Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Άλλος για το Ειδικό Δικαστήριο;


Η Εδρα του Ειδικού Δικαστηρίου στην δίκη του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου ΠαπακωνσταντίνουΓράφει ο Τάσος Παππάς 

Πολύ Ειδικό Δικαστήριο... κυκλοφορεί τα τελευταία χρόνια. Από την εποχή που η χώρα μπήκε στα μνημόνια επικρέμαται το φάσγανο της Δικαιοσύνης πάνω από τις κεφαλές των πολιτικών.
Στην αρχή για Ειδικό Δικαστήριο ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου που υποτίθεται πως είχε συμφωνήσει παρασκηνιακά με το Στρος Καν να φέρει το Δ.Ν.Τ στην Ελλάδα ερήμην της Ευρώπης, αλλά και για κάποιες ενέργειες του αδερφού του Νίκου.
Αργότερα σειρά πήραν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και το αμαρτωλό PSI.
Μετά την υπογραφή της συμφωνίας του Ιουλίου φύλλο πορείας για το Ειδικό Δικαστήριο θέλουν να δώσουν στον Τσίπρα οι νεοδημοκράτες και οι πασόκοι γιατί, όπως λένε, χρέωσε τη χώρα με 80 δις ευρώ ενώ αυτοί την είχαν σώσει!
Ο Βαρουφάκης έχει πιάσει σίγουρα στασίδι αφού και η Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ δηλώνουν πώς.. θα τον στείλουν στο εδώλιο προκειμένου να απολογηθεί για τα capital controls και γενικώς για όσα (διέ)πραξε εις βάρος της οικονομίας κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Όμως ανάλογη τύχη στους κυβερνώντες επιφυλάσσουν και τα στελέχη της Λαικής Ενότητας στην περίπτωση που αποκτήσουν τη δύναμη να το κάνουν.
Βεβαίως εδώ έχουμε μια πιο θεατρική προσέγγιση της υπόθεσης αφού θα προηγηθεί ο δημόσιος διασυρμός των μελών της μνημονιακής χούντας τα οποία θα έχουν την τύχη των χαρτοκλεφτών στην Άγρια Δύση, δηλαδή θα τους αλείψουν με πίσσα και πούπουλα.
Εκτός αν οι πρώην σύντροφοι των συριζαίων δείξουν μεγαλοψυχία και επιτρέψουν στον Τσίπρα και τους συνεργάτες του να την κοπανήσουν με ελικόπτερο από την ταράτσα του μεγάρου Μαξίμου ή τους αφήσουν να ζήσουν βυθισμένοι στις τύψεις τους για το κακό που προξένησαν στη χώρα και την Αριστερά, αφού η συνήθως σκληρή πρώην πρόεδρος της Βουλής εμφανίστηκε εσχάτως διαλλακτική και τους ευχήθηκε «άντε και του χρόνου στα σπίτια σας».
Πάντως ας μην ανησυχούν οι «ύποπτοι». Ο εισαγγελικός οίστρος των αντιπάλων τους θα ξεθυμάνει γρήγορα.
Αν το Ειδικό Δικαστήριο συνεδρίαζε με τη συχνότητα που προαναγγέλλουν οι πολιτικοί, οι δικαστές-μέλη του θα είχαν εξοντωθεί από την υπερκόπωση.

ΕφΣυν-zoornalistas

Δικάζεται για απάτη μισού εκατομμυρίου ευρώ ο γενικός διευθυντής του ΚΕΕΛΠΝΟ



Για κακουργηματική απάτη ύψους 568.022 ευρώ για τρεις περιπτώσεις οικονομικής διαχείρισης του ΚΕΕΛΠΝΟ θα δικαστεί ο γενικός διευθυντής του, Θεόδωρος Παπαδημητρίου.
Συγκεκριμένα, ο γενικός διευθυντής του «αμαρτωλού» ΚΕΕΛΠΝΟ πρόκειται να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου καθώς, το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της Εισαγγελίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά παραπεμπτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών.
Ο κ. Παπαδημήτριου κατηγορείται για απάτη ύψους 568.022 ευρώ για τρεις περιπτώσεις οικονομικής διαχείρισης του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Η πρώτη περίπτωση αφορά την υπογραφή συμφωνητικού φύλαξης τριών κτιρίων για ένα έτος (2005-2006) με αρχική μηνιαία αμοιβή 12.400 ευρώ συν ΦΠΑ. Το συμφωνητικό δεν εμφανίστηκε ποτέ καταρτίστηκε νέο με διπλάσια μηνιαία αμοιβή (24.800 ευρώ), με συνέπεια να ζημιωθεί το ΚΕΕΛΠΝΟ με το ποσό των 175.534 ευρώ.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κατηγορούμενου το δεύτερο συμφωνητικό των 24.800 ευρώ μηνιαίως, το υπέγραψε εν αγνοία του, καθώς υπεκλάπη η υπογραφή του κατά την υπογραφή άλλων εγγράφων.
Στον  κ. Παπαδημητρίου αποδίδεται ακόμα ότι αυξήθηκαν παράνομα με τη μορφή επιδόματος αυξημένης αρμοδιότητας. οι αποδοχές στελέχους του ΚΕΕΛΠΝΟ κατά 2.000 ευρώ μηνιαίως, αναδρομικά από το Νοέμβριο του 2004 έως τον Δεκέμβριο του 2008.
Η εντολή αύξησης δόθηκε στο αρμόδιο τμήμα μισθοδοσίας του ΚΕΕΛΠΝΟ με σημείωμα του κ. Παπαδημητρίου που αντιπροσώπευε σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου, κάτι που είχε ως συνέπεια να επέλθει ζημιά 58.000 ευρώ.
Ο γενικός διευθυντής υποστήριξε ότι το επίμαχο σημείωμα με την υπογραφή του είναι πλαστό.
Η τρίτη περίπτωση αφορά την έγκριση δαπάνης ύψους 336.488 ευρώ η οποία δόθηκε ως αμοιβή σε γραφεία εμπιστευτικών ερευνών για την αντιμετώπιση περιστατικών βιοτρομοκρατίας κατά την διετία 2002-2003. Για την περίπτωση αυτή ο κ. Παπαδημητρίου υποστήριξε ότι κατέβαλε εξ ιδιών το επίμαχο ποσό.
Όλα αυτά τη στιγμή που το «αμαρτωλό» ΚΕΕΛΠΝΟ βρίσκεται στη δημοσιότητα μετά το πόρισμα «φωτιά» του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας που αποκάλυψε πρώτο το HOT DOC στο τεύχος 90, και ακολούθησε των όσων έφερε στο προσκήνιο ο υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος.
Το HOT DOC επί τρία ολόκληρα χρόνια γράφει για τον αμαρτωλό ρόλο του ΚΕΕΛΠΝΟ, ως εργαλείο της διαφθοράς με πρόσχημα την πρόληψη για τα λοιμώδη νοσήματα.
Όπως αποκάλυψε το περιοδικό, σε μία από τις υποθέσεις κακοδιαχείρισης που περιέχει το πόρισμα, οι επιθεωρητές διαπιστώνουν πως το ΚΕΕΛΠΝΟ "βάφτισε" επιδημικό λοιμώδες νόσημα τον καρκίνο για να φτιάξει μια αντικαρκινική καμπάνια προϋπολογισμού 1,6 εκατ. ευρώ που τελικά ανέθεσε στην εταιρία Mindwork Business Solutions, της συζύγου του Γιάννη Στουρνάρα, Σταυρούλας Νικολοπούλου

koutipandoras

Κακή χρονιά το 2015 για την ελευθερία του Τύπου στην Ευρώπη, λέει ο ΟΑΣΕ



Η κατάσταση στην Ευρώπη όσον αφορά στην ελευθεροτυπία και την ελευθερία του λόγου επιδεινώθηκε το 2015, τόνισε η Ντούνια Μιγιάτοβιτς, εκπρόσωπος για θέματα ελευθερίας του Τύπου του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), σημειώνοντας πως η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Ουκρανία, το Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία και χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, είναι οι χώρες με την πιο σημαντική χειροτέρευση στον τομέα αυτό.
"Δυστυχώς, συνεχίσαμε να καταγράφουμε φόνους, επιθέσεις και απειλές εναντίον εργαζομένων των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια του 2015 κι έχει γίνει προφανές ότι συνολικά η κατάσταση στην ελευθερία του Τύπου επιδεινώθηκε το έτος που φεύγει", δήλωσε η Μιγιάτοβιτς, σύμφωνα με την ηλεκτρονική εφημερίδα Politico.
Ένδεκα δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν σε χώρες της Ευρώπης το 2015 – ανάμεσα τους τα οχτώ θύματα της επίθεσης στη σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo – σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, που ξεκίνησε τον Απρίλιο να καταγράφει τις ενέργειες εναντίον δημοσιογράφων. Επίσης, 33 δημοσιογράφοι στην Ευρώπη έπεσαν θύματα επιθέσεων και δεκάδες άλλοι δέχθηκαν απειλές και εκφοβισμούς.
Σύμφωνα με την Μιγιάτοβιτς, η ελευθερία του Τύπου το 2015 μειώθηκε σημαντικά, κυρίως στην Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Ουκρανία, το Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία και χώρες των δυτικών Βαλκανίων. Η ίδια επισήμανε πως ο αριθμός των επιθέσεων και των απειλών με στόχο δημοσιογράφους στην Ευρώπη αυξήθηκε το 2015.
Στην Τουρκία, ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης που ασκούν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση έχουν γίνει στόχος μέτρων καταστολής από μέρους του κυβερνώντος κόμματος και του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: 14 δημοσιογράφοι βρίσκονται σήμερα σε τουρκικές φυλακές, σύμφωνα με την Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων (CPJ).
Τα κατασταλτικά μέτρα ενάντια σε δημοσιογράφους στο Αζερμπαϊτζάν είναι ακόμη πιο σκληρά, σύμφωνα με την ίδια οργάνωση. Επιπρόσθετα, η αυστηρότερη νομοθεσία και η πολιτική πίεση έχουν αποδυναμώσει την ελευθερία του Τύπου στην Ουγγαρία, ενώ δημοσιογράφοι στην Γερμανία έχουν γίνει επανειλημμένα θύματα προπηλακισμών και βίας, ειδικά όταν κάλυπταν διαδηλώσεις του ξενοφοβικού, ακροδεξιού κινήματος Pegida ενάντια στους πρόσφυγες. Αρκετοί δημοσιογράφοι στην Ιταλία έχουν δεχτεί απειλές για ρεπορτάζ που δημοσιεύουν για το οργανωμένο έγκλημα, ενώ στην Ισπανία ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης σε ό,τι αφορά τον έλεγχο της πολιτικής έχει υποβαθμιστεί. Παράλληλα, τα σχέδια της νεοεκλεγείσας συντηρητικής κυβέρνησης στην Πολωνία για μεταρρυθμίσεις στον χώρο των μέσων ενημέρωσης προκαλούν ανησυχία για την ανεξαρτησία του Τύπου.
Την ίδια ώρα κυβερνήσεις, περιλαμβανομένης και αυτής της Βρετανίας, έχουν εισηγηθεί νομοθετήματα, που δίνουν στις κρατικές αρχές επιπλέον εξουσίες για την μάχη ενάντια στην τρομοκρατία, και ειδησεογραφικοί οργανισμοί προειδοποιούν ότι αυτού του είδους τα μέτρα θέτουν τους δημοσιογράφους και τις εμπιστευτικές πηγές πληροφόρησής τους σε κίνδυνο.
"Το κλίμα φόβου που ακολούθησε τις τρομοκρατικές επιθέσεις, έχει χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει τη θέσπιση ενός ευρύτερου νομοθετικού πλαισίου και ρυθμιστικές παρεμβάσεις που περιορίζουν την ελευθερία της έκφρασης", δήλωσε ο Πιερ Φρανσουά Ντοκίρ, δικηγόρος της οργάνωσης "Άρθρο 19" (σ.σ. από το άρθρο της παγκόσμιας διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου), εξειδικευμένος στο πεδίο της ενημέρωσης, σύμφωνα με το δημοσίευμα στο Politico.
Χθες Τρίτη, η Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων, σε έκθεση της, ανέφερε πως ισλαμιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις, όπως η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος ευθύνονται για το 40% των θανάτων δημοσιογράφων το 2015. Εξτρεμιστικές οργανώσεις σκότωσαν 28 δημοσιογράφους μέσα στη χρονιά. Η Γαλλία αναδείχθηκε σε δεύτερη πιο επικίνδυνη χώρα για τους δημοσιογράφους το 2015, μετά την Συρία, σύμφωνα με την έκθεση.
Σύμφωνα με τον ετήσιο απολογισμό των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα (RSF) που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, 67 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν σε όλο τον κόσμο το 2015. Στην κορυφή του καταλόγου των χωρών που ήταν οι πιο επικίνδυνες για τους δημοσιογράφους φέτος βρίσκονται το Ιράκ και η Συρία· ακολουθούν η Γαλλία, η Υεμένη, το Νότιο Σουδάν, η Ινδία, το Μεξικό και οι Φιλιππίνες, σύμφωνα με την οργάνωση.

(πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ)
 http://left.gr

Χωρίς βιβλία, πίνακες, τάξεις, δασκάλους... Το σύστημα εκπαίδευσης (και όχι μόνο) των Ζαπατίστας



του Γιώργου Κολέμπα
Οι Ζαπατίστας έγιναν παγκοσμίως γνωστοί στις αρχές του 1994. Σχεδόν δύο δεκαετίες τώρα επιχειρούν να οικοδομήσουν ένα σύστημα αυτόνομης διακυβέρνησης σε χωριά της πολιτείας Τσιάπας, μια από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας, με έμφαση στους αυτόχθονες και τις κολεκτίβες. Η περιοχή αφορά σε πάνω από 1000 κοινότητες που συνενώνονται σε 30 περίπου δήμους, οι οποίοι σχηματίζουν 5 περιφέρειες (καρακόλ) με πάνω από 200.000 πληθυσμό.
Το κίνημα των Ζαπατίστας στηρίχθηκε στις πραγματικές ανάγκες του αυτόχθονου πληθυσμού της περιοχής και έβαλε σαν κύριους στόχους:  αυτόνομο σύστημα οικονομίας με γη, στέγη, δουλειά και ψωμί για τους ιθαγενείς, επίσης την εξασφάλιση της υγείας , εκπαίδευσης, δικαιοσύνης και ελευθερίας, καθώς και του δικαιώματος διατήρησης του πολιτισμού τους. Όλα αυτά με ένα σύστημα αυτοδιακυβέρνησης στη βάση των συνελεύσεων των κοινοτήτων, των συμβουλίων τους, των δημοτικών συμβουλίων (με αιρετά, ανακλητά μέλη από όλες τις κοινότητες του δήμου) και των συμβουλίων «χρηστής διακυβέρνησης» σε επίπεδο Καρακόλ. Μαζί με την πρακτική της εναλλαγής, της ανακλητότητας και του ελέγχου εφαρμόζεται ένα πλήρες σύστημα άμεσης δημοκρατίας.
Το αντικείμενο της εκπαίδευσης για τη νέα γενιά είναι η κοινότητα. Μία μορφή αυτοδιδασκαλίας, πρόσωπο με πρόσωπο. Μαθαίνει κανείς με το πνεύμα και το σώμα ταυτόχρονα. Μια μέθοδο εμπνευσμένη από τον πολιτισμό του κόσμου της αγροτιάς: συλλέγεις τους καλύτερους σπόρους, τους διασπείρεις σε γόνιμο έδαφος και ποτίζεις τη γη έτσι ώστε το θαύμα της βλάστησης να παράγει καρπούς.  Χωρίς τάξεις ή πίνακες, χωρίς δασκάλους ή καθηγητές, χωρίς πρόγραμμα σπουδών ή προαπαιτούμενα προσόντα, αλλά με δημιουργία κλίματος αλληλεγγύης στα πολλά μαθήματα, με μεταφορά γνώσης από διαφορετικά επίπεδα εμπειρίας μεταξύ μαθητών και παιδαγωγών. Η κοινότητα εκλέγει αυτούς που θα διδάξουν. Υπάρχει ένα σχολείο σε κάθε κοινότητα.
Σε σχέση με την οικονομία και την υλική ζωή: οι οικογένειες των κοινοτήτων λειτουργούν εκτός καπιταλιστικής οικονομίας, σχεδόν χωρίς αγορά. Παράγουν όλα τα απαραίτητα για τη διατροφή τους με μια καλή αναλογία πρωτεϊνών. Ό,τι δεν παράγουν (αλάτι, λάδι, σαπούνι, ζάχαρη) το αγοράζουν σε καταστήματα των Ζαπατίστας, με τα περισσεύματα  της πώλησης του καφέ ή των βοοειδών. Όταν υπάρχει ανάγκη, για λόγους υγείας ή για τις ανάγκες του αγώνα, πουλούν ένα κεφάλι.
Η συλλογική δουλειά είναι ο κινητήριος μοχλός όλων των  διαδικασιών. Οι κοινότητες έχουν τη δική τους γη, χάρη στην απαλλοτρίωση. Άντρες και γυναίκες έχουν τη δική τους συλλογική δουλειά και το δικό τους συλλογικό χώρο απασχόλησης. Η συλλογική εργασία είναι η βάση της αυτονομίας. Υπάρχει σε νοσοκομεία, σε κλινικές, στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στην ενίσχυση των δήμων και των Συμβουλίων Καλής διακυβέρνησης. Όπως γράφει ο Raul Zibechi: «Πολλά από αυτά που έχουν οικοδομηθεί στις αυτόνομες κοινότητες, δε θα ήταν δυνατό να συμβούν χωρίς τη συλλογική δουλειά των ανδρών, των γυναικών, των αγοριών, των κοριτσιών και των ηλικιωμένων. Μαθαίνουν να δουλεύουν μαζί, να κοιμούνται και να τρώνε κάτω απ’ την ίδια στέγη, υπό τις ίδιες συνθήκες, χρησιμοποιώντας τα ίδια αποχωρητήρια, βαδίζοντας στην ίδια λάσπη και βρεχόμενοι από την ίδια βροχή».
Η υγεία εναπόκειται στον έλεγχο των κοινοτήτων. Αυτές εκλέγουν αυτούς που θα φροντίσουν για την υγεία τους. Στο χώρο που προορίζεται για τις υπηρεσίες υγείας, οι μαίες, οι φυσικοθεραπευτές κι εκείνοι που εξειδικεύονται στα φαρμακευτικά βότανα, εργάζονται μαζί. Η κοινότητα τους συντηρεί κατά τον ίδιο τρόπο που συντηρεί τις αρχές τους.
Η πολιτική νοοτροπία, η οποία έχει τις ρίζες της στις οικογενειακές σχέσεις και το εθιμοτυπικό άγραφο δίκαιο, διεισδύει σε όλη την «κοινωνία» των Ζαπατίστας. Οι άντρες συνεργάζονται στις οικιακές εργασίες, φροντίζουν τα παιδιά, όταν οι γυναίκες αφήνουν την κοινότητα για να επιτελέσουν το έργο τους στις διοικητικές αρχές. Οι σχέσεις πατέρα - γιου π.χ. είναι στοργικές και πλήρεις σεβασμού, στα πλαίσια ενός γενικότερου κλίματος αρμονίας και καλής διάθεσης. Μεγάλη πλειονότητα των Ζαπατίστας είναι νέοι ή πολύ νέοι, και υπάρχουν τόσες γυναίκες όσοι και άντρες.
«Εκείνοι που κυβερνούν, υπακούν». Αυτό το σύνθημα των Ζαπατίστας αποτελεί ένα από τα κλειδιά για τη νέα πολιτική νοοτροπία που αναπτύσσεται σε ολόκληρη τη Ν.Αμερική. Είκοσι χρόνια μετά την εξέγερση του 1994, το πρόταγμα τους για την αυτονομία και την οριζοντιότητα, έχει φτάσει να καθορίζει έναν κύκλο αγώνων σε ολόκληρη την ήπειρο.
Όπως λέει ο Ζιμπέκι: Ο ζαπατισμός ήταν μέρος ενός κύματος στη δεκαετία του 1990 και έγινε μία από τις αναπόφευκτες αναφορές της αντίστασης στη Λατινική Αμερική, ακόμη και μεταξύ εκείνων που δεν συμμερίζονται τις προτάσεις και τις μορφές δράσης τους… Μια ανασκόπηση ορισμένων σημαντικών δράσεων: ο αγώνας των πικετέρο (piquetero) στην Αργεντινή (1997-2002), οι ιθαγενικές και λαϊκές εξεγέρσεις στον Ισημερινό, οι κινητοποιήσεις στο Περού που ανάγκασαν σε παραίτηση τον Φουχιμόρι (Fujimori), και ο Μάρτιος της Παραγουάης, το 1999, που οδήγησε τον Λίνο Οβιέδο (Lino Oviedo) στην εξορία μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα.
Κατά την επόμενη δεκαετία είχαμε την τρομερή αντίδραση του λαού της Βενεζουέλας στο δεξιό πραξικόπημα του 2002, τους τρεις “πολέμους” της Βολιβίας μεταξύ 2000 και 2005 (ένας για το νερό και δύο για το φυσικό αέριο) που διέγραψαν τη νεοφιλελεύθερη δεξιά από τον πολιτικό χάρτη, τον εντυπωσιακό αγώνα των Ινδιάνων του Αμαζονίου στο Περού, το 2009, την αντίσταση κοινοτήτων της Γουατεμάλας στην εξόρυξη, την κομμούνα της Οαχάκα, το 2006, καθώς και την κινητοποίηση των χωρικών της Παραγουάης, το 2002, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.
Τα τελευταία τρία χρόνια, ένα νέο στρώμα προστέθηκε που θα μπορούσε να υποδηλώσει ένα νέο κύκλο αγώνων, συμπεριλαμβανομένων της κινητοποίησης των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Χιλή, της κοινοτικής αντίστασης στα ορυχεία Κόνγκα (Conga) στο βόρειο Περού, της αυξανόμενης αντίστασης στις εξορύξεις και στη Μοσάντο (Monsanto) στην Αργεντινή, της υπεράσπισης των εδαφών των αυτοχθόνων (Territorio Indígena y Parque Nacional Isiboro Sécure) στη Βολιβία, και της αντίστασης στο φράγμα Μπέλο Μόντε (Belo Monte) στη Βραζιλία.
Το 2013 είχαμε την αγροτική απεργία στην Κολομβία η οποία συνένωσε όλους τους αγροτικούς τομείς (γεωργούς, ιθαγενείς και εργάτες ζαχαροκάλαμου) ενάντια στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και τις κινητοποιήσεις του Ιουνίου στη Βραζιλία ενάντια την άγρια απόσπαση εργασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Αυτή η σειρά κινητοποιήσεων που έχουν βλαστήσει σε όλη τη Λατινική Αμερική τις τελευταίες δύο δεκαετίες δείχνει ότι τα κινήματα βάσης είναι ζωντανά σε ολόκληρη την περιοχή. Πολλά από αυτά είναι φορείς μιας νέας πολιτικής κουλτούρας και μια νέας μορφής πολιτικής οργάνωσης, οι οποίες αντανακλώνται με πολλούς τρόπους και είναι διαφορετικές από αυτό που ξέραμε τη δεκαετία του 1960 και του 1970.
Μερικά από τα κινήματα, από τους μαθητές της Χιλής και τις κοινότητες των Ζαπατίστας, έως τους Φύλακες των Λιμνών Κόνγκα (Conga), το κίνημα των οικιστών στη Βενεζουέλα και το κίνημα για ελεύθερη μετακίνηση (Movimento Livre Passe - MPT) στη Βραζιλία, εμφανίζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που αξίζει να σημειωθούν.
Το πρώτο είναι η μαζική και εξαιρετική συμμετοχή νέων και γυναικών. Ως ευάλωτα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η παρουσία τους αναζωογονεί τους αντικαπιταλιστικούς αγώνες, επειδή μπορούν να συμμετάσχουν άμεσα στο κίνημα. Σε τελική ανάλυση, αυτοί είναι -όσοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν- που δίνουν στα κινήματα αδιάλλακτο ριζοσπαστικό χαρακτήρα.
Δεύτερον, μια μοναδική πολιτική κουλτούρα κερδίζει έδαφος, την οποία οι Ζαπατίστας έχουν συνοψίσει στην έκφραση “κυβερνούμε υπακούοντας” (mandar obedeciendo). Όσοι ενδιαφέρονται για τις λίμνες στο Περού -οι διάδοχοι των αγροτικών περιπολιών (rondas campesinas)- υπακούν στις κοινότητές τους. Οι νεαροί ακτιβιστές του MPL στη Βραζιλία παίρνουν αποφάσεις με συναίνεση, προκειμένου να αποφευχθεί η παγίωση μιας πλειοψηφίας, και απορρίπτουν ρητά τα “αυτοκίνητα με μεγάφωνο” που χρησιμοποιούν οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες για να ελέγξουν τις πορείες τους.
Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό αυτών των κινημάτων είναι το πρόταγμα της αυτονομίας και οριζοντιότητας, λέξεις που άρχισαν να χρησιμοποιούνται μόλις πριν 20 χρόνια, αλλά οι οποίες έχουν ήδη ενσωματωθεί πλήρως στην πολιτική γλώσσα όσων συμμετέχουν σε διάφορους αγώνες. Ακτιβιστές υποστηρίζουν την αυτονομία από το κράτος και τα πολιτικά κόμματα, καθώς και την οριζοντιότητα - τη συλλογική ηγεσία του κινήματος και όχι κάποιου ατόμου. Για παράδειγμα, τα μέλη της Συντονιστικής Συνέλευσης των Μαθητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ACES, τα αρχικά της στα ισπανικά) της Χιλής λειτουργούν οριζόντια, με συλλογική ηγεσία και συνέλευση.
Το τέταρτο χαρακτηριστικό είναι η υπεροχή των ροών επί των δομών. Η οργάνωση προσαρμόζεται και υπάγεται στο κίνημα˙ δεν έχει παγώσει σε μια δομή που διέπει τη συλλογικότητα με τα δικά της ξεχωριστά συμφέροντα. Οι συλλογικότητες που αγωνίζονται είναι παρόμοιες με κοινότητες αντίστασης, στις οποίες όλοι μοιράζονται παρόμοιους κινδύνους και όπου ο καταμερισμός της εργασίας ρυθμίζεται σύμφωνα με τους στόχους που η ομάδα θέτει σε κάθε δεδομένη στιγμή.
Σε αυτό το νέο επίπεδο οργάνωσης, είναι δύσκολο να διακρίνεις ποιοι είναι οι ηγέτες - όχι επειδή δεν υπάρχουν ομιλητές και εκπρόσωποι, αλλά μάλλον επειδή η διαφορά μεταξύ ηγετών και οπαδών μειώνεται καθώς η συλλογική ηγεσία των κάτω αυξάνεται. Αυτή είναι ίσως μία από τις πιο σημαντικές πτυχές της νέας πολιτικής κουλτούρας που έχει επεκταθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών.
Τέλος, ο ζαπατισμός είναι μια πολιτική και ηθική αναφορά – όχι τόσο δείχνοντας μια κατεύθυνση για αυτά τα κινήματα, αλλά μάλλον χρησιμεύοντας ως ένα παράδειγμα από το οποίο αντλούν έμπνευση. “Πολλαπλοί διάλογοι λαμβάνουν χώρα μεταξύ των ποικίλων κινημάτων της Λατινικής Αμερικής, όχι με το ύφος των επίσημων και δομημένων συναντήσεων, αλλά ως άμεση ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών μεταξύ των δικτύων των ακτιβιστών: ακριβώς το είδος της ανταλλαγής που χρειαζόμαστε προκειμένου να ενισχυθεί ο αγώνας μας ενάντια το σύστημα.”
Οι ελίτ και εκείνα τα μεσοστρώματα της λατινικής Αμερικής, όσα δεν έχουν ακόμα αποφασίσει ότι ανήκουν στους «από κάτω» της περιοχής, αντιδρούν σε αυτήν την κατεύθυνση αλλαγής του συστήματος και για ένα διάστημα ακόμα –σε εκλογικό επίπεδο-θα επαναφέρουν στην εξουσία κυβερνήσεις και κόμματα που τους υπόσχονται ίδιας μορφής καπιταλιστική ανάπτυξη και το ίδιο αδιέξοδο καταναλωτικό δυτικό μοντέλο. Ανεξάρτητα όμως από τις εξελίξεις σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί «από τα κάτω» μεταξύ των πολυποίκιλων –κοινοτικής μορφής επί το πλείστον-ιθαγενικών κινημάτων στην περιοχή, δε μπορούν παρά αλλάξουν στο τέλος και τις κυρίαρχες δομές εξουσίας, υπέρ των κοινοτικών δομών και της δημοκρατικής αυτονομίας στο πολιτικό επίπεδο.

tvxs

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Περικοπές...



