Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Πίσω από τον ΕΝΦΙΑ



Η επιδρομική φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, σε συνθήκες γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας, προκαλεί πρόσθετη κοινωνική αδικία και πόνο.
Η προαναγγελθείσα "βελτίωση" του ΕΝΦΙΑ κατέληξε σε φιάσκο. Σε επιβεβαίωση του κοινωνικά άδικου και εξοντωτικού φόρου. Είναι ένα απτό δείγμα της κυβερνητικής ρητορικής για τις "φοροαπαλλαγές" που... έρχονται!
Με τον ΕΝΦΙΑ μονιμοποιείται (και μάλιστα επαυξημένος) ένας έκτακτος φόρος που είχε μπει για δύο χρόνια -το περιβόητο "χαράτσι". Και μόνον αυτή η εξέλιξη φανερώνει τη δικαιολογημένη κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος.
Η κυβέρνηση διατυπώνει επιχειρήματα και η πραγματικότητα τα καταρρίπτει. Υποστηρίζει ότι η εκτίναξη των δημοσίων εσόδων είναι δυνατή, παρότι συρρικνώνεται το ΑΕΠ και εξανεμίζεται η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Δεν κάνει τίποτα για τη σύλληψη της προκλητικής φοροδιαφυγής των πλουσίων και των καταθετών των διαφόρων "λιστών Λαγκάρντ". Φορολογεί το συνεχώς μειούμενο εισόδημα και τη συνεχώς απαξιούμενη ακίνητη περιουσία της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού.
Κάθε μήνα προστίθενται νέα δισ. ανείσπρακτων χρεών προς το Δημόσιο. Ο ιδιωτικός δανεισμός, που αφορά και τα στεγαστικά δάνεια, οδηγείται ολοένα και περισσότερο στο κόκκινο. Πολλά σπίτια είναι ξενοίκιαστα και δεν αποφέρουν προσόδους, ενώ το εισόδημα έχει κάνει βουτιά κατά 30% την εποχή της κρίσης και η ανεργία προκαλεί πολλαπλές πιέσεις σε κάθε νοικοκυριό. Η θεωρία ότι με τον ΕΝΦΙΑ φορολογείται πλούτος που υπάρχει είναι υποκριτική και φανταστική.
Η επιδρομική φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, σε συνθήκες γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας, προκαλεί πρόσθετη κοινωνική αδικία και πόνο. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλα κόμματα, καθώς και μεγάλες κοινωνικές οργανώσεις ζητούν να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και να υπάρξει δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση. Δεν πρόκειται για αντιπολιτευτική στάση, αλλά για θέση που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Γενικότερα, η υπερφορολόγηση σε συνθήκες ύφεσης δεν οδηγεί στην αύξηση των δημοσίων εσόδων. Μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της λιτότητας και της ύφεσης δεν υπάρχει διέξοδος. Γι' αυτό η αντιστροφή της δυσπραγίας προϋποθέτει γενναίο κούρεμα του δημόσιου χρέους και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του, ώστε με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν να χρηματοδοτηθεί η στοιχειώδης λειτουργία του κράτους πρόνοιας καθώς και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, για να ξεκινήσει η σταδιακή ανάπτυξη. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και αναζήτηση συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου μόλις προχθές δύο Γάλλοι υπουργοί, τους οποίους ο Ολάντ "παραίτησε", ζήτησαν να τελειώνει η "γερμανική λιτότητα".

avgi

To αυτομπουγέλωμα των "διασήμων" και η Παλαιστίνη

159306-remainsbucket

Οι «διάσημοι»  αυτομπουγελώνονται μπροστά στη κάμερα, για να συγκεντρώσουν υποτίθεται χρήματα για την αντιμετώπιση της νευρολογικής νόσου ALS…

Όμως οι Παλαιστίνιοι υπενθυμίζουν πως η αλληλεγγύη και η φιλανθρωπία δεν είναι παιχνίδι των VIP με μπουγελώματα. Στη  Λωρίδα της Γάζας το μπουγέλωμα απαγορεύεται καθώς υπάρχει τραγική έλλειψη του νερού… Το Ισραήλ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των υδάτινων πόρων… Εκτός από τον πύρινο θάνατο τα σιωνιστικά Ες-Ες καταδίκασαν τους Παλαιστίνιους και στο μαρτύριο της δίψας στήνοντας το  «Απαρτχάιντ του Νερού» Όμως ο «πολιτισμένος»  κόσμος ασχολείται αποκλειστικά με τον αποκεφαλισμό του αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Ράιτ Φόλεϊ, αυτός δεν είναι Άραβας, ανήκει στην εκλεκτή φυλή των λευκών… Οι δολοφονίες 5οο μικρών παλαιστινίων, αριθμός που καθημερινά μεγαλώνει δεν συγκινεί κανένα δυτικό μεγαλόσχημο…φιλάνθρωπο με ή χωρίς ράσα για να αυτομπουγελωθεί επιτέλους με κόκκινη μπογιά σε ένδειξη αποτροπιασμού για την συνεχή γενοκτονία από τους φασίστες σιωνιστές…


AΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΙΛΗ ΣΤΟ www.corfupress.com 

Τα καλά παιδιά


Τα καλά παιδιά

Κάθε φορά που διαπράττεται μια εγκληματική ενέργεια από νεαρούς ανθρώπους, οι κατηγορούμενοι, οι δικηγόροι τους και το περιβάλλον τους επικαλούνται το καθαρό ποινικό μητρώο και τον πρότερο έντιμο βίο , λες και είναι κάνα κατόρθωμα να μην έχεις σκοτώσει κάποιον μέχρι τα 18 σου.
Επίσης, οι κατηγορούμενοι και οι δικηγόροι τους επικαλούνται τους καλούς βαθμούς στο σχολείο, την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος, τις συχνές επισκέψεις στην εκκλησία, μετάλλια σε κολυμβητικούς αγώνες και άλλα τέτοια.
«Κύριε πρόεδρε, δολοφόνησα δυο ανθρώπους αλλά είχα πολύ καλούς βαθμούς στα Μαθηματικά. Αν δεν με πιστεύετε, βάλτε μου καμιά εξίσωση να σας την λύσω».
«Κύριε πρόεδρε, μαχαίρωσα δυο Πακιστανούς στην Κυψέλη αλλά πάω κάθε Κυριακή στην εκκλησία και ψέλνω».
«Κύριε πρόεδρε, μαχαίρωσα έναν νεαρό ομοφυλόφιλο στο Γκάζι αλλά το έκανα από την αγάπη μου για την πατρίδα που είναι εντελώς στρέιτ».
Και βέβαια, όλοι αυτοί οι νεαροί που κάνουν εγκληματικές ενέργειες είναι -σύμφωνα με τους δικούς τους ανθρώπους- «πολύ καλά παιδιά».
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι λόγοι για τους οποίους η χώρα έχει γεμίσει από νεαρούς Έλληνες που είναι φασίστες, ρατσιστές και σεξιστές είναι οι λόγοι τους οποίους επικαλούνται για να ελαφρύνουν την θέση τους.
Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, πρόσθεσε και τους ατελείωτους εθνικούς μύθους για την ανωτερότητα των Ελλήνων και του «ελληνικού DNA» και έτοιμος ο δολοφόνος που είναι πολύ καλό παιδί.
Γέμισε η χώρα από ανεγκέφαλους νεαρούς με φουσκωμένα μπράτσα και από αμόρφωτα κορίτσια που το κύριο μέλημά τους είναι τα νύχια τους και τα φρύδια τους.
Αγαπημένη μου Ελλάδα, έχεις μεγάλο πρόβλημα.
Τα παιδιά σου έχουν γίνει φασίστες.
Κι εσύ ψάχνεις τον τάφο του Μεγαλέξανδρου.
Ο οποίος ήταν πολύ καλό παιδί.
(Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό)

PITSIRIKOS

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Πώς καταντά κανείς πρόεδρος της δημοκρατίας



Σε έναν διάλογο με τον Παναγιώτη Κονδύλη ο Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (Παλαιά και νέα θεότητα, εκδ. Έρασμος 2003) γράφει κάπου: «φωτογενείς ανθυπολοχαγοί κι αθάνατοι Μακρυγιάννηδες γίνονται τα Υπερεγώ των φιλοσόφων εκείνων ακριβώς που θέλοντας να υπερβούν τον “αυνανισμό του πνεύματος” αγκαλιάζουν την “αυθεντική πράξη” και καταντάνε πρόεδροι δημοκρατίας».
Του Κωνσταντίνου Πουλή
Αναλογίζομαι την πορεία της «υπεύθυνης αριστεράς» από τη συγκυβέρνηση με τον Δένδια και τη λοιπή συμμορία, την κριτική στον λαϊκισμό της υπόλοιπης αριστεράς, της ανεύθυνης, που υπήρξε στην πράξη κατασυκοφάντηση κάθε αμφισβήτησης ως λαϊκιστικής, μέχρι την παροχή μιας τέτοιας ακόμη υπηρεσίας στη συγκυβέρνηση, και δεν μπορώ να βγάλω από το νου μου αυτή τη φράση, πως «καταντάνε πρόεδροι δημοκρατίας». Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε έναν φιλόδοξο άνθρωπο τι ακριβώς σημαίνει πως στα μάτια κάποιου που δεν είναι διεφθαρμένος, το καθισιό στον θώκο του προέδρου της δημοκρατίας μπορεί να είναι μια πολύ προσβλητική χειρονομία της εξουσίας προς το πρόσωπό σου, ανταμοιβή για το ότι ασμένως αποδέχθηκες όσα αντιμαχόσουν, και ότι έτσι καταντά κανείς πρόεδρος δημοκρατίας. (Σημ.: αν αποφασίσουν στη ΔΗΜΑΡ να πουν, έστω και τώρα, ότι η αποδοχή μιας τέτοιας πρότασης είναι αδιανόητη, αντί για τα περί κατάλληλου χρόνου και πολιτικού κλίματος, θα χαρώ).
Μιλώντας ο Καραγκιόζης στον Πασά τον διαβεβαιώνει ότι τον πατέρα του τον λέγαν Ελπινίκη και τη μητέρα του Χαράλαμπο. Όταν ο Πασάς του επισημαίνει ότι τα λέει ανάποδα, αυτός απαντά «ανάποδα βγαίνει και ο ήλιος στο χωριό μου». Νά λοιπόν που στο χωριό μου μπορεί το ύπατο αξίωμα να είναι ντροπή και κατάντια.

thepressproject

Σχολικοί φύλακες: Τα μνημόνια βλάπτουν σοβαρά τη δημοκρατία



Με μία απαράδεκτη από κάθε άποψη απόφαση ο Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, εντεταλμένος της μνημονιακής πολιτικής της συγκυβέρνησης, ακυρώνει την απόφαση της οικονομικής επιτροπής και του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού να μην ασκήσει ο δήμος έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου που δικαίωσε τους Σχολικούς Φύλακες
Μετά τον πρόσφατο εμπαιγμό που δέχθηκαν οι Σχολικοί Φύλακες και τις κάλπικες υποσχέσεις της συγκυβέρνησης από την (ν)τροπολογία για την συνταξιοδοτική αναγνώριση των 5 ½ χρόνων εξαρτημένης εργασίας που παρείχαν το διάστημα 2001-2006, ζητώντας από τους απολυμένους Σχολικούς Φύλακες να καταβάλουν 12.000 ευρώ για να αναγνωριστεί η υπηρεσία τους, ήρθε η αυθαιρεσία του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής να μην επιτρέψει την επιστροφή των δικαιωμένων από το δικαστήριο Σχολικών Φυλάκων πίσω στην εργασία τους.
Με μία απαράδεκτη από κάθε άποψη απόφαση ο Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, εντεταλμένος της μνημονιακής πολιτικής της συγκυβέρνησης, ακυρώνει την απόφαση της οικονομικής επιτροπής και του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού να μην ασκήσει ο δήμος έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου που δικαίωσε τους Σχολικούς Φύλακες και έκρινε ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του ανθρωποκτόνου νόμου 4172/2013 που καταργούσε τις θέσεις των Σχολικών Φυλάκων και τους έθετε σε διαθεσιμότητα και κατόπιν σε απόλυση.
Η παραπαίουσα συγκυβέρνηση Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ στο λίγο πολιτικό χρόνο που φαίνεται ότι της απομένει επιχειρεί καταστρατηγώντας την Συνταγματικά κατοχυρωμένη Διοικητική Αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α αλλά και περιφρονώντας τις δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τους εργαζόμενους, να φέρει σε πέρας το αντεργατικό και αντιλαϊκό έργο που έχει υποσχεθεί στη τρόικα και την Ε.Ε. προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα εγχώρια και ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Παρά την χρησιμότητα του θεσμού που όλοι έχουν αποδεχθεί αλλά και που έχει αποδειχθεί, με την αντικατάσταση των Σχολικών Φυλάκων από ιδιωτικές εταιρείες security ή από επιστάτες ολιγόμηνης και κακοπληρωμένης εργασίας ή από την τοποθέτηση ηλεκτρονικών καμερών παρακολούθησης στα σχολεία, ο θεσμός των Σχολικών Φυλάκων και των εργαζομένων σε αυτόν δεν είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται από τον εμπαιγμό, την αναλγησία και την αυταρχικότητα της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του (επικοινωνιακού) υπουργού Εσωτερικών για δήθεν «εργασιακή ειρήνη» στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκτός από δηλώσεις εντυπωσιασμού και δημιουργίας θετικού κλίματος υπέρ της κυβέρνησης, αποδεικνύουν ότι ο υπουργός ζει «στη χώρα της Αλίκης» και στα παραμύθια για ανάκαμψη και success story των πρωινάδικων της εντεταλμένης τηλεόρασης που αρέσκεται να παρουσιάζεται, προσπαθώντας να κάνει το μαύρο – άσπρο.
Το συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συνεχίζουν τον αγώνα τους για την ανατροπή των μνημονίων και αυτών που τα εφαρμόζουν, για να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος και να γυρίσουν πίσω στη εργασία τους όσοι βίαια και αυταρχικά τέθηκαν σε διαθεσιμότητα – απόλυση, η αυθαιρεσία της κυβέρνησης να αγνοεί τη δικαιοσύνη και να ποδοπατεί το σύνταγμα, δεν θα περάσει.
Μετά τον πανικό και τις τρεις παρατάσεις εφαρμογής του νόμου που έδωσε η κυβέρνηση, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα διαρκείας ανυπακοής – απεργίας – αποχής και καταργούν στην πράξη το Ν.4250/2014 της ανθρωποφαγικής «αξιολόγησης» και των στοχοποιημένων απολύσεων μέσω του «προσχηματικού» επανέλεγχου των συμβάσεων.

