Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

Είδηση ή τρολιά;



του Τάσου Παππά
Ας πούμε ότι βρίσκεσαι μπροστά σε δύο ειδήσεις και προβληματίζεσαι για την εγκυρότητά τους. Δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα ποια είναι σοβαρή και ποια είναι τρολιά. Την έχεις πατήσει μερικές φορές στο παρελθόν με ειδήσεις που τελικώς ήταν «ειδήσεις». Είσαι επιφυλακτικός με ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα και καλά κάνεις.
Η μία αναφέρει πως ένας πολίτης με περίεργο όνομα αποσπάστηκε στο μέγαρο Μαξίμου και τοποθετήθηκε σε θέση συμβούλου του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη προκειμένου να τον βοηθήσει στο θέμα της αφρικανικής σκόνης! Η άλλη λέει ότι μια ιστοσελίδα με τίτλο που παραπέμπει σε ελληνική ταινία της δεκαετίας του ‘60, τελείως άγνωστη, εισέπραξε ένα σεβαστό ποσό από δημόσιο φορέα του χώρου της Υγείας για να προωθήσει μια καμπάνια του.
Ποια από τις δύο μοιάζει αληθινή; Εξαρτάται: Αν είσαι δεξιός ή κεντροαντιαριστερός θα πιστέψεις χωρίς αμφιβολίες την πρώτη είδηση και θα νιώσεις δικαιωμένος γιατί αποδεικνύεται ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει τσίπα, είναι αδίστακτη και στήνει τα δικά της πελατειακά δίκτυα για να αλώσει το κράτος.
Θα συνταχθείς απολύτως με τις ανακοινώσεις των κομμάτων που καταγγέλλουν αθρόες προσλήψεις και προκλητικές αποσπάσεις και θα βγάλεις αναστεναγμό ανακούφισης ακούγοντας τον Κ. Μητσοτάκη να δηλώνει έμπλεος αποφασιστικότητας ότι «δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να πάρει τα κλειδιά του κράτους στην Κουμουνδούρου». Δεν είσαι ηλίθιος, πιάνεις τον υπαινιγμό του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι τα κλειδιά του κράτους δεν έχουν περάσει ακόμη στα χέρια των κατσαπλιάδων.
Αν είσαι φίλος της κυβέρνησης θα πιστέψεις τη δεύτερη είδηση η οποία ενισχύει την από ετών πεποίθησή σου ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ όταν κυβερνούσαν είχαν στήσει χορό σκανδάλων, έπαιρναν μίζες, μπούκωναν στόματα για να εξασφαλίζουν μιντιακή στήριξη και απομυζούσαν τα χρήματα του ελληνικού λαού. Για άλλες υποθέσεις έχεις ατράνταχτες αποδείξεις (Siemens, εξοπλιστικά), για άλλες ισχυρές ενδείξεις (Novartis, ΚΕΕΛΠΝΟ). Στην εξεταζόμενη περίπτωση πάντως αληθινή είδηση είναι η δεύτερη και μαϊμού η πρώτη.
Οσοι έσπευσαν να καταπιούν αμάσητη και να αναμεταδώσουν χωρίς διασταύρωση την κατασκευασμένη πληροφορία περί απόσπασης στο Μαξίμου ενός απίθανου τύπου -ανάμεσά τους γνωστοί δημοσιολόγοι και έμπειροι πολιτικοί- εξετέθησαν ανεπανόρθωτα. Δεν είναι η πρώτη φορά και δεν θα είναι η τελευταία.
Ο φανατισμός τυφλώνει τη λογική. Θέλουν πάση θυσία τη ρεβάνς και δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και θα πιστέψουν οτιδήποτε, όσο ακραίο κι αν φαντάζει, αρκεί να βλάπτει τον εχθρό τους. Και υπάρχουν άφθονες ευκαιρίες. Ιστοσελίδες του σκοινιού και του παλουκιού, λαθρόβια μέσα ενημέρωσης και έντυπα με ιστορία επιδίδονται εδώ και καιρό στο άθλημα της συκοφαντίας.
Επινοούν θέματα και τα αναδεικνύουν στην πρώτη σελίδα για να τα θάψουν την επόμενη μέρα σε ένα μίζερο μονόστηλο κάπου μεταξύ των επιστολών και του σταυρόλεξου, κατασκευάζουν περιστατικά για να δημιουργήσουν εντυπώσεις, διαδίδουν βιτριολικές φήμες για να αμφισβητήσουν την ηθική ακεραιότητα των αντιπάλων τους, κρύβουν ειδήσεις που δεν ευνοούν τους φίλους τους.
Κάποτε ξέραμε ποια μέσα δήθεν ενημέρωσης είχαν κλίση προς τη διαστρέβλωση, τη συκοφαντία και την εσκεμμένη παραπληροφόρηση. Τα αποφεύγαμε. Δυστυχώς σήμερα έχουν κατασκηνώσει στις πεδιάδες της ανυποληψίας και μέσα ενημέρωσης που κάποτε ήταν σοβαρά (έντυπα και ηλεκτρονικά). Ο κύκλος μεγαλώνει. Ας μεγαλώσει και η προσοχή μας.
efsyn

