Σάββατο 30 Ιουνίου 2018

Παρελθόν και μέλλον


Βιβλία

Συντάκτης: Γιάννης Μπέζος
Δυστυχώς θα επανέλθω σε ένα θέμα που μας ταλαιπωρεί και μας διχάζει. Το θέμα της παιδείας. Θα αναρωτηθεί κάποιος: «Μα είναι δυνατόν τέτοιες μέρες, που ο κόσμος καίγεται με τα εθνικά θέματα, να απασχολεί το μυαλό μας κάτι άλλο;».
Ναι, είναι! Πρώτον, διότι δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τι είναι «εθνικά θέματα» και, δεύτερον, διότι τα εθνικά θέματα έχουν να κάνουν με την παιδεία μας. Τολμώ να πω:μόνο με την παιδεία μας.
Ευκαιρία ζητούσαν οι επαγγελματίες της αναταραχής να βγουν στους δρόμους γεμάτοι αγανάκτηση (ιερή αυτήν τη φορά!) για να υπερασπιστούν την εθνικότητα, τη γλώσσα, το παρελθόν και το μέλλον.
Αλήθεια, για ποιο μέλλον μιλάμε όταν δεν γνωρίζουμε τίποτα από το παρελθόν; Η Ιστορία με τη γλώσσα και την παιδεία -με την ευρεία έννοια- συμβαδίζουν.
Πόσοι αλήθεια από τους συγχρόνους μας, νέους και μεγαλύτερους, μπορούν να διαβάσουν τον Διονύσιο Σολωμό (εθνικός ποιητής, για να μην ξεχνιόμαστε!);
Ο Ανδρέας Κάλβος μάς θυμίζει κάτιΟ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γιατί μας τρομοκρατεί όταν επιχειρούμε να αναμετρηθούμε με τη γραφή του και το πνεύμα του;Ο ΡοΐδηςΟ Βιζυηνός; Ο Εμπειρίκος και ο Εγγονόπουλος, που γράφουν σε μικτή γλώσσα; Ο Καζαντζάκης, που είναι δημοτικιστής, γιατί μας «κουράζει»;
Η απάντηση είναι απλή. Διότι δεν έχουμε μάθει να «παιδευόμαστε». Μας φοβίζουν οι γείτονές μας, μας φοβίζουν οι διαφορετικοί, οι αλλόδοξοι, οι αλλόγλωσσοι, γενικά οι άλλοι.
Διεκδικούμε το αλάθητο και αισθανόμαστε ευλογημένοι από κάποιο πνεύμα εις το όνομα του πατρός. Αυτό μας κάνει έξω φρενών όταν κάτι έρχεται να διαταράξει τη μακάρια γαλήνη μας (τεμπελιά μας!), διότι μας ξαναθυμίζει ότι είμαστε άοπλοι απέναντι στον κόσμο.
Αοπλοι πνευματικά, μονίμως ακίνητοι και διαρκώς ταραγμένοι. Τι πιο απλό, λοιπόν, από το να σηκώσουμε λάβαρα, φλάμπουρα, σημαίες και ν’ αρχίσουμε να πετροβολάμε την αστυνομία, η οποία οπωσδήποτε θα φταίει είτε επέμβει είτε όχι!
Αφού τα έχουμε αυτά ως δεδομένα, γιατί να μην ξεσηκωθούμε να ξεμουδιάσουμε και λίγο; Φυσικά, κάποιοι κρατούν τα μπόσικα για ευνόητους λόγους, διότι οι επαναστατημένοι μπορεί και να βαρεθούν και να σταματήσουν.
Ασε δε που μπορεί και να αναρωτηθούν, οπότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Ολη αυτή η γελοιότητα έχει βεβαίως τη ρίζα της.
Ο Βυζάντιος στη «Βαβυλωνία» του δείχνει ξεκάθαρα ότι η γλώσσα των ηρώων δεν τους συνδέει ποτέ. Αντίθετα, τους χωρίζει με τρόπο τραγικό και κωμικό μαζί.
Κρητικοί, Αρβανίτες, Μοραΐτες, Ανατολίτες, νησιώτες, σκοτώνονται μεταξύ τους και, τέλος, ο Επτανήσιος χωροφύλακας κάνοντας τις ανακρίσεις λέει«Σας ρωτώ σε απλά ελληνικά, ήτανε κάζο πενσάτο ή κάζο ατσιντέντε;».
Φαίνεται πως ακόμα δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας ύστερα από 180 χρόνια.
Αν αγαπάμε στ’ αλήθεια την πατρίδα μας, ας της δώσουμε την αίγλη που της ανήκει με τις πράξεις μας, κι ας αρχίσουμε να ανοίγουμε κανένα βιβλίο. Δεξιοί και αριστεροί.
Η ημιμάθεια και η πνευματική τεμπελιά δεν κάνει διακρίσεις. Κάνει κακό σε όλους και κυρίως στο μέλλον μας.
EFSYN

Στην Ελλάδα του 2018, υπάρχει ακόμη Δικαιοσύνη

Ηριάννα: ΑΘΩΑ,
Περικλής: ΑΘΩΟΣ

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης

Με το που άκουσα την απόφαση, με το που άκουσα την αθωωτική απόφαση, με το που άκουσα την ομόφωνη αθωωτική απόφαση για την Ηριάννα και τον Περικλή, μου ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι:..
Βγάλε με βόλτα απόψε
πήγαινέ με σε μέρη που έχει μουσικές και κόσμο
που έχει πιτσιρικάδα ζωηρή
οδήγα το αυτοκίνητό σου
γιατί δεν ξαναγυρνάω στο σπίτι
δεν έχω σπίτι
δεν έχω σπίτι πια

Από το “There’s a light that never goes out” είναι τα ανωτέρω, από το τραγούδι των Smiths και μπορώ να τα φανταστώ αυτά τα λόγια να αιωρούνται πάνω απ’ τα κεφάλια της Ηριάννας και του Περικλή, όπως αιωρούνται οι διάλογοι στα μπαλονάκια των κόμικς. Μπορώ να κατανοήσω τη λαχτάρα τους για μουσικές και για κόσμο, πιτσιρίκια είναι κι αυτοί, 28 χρονών εκείνη, 34 χρονών εκείνος, στην αυγή της ζωής τους, δώδεκα μήνες φυλακή γαμώ την τρέλα μου, βγάλε με βόλτα απόψε!
Μπορώ επίσης να οραματιστώ, σαν προφήτης του παλιού καιρού, το φως στα μάτια της Ηριάννας και του Περικλή. Το φως που δεν έσβησε ούτε ένα λεπτό, ούτε μια ώρα, ούτε μια μέρα, ούτε μια βδομάδα, ούτε ένα μήνα, ούτε ένα χρόνο πίσω από τα κάγκελα. Αυτή τη λάμψη που ξεχωρίζει τους ζωντανούς από τα ζόμπι και δεν μας αφήνει να ξεπέσουμε στην ξεφτίλα. Αυτό το φως που δεν σβήνει ποτέ και δεν θα σβήσει ποτέ, εκεί θα μείνει, φάρος αιώνιος μέσα στα σκοτάδια και στον ζόφο…
Συγχωρέστε μου τον συναισθηματισμό, αλλά τέτοιες ώρες δεν ξέρω πως αλλιώς να εκφρασθώ. Αύριο ίσως το γυρίσουμε ξανά στην πλάκα και σκιστούμε στο γέλιο για τα ταξίδια στη Βαρκελώνη και τις συναυλίες του Ψαραντώνη. Για την ώρα όμως, η συγκίνηση κερδίζει τον πρώτο ρόλο, μαζί με την ανακούφιση για την ομόφωνη αθωωτική απόφαση υπέρ του Περικλή και της Ηριάννας. Για κάτσε μισό λεπτό να το ξαναγράψω, καλό ακούγεται:
Ομόφωνη αθωωτική απόφαση υπέρ του Περικλή και της Ηριάννας.
Ναι, ακούγεται σαν γέλιο μικρού παιδιού!
Ας λάμψει λοιπόν αυτό το φως κι ας είναι και τόσο δα. Όσο ελάχιστο κι αν μοιάζει, θα φωτίσει τη χαρά μας και θα μας δείξει το δρόμο. Την οδό της συμπόνιας, της αγάπης, της ανθρωπιάς, της κοινής λογικής γιατί όχι; Γιατί απαιτείται και ολίγη κοινή για να καταλάβεις πόσο μπούρδες ήταν οι κατηγορίες εναντίον του Περικλή και της Ηριάννας. Πόσο σαθρή η υπόθεση όλη και πόσο αίολα τα επιχειρήματα της απέναντι πλευράς. Αλλά τώρα μας τελείωσαν οι μαλακίες. Τώρα έχει βόλτα με το αυτοκίνητο, σε μέρη με μουσικές και με κόσμο. Και πίσω δεν ξαναγυρνάω. Δεν ξαναγυρνάω, ούτε μια στιγμή!
newpost.gr