Του Θανάση Καρτερού
Πολλά πράγματα που σε κολάζουν λέγονται αυτές τις άγιες μέρες, από πολλές πλευρές. Από τους υποψήφιους αρχηγούς της Ν.Δ., ας πούμε, που αν και βρίσκονται σε ρητορική ύφεση, εξακολουθούν να ανταγωνίζονται ποιος είναι ο καλύτερος αντι-Τσίπρας. Ή από τον Καμμένο που ντύνει γυναίκες στο χακί. Ή από το ΠΑΣΟΚ, που αφού έκοψε, μόνο του ή με παρέα, άπειρες φορές τις συντάξεις, τώρα απαιτεί να μη δεχτεί η κυβέρνηση καμιά μείωσή τους. Και να δεχτεί μόνο τις σωτήριες προτάσεις της Φώφης, η οποία δεν πρόκειται να προσυπογράψει άλλη μείωση συντάξεων. Α-πα-πα. Πιάστηκε το χέρι της γυναίκας να προσυπογράφει τις ένδεκα προηγούμενες...
Έχουμε όμως και από κυβερνητικής πλευράς -εκεί που λες δόξα τω Θεώ...- δηλώσεις, που ανοίγουν τους πολιτικούς, τους ιδεολογικούς, μην πω και τους ιστορικούς μας ορίζοντες. Μας πληροφόρησε, για παράδειγμα, σύντροφος υπουργός ότι ο Λεβέντης «έδινε 30 με 35 χρόνια μάχη, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων...». Κι αυτό όχι για οποιονδήποτε λεβέντη από τους άφθονους που διαθέτει το έθνος, αλλά για τον Λεβέντη της Ένωσης Κεντρώων. Του οποίου τις μάχες θα πρέπει να δούμε τώρα με άλλο μάτι. Γιατί, όπως φιλοφρόνως προκύπτει από την φιλόφρονα δήλωση, έχει ο καιρός γυρίσματα...
Δεν αρκέστηκε σ' αυτό όμως. Αφού επανέλαβε ότι η κυβέρνηση εγγυάται τις κύριες συντάξεις και δίνει μάχη για τις επικουρικές, έσπευσε να ανακοινώσει και το αποτέλεσμα της μάχης, που βρίσκεται σε εξέλιξη: Μείωση στις επικουρικές 15%, άντε 20%! Σε απλά ελληνικά δηλαδή, έσπευσε να ανακοινώσει -ποσοστικοποιημένα!- το μέγεθος της υποχώρησης. Γιατί; Γιατί του είπε ο Τσίπρας να το πει, και να μας προετοιμάσει; Γιατί κάτι ξέρει που δεν ξέρουμε; Γιατί έτσι υπολόγισε, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τους υπολογισμούς του Ρομπόλη; Ή για να δείξει ότι για κάποιους στην κυβέρνηση ισχύει πως πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι;
Διαλέγετε και παίρνετε. Επ' ευκαιρία όμως, κάτι τελευταίο. Αν ορισμένοι στην κυβέρνηση έχουν την άποψη ότι μερικά κατοστάρικα τον χρόνο από την περικοπή των επικουρικών δεν είναι σπουδαίο πράγμα για τους συνταξιούχους, τις οικογένειές τους και την κοινωνία, κάνουν λάθος. Που θα το πληρώσουν με ανάλογη περικοπή αξιοπιστίας. Υπολογίζω -γιατί όχι κι εγώ;- γύρω στο 15% με 20%..

avgi.

Συντριπτικό OXI στο ξεπούλημα των αεροδρομίων από τα Ιόνια Nησιά


P1010353

«Μια ακόμη μάχη στο σκηνικό του πολέμου για την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας δόθηκε με επιτυχία» δήλωσε ο Περιφερειάρχης. 
76% είπαν ναι στην πρόταση της ΠΙΝ, στο δημοψήφισμα.

Τα αποτελέσματα του ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, που διεξήχθη στα Ιόνια Νησιά το τελευταίο 20ήμερο, ανακοίνωσε σήμερα σε συνέντευξη τύπου ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων Θεόδωρος Γαλιατσάτος.
Βάσει των αποτελεσμάτων ψήφισαν 6.426 πολίτες των Ιονίων Νήσων, εκ των οποίων “ΝΑΙ” στην πρόταση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων ενάντια στην παραχώρηση των αεροδρομίων στην κοινοπραξία Fraport – Κοπελούζος ψήφισαν 4.887 (ποσοστό 76,05%) και “ΟΧΙ” ψήφισαν 1.539 πολίτες (ποσοστό 23,95%).

Τι δήλωσε ο Θόδωρος
Την ικανοποίησή του εξέφρασε ο Περιφερειάρχης Θεόδωρος Γαλιατσάτος, ο οποίος δήλωσε:
“Διαθέτουμε πλέον την πιο αξιόπιστη καταγραφή της άποψης των πολιτών. Δεν υπάρχει άλλη, ούτε εδώ ούτε σε όλη την Ελλάδα. Και η άποψη αυτή έχει άρνηση και θέσεις: αρνείται την ιδιωτικοποίηση, προκρίνει το δημόσιο χαρακτήρα της λειτουργίας των αεροδρομίων με συμμετοχή της αυτοδιοίκησης και των παραγωγικών φορέων.
Συγχαρητήρια στους συμπολίτες και τις συμπολίτισσες που πήραν μέρος στη διαδικασία. Έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στο μεγάλο βήμα δημοκρατίας και συλλογικότητας που πραγματοποίησε η ΠΙΝ, εξαγγέλλοντας και υλοποιώντας το ηλεκτρονικό δημοψήφισμα. Αψήφησαν το “πυρ ομαδόν” που εκτοξεύθηκε από όσες πλευρές είτε τοπικά είτε πανελλαδικά είχαν συμφέρον να μην εκφρασθεί η φωνή του λαού.
Το μήνυμα που αναδύεται είναι: σεβασμός στους πολίτες και τη γνώμη τους για κάθε σοβαρό θέμα που επηρεάζει τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους και της χώρας.
Η πολιτεία οφείλει να εμπιστευθεί την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και να προχωρήσει στη νομοθέτηση της δυνατότητάς τους να διεξάγουν τοπικά δημοψηφίσματα.
Μια ακόμη μάχη στο σκηνικό του πολέμου για την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας δόθηκε με επιτυχία. Προχωρούμε με δύναμη για την επόμενη μέρα, την επόμενη μάχη.
8/1/2016 είναι η εκδίκαση της προσφυγής μας εναντίον της ιδιωτικοποίησης ενώπιον του ΣτΕ. Η Περιφέρεια θα είναι κλειστή. Εμείς θα είμαστε εκεί για την υπεράσπιση του δικαίου, της αλήθειας, του λαϊκού και εθνικού συμφέροντος.
Καλούμε κάθε φορέα αυτοδιοικητικό και παραγωγικό ή συνδικαλιστικό, κάθε επιτροπή αγώνα, να συμπαρασταθεί με οποιοδήποτε τρόπο κρίνει πρόσφορο (φυσική παρουσία, ψήφισμα, δημοσίευση).
Απευθύνουμε δημόσια πρόσκληση και στην Κοινή Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση των 14 αεροδρομίων να κινητοποιήσει τα μέλη της, στις 8/1/2016.”
Στη συνέντευξη τύπου παραβρέθηκαν ακόμη οι Αντιπεριφερειάρχες Κέρκυρας Νικολέτα Πανδή, Τουρισμού Σπύρος Γαλιατσάτος και Κοινωνικής Πολιτικής Αλέκος Μιχαλάς.