Εθνικιστικός παροξυσμός στην Τουρκία μετά το Αφρίν


του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
Κάθε χρόνο γύρω στις 20 Μαρτίου, με αφορμή την εαρινή ισημερία, οι Κούρδοι γιορτάζουν το Νεβρόζ, τη δική τους Πρωτοχρονιά. Η ζωροαστρικής προέλευσης γιορτή έχει ως τιμώμενο πρόσωπο τον Κάβα, τον επαναστάτη σιδηρουργό, ο οποίος, σύμφωνα με τον μύθο, εκθρόνισε τον τύραννο Ζαχάκ από τα όρη Ζάγκρος του σημερινού Ιράν.
Το φετινό Νεβρόζ δεν ήταν για τους Κούρδους όλου του κόσμου γιορτή, αλλά μέρα θρήνου. Δύο μέρες νωρίτερα, η κουρδική πόλη του Αφρίν, στη βόρεια Συρία, έπεσε ύστερα από δύο μήνες πολιορκίας από τον στρατό και την αεροπορία της Τουρκίας. Γενειοφόροι μαχητές του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» –ανάμεσά τους, σύμφωνα με μαρτυρίες και τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους που απλώς άλλαξαν στολή– μπήκαν στο Αφρίν, ύψωσαν τη σημαία του εργοδότη τους, δηλαδή της Τουρκίας, και κατέστρεψαν κάθε κουρδικό σύμβολο που έβρισκαν μπροστά τους. Το άγαλμα του θρυλικού Κάβα, στην κεντρική πλατεία, έγινε σωρός ερειπίων.
Γιατί οι μαχητές της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG, που απέδειξαν το αξιόμαχο των δυνάμεών τους στις νικηφόρες αναμετρήσεις με το Ισλαμικό Κράτος, από το Κομπάνι μέχρι τη Ράκα, δεν έδωσαν τη μάχη που όλοι περίμεναν στους δρόμους και τα κτίρια του Αφρίν; Το εύλογο ερώτημα έδωσε τροφή σε σενάρια περί σιωπηλής συμφωνίας – αλλά με τι αντάλλαγμα και με ποιο σχέδιο;
Πλήγμα για τους Κούρδους
Το πιθανότερο είναι ότι η YPG, έχοντας υποστεί βαριές απώλειες από τους δύο μήνες των βομβαρδισμών, αποφάσισε να αναδιπλωθεί ώστε να διασώσει, τουλάχιστον, το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που ελέγχει, στα ανατολικά του Ευφράτη. Σε κάθε περίπτωση, η κατάρρευση του Αφρίν αποτέλεσε μεγάλο ηθικό και στρατηγικό πλήγμα για τους Κούρδους. Η ελπίδα για τη δημιουργία αυτόνομης, ημικρατικής οντότητας στη βόρεια Συρία, κατά τα πρότυπα του Ιράκ, απομακρύνεται. Αντίθετα, η απειλή της εθνοκάθαρσης εις βάρος των Κούρδων ώστε να αλλοιωθεί η εθνολογική σύνθεση της βόρειας Συρίας, βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.
Τα νέα για την πτώση του Αφρίν ανακοίνωσε ο ίδιος ο Ερντογάν στη διάρκεια ομιλίας του στην Καλλίπολη, όπου διεμήνυσε ότι θα συνεχίσει την καταδίωξη των Κούρδων μέχρι τα σύνορα με το Ιράκ ή και πέρα από αυτά. Η όλη παράσταση ήταν επιμελώς σκηνοθετημένη. Το Αφρίν έπεσε στις 18 Μαρτίου, ακριβώς πάνω στην 103η επέτειο μιας σημαντικής μάχης στα Δαρδανέλλια, ανάμεσα στους Δυτικούς Συμμάχους του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τον οθωμανικό στρατό. Η μάχη αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καταστροφική για τους συμμάχους εκστρατεία της Καλλίπολης. Η σατανική «σύμπτωση» επέτρεψε στον Ερντογάν να καλλιεργήσει ατμόσφαιρα εθνικιστικού οίστρου.