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Γρίφοι για δυνατούς λύτες

του Τάσου Παππά
«Δεν δέχομαι ιδέες ή υποδείξεις που θέτουν σε κίνδυνο τη μακεδονική εθνική ταυτότητα, τη μακεδονική γλώσσα και το μακεδονικό μοντέλο συνύπαρξης... Η συμφωνία φέρνει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας σε μια θέση υποτέλειας και εξάρτησης από μια άλλη χώρα, δηλαδή τη Δημοκρατία της Ελλάδας. Σύμφωνα με το άρθρο 308 του Ποινικού Κώδικα, ένας πολίτης που οδηγεί τη Δημοκρατία της Μακεδονίας σε κατάσταση υποτέλειας ή εξάρτησης από άλλη χώρα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον πέντε ετών» (Ιβάνοφ, πρόεδρος της FYROM).
Κύριε πρόεδρε, δεν σας ξέρω αλλά επιτρέψτε μου να θέσω υπ’ όψιν σας ορισμένες απορίες που με βασανίζουν.
Οι απόψεις που διατυπώνετε για τη Συμφωνία των Πρεσπών έχουν ενδιαφέρον, ωστόσο δημιουργούνται κάποια προβλήματα.
ΕξηγούμαιΛέτε ότι η συμφωνία θέτει σε κίνδυνο τη μακεδονική εθνική ταυτότητα, τη μακεδονική γλώσσα και το μακεδονικό μοντέλο συνύπαρξης.
Νομίζω ότι προέρχεστε από το κόμμα VMRO, δηλαδή το αδελφό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ο αρχηγός του, Κυριάκος Μητσοτάκης, μας έχει γανώσει τα αυτιά ότι με τη συμφωνία αναγνωρίζουμε πως η εθνική ταυτότητά σας είναι μακεδονική και η γλώσσα που μιλάτε μακεδονική.
Οπως καταλαβαίνετε, ένας τρίτος που θα επιχειρήσει να αποκωδικοποιήσει τις δικές σας θέσεις και τις θέσεις του ομοτράπεζού σας (ιδεολογικά εννοώ) Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπερδευτεί.
Πώς γίνεται η συγκεκριμένη συμφωνία και να αποσπά τα ιερά και τα όσια του έθνους σας (όπως λέτε) και να σας παραχωρεί τα ιερά και τα όσια του δικού μας έθνους (όπως ισχυρίζεται ο αρχηγός της Ν.Δ.); Γρίφος για δυνατούς λύτες.
Σημειώνετε παρακάτω ότι η συμφωνία φέρνει τη δημοκρατία σας σε κατάσταση υποτέλειας ή εξάρτησης από μια άλλη χώρα, δηλαδή τη Δημοκρατία της Ελλάδας.
Να σας πληροφορήσω ότι υπάρχουν κάποιοι στην Ελλάδα που πιστεύουν ότι δεν έχουμε δημοκρατία αλλά χούντα. Αυτό όμως είναι ένα εσωτερικό ζήτημα που δεν σας αφορά. Θα το αντιμετωπίσουμε μόνοι μας. Φαντάζομαι πάντως πως θα έχετε ενημερωθεί για τις απόψεις που εκφράζει το αδελφό κόμμα στην Ελλάδα.
Υποστηρίζει ότι με τη συμφωνία ενισχύεται ο αλυτρωτισμός σας, δηλαδή βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας.
Με άλλα λόγια, εσείς θα είστε υποτελείς αν επικυρώσετε τη συμφωνία και εμείς αν την επικυρώσουμε θα ενισχύσουμε τον αλυτρωτισμό σας.
Δεν βρίσκετε, κύριε πρόεδρε, πως μπάζει από παντού αυτό το αφήγημα; Και κάτι τελευταίο.
Μας λέτε ότι σύμφωνα με το άρθρο 308 του δικού σας Ποινικού Κώδικα όποιος πολίτης οδηγεί τη χώρα σε κατάσταση υποτέλειας τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον πέντε ετών.
Κύριε πρόεδρε, ο Ποινικός Κώδικάς σας είναι πολύ επιεικής. Πέντε χρόνια μόνο; Πολύ ανεκτικοί είστε με τα σιχαμερά ερπετά που πουλάνε την πατρίδα τους.
Δεν διευκρινίζετε βεβαίως ποια είναι η ποινή αν ο δράστης δεν είναι ένας οποιοσδήποτε πολίτης, αλλά ο πρωθυπουργός της χώρας. Δεν το είχατε προβλέψει;Αβλεψία ολκής.
Εμείς πάντως το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας το τιμωρούμε με ισόβια κάθειρξη. Είμαστε αυστηροί. Δεν παίζουμε με αυτά τα θέματα. Παλιότερα στήναμε στον τοίχο τους ολετήρες.
Τώρα βολευόμαστε με το Ειδικό Δικαστήριο. Θα το υποχρεώσουμε σε διαρκή συνεδρίαση γιατί υπάρχουν και άλλες εκκρεμότητες.
Κοντολογίς: Κύριε πρόεδρε, νομίζω ότι είχε δίκιο βουνό εκείνος ο τύπος που πριν από πολλά χρόνια είχε πει πως ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. Γενικώς μιλάω. Και για τους εκεί και για τους εδώ.
efsyn