ergasianet

Αυξάνεται ο αριθμός των οφειλετών προς το δημόσιο



Νέα αύξηση καταγράφηκε τον Ιούλιο στα ληξιπρόθεσμα χρέη των φορολογουμένων προς το δημόσιο, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων, οι «νέες οφειλές» (δημιουργήθηκαν μετά την 1/1/2013) έφτασαν στα 15.236.463.532 ευρώ τον Ιούλιο έναντι 13.949.208.521 ευρώ τον Ιούνιο.
Στο τέλος Ιουνίου, ο αριθμός των οφειλετών ήταν 2.256.449 άτομα και στο τέλος Ιουλίου, ο αριθμός τους αυξήθηκε σε 2.428.233 άτομα.
Αναφορικά με τις συσσωρευμένες οφειλές που είχαν σχηματιστεί μέχρι το τέλος του 2012, διαμορφώθηκαν τον Ιούλιο στα 51,8 δισεκατομμύρια ευρώ, ελαφρά μειωμένες σε σχέση με τον Ιούνιο που ήταν 51,949 εκατ. ευρώ.
Ο αριθμός των οφειλετών περιορίστηκε από 1.181.703 σε 1.163.952. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συνολικός αριθμός των φορολογουμένων με οφειλές στην εφορία, είναι μεγαλύτερος από τα 2,4 εκατομμύρια άτομα που απέκτησαν οφειλές μετά την 1/1/2013.
Από το σύνολο των οφειλετών που προαναφέρθηκαν, σε καθεστώς ρύθμισης έχουν υπαχθεί –βάσει των στοιχείων της ΓΓΔΕ- οι εξής:
1. Στο πρόγραμμα της «τελευταίας ευκαιρίας» (το οποίο έδινε τη δυνατότητα καταβολής των οφειλών σε έως και 48 δόσεις) έχουν ενταχθεί 121.731 άτομα μέχρι και το τέλος Ιουλίου.
2. Στο πρόγραμμα της «πάγιας ρύθμισης» (που προβλέπει 12 ή 24 δόσεις) έχουν ενταχθεί 164.204 άτομα μέχρι και το τέλος Ιουλίου, δηλαδή ποσοστό της τάξεως του 6,5% του συνόλου.

 http://left.gr

Τα χαρακτηριστικά της αποτυχίας της ΝΕΡΙΤ


Το λουκέτο στην ΕΡΤ έφερε τη ΝΕΡΙΤ

Έχει κάθε λόγο η EBU να είναι δυσαρεστημένη και οργισμένη με την κυβέρνηση Σαμαρά. Δεκατρείς μήνες μετά την ψήφιση του νόμου για τη δημιουργία της ΝΕΡΙΤ, εξαιτίας του οποίου η ευρωπαϊκή ένωση δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών κατέβασε το δορυφορικό σήμα της ΕΡΤ, δηλώνοντας την υποστήριξή της στο κυβερνητικό λουκέτο της ΕΡΤ, δεν υπάρχει και δεν λειτουργεί ανεξάρτητος τηλεοπτικός φορέας δημοσίου συμφέροντος.
Η ίδια η EBU έχει εκτεθεί σε υψηλό βαθμό καθώς η ΝΕΡΙΤ δεν ικανοποιεί πλέον κανέναν απολύτως όρο για την ένταξή της στην ευρωπαϊκή ένωση.
-Η ΝΕΡΙΤ λειτουργεί μόλις ένα απόλυτα ελεγχόμενο κυβερνητικό κανάλι, αντί για 3 Εθνικής εμβέλειας που διέθετε η ΕΡΤ. Το 2ο κανάλι είναι ανύπαρκτο λειτουργικά και προγραμματικά, προβάλλοντας διαρκώς επαναλήψεις αθλητικών μεταδόσεων.
-Τα Ραδιοφωνικά προγράμματα λειτουργούν με ανάθεση σε ιδιωτικές εταιρείες όπως συμβαίνει με το Τρίτο, ενώ από το νέο φορέα κόπηκε το πλέον δημοφιλές πρόγραμμα της ΕΡΑ ΣΠΟΡ.
-Δεν υπάρχει ακόμη προσωπικό στη ΝΕΡΙΤ και ο διαγωνισμός προσλήψεων βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα. Η κυβέρνηση αλλάζει τους όρους του διαγωνισμού με τροπολογίες νόμου και το δημοσιογραφικό προσωπικό είναι συμβασιούχοι του υπουργείου Οικονομικών το οποίο τους «δανείζει» με αμφιβόλου νομιμότητας αποφάσεις στη διοίκηση της ΝΕΡΙΤ.
-Δεν υπάρχει οργανόγραμμα της εταιρείας και ούτε επιχειρησιακό σχέδιο, ενώ ο προϋπολογισμός της παραμένει αδιαφανής στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών.
-Η ΝΕΡΙΤ δεν διαθέτει επαρκές τεχνολογικό δίκτυο πομπών με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην ψηφιακή μετάβαση της τηλεόρασης και να αναγκάζεται να πληρώνει ενοίκιο στον πάροχο δικτύου των ιδιωτικών καναλιών, τη Digea.
-Όλες οι εκπομπές της ΝΕΡΙΤ και οι καλύψεις γίνονται με απευθείας αναθέσεις σε εξωτερικές εταιρείες ή εξωτερικά συνεργεία, αφού οι εγκαταστάσεις της στο ραδιομέγαρο και ο εξοπλισμός της δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν λόγω ανυπαρξίας προσωπικού. Η ΝΕΡΙΤ δεν μπορεί να έχει δικό της τηλεοπτικό πρόγραμμα.

ΠΗΓΗ: typologies.gr

Ποιος είπε ότι δεν μπορεί κανείς να είναι γελοίος και επικίνδυνος, ταυτοχρόνως;



του Γ. Κυρίτση
Πρόκειται για τη συνήθη αμετροέπεια στα όρια της πατριδοκαπηλείας της σαμαροειδούς δεξιάς, με πινελιές από Δελφινάριο, αλλά θα είναι λάθος αν την αντιμετωπίσουμε μόνον ως τέτοια
Στην εθνική αρχαιολογία όπως προβάλλει με τη μακεδονική σεναριολογία σχετικά με την Αμφίπολη, ήρθε να προστεθεί η νομοθέτηση της εθνικής ιστοριογραφίας την οποία διεκδικούν 38 εθνικόφρονες βουλευτές της ΝΔ. Πρόκειται για τη συνήθη αμετροέπεια στα όρια της πατριδοκαπηλείας της σαμαροειδούς δεξιάς, με πινελιές από Δελφινάριο, αλλά θα είναι λάθος αν την αντιμετωπίσουμε μόνον ως τέτοια. Και μόνον η μόλις μετά βίας υποκρυπτόμενη πρόθεση συμψηφισμού του Ολοκαυτώματος, με τις σφαγές και τους κατατρεγμούς που υπέστησαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί της σημερινής Τουρκίας, δείχνει μια ανακλαστική τοποθέτηση στο στρατόπεδο του ιστορικού αντισημιτισμού σε μια φάση που στο πολιτικό σκηνικό υπάρχει πλέον ένα καταστατικά ναζιστικό κόμμα. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη καθώς τα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα τροφοδοτούν τέτοιου είδους αντιλήψεις.
Αντιστοίχως, αναμοχλεύεται και ένας φτηνός αναδρομικός τουρκοφαγισμός. Ο συνδυασμός των δύο, μόνον περιπλοκές μπορεί δημιουργήσει στο χειρισμό των εθνικών θεμάτων ειδικά σήμερα που η Ν.Α. Μεσόγειος βρίσκεται σε αναβρασμό. Κοντολογίς οι 38 μόνον ζημιά κάνουν. Στο κάτω κάτω, στην Ελλάδα οι απόγονοι των σφαγιασθέντων ή εκδιωχθέντων χριστιανών της τ. Οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν αντιμετωπίζουν ρατσιστική απειλή, εκτός αν θεωρηθούν ως τέτοια τα ανέκδοτα για Ποντίους. Υπήρξε περίοδος που οι Έλληνες πρόσφυγες απο τη Μ. Ασία θεωρούντο β κατηγορίας και "τουρκόσποροι". Ήταν όμως οι πολιτικοί πρόγονοι της σημερινής Δεξιάς που τηρούσαν αυτήν τη στάση. Όσον αφορά δε την Αμφίπολη, εκεί ο μεγαλύτερος κίνδυνος θα ήταν η εν σπουδή ανασκαφή για να συμπτυχθεί ο αρχαιολογικός χρόνος στους βραχυπρόθεσμους σχεδιασμούς του Μαξίμου. Ευτυχώς οι αρχαιολόγοι δεν ψαρώσαν με τον Α. Σαμαρά να υπόσχεται ευρήματα σε δυο εβδομάδες. Όμως η υπερεπένδυση στη γεωγραφία μπορεί να αποβεί μπούμερανγκ. Φανταστείτε τί θα γίνει αν στην μεν Αμφίπολη δεν βρεθεί το... DNA του Μεγαλέξαντρου, αλλά βρεθεί κάτι αντίστοιχο σε κάποια ανασκαφή στην ΠΓΔΜ με την υποστήριξη των εκεί καραγκιοζηδων εθνικιστών. Τότε, θα πρέπει οι δικοί μας μακεδονομάχοι να συνομολογήσουν ότι ο Μεγαλέξανδρος ήταν "Σκοπιανός". Φαίνονται φαιδρά όλα αυτά, αλλά έχουν γίνει διεθνείς κόμπλες για πολύ λιγότερο σοβαρούς λόγους.

avgi

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Αριστούχοι… δευτέρας διαλογής


aristouxoi

Μόνο 1 στους 4 υποψηφίους με βαθμό άνω του 18 θα εισαχθεί στη σχολή της πρώτης του προτίμησης, λόγω «πληθωρισμού» αριστούχων και του παραδοσιακού ανταγωνισμού για τις περιζήτητες σχολές 
• Μέχρι τις 29 Αυγούστου η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής.

Του Χρήστου Κάτσικα
Η φετινή ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής (αναμένεται -σύμφωνα με τον υπουργό Παιδείας- από 26 έως 29 Αυγούστου) θα αναδείξει για μια ακόμη φορά τις στρεβλώσεις ενός συστήματος που -ανάμεσα σε άλλα- θα αποκλείσει εκατοντάδες αριστούχους από την εισαγωγή σε σχολή της πρώτης τους επιλογής.
Ιατρικές, Οδοντιατρικές και Φαρμακευτικές, Πολυτεχνικές Αθήνας και Θεσσαλονίκης, Νομικές, τμήματα Ψυχολογίας Αθήνας και Θεσσαλονίκης, Στρατιωτικά και Αστυνομικά Τμήματα δεν θα χωρέσουν τις επιλογές των αριστούχων, καθώς οι τελευταίοι φέτος είναι αυξημένοι σε σχέση με πέρσι κατά 2.777 άτομα, δηλαδή, σε ποσοστό 37,3% (από 4.651 πέρυσι στους 7.428 φέτος).
Πέρασαν τη βάση
Στην άλλη πλευρά της βαθμολογικής κλίμακας, ο αριθμός των υποψηφίων με βαθμολογία πάνω από τη βάση είναι μεγαλύτερος από πέρσι κατά 2.095 άτομα. Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με τις συνολικές θέσεις εισακτέων (πάντα σε σύγκριση με πέρσι), φανερώνουν ότι η πλειονότητα των τμημάτων των πέντε Επιστημονικών Πεδίων, αφενός θα ανεβάσουν τις βάσεις εισαγωγής τους, αφετέρου τα υψηλόβαθμα (πάνω από 17.500 μόρια) και περιζήτητα τμήματα του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης θα είναι πολύ έως πάρα πολύ πιο απαιτητικά από πέρσι στο άνοιγμα της εισόδου τους στους υποψηφίους.
Με μεγαλύτερη ένταση ο ανταγωνισμός των αριστούχων θα εκδηλωθεί στις υψηλόβαθμες σχολές του 3ου (Ιατρικές κ.λπ.) και του 4ου Πεδίου (Πολυτεχνικές) και λιγότερο στις υψηλόβαθμες σχολές του 1ου Πεδίου (Νομικές, ψυχολογίας κ.λπ.). Κι αυτό, γιατί στους μεν υποψηφίους από τη Θετική Κατεύθυνση, που στη συντριπτική τους πλειονότητα κατευθύνονται στις Ιατρικές, Οδοντιατρικές, Φαρμακευτικές Σχολές, καθώς και στις Στρατιωτικές Ιατρικές, έχουμε διπλασιασμό των αριστούχων, ενώ υπερδιπλασιασμό των αριστούχων έχουμε και στην Τεχνολογική Κατεύθυνση 2, της οποίας η συντριπτική πλειονότητα διεκδικεί σχολές του 4ου Πεδίου, δευτερευόντως του 2ου και του 5ου (Οικονομικές Σχολές).
γραφημα23