Σαν έτοιμος από καιρό, ο ελεγχόμενος τουρκικός Τύπος βγήκε στα κεραμίδια. «Ιδιο πνεύμα, ίδια πίστη», κραύγαζε η Sabah, το υπ’ αριθμόν ένα δημοσιογραφικό ηχείο του κυβερνώντος κόμματος. «Το μήνυμα προς τη Δύση είναι καθαρό», έγραφε το κύριο άρθρο. «Σας τσακίσαμε στα Δαρδανέλλια πριν από 103 χρόνια, αλλά δεν πήρατε το μάθημά σας. Τώρα συσπειρωθήκατε εναντίον μας στο Αφρίν, υποστηρίζοντας το (κουρδικό) ΡΚΚ και τα παρακλάδια του (...). Ερχόμαστε λοιπόν, τη μέρα της νίκης των Δαρδανελλίων, να σας δώσουμε άλλο ένα μάθημα».
Δεν πρόκειται για παροδική υστερία, αλλά για μια πολύ βαθύτερη και μονιμότερη μετάλλαξη της Τουρκίας, που δεν έχει συνειδητοποιηθεί όσο θα έπρεπε από τους γείτονες και τους συμμάχους της. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, για το οποίο το επιτελείο Ερντογάν ενοχοποιεί τις ΗΠΑ, έχει εγκατασταθεί στην Τουρκία ατμόσφαιρα εθνικιστικής ψύχωσης. Το αφήγημα του Ερντογάν είναι ότι, όπως τότε, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έτσι και σήμερα η Δύση μηχανορραφεί για τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Τουρκίας, η οποία είναι υποχρεωμένη να δώσει ένα δεύτερο «πόλεμο της Ανεξαρτησίας». Τότε ήταν η Αντάντ, τώρα είναι οι ΗΠΑ και η Ε.Ε.
Τότε ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ, τώρα είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Και στις δύο περιπτώσεις, οι Ελληνες λειτουργούν ως συνεργοί της Δύσης στα επεκτατικά της σχέδια.
Ανησυχητικά δείγματα αυτής της νοοτροπίας έδωσε αυτή τη βδομάδα η αγγλόφωνη έκδοση της Sabah, τακτικός αρθρογράφος της οποίας είναι ο Ιμπραήμ Καλίν, εκπρόσωπος Τύπου του Ερντογάν. Ενας άλλος αρθρογράφος, ο πανεπιστημιακός Χακί Οτσάλ, έγραψε, αναφορικά με την υπόθεση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, ότι η Γερμανία εμπόδισε τη χώρα μας να τους εκδώσει. Βεβαίως, δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο, αλλά τα όσα ακολουθούν κάνουν σαφές το μήνυμα που θέλει να στείλει:
«Ηταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αγγλία εκείνες που επέβαλαν στον ρακένδυτο, κακά εκπαιδευμένο ελληνικό στρατό να εισβάλει στην Ανατολία, τον Μάιο του 1919. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο χαρισματικός Ελληνας ηγέτης της εποχής εκείνης, κυριολεκτικά φίλησε τα χέρια των νικητών Τούρκων διοικητών μετά την ήττα της ατυχούς εισβολής, όταν Αμερικανοί ναύτες ψάρευαν Ελληνες στρατιώτες από το Αιγαίο και στη συνέχεια τους έστελναν πίσω στην Αθήνα, όπου τους περίμενε η πείνα».
Αντέχετε ακόμη; Ιδού η συνέχεια: «Οι Ελληνες είναι και σήμερα πεινασμένοι στην Αθήνα. Δεν μπορούν ακόμη να καταλάβουν ότι οφείλουν να κατευνάσουν την Τουρκία, όχι τους Γερμανούς και τους Βρετανούς. Η Τουρκία είναι επτά φορές μεγαλύτερη και έξι φορές πλουσιότερη από την Ελλάδα. (...) Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί στην ευχή δεν εκμεταλλευόμαστε το Αιγαίο, σπιθαμή προς σπιθαμή, για πετρέλαιο και φυσικό αέριο».
Βεβαίως, από τους φραστικούς λεονταρισμούς μέχρι του να γίνουν πραγματικότητα, η απόσταση είναι τεράστια κι αυτό το γνωρίζει καλά ο μεγαλομανής, αλλά όχι τυχοδιώκτης Ερντογάν. Το γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός και η αεροπορία του χρειάστηκαν δύο ολόκληρους μήνες για να υπερισχύσουν μιας αντάρτικης δύναμης στο Αφρίν, μάλλον δεν διαφημίζει την ισχύ τους. Τυχόν εμπλοκή σε πολεμική σύγκρουση με οργανωμένο στρατό θα ήταν εξαιρετικό ρίσκο για τον Ερντογάν, πέραν των άλλων γιατί, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, είναι υποχρεωμένος να κοιτάζει διαρκώς πίσω από την πλάτη του. Ας θυμηθούμε ότι το διαβόητο σχέδιο «Βαριοπούλα» προέβλεπε πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν στη διάρκεια τεχνητής κρίσης με την Ελλάδα.
Επόμενος στόχος
Για την ώρα, τα επείγοντα διλήμματα του Ερντογάν αφορούν τη συνέχιση της εκστρατείας του στη Συρία. Ο ίδιος δήλωσε στην Καλλίπολη ότι επόμενος στόχος του είναι το υπό κουρδικό έλεγχο Μανμπίτζ, περί τα 100 χιλιόμετρα ανατολικά του Αφρίν, όπου όμως βρίσκονται περί τους 2.000 Αμερικανοί κομάντος. Η Τουρκία πιέζει την Ουάσιγκτον να διώξει την YPG από το Αφρίν, κάτι που θα απέτρεπε μια ολέθρια για το ΝΑΤΟ σύγκρουση, αλλά επί του παρόντος κάτι τέτοιο δεν διαγράφεται στον ορίζοντα.
Αντίθετα, η ισραηλινή ιστοσελίδα DEBKA ανέφερε ότι την παραμονή της άλωσης του Αφρίν οι Αμερικανοί μετέφεραν στρατεύματα από άλλες περιοχές της βόρειας Συρίας για να ενισχύσουν την παρουσία τους στο Μανμπίτζ. Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι ο Αμερικανός υποστράτηγος Κένεθ Μακένζι διέταξε πεζοναύτες και άλλες δυνάμεις που στρατοπεδεύουν στο Ιράκ να περάσουν τα σύνορα και να διαταχθούν σε κουρδικές περιοχές της βόρειας Συρίας. Οι επόμενες μέρες μπορεί να είναι κρίσιμες.