CORFUPRESS

Με ΠΝΠ πέρασε σχεδόν όλο το Παράλληλο Πρόγραμμα


Με ΠΝΠ πέρασε σχεδόν όλο το Παράλληλο Πρόγραμμα

Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου πέρασε το Παράλληλο Πρόγραμμα 
Με μία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και χωρίς να έρθει καν στην βουλή αποτελούν νόμο του κράτους διατάξεις του Παράλληλου Προγράμματος που στην ουσία είχε παγώσει με απαίτηση των δανειστών. Άγνωστο μέχρι στιγμής παραμένει εάν η ΠΝΠ έχει την συναίνεση των δανειστών
Στην ΠΝΠ προβλέπεται η επέκταση του προγράμματος για την Ανθρωπιστική Κρίση διατάξεις για το προσφυγικό αλλά και μία σειρά διατάξεων που περιλάμβανε το νομοσχέδιο για το Παράλληλο πρόγραμμα της Κυβέρνησης
Όλες οι διατάξεις την Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που περιλαμβάνει αρκετές απο το Παράλληλο Πρόγραμμα:
Άρθρο 1 Ρύθμιση ζητημάτων ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. 1.    Η παρ. 11 του άρθρου 34 του ν. 4052/2012 (Α'41) καταργείται. 2.    Το ανεξόφλητο κεφάλαιο και η εξυπηρέτηση των μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2016 υπολοίπων των δανειακών συμβάσεων που έχει συνάψει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.) με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, αναλαμβάνονται από το Ελληνικό Δημόσιο. Από την ημερομηνία αυτή το Ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει, ως πρωτοφειλέτης, την καταβολή των τοκοχρεωλυτικών δόσεων, συμπεριλαμβανομένων και των τόκων της τρέχουσας, κατά την ως άνω ημερομη¬νία, τοκοφόρου περιόδου, όπως αυτές προβλέπονται από τις οικείες δανειακές συμβάσεις και διαδέχεται το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. σε όλες τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που προβλέπονται από αυτές. Από την ίδια ημερομηνία, τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν κατά του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. ανεξόφλητες δανειακές απαιτήσεις τις διαγράφουν και τις μετατρέπουν σε απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου. 3.    Οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις των δανειακών συμ-βάσεων της προηγούμενης παραγράφου που έχουν υπογραφεί μεταξύ του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. και των τραπεζών ΕΘΝΙΚΗ και ΑΤΤΙΚΗΣ με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αυτές θα διαμορφωθούν την 01/01/2016, εξυπηρετούνται από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημο-σίου Χρέους (Ο.Δ.ΔΗ.Χ.). 4.    Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορί-ζεται το ύψος του ανεξόφλητου κεφαλαίου κάθε δανει-ακής σύμβασης, οι λοιπές υποχρεώσεις που προκύπτουν από την εφαρμογή των όρων των συμβάσεων και οι λοιποί όροι εξυπηρέτησης, όπως περιγράφονται στις αναλαμβανόμενες συμβάσεις. 5.    Όπου στις ανωτέρω συμβάσεις προβλέπεται προ-σαύξηση του επιτοκίου με την εισφορά του ν. 128/1975 (Λ' 178), η προσαύξηση αυτή δεν ισχύει. 6.    Το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξάνεται ισόπο¬σα με το κεφάλαιο που θα προσδιοριστεί με την έκδοση της απόφασης του Υπουργού Οικονομικών της παρ. 4. 7.    Οι φάκελοι των ανωτέρω δανειακών συμβάσεων παραδίδονται από τους αρμόδιους φορείς που τις κα-τέχουν στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ο οποίος αναλαμβάνει την υποχρέωση να τις εξυπηρετεί μέχρι τη λήξη τους με τους όρους που αναφέρονται σε αυτές και σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργού Οι-κονομικών της παρ. 4. Οι εν λόγω δανειακές συμβάσεις περιγράφονται στον κατωτέρω πίνακα:   Η χρονική ισχύς των εγγυήσεων που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 της από 14/09/2011 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.4031/2011 (Α' 256), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, παρατείνεται έως τις 30 Ιουνίου 2017.
Άρθρο 3 Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 2920/2001 (Α' 131) μετά τις λέξεις «σε διαχειριστικό έλεγχο» διαγράφεται η λέξη «αποκλειστικά».
Άρθρο 4 Δαπάνες μετακινήσεων υπαλλήλων και μισθωμάτων Ελληνικού Δημοσίου Δαπάνες μετακινήσεων υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες διενεργήθηκαν κατά το έτος 2015 και αφορούν υπαλλήλους οι οποίοι κατ' εντολή της Υπηρεσίας μετακινήθηκαν έκτακτα στο εξωτερικό ή παρατάθηκε η παραμονή τους στο εξωτερικό εντός του έτους 2015, δύνανται να πληρωθούν σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού τρέχοντος ή/και του επόμενου οικονομικού έτους του Υπουργείου Οικονομι-κών κατά παρέκκλιση των περί αναλήψεων υποχρεώσε¬ων διατάξεων, τηρουμένων των λοιπών προϋποθέσεων νομιμότητας και κανονικότητας αυτών. Άρθρο 5 Παράταση λειτουργίας ΚΗΦΗ και Κέντρων Ρομά 1.    Η διάρκεια παροχής των υπηρεσιών των «Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων» (ΚΗΦΗ) και των «Κέντρων Στήριξης Ρομά και Ευπαθών Ομάδων» των φορέων των ΟΤΑ, καθώς και των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου του απασχολούμενου προσωπικού, όπως ορίζεται στις περ. α' και β' της παρ. 3 του άρ¬θρου 14 του ν. 4312/2014, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 του ν. 4325/2015, παρατείνεται από τη λήξη της έως την ένταξη των σχετικών Πράξεων ή την υπογραφή των Συμβάσεων για τις Πράξεις αυτές ή για τη μετεξέλιξη αυτών στο πλαίσιο των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων της Προγραμματικής Περιόδου 2014-2020 του ΕΣΠΑ και πάντως όχι πέραν της 30ης Ιουνίου 2016. Κατά τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 21 του ν. 2190/1994 οι συμβάσεις του προσωπικού σε καμία περίπτωση δεν μετατρέπονται σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. 2.    Η χρηματοδότηση για την καταβολή της μισθο¬δοσίας του απασχολούμενου προσωπικού της παρ. 1 μπορεί να καλυφθεί από πόρους: 1) του άρθρου 259 του ν. 3852/2010, οι οποίοι, με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, θα απο-δίδονται απευθείας στους Δήμους όπου εφαρμόζονται τα σχετικά προγράμματα ή μέσω των οικείων ΟΤΑ σε φορείς αρμοδιότητάς τους βάσει απολογιστικών στοι¬χείων και παραστατικών, 2) από εθνικούς πόρους ή από κάθε άλλη πηγή. Το συνολικό διατιθέμενο ποσό δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία εκατομμύρια εξακόσιες εβδομήντα χιλιάδες (3.670.000) ευρώ έως την 30η Ιου¬νίου 2016. Ο τρόπος καταβολής της χρηματοδότησης θα οριστεί, εφόσον προκύπτει η ανάγκη, με Προγραμ¬ματική Συμφωνία μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
 Άρθρο 6 Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 4111/2013 (Α' 18) Στον τίτλο και στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 7 του ν. 4111/2013, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, μετά τις λέξεις «των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης» προστίθενται οι λέξεις «καθώς και των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών»
Άρθρο 7 Αναστολή εφαρμογής διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 43 του ν. 4042/2012 (Α' 24) Η έναρξη εφαρμογής του ειδικού τέλους ταφής που προβλέπεται στις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 43 του ν. 4042/2012 αναστέλλεται μέχρι 31.12.2016.
 Άρθρο 8 Τροποποιήσεις του νόμου 3907/2011 (Α' 7) 1. Η παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 3907/2011 αντικαθί-σταται ως εξής: «3. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρό-τησης, Οικονομικών, Εξωτερικών, Εργασίας, Κοινωνι¬κής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Υγείας και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ρυθμίζονται οι διαδικασίες υποδοχής αιτούντων διεθνή προστασία, οι διαδικασίες υποβολής και εξέτασης αιτημάτων διε¬θνούς προστασίας και αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα ή χορήγησης του καθεστώτος δικαιούχου επικουρικής προστασίας ή ανθρωπιστικού καθεστώτος και το περιεχόμενο των καθεστώτων αυτών. Με όμοιο διάταγμα ρυθμίζεται η διαδικασία εξέτασης των αιτημά-των διεθνούς προστασίας ή προσφυγών που εκκρεμούν κατά την έναρξη λειτουργίας της Υπηρεσίας Ασύλου και της Αρχής Προσφυγών. Με προεδρικό διάταγμα, που εκ-δίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ρυθμίζο-νται ζητήματα που αφορούν την πρόσβαση στην αγο¬ρά εργασίας, καθώς και τις ειδικότερες προϋποθέσεις απασχόλησης των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, των αιτούντων διεθνή προστασία και των δικαιούχων καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, στους οποίους το καθεστώς αυτό έχει χορηγηθεί σύφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 του Π.δ. 114/2010 (Α'195), της παρ. 1 του άρθρου 8 του Π.δ. 61/1999 (Α' 63) ή της παρ. 4 του άρθρου 25 του ν. 1975/1991 (Α' 184). Με την παρούσα καταργείται η παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 1975/1991, καθώς και κάθε γενική ή ειδική διάταξη αντί-θετη προς το περιεχόμενο της παρούσας ή ρυθμίζουσα με διαφορετικό τρόπο τα ίδια θέματα». 2.    Στο άρθρο 5 του ν. 3907/2011, προστίθεται παρ. 8 ως εξής: «8. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Δι-οικητικής Ανασυγκρότησης και των κατά περίπτωση αρμοδίων Υπουργών, όπου τούτο απαιτείται, ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν τη διαδικασία και τις προϋπο-θέσεις υπαγωγής αλλοδαπών και ανιθαγενών σε καθε¬στώς προσωρινής προστασίας, τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις παροχής νομικής συνδρομής σε αιτούντες διεθνή προστασία, τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις διαπίστωσης της ανηλικότητας αιτούντων διεθνή προ-στασία, καθώς και θέματα που αφορούν την εφαρμογή των διατάξεων των προεδρικών διαταγμάτων που εκ-δίδονται κατ' εξουσιοδότηση του παρόντος άρθρου.». 3.    Στο άρθρο 5 του ν. 3907/2011, προστίθεται παρ. 10 ως εξής: «10. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοι-κητικής Ανασυγκρότησης ορίζεται ο τύπος, το περιεχό-μενο και οι προδιαγραφές του δελτίου αιτούντος διεθνή προστασία, το οποίο αποτελεί προσωρινό τίτλο και με το οποίο εφοδιάζονται οι αιτούντες διεθνή προστασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του προεδρικού διατάγμα¬τος που εκδίδεται κατ' εξουσιοδότηση της παρ. 3 του παρόντος.». 4.    Στο άρθρο 5 του ν. 3907/2011, προστίθεται παρ. 11 ως εξής: «11. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Εξωτερικών, η οποία εκδίδεται κατόπιν εισήγησης του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ασύλου, καθορίζονται οι χώρες καταγωγής που χαρακτηρίζονται ασφαλείς για τους σκοπούς της εξέτασης αιτήσεων διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.». 5.    Η Υπηρεσία Ασύλου του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ορίζεται ως αρμόδια αρχή για την υλοποίηση των Αποφάσεων (ΕΕ) του Συμβου¬λίου 2015/1523 της 14ης Σεπτεμβρίου 2015 και 2015/1601 της 22ας Σεπτεμβρίου 2015 για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας. Στο πλαίσιο των παραπάνω αποφάσεων χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρόγραμμα μετεγκατάστασης αιτούντων διεθνή προ-στασία σε χώρες κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ.), ορίζεται εκτελεστικός φορέας για συγκεκριμένες δράσεις του προγράμματος, οι οποίες θα περιγραφούν σε Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ της Υπηρεσίας Ασύλου και του Διεθνούς Οργανισμού Διεθνούς Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ.). 6.    Στο άρθρο 8 του ν. 3907/2011, προστίθενται παρ.15 και 16 ως εξής: «15. Η κάλυψη των δαπανών για τη λειτουργία των Κέντρων και Μονάδων Πρώτης Υποδοχής δύναται να γίνεται και από τον εγκεκριμένο τακτικό προϋπολογι¬σμό του φορέα 07- 450 «Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής», πέραν του προϋπολογισμού του Π.Δ.Ε. Ως λειτουργικές δαπάνες των Κέντρων και Μονάδων Πρώτης Υποδοχής νοείται και κάθε δαπάνη που αφορά τη φιλοξενία των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν στις εγκαταστά¬σεις της. Η παρούσα διάταξη έχει ισχύ από 01.01.2015. 16. Προμήθειες εγκεκριμένων προϋπολογισμών συγχρη¬ματοδοτούμενων προγραμμάτων που αφορούν τη διαχεί¬ριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών και εντάσσονται σε κατεπείγουσες δράσεις (Επείγοντα Μέ¬τρα Ευρωπαϊκών Ταμείων) ή χαρακτηρίζονται με απόφαση του αρμόδιου για τη μεταναστευτική πολιτική Υπουργού ως επείγοντα, δύναται, κατ' εξαίρεση κάθε γενικής ή ει¬δικής διάταξης, να προκηρύσσονται με βάση τα όρια των ποσών των συγκεκριμένων δράσεων και του ύψους των προϋπολογισμών τους, χωρίς να απαιτείται η ενοποίησή τους με ομοειδείς προμήθειες του τακτικού προϋπολογι¬σμού ή άλλων χρηματοδοτούμενων δράσεων.». 7. Η παρ. 5 του άρθρου 9 του ν. 3907/2011 αντικαθί-σταται ως εξής: «5. Για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας Κέντρου ή Μονάδας Πρώτης Υποδοχής ή Ανοικτής Δομής Φιλοξενίας, η διεκπεραίωση επί μέρους διαδι¬κασιών υποδοχής, εξαιρουμένων αυτών που συνιστούν άσκηση δημόσιας εξουσίας, όπως η έκδοση διοικητικών πράξεων, μπορεί να ανατίθεται για ορισμένο χρόνο, σε φορείς της κοινωνίας των πολιτών που ανταποκρίνονται σε κατάλληλες προδιαγραφές ποιότητας ή σε δημόσιους φορείς, όπως εποπτευόμενα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Η ανωτέρω ανάθεση γίνεται με σύναψη προ-γραμματικών συμβάσεων μεταξύ της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής και των ενδιαφερόμενων φορέων. Η διαδικασία, τα κριτήρια, οι ειδικότεροι όροι, το περιεχόμενο και κάθε σχετική λεπτομέρεια για την επιλογή φορέα υλοποίησης θα προσδιορίζονται σε σχετική πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος την οποία θα εκδίδει ο Διευ¬θυντής της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής. Η επιλογή του φορέα υλοποίησης θα γίνεται από Επιτροπή οριζόμενη από τον Διευθυντή της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής. Στη σύμβαση ορίζονται τουλάχιστον: α) το αντικείμενο της σύμβασης, το πρόγραμμα εκτέλεσης της μελέτης ή υπηρεσίας και η προεκτιμώμενη συνολική δαπάνη, β) τα καθήκοντα της εντολοδόχου, γ) ο τρόπος κάλυψης των αναγκαίων για την εκπλήρωση της σύμβασης δαπανών της εντολοδόχου και οι λεπτομέρειες της καταβολής τους, δ) οι ποινικές ρήτρες και άλλες συνέπειες σε βάρος της εντολοδόχου σε περίπτωση υπαίτιας πλημμελούς εκπλήρωσης της εντολής, ε) οι όροι διαπίστωσης της εκπλήρωσης των καθηκόντων της εντολοδόχου και της λήξης της εντολής, στ) ο τρόπος και οι όροι χρηματοδότησης των συμβάσεων που θα αναθέσει η εντολοδόχος αναθέτουσα Αρχή, ζ) οι όροι άσκησης του τεχνικού, οικονομικού και λογιστικού ελέγχου του κυρίου του έργου κατά τις φάσεις εκπλήρωσης της εντολής και η) οι πράξεις και ενέργειες της εντολοδόχου πριν από τις οποίες απαιτείται η προηγούμενη έγκριση του κυρίου του έργου. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών προσδιορίζονται οι ειδικότεροι όροι και προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας που πρέπει να πληρούν οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών, για την εφαρμογή των διατάξεων αυτού του άρθρου. Στην Κεντρική Υπηρεσία ιδρύεται Μητρώο τέτοιων φορέων.   Η δαπάνη της ανάθεσης μπορεί να καλύπτεται από εθνικούς, συγχρηματοδοτούμενους πόρους ή ιδίους πό-ρους των φορέων αυτών.». 8.    Η περ. κδ' της παρ. 1 του άρθρου 4 της 33/2006 ΠΥΣ (Α' 280) όπως ισχύει αντικαθίσταται ως εξής: «κδ) οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου ή μί-σθωσης έργου για τις ανάγκες υλοποίησης των Ευρω-παϊκών Προγραμμάτων Ταμείων Ασύλου, Μετανάστευ¬σης και Ένταξης, καθώς και του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας ή των Προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς ή διεθνείς πόρους ή ιδιωτικά κονδύλια.». 9.    Στο τέλος του άρθρου 25 του ν. 4024/2011 (Α' 226) προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Οι τακτικές αποδοχές των υπαλλήλων, που αποσπώνται στην Υπηρεσία Ασύλου και στην Αρχή Προσφυγών του ν. 3907/2011, βαρύνουν τον προϋπολογισμό του Υπουργείου, της Υπηρεσίας ή του Φορέα, στον οποίο ανήκει ο αποσπώμενος υπάλληλος.». Άρθρο 9 Παράταση της Προσωρινής Άδειας Λειτουργίας των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ Α.Ε. Το άρθρο 24 του ν. 3377/2005 (Α' 202), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 55 του ν. 4223/2013 (Α' 287), αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 24 1.    Η ισχύς της Προσωρινής Ενιαίας Άδειας Λειτουργίας που χορηγήθηκε σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 2941/2001 (Α' 201) στις Μονάδες της ΔΕΗ Α.Ε. οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 42 του ν. 2773/1999 (Α' 286) και περιλαμβάνονται στην Ενιαία Άδεια Παραγωγής της ΔΕΗ Α.Ε., όπως αυτή ισχύει έως 31.12.2015, παρατείνεται μέχρι την 31.12.2017. Τα αναφερόμενα στην παράγραφο αυτή εφαρμόζονται και σε όσες από τις παραπάνω Μονάδες της ΔΕΗ Α.Ε. έχουν μεταβιβαστεί στην εταιρεία "ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε.". 2.    Στις Μονάδες των ΔΕΗ Α.Ε. και ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε. στις οποίες η αρχική Άδεια Παραγωγής έχει εκδοθεί από την 24.01.2002 μέχρι την ημερομηνία έκδοσης του παρόντος νόμου και βρίσκονται σε λειτουργία μέχρι την έκδοση του παρόντος νόμου, χορηγείται μέχρι την 31.12.2017 Προσωρινή Άδεια Λειτουργίας, κατά την έννοια της παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 2941/2001. 3.    Οι Μονάδες Παραγωγής της ΔΕΗ Α.Ε σε μικρά απ-μονωμένα συστήματα και απομονωμένα μικροδίκτυα, όπως ορίζονται στο άρθρο 2, σημεία 26 και 27 της Οδηγίας 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, που θα ενταχθούν για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών, μέχρι την 31.12.2017 καλύπτονται από την Προσωρινή Ενιαία Άδεια Λειτουργίας. 4.    Η ΔΕΗ Α.