ΒΑΣΕΙΣ ΑΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
1ο (Ανθρωπιστικές, Νομικές, Κοινωνικές Επιστήμες)
Σχεδόν σε όλα τα μαθήματα, πλην της Ιστορίας, οι υποψήφιοι της θεωρητικής κατεύθυνσης είχαν φέτος καλύτερες επιδόσεις. Είναι ενδεικτικό ότι στα Αρχαία Ελληνικά, μάθημα αυξημένης βαρύτητας για την εισαγωγή στα τμήματα του 1ου πεδίου, άριστες βαθμολογίες από 18-20 έγραψε φέτος το 5% των υποψηφίων έναντι 1,7% πέρυσι.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Θεωρητικής Κατεύθυνσης, οι υποψήφιοι της οποίας στρέφονται στην πλειονότητά τους στο 1ο Επιστημονικό Πεδίο, είναι ότι έχουμε φέτος 213 άτομα περισσότερα από πέρσι στην κλίμακα του άριστα (18-20), καθώς και συνολικά 450 άτομα περισσότερα πάνω από τη βάση. Παράλληλα, και δεν πρέπει να το ξεχνάμε καθόλου, έχουμε μια ορατή μείωση, σε σχέση με το 2013, των θέσεων εισακτέων στο Πεδίο.
Οι ναυαρχίδες του Πεδίου, οι τρεις Νομικές Σχολές (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Θράκης), καθώς και τα υψηλόβαθμα τμήματα του Λεκανοπεδίου (π.χ. Φιλολογίας, Ψυχολογίας, Ιστορίας και Αρχαιολογίας) θα έχουν ανεβασμένες τις βάσεις τους, κατά μέσο όρο από 80-300 μόρια. Ωστόσο από τη βαθμολογική κλίμακα των 15.000 μορίων θα υπάρχουν τμήματα με πτώση των βάσεων εισαγωγής.
2ο (Θετικές Επιστήμες) και 4ο (Τεχνολογικές Επιστήμες)
Σαφώς καλύτερες ήταν φέτος οι επιδόσεις των υποψηφίων σε πολλά μαθήματα, όπως στα Μαθηματικά γενικής παιδείας και κατεύθυνσης, στις Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης, καθώς και στην Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Τεχνολογικής Κατεύθυνσης 2, οι υποψήφιοι της οποίας στρέφονται κατά πλειονότητα στο 2ο και στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο, είναι ότι έχουμε 1.098 περισσότερους υποψηφίους στην κλίμακα του άριστα (18-20) σε σχέση με πέρσι, ενώ την ίδια στιγμή οι φετινοί υποψήφιοι που έχουν βαθμολογία πάνω από τη βάση είναι περίπου 1.500 περισσότεροι από τους περσινούς.
Παίρνοντας υπόψη βεβαίως και τον προσφερόμενο αριθμό εισακτέων στα δύο Πεδία, σε σχέση πάντα με τον αντίστοιχο περσινό, εξάγεται το συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειονότητα των υψηλόβαθμων (πάνω από 17.500 μόρια) και περιζήτητων Πανεπιστημιακών Τμημάτων, ιδιαίτερα του Λεκανοπεδίου, θα απαιτήσουν 400 έως και 1.000 μόρια περισσότερα κατά μέσο όρο από τις περσινές τους βάσεις (αναφερόμαστε για παράδειγμα στους Πολιτικούς Μηχανικούς ΕΜΠ και Θεσσαλονίκης, στους Αγρονόμους–Τοπογράφους ΕΜΠ, στους Μηχανολόγους Μηχανικούς ΕΜΠ, στους Μηχανικούς Η/Υ ΕΜΠ, στους Χημικούς Μηχανικούς ΕΜΠ, όπου εκτός των άλλων έχουμε ουσιαστικά -και τυπικά σε κάποιες περιπτώσεις- και μείωση αριθμού εισακτέων). Ανοδο των βάσεων θα έχουμε και στο Μαθηματικό και το Φυσικό της Αθήνας, όπως και στο τμήμα Χημείας της Αθήνας.
3ο (Επιστήμες Υγείας)
Ισχυρή θα είναι και η άνοδος των βάσεων εισαγωγής στα Τμήματα των Επιστημών Υγείας. Αυτό προμηνύει ο διπλασιασμός του αριθμού αριστούχων σε σχέση με πέρσι (1.407 περισσότεροι) αλλά και οι περίπου 100 περισσότεροι σε σχέση με πέρσι υποψήφιοι με βαθμολογία πάνω από τη βάση. Η άνοδος στα περισσότερα -έτσι και αλλιώς υψηλόβαθμα- τμήματα του Πεδίου θα κυμανθεί από 300 έως 750 μόρια, δηλαδή με λίγα λόγια θα τινάξει στα σύννεφα ιδιαίτερα τις Σχολές Ιατρικής, Οδοντιατρικής και Φαρμακευτικής του Λεκανοπεδίου, αλλά και της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, όπου έχουμε και δυσμενέστατη σύγκριση στις προσφερόμενες θέσεις σε σχέση πάντα με πέρσι.
Ανεβασμένα θα είναι και τα υπόλοιπα πέντε τμήματα της Ιατρικής (παρ' όλο που έχουν καλύτερη αναλογία θέσεων εισακτέων σε σχέση με πέρσι), αλλά και η συντριπτική πλειονότητα των Πανεπιστημιακών Τμημάτων του Πεδίου, μηδέ των Τμημάτων ΤΕΙ εξαιρουμένων.
5ο (Επιστήμες Οικονομίας και Διοίκησης)
Στο Πεδίο αυτό έχουμε στοιχεία που αλληλοσυγκρούονται, με συνέπεια και οι βάσεις εισαγωγής να έχουν όχι μόνο διαφορετικές κατευθύνσεις αλλά και διαφορετική ένταση στην πτώση και την άνοδο. Να σημειώσουμε πρώτον ότι το 5ο Πεδίο «στρατολογεί» υποψήφιους από την Τεχνολογική και τη Θεωρητική Κατεύθυνση που, όπως δείξαμε παραπάνω, έχουν καλύτερες επιδόσεις από πέρσι.
Φέτος έχουμε πολύ καλύτερες βαθμολογίες από πέρσι στην κλίμακα του άριστα (18-20) στα δύο μαθήματα ενισχυμένης βαρύτητας, στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας (από 11,09% το 2013 έχουμε 24,17% το 2014) και στις Αρχές Οικονομίας (από 18,69% το 2013 έχουμε 27,45% το 2014).
Αν μέναμε εδώ, θα είχαμε απογείωση των βάσεων εισαγωγής στη συντριπτική πλειονότητα των τμημάτων του Πεδίου. Αλλά υπάρχει μια σημαντική «λεπτομέρεια» που «φυσάει» σε αντίθετη κατεύθυνση τις βάσεις. Στα παραπάνω μαθήματα, που «φωτογραφίζουν» ουσιαστικά την κίνηση προς το 5ο Πεδίο, έχουμε μεγάλη μείωση υποψηφίων. Πάνω από 10.000 λιγότεροι από πέρσι επέλεξαν τα Μαθηματικά Κατεύθυνσης, ενώ το μάθημα Αρχές Οικονομίας το επέλεξαν 4.213 λιγότεροι από πέρσι.
Η «χημεία» των παραπάνω στοιχείων φανερώνει ότι, ιδιαίτερα τα τμήματα του Λεκανοπεδίου, δευτερευόντως της Θεσσαλονίκης, τα οποία ουσιαστικά προσφέρουν λιγότερες θέσεις από πέρσι, θα κινηθούν ελαφρά ανοδικά, ενώ την ίδια στιγμή θα καταγραφεί ένα μεγάλο μέρος τμημάτων, κυρίως ΤΕΙ και Πανεπιστημίων της περιφέρειας, τα οποία θα χαμηλώσουν από οριακά έως και πολύ τις βάσεις εισαγωγής τους σε σχέση με πέρσι.
Για παράδειγμα, θα «τσιμπήσουν» προς τα πάνω το Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου, το Οικονομικών Επιστημών της Αθήνας, το Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας, ενώ αναμένεται να ακολουθήσουν αντίθετη πορεία το Οικονομικών Επιστημών Πελοποννήσου, η Διοίκηση Επιχειρήσεων Αιγαίου, το Οικονομικών Επιστημών Κρήτης και βεβαίως και δεκάδες ΤΕΙ.
«Ειδικές σχολές»
Για τις λεγόμενες «ειδικές σχολές» υπάρχουν και ορισμένα επιπλέον δεδομένα που «χρωματίζουν» με ιδιαίτερο τρόπο τις γενικές τάσεις που υπάρχουν στην κίνηση των βάσεων εισαγωγής. Για παράδειγμα, στις Αστυνομικές Σχολές φέτος η άνοδος των βάσεων εισαγωγής θα έχει τη μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με όλες σχεδόν τις άλλες σχολές.
Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: φέτος σε σχέση με πέρσι οι προσφερόμενες θέσεις εισακτέων είναι οι μισές. Ο αριθμός των υποψηφίων που θα εισαχθούν στη Σχολή Αστυφυλάκων καθορίστηκε, πριν από λίγες μέρες, να είναι 250, ενώ πέρσι ήταν 500. Παράλληλα, ο αριθμός των υποψηφίων που θα εισαχθούν στη Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας καθορίστηκε να είναι 40, ενώ πέρσι ήταν 80.
Η Σχολή Αξιωματικών Ελλ. Αστυνομίας (Αστυνομικοί) Γεν. Σειρά θα απαιτήσει περισσότερα από 1.400 μόρια σε σχέση με πέρσι, η Σχολή Αξιωματικών Ελλ. Αστυνομίας Γεν. Σειρά θα απαιτήσει περισσότερα από 1.200 μόρια σε σχέση με πέρσι, ενώ η Σχολή Αστυφυλάκων Γεν. Σειρά προβλέπεται να ανοίξει τις πύλες της με 1.500 μόρια περισσότερα σε σχέση με πέρσι.
Οι επιδόσεις των υποψηφίων στα ειδικά μαθήματα (χειρότερες φέτος σε σχέση με πέρυσι) αναμένεται να ψαλιδίσουν την ανοδική τάση των βάσεων σε σχολές όπως η Αρχιτεκτονική και οι Ξένες Φιλολογίες (όχι όλες), ενώ στην περίπτωση των Μουσικών Σχολών θα συντελέσουν στην καθοδική πορεία των βάσεων εισαγωγής.
Βαρόμετρο οι μετεγγραφές στην περιφέρεια
Ως γνωστόν, σημαντικό ρόλο στην κίνηση των βάσεων εισαγωγής διαδραματίζει η σχέση «θέσεις εισακτέων-αριθμός υποψηφίων» σε σύγκριση πάντα με την προηγούμενη χρονιά. Να σημειώσουμε, λοιπόν, ότι η παρουσιαζόμενη φετινή αύξηση των θέσεων εισακτέων είναι πραγματική αύξηση μόνο, εάν η μεταβολή είναι παραπάνω από 20%, επειδή το 2013 δόθηκε επιπλέον 20% των θέσεων σε ειδικές κατηγορίες (κοινωνικά κριτήρια, τρίτεκνοι και πολύτεκνοι). Η προσεκτική παρατήρηση φανερώνει ότι, φέτος, αύξηση θέσεων εισακτέων σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά έχουμε κυρίως σε περιφερειακά ιδρύματα, όπου αναμένονται οι περισσότερες μετεγγραφές.
Από την άλλη, παίρνουμε υπόψη ότι η επαναφορά στο καθεστώς των μετεγγραφών που ίσχυε πριν από το 2011 είναι σίγουρο ότι θα «ανακατέψει» τις βάσεις, ιδιαίτερα των τμημάτων που βρίσκονται πέρα από τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη), δηλαδή των περιφερειακών τμημάτων.
Ωστόσο, ο υπουργός Παιδείας, για το θέμα των μετεγγραφών, δήλωσε ότι έχει «άλυτες διαστάσεις, καθώς η Βουλή ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη, ψηφίζοντας δικαίωμα και όχι δυνατότητα μετεγγραφής, με αποτέλεσμα πολλά περιφερειακά εκπαιδευτικά ιδρύματα να κινδυνεύουν να ερημώσουν και άλλα να μην ξέρουν πώς θα φιλοξενήσουν τεράστιο αριθμό φοιτητών».