Όταν έκλαψε η Guardian



Mια βόλτα στην Ελλάδα για ματάκηδες της μιζέριας

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης 

Αυτή η ιστορία με την Guardian  και την περιήγηση του πόνου, θυμίζει κάπως εκείνο το παλιό γνωμικό:
    «Μάθανε πως πηδιόμαστε και πλάκωσαν και οι μυλωνάδες με τις αλευρωμένες…»
Ε ναι παιδιά, έτσι είναι. Τώρα το θυμηθήκανε δηλαδή ότι η μαμά Ελλάς είναι εκείνη η χώρα της γηραιάς ηπείρου που έχει φάει τις πιο πολλές σφαλιάρες; Ή μάλλον όπου «οι περικοπές στον προϋπολογισμό ήταν οι πιο δραστικές σε όλη την Ευρώπη, με δραματικά αποτελέσματα στις ζωές των ανθρώπων». Πιο κομψή η Guardian,..
δεν λέω, δεν τα μολογάει γηπεδικά, αλλά και πάλι το ματάκι στην κλειδαρότρυπα παραμένει!
Το σπάω όμως σε πενηνταράκια, για όσους και όσες δεν έχουν παρακολουθήσει το στόρι. Η μεγάλη βρετανική εφημερίδα Guardian, το άντρο της κεντροαριστεράς με ανθρώπινο πρόσωπο, οργάνωσε σε συνεργασία με τον οργανισμό Political Tours μια εβδομαδιαία περιήγηση στην Ελλάδα. Αρχόμενης από τις 31 Μαρτίου, τώρα σιμά κοντά, για 7 διανυκτερεύσεις, έναντι 2.500 λιρών (κάπου 2.700 ευρώπουλα μας κάνει αυτό), άνευ αεροπορικών εισιτηρίων. Με πρώτη στάση στη Σάμο και ακολούθως διαμονή στην Αθήνα.
Και τι θα ελάμβανε κανείς με αυτό το σχετικώς αλμυρό αντίτιμο; Πρώτον επίσκεψη στη Σάμο και βόλτα σε τοπικό οινοποιείο. Με ανάλυση για τη βιομηχανία κρασιού και γευσιγνωσία υποθέτω για να ξεκινήσει καλά η βδομάδα και να μην έχουμε κατεβασμένα κεφάλια. Ακολούθως συνάντηση με ΜΚΟ, που προσπαθούν να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Στη Σάμο όλα αυτά, όπου το προσφυγικό είναι εντελώς της πλάκας, ενώ ένα δίπλα πιο δίπλα, στη Μυτιλήνη, βράζει ο τόπος. Στη συνέχεια το μενού είχε πρωτεύουσα και επίσκεψη στην πλατεία Συντάγματος, όπου και προβλέπετο συζήτηση με Έλληνες δημοσιογράφους και έναν πρώην Υπουργό. «Ξέρω, ξέρω, τον Βαρουφάκη!», φωνάζει το εξυπνοπούλι της τάξης, αλλά κι ο Λαφαζάνης να ήταν δεν θα με εξέπληττε.
Τέλος πάντων, το μενού περιελάμβανε επίσης επισκέψεις σε συνοικίες της Αθήνας για να δούνε οι τουρίστες «πώς τη βγάζει ο κοσμάκης» και πως βοηθάνε τον κοσμάκη οι διάφορες συλλογικότητες, βόλτα στον Πειραιά για συζήτηση με ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό και συνάντηση με οικογένειες των Αθηνών για να «ανακαλύψετε πως η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τις ζωές τους». Κάτι σαν τους πίθηκους στο ζωολογικό κήπο ένα πράγμα, αλλά χωρίς τα φυστίκια…
Με δυο λόγια κατάπτυστο! Μια περίηγηση του πόνου, μια τουρνέ της ταλαιπωρίας, ένα ταξίδι για ματάκηδες της μιζέριας στης Ψωροκώσταινας της ολόμαυρη ράχη. Όπως ήταν φυσικό ξεσηκώθηκε θόρυβος μέγας, όπως ήταν φυσικό προέκυψαν ουρανομήκεις διαμαρτυρίες, όπως ήταν φυσικό τα πήρε κρανίο ένας σωρό κόσμος και η Guardian αποφάσισε να «αναστείλει» το διακοπικό πακέτο. Παρότι έδινε στους ενδιαφερόμενους τη δυνατότητα να «κατανοήσουν καλύτερα το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο της Ελλάδας». Αν και μια επίσκεψη στο Καραϊσκάκη ή στην Τούμπα, θα βοηθούσε περισσότερο. Και θα τους ερχόταν και πιο φτηνή!

 newpost.gr

Μια κοινωνία νταήδων και κουφών...