Η αποκαθήλωση των Μακεδονομάχων


του Απόστολου Λυκεσά
Επικίνδυνη βλακεία ή αδίστακτη σκοπιμότητα; Από τον Βάλτο των Γιαννιτσών και τους Μακεδονομάχους μέχρι τον δυσώδη βάλτο της «ενημέρωσης» και τους σύγχρονους «μακεδονομάχους» η απόσταση μπορεί να είναι πολύ μακρινή αλλά… και τα σκυλιά γαβγίζουν το φεγγάρι. Χθες, οι οικείοι «μακεδονομάχοι» εντόπισαν προσπάθεια αποκαθήλωσης των… προγόνων τους.
Διότι, ναι, τα fake news δίνουν τη θέση τους στην ανοιχτή και ανηλεή προπαγάνδα η οποία μαίνεται στη Θεσσαλονίκη, με κατασκευασμένες ειδήσεις να πλημμυρίζουν τις ενημερωτικές ιστοσελίδες, οι οποίες δημοσιεύουν άκριτα ό,τι αναρτά οιοσδήποτε σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι εκ των υστέρων διαψεύσεις χάνονται μέσα στο πέλαγος της ασάφειας, επιτείνοντας τις οξυμμένες ήδη καταστάσεις, ενώ η λογική και τα στοιχειώδη της δημοσιογραφικής λειτουργίας, έστω, χάνονται μέσα στα ρυπαρά σύννεφα της συνωμοσιολογίας.
Τελευταίο - μέχρι στιγμής - κρούσμα η «ανακάλυψη» κάποιου «δαιμόνιου ερευνητή», ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποκαθήλωσε αγάλματα Μακεδονομάχων. Ποιο το ατράνταχτο στοιχείο; Οτι ένα άγαλμα και προτομές μακεδονομάχων βρίσκονται στην αυλή του δημοτικού εργοταξίου στην περιοχή των Σφαγείων.
Προσκομίζονται και οι φωτογραφίες για να αποδειχθεί ότι έχουμε «ξήλωμα αγαλμάτων και επιγραφών από όλη την Ελλάδα, που σχετίζονται με τη Μακεδονία και τον Μακεδονικό Αγώνα»!
Εννοείται ότι κάτι τέτοιο έχει τόση σχέση με την αλήθεια όση ο «ρεπόρτερ» με τους μακεδονομάχους, αφού τα γλυπτά βρίσκονται εκεί περίπου έναν χρόνο, προερχόμενα από την πλατεία Μακεδονομάχων, η οποία βρίσκεται στην οδό Αγίας Σοφίας απέναντι από τον Ι.Ν. Παναγίας Αχειροποιήτου και έχουν αποσπαστεί προσωρινά λόγω του εργοταξίου του Μετρό.
Τι να κάνει και η αντιδήμαρχος πολιτισμού Ελλη Χρυσίδου, βγήκε να δώσει εξηγήσεις για την «ανίερη» πράξη προστασίας των υπαίθριων γλυπτών. «Για να επανατοποθετηθούν χρειάζεται να γίνει μια σειρά πραγμάτων, γεγονός που καθιστά δύσκολη την προσωρινή τους τοποθέτηση σε άλλο χώρο», εξηγεί και ύστερα τονίζει: «Δεν μπορώ να παίζω παιχνίδια με τους “Μακεδονομάχους”, δεν το έκανα ποτέ και ούτε θα το κάνω».

Μάλλον ματαίως προσπαθεί η κ. Χρυσίδου να δώσει εξηγήσεις. Εδώ δεν δίστασαν στιγμή να «σκοτώσουν» διαδηλώτρια στο Πισοδέρι, θα σταματούσαν σε μια απλή παραποίηση αλήθειας για υπαίθρια γλυπτά;
Βουβοί
Εν τω μεταξύ, εξαιρετικά… εύγλωττη και, δυστυχώς, διόλου δυσερμήνευτη, αλλά αρκούντως απογοητευτική, αποδεικνύεται τα τελευταία δύο εικοσιτετράωρα η σιωπή δημοτικών παρατάξεων του Δήμου Θεσσαλονίκης -που εξέδιδαν μέχρι προχθές ανακοινώσεις για «ψύλλου πήδημα»-, αλλά και προσωπικοτήτων του δημοτικού συμβουλίου που κάρφωναν τις πύρινες ανακοινώσεις τους στον προσωπικό «τοίχο» τους τού facebook.
Καθώς οι δρόμοι της πόλης έχουν παραδοθεί στα χέρια μερικών εκατοντάδων ακροδεξιών και φασιστών, ούτε μία λέξη καταδίκης δεν έχει ακουστεί και η απουσία τους είναι εκκωφαντική, με φωτεινή εξαίρεση τη διοίκηση του δήμου και την Ανοιχτή Πόλη.
Τα δηλητηριώδη βέλη με τις ανήκουστες κατηγορίες περί «προδοτών» εκτοξεύονται προσωπικά, μαζί με ευθείες απειλές, εναντίον ενός ανθρώπου που τον ξέρουν καλά όλοι τους και μέχρι χθες τον ανέφεραν ως εξαιρετικό δείγμα πολίτη που και τη δημοκρατία υπερασπίστηκε, όταν έπρεπε, και τη θέση του στο δημοτικό συμβούλιο ως επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης» τίμησε με ξεχωριστό τρόπο.
Διότι κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν ξέρει ποιος είναι ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, κανένας δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν ξέρει τη συμβολή του στον αντιδικτατορικό αγώνα, τη σεμνότητα του χαρακτήρα του ανθρώπου στον μέχρι τώρα βίο του. Εκτός και όλα αυτά έχουν καλυφθεί από τις κραυγές των… γηπέδων, οπότε τα πράγματα είναι χειρότερα από ό,τι δείχνουν.
efsyn

Η αμήχανη σιωπή του Γιάννη Στουρνάρα



Τελικά μόνο... στουρνάρας δεν είναι ο Γιάννης Στουρνάρας.
Του Γιάννη Κουτσοκώστα
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, προσέχει πλέον πώς, που και κυρίως πότε μιλάει. Ειδικά όταν καλείται να σχολιάσει και να στηρίξει, όπως θα όφειλε, συμφωνίες σαν αυτή του πρόσφατου Eurogroup, που σφραγίζει την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια και διευθετεί το πρόβλημα του χρέους. Ούτε στήριξη, ούτε σχόλιο, ούτε καν μία λέξη δεν βρήκε ο λαλίστατος κατά τα άλλα διοικητής, για μια συμφωνία - σταθμό για τη χώρα και την οικονομία. Μια συμφωνία, την οποία όλοι οι διεθνείς πολιτικοί, οικονομικοί, μιντιακοί παράγοντες και οργανισμοί, ακόμα και η ΕΚΤ, έσπευσαν να χαρακτηρίσουν όχι απλά θετική, αλλά ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Όλοι πλην του κυρίου διοικητή, ο οποίος μας ενημέρωσε ότι δεν κάνει άσκοπες δηλώσεις. Θα μιλήσει -λέει- προσεχώς και προπαντός θεσμικώς. Όχι, μην τον παρεξηγείτε, ο Στουρνάρας δεν είναι υπερόπτης, γι’ αυτόν προέχει η... σοβαρότης, η... θεσμικότης και η... υπευθυνότης.
Τα πράγματα θα ήταν αστεία αν δεν ήταν σοβαρά. Και η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλοι γνωριζόμαστε. Γνωρίζουμε ότι ο Γ. Στουρνάρας, που... μοστράρονταν ως περιζήτητος ολίγον σοσιαλ-τεχνοκράτης και πολύ νεοφιλελεύθερος οικονομολόγος, συμπεριφέρθηκε τελικά ως... αδωνιζόμενος και... βρουτσιζόμενος πολιτικός. Θεσμικώς, ως επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας, θεωρείται και όφειλε να είναι σύμβουλος της κυβέρνησης, αλλά αυτός πολλάκις έχει διολισθήσει προθύμως και ασκόπως στον ρόλο του πολιτικού της αντιπάλου. Με έργα και με λόγια. Και προ ΣΥΡΙΖΑ και μετά, ακόμα και στις πιο κρίσιμες στιγμές της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Παραμονές των εκλογών του 15 κινδυνολογούσε επισείοντας τον «μπαμπούλα» της φυγής καταθέσεων αν εκλεγόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αργότερα κοστολογούσε πόσο στοίχισαν στη χώρα τα... μαντήλια και τα... καντήλια του Βαρουφάκη.