efsyn

«Χορός» τραπεζικών δανείων για την αποπληρωμή οφειλών στο δημόσιο



Του Βαγγέλη Τριάντη
«Χρωστάτε στο δημόσιο επειδή μάς πληρώσατε για να σωθούμε; Μην ανησυχείτε θα σας δώσουμε δάνειο». Θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν διαφήμισης των τραπεζικών ιδρυμάτων της χώρας απευθυνόμενη σε χιλιάδες πολίτες. Τους τελευταίους μήνες ολοένα και περισσότερες τράπεζες προβαίνουν στη χορήγηση δανείων σε χιλιάδες οφειλέτες του δημοσίου. Με τη μόνη διαφορά ότι οι συγκεκριμένες τράπεζες έλαβαν δισεκατομμύρια ευρώ από χρήματα του ελληνικού λαού προκειμένου να μην καταρρεύσουν, με αποτέλεσμα τα όποια χρέη των πολιτών να οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο κόστος διάσωσης των τραπεζών.
Η χορήγηση ευφάνταστων τραπεζικών δανείων δεν είναι κάτι νέο. Την περίοδο των παχιών αγελάδων, είχε στηθεί ένα ατελείωτο πάρτι χορήγησης δανείων. Στεγαστικά, επιχειρηματικά, διακοποδάνεια, πιστωτικές κάρτες, μπλοκ επιταγών σε άτομα αμφιβόλου πιστοληπτικής ικανότητας και πολλά άλλα. Η έλευση της οικονομικής και τραπεζικής κρίσης όμως άλλαξε τα δεδομένα. Η κάνουλα των τραπεζών σταμάτησε εν μια νυκτί. Εδώ και τέσσερα και πλέον χρόνια δάνεια δίνονται με το σταγονόμετρο. Ακόμη και σε περιπτώσεις που ίσως η χορήγηση δανείων θα ζέσταινε την αγορά, όπως για παράδειγμα με τα στεγαστικά και την οικοδομή.
Την ίδια ώρα, το τραπεζικό σύστημα έλαβε δισεκατομμύρια ευρώ κρατικού χρήματος προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθεί. Χρήματα δηλαδή τα οποία προέρχονταν από την τσέπη του έλληνα φορολογούμενου. Οι έλληνες πολίτες είδαν ξαφνικά να πέφτουν στην πλάτη τους δυσβάσταχτα φορολογικά μέτρα. Δυσανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα που είχε ως αποτέλεσμα να γονατίσουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι οφειλές προς το ελληνικό δημόσιο ανέρχονται σε δισεκατομμύρια ευρώ. Αρκετοί οφειλέτες θέλουν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους αλλά δεν διαθέτουν χρήματα. Είτε επειδή έχασαν τη δουλειά τους, είτε επειδή με το ζόρι κρατούν πλέον τις όποιες δουλειές τους, είτε επειδή είδαν τα εισοδήματά τους να κατρακυλούν.
Δάνεια παντός καιρού για αποπληρωμή φόρων
Ωστόσο, οι τράπεζες δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Σαν να μην έλαβαν ποτέ ούτε ένα ευρώ κρατικού χρήματος άρχισαν να παρέχουν δήθεν διευκολύνσεις προς τους οφειλέτες του ελληνικού δημοσίου. Αποπληρωμή οφειλών μέσω πιστωτικών καρτών, καταναλωτικά δάνεια με αποπληρωμή που κυμαίνεται από ένα έως επτά χρόνια και επιτόκιο που αγγίζει το 10,6%, είναι μερικές από τις «διευκολύνσεις» που παρέχουν οι τράπεζες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ιστοσελίδες τους τα τραπεζικά ιδρύματα αναφέρουν ανοιχτά ότι προσφέρουν δάνεια για την αποπληρωμή φόρων όπως ο Φόρος Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων, ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.), το Τέλος Διατήρησης Ρυθμιζόμενων Χώρων (Ημιυπαίθριοι), το Τέλος Υπαγωγής Ρύθμισης Αυθαιρέτων, το Ενιαίο Ειδικό Πρόστιμο Αυθαιρέτων κτλ.
Με λίγα λόγια οι τράπεζες, τις οποίες ο έλληνας φορολογούμενος πλήρωσε χρυσάφι για να σωθούν δίνουν νέα δάνεια για την αποπληρωμή των οφειλών που σε ένα μεγάλο βαθμό δημιούργησε η διάσωσή τους. Την ίδια ώρα που τα κόκκινα δάνεια έχουν αγγίξει τα 75 δισ. ευρώ.
Η χορήγηση των δανείων αυτών μοιάζει αυτήν την ώρα το λιγότερο προκλητική και μεγάλη ευθύνη σε αυτό έχει και το πολιτικό σύστημα που επιτρέπει ακόμη τέτοιου είδους πρακτικές. Τα τραπεζικά ιδρύματα εκμεταλλεύονται τον πόνο και την απελπισία χιλιάδων συνανθρώπων μας, προκειμένου για ακόμη μια φορά να βγάλουν χρήματα. Όταν οι διευκολύνσεις που παρέχουν σε χιλιάδες οφειλέτες που έχουν οφειλές από τραπεζικά δάνεια, δεν είναι παρά ελάχιστες και κατόπιν πίεσης από το Νόμο Κατσέλη.

Πηγή: e-reportaz.gr

Ευπώλητον σώμα νέου...



Η θρησκεία του σώματος

Αρθρογράφος:  Λιάνα Κανέλλη
Πάνε σχεδόν τριάντα χρόνια που έγραφα στην εφημερίδα «Τα Νέα» επί πολλές ημέρες, μια σειρά από ερευνητικά ρεπορτάζ υπό το γενικό τίτλο «Η θρησκεία του σώματος»... Είναι απ' αυτά που στη ζωή ενός ανθρώπου, κι όχι ειδικώς ενός δημοσιογράφου, δε θες ούτε να τα έχεις μαντέψει, ούτε να τα έχεις σκεφτεί, πολλώ μάλλον να σε αναγκάζει η ζωή να τα θυμάσαι αναθεματίζοντας ώρα και στιγμή.
Κι αν ανασαίνεις και δουλεύεις στο συλλογικό γίγνεσθαι και στο συλλογικό κοινωνικό υποσυνείδητο και δεν το παίζεις διανόηση και καλοπληρωμένη κουλτούρα που χτίζεται στου κασίδη το κεφάλι, είτε ως αναγνωστικό κοινό είτε ως τηλεοπτικό, τότε συναισθάνεσαι κι εκείνη τη συγγνωστή αδυναμία της «παρέμβασης» στα πράγματα, που, ως ψευδαίσθηση, ταλανίζει τους μιντιάδες από καταβολής Λόγου...
Στήνονταν γυμναστήρια τότε σε κάθε γειτονιά στη θέση της κάθε αλάνας και του κάθε συνοικιακού γηπέδου. Σταρ και αστερίσκοι του θεάματος πούλαγαν βιντεοκασέτες (σήμερα το κάνει η κοινωνική αυνανιστική και ναρκισσιστική κοινωνική δικτύωση) με γυμναστικές ασκήσεις, τζόγκινγκ κ.λπ. κ.λπ. Η λέξη «φίτνες» έμπαινε στη ζωή ύπουλα σα μικρή δόση αρσενικού με το πρόσχημα της υγείας. Η ναζιστική θεωρία της ανώτερης ράτσας με εμφανή εξωτερικά χαρακτηριστικά αναφυόταν μεταπολεμικά κάτι σαν αντίδοτο στο ναρκωεκφυλισμό μιας πασιφιστικής νεολαιίστικης δράσης - στάσης. Ελάχιστοι έπαιρναν τότε πρέφα την καινούργια αγορά που έχτιζε, χειραγωγώντας τεράστιες μάζες, το διεστραμμένο επικοινωνιακό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο.
Πέρασε καιρός και η μανία για γιόγκες, στάσεις του λωτού, χαρμάνια πασπαλισμένα με θιβετιανές και νεπαλέζικες πρέζες ιδεολογικές και πραγματικές, αντικαταστάθηκαν ανεπαισθήτως, που λέει κι ο ποιητής, με πολεμικές τέχνες, μποντιμπίλντια ως «άθλημα», μούσκουλα, και οι τρανσφόρμερς (οι μεταλλάξιμοι άνθρωποι και μηχανές) άνθιζαν, μαζί με τις οικονομίες των τίγρεων και τις φιγούρες του «καράτε κιντ» πωλούμενες ως γλειφιτζούρια στα περίπτερα. Ο στραγγαλισμός των μεταπολεμικών υπολειμμάτων Διαφωτισμού συνετελέσθη με γκαιμπελική ακρίβεια και χολιγουντιανή γκλαμουριά.
Θυμάμαι να ωρύομαι ολίγον μοναχικά, στις καναλόστρουγκες, για τα πρώτα ανδρικά καλλιστεία μποντιμπιλντεράδων στην Καμπούλ του Αφγανιστάν, μόλις ένα δυο χρόνια μετά την εισβολή των Αμερικανών και την αποκατάσταση της καταναλωτικής δημοκρατίας. Η θρησκεία του σώματος ως αναλώσιμου προϊόντος στα ράφια της λιανικής πώλησης, προηγούνταν κάθε άλλης συμμαχίας προθύμων. Αλλωστε, ο Καρζάι είχε ήδη ανακηρυχθεί σ' έναν από τους πιο καλοντυμένους άνδρες της Γης!...
Η επιστροφή στον εργασιακό, αξιακό και πολιτισμικό μεσαίωνα, προαναγγέλθηκε από το θέαμα του εκβαρβαρισμένου και ευπώλητου σώματος του ανθρώπου, που περνάει απ' την αυτοκρατορία των αισθήσεων σ' αυτήν των παραισθήσεων και της απαθανάτισής του σε μια στιγμή εικονικού βιάγκρα. Είναι η εποχή που πέρασε από τις τουριστικές προτάσεις για ανήλικο σεξ στις χώρες των τσουναμιών, μέχρι καταδύσεις σε άγονους βυθούς σαν τη νήσο Μπικίνι των πυρηνικών δοκιμών... Μετά νεκραναστήθηκαν οι σβάστικες ανάμεσα σε νέους που λάτρεψαν τα βαμπίρ, τρώγοντας ποπκόρν στο σινεμά, δίπλα σε φιλεναδούλες βαμμένες άσπρες, με την πεθυμιά να τις δαγκώσει στο λαιμό με δυο λιμαρισμένους κυνόδοντες ο γκόμενος για να γνωρίσουν την έκλειψη.
Τα βαρβιτουρικά, οι τουλίπες και οι λευκές κυριλέ γραμμές, «απαντήθηκαν» με αναβολικά, συμπληρώματα διατροφής και «υγιεινά» σπινταρίσματα στο παγκόσμιο βιντεόγραμμα ενός κόσμου, που τυπώνει ήρωες με γραμμώσεις και κοιλιακούς σε χαρτοπετσέτες μιας χρήσεως με κρυφά υδατογραφημένες σβάστικες... Ο λούμπεν πρωταθλητισμός της φθοράς του ανθρώπινου κορμιού και νου, απ' τη Μάνη ως το τέως Τιμπουκτού, θέλει πια και τον ιατροδικαστή του tatoo, για να βρει τους ηθικούς αυτουργούς αυτών των «νόμιμων» εμπόρων του θανάτου της βιτρίνας.

 Ριζοσπάστης



Δεν είναι "mythos" .. Περισσότεροι τουρίστες.. λιγότερες και "φτηνότερες" οι θέσεις εργασίας



"Το μυστικό της επιτυχίας: Λιγότεροι εργαζόμενοι και χαμηλότεροι μισθοί" 