Ε. και η ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε. οφείλουν να καταθέσουν για όλες τις μονάδες που διέπονται από ειδικό καθεστώς Προσωρινής Ενιαίας Άδειας Λειτουργίας, σχετικές αιτήσεις συνοδευόμενες από πλήρεις φακέλους δικαιολογητικών, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, έως την 31.03.2017. 5.    Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τις Μονάδες των ΔΕΗ Α.Ε. και ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε. για τις οποίες έχει ήδη χορηγηθεί ξεχωριστή Άδεια Λειτουργίας». Άρθρο 10 Διαδικασία Σύναψης Συμβάσεων Μίσθωσης/Ναύλωσης Πλωτών Μέσων 1.    Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προκηρύσσεται μειοδοτικός διαγωνισμός για τη σύναψη συμβάσεων μίσθωσης/ναύλωσης πλωτών μέσων ορισμένου χρόνου, για την αντιμετώπιση αναγκών σίτισης, διαμονής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και μεταφοράς μεταναστών, με ιδιώτες φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Η προκήρυξη του προηγούμενου εδαφίου περιλαμβάνει όλα τα ουσιώδη στοιχεία που ορίζουν οι κείμενες διατάξεις για τις προσφορές στους δημόσιους διαγωνισμούς και αναρτάται στην οικεία ιστοσελίδα του Υπουργείου στο Διαδίκτυο και δημοσιεύεται σε περίληψη, που περιλαμβάνει τα ουσιώδη αυτής στοιχεία, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και σε μία τουλάχιστον ημερήσια εφημερίδα πανελλήνιας κυκλοφορίας. Οι όροι της προκήρυξης αποτελούν και όρους της σύμβασης, η οποία υπογράφεται μεταξύ του Υπουργού και του ιδιώτη φυσικού ή νομικού προσώπου, καθορίζουν τον τρόπο σύναψης αυτής, καθώς και το ειδικό νομικό πλαίσιο υλοποίησης της και ρυθμίζουν κάθε άλλη λεπτομέρεια που αφορά στην παροχή των υπηρεσιών αυτών. Στην ανωτέρω προκήρυξη αναφέρονται υποχρεωτικά η προθεσμία υποβολής προσφορών, η διαδικασία, το όργανο και τα κριτήρια επιλογής των ενδιαφερομένων, τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά του πλοίου ή των πλοίων, τυχόν υποχρεώσεις για παροχή συμπληρωματικών υπηρεσιών μεταφοράς, ο χρόνος διάρκειας της σύμβασης, τα δικαιώματα, οι υποχρεώσεις, οι όροι που εξασφαλίζουν την προσήκουσα εκτέλεση της ναύλωσης και την ασφάλεια μεταφοράς, οι περιπτώσεις μεταβολής των όρων της σύμβασης, η εγγυητική επιστολή, οι λόγοι μερικής ή ολικής κατάπτωσης αυτής, η σταδιακή κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της σύμβασης απόδοσή της στον εγγυητή, οι κυρώσεις για τις παραβάσεις των υποχρεώσεων του αναδόχου και τα αφορώντα το ναύλο. 2.    Στον ιδιώτη, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στον οποίο έγινε η κατακύρωση του διαγωνισμού, αποστέλλεται σχετική ανακοίνωση. Με την επιφύλαξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010 (Α' 173) η σύμβαση θεωρείται συναφθείσα με την ανακοίνωση της κατακύρωσης, περαιτέρω, όμως, τελεί υπό την αίρεση της θετικής περάτωσης του προβλεπόμενου στην παρ. 7 του άρθρου 19 του Π.δ. 774/1980 (Α' 189) προ συμβατικού ελέγχου νομιμότητας από το Ελεγκτικό Συνέδριο και την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας υποβολής αίτησης ανάκλησης ή την έκδοση απόφασης επί της αίτησης ανάκλησης. Ο ιδιώτης στον οποίο κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού είναι υποχρεωμένος να προσέλθει για την υπογραφή της σύμβασης μέσα στο χρόνο που ορίζεται στην ανακοίνωση της κατακύρωσης ή σε ξεχωριστό έγγραφο που αποστέλλεται σε αυτόν, με την προϋπόθεση της κατάθεσης της σχετικής εγγυητικής επιστολής καλής εκτέλεσης. Το έγγραφο της σύμβασης έχει αποδεικτικό μόνο χαρακτήρα. Αν τα δικαιολογητικά ή ορισμένα από αυτά, τα οποία είχαν υποβληθεί για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό έχουν λήξει κατά το χρόνο της κατακύρωσης, ο ιδιώτης, ύστερα από σχετική πρόσκληση της αρμόδιας υπηρεσίας, υποχρεούται να προσκομίσει πριν από την κατακύρωση νέα δικαιολογητικά, τα οποία να είναι σε ισχύ κατά το χρόνο της κατακύρωσης.   3.    Για το χρονικό διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας του διαγωνισμού (αρχικού ή και επαναληπτικών) και την υπογραφή του εγγράφου της σχετικής σύμ-βασης, ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ή εξουσιοδοτημένο από αυτόν όργανο μπορεί να συνάπτει συμβάσεις μίσθωσης/ναύλωσης πλωτών μέσων, ορισμέ¬νου χρόνου, για την αντιμετώπιση αναγκών σίτισης, δια¬μονής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και μεταφοράς μεταναστών, με ιδιώτες φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Οι συμβάσεις αυτές συνάπτονται κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης σχετικής με την κατάρτιση ανάλογων συμβάσεων και βαρύνουν τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Στην περίπτωση αυτή, ο έλεγχος νομιμότητας από το Ελεγκτικό Συνέδριο ενεργείται κατά τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου έκτου του ν. 3755/2009 (Α' 52). Αν ο έλεγχος αποβεί αρνητικός και η σύμβαση θεωρηθεί μη συναφθείσα, καταβάλλεται στον ανάδοχο ο αναλογούν ναύλος για το χρονικό διάστημα μέχρι τη γνωστοποί¬ηση στο Υπουργείο της πράξης του Κλιμακίου ή της απόφασης του Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κατά περίπτωση, ως εάν η σύμβαση είχε συναφθεί μέχρι τότε εγκύρως, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις. Η ισχύς των διατάξεων της παρούσας παραγράφου αρχίζει από 23.12.2015. 4.    Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, οι συμβάσεις των παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου που συνάπτονται μετά από διενέργεια μειοδοτικού διαγωνισμού, μπορεί να παρατείνονται, πριν από τη λήξη τους, με τους ίδιους όρους είτε εφάπαξ είτε αλλεπάλληλα, για χρονικό διάστημα μέχρι και τέσσερις (4) μήνες συνολικά. 5.    Σε περίπτωση μη προσήκουσας εκτέλεσης των συμβατικών υποχρεώσεων του αναδόχου, αν κρίνεται απολύτως αναγκαίο, για την αντιμετώπιση μαζικής εισόδου μεταναστών, ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής μπορεί, ακόμα και πριν από την κήρυξη του αναδόχου εκπτώτου, να συνάπτει συμβάσεις μίσθωσης/ ναύλωσης πλωτών μέσων ορισμένου χρόνου για την αντιμετώπιση αναγκών σίτισης, διαμονής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και μεταφοράς μεταναστών, χωρίς την τήρηση διαγωνιστικής διαδικασίας και κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη έναντι ναύλου. Το ύψος του ναύλου είναι αυτό της αρχικής σύμβασης που συνήφθη κατόπιν μειοδοτικού διαγωνισμού. Η διάρκεια της σύμβασης σε αυτή την περίπτωση ορίζεται το αργότερο μέχρι την σύναψη νέας αντίστοιχης σύμβασης μετά από διενέργεια μειοδοτικού διαγωνισμού και πάντως σε καμία περίπτωση δεν υπερβαίνει τους δώδεκα (12) μήνες από την υπογραφή της. 6.    Στις συμβάσεις του παρόντος άρθρου, οι διατάξεις του Π.δ. 118/2007 (Α' 150), όπως ισχύει, εφαρμόζονται συμπληρωματικά και μόνο για τα θέματα που δεν ρυθ-μίζονται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, τους όρους της πρόσκλησης ή της προκήρυξης, κατά περί-πτωση, και τους όρους της σύμβασης.
Άρθρο 11 Ανανέωση Συμβάσεων μίσθωσης/ ναύλωσης πλωτών μέσων Συμβάσεις μίσθωσης/ναύλωσης πλωτών μέσων, ορισμένου χρόνου, οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με την από 22 Αυγούστου 2015 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «Επείγουσες ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που έχει δημιουργηθεί σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου λόγω της αιφνίδιας, απρόβλεπτης και μαζικής εισόδου μεγάλου αριθμού μεταναστών» (Α' 101), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 8 του ν. 4350/2015 (Α' 161) παρατείνονται αυτοδικαίως κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης μέχρι την ολοκλήρωση του μειοδοτικού διαγωνισμού του προ¬ηγούμενου άρθρου και πάντως για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των δώδεκα (12) μηνών από τη θέση σε ισχύ της παρούσας. Μετά την 1.1.2016 οι συμβάσεις αυτές βαρύνουν τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Άρθρο 12 Τροποποίηση του Κεφαλαίου Α' του ν. 2667/1998 (Α' 281) 1.    Η παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 2667/1998, αντικαθίσταται ως εξής: «1. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) είναι το ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας σε θέματα προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου». 2.    Η παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 2667/1998, αντικαθίσταται ως εξής: «2. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώ-που υπάγεται στον Πρωθυπουργό και υποστηρίζεται ως προς τη στελέχωση και την υποδομή της από τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Οι δαπάνες λειτουργίας της Επιτροπής βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι αναγκαίες πιστώσεις εγγράφονται κάθε έτος σε ιδιαίτερο φορέα και με ιδιαίτερους κωδικούς αριθμούς στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Οικονομικών. Η διάθεση των πιστώσεων γίνεται με απόφαση του Υπουρ-γού Οικονομικών και η διενέργεια των αντίστοιχων δα-πανών γίνεται από τον Πρόεδρο της Επιτροπής ως κύριο διατάκτη. Για το σκοπό αυτό, η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης παρέχει στην Επιτροπή την αναγκαία λογιστική υποστήριξη». 3.    Η παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 2667/1998 διαγράφεται. 4.    Στα στοιχεία β', γ', δ' της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998 όπου αναφέρονται οι λέξεις «εκπρόσωπο» ή «εκπροσώπους» αντικαθίστανται από τις λέξεις «πρόσωπο οριζόμενο από» ή «πρόσωπα οριζόμενα από» αντίστοιχα. 5.    Στο τέλος του στοιχείου στ' της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998, προστίθενται οι λέξεις «ή τον Αναπληρωτή του». 6.    Στην παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998 η λέξη «ορίζονται» αντικαθίσταται από τη λέξη «διορίζονται». 7.    Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998 διαγράφονται οι λέξεις «Ο Πρωθυπουργός» και αντικαθιστώνται από τις λέξεις «Ο απερχόμενος Πρόεδρος». Στο τελευταίο εδάφιο της ίδιας παραγρά¬φου, όπως τροποποιήθηκε, διαγράφονται τα στοιχεία α' και ε'. 8.    Στην παρ. 5 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998 διαγρά-φονται οι λέξεις «στη λήψη των αποφάσεων» και αντικα-θίστανται από τις λέξεις «στις εργασίες της Επιτροπής». 9.    Στην παρ. 6 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998, όπως τροποποιήθηκε, διαγράφεται το στοιχείο ε'.   10.    Η παρ. 8 του άρθρου 2 του ν. 2667/1998, διαγράφεται. 11.    Στην παρ. 7 του άρθρου 4 του ν. 2667/1998 δια-γράφονται οι λέξεις «Με απόφαση του Πρωθυπουργού» και αντικαθίστανται από τις λέξεις «Με απόφαση της Ολομέλειας καταρτίζεται ο Κανονισμός λειτουργίας της Επιτροπής, ο οποίος δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με πράξη του Προέδρου της». 12.    Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 7 του ν. 2667/1998 διαγράφεται η λέξη «εργασίας». 13.    Το στοιχείο β' της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 2667/1998 αντικαθίσταται ως εξής: «β) Η πλήρωση των θέσεων της παρ. 1 που μπορεί να γίνει και με διάθεση ή απόσπαση ή μετάταξη δημοσίων υπαλλήλων ή υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. ή εργαζομένων με σύμβαση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου στο Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ν.Π.Ι.Δ. οποιασδήποτε μορφής που τελούν υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο του Κράτους». 14.    Στην παρ. 3 του άρθρου 8 του ν. 2667/1998 διαγρά¬φονται οι λέξεις «με βαθμό Α' ή Β'». Άρθρο 13 Παρατείνεται μέχρι τις 30.09.2016 η θητεία του επι-κουρικού προσωπικού, που υπηρετεί στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας της διάταξης του άρθρου 9 του ν. 4109/2013 (Α' 16).
Άρθρο 14 Η παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4320/2015 (Α' 29) αντι-καθίσταται ως εξής: «1. Σε άτομα και οικογένειες, που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, χορηγείται για το έτος 2015 δωρεάν ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος για την κύρια κατοικία τους έως 1200 kwh ανά τετραμηνία και για περίοδο δύο τετραμηνιών, που αντιστοιχούν σε δύο εκκαθαριστικούς τετραμηνιαίους λογαριασμούς. Σε περιπτώσεις δικαιούχων, των οποίων η παροχή είχε διακοπεί έως και την 31η Ιανουαρίου 2015, η παροχή επανασυνδέεται ατελώς και χωρίς καμία επιβάρυνση, οι δε ληξιπρόθεσμες οφειλές ρυθμίζονται. Η παροχή δωρεάν ρεύματος δύναται να επεκτείνεται και σε κατανάλωση του επόμενου έτους, προκειμένου να συμπληρωθεί η περίοδος χορήγησης δύο τετραμηνιών».
 Άρθρο 15 H παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 4320/2015 αντικαθίσταται ως ακολούθως: «2. Η ως άνω παροχή αφορά σε νέες μισθώσεις ή ανανεώσεις υφισταμένων μισθώσεων με νέους όρους, που συνάπτονται μετά την έγκριση χορήγησης της πα¬ροχής, και θα δίδεται απευθείας στον εκμισθωτή του μισθίου ακινήτου. Η παροχή χορηγείται για εννέα μήνες εντός του έτους 2015 και δύναται να επεκτείνεται εντός του επόμενου έτους, προκειμένου να καλυφθεί η περίοδος χορήγησης εννέα μηνών».
Άρθρο 16 Η παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 4320/2015 αντικαθίσταται ως ακολούθως: «1. Χορηγείται για το έτος 2015 και για χρονικό διάστη¬μα εννέα μηνών επιδότηση σίτισης σε άτομα και οικογένειες, που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας».
Άρθρο 17 Στο άρθρο 3 του ν. 4320/2015 προστίθεται παρ. 4 ως εξής: «4. Η παροχή του επιδόματος σίτισης δύναται να επεκτείνεται και εντός του επόμενου έτους, προκειμένου να καλυφθεί η περίοδος χορήγησης των εννέα μηνών».
Άρθρο 18 Η παρ. 2 του άρθρου 24 του ν. 1975/1991 (Α' 184) αντικαθίσταται ως ακολούθως: «2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Υγείας εντός προθεσμίας ενός (1) έτους από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, καθορίζονται: α. η ίδρυση, η διοικητική υπαγωγή, η στελέχωση και η λειτουργία Κέντρων Προσωρινής Διαμονής των αιτούντων να αναγνωρισθούν ως πρόσφυγες αλλοδαπών, β. η διοικητική υπαγωγή, η στελέχωση και η λειτουργία του υφιστάμενου στο Λαύριο Αττικής Κέντρου Προσφύγων. Η λειτουργία του Κέντρου Λαυρίου, καθώς και νέων Κέντρων δύναται να ανατίθεται με απόφαση του Υπουργού Υγείας νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δραστηριοποιούνται σε θέματα προσφύγων, τα οποία θα αναλαμβάνουν την ευθύνη λειτουργίας με ίδιο προσωπικό, γ. οι προϋποθέσεις και η διαδικασία παροχής ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης ή οποιασδήποτε άλλης οικονομικής και κοινωνικής συν-δρομής σε άτομα, που έχουν αναγνωρισθεί από την αρμόδια Ελληνική Αρχή ως πρόσφυγες ή έχουν υποβάλει αίτηση για αναγνώριση ή τους έχει επιτραπεί η προσωρινή διαμονή, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 25 του παρόντος νόμου, προς αντιμετώπιση επειγουσών και σοβαρών καταστάσεων ανάγκης».
Άρθρο 19 Συστέγαση οινοποιείων με έτερες εγκαταστάσεις. Η παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 396/1976 (Α' 198) όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 4337/2015 (Α' 129), αντικαθίσταται ως εξής: «2.Στις περιπτώσεις συστέγασης οινοποιείων με εγκαταστάσεις παραγωγής σταφιδίνης, μαρμελάδας από ξηρή σταφίδα, ή με εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν σάκχαρη και σακχαρούχες ύλες, οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες λειτουργίας και ελέγχου, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της υποπαραγράφου Δ.6 του ν. 4336/2015 (Α' 94)»
 Άρθρο 20 Επιλεξιμότητα πρώτου αιτήματος πληρωμής στο ΠΑΑ 2007-2013 1. Η επιλεξιμότητα υποβολής αιτημάτων πρώτης πληρωμής για τα έργα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2007-2013, που εγκρίθηκαν εντός του έτους 2015, ισχύει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015, κατά παρέκκλιση των προβλεπόμενων στη σχετική νομοθεσία προθεσμιών υποβολής τους και ανεξάρτητα από το ποσοστό των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν. 2. Είναι επιλέξιμη η υποβολή ενός και μόνο τελικού αιτήματος πληρωμής που έχει υποβληθεί εντός των προβλεπόμενων στη σχετική νομοθεσία προθεσμιών ολοκλήρωσης για έργα του ΠΑΑ 2007-2013, ανεξάρτητα από τον χρόνο έγκρισής τους. 3. Με αποφάσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων χορηγούνται ατομικές ή συλλογικές παρα-τάσεις προθεσμιών υποβολής αιτημάτων πρώτης πληρω-μής ή και ολοκλήρωσης έργων του ΠΑΑ 2007-2013 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015, κατά παρέκκλιση των προβλεπόμενων στη σχετική νομοθεσία. Οι ήδη χορηγηθείσες παρατάσεις με όμοιες αποφάσεις, εξακολουθούν να ισχύουν.»
Άρθρο 21 Τροποποίηση του ν.4174/2013 (Α' 170) Στο άρθρο 58Α του ν. 4174/2013 προστίθεται παρ. 5 ως εξής: «5. Στις περιπτώσεις που επιβάλλονται τα πρόστιμα για παραβάσεις των παρ. 1, 3 ή 4 για τις οποίες συντρέχει και περίπτωση παράβασης της παρ. 2 περί υποβολής ανακριβούς ή μη υποβολής δήλωσης, τα πρόστιμα αυτά αφαιρούνται από το πρόστιμο της παρ. 2.»
Άρθρο 22 Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 4337/2015 (Α' 129) 1.    Η παρ. 9 του άρθρου 7 του ν. 4337/2015 αντικαθί-σταται από τότε που ίσχυσε ως εξής: «9. Η ισχύς των περ. α' και β' της παρ. 2 και της περ. α' της παρ. 4 του άρθρου 3 αρχίζει την 1.2.2016». 2.    Στην παρ. 7 του άρθρου 7 του ν.4337/2015 οι λέξεις «μέχρι την 1.12.2015» αντικαθίστανται με τις λέξεις «μέχρι την 1.2.2016».
Άρθρο 23 Στο άρθρο 23 του ν.4321/2015, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 15 του άρθρου 26 του ν.4325/2015 (Α' 47), η φράση «31.12.2015» αντικαθίσταται από τη φράση «31.12.2016».
Άρθρο 24 Η ισχύς της παρούσας, η οποία θα κυρωθεί νομοθετικά κατά το άρθρο 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επι-μέρους διατάξεις

