν και έλεγξαν το συνέδριο.
Κανένα νέο στέλεχος που αναδείχθηκε από αγώνες, από κινήματα, από την κοινωνία, δεν είδαμε να προστίθεται στην ηγετική ομάδα. Ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας, νεότερος όλων των πολιτικών αρχηγών, μιλάει πλέον όλο και συχνότερα με έναν στερεοτυπικό λόγο, που θυμίζει παλιότερη πολιτική γενιά και όχι τη δική του. Λείπει η φλόγα, το πάθος αυτών που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Και δεν είναι τόσο το ύφος, όσο η ουσία. Γιατί χωρίς το πάθος για αλλαγή, που μπορεί να κινητοποιήσει μόνο η πίστη σε ένα ειλικρινές όραμα, ο κόσμος δεν θα εμπνευστεί.
Όχι με υπολογισμούς, όχι με τη λογική των “κολλητών” πάλι, όχι με τους “δικούς μας” ξανά. Όχι με το φόβο του ανοίγματος στην κοινωνία και με την εμμονή του ελέγχου. Ο κόσμος δεν έχει καμία διάθεση να ξαναδεί το ίδιο έργο. Ούτε και ξεγελιέται εύκολα πια. Οι αποφάσεις του και οι επιλογές του -θετικές ή αρνητικές- είναι πιο συνειδητές από ποτέ. Γιατί τώρα ξέρουν.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε σχεδόν στο 27%, , χωρίς ούτε κι ίδιος να το περιμένει, κάποιοι άρχισαν να σκέφτονται -όπως έπρεπε- πως θα υποδεχθούν τον κόσμο που τους εμπιστεύτηκε. Μια ενδιαφέρουσα ιδέα ήταν οι πρώτες λαϊκές συνελεύσεις. Ο κόσμος πήγαινε, ήθελε να ακούσει και να μιλήσει. Να συμμετάσχει. Να δράσει. Γρήγορα ξεφούσκωσαν όμως, και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που άρχισαν να νιώθουν ντεκόρ, σταμάτησαν να πηγαίνουν γιατί δεν είδαν τίποτα το ουσιαστικό να συμβαίνει εκεί.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γνωστοποίησε ότι θέλει να μετεξελιχθεί σε μαζικό κόμμα της αριστεράς και να διεκδικήσει την εξουσία, καλούσε τον κόσμο να πάει και να οργανωθεί. Πολλοί έσπευσαν, ελπίζοντας ότι ίσως κάτι να αλλάξει. Δύο περιπτώσεις αξιόλογων ανθρώπων που έχω υπόψη, ωστόσο, περιέγραψαν μία άκρως απογοητευτική εικόνα: Στις συναντήσεις των οργανώσεων των δήμων τους “κουμάντο” έκαναν τα παλιά στελέχη του Συνασπισμού και μόνο. Εκείνοι περιορίζονταν στο ρόλο των θεατών. Και οι δύο έβαλαν υποψηφιότητα για να εκλεγούν σύνεδροι, αλλά δεν τους ψήφισε κανένας από τους παλιούς – οι οποίοι ήταν αυτοί που εκπροσώπησαν τελικά τις οργανώσεις. Και οι δύο σταμάτησαν να πηγαίνουν. Όχι επειδή δεν τους ψήφισε κανείς, ούτε επειδή δεν ενδιαφερόταν κανένας να τους ακούσει, αλλά επειδή δεν είχαν τίποτα να κάνουν. Και οι δύο θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Παρόλα αυτά και παρά ταύτα. Και μπορεί και με βαριά καρδιά. Σε συγκεντρώσεις όμως, δεν πρόκειται να ξαναπάνε, ούτε και να ανεμίσουν σημαίες.
Κάπως έτσι νιώθουν πολλοί από τους ψηφοφόρους του 27% του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αποτόλμησε το άνοιγμα στην κοινωνία και παρέμεινε με την παλιά κλειστή ομάδα. Με ολίγη από ΠΑΣΟΚ φυσικά, καθώς η παρουσία τους κρίνεται αναγκαία για την προσέλκυση και του υπόλοιπου εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ.
Στην συνέντευξη του Α.Τσίπρα στη ΔΕΘ, όταν η κάμερα έφευγε από το πρόσωπό του ζούμαρε σε στελέχη και βουλευτές που ήταν παρόντες και παρακολουθούσαν: Βίτσας, Μητρόπουλος, Βαρεμένος, Κουρουπλής… Όχι ακριβώς οι νέοι άνθρωποι με όραμα και διάθεση να συγκρουστούν, που περιμένει κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ να αναδείξει. Και ξαναλέω, δεν είναι τα πρόσωπα. Είναι αυτό που εκπροσωπεί και συμβολίζει ο καθένας.
Σίγουρα ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καινούργιος. Είχε όμως μια ευκαιρία να ανανεωθεί για να εμπνεύσει και δεν την αξιοποίησε. Ούτε το ώριμο τέκνο της οργής, που λέει ο ποιητής, είναι. Η οργή του Έλληνα δεν έχει ωριμάσει ακόμα. Ούτε το καινούργιο έχει γεννηθεί, ούτε κι η νέα εποχή έχει ανατείλει. Είμαστε ακόμα στο επώδυνο μεταβατικό στάδιο, που δυστυχώς διαρκεί πολύ. Ήταν και είναι όμως τέκνο κι επιλογή της ανάγκης. Η χώρα πρέπει να αλλάξει διακυβέρνηση και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει αυτή τη στιγμή η μόνη εναλλακτική. Πρέπει όμως να γίνει πειστική και να εμπνεύσει. Κι αυτό δε γίνεται με μικροκομματικούς υπολογισμούς, αλλά μόνο με βούληση για πραγματική ανατροπή.
Χωρίς φόβο. Με πάθος.

thepressproject