Αυτή η μείωση των τιμών βασίστηκε στην πιο ιστορική οικονομική συνταγή: τη μείωση της απασχόλησης και των μισθών. Από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία προκύπτει ότι ο αριθμός των απασχολούμενων στον τουρισμό χρόνο με τον χρόνο μειώνεται.
Από τις 799.000 που ήταν το 2009, όταν ξεκίνησε η κρίση, το 2013 ο αριθμός των απασχολούμενων έπεσε το 2013 στις 657.000 και η πτωτική τάση δεν φαίνεται να ανακόπτεται ούτε φέτος. Σε σύγκριση με το 2006, όταν σημειώθηκε ρεκόρ στην απασχόληση, με 885.000 ανθρώπους να εργάζονται στον τουρισμό, η πτώση της απασχόλησης άγγιξε το 26%!
Και φυσικά, εκτός από τη συρρίκνωση της απασχόλησης, καταγράφηκε και θεαματική πτώση των μισθών. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία τα οποία καταγράφουν το κόστος εργασίας στον τουριστικό τομέα. Σύμφωνα με αυτά, οι μισθοί των εργαζομένων στις δραστηριότητες παροχής καταλύματος και εστίασης στο maxium της τουριστικής περιόδου (γ' τρίμηνο) την περίοδο 2009 - 2013 μειώθηκαν κατά 48%! Και δεν φτάνει αυτό. Οι καταγγελίες για ανασφάλιστη εργασία αλλά και για εισαγόμενους εργαζόμενους, που με το άλλοθι της μαθητείας προσφέρουν αμισθί τις υπηρεσίες τους, είναι πλέον μια πραγματικότητα η οποία έχει οδηγήσει πολλούς αναλυτές να μιλούν για τις... «Μανωλάδες του τουρισμού». Η συνταγή της λιτότητας σε πλήρη ανάπτυξη: λιγότερες θέσεις εργασίας και χαμηλότεροι μισθοί."
 Στις 2 Δεκεμβρίου του 1968 στην Αθήνα έγινε η πρεμιέρα της ταινίας του Γιάννη Δαλιανίδη «Γοργόνες και Μάγκες». Οι 400 χιλιάδες -τόσα ήταν τα εισιτήρια που έκοψε- θεατές της βρέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωποι με μία νέα... βιομηχανία: Τον τουρισμό. Οι σκηνές που εμφάνιζαν ένα καΐκι γεμάτο με φτηνοτουρίστες οι οποίοι, αντί να αφήσουν τα λεφτά τους στο κυκλαδίτικο νησί, προσπαθούσαν να μαζέψουν τα «προς το ζην» από τους καλοκάγαθους νησιώτες, μπορούσε να ερμηνευτεί ως δεινό. Η άλλη απειλή αφορούσε στην κερδοσκοπία της γης τόσο από τους Έλληνες κερδοσκόπους όσο και από τους... Ελβετούς υποψήφιους αγοραστές, οι οποίοι εξαφανίστηκαν πριν ακόμα φανούν.
Σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, η ιστορία αυτή έμελλε να περάσει στην αληθινή ζωή και μάλιστα να μετατραπεί από την πολιτική ηγεσία του τόπου σε σενάριο... επιτυχίας. Με βασικό επιχείρημα τα εκατομμύρια των τουριστών που συρρέουν στην Ελλάδα, η κυβέρνηση, ακολουθώντας τις κινηματογραφικές πρακτικές του Δαλιανίδη (σκηνοθέτη της ταινίας), προσπαθεί να πείσει ότι η χώρα είναι μισό βήμα πριν τη μεταμόρφωσή της σε τουριστική Γη της Επαγγελίας.
Αναδεικνύοντας με -ομολογουμένως- άφθαστη υποκριτική δεινότητα τα μιλιούνια των τουριστών σε ανυπέρβλητο κατόρθωμα, υποβαθμίζει τα στοιχεία εκείνα που καθορίζουν την πραγματική ζωή:
- Τις θέσεις εργασίας.
- Τις αμοιβές των εργαζομένων στον τουρισμό.
- Τον τζίρο των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων που στηρίζουν τις τοπικές οικονομίες των τουριστικών περιοχών.
- Τις δραστικές περικοπές στις υποδομές των νησιών που φιλοξενούν τα μιλιούνια των τουριστών, όπως για παράδειγμα τα κέντρα υγείας πολλά από τα οποία είναι χωρίς γιατρούς, νοσηλευτές και... γάζες.
- Το οικονομικό και κοινωνικό προφίλ των τουριστών, το οποίο δεν καθορίζει μόνο τη συμβολή τους στις τοπικές οικονομίες, αλλά και διαμορφώνει το τουριστικό μοντέλο για τις επόμενες δεκαετίες.
- Την εξάρτηση από τους χονδρέμπορους (πολυεθνικές) του τουρισμού, που αργά και μεθοδικά έχουν αναδειχθεί σε κυρίαρχους της ελληνικής τουριστικής αγοράς, όντας πλέον σε θέση να επιβάλλουν τιμές αλλά και όρους στις χειμαζόμενες από την κρίση ελληνικές τουριστικές μονάδες.
- Τον σταδιακό αφελληνισμό των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν κατάματα την προοπτική της χρεοκοπίας.
Έχοντας ως κίνητρο τη μετατροπή της χώρας σε τουριστικό φάστ φουντ της Ε.Ε.:
* Προωθεί τη μαζική εκποίηση δημόσιας τουριστικής γης -ακόμα και NATURA- μέσω των εκποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ.
* Επιβάλλει την τσιμεντοποίηση τουριστικών περιοχών, μετατρέποντας όρους δόμησης και χρήσης γης.
* Επιτρέπει όχι μόνο τον αποκλεισμό, αλλά και τις δομικές παρεμβάσεις στον αιγιαλό και στην παραλία.
* Διαμορφώνει μία τουριστική αγορά δύο ταχυτήτων, υποστηρίζοντας και πριμοδοτώντας επενδυτικά σχέδια όπως κατοικίες πολυτελείας στο Ελληνικό και στη Βουλιαγμένη που απευθύνονται στην παγκόσμια οικονομική ελίτ. Οι θύλακες αυτοί των πλουσίων, αποκομμένοι από τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς (Έλληνες και ξένους), που διαμορφώνονται με την κυβερνητική αρωγή σε διάφορα σημεία της χώρας, αποτελούν την καλύτερη απόδειξη ότι τελικά η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να μετατρέψει τη χώρα σε «Ταϋλάνδη της Ευρώπης».
Φυσικά, η πολιτική του τουριστικού φαστ φουντ παρέχει τη δυνατότητα και για θεσμικές παρεμβάσεις οι οποίες αλλοιώνουν και απαξιώνουν συνάμα το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του ελληνικού τουρισμού: το περιβάλλον. Η έγκριση της εγκατάστασης και της λειτουργίας ανεμογεννητριών στα περισσότερα κυκλαδονήσια είναι η καλύτερη απόδειξη για την ταϊλανδοποίηση του ελληνικού τουρισμού που με περισσή συνέπεια προωθεί η κυβέρνηση.
Ο μύθος του τουριστικού "success story" 
Τα σενάρια επιτυχίας του ελληνικού τουρισμού ξεκίνησαν από το 2013 με συνολικά 17 εκατομμύρια 920 χιλιάδες αφίξεις και σχεδόν 12 δισεκατομμύρια ευρώ άμεσα έσοδα.
 Οι εκτιμήσεις για τη φετινή τουριστική χρονιά είναι εξαιρετικά αισιόδοξες και απογειώνουν τις αφίξεις στα 19 εκατομμύρια με εκτιμώμενα έσοδα περί τα 13 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η κατά κεφαλή δαπάνη ανά τουρίστα ήταν το 2013 περί τα 670 ευρώ και το 2014, στην περίπτωση που οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, θα είναι 684 ευρώ.
Τα στοιχεία αυτά εμφανίζουν μία αισθητή διαφοροποίηση από εκείνα που δίνει ο ΣΕΤΕ και που προσδιορίζουν τη μέση κατά κεφαλή δαπάνη να κινείται πέρυσι στα επίπεδα των 604 ευρώ έναντι 616 ευρώ το 2012. Στην πραγματικότητα όμως, από την αρχή της κρίσης, το 2009, η μέση δαπάνη του τουρίστα έχει μειωθεί κατά 13,3%. Σε σχέση με το υψηλότερο της 15ετίας (το 2004 η κατά κεφαλή δαπάνη έφθασε τα 882 ευρώ), το ποσοστό μείωσης ξεπερνά το 30%. Κοντολογίς, το επίπεδο κατανάλωσης των τουριστών που επισκέπτονται την Ελλάδα συνεχώς υποβαθμίζεται, με αποτέλεσμα οι τουριστικές επιχειρήσεις να βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα οξύμωρο φαινόμενο: να αυξάνονται οι επισκέψεις και ο τζίρος είτε να μειώνεται είτε να μεταβάλλεται με αισθητά μικρότερο ρυθμό.
Και φυσικά το σενάριο επιτυχίας καταρρέει αν μελετήσει κανείς και τη διαχρονική κατανομή του μεριδίου αγορά που έχει ο ελληνικός τουρισμός από το 2007 μέχρι σήμερα με βάση τις τουριστικές εισπράξεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο ελληνικός τουρισμός κατείχε το 2007, με βάση τις εισπράξεις, το 3,6% της ευρωπαϊκής τουριστικής αγοράς και το 1,8% της παγκόσμιας. Το 2013 τα αντίστοιχα ποσοστά υποχώρησαν στο 3,3% για την Ευρώπη και στο 1,4% για την παγκόσμια αγορά (πτώση 8,3% και 22,% αντίστοιχα).
Την ίδια στιγμή η Ισπανία, με βάση τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, έχει το 12,3% της ευρωπαϊκής τουριστικής αγοράς, η Τουρκία το 5,7%, η Κροατία το 2% και η Αίγυπτος το 1,2%.
Στην πραγματικότητα, το σενάριο επιτυχίας βασίστηκε σε μία πολύ απλή επιλογή: στη μείωση των τιμών. Σύμφωνα με έρευνα από την ιταλική εταιρεία Coldiretti, που βασίστηκε σε στοιχεία της Eurostat του 2013, η Ελλάδα εμφανίζεται 12% κάτω από τον μέσο όρο του κόστους στην Ευρώπη. Υπολογίζοντας τις δαπάνες για διαμονή και εστίαση, ο πιο οικονομικός προορισμός της Μεσογείου είναι το Μαυροβούνιο, 37% φθηνότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ακολουθούν Κροατία, Πορτογαλία και Τουρκία, ενώ η Ιταλία ο πιο ακριβός τουριστικός προορισμός της Μεσογείου.
Το μυστικό της επιτυχίας: Λιγότεροι εργαζόμενοι και χαμηλότεροι μισθοί
Αυτή η μείωση των τιμών βασίστηκε στην πιο ιστορική οικονομική συνταγή: τη μείωση της απασχόλησης και των μισθών. Από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία προκύπτει ότι ο αριθμός των απασχολούμενων στον τουρισμό χρόνο με τον χρόνο μειώνεται. Από τις 799.000 που ήταν το 2009, όταν ξεκίνησε η κρίση, το 2013 ο αριθμός των απασχολούμενων έπεσε το 2013 στις 657.000 και η πτωτική τάση δεν φαίνεται να ανακόπτεται ούτε φέτος. Σε σύγκριση με το 2006, όταν σημειώθηκε ρεκόρ στην απασχόληση, με 885.000 ανθρώπους να εργάζονται στον τουρισμό, η πτώση της απασχόλησης άγγιξε το 26%!
Και φυσικά, εκτός από τη συρρίκνωση της απασχόλησης, καταγράφηκε και θεαματική πτώση των μισθών. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία τα οποία καταγράφουν το κόστος εργασίας στον τουριστικό τομέα. Σύμφωνα με αυτά, οι μισθοί των εργαζομένων στις δραστηριότητες παροχής καταλύματος και εστίασης στο maxium της τουριστικής περιόδου (γ' τρίμηνο) την περίοδο 2009 - 2013 μειώθηκαν κατά 48%! Και δεν φτάνει αυτό. Οι καταγγελίες για ανασφάλιστη εργασία αλλά και για εισαγόμενους εργαζόμενους, που με το άλλοθι της μαθητείας προσφέρουν αμισθί τις υπηρεσίες τους, είναι πλέον μια πραγματικότητα η οποία έχει οδηγήσει πολλούς αναλυτές να μιλούν για τις... «Μανωλάδες του τουρισμού». Η συνταγή της λιτότητας σε πλήρη ανάπτυξη: λιγότερες θέσεις εργασίας και χαμηλότεροι μισθοί.
ΑΕΠ και τουρισμός 
Η απαξίωση του τουρισμού γίνεται φανερή και από το γεγονός ότι η συμμετοχή του στο ΑΕΠ ουσιαστικά παραμένει στάσιμη (ποσοστιαία), παρά την ύφεση και τη συρρίκνωση της οικονομίας. Έτσι, η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ το 2010 ήταν 16%, το 2011 έπεσε στο 15,5%, το 2012 στο 16,4% και το 2013 στο 16,3%. Φυσικά, η σύγκριση με την περίοδο 2005 - 2007, που η συμμετοχή του κυμαίνονταν από 17,5% μέχρι 17,8% του ΑΕΠ, είναι αρκετή για να πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι το σενάριο επιτυχίας "μπάζει από παντού νερά".
Τα «ζόμπι» και τα «κοράκια» 
Αλλά λείπει κάτι ακόμα για να συμπληρωθεί το παζλ: τα "κοράκια" που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες της κρίσης αγοράζοντας για ένα κομμάτι ψωμί τις παραπαίουσες ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις οι οποίες δεν άντεξαν τον συνδυασμό υπερχρέωσης, πιστωτικής ασφυξίας και οικονομικής κρίσης.
Σύμφωνα με τη μελέτη «Η αναδιάρθρωση της ελληνικής ξενοδοχειακής βιομηχανίας» που ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2014 σε δείγμα 703 ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, με ετήσιο τζίρο άνω του 1 εκατ. ευρώ, το 55% των ξενοδοχείων του δείγματος (367 σε σύνολο 703 επιχειρήσεων) κατατάσσεται σε κατηγορίες που χαρακτηρίζονται «ζόμπι», έναντι 22% (148 επιχειρήσεις) που χαρακτηρίζονται «διαμάντια».
Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις «ζόμπι», σύμφωνα με τη μελέτη, αντιπροσωπεύουν το 57% του τζίρου, το 70% των παγίων στοιχείων, το 70% των απασχολούμενων κεφαλαίων και το 82% των καθαρών υποχρεώσεων του συνολικού δείγματος της έρευνας. Και φυσικά, η τύχη τους είναι προδιαγεγραμμένη: είτε θα κλείσουν είτε θα περάσουν για ένα «κομμάτι ψωμί» στα χέρια των ισχυρών της ξενοδοχειακής αγοράς, οι οποίοι ελέγχουν ξενοδοχειακές επιχειρήσεις υψηλών κατηγοριών, που έχουν στενούς δεσμούς με τα διεθνή δίκτυα διανομής (tour operators, διεθνή συστήματα διαδικτυακών κρατήσεων) και διατηρούν ανοιχτή γραμμή με ισχυρά ξένα και εγχώρια κεφάλαια.
Πρόσφατες πληροφορίες έφεραν περί τις 1.100 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις να αναζητούν αγοραστή, ενώ 180 ξενοδοχεία φέρονται να είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων για εξαγορά ή ανάθεσης της διαχείρισής τους σε γνωστές αλλά και ανερχόμενες ξενοδοχειακές αλυσίδες.
Ο παράδεισος των πολυεθνικών του τουρισμού 
Η «συνταγή της επιτυχίας» της κυβέρνησης φυσικά έχει κάνει ευτυχισμένους τους πολυεθνικούς tour operators οι οποίοι κάνουν επαινετικές δηλώσεις στα διεθνή ΜΜΕ για την... επιτυχία της Ελλάδας. Πρόσφατο ρεπορτάζ της Deutsche Welle ανέφερε:
«Οι τουρίστες επιστρέφουν μαζικά στην Ελλάδα, ορισμένοι όχι τόσο οργανωμένα όσο συνήθως, όπως παρατηρεί ο μάνατζερ του μεγάλου γερμανικού tour operator Thomas Cook Μάρκους Λόιτνερ. Αρκετοί, όπως επισημαίνει, προτιμούν στο μεταξύ να οργανώσουν ατομικά και πιο ευέλικτα τις διακοπές τους.
 Έτσι, η εταιρεία προσφέρει εδώ και περίπου έναν χρόνο τη δυνατότητα να πετάξει ο πελάτης προς έναν συγκεκριμένο προορισμό, για παράδειγμα την Κρήτη, αλλά να επιστρέψει από άλλο αεροδρόμιο, για παράδειγμα από την Κέρκυρα. Ο αριθμός των εν λόγω κρατήσεων αυξάνεται σταθερά, όπως λέει. Με τον τρόπο αυτό οι τουρίστες έχουν τη δυνατότητα να επισκεφτούν διάφορα νησιά ή ακόμη και τη γειτονική Τουρκία, η οποία μπορεί να συνδυαστεί με τη συγκεκριμένη προσφορά».
Μάλιστα, ο μάνατζερ της Thomas Cook δεν διστάζει να παρέμβει και σε θέματα που αφορούν την ελληνική πολιτεία, όπως το ωράριο:
«Η Thomas Cook θα ήθελε να επεκτείνει την τουριστική σεζόν επίσης σε Ρόδο και Κω. Για να γίνει αυτό, όμως, θα έπρεπε να συμπορευτούν τα καταστήματα και τα εστιατόρια και να παραμείνουν ανοιχτά. Στην παρούσα φάση διεξάγονται συνομιλίες με τις τουριστικές αρχές» λέει ο Μάρκους Λόιτνερ.
Τοπικές κοινωνίες σε ομηρία 
Και φυσικά, οι πολυεθνικές του τουρισμού θα είναι ακόμα πιο ευχαριστημένες όταν ολοκληρωθεί το πλάνο που επιτρέπει την πώληση μεγάλων τουριστικών εκτάσεων και την κατασκευή τουριστικών εγκαταστάσεων που θα απευθύνονται στον μαζικό τουρισμό τον οποίο διαχειρίζονται. Αυτό που θα πρέπει να θεωρηθεί ως δεδομένο είναι ότι οι αλλαγές στους όρους δόμησης και στις χρήσεις γης των τουριστικών περιοχών, σε συνδυασμό πώληση σημαντικών εκτάσεων γης -ακόμα και NATURA, αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές που βρίσκονται σε προστασία- αλλά και η ανάπτυξη σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων είναι απόλυτα συμβατές με το όραμα της κυρίας υπουργού για τη μετατροπή της χώρας σε τουριστικό ταχυφαγείο της Ευρώπης.
Σε ένα τέτοιο παιχνίδι κυρίαρχο ρόλο θα έχουν οι κατασκευαστές οι οποίοι -κατά τα ισπανικά πρότυπα- θα μπουν στο τερέν του τουρισμού με πολλαπλούς ρόλους και στόχους. Φυσικά, κανείς από αυτούς δεν δίνει σημασία στα επιχειρήματα εκείνων που «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» για τις κοινωνικές επιπτώσεις που θα έχει η λειτουργία τέτοιων μονάδων -κυρίως- σε μικρές τουριστικές περιοχές, όπως είναι τα νησιά των Κυκλάδων και του Ιονίου, οι πληθυσμοί των οποίων θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια τουριστική εισβολή.
«Ακόμα και η σκέψη ότι τα νησιά αυτά θα αναγκαστούν να φιλοξενούν σε τουριστικά 'εργοστάσια' δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους για ολιγοήμερη τουριστική εκτόνωση προκαλεί τρόμο.
 Στην πραγματικότητα, οι τοπικές κοινωνίες θα βρεθούν αντιμέτωπες με ένα οικονομικό, εργασιακό, πολιτισμικό και κοινωνικό σοκ, το οποίο πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και ακόμα δυσκολότερα θα μπορέσουν να προσαρμοστούν» έλεγε πριν λίγες μέρες τοπικός δημοτικός άρχοντας ενός μικρού νησιού των Κυκλάδων, μεγάλες εκτάσεις γης του οποίου έχουν περιληφθεί στο πρόγραμμα «αξιοποιήσεων» του ΤΑΙΠΕΔ.
Το σίγουρο είναι ότι το νέο οικονομικό περιβάλλον, με τους χαμηλούς μισθούς, την εργασιακή ανασφάλεια, τη συρρίκνωση των υπηρεσιών υγείας αλλά και των άλλων κοινωνικών παροχών, προσφέρεται για τη δραστηριότητα των «επενδυτών». Τα οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες θα είναι περιορισμένα, καθώς οι μειωμένες αμοιβές εργασίας και η υποκατάσταση (από θυγατρικές ή συνδεδεμένες επιχειρήσεις των «επενδυτών») των υπηρεσιών στους τομείς των κατασκευών, του εμπορίου, της εστίασης και του τουρισμού, ακόμα και της υγείας, που σήμερα είναι υπόθεση είτε του κράτους είτε μικρών τοπικών επιχειρήσεων, θα καταστήσουν το οικονομικό και κοινωνικό ισοζύγιο ελλειμματικό για τις τοπικές κοινωνίες.
Αν έρθει αυτή η στιγμή, τότε η υπουργός Τουρισμού μπορεί να θεωρεί τον εαυτό της ως τον «άνθρωπο που υλοποιεί τα οράματά του».