www.dikaiologitika.gr

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Παπάδες και παπατζήδες



Είναι προφανές ότι οι ιδιότητες του παπά και του παπατζή δεν είναι οι ίδιες. Θεωρείται μάλιστα προσβλητικό για έναν ιερωμένο να παραλληλίσεις το έργο του με αυτό ενός παπατζή. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές όπου αυτός που θα πρέπει να προσβληθεί είναι ο παπατζής, γιατί μπορεί να είναι μικροαπατεωνάκος, αλλά ποτέ δεν διεκδικεί να υποκαταστήσει την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, ποτέ δεν ασχολείται με θέματα που δεν τον αφορούν

του Δημήτρη Σούλτα
Οι κορώνες ορισμένων ιεραρχών,με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια,δεν είναι απλώς κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα.Είναι μια συνεχής υπόμνηση του τρόπου με τον οποίον λειτουργεί η Εκκλησία στο ανώτατο επίπεδο, του πώς παρεμβαίνει στη δημόσια σφαίρα και πώς κεφαλαιοποιεί τις παρεμβάσεις της.
Οι μισανθρωπικές κορώνες του Αμβρόσιου ή του Σεραφείμ δεν είναι απλώς οι απόψεις κάποιων πολιτών. Είναι οι απόψεις υψηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων που καλούν σε άρνηση τήρησης των νόμων, ενώ παράλληλα απειλούν τους εκπροσώπους της νομοθετικής εξουσίας με «κυρώσεις». Είναι απόψεις που δεν αποδοκιμάζονται ούτε εμμέσως από την κεφαλή της Εκκλησίας, είναι απόψεις που δεν επιφέρουν καμία κύρωση στους, αμοιβόμενους από το Δημόσιο, ιεράρχες.
Είναι ένα σκηνικό «αγωνιστικού» οίστρου, που διατυπώνει μια τουλάχιστον περίεργη άποψη περί δικαιωμάτων. Είναι η λογική που θεωρεί ότι η απόδοσηκάποιουδικαιώματοςστοσύνολο ή σε μία ομάδα πολιτών, στερεί από την ίδια την Εκκλησία δικαιώματα, χωρίς ούτε μια διάταξη των νόμων να αναφέρεται σ’ αυτήν ή στην λειτουργία της.
Δεν είναι άλλωστε περίεργο κάτι τέτοιο.Η Εκκλησία της Ελλάδας εναντιώθηκε και στην θέσπιση του πολιτικού γάμου ως προαιρετικού. Εναντιώνεται τώρα στην καύση των νεκρών, χωρίς κανένας νόμος να της έχει απαγορεύει ή να έχει περιορίσει το δικαίωμα της να τελεί γάμους ή κηδείες κατά το τυπικό.
Οι ιεράρχες αυτοί, με προεξέχοντες τους Αμβρόσιο, Σεραφείμ και Άνθιμο απευθύνονται σε ένα συντηρητικό κοινό, στο οποίο επενδύουν για να συνεχίσουν να παρεμβαίνουν με ωμό τρόπο στα πολιτικά πράγματα και να διατηρούν σε καλή κατάσταση το ταμείο της «επιχείρησής» τους. Ένα διαρκές ποντάρισμα και μάλιστα ασφαλές και με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.
Είναι η λειτουργία ενός βαθέος κράτους, που έχει τη βεβαιότητα πως ό,τι κι αν πει, ό,τι κι αν κάνει, όσες απειλές κι αν εκτοξεύσει θα μείνει στο απυρόβλητο και μάλιστα θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται. Ότι θα συνεχίσει να ασκεί πολιτική, εσωτερική ή εξωτερική, να «αφορίζει» και να κατακεραυνώνει, θεωρώντας ότι ασκεί «δικαίωμα» και αναμασώντας συνεχώς και νεφελωδώς ένα ιδεολόγημα περί «διωκόμενης Εκκλησίας»
Και όλα αυτά, την ώρα που κάθε Κυριακή το κήρυγμα του Θεσσαλονίκης Άνθιμου μεταδίδεται σε απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ και αποτελεί περισσότερο πολιτική παρέμβαση, παρά κήρυγμα ιερωμένου.
Είναι η κεφαλή της Εκκλησίας που δεν διαμαρτύρεται. Εξεγείρεται. Δεν νουθετεί. Απειλεί. Δεν κάνει κριτική στο κράτος. Απαιτεί να το υποκαταστήσει. Την ίδια ώρα που θεωρεί αυτονόητη την καταβολή των μισθών των μελών, την χρηματοδότηση δράσεων της από κοινοτικά κονδύλια, την προνομιακή φορολογική της αντιμετώπιση.
Ένα παίγνιο που χρησιμοποιεί μάλιστα ορισμένους πολιτικούς και πολιτικάντηδες ως «τσιλιαδόρους», με την υπόσχεση ότι θα τους πριμοδοτήσει με τα ψηφαλάκια πιστών.
Ο παπατζής μπορεί να κινεί με δεξιοτεχνία τα χαρτιά, μπορεί να μπερδεύει τον παίκτη, μπορεί να ζει στα όρια της νομιμότητας, αλλά ποτέ ότι δεν θα ισχυριστεί ότι είναι άγιος. Αντιθέτως ορισμένοι «Άγιοι» αν και δηλώνουν νομιμόφρονες, επιλέγουν συμπεριφορές τουλάχιστον προβληματικές. Ίσως γιατί στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η απάντηση στο ερώτημα: «Που είναι ο παπάς;» είναι: «Στην εξουσία»