Οι... τρικλοποδιές του διοικητή

Και έως πρόσφατα, στο παρά πέντε του τέλους των προγραμμάτων, προσπαθούσε να επιβάλλει την «πιστοληπτική γραμμή στήριξης» -δηλαδή ένα νέο Μνημόνιο - κόντρα στην εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου, που επέμενε στη «γραμμή» της «καθαρής εξόδου», η οποία τελικά επιλέχθηκε. Αντί να υποστηρίζει τεχνοκρατικά τη βασική επιλογή της κυβέρνησης συγκρουόταν με τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο. Και το έκανε δημοσίως και μάλιστα ακόμα και στις πιο κρίσιμες στιγμές της διαπραγμάτευσης βάζοντας τρικλοποδιές στην εθνική προσπάθεια.
Τώρα σιωπά. Αμήχανα έως και ενοχικά. Προφανώς έχει τους λόγους του. Ίσως νιώθει... αδειασμένος, που αγνοήθηκαν ακόμα και από την ΕΚΤ, οι θέσεις του. Ίσως αδυνατεί να «χωνέψει» ότι άλλοι τα καταφέρνουν εκεί που δεν τα κατάφερε ο ίδιος είτε ως υπουργός Οικονομικών είτε ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας. Ίσως ακόμα προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να «διαβάσει» τις εξελίξεις, που δείχνουν να τον προσπερνούν. Αντί να περιμένει μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο: να συνειδητοποιήσει ότι ασφαλώς, ως Στουρνάρας, δικαιούται να διατυπώνει οποιαδήποτε γνώμη, θέση, κριτική. Ως κεντρικός τραπεζίτης όμως οφείλει να ευθυγραμμίζεται με τις βασικές επιλογές της νόμιμης κυβέρνησης του τόπου, που έχει την εντολή, την ευθύνη και την πολιτική νομιμοποίηση να τις υλοποιεί. Αυτή ελέγχεται, λογοδοτεί και κρίνεται, όταν έρχεται η ώρα. Ο εκάστοτε διορισμένος κεντρικός τραπεζίτης, αν διαφωνεί, παραιτείται.
Πηγή: avgi.gr

«Ταφόπλακα» στο φιλελεύθερο προφίλ


Ενα ακόμη ανοιχτό ρήγμα στη συνοχή της Νέας Δημοκρατίας και οριστικο διαζύγιο με τη φιλελεύθερη ιδεολογία συνιστά για την αξιωματική αντιπολίτευση η διαγραφή Μίχαλου.
Με μια αυταρχική και αψυχολόγητη κίνηση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέγραψε τον Πρόεδρο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων με την κατηγορία του  «Δούρειου Ίππου».
Στην ουσία όμως τον διέγραψε επειδή αποτιμά δημόσια ως ιστορική τη συμφωνία για την έξοδο και το χρέος ή αναφέρεται στις θετικές επιδράσεις της λύσης του Μακεδονικού ή επισημαίνει τα δεινά που προκαλεί η εκλογολογία στο επιχειρηματικό κλίμα. Όλα αυτονόητα για κάθε νοήμονα άνθρωπο της αγοράς αλλά ανεπίτρεπτα για τον τυφλό κομματισμό που συνταράσσει τη ΝΔ. Όπως σημείωσε και ο Κωνσταντίνος Μίχαλος σε δήλωση μετά τη διαγραφή του «ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί εχθρό όποιον διαφωνεί μαζί του». 
Για το εσωτερικό του κόμματος η αχρείαστη επίδειξη δύναμης απέναντι στην κεντρώα πτέρυγα ενισχύει επικίνδυνα τον εσωκομματικό πόλεμο και ήδη ο Πρόεδρος της ΝΔ δέχθηκε και πάλι σφοδρές κατηγορίες για παράδοση στην ακροδεξιά φράξια των Άδωνι και Σαμαρά.
Όμως η απομάκρυνση του κατεξοχήν εκπροσώπου της επιχειρηματικότητας που στην απάντησή του δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει την προσήλωσή του στον (Καραμανλικό) Κοινωνικό Φιλελευθερισμό, κατεδαφίζει ​το αφήγημα περί «εκσυγχρονιστή ηγέτη»που κατασκευάστηκ​ε​ για το Μητσοτάκη. Το σκληρό νεοφιλελεύθερο προγραμματικό ​του ​πλαίσιο ευνοεί πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα και οι φορείς της πραγματικής ανάπτυξης δαιμονοποιούνται. Ιδεολογικά δε επιβεβαιώνει την οριστική και αμετάκλητη ακροδεξιά στροφή του κόμματος. 
​Άλλωστε , η «τιμωρία» του Προέδρου του ΕΒΕΑ επειδή συνομιλεί θεσμικά, ως οφείλει, με την κυβέρνηση, υπενθυμίζει την αντιδημοκρατική αντίληψη της ηγετικής ομάδας​ της ΝΔ​ ότι πρέπει να απονομιμοποιηθεί η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας και επιβεβαιώνει την πολιτική ανωμαλία που φέρεται να εξυφαίνεται, εν μέσω κατηγοριών για αποστασία.
Εν κατακλείδι, η διαγραφή Μίχαλου έδειξε το νοσηρό πολιτικό δρόμο που έχει πάρει η ηγεσία της ΝΔ,  τις μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις και την κυνική διάψευση και του τελευταίου φιλελεύθερου ίχνους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στο Μαξίμου προφανώς πανηγυρίζουν...
tvxs

Παριστάνοντας τον λαό



Ο κενού εγκεφάλου παίκτης, πρώην κάτι, των social media, η νέα αυτή φιγούρα που πρόβαλε στα χρόνια της κρίσης, παίζει.
του Νίκου Μπελαβίλα
Ένας «αριστερός» του διαδικτύου ειρωνεύεται τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη γιατί αναγκάστηκε να διαφύγει από τον «λαό» της Θεσσαλονίκης , ο οποίος (λαός) αγανάκτησε με το ξεπούλημα της Μακεδονίας. Ας πρόσεχε, έγραφε, ώστε να μην εκτεθεί ο άλλοτε κυνηγημένος Μηταφίδης από το παρακράτος και τη χούντα.
Ο κενού εγκεφάλου παίκτης, πρώην κάτι, των social media, η νέα αυτή φιγούρα που πρόβαλε στα χρόνια της κρίσης, παίζει.
Παίρνει την είδηση και την αναπαράγει. Δεν σκέφτεται. Του αρέσει που την έπεσαν σε έναν του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τυφλός δεν βλέπει τους ναζί που φωνάζουν «Στα όπλα, στα όπλα να πάρουμε τα Σκόπια». Δεν βλέπει ότι ενεργούν βάσει σχεδίου. Συνοδοιπόροι τους νωρίτερα είχαν πετάξει στη θάλασσα δύο αθώους νέους-ούτε υπουργούς, ούτε βουλευτές αλλά δύο συμμετέχοντες στο Pride. Λίγες μέρες πριν είχαν δείρει τον Γιάννη Μπουτάρη. Πριν μερικούς μήνες είχαν κάψει την Libertatia και πριν ένα χρόνο είχαν εισβάλει στα σχολεία των προσφυγόπουλων. Οι ίδιοι; Ναι οι ίδιοι!
To ’60 άλλος λεγόταν «Καρφίτσα», άλλος έβαζε ζάχαρη σε μηχανές στον Έβρο και άλλος με καμπαρντίνα στεκόταν και απειλούσε έξω από τα γραφεία της ΕΔΑ. Και το Βήμα εργολαβικά διαμόρφωνε στην κοινή γνώμη το κλίμα «οχλοκρατίας».
Τι τους συνέδεε: To κοινό δωσίλογο παρελθόν, ο αυταρχικός τραμπούκικος πολιτισμός και η λύσσα της κυριαρχίας με κάθε τίμημα. Εν τέλει η δικτατορία του ‘67.
Αυτούς τους ξέρουμε, τους βλέπουμε, τους έχουμε απέναντι μας. Τέσσερεις στο Λονδίνο, δεκαπέντε εναντίον του Μπουτάρη, διακόσιοι συνολικά-συμπεριλαμβανομένης μίας κερκίδας χούλιγκαν- έξω από τη ΔΕΘ, παριστάνουν τον λαό που δεν αντέχει το ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Δίπλα τους, αυτές οι χούφτες των παρακρατικών έχουν όλη τη μηχανή να δουλεύει. Την «ομάδα αλήθειας» και τα τρολ του διαδικτύου που αναπαράγουν τα στημένα περιστατικά των ελαχίστων. Μία φωνή ενός εντεταλμένου που πετάγεται μέσα από ένα οποιοδήποτε πλήθος με ένα κινητό να βιντεοσκοπεί μετατρέπεται σε «οργή λαού». Ο ξυλοδαρμός ενός ειρηνικού εβδομηνταπεντάρη από έναν τραμπούκο γυμναστή μετατρέπεται σε δίκαιη αγανάκτηση. Ακολουθούν οι χρυσοπληρωμένοι των συστημικών καναλιών που έκαναν καριέρα πριν δύο χρόνια καταδικάζοντας-τη-βία-από-όπου-κι-αν-προέρχεται απνευστί για να μεταφέρουν στα δελτία της τηλεόρασης την αποκλειστικοί είδηση. Αυτοί, ναι, είναι γνωστοί. Θα γίνουν χειρότεροι όσο προχωράμε.
Έμ οι άλλοι; Οι άλλοι, πρώην σύντροφοι, απογοητευμένοι εν γένει και βαρυπενθούντες ακόμη στα τρίχρονα, για την προδοσία του 2015 από το 2015, που ανεβάζουν και αναπαράγουν όλο δηλητηριώδη ικανοποίηση την αγανάκτηση «του λαού» απέναντι στους προδότες και τους πουλημένους;
Στραβώθηκαν τόσο πολύ οι δύσμοιροι και ελπίζουν; Νομίζουν ότι ο «λαός» ξεσηκώνεται κι ας είναι μία δράκα ναζί και παρακρατικοί. Πού θα πάει, σκέφτονται: Θα ξεσηκωθεί και ο κανονικός λαός και δεν θα πάει με τους ναζί αλλά θα πάει με εκείνους, τους σωστούς, τους πάντα σωστούς, που πρώτοι αποκάλυψαν την προδοσία τον Σεπτέμβρη του ’15.
Έτσι νομίζουν.
left