...τόσο που δεν ακούμε ένα παιδί που φωνάζει οτι το βίασε ο πατέρας του 

του Γιάννη Καφάτου

• Έχουμε γεμίσει νταήδες!
• Στην πολιτική μάλιστα τα νταηλίκια περισσεύουν
• Τα παλικάρια της Βουλής όταν δε μας κουνάνε το δάχτυλο, παίζουν μεταξύ τους τους νταήδες κι όσο τους παίρνει ανεβάζουν ατμό. 
• Αφού τους φαντάζομαι στον καθρέφτη τους να προβάρουν το «βαρύ κι ασήκωτο» το.. «αδέκαστο» και μετά να παίρνουν σβάρνα κανάλια, ραδιόφωνα και ρούγες να τα ρίχνουν μπας και πιάσουν «ψάρια» (Βλέπε: ψηφοφόρους)
• Πώς μου ήρθε τώρα αυτό: Να ρε παιδί μου ο Βενιζέλος ο καθηγητής, ατυχήσας στο κόμμα που που τον ανέδειξε έχει τη Φώφη που του τη σπάει.
• Δεν του άρεσε που η Φώφη θέλει να κουβεντιάσει Συνταγματική αναθεώρηση κι άρχισε τα σκουξίματα.
• Πάντα με το «ΕΓΩ» σε πρώτο πλάνο. Εγώ που είμαι συνταγματολόγος, εγώ που το ένα, που το άλλο.
• Εντάξει κύριε καθηγητά, δεν είπε η αρχηγός ότι δεν είσαι, αλλά δεν έχει κι αυτή δικαίωμα να πει τη γνώμη της; Άσε που μπορεί να ρώτησε κάναν άλλο καθηγητή.
• Καταλαβαίνεις όλα είναι και θέμα εγωισμού. Ειδικά όταν μιλάμε για τον Βενιζέλο είναι μόνον θέμα εγωισμού.
• Τέλος πάντων, ας αφήσουμε τους εγωισμούς κι ας μιλήσουμε …για μένα – παλιό αλλά πάντα εύστοχο αστείο!
• Όχι θέλω να σου πω ότι η εποχή που ζούμε είναι τόσο εγωιστική που τελικά δεν ακούει κανείς τίποτα παρά μόνο τον εαυτό του. 
• Η ιστορία της κοπέλας στην Κύπρο, που τη μάθαμε επειδή αυτοκτόνησε το κορίτσι δείχνει και αυτό. 
• Δεν ακούμε, ή ακούμε μόνο επιλεκτικά. Τους δυνατούς.
• Αλλά οι αδύναμοι είναι και περισσότεροι και σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
• Αυτοί έχουν πρόβλημα
• Όμως ποιος να ακούσει ένα παιδί, από ίδρυμα, και ποιος να πιστέψει ότι ο παπάς, θετός πατέρας, τη βίαζε από 4 ετών.
• Με τις πλάτες της παπαδιάς
• Ποιον θα ακούσει το χωριό, η γειτονιά, η αστυνομία;
• Το ανυπεράσπιστο παιδί ή τον παπά με την εξουσία που του δίνει η κοινωνία;
• Να όμως που το παιδί αυτοκτόνησε. 
• Και οι αλήτες οι συνάδελφοί του για να τον τιμωρήσουν απλώς δεν τον αφήνουν να τελεί το μυστήριο της εξομολόγησης.
• Και το κορίτσι αυτοκτόνησε. Δηλαδή ο αθεόφοβος θα μπορούσε να πει, με το υπόλοιπο φαρισαϊκό παπαδαριό ότι δεν το κηδεύουν κιόλας – για όποιον έχει θέματα με αυτά. 
• Αλλά τι να κηδέψουν, το οργωμένο από τον άθλιο πατέρα σώμα; 
• Το παιδί αυτό κηδεύτηκε την πρώτη φορά που βιάστηκε
• Και κηδευόταν κάθε φορά που ζητούσε βοήθεια και δεν το πίστευε κανείς.
• Κι αυτό το κορίτσι, όπως και κάθε παιδί που βιάζεται δεν θα αναστηθεί ποτέ εκ νεκρών, και ο περίγυρος έχει τόσο μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό. 
• Γι’ αυτό σου λέω: πρέπει να ακούμε τους άλλους. Και με τ’ αυτιά και με την ψυχή μας. Και να του δίνουμε την βοήθεια που ζητάνε. 
• Δεν έχουν πάντα οι ισχυροί το δικίο με το μέρος τους – κι ας είναι έτσι καλουπωμένος ο κόσμος μας!
• Άλλωστε τα λάθος καλούπια πρέπει να τα σπάει ο μάστορας…!