thepressproject

Η Ριζοσπαστική Αριστερά κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη



του Νίκου  Σβέρκου
"Οπως στην Πορτογαλία και την Ελλάδα νωρίτερα, εκατομμύρια άνθρωποι στην Ισπανία δεν πιστεύουν πλέον τον μύθο ότι η λιτότητα οδηγεί σε ένα καλύτερο μέλλον. Το αντίθετο. Δεν θέλουν πια να πληρώσουν τον λογαριασμό για τον οποίο ευθύνονται οι μεγάλες τράπεζες, οι κερδοσκόποι των ακινήτων και η διεφθαρμένη πολιτική ελίτ. Τώρα είναι η στιγμή που όλα τα προοδευτικά κόμματα, με την ανανεωμένη τους δύναμη, πρέπει να "στρωθούν" στη δουλειά για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της ανεργίας και της φτώχειας. Θα τους παράσχουμε την ενεργό μας στήριξη".
Η δήλωση της Γκάμπι Τσίμερ, επικεφαλής της Ομάδας της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο, περιγράφει ακροθιγώς τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην ευρωπαϊκή ήπειρο: σε τρεις χώρες, που υπέστησαν προγράμματα ακραίας λιτότητας, η Αριστερά βγήκε ενισχυμένη. Ωστόσο γίνονται εμφανή και τα όρια της ενδεχόμενης συνεργασίας μεταξύ των ανά χώρα αριστερών κομμάτων. Το κοινό πεδίο δράσης μοιάζει εξαιρετικά λιτό και ώς ένα βαθμό γενικόλογο.
Τα κόμματα αυτά, από διαφορετικές αφετηρίες και σε διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, καλούνται να καταπολεμήσουν προβλήματα συστημικά: τη διαφθορά, την ανεργία και τη φτώχεια. Μπορούν; Και επιπρόσθετα, μπορούν να συνεργαστούν σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση των 28, μια ευρωζώνη των 19 και απέναντι σε έναν ευρωπαϊκό Βορρά που στρέφεται προς την Ακροδεξιά;
Η Ελιζαμπέτ Γκοτιέ, διευθύντρια του γαλλικού ιδρύματος Espaces Marx, είχε γράψει χαρακτηριστικά τον περασμένο Σεπτέμβριο:
Η δική μας Αριστερά αντιμετωπίζει μια ιστορική πρόκληση. Θα καταφέρουμε να κατανοήσουμε και να διεξαγάγουμε την ταξική πάλη αυτής της ιστορικής περιόδου σε κάθε χώρα χωριστά και σε όλη την Ευρώπη ταυτόχρονα, ώστε να δημιουργήσουμε μια νέα Ευρώπη που να έχει νόημα για τους λαούς της; Η ευθύνη μας είναι τεράστια. Αν δεν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια νέα κοινωνική και πολιτική δυναμική στην Αριστερά, οι μόνοι που θα επωφεληθούν από την πολυδιάστατη αυτή κρίση θα είναι οι ομάδες της λαϊκιστικής Δεξιάς.
Η ελληνική περίπτωση
Καθώς το 2015 ολοκληρώνεται, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο ευρωπαϊκό προσκήνιο βρέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση που σχημάτισε. Μια σύντομη αναδρομή είναι αναγκαία. Από τις 25 Ιανουαρίου, που εξελέγη στην κυβέρνηση για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα, μέχρι την πρώτη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους στις 20 Φεβρουαρίου και από εκείνο το σημείο μέχρι την υπαρκτή απειλή της ρήξης, το δημοψήφισμα και το νέο Μνημόνιο του καλοκαιριού, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στη θέση του «πειραματόζωου».
Αυτή τη φορά ωστόσο σε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό. Ενα κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς βρισκόταν αντιμέτωπο με τον γραφειοκρατικό «ρεαλισμό» της ευρωζώνης. Επαιζε ξεκάθαρα εκτός έδρας.
«Είναι απαραίτητο να ερμηνεύσουμε σωστά τι συνέβη στις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές της προκειμένου να ανασυγκροτηθούμε. Οι 18 επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων του Γιούρογκρουπ, το οποίο επέβαλε ντε φάκτο στην Ελλάδα έναν ακόμη γύρο λιτότητας, δεν μπορούν να καλύπτονται πίσω από τις οικονομικές ανάγκες ή τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Οι αποφάσεις τους είχαν μόνο πολιτικά κίνητρα, προκειμένου ένα κράτος που αντιπροσωπεύει μόνο 2% της Ευρωπαϊκής Ενωσης να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα για τα άλλα» ανέφερε τον Σεπτέμβριο σε ανάλυσή του ο Αυστριακός Βάλτερ Μπάιερ, συντονιστής του Δικτύου «Transform!». Συμπλήρωσε δε ότι «ο συσχετισμός δυνάμεων της 13ης Ιουλίου είναι απόρροια του συνόλου των εθνικών συσχετισμών και της συνολικής δύναμης των ευρωπαϊκών συνδικάτων και κινημάτων».
Είναι λοιπόν προφανές ότι οι αλλαγές στην ευρωπαϊκή ήπειρο εξαρτώνται άμεσα από τις εξελίξεις σε κάθε κράτος. Οι δυο αναλυτές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, λίγο μετά την υπογραφή της συμφωνίας κυβέρνησης-εταίρων, είχαν αναφέρει ότι «αιτία του διλήμματος δεν είναι η αποτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η απομόνωσή της από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αυτό που ηττήθηκε στις 13 Ιουλίου είναι η δική μας αδυναμία για την οποία πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση».
Ο δε Πάολο Τσιοκέτι, διδάκτωρ του King's College, εκτίμησε βάσει παρατηρήσεων στη δημοσκοπική δυναμική της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ότι «το μέλλον της στηρίζεται στην εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και στα απτά αποτελέσματα του κυβερνητικού του πειράματος.
Μια μέτρια επιτυχία στον αγώνα του κατά της λιτότητας και την επαναφορά της ανάπτυξης και του κράτους πρόνοιας μπορεί να ενθαρρύνει τη Ριζοσπαστική Αριστερά σε όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια». Με αυτόν τον τρόπο μπήκε στη δημόσια συζήτηση η τακτική και η στρατηγική των κομμάτων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Οι επόμενοι μήνες ήταν καθοριστικοί.
Ισπανικό φλαμένκο με άρωμα Podemos
Οποιος παρακολουθεί τη μετεκλογική δραστηριότητα στην Ισπανία, σίγουρα θα ζαλιστεί. Το εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε αφενός στο Podemos μια ισχυρή παρουσία, τέτοιας έκτασης που εξέπληξε δυσάρεστα όλα τα υπόλοιπα κόμματα. Τα σενάρια και οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις όμως είναι τόσο έντονες που η πορεία μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου, όταν θα ξεκινήσει επισήμως η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης, μοιάζει με προσπάθεια εξόδου από έναν τρομερό λαβύρινθο.
Το Podemos είναι ένα κόμμα, γέννημα του Κινήματος των Απελπισμένων, που φέρει στο εσωτερικό του δεκάδες αντιφάσεις. Ο ηγέτης του, Πάμπλο Ιγκλέσιας, μια φιγούρα επικοινωνιακή, στήριξε σε όλες τις δύσκολες μάχες τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο η δομή του κόμματός του και οι σχέσεις του με άλλα κόμματα στην Ευρώπη περιορίζονται μόνο στο πεδίο του ευρωκοινοβουλίου. Από εκεί και πέρα το χάος.
Στο προεκλογικό του πρόγραμμα η μοναδική αναφορά στην Ευρώπη περιορίζεται στην επιδίωξη για τη δημιουργία ενός «κοινωνικού Eurogroup». Προτείνεται συγκεκριμένα η δημιουργία μιας δομής, «η οποία θα απαρτίζεται από τους υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και θα παρακολουθεί τις κοινωνικές ανισότητες, ενώ θα συντονίζει τις πολιτικές της αγοράς εργασίας στην ευρωζώνη».
Ούτως ή άλλως ο μετεκλογικός συσχετισμός των δυνάμεων και η πορεία της ισπανικής οικονομίας δημιουργούν πρόσθετα εμπόδια. Σε αυτό το σκηνικό το Podemos επιχειρεί να ανακόψει τη δημιουργία μιας κυβέρνησης με τη συμμετοχή της Δεξιάς του Ραχόι και των δεύτερων Σοσιαλιστών. Ο Ιγκλέσιας, δημοσίευσε άρθρο με το οποίο αναρωτήθηκε «πώς είναι δυνατόν να μην έχουμε μιλήσει ακόμη [το Podemos με τους Σοσιαλιστές];».
Το νούμερο δύο στην ιεραρχία του Podemos, Ινίχο Ερεχόν, κατέθεσε όμως μια πρόταση πρωτάκουστη για τα δεδομένα της Αριστεράς: πρότεινε την ανάδειξη ενός ανεξάρτητου πρωθυπουργού που θα διασφαλίσει τον εκδημοκρατισμό της χώρας και το τέλος της λιτότητας.
Μπλόκο Τη σημαντική εκλογική του άνοδο οφείλει το Μπλόκο στο ότι εστίασε την προεκλογική του καμπάνια στις συνέπειες της λιτότητας καθώς και στις θέσεις του αναφορικά με τη διεθνή κατάσταση και την Ε.Ε. | ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο «παλαίμαχος» ηγέτης της (αποδυναμωμένης πια) Ενωμένης Αριστεράς και του ισπανικού Κ.Κ., Χούλιο Αγκίτα, κάλεσε το Podemos, τη Ριζοσπαστική Αριστερά και άλλες μικρές κοινωνικές ομάδες σε σύμπραξη. Επέρριψε ευθύνη στο Podemos, καθώς «δεν κατάλαβε ότι η Ενωμένη Αριστερά μπορούσε να του προσφέρει θετικά στοιχεία, όπως ικανά στελέχη, εμπειρία και Ιστορία», ενώ η Ενωμένη Αριστερά «απαιτούσε πράγματα που μπορούσαν να διευκολύνουν μικρές ομάδες μέσα στην οργάνωσή της».
Η πορτογαλική απάντηση
Στη μικρότερη χώρα της Ιβηρικής, την Πορτογαλία, οι εκλογές διεξήχθησαν στις 4 Οκτωβρίου, αρκετές εβδομάδες δηλαδή αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα εδραίωσε τη δύναμή του με μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση. Ωστόσο οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές, καθώς η Πορτογαλία εμφανίζεται ως το «καλό παράδειγμα», που ολοκλήρωσε «με επιτυχία» τα προγράμματα λιτότητας. Ωστόσο το «βλέμμα» των Βρυξελλών παραμένει πάνω από τη Λισαβόνα.
Για τις εκλογές, ο Χούγκο Μοντέιρο, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πόρτο, εξήγησε ότι «σπάνια έχουμε βιώσει μια τόσο αποτελεσματική προεκλογική προπαγάνδα υπέρ της δικομματικής κυβέρνησης της λιτότητας. Αυτή η προπαγάνδα, με τη στήριξη των μηνυμάτων που σποραδικά εξέπεμπε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κάλυψε το κενό του πολιτικού προγράμματος της Δεξιάς, καθώς και τα καταστροφικά αποτελέσματα της πολιτικής της λιτότητας».
Η κρίση και η Ε.Ε.
Ο διπλασιασμός των δυνάμεων του Μπλόκου, την ώρα που το πορτογαλικό Κ.Κ. παρέμεινε σχεδόν σταθερό, εξέπληξε πολλούς, όχι όμως και τον συγκεκριμένο αναλυτή. «Η άνοδος της Αριστεράς οφείλεται και στο γεγονός ότι εστίασε στις συνέπειες της λιτότητας (ανεργία, επισφάλεια, κοινωνική ανισότητα), καθώς και στις καθαρές της θέσεις αναφορικά με τη διεθνή κατάσταση και την Ευρωπαϊκή Ενωση».
Η δε Καταρίνα Πρίνσιπε, αρθρογράφος στο περιοδικό Jacobin, σημείωσε ότι «η προσδοκία ότι το "φαινόμενο του ΣΥΡΙΖΑ" θα βλάψει την ανάπτυξη της Αριστεράς αποδείχθηκε ότι ήταν λάθος». Και αυτό επειδή «παρά το γεγονός ότι οι άλλες πολιτικές δυνάμεις προσπάθησαν να εμφανίσουν το Μπλόκο της Αριστεράς ως δύναμη ανεύθυνη και χωρίς αξιόπιστες λύσεις -επισημαίνοντας ότι ακόμη και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να δεχτεί ότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις στη λιτότητα- το Μπλόκο ανέτρεψε αυτή την αφήγηση μεταθέτοντας την πολιτική ευθύνη στις ευρωπαϊκές ελίτ, ενώ την ίδια στιγμή ενίσχυσε την κριτική προς την Ε.Ε. και το ευρώ».
Αυτή η τακτική ωστόσο δεν απέτρεψε το «Μπλόκο» από το να ξεκινήσει συζητήσεις για τη στήριξη μιας κυβέρνησης με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Κ.Κ. Ο βουλευτής και καθηγητής Οικονομικών Φρανσίσκο Λούσα σε άρθρο του στην εφημερίδα «Esquerda» παρέθεσε το πρωτόλειο πλαίσιο της συμφωνίας με τους Σοσιαλιστές.
«Οι τρεις όροι που έθεσε η Καταρίνα (Μάρτινς) στο τηλεοπτικό της ντιμπέιτ με τον (Αντόνιο) Κόστα ήταν η αφετηρία της συμφωνίας που επετεύχθη τελικά: το Σ.Κ. πρέπει να εγκαταλείψει την ιδέα της μείωσης του Ενιαίου Κοινωνικού Φόρου που καταβάλλουν οι εργοδότες, καθώς και του Ενιαίου Κοινωνικού Φόρου για τους εργαζόμενους των οποίων κόπηκαν οι συντάξεις.
»Να ξεχαστούν οι αποκαλούμενες "συναινετικές απολύσεις" και να ξεπαγώσουν οι συντάξεις. Το Σ.Κ., μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που αφαίρεσε την πλειοψηφία από τη Δεξιά, αποδέχτηκε τους όρους. Και υπήρξαν πολλοί σοσιαλιστές που τους αποδέχτηκαν με ανακούφιση».
Σαφής έλλειψη
Η επισκόπηση της συμφωνίας εμφανίζει ωστόσο μια σαφή έλλειψη. Οι όροι της περιγράφουν μόνο την άσκηση πολιτικής αντι-λιτότητας εντός των συνόρων, ενώ για το διεθνές επίπεδο αποφασίστηκε απλώς η δημιουργία μιας εξεταστικής επιτροπής για τη βιωσιμότητα του εξωτερικού χρέους. Αναφορικά με τη στάση που θα κρατήσει η κυβέρνησή του σε μείζονα ευρωπαϊκά ζητήματα δεν γίνεται καμία αναφορά και όλα αφήνονται για το μέλλον.
Φαίνεται πάντως ότι ακόμη και εσωκομματικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης συνασπισμού έχουν κατανοήσει την κατάσταση. «Η συμφωνία είναι η ορατή κορυφή του παγόβουνου. Αλλά αυτά που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια είναι τα σημαντικότερα. Είναι αυτά που συνήθως προκαλούν τις μεγαλύτερες καταστροφές» ανέφερε ο Φρανσίσκο Ασίς, κορυφαίο στέλεχος του Σ.Κ., που προέκρινε τη συνεργασία με τη Δεξιά.

Προς το παρόν, μόνο στον Νότο

Ο ηγέτης του Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας ανάμεσα σε υποψήφιες του κόμματοςΟ ηγέτης του Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας ανάμεσα σε υποψήφιες του κόμματος | ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οσα αναφερουμε στις διπλανές στήλες δείχνουν ότι η δυναμική των πολιτικών πραγμάτων στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά ρευστή. Μπορούμε μάλιστα να συμπεράνουμε ότι η Ριζοσπαστική Αριστερά στην Ευρώπη δεν είναι μόνο ανομοιογενής, αλλά τα κόμματά της καλούνται να παίξουν σε πολιτικά παιχνίδια υπό εντελώς διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.
Ωστόσο φαίνεται καθαρά μια σαφής τάση: ενόσω η Ευρώπη συνεχίζει να κυριαρχείται από το δόγμα της λιτότητας, η Ριζοσπαστική Αριστερά βρίσκει τρόπους να ανατροφοδοτείται, να επηρεάζει τη Σοσιαλδημοκρατία αλλά και να πρωταγωνιστεί κατά τόπους. Και μάλιστα εμφανίζει μια αξιοσημείωτη ευελιξία, που φτάνει μέχρι την «παραζάλη»: στην Ελλάδα υπέγραψε μνημόνιο λιτότητας, στην Πορτογαλία συγκυβερνά με τους Σοσιαλιστές αφήνοντας στην άκρη τις διαφορές στρατηγικής και στην Ισπανία επιχειρεί να χρησιμοποιήσει «συστημικά» μέσα ώστε να πετύχει την κυριαρχία της.
Η Ριζοσπαστική Αριστερά, πάντως, μοιάζει να περιορίζει την αυξητική της τάση και τη δυναμική της παρέμβαση στον Νότο, είτε λόγω αντικειμενικών συνθηκών είτε λόγω εγγενών προβλημάτων στις χώρες των κέντρων λήψης αποφάσεων.
Οι περιπτώσεις των δυο «πυλώνων» της Ε.Ε., της Γαλλίας και της Γερμανίας, είναι χαρακτηριστικές: στη μεν πρώτη, η καθιέρωση της Ακροδεξιάς στο σκηνικό προκαλεί τον προβληματισμό της Κομμουνιστικής Αριστεράς για την «επόμενη μέρα» και τους Σοσιαλιστές:
Η στρατηγική τους ενόψει των προεδρικών εκλογών το 2017 περιλαμβάνει το να τεθεί το Εθνικό Μέτωπο στο κέντρο της προσοχής και το να καλούνται διαρκώς οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις να στηρίξουν τους Σοσιαλιστές», επισήμανε σε ανάλυσή της η Ελιζαμπέτ Γκοτιέ, προσθέτοντας ότι «όλο αυτό δεν περιλαμβάνει όμως καμία αλλαγή πολιτικής» καθώς «αποφεύγεται η συζήτηση στην Αριστερά.
Στη δε Γερμανία, ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ μπορεί να επέρριψε στην Ανγκελα Μέρκελ ευθύνες για την πορεία της Ευρώπης, ωστόσο το Die Linke σήκωσε το «γάντι». Ο Ντίτμαρ Μπαρτς, εκ των επικεφαλής της Κ.Ο., σχολίασε ότι «προκειμένου να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση πλειοψηφίας υπό την ηγεσία του SPD, αυτό θα πρέπει να αποσπαστεί από τους Χριστιανοδημοκράτες. Πράγμα που δεν φαίνεται ούτε στα λόγια...».
efsyn

Χρωστάς φόρους, ε κακόμοιρε;