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

«Μαθήματα δημοκρατίας», νοθευμένης και απολυταρχικής


του Παντελή Μπουκάλα
Mε τη γνωστή μετριοφροσύνη του, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε τις τουρκικές εκλογές «μάθημα δημοκρατίας για όλο τον κόσμο». Βεβαίως, ένας πολιτικός που κυβερνάει δεκαπέντε χρόνια, έχει νικήσει σε 14 αναμετρήσεις κάθε είδους (προεδρικές εκλογές, κοινοβουλευτικές, δημοψηφίσματα) και καταφέρνει να νομιμοποιήσει διά της ψήφου τον απολυταρχισμό του, δεν θα μπορούσε να αυτοσυγκρατηθεί. Και στη ρητορική της υπερβολής να μην ειδικευόταν, όπως ο Ερντογάν, θα ενέδιδε στη φιλαυτία. Αλλά «μάθημα δημοκρατίας» οι εκλογές στην Τουρκία; Και μάλιστα «για όλο τον κόσμο»;
Η δημοκρατία έχει τα απαραγνώριστα στοιχεία της ταυτότητάς της. Την ισονομία κατ’ αρχάς. Ποια λοιπόν η ισονομία στην Τουρκία, όπου η υπαγωγή της Δικαιοσύνης στη βούληση (ή τον ετσιθελισμό) των κυβερνώντων θεωρείται αυτονόητη; Το πιστοποιεί αυτό ο εγκλεισμός στη φυλακή της ηγεσίας του αριστερού-φιλοκουρδικού κόμματος, με την έωλη κατηγορία της φιλοτρομοκρατικής στάσης, αν όχι και της τρομοκρατικής δράσης· το καθεστώς κηρύσσει τρομοκράτη (ή γκιουλενιστή) οποιονδήποτε ενίσταται και, κυρίως, ανθίσταται. Το πιστοποιούν οι απολύσεις δικαστικών (όπως και μυριάδων άλλων δημοσίων υπαλλήλων) με την κατηγορία του γκιουλενισμού, προς εκκαθάριση του πεδίου. Το πιστοποιεί ο ωμός τρόπος με τον οποίο η τουρκική ηγεσία επιχειρεί να εξαγάγει στην Ελλάδα το δικό της μοντέλο στυγνής κηδεμόνευσης της Δικαιοσύνης, αλλά και η παρατεινόμενη εκβιαστική κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
Δημοκρατία –όπως οφείλουν να γνωρίζουν όσοι υποτίθεται ότι παραδίδουν μαθήματά της– σημαίνει ισηγορία. Στην Τουρκία, τα εννιά στα δέκα ΜΜΕ δοξάζουν ταπεινά τον Ερντογάν. Τα αντικυβερνητικά εξαγοράζονται από φίλους του υπερπροέδρου και ανανήφουν, όπως έγινε με τον μιντιακό όμιλο Dogan. Η Τουρκία βρίσκεται στην 157η θέση μεταξύ 178 χωρών στην κατάταξη των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα για την ελευθερία του Τύπου. Κίνα, Αίγυπτος και Τουρκία συγκροτούν την τριάδα των χωρών με τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους.
Η Τουρκία διδάσκει δημοκρατία, καυχιέται ο Ερντογάν, επικαλούμενος και την υψηλή συμμετοχή στις εκλογές. Το φιλμάκι με ερντογανιστές να γεμίζουν τις κάλπες με ψηφοδέλτια του κόμματός τους, δείχνει πως η συμμετοχή δεν είναι απολύτως καθαρή. Ενα άλλο φιλμάκι, με τον Ερντογάν να δίνει οδηγίες σε στελέχη του για το πώς να εκβιάσουν τους Κούρδους ψηφοφόρους, θα μπορούσε να τιτλοφορείται «απλά μαθήματα βίας και νοθείας».

Παιχνίδια με τη φωτιά


Βουλή

του Τάσου Παππά
Εκλογές γιατί η χώρα βαδίζει στην καταστροφή με ευθύνη της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος. Εκλογές γιατί η κυβέρνηση φέρνει τέταρτο μνημόνιο και υποθηκεύει το μέλλον της οικονομίας.
Εκλογές γιατί η κυβέρνηση κλείνει μια κατάπτυστη συμφωνία για το Μακεδονικό. Εκλογές γιατί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία δρομολογεί σχέδιο επικοινωνιακής και εργαλειακής χρήσης για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Νέο καλαμπούρι αυτό. Η Νέα Δημοκρατία ζητά να μην ξεκινήσουν με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση οι διαδικασίες για την αναθεώρηση του Συντάγματος γιατί δεν υπάρχει κλίμα συναίνεσης και δεν είναι ώριμες οι συνθήκες. Να το αφήσουμε για αργότερα. Ο,τι έλεγε και για το Μακεδονικό.
Πόσο αργότερα; Μέχρι να έρθει αυτή στα πράγματα για να τα ρυθμίσει όλα παστρικά και πατριωτικά.
Το Κίνημα Αλλαγής συντάσσεται με τη Ν.Δ. αν και πριν από ένα μήνα είχε καταθέσει την πρότασή του για το Σύνταγμα ζητώντας να αρχίσει αμέσως η διαδικασία. Σήμερα, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να ευτελίσει τη διαδικασία και να ναρκοθετήσει τη συζήτηση.
Με λίγα λόγια, τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το Κίνημα Αλλαγής θεωρούν ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα, δεν έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση, να δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα στο θέμα αυτό.
Προσοχή: όχι για να αποφασίσει επί της ουσίας (και να ήθελε δεν μπορεί), αλλά για να ορίσει το πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθεί η συζήτηση στην επόμενη Βουλή.
Αν καταλαβαίνω καλά, πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι περίπου παράνομη. Σάμπως να έχουν ξεφύγει και η Ν.Δ. και το Κίνημα Αλλαγής. Θα μπορούσε κάποιος να τα κατηγορήσει ότι κινούνται στη σφαίρα της ελαφρότητας, ότι έχουν χάσει το μέτρο, ότι γλιστράνε στον φανατισμό, ωστόσο έχουμε να κάνουμε με τη διακίνηση απόψεων που είναι επικίνδυνες.
Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων ερωτοτροπούν με την εκδοχή της θεσμικής εκτροπής.
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να γίνει πρωθυπουργός μετερχόμενος κάθε μέσο. Συμμαχεί ακόμη και με τον διάβολο.
Η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής, προκειμένου να πετύχει τον στόχο της (την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική ταπείνωση του Τσίπρα) δεν διστάζει να ταυτιστεί με τη Δεξιά.
Σε λίγο τα δύο κόμματα, όπως πάνε, θα θέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός συνταγματικού τόξου και θα κατατάξουν τον πρόεδρό του στην κατηγορία των αποσυνάγωγων.
Προσπάθησαν να ρίξουν την κυβέρνηση με την πρόταση δυσπιστίας. Απέτυχαν. Το μόνο κέρδος τους, ο Δ. Καμμένος, ο οποίος αποχώρησε από τους ΑΝ.ΕΛΛ., χωρίς φυσικά να παραδώσει την έδρα του, προφανώς γιατί έτσι τον συμβούλευσε ο Θεός στον οποίον απευθύνθηκε σε δημόσια θέα όταν ψήφιζε την πρόταση της Ν.Δ.
Δεν ξέρουν πώς να κατεβάσουν κόσμο στους δρόμους για να υποχρεωθεί η κυβέρνηση κάτω από τη λαϊκή πίεση να παραιτηθεί. Και να ήξεραν, δεν μπορούν να το κάνουν, λόγω του κακόφημου κυβερνητικού παρελθόντος τους.
Βολεύονται προς το παρόν με τις ακρότητες των χρυσαυγιτών και των λοιπών πατριδοκάπηλων.
Στρατιωτικά πραξικοπήματα, όπως τα φαντάζονται οι ναζιστές, δεν γίνονται στις μέρες μας. Γίνονται όμως κοινοβουλευτικά.
Για να συμβεί αυτό, πρέπει να βρεθούν πρόθυμοι βουλευτές της συμπολίτευσης να αποστατήσουν.
Και καλά, η δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. –αυτή που σήμερα κάνει κουμάντο στο κόμμα– έχει κλίση προς τις ανώμαλες «λύσεις». Εκπαλαι. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. πού πάει να μπλέξει;
efsyn