άρθρο στην "Αυγή της Κυριακής" από τον Τριποταμιανό Γ.

Στα 2/3 της αντικειμενικής αξίας ξεκινούν οι πλειστηριασμοί



Στο "σφυρί"

Στα δύο τρίτα της αντικειμενικής τους αξίας θα βγαίνουν σε πλειστηριασμό ακίνητα τα οποία έχουν κατασχεθεί από το Δημόσιο εξαιτίας ληξιπρόθεσμων χρεών των ιδιοκτητών τους.
Σύμφωνα με τα ΝΕΑ, η διάταξη αυτή που έρχεται με τον νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, προωθείται από το Υπουργείο Οικονομικών.
Η μείωση στο ύψος της πρώτης τιμής του πλειστηριασμού αποτελεί μνημονιακή δέσμευση καθώς η τρόικα πιστεύει ότι με τις ισχύουσες αντικειμενικές αξίες, οι περισσότεροι πλειστηριασμοί ακινήτων κηρύσσονται άγονοι.

tvxs

Έφτιαξαν ενοικιαζόμενα χωρίς ρεύμα και οι τουρίστες κάνουν "ουρά".



Με επίκεντρο την απλότητα και το σεβασμό στο περιβάλλον οι ιδιοκτήτες ενός συγκροτήματος ενοικιαζόμενων κατοικιών στην Νοτιοανατολική Κρήτη αναστήλωσαν έναν ερειπωμένο οικισμό μετατρέποντας τον σε έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς.
Οι ιδιοκτήτες του συγκροτήματος αναστήλωσαν τον εγκαταλελειμμένο οικισμό του Άσπρου Ποταμού που αποτελούνταν από σπίτια χτισμένα με πέτρες και χώμα διατηρώντας  αναλλοίωτο  τον αρχικό του χαρακτήρα. Πετρόχτιστα κρεβάτια, βράχοι που ξεπροβάλλουν από παντού μέσα στα σπιτάκια, οροφές με δοκάρια, καλάμια και χώμα για μόνωση, συνθέτουν το σκηνικό που μοιάζει πραγματικά βγαλμένο από άλλη εποχή.
Τα σπιτάκια είναι ουσιαστικά χτισμένα το ένα πάνω στο άλλο, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές περιπτώσεις η οροφή του ενός είναι και... βεράντα του άλλου. Ένα λιθόστρωτο μονοπάτι γεμάτο κληματαριές, ελιές και λουλούδια ενώνει μεταξύ τους τα 10 σπιτάκια δίνοντας την αίσθηση στους επισκέπτες ότι μένουν σε ένα παραδοσιακό χωριό της νοτιοανατολικής Κρήτης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρα από το χώρο υποδοχής, ηλεκτρικό δεν υπάρχει σε κανένα από τα σπιτάκια. Ο κύριος φωτισμός των σπιτιών, γίνεται με λάμπες παραφίνης και κεριά, ενώ δεν υπάρχουν πρίζες. Οι χοντροί, πετρόχτιστοι τοίχοι λύνουν το θέμα της θέρμανσης και της δροσιάς το χειμώνα και το καλοκαίρι αντίστοιχα, αφού και στις δυο εποχές λόγω του πάχους τους η θερμοκρασία διατηρείται σε ιδανικά επίπεδα.
Όσον αφορά το ενεργειακό η γενικότερη λειτουργία του ξενώνα στηρίζεται αποκλειστικά σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Το φωτοβολταϊκό σύστημα που είναι εγκαταστημένο εκεί, μάλιστα, έχει κερδίσει το πρώτο ευρωπαϊκό βραβείο για την Ελλάδα και χάρη σε αυτό το σύστημα λειτουργούν τα φώτα του κήπου, τα φώτα για διάβασμα πάνω από τα διπλά κρεβάτια, το φως στα μπάνια, και τα ψυγεία στις κουζίνες των σπιτιών.  Στο χώρο υποδοχής μπορούν οι επισκέπτες μας να φορτίζουν οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή, ενώ εκεί υπάρχει βιβλιοθήκη και ίντερνετ.
Ο οικισμός βρίσκεται φωλιασμένος σε ένα καταπράσινο φαράγγι και απέχει μόλις ένα χιλιόμετρο από τον Μακρύ Γιαλό.

pontikiweb

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Να υπερασπίσουμε παιδεία και υγεία



Γράφει η Εύη Πάτκου*
Με την παιδεία και την υγεία μπορεί να περιοριστεί η βρεφική και μητρική θνησιμότητα, να βελτιωθεί η καθημερινή ζωή, να μην πεθαίνουν οι άνθρωποι από αρρώστιες που θεραπεύονται, να βελτιωθεί η διαχείριση του περιβάλλοντος, να καλυτερεύσει η παραγωγή
Η μεγαλύτερη επιτυχία του νεοφιλελευθερισμού και η βασική εξήγηση της ηγεμονίας του βρίσκεται μεταξύ άλλων στην ικανότητά του να επιβάλει αξιολογήσεις και ιεραρχήσεις. Στις σημερινές συνθήκες της κρίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πόσο πολλοί και σε ποιο βαθμό αξιολογούν ως δευτερεύοντες τους τομείς της παιδείας και της υγείας. Πόσο πολλοί και σε ποιο βαθμό έχουν πάψει να τα αντιμετωπίζουν ως συλλογικά αγαθά και επιχειρούν όπως- όπως να τα διαχειριστούν ως ατομικές υποθέσεις.