του Κώστα Βαξεβάνη
Θεωρητικά οι φόροι δεν είναι ένα συντηρητικό μέτρο. Όχι αν επιστρέφουν στην κοινωνία ως κοινωνικές δαπάνες. Μιλάμε βέβαια για ένα δίκαιο σύστημα, όπου ο καθένας καταβάλει ανάλογα με τις δυνατότητες και τα έσοδά του. Αυτά θεωρητικά. Στην Ελλάδα η πυραμίδα της φορολόγησης είναι αντίστροφη της πυραμίδας των εσόδων. Τα χαμηλά και μεσαία στρώματα φορολογούνται, πληρώνουν, υποφέρουν την ώρα που τα υψηλά εισοδήματα διατυπώνουν θεωρίες για το πόσο θα πληγεί η επιχειρηματικότητα αν φορολογηθούν.
Μπορεί να υπάρξει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα; Χρειάζονται (πάλι θεωρητικά) δύο πράγματα. Πολιτική βούληση και να βρεθούν λεφτά για να φορολογηθούν.
Ακόμη και αν υπάρξει το πρώτο, η παγκόσμια πραγματικότητα έχει διαμορφώσει όλους τους όρους για την φοροδιαφυγή ή φοροαποφυγή όσων διαθέτουν χρήμα. Οι ανησυχίες των ευρωπαικών θεσμών για τη φοροδιαφυγή, οι εξαγγελίες στα διεθνή συνέδρια, οι πολιτικές διαβεβαιώσεις  για την εξάλλειψή της, είναι απέραντη υποκρισία.  Η φοροδιαφυγή είναι θεσμοθετημένη από τις λειτουργίες των οικονομικών «θεσμών», είναι καλυμμένη από οικονομικές αλχημείες επιχειρηματικότητας και εν ολίγοις πλήρως νομιμοποιημένη.
Πάρτε ως παράδειγμα έναν επιχειρηματία στην Ελλάδα που έχει τζίρο από τις επιχειρήσεις του, ας πούμε 10 εκατομμύρια ευρώ. Ο επιχειρηματίας αυτός μπορεί να δημιουργήσει μια σειρά από εξωχώριες επιχειρήσεις (offshore) με έδρα τα νησιά Κευμάν, τη Λιβερία ή ακόμα και το Ντελαγουέρ των ΗΠΑ. Στις περιοχές αυτές έχουν την έδρα τους εκατοντάδες χιλιάδες εταιρείες που στήνονται σε μερικές ώρες, δεν ελέγχονται και φορολογούνται με ποσοστά της τάξης του 1-3 %. Μέσα από τις εταιρείες που έστησε ο έλληνας επιχειρηματίας, αγοράζει εικονικές υπηρεσίες από τις offshore εταιρείες, οι οποίες φυσικά δεν φαίνονται πως είναι δικές του ή συμφερόντων του. Οι υπηρεσίες αυτές είναι άυλες, όπως συμβουλευτικό έργο, νομικές υπηρεσίες, δημόσιες σχέσεις και άλλα συναφή.
Με τον τρόπο αυτό, ο επιχειρηματίας εμφανίζει ως έξοδα πληρωμής, κέρδη του, τα οποία θα φορολογηθούν σε κάποια εξωτική γωνιά του πλανήτη με 1-3 %. Οι offshore εταιρείες θα καταθέσουν τα έσοδά τους σε κάποια ελβετική τράπεζα. Μοναδικό πρόβλημα του επιχειρηματία είναι να χρησιμοιποιήσει αυτά τα χρήματα ως προσωπικά ή εταιρικά. Την ανάγκη καλύπτουν εύκολα οι ελβετικές τράπεζες. Ο επιχειρηματίας ή η εταιρεία του στην Ελλάδα, παίρνουν δάνειο από την Ελβετική Τράπεζα με εγγύηση τον λογαριασμό της offshore εταιρείας σε αυτή. Τα χρήματα εισάγονται στην Ελλάδα ως δάνειο και επισήμως δεν ελέγχεται τι δόθηκε ως εγγύηση, αφού είναι υπόθεση μεταξύ επιχειρηματία και τράπεζας. Ο επιχειρηματίας μπορεί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα ελεύθερα αφού δεν εμφανίζονται ως αφορολόγητο έσοδο αλλά ως δάνειο. (Κάτι τέτοιο έχει γίνει με υπουργούς που πήραν δάνεια για να χτίσουν σπίτια και εμφανίζονται ως έντιμοι δανειολήπτες)
Μια άλλη απλή μέθοδος «ξεπλύματος» του χρήματος είναι οι κάρτες. Η ελβετική Τράπεζα δίνει στον επιχειρηματία χρυσές ή πλατινένιες πιστωτικές κάρτες με τις οποίες μπορεί να κάνει απεριόριστες συναλλαγές ή ανάληψη μετρητών από ΑΤΜ χωρίς να εκτίθεται.
Κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται η ίδια νόμιμη διαδικασία για να καλυφθούν τα φορολογητέα κέρδη. Σε πολλές δε περιπτώσεις, οι κυβερνήσεις ψηφίζουν κατά καιρούς νόμους για τον επαναπατρισμό μαύρου χρήματος, δίνοντας στον επιχειρηματία τη δυνατότητα να επαναπατρίσει μαύρο χρήμα πληρώνοντας ελάχιστο φόρο στο όνομα πάντα του εθνικού συμφέροντος. Με ένα τέτοιο νόμο επι Αλογοσκούφη, ξεπλύθηκε και έφτασε στην Ελλάδα μαύρο χρήμα για τις πληρωμές των μιζών της SIEMENS.
Σε μια πιο εξελιγμένη και συντονισμένη διαδικασία, ολόκληρες χώρες, όπως το Λουξεμβούργο επί πρωθυπουργίας Γιούνγκερ, γίνονται φορολογικοί παράδεισοι για να ξεπλυθεί το μαύρο χρήμα μέσα στην Ευρώπη.
Αν λοιπόν χρωστάς φόρους είναι απλώς γιατί είσαι αρκετά φτωχός για να το νομιμοποιήσεις. Φταις εσύ, ούτε οι αγορές ούτε οι κυβερνήσεις.

ΥΓ. Για μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς λειτουργούν οι φορολογικοί παράδεισοι, διαβάστε το βιβλίο «Ο κρυμμένος πλούτος των Εθνών, έρευνα πάνω στους φορολογικούς παραδείσους» του Gabriel Zucman που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Πεδίο»

koutipandoras

«Aριστεία»: το εκπαιδευτικό όραμα της χούντας



του Δημήτρη Ψαρρά
Εκείνος που πρώτος εισηγήθηκε τα σχολεία «αριστούχων» με ειδικά προνόμια ως λύση στο εκπαιδευτικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι άλλος από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Μιλώντας στις 30.6.1971 στο Ευγενίδειο Ιδρυμα, στην τελετή βράβευσης των «αριστευσάντων» στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, ο δικτάτορας θα εκφωνήσει έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς λόγους του. 
Αφού αποδείχτηκε πετυχημένο το «μπούλινγκ» εις βάρος του Αριστείδη Μπαλτά με όπλο την υπεράσπιση της «αριστείας», η αντιπολίτευση το επαναφέρει και εναντίον του διαδόχου του στο υπουργείο Παιδείας.
Μάταια επαναλαμβάνει ο Νίκος Φίλης, όπως έκανε και ο προκάτοχός του, ότι «θέλουμε το άριστο σχολείο που βρίσκεται σε αντίθεση με το σχολείο αριστείας, τουλάχιστον όπως το ορίζει ο νεοφιλελευθερισμός» και ότι «σκοπός μας είναι όλα τα σχολεία της χώρας να γίνουν σταδιακά, βήμα βήμα, άριστα σχολεία».
Η αντιπολίτευση επιμένει να θεωρεί έγκλημα καθοσιώσεως την αμφισβήτηση των σχολείων αριστούχων. Τις προάλλες ήταν η Δημοκρατική Συμπαράταξη που ξιφούλκησε και πάλι στο όνομα της «αριστείας» με μια επερώτηση που υπέγραφε σχεδόν σύσσωμη η κοινοβουλευτική της ομάδα (15 στους 17), στην οποία και πάλι ακούσαμε τα ίδια επιχειρήματα.
Οτι η κυβέρνηση «κατάργησε και υπονόμευσε όλους τους θεσμούς αριστείας» (Δ. Κωνσταντινόπουλος), ότι «ακύρωσε μια προσπάθεια των τελευταίων ετών για καλύτερα δημοτικά σχολεία, για σχολεία αριστείας» (Θ. Παπαθεοδώρου) κ.λπ.
Αλλά πώς προέκυψε με αυτούς τους όρους η επίκληση της «αριστείας» ως εκπαιδευτικού προγράμματος; Δυστυχώς θα στεναχωρήσουμε τους πολιτικούς που θέλουν να εμφανίζονται ως «καινοτόμοι μεταρρυθμιστές» και «ευρωπαϊστές». Η επιχειρηματολογία τους ταυτίζεται με την πιο σκοτεινή περίοδο της πρόσφατης ελληνικής Ιστορίας και φυσικά της ελληνικής εκπαίδευσης, τη χούντα των συνταγματαρχών.
Γιατί εκείνος που πρώτος εισηγήθηκε τα σχολεία «αριστούχων» με ειδικά προνόμια ως λύση στο εκπαιδευτικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι άλλος από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Μιλώντας στις 30.6.1971 στο Ευγενίδειο Ιδρυμα, στην τελετή βράβευσης των «αριστευσάντων» στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, ο δικτάτορας θα εκφωνήσει έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς λόγους του.
O «Ελεύθερος Κόσμος»
O «Ελεύθερος Κόσμος» προβάλλει τη δημιουργία σχολείων αριστείας, έργο Παπαδόπουλου | 
____________________________________________________________

Στην αρχή έδωσε το πλαίσιο, σε γνήσιο παπαδοπούλειο ύφος:
Ανισόρροπος έχει καταστή η κοινωνία των ανθρώπων σήμερον και οφείλομεν, εάν αισθανθώμεθα ότι έχομεν υποχρέωσιν να αγωνισθώμεν διά την επιβίωσίν της, να δώσωμεν πάλιν εις αυτήν το έρμα, το έρμα του μέτρου, του μέτρου της λογικής, του μέτρου του λόγου, του λόγου των αξιών, των αξιών, μέσω των οποίων ο άνθρωπος τιθασεύει το ένστικτον του θηρίου εις την δύναμιν του πνεύματος και, αποκτών την ισορροπίαν, κατορθώνει εκάστοτε να προσδιορίζη το πρέπον ανάμεσα εις το δυνατόν και το επιθυμητόν.
Ο Παπαδόπουλος εξήγησε την εκπαιδευτική πολιτική της δικτατορίας ξεκινώντας από την υπόσχεση ότι θα διεξάγεται και «διαγωνισμός εις την έκθεσιν, επί θέματος έχοντος σχέσιν με την ανάπτυξιν ιδεών εις ό,τι αφορά την προβολήν των αξιών του Ελληνικού και Χριστιανικού πολιτισμού» και οι δύο πρώτοι «εφ’ όσον δεν αχθούν προς την Ανωτάτην Παιδείαν, θα διωρίζονται άνευ εξετάσεων, ο της πρακτικής κατευθύνσεως εις τον ΟΤΕ, και ο της κλασικής κατευθύνσεως εις την ΔΕΗ».
Το σχολείο της Φρειδερίκης
Συνέχεια είχε η ουσία της «νέας» πολιτικής: «Με αρχήν από του επομένου σχολικού έτους, η Πολιτεία θα αναπτύξη τα σχολεία των αριστούχων. Πρώτον σχολείον, αναπτυσσόμενον ως σχολείον αριστούχων, θα είναι το υπάρχον σχολείον Αναβρύτων».
Πρόκειται βέβαια για το σχολείο που ίδρυσε η Φρειδερίκη ειδικά για την εκπαίδευση του Κωνσταντίνου Γκλίξμπουργκ, επιλέγοντας και τους πρώτους μαθητές του, για τη δημιουργία ενός κύκλου πιστών στον ίδιο και στο Παλάτι.
Η έμπνευση του Παπαδόπουλου, που καθώς φαίνεται θεωρείται σήμερα από την αντιπολίτευση εξαιρετικά πρωτοποριακή, δεν ήταν πάντως και πολύ επεξεργασμένη:
Βάσει συστήματος, εις το οποίον δεν έχομεν καταλήξει τελικώς, οι απόφοιτοι των σχολείων των αριστούχων, υποβοηθούμενοι διά τον προσανατολισμόν των προς τα ΑΕΙ, θα τυγχάνουν, κατά περίπτωσιν, αντιστοίχως υποτροφιών, εισαγόμενοι εις τα ΑΕΙ άνευ εξετάσεων.
Ενδιαφέρον είχε και η κατακλείδα του λόγου, στην οποία συνοψίζει ο δικτάτορας το πολιτικό περιεχόμενο των σχολείων αριστούχων: «Χρειάζεται η ζωή εις ό,τι αφορά τας πτυχάς, αι οποίαι την καθιστούν ευχάριστον. Χρειάζεται η ζωή εις ό,τι αφορά την ικανοποίησιν αυτού, προς το οποίον μας σύρει η ανθρωπίνη υπόστασίς μας. Προσοχή όμως!
Οχημα χωρίς φρένο είναι δημόσιος κίνδυνος. Και φρένο διά τον νέον άνθρωπον, που κυρίαν του προσπάθειαν έχει να προπαρασκευάση τον εαυτόν του, αποτελεί η πίστις του εις τας πνευματικάς αξίας του πολιτισμού μας, του Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού»…
Με πρωτοσέλιδο άρθρο του στον «Ελεύθερο Κόσμο», ο επίσημος προπαγανδιστής της χούντας Σάββας Κωνσταντόπουλος χαιρέτισε ως ιστορικό «σταθμό» την ίδρυση των σχολείων αριστούχων, υποστηρίζοντας ανοιχτά ότι πρόκειται για ρατσιστικό μέτρο: «Σήμερον πρέπει να δεσπόζη η αρχή της φυσικής επιλογής του ικανωτέρου».
Και επανέλαβε ότι όλα αυτά ήταν τόσο σπουδαία, ώστε «αν δεν υπήρχε ο κ. Γ. Παπαδόπουλος θα έπρεπε να τον εφεύρωμεν» (2.7.1971). Προφητικά λόγια. Τις τελευταίες μέρες, καθώς φαίνεται κάποιοι εφευρίσκουν πάλι τον Παπαδόπουλο.
Σύμφωνα με την εξαγγελία του δικτάτορα, προγραμματιζόταν να λειτουργούν δέκα σχολεία αριστούχων σε όλη τη χώρα με «πεντακοσίους μαθητάς-αριστείς» το σχολικό έτος 1974-1975. Ευτυχώς αυτό το έτος ήταν το πρώτο με δημοκρατική κυβέρνηση. Ο δικτάτορας το 1975 παραπέμφθηκε σε δίκες και καταδικάστηκε σε ισόβια. Το όραμά του, όμως, καθώς φαίνεται εξακολουθεί να συγκινεί.
Οι σημερινοί υποστηρικτές της «αριστείας» είναι σίγουρο ότι δεν θα ήθελαν να ταυτιστούν με αυτόν τον πρώτο διδάξαντα. Και αν δεν τους πείθει ο κ. Φίλης, όπως δεν τους έπειθε και ο κ. Μπαλτάς, ας προβληματιστούν τουλάχιστον από το γεγονός ότι τον ενθουσιασμό για τις εν λόγω εξαγγελίες του Παπαδόπουλου δεν συμμερίστηκε καμιά εφημερίδα, παρά μόνο οι καθαρά χουντικές «Ελεύθερος Κόσμος», «Νέα Πολιτεία» και «Τα Σημερινά».
Ολες οι άλλες που κυκλοφορούσαν εκείνη την περίοδο κατανόησαν ότι πρόκειται για ακόμα ένα χτύπημα στη δημοκρατική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που είχε προηγηθεί και, παρά το γεγονός ότι εξακολουθούσε να ισχύει ο ασφυκτικός έλεγχος στο περιεχόμενό τους, «έθαψαν» την ομιλία του Παπαδόπουλου και έριξαν στα σκουπίδια τις εξαγγελίες περί «σχολείων αριστούχων».
efsyn