Εδώ είναι Βαλκάνια...


Η απόφαση της Ε.Ε. για την αναβολή της συζήτησης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων  για Αλβανία και πΓΔΜ, είναι μια απόφαση που καθυστερεί εξελίξεις και ενδέχεται να επιδράσει αρνητικά ακόμη και στη συμφωνία Ελλάδος-πΓΔΜ για το Μακεδονικό και την αποδοχή της στη γείτονα. Παράλληλα, δείχνει μια γενικότερη άγνοια του ευρωπαϊκού παράγοντα για στις ιδιαίτερες συνθήκες των Βαλκανίων.
Ο Έλληνας Υπ.Εξ. Νίκος Κοτζιάς υπενθύμισε στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης πόσο ευαίσθητη είναι η γεωπολιτική κατάσταση της περιοχής. Όμως μια σειρά από χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία και η Ολλανδία, προώθησαν την αναβολή για την περίοδο μετά τις ευρωεκλογές του 2019. Φαίνεται πως λίγοι αντιλαμβάνονται τις ιδιαίτερα ιστορικές, θρησκευτικές, πολιτικές συνθήκες και τους εθνικισμούς που ήρθαν στην επιφάνεια μετά την εθνική χειραφέτηση μιας σειράς λαών στα Βαλκάνια.
Είναι μια περιοχή όπου ακόμη και ένας πανηγυρισμός σε ένα ματς του μουντιάλ μπορεί να την κάνει άνω-κάτω, πόσο μάλλον σοβαρές πολιτικές αποφάσεις που αδιαφορούν για τον αντίκτυπο στο θυμικό κάθε λαού και μπορούν να αναζοπυρώσουν καταστροφικά μίση.
Η Ε.Ε. έλαβε μια απόφαση που εξισορροπεί τους εσωτερικούς της συσχετισμούς αλλά δεν λαμβάνει υπόψη την περίπλοκη κατάσταση στην περιοχή των Βαλκανίων και τη δυσαρέσκεια που ενισχύει την επιρροή χωρών, όπως η Ρωσία και η Τουρκία.
Κάποιοι θεωρούν ότι οι δύο φτωχές χώρες, Αλβανία και πΓΔΜ, μπορούν να χρησιμεύουν ως στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων με "φτηνό ενοίκιο". Όμως, ταυτόχρονα, με τη στάση τους μεγεθύνουν τα προβλήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν όταν ασχοληθούν σοβαρά με τα Βαλκάνια. 
tvxs

Ο Θέμος πήρε το «τρίκυκλο»



Τι να τα κάνεις πλέον τα τρίκυκλα και τους "Γκοτζαμάνηδες" όταν υπάρχει ο Θέμος Αναστασιάδης και η απελπισμένη διαπλοκή που μαζί με τον πολιτικό της βραχίονα (τα κόμματα που χρεοκόπησαν τη χώρα), προσπαθούν να «φουντώσουν» τον εθνικισμό και να γκρεμίσουν κάθε δημοκρατική αντίσταση στη χώρα.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης
Το χθεσινό άρθρο του Θέμου Αναστασιάδη στο protothema.gr είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό μιας πολύ επικίνδυνης (εκ)τροπής που έχει πάρει η ιστορία... επαναλαμβανόμενη ως -επικίνδυνη- φάρσα.
"Κέρματα και κρεμάλες για τον προδότη Αλέξη Τσίπρα", είναι ο τίτλος του κειμένου, του “σοβαρού Στέφανου Χίου”. Και όμως ο τίτλος είναι μετριοπαθής μπροστά σε αυτά που γράφει μέσα ο "πλυντηριάρχης" των νεοναζί
"Κανείς συριζαίος δε θα είναι ασφαλής εφ εξής στην ελληνική γη", προειδοποιεί ο "Μακεδονοκομιστής" Θέμος, στον πηρύνα του χρυσαυγίτικου μανιφέστου του.
Ο άνθρωπος με τις μαύρες σακούλες, στην κυριολεξία εντυπώνει και δίνει μια πιο ολοκληρωμένη "ιδεολογική" μορφή, στο αντιδημοκρατικό παραλήρημα Μπαρμπαρούση, που ζητούσε πραξικόπημα μέσα στη Βουλή.
Το άρθρο του Θέμου βέβαια δεν ήταν «ατάκτως και αυθορμήτως ατελείς λεκτικές υπερβολές και άτυχες εκφράσεις, που οφείλονται στη θυμική του έξαρση». Έγραψε ακριβώς αυτά που ήθελε να γράψει και μάλιστα από την ώρα που βγήκε στον "αέρα" της ιστοσελίδας, το άρθρο διορθώθηκε αρκετές φορές, ίσως και με προτροπές των νομικών συμβούλων της εταιρείας. Οι φασίστες, βλέπετε, δεν είναι απλά καθάρματα. Είναι δειλά καθάρματα. Κοινώς, «κότες».
Ο Θέμος Αναστασιάδης, με το άρθρο του δεν κάνει τίποτα λιγότερο από το να καλεί στη δημιουργία "Εθνικιστικής Πολιτοφυλακής" (militia) και δεν είναι ο μόνος, καθώς τα "τάγματα εφόδου" αυξάνονται δραματικά το τελευταίο διάστημα.
Αυτός όμως ο κύριος (με τα 5 εκατομμύρια σε πεντακοσάρικα σε μαύρες σακούλες) είναι αυτός που κάνει κριτική κάθε Κυριακή απ' το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και εκβιάζει από επιχειρηματίες μέχρι πολιτικούς.
Όχι, η παραπάνω πρόταση δεν ανήκει σε κάποια προσωπική εκτίμηση. Το έχει δηλώσει, επί λέξει, η Ντόρα Μπακογιάννη σε προεκλογική της ομιλία ως πρόεδρος της ΔΗΣΥ.
Εμείς απλά να συμπληρώσουμε πως... αυτός ο κύριος -που λέει και η Ντόρα- χρηματοδοτούσε την υπερδανεισμένη εφημερίδα του με λεφτά από την ίδια οφσόρ που χρηματοδότησε, εντελώς τυχαία και επιχειρηματικές δραστηριότητες της Μαρέβας Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη. Της συζύγου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
koutipandoras