Τα τελευταία χρόνια διαμορφωνόμαστε ως παρατηρητές/τριες  της οικονομίας της αγοράς ως μιας «άψυχης απάνθρωπης μηχανής». Οι υποστηρικτές του νεοφιλελευθερισμού μας λένε ότι η οικονομία κινείται από τις δυνάμεις της «ιδιοτέλειας» και πως  το «αόρατο χέρι» της αγοράς θέτει την ιδιοτέλεια στην υπηρεσία  του κοινού καλού. Μας λένε πως τα καλά αποτελέσματα θα προκύψουν αυτομάτως από τη λειτουργία αυτής της μηχανής, αρκεί να περιμένουμε όσο χρειαστεί. Και ας περάσει η ζωή μας και ας καταστραφεί και η ζωή των παιδιών μας.
Οι άνθρωποι αυτοί κρυμμένοι  στα γραφεία τους, προστατευμένοι με τις αλαμπουρνέζικες οικονομικές τους θεωρίες, κάνουν πως δεν βλέπουν τι γίνεται στον πραγματικό κόσμο: Η ανεργία εντείνεται, οι  κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται όπως και η περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταστρέφονται ανθρώπινες ζωές με ανάλγητο τρόπο. Και ας καταρρέουν τα συστήματά τους και ας αποκαλύπτονται οι ανεπάρκειές τους.
Πώς να εκφράσουμε την δυσφορία μας, την αγωνία μας, την οργή μας, με όλα αυτά που συμβαίνουν, πώς να εκφράσουμε τις ελπίδες μας; Χρειαζόμαστε ιδέες που να μπορούν να εφαρμοστούν εδώ και τώρα στην καθημερινή μας ζωή.  Χρειάζεται να δούμε τα πράγματα με άλλη οπτική  οποία θα αναδείξει τις αστοχίες και τις μεροληψίες της ορθόδοξης οικονομικής επιστήμης. Να ξεφύγουμε από το πεδίο των οικονομικών διεκδικήσεων και να προβληματιστούμε για το εάν είναι αυτό το οικονομικό σύστημα δίκαιο. Όχι μόνο ως προς τις ευκαιρίες αλλά και ως προς τα αποτελέσματα που παράγει. Κατά πόσο είναι δυνατό η ποιότητα ζωής  να υπερβαίνει την καταναλωτική και χρηματική διάσταση (ελεύθερος χρόνος, υγεία, εκπαίδευση, συνθήκες εργασίας κλπ). Πόσο μπορεί να προσφέρει οικονομική ασφάλεια στους ανθρώπους;  Κατά πόσο κάνει σπατάλες σε ανθρώπινους  και φυσικούς πόρους. Κατά πόσο προσφέρει ευκαιρίες για εργασία με χρησιμότητα...
Χρειάζεται να μεταφερθεί η κρίση και εντός της ορθόδοξης οικονομικής επιστήμης για να αναδειχθεί ένα νέο οικονομικό παράδειγμα που θα περιλαμβάνει και άλλους παράγοντες οι οποίοι θα περιγράφουν την ανάπτυξη και την ευημερία της κοινωνίας.
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει πως η υγεία και η παιδεία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ευημερία και την ανάπτυξη μιας κοινωνίας; Ακόμα και οι πιο συντηρητικοί οικονομολόγοι δεν μπορούν να το αρνηθούν. Παρόλα αυτά στα σχέδιά τους καθόλου δεν το μετράνε. Για αυτούς ο δείκτης κοινωνικής ευημερίας σχετίζεται μόνο με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) και τη διάσωση των τραπεζών.
Δεν υπάρχει όμως ευημερία και ελευθερία χωρίς την μεγάλη σημασία που έχουν η υγεία και η παιδεία στη ζωή των ανθρώπων. Τελεία και παύλα. Και αυτό δεν αποτελεί μια αυτονόητη θέση από διαίσθηση, αλλά έχει αποδειχθεί και με έρευνες που έγιναν σε αναπτυσσόμενες χώρες στο πλαίσιο προγραμμάτων αντιμετώπισης της φτώχειας. Προγράμματα που εφαρμόστηκαν σε χώρες όπως η Ινδία, Κένυα, Ουγκάντα κ.α. επιβεβαίωσαν την διαίσθηση αυτή. Με την παιδεία και την υγεία μπορεί  να περιοριστεί η βρεφική και μητρική θνησιμότητα, να βελτιωθεί η καθημερινή ζωή, να μην πεθαίνουν οι άνθρωποι από αρρώστιες που θεραπεύονται, να βελτιωθεί η διαχείριση του περιβάλλοντος, να καλυτερεύσει η παραγωγή. Ακόμα και η Παγκόσμια Τράπεζα δήλωσε το 1995 ότι η εκπαίδευση των κοριτσιών ευνοεί την ανάπτυξη υπό κάθε μορφή της. «Όλα αυτά μαζί δίνουν ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη και , το κυριότερο, καλύτερη αναδιανομή των καρπών της ανάπτυξης» λένε.  Η μητέρα που δεν έχει πάει σχολείο και οι γείτονές της επίσης, δεν φαντάζεται κάτι διαφορετικό για τα παιδιά της. Ούτε έχει συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα των εμβολιασμών. Αν οι δωρεάν κουνουπιέρες που διατίθενται σε χωρικούς για να αντιμετωπιστεί η ελονοσία γίνονται από ανέχεια δίχτυα ψαρέματος επειδή δεν έχουν πόρους να αγοράσουν, πως μπορεί να επιβάλει κανείς στους φτωχούς να αλλάξουν στάσεις; Για αυτό, για λόγους δικαιοσύνης η υγεία και η παιδεία οφείλουν να τίθενται υπό την ευθύνη τη κοινωνίας. Μας λένε ότι οι φτωχοί είναι φτωχοί γιατί είναι ανεπαρκείς. Οι κακοί μαθητές επίσης.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Οι φτωχοί είναι φτωχοί εξαιτίας της φτώχιας. Και δεν είναι μόνο ότι δεν έχουν τους οικονομικούς πόρους. Οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τους πλούσιους αλλά είναι μόνοι τους. Χωρίς θεσμική υποστήριξη για να παίρνουν σωστές αποφάσεις. Σε ένα κράτος δικαίου μια οικογένεια δεν χρειάζεται να ασχολείται με το αν θα στείλει τα παιδιά της στο σχολείο ή αν θα τα εμβολιάσει, αν θα πληρώσει εισφορές για να έχει ασφάλιση, ένας «κακός» μαθητής αν μπορεί να έχει βοήθεια από υποστηρικτικές δομές κ.λ.π.  Όλα αυτά πρέπει να έχουν εξασφαλιστεί για όλους από τους κοινωνικούς θεσμούς. Γιατί, αυτό είναι δικαιοσύνη. Χωρίς θεσμούς δεν γίνεται.
Εκτός από τους mainstreaming οικονομολόγους  που προσπαθούν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα της λιτότητας υπάρχουν και οι οικονομολόγοι που έχουν κάνει ενδιαφέρουσες προτάσεις, όπως ο Amartya Sen που στο πλαίσιο του προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την ανάπτυξη δημιούργησε ένα «δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης» με την προσδοκία να αντικαταστήσει με τον καιρό το ΑΕΠ ως μέτρο ανάπτυξης των χωρών. Ο δείκτης αυτός προκύπτει από τον μέσο όρο τεσσάρων δεικτών: του προσδόκιμου επιβίωσης, του ποσοστού αλφαβητισμού, του ακαθάριστου ποσοστού σχολικής παρακολούθησης και τέλος του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Βλέπουμε λοιπόν ότι σε αυτόν τον προτεινόμενο δείκτη η υγεία και η παιδεία αποτελούν τα τρία τέταρτα και το εισόδημα μόνο το ένα τέταρτο.
Τι νόημα έχουν λοιπόν οι έννοιες ελευθερία και ευημερία με την υγεία και παιδεία απαξιωμένες, με συνεχείς συρρικνώσεις και μειώσεις δαπανών;  Η υγεία και η παιδεία δεν είναι αγαθά όπως τα άλλα. Δεν εμπίπτουν στο κλασικό σχήμα προσφοράς και ζήτησης. Μπορούν να ανθήσουν οι ιδέες και η έρευνα αν δεν κυκλοφορούν ελεύθερα;  Μπορεί η χαρά της μάθησης να διαδοθεί αν δεν υπάρχει κλίμα συνεργασίας χωρίς ανταγωνισμούς και ανόητες αξιολογήσεις;
Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί  πως σωσίβιο σε ένα πλοίο δικαιούνται μόνο επιβάτες α΄ θέσης;
*Σημ. Εξαιρετική ανάλυση πάνω στα θέματα αυτά γίνεται στο βιβλίο της Esther Duflo  «Γνώση εναντίον φτώχειας»

*Η Εύη Πάτκου είναι εκπαιδευτικός

alterthess

Στην κόλαση του ΕΝΦΙΑ...


Στην κόλαση του ΕΝΦΙΑ...

* Εξοντωμένη η κοινωνία από τη φοροεπιδρομή, ανάστατοι οι επιστημονικοί και παραγωγικοί φορείς, ζητούν να καταργηθεί ο "αντισυνταγματικός φόρος που οδηγεί σε δήμευση"
* Η κυβέρνηση επιμένει σε διορθώσεις - κοροϊδία, κι αυτές υπό την αίρεση της τρόικας! Παραμένει ακριβότερος ο ΕΝΦΙΑ από το "χαράτσι" που αντικατέστησε
* Με εκλογές απειλεί το Μαξίμου όσους κυβερνητικούς βουλευτές δυσανασχετούν
* Φυγή προς τα εμπρός σχεδιάζει ο Σαμαράς με "συνταγματική αναθεώρηση", άνοιγμα προς την Ακροδεξιά και αποστασία, με στόχο την προεδρική πλειοψηφία
* Δέσμευση ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και για δίκαιη φορολόγηση με έμφαση στη μεγάλη περιουσία. Τροπολογία για άμεση δραστική μείωση της φορολογίας καυσίμων
avgi

Συνενοχή και πώς γουστάρω..*


   

 ''..τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα..'' *

     25 με 30% μείωση του φόρου δήμευσης ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) για τα κλειστά ή ανοίκιαστα ακίνητα, αποφασίστηκε χθες σε κυβερνητική σύσκεψη,
     ..διατυμπάνιζαν τα καθεστωτικά κανάλια της κατοχικής τηλεόρασης!
     Και σε υποσημείωση: ''η μείωση θα ισχύσει αν υπάρξει και σύμφωνη γνώμη της τρόϊκας''!
     Όμως:
     Εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (με σύμφωνη γνώμη της τρόϊκας), ανακοινώνει πως:
     ..θα θεωρείται ύποπτος για διακίνηση μαύρου χρήματος όποιος δεν έχει αποδώσει ΦΠΑ άνω των 3.000 ευρώ ή έχει ληξιπρόθεσμα χρέη άνω των 10.000 ευρώ!
     Δηλαδή οι πολίτες που δεν μπορούν να πληρώσουν θα θεωρούνται απ' την ''κυβέρνηση'' διακινητές ''μαύρου χρήματος''!!! 
     Πόσος παραλογισμός, πόση αλητεία, τί αγυρτεία!
     Όλα  σύμφωνα με την τρόϊκα, με εντολή της τρόϊκας!
     Και ο κλινήρης ''πρωθυπουργός'' (του ευχόμαστε από καρδιάς περαστικά, γιατί τον θέλουμε υγιή και γερό όταν θα αντιμετωπίζει τις συνέπειες των πράξεών του),
     ..θεωρεί ακόμη ότι πρωθυπουργεύει τί; Ελεύθερο κράτοςΚυρίαρχη χώρα;
     Αν είμαστε κυρίαρχη χώρα, βγάλτε έναν νόμο κύριε πρωθυπουργέ, έτσι, για το κέφι μας, που να λέει φερ' ειπείν πως όταν κατουράμε πρέπει να κοιτάμε προς τα βορειοδυτικά! Θα το επιτρέψει η τρόϊκα;
     Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη ντροπή από το να άρχεις σε υπόδουλους;
     Και υπάρχει μεγαλύτερη συνενοχή από αυτήν ενός λαού που δεν ξεσηκώνεται να αποτινάξει και να ξετινάξει κατακτητές, τρόϊκες, κατοχικές κυβερνήσεις, και ''πρωθυπουργούς'';
     Γουστάρουμε συνενοχή;
     Είμαστε στ' αλήθεια εθελόδουλοι;
     ''Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
      είναι οι κακές συνήθειες
      το νιώθω τώρα καθαρά
     πως είναι αργά γι' αλήθειες..'' *

     Δυστυχώς,
     ..φτάσαμε να φοβόμαστε την απάντηση!..

     ( *οι στίχοι είναι από το εξαιρετικό ''Κακές συνήθειες'' του Μιλτιάδη Πασχαλίδη )


mandatoforos.blogspot.g

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Πάνω από 1.000 παραβάσεις για «μαύρη» εργασία σε 70 ημέρες



Μπορεί το ΣΕΠΕ και το ΙΚΑ να κάνουν ελέγχους σε όλες τις γωνίες της Ελλάδας με μόλις με 750 ελεγκτές, ωστόσο σε λιγότερες από 70 ημέρες έχουν βεβαιώσει περισσότερες από 1.000 παραβάσεις.
Σημειώνεται πως από τα μέσα Ιουνίου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το σχέδιο του υπουργείου Εργασίας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και κάθε μορφής παραβατικότητας στην αγορά εργασίας το οποίο θα ολοκληρωθεί στις 10 Οκτωβρίου 2014.
Πληροφορίες αναφέρουν πως η αποδοτικότητα των ελέγχων ήταν «απροσδόκητη» και ότι έχουν επισημανθεί εκατοντάδες παραβάσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας τον Ιούλιο οι αναγγελίες πρόσληψης ήταν κατά 13.275 περισσότερες από τις απολύσεις, κάτι που αποδίδεται και στους ελέγχους για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής.
Σημειώνεται πως το πρόστιμο για την μη αναγραφή εργαζομένου στον ισχύοντα πίνακα προσωπικού ανέρχεται από 9.197,10 ευρώ έως 10.549,44 ευρώ, ανάλογα με την ηλικία και την ιδιότητα του εργαζομένου (μεγαλύτερος ή μικρότερος των 25 ετών, υπάλληλος ή εργατοτεχνίτης).

πηγή: matrix24


Τι θα ακολουθήσει μετά την νίκη των εργαζομένων της ΕΡΤ;