Η ελευθερία του Τύπου ως φάρσα



του Δημήτρη Ψαρρά
Οι χτεσινές πολιτικές εξελίξεις δεν ήταν καθόλου κεραυνός εν αιθρία. Αποτελούν συνέχεια μιας σκληρής πολιτικής αλλά κυρίως μιντιακής αντιπαράθεσης, η οποία έχει στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και την αντικατάστασή της από την κυβέρνηση Μητσοτάκη-Σαμαρά-Γεωργιάδη, με κομπάρσους όσους πρόθυμους προκύψουν από το Κίνημα Αλλαγής.
Στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά της κυβέρνησης βρίσκεται βέβαια ο όμιλος του νέου μιντιάρχη της χώρας, του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Ολα δείχνουν ότι αυτός ο πόλεμος τους τελευταίους μήνες διεξάγεται με ανορθόδοξους όρους. Κύριος στόχος του δεν είναι ο πρωθυπουργός που χαράσσει την πολιτική γραμμή, αλλά ο κυβερνητικός εταίρος που τολμά να την αποδέχεται.
Για τις μεθόδους αυτού του πολέμου μπορεί να μας διαφωτίσει ένα μικρό πείραμα. Αν αναζητήσει κανείς δημοσιεύματα που περιέχουν τη λέξη «Τσίπρας» στις εφημερίδες του ομίλου Μαρινάκη θα βρει υπερδιπλάσια από εκείνα που περιέχουν τη λέξη «Καμμένος». Πράγμα φυσικό, αν συνυπολογίσει κανείς τον θεσμικό ρόλο αλλά και την προσωπικότητα των δύο πολιτικών.
Αν όμως επιχειρήσει κανείς την ίδια αναζήτηση με χρονικό εύρος τον τελευταίο μήνα, θα βρεθεί μπροστά σε μια έκπληξη.
Τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛΛ. μοιάζουν να πληθαίνουν θεαματικά σε σχέση με εκείνα που αφορούν τον πρωθυπουργό. Φτάνουν, λ.χ., τα 200 έναντι 280 στην εφημερίδα «Τα Νέα».
Οπως όλοι γνωρίζουν, αυτή η ραγδαία αύξηση των δημοσιευμάτων σχετίζεται με αρνητικά έως και εξυβριστικά κείμενα που στόχο έχουν να πιέσουν τα στελέχη των ΑΝ.ΕΛΛ. να διαφοροποιηθούν από την τρισκατάρατη Αριστερά.
Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάζεται και στο «Βήμα» και φυσικά τα αδελφά «Παραπολιτικά». Αλλά σημασία έχει το γεγονός ότι και η εφημερίδα που δημιούργησε ο κ. Μαρινάκης ως μεταβατικό στάδιο για να περάσουν τα στελέχη του «Συγκροτήματος» από τον ΔΟΛ στον… ΔΟΜ, δηλαδή η «Ελευθερία του Τύπου», είχε κι αυτή κύριο στόχο τον Πάνο Καμμένο.
Βέβαια η εφημερίδα αυτή έκλεισε άρον άρον, με την κυκλοφορία της να παρουσιάζει συνεχή πτώση, παρά τη μείωση της τιμής της σε 0,50 ευρώ. Πρόλαβε όμως η εφημερίδα αυτή να θυμίσει στους παλιότερους μια άλλη «Ελευθερία» και τον ρόλο που έπαιξε, τότε που ο κ. Μητσοτάκης ήταν αγέννητος και δεν γνωρίζει τι ακριβώς γινόταν.
Στην ουσία η εφημερίδα (εφήμερη, όνομα και πράμα) του κ. Μαρινάκη λειτούργησε ως γέφυρα για τη μετάβαση ενός αντιδεξιού δημοκρατικού κοινού στο νέο «Βήμα» και τα νέα «Νέα» με σαφή νεοδημοκρατικό προσανατολισμό.
Θα πει κανείς ότι όλο αυτό το μιντιακό μπούλινγκ των μέσων του κ. Μαρινάκη με στόχο τον κ. Καμμένο πηγάζει από την προσωπική κόντρα των δύο ανδρών, η οποία στην επιφάνεια έχει τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη και στο βάθος τη σκληρή υπόθεση του ναρκόπλοιου «Noor One».
Προς την κατεύθυνση αυτή δείχνουν και παλιότερες δηλώσεις του κ. Μαρινάκη, ο οποίος είχε προαναγγείλει τις εξελίξεις εδώ και έναν χρόνο.
«Δεν υπάρχει πλέον διέξοδος στο αδιέξοδο που μόνος του δημιούργησε ο κ. Καμμένος, με τις δόλιες ενέργειές του» ανέφερε σε δήλωσή του ο εφοπλιστής και νεόκοπος μεγαλοεκδότης στις 6.7.2017.
Ο κ. Καμμένος, κατά τον κ. Μαρινάκη, «δολοπλοκεί, απειλεί, συκοφαντεί προκλητικά και υποκρίνεται τον προστάτη της Δικαιοσύνης, την απόπειρα χειραγώγησης του έργου της οποίας έχει ομολογήσει».
Μόνο που ο πραγματικός στόχος όλης αυτής της εκστρατείας δεν είναι ο κ. Καμμένος, αλλά η κυβέρνηση. Ολες οι επιθέσεις στον υπουργό Αμυνας έχουν κρυφό στόχο να πλήξουν τη συνοχή της κυβέρνησης, να οδηγήσουν τους ΑΝ.ΕΛΛ. σε διάλυση ή αποχώρηση από την κυβέρνηση.
Απλώς οι ιθύνοντες της Συγγρού θεώρησαν το κόμμα του κ. Καμμένου «αδύναμο κρίκο» και έστρεψαν σ’ αυτό τα πυρά τους, προκειμένου να επιτευχθεί ο τελικός στόχος της ανατροπής Τσίπρα.

Το σχέδιο αποδίδει

Για το ότι αυτός είναι ο πραγματικός στόχος δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία. Οχι μόνο γιατί το σχέδιο ήδη έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς με τις «αποχωρήσεις» από τους ΑΝ.ΕΛΛ., αλλά και επειδή παράλληλα εκτυλίσσεται μια δεύτερη εκστρατεία λάσπης, με στόχο τις συνιστώσες του ΚΙΝ.ΑΛΛ. που δεν δέχονται α πριόρι τη στρατηγική σύμπλευσης με τη Νέα Δημοκρατία την οποία ευαγγελίζεται ο κ. Βενιζέλος και καθώς φαίνεται ακολουθεί κατ’ ανάγκη η κυρία Γεννηματά.
Είδαμε πώς έγινε δεκτή η πρόσφατη τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση, αλλά διαθέτουμε και μια «μνημειώδη» -από καθαρά δημοσιογραφική άποψη- απόπειρα σπίλωσης και εξευτελισμού του Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος τόλμησε να… επισκεφτεί τον πρωθυπουργό τον περασμένο Μάρτιο.
Το αποτέλεσμα ήταν να δεχτεί ένα οχετό «επιχειρημάτων» από συναδέλφους του και μάλιστα στην εφημερίδα που ο ίδιος εργαζόταν και στην οποία εξακολουθεί να αρθρογραφεί, τα «Νέα».
Γίναμε μάρτυρες στο απίστευτο φαινόμενο να αφιερώνονται την ίδια μέρα (12.3.2018) όλες οι μόνιμες στήλες της εφημερίδας στο ίδιο -ελάσσονος πολιτικής σημασίας- ζήτημα και μάλιστα από την ίδια ακριβώς σκοπιά.
Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: «Μην τολμήσεις, Σταύρο!»
Ενδεικτικά ο Γ. Πρετεντέρης θεωρεί τη συνάντηση Τσίπρα-Θεοδωράκη «μαφιόζικη» πρακτική: «Δηλαδή, η κυβέρνηση θα διώκει τους αντιπάλους της σε καθημερινούς εμφυλίους, θα τους διασύρει, θα κυνηγάει να τους κλείσει φυλακή, αλλά εκείνοι θα κουβεντιάζουν μαζί της για υψηλή διπλωματία. Σαν άποψη θυμίζει λίγο τους μαφιόζους στη Σικελία που τις καθημερινές έσφαζαν τους άλλους και την Κυριακή πήγαιναν με την οικογένεια ευλαβικά στην εκκλησία!»
Αφήνω κατά μέρος το ποιος σε όλη αυτή την ιστορία θυμίζει μαφιόζο και συνεχίζω με τον Ηλία Κανέλλη«Θα περίμενε κανείς ο Σταύρος Θεοδωράκης κάτι να έχει μάθει από τότε που ο Τσίπρας δάγκωσε τη χείρα βοηθείας που του έδωσε. […] Πριν ξαναδώσει χείρα βοηθείας στον παραπαίοντα Πρωθυπουργό, ας θυμάται τη δαγκωματιά του παρελθόντος».
Ο Γ. Παπαχρήστος διηγείται μάλιστα ότι φρόντισε να συναντηθεί προσωπικά με τον κ. Θεοδωράκη για να τον αποτρέψει. Του είπε «να καθίσει να σκεφτεί τι του έχουν σύρει αυτά τα τρία χρόνια της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ο ίδιος ο Τσίπρας και ο συνεταίρος - κανέναν άλλον δεν έχουν βρίσει όσο αυτόν».
Πάση θυσία, λοιπόν, πτώση της κυβέρνησης. Κι όποιος τολμήσει να συνομιλήσει με την Αριστερά να ξέρει ότι θα έχει την τύχη του κ. Θεοδωράκη.
efsyn

Κρεμάλες, κουτάλες και αποστασίες

Όταν είμαστε όλοι ύποπτοι για προδοσία και έτοιμοι για το ικρίωμα

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης 

ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΑ ποτέ μου σε κανένα κόμμα. Σε νεολαία ήμουνα, στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, και όταν μεγάλωσα κάπως και μπορούσα να το συζητήσω με το ΚΚΕ Εσωτερικού, πήγε το ΚΚΕ Εσωτερικού και μετασχηματίσθηκε σε αυτό το πατσαβούρι το ΕΑΡ. Κι εγώ πήγα σπίτι μου. Θα μπορούσα να ακολουθήσω κάποιους..
συντρόφους μου που φτιάξανε την ΑΚΟΑ και με τους οποίους ταιριάζανε, ομολογουμένως, τα χνώτα μου, αλλά δεν είχα άλλο κουράγιο για πολιτικούς αγώνες και ήθελα να κλειστώ στον εαυτό μου και να πάρω το πτυχίο μου. Ήρθε ύστερα και η δημοσιογραφία και τα ξέχασα όλα. Υποτίθεται ότι άμα είσαι λειτουργός του Τύπου, δεν υπηρετείς κομματικούς αφέντες. Υποτίθεται…
ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ το ξανασκέφτομαι! Τώρα μπήκε στο μυαλό μου και καρφώθηκε στην κεφάλα μου η ιδέα να γίνω Συριζαίος. Να πάω ρε παιδί μου σε τίποτα κομματικά γραφεία, στο Παγκράτι που μένω ή στο Πατουλιστάν που δουλεύω και να γραφτώ μέλος στο κυβερνόν κόμμα. Με κάρτα, με συνδρομή, κονκάρδες και αυτοκόλλητα δεν ξέρω αν δίνουν, όλα κομπλέ. Διότι δεν είμαι κανένα κορόιδο να χάσω την μοναδική εμπειρία της κρεμάλας! Μια φορά στη ζωή σου την έχεις αυτή την ευκαιρία και δεν σκοπεύω να την απολέσω. Στο κόμμα θα πάω και στη σειρά θα στηθώ μπροστά στο ικρίωμα.
ΈΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, κρεμάλες υπόσχεται από χτες γνωστός εκδότης εφημερίδος. Κρεμάλες για όσους και όσες στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική. Ιδίως στα εθνικά θέματα, γιατί πρέπει να είμαστε ευαίσθητοι με αυτές τις ιστορίες. Κρεμάλες στο Σύνταγμα, κρεμάλες στην Ομόνοια, κρεμάλες σε κάθε πλατεία μικρή, μεσαία, μεγάλη, σε κάθε πόλη και χωριό, στα χωράφια, στα δάση, στα βάτα μέσα, θα γεμίσει ο τόπος θηλιές. Κόσμος θα έρχεται απέξω να βλέπει, εισιτήρια θα κόβουμε, συνωστισμός, σουβλάκια, μαλλί της γριάς, ποπ κορν και νάτσος χωρίς τυρί. Κι εγώ θα πάω ρε φίλε, τέτοια ευκαιρία δεν την πετάς.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΟΣ πάνω στα σανίδια, να φυσάει αεράκι (και βροχή δέχομαι) και να έρχεται ο δήμιος να σου περνάει το σκοινί στο λαιμό. Κι από κάτω κόσμος, ντουνιάς, με τα κινητά στο χέρι, κατευθείαν να ποστάρουν Ίνσταγκραμ, χαλαρός εσύ και καλοχτενισμένος, δεκαπέντε λεπτά της δημοσιότητας, θα τρελαθεί η πλάσις στα λάικ και στα φαβ και στα ριτουί, θα παίζει κι ο εθνικός ύμνος και χλαπ, ν’ ανοίγει η καταπακτή και να λικνίζεσαι στο κενό. Και να χειροκροτάει η γοργόνα, η αδερφή του Μεγαλέξανδρου. Τέτοιο υπερθέαμα ούτε το Χόλυγουντ δεν μπορεί να στήσει, ρε φίλε. Ήρθε η ώρα νομίζω να δώσουμε στα Αμερικανάκια ένα μάθημα και να προσφέρουμε τεχνογνωσία σε όλη την υφήλιο. Και να επανέλθει επιτέλους η έννομος τάξις στη χώρα. Να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, να μπούμε κι εμείς ξανά στο κόλπο. Κρεμάλες σήμερα, κουτάλες αύριο!

Υ.Γ.: Όσο για τα περί Αποστασίας, έχω απλώς να παραθέσω τη δήλωση του Γεωργίου Παπανδρέου αμέσως μετά από το βασιλικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1965:
«Συνετελέσθη σήμερον παραβίασις του πολιτεύματος. Η κυβέρνησις του λαού εξηναγκάσθη εις παραίτησιν. Και εκλήθη να κυβερνήση μία ομάς προδοτών της Ενώσεως Κέντρου. Αλλά δεν συνέβη μόνον παραβίασις του πολιτεύματος. Συνέβη επίσης και διακωμώδησις. Ο τρόπος της καταλήψεως της αρχής από την κυβέρνησιν ανδρεικέλων έχει προσλάβει τον χαρακτήρα φαιδρού πραξικοπήματος. Εις τα ανάκτορα ενήδρευε ο ακατονόμαστος πρόεδρος δια να ορκισθή αμέσως μετά την αναχώρησίν μου... Καταγγέλλω προς τον δημοκρατικόν κόσμον της χώρας την ομάδα των προδοτών και τον καλώ εις πάνδημον ειρηνικήν εκδήλωσιν εναντίον της προδοσίας... Αρχίζει από σήμερον νέος ανένδοτος αγών υπέρ της δημοκρατίας».
 newpost.gr