του Χρήστου Γιαννούλη
Δεν είναι τυχαίο που κανένα σχεδόν από τα ευυπόληπτα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, σχεδόν αποσιώπησαν την μεγάλη δικαστική νίκη των είκοσι εργαζομένων της ΕΡΤ στο Ηράκλειο.  Τα ίδια μέσα που στην παραμικρή υποψία δικαστικής απόφασης που θέτει εν αμφιβόλω κάποια από τις κτηνωδίες της κυβέρνησης, εκδίδουν έκτακτα παραρτήματα.
Περιέργως πως στο θέμα της ΕΡΤ συγχέονται και συγκρούονται μάλλον οι επιδιώξεις των βαρόνων των μέσων με την επαρκή κάλυψη της ειδησεογραφίας. Το κλείσιμο της ΕΡΤ άνοιξε ελπιδοφόρους δρόμους και ευκαιρίες που δεν πρέπει να ανακοπούν από την δικαιοσύνη και τους όσους γενναίους λειτουργούς της βρεθούν στην πορεία.
Αυτό βέβαια είναι η μία παράμετρος της εξαιρετικά σημαντικής δικαστικής δικαίωσης των είκοσι εργαζομένων του Ηρακλείου απέναντι στο ελληνικό δημόσιο που και το ίδιο ακριβώς δεν ξέρει τι  εκπροσωπεί και από ποιούς εκπροσωπείται.
Βλέπετε οι εισηγήσεις Μπαλτάκου για την διαχείριση της βαρβαρότητας που ακούει στο όνομα Μαύρο στην ΕΡΤ είχε πολλά νομικά κενά και κυρίως πολιτικές ακρότητες που δεν πρόλαβε να τακτοποιήσει στην ανάπαυλα των συναντήσεων του με την Χρυσή Αυγή.
Στον πυρήνα της απόφασης που αφ ενός θεωρεί άκυρες τις απολύσεις και επιβάλει την άμεση καταβολή των χρημάτων που δικαιούνται οι κατασυκοφαντημένες ιερές αγελάδες της ΕΡΤ, συναντάμε για μία ακόμη φορά το αδίστακτο πρόσωπο του  κράτους – πολιτεία  απατεώνα. Στην καλύτερη περίπτωση, συμπεριφέρεται σαν τον νεόπλουτο βιοτέχνη της επαρχίας με το μεγάλο νύχι στο μικρό δακτυλάκι. Αυτού που κοιτάει με ποιό τρόπο θα ξεγελάσει την νομιμότητα, την λογική και την ηθική για να υλοποιεί τα σχέδια του.
Κάπως έτσι συμπεριφέρεται και το ελληνικό δημόσιο εκπροσωπούμενο σήμερα από κάποια κυρία Γουγά, αντικαταστάτρια του αμνηστευμένου με ειδικό νόμο Γκίκα Μάναλη και βέβαια κατόπιν συγκεκριμένων εντολών εκδικητικής συμπεριφοράς από τον εσμό των κυβερνητικών αξιωματούχων.
Και στην περίπτωση της Κρήτης αλλά και στο σύνολο των απολυμένων της ΕΡΤ, κάτι που η κοινή γνώμη δεν έχει και μάλλον δεν πρόκειται να πληροφορηθεί με επάρκεια, το ελληνικό δημόσιο αρθρώνει και εφευρίσκει πλήθος αστείων και πρωτότυπων επιχειρημάτων για να αποφύγει το αυτονόητο, το νόμιμο και το λογικό. Περί ηθικής ας μην συζητήσουμε. Δεν είναι το καλύτερο τους.
Πρόσφατο παράδειγμα από την παγκοσμίως άγνωστη αλλά καθοριστικά σημαντική για τέτοιες στοχευμένες αποστολές, κυρία Γουγά. ( ο τίτλος της είναι ειδική εkκαθαρίστρια του υπουργείου Οικονομικών για την πρώην ΕΡΤ. Αναρωτιέμαι αν έχει βγάλει κάρτα με αυτό τον τίτλο).
Έπρεπε να περάσουν 15 μήνες για να υποβάλει ερώτημα στο νομικό συμβούλιο της Κράτους περί του ύψους της αποζημίωσης που πρέπει να καταβληθεί στους απολυμένους της ΕΡΤ. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση εργοδότης της, είχε ήδη δημοσιοποιήσει πριν 10 μήνες το τι πρέπει και πρόκειται να ισχύσει.
Παιχνίδια άγνοιας ή αφέλειας; Όχι βέβαια. Είναι πολύ έμπειροι όλοι τους για να είναι αφελείς. Επιπολαιότητα ή ερασιτεχνισμός; Μπορεί...με μεγάλη όμως δόση εκδικητικού συνωμοτισμού για να υπηρετήσουν τον μεγάλο άρχοντα του σκότους που τους εμπιστεύτηκε την αποστολή εξόντωσης θεσμών και ανθρώπων.
Κλέβει το κράτος και η επίσημη πολιτεία χρήματα από έλληνες πολίτες και ακόμη χειρότερα δεδουλευμένα και αποζημιώσεις απολυμένων;
Η Απάντηση είναι ΝΑΙ. Με απλά λόγια και πολύ απλές λέξεις. Οι εκτελεστές του σχεδίου Μπαλτάκου και Σαμαρά, οι πρόθυμοι και υπάκουοι εκτελεστικοί βραχίονες αυτών των σχεδίων όπως η κάθε κυρία Γουγά, κάνουν ότι μπορούν, στην σκιά και με την προστασία μίας πρωτοφανούς αποσιώπησης των γεγονότων,  για να “κλέψουν” τα λεφτά των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Καλύπτονται πίσω από την σιωπή και τον κυνισμό της αλαζονείας που τους έχει προικοδοτήσει η φαύλη εξουσία της συγκυβέρνησης. Της συγκυβέρνησης που έσπευσε όπως είναι γνωστό με πρωτοφανή κοινοβουλευτικό πραξικόπημα να “αμνηστεύσει” δημόσιο αξιωματούχο από ποινικά κολάσιμες πράξεις, αναδρομικά.  Μόνο έτσι μπορούν να κρατηθούν γαντζωμένοι στην εξουσία. Μόνο έτσι μπορούν να παρακάμπτουν ακόμη και δικαστικές αποφάσεις. Όπως φοβάμαι ότι θα συμβεί και με τους είκοσι του Ηρακλείου, όπως συνέβη και με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, όπως...όπως...όπως...
Άλλωστε σε αυτό που επενδύουν και είναι ιστορικά αποτυπωμένο, είναι η λήθη της ιστορία και της δικαιοσύνης σε αυτό τον τόπο για τους δοσίλογους και τους “πρόθυμους” συνεργούς της βαρβαρότητας.

tvxs

Εθνική ξεφτίλα



Πριν από 10 χρόνια, η Ελλάδα ζούσε το «μεγάλο όνειρο» με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Η Αθήνα έγινε για 40 μέρες μια ανθρώπινη πόλη, με επίκεντρο το ΟΑΚΑ στο Μαρούσι. Τελετές, γιορτές, εθελοντές, με τη χώρα να γίνεται το κέντρο του κόσμου.
Με το που τέλειωσε το όνειρο, άρχισαν τα «πράματα και θάματα», με πρώτο ερώτημα πού θα φτάσει ο λογαριασμός και για πόσο θα τον πληρώνουμε και, δεύτερο, τι στην ευχή θα γίνει με τις εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Αγώνες.
◆ Για το πρώτο ερώτημα έχει δοθεί η «συγκλονιστικότερη» απάντηση, που ούτε λίγο ούτε πολύ έλεγε πως μπροστά στα 300 δισ. που χρωστάει η Ελλάδα τα 8,5 των Ολυμπιακών είναι... ψίχουλα! Κι επειδή ο καθείς στον τομέα του θεωρούσε «ψίχουλα» τα 5, τα 10 ή τα 15 δισ., έφτασε το άθροισμα να βουλιάξει τη χώρα.
◆ Το δεύτερο ερώτημα έπασχε εξ αρχής, πλην όμως κανείς δεν μιλούσε πριν και κατά τη διάρκεια των Αγώνων, για ευνόητους λόγους, και στο τέλος όλοι μαζί έκαναν πως το ξέχασαν. Χρειάστηκε η ομοβροντία από τα γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά ΜΜΕ για το κατάντημα των εγκαταστάσεων 10 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς, για να βάλει η πολιτεία εργάτες με... σκούπες και φαράσια να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, αλλά κυρίως για να έρθει το θέμα στην επικαιρότητα.
Έτσι, μια δεκαετία μετά, ξαναμαθαίνουμε αυτό που όλοι ήξεραν από τότε: Η Ελλάδα, σε αντίθεση με κάτι κορόιδα σαν τους Άγγλους για παράδειγμα, για να κάνει το χατίρι των Αθανάτων, προχώρησε σε μόνιμες εγκαταστάσεις υψηλού κόστους κατασκευής και συντήρησης, χωρίς πρόβλεψη χρήσης μετά τους Αγώνες.
Εγκατάλειψη και λεηλασία
Στο Ολυμπιακό Κέντρο στο Μαρούσι λειτουργούν το Στάδιο, που έχει μισθωθεί στην ΠΑΕ ΑΕΚ, και το κλειστό του μπάσκετ, που χρησιμοποιείται από την ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις σαπίζουν και σκουριάζουν.
Οι ολυμπιακές υποδομές στον Άγιο Κοσμά είναι σε κακή κατάσταση και, αν αξιοποιηθούν κάποια στιγμή, αυτό θα γίνει μέσω της συνολικής ανάπλασης της περιοχής του Ελληνικού, ενώ η εγκατάσταση Ταε Κβον Ντο περιμένει να ολοκληρωθεί η δημοπράτηση ανάπλασης του φαληρικού όρμου.
Το Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου ήταν να γίνει εμπορικό κέντρο κάποια στιγμή, αλλά το σχέδιο δεν προχώρησε ποτέ μετά από σχετική απόφαση του ΣτΕ. Στην ουσία πρόκειται για ένα «κουφάρι» που έχει λεηλατηθεί, όπως και άλλες κλειστές εγκαταστάσεις. Έχει γίνει πλιάτσικο σε ό,τι μεταλλικό, πλαστικό και κάθε τι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή πουληθεί. Έχουν εξαφανιστεί ακόμα και οι λεκάνες, οι νιπτήρες και τα σιφόνια.
Στην ίδια κατάντια βρίσκεται και το (τότε) περίφημο Κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά. Ένα έργο που για να γίνει στέρησε τα έργα βελτίωσης από τις εγκαταστάσεις που υπήρχαν στη λίμνη των Ιωαννίνων. Κόστισε 76,3 εκατ. ευρώ για μια χρήση!
Υπερβάσεις και ξεπούλημα
Το κλειστό του Γαλατσίου είχε προϋπολογιστεί στα 12 εκατ. ευρώ και έφτασε στα 60,6 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.
Σύμφωνα με μελέτη ερευνητών της Οξφόρδης, των Μπεντ Φλάιντζερκ και Άλισον Στιούαρτ, για τις Ολυμπιάδες από το 1960 έως το 2012 υπήρξε υπέρβαση κόστους σε ποσοστό 60% (σε πραγματικές τιμές) και 97% (σε ονομαστικές τιμές) στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Κατά τους ίδιους, η υπέρβαση κόστους και ο δανεισμός για τους Ολυμπιακούς συνέβαλαν στη μεγέθυνση της οικονομικής κρίσης από το 2007 και μετέπειτα.
Η σκόπιμη εγκατάλειψη και η οριστικοποίηση του σχεδίου για την χρήση μετά τους Αγώνες έφερε τη μεταβίβαση ικανού αριθμού εγκαταστάσεων στο ΤΑΙΠΕΔ, που «όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει». Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περισσότερα από 700 εκατ. ευρώ κόστισε συνολικά η κατασκευή των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων που μεταβιβάστηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ. Πρόκειται για τις εξής υποδομές:
1. Ολυμπιακό Κέντρο Κωπηλασίας - Κανόε Καγιάκ. 2. Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας στον Άγιο Κοσμά. 3. Ολυμπιακό Συγκρότημα Ελληνικού. 4. Ολυμπιακές Εγκαταστάσεων Μπέιζμπολ, Σόφτμπολ και Χόκεϊ και των έργων υποδομής και ανάπλασης στο Ολυμπιακό Συγκρότημα του Ελληνικού. 5. Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις Καλαθοσφαίρισης, Χειροσφαίρισης και Ξιφασκίας στο Ολυμπιακό Συγκρότημα του Ελληνικού. 6. Ολυμπιακό Κέντρο Κανόε - Σλάλομ. 7. Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου. 8. Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκόπουλου (η δαπάνη κατασκευής 35 εκατ. ευρώ βαρύνει τον ΟΔΙΕ).
Τα δίνουν στο 12,7% του κόστους
Τρία έργα, που κόστισαν συνολικά 172 εκατ. ευρώ, βγαίνουν στο σφυρί από το ΤΑΙΠΕΔ στο 12,7% του συνολικού κόστους κατασκευής και συντήρησης, δηλαδή στο 1/8 της αξίας τους. Πρόκειται για το Συγκρότημα του Γαλατσίου, το Ιππικό Κέντρο Μαρκόπουλου και το Κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά. Για τα δύο πρώτα έχουν ήδη προκηρυχθεί διαγωνισμοί, ενώ δρομολογείται άμεσα ανάλογη διαδικασία και για το τρίτο.
Το ΤΑΙΠΕΔ υπολογίζει τη σημερινή αξία τους στην αγορά βάσει του κόστους συντήρησής τους! Το πλαφόν που σκοπεύει να βάλει η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ για τον εισπρακτικό στόχο είναι τα έξοδα συντήρησης με τα οποία έχει επιβαρυνθεί το Δημόσιο από το 2005 μέχρι και το 2013!
Εν ολίγοις, το ΤΑΙΠΕΔ θα είναι ευχαριστημένο με 25 εκατ. ευρώ.
Δεν βγαίνουν τα λεφτά της συντήρησης των σταδίων
Η Αγγλία έκανε Ολυμπιακούς Αγώνες με ένα στάδιο! Η Ελλάδα για τους δικούς της βελτίωσε το ΟΑΚΑ και το Καυτανζόγλειο και κατασκεύασε άλλα τρία – Πανθεσσαλικό, Παμπελοποννησιακό και Παγκρήτιο. Κάπου στη μέση του δρόμου χάθηκε το Πανηπειρωτικό.
◆ Αυτή την εποχή το ΟΑΚΑ έχει παραχωρηθεί στην ΑΕΚ έναντι πολύ χαμηλότερου ενοικίου σε σχέση με εκείνο που κατέβαλλαν η ίδια ΠΑΕ και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός πριν από τρία χρόνια.
◆ Το Πανθεσσαλικό έχει παραχωρηθεί στον Ολυμπιακό και τη Νίκη Βόλου, που μέχρι τον Ιούνιο αγωνίζονταν στη Β’ κατηγορία – η Νίκη προβιβάστηκε στην Α’.
◆ Το Παγκρήτιο χρησιμοποιείται από τον Εργοτέλη, που έχει από τους χαμηλότερους μέσους όρους εισιτηρίων και εισπράξεων στην ποδοσφαιρική Λίγκα.
◆ Το Καυτανζόγλειο χρησιμοποιείται από τον Ηρακλή, που έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα και χρέη.
Το κόστος αυτών των εγκαταστάσεων δεν μπορεί να καλυφθεί από τα ενοίκια που καταβάλλουν οι ΠΑΕ, παρότι έχουν γίνει μειώσεις μισθών και προσωπικού. Στο ερώτημα γιατί η Ελλάδα έχει 5 καινούργια στάδια ολυμπιακών προδιαγραφών απάντηση ρεαλιστική δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχουν και σύλλογοι που να προάγουν το σόφτμπολ, το μπέιζμπολ, το χόκεϊ και το ράγκμπι, για να προσφέρουν θέαμα στο κοινό, γεμίζοντας τις εγκαταστάσεις που φτιάχτηκαν για τις ανάγκες τέτοιου είδους αθλημάτων και εν πάση περιπτώσει δεν υπήρξε πολιτική ανάπτυξης των αθλημάτων και επέκταση χρήσης των σταδίων.

topontiki