 viewtag

Koutala.gr



Στην αριστουργηματική ταινία "Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου" του Άλαν Πάκουλα, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και ο Ντάστιν Χόφμαν υποδύονται τους Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν. Τους δημοσιογράφους της Washington Post που αποκάλυψαν το σκάνδαλο "Watergate", που συντάραξε τις ΗΠΑ των αρχών της δεκαετίας του 70 και που ανάγκασε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον να παραιτηθεί.
Γράφει o Κωνσταντίνος Ταχτσίδης
O βασικός πληροφοριοδότης, που βοήθησε τους δημοσιογράφους της εφημερίδας να αποκαλύψουν το τεράστιο σκάνδαλο παρακολούθησης των Δημοκρατικών από ανθρώπους του Νίξον, αναφέρεται στην ταινία ως "βαθύ λαρύγγι". Η σημαντικότερη συμβουλή που έδωσε το "βαθύ λαρύγγι" στους Γούντγουορντ και Μπερνστάιν ήταν "follow the money". Δηλαδή, "ακολουθήστε το χρήμα", εννοώντας τη διαδρομή του χρήματος.
Στην περίπτωση των σκανδάλων που αποκαλύπτονται στις μέρες μας και έχουν να κάνουν με τις πρακτικές της "εγκληματικής οργάνωσης" που κυβέρνησε την περίοδο 2010-2015, η προτροπή από το "βαθύ λαρύγγι" θα μπορούσε να είναι: "follow the... koutala". Ακολουθήστε την κουτάλα.
Γιατί μόνο η λέξη "κουτάλα" μπορεί να περιγράψει τη διαδρομή του "ξεπλυμένου" χρήματος, τη λαιμαργία τους και την απροκάλυπτη ατσαλοσύνη τους. Ειδικά στην περίπτωση του ΚΕΕΛΠΝΟ είναι τόσο προφανής και χυδαία η ανακύκλωση και το «πλυντήριο» μέσα από απίθανες ιστοσελίδες συγγενών και φίλων, που σου προκαλεί ανατριχίλα το θράσος των χρεοκοπημένων κομμάτων που κυβέρνησαν σε μία από τις πιο δύσκολες οικονομικά εποχές στην ιστορία της χώρας.
Δεκάδες εκατομμύρια διαμοιράστηκαν σε ανύπαρκτες ιστοσελίδες -ακόμα και blogs- το 2013 και 2014 (ειδικά το εξάμηνο πριν τις εκλογές του 2015) το ΚΕΕΛΠΝΟ, όπως φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία που κατέθεσε και χθες ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας στην Εξεταστική Επιτροπή για τα σκάνδαλα στην Υγεία.
Στην καρδιά των μνημονιακών χρόνων, το πάρτι του μεταπολιτευτικού συστήματος που διέλυσε τη χώρα, ήταν πιο χυδαίο από ποτέ. 
Τότε που ο Άδωνις επέβαλε εισιτήριο 5 ευρώ στα νοσοκομεία που παρέπαιαν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε βγει παγανιά με το δρεπάνι του και έκανε οριζόντιες απολύσεις (με 51 μετακλητούς στο γραφείο του), ο βασικός μισθός γινόταν χαρτζιλίκι, οι συντάξεις κόβονταν για 11η φορά, σχολεία και νοσοκομεία έκλειναν, ο μεσαίωνας γινόταν και πάλι η αγαπημένη εποχή των εργοδοτών... και η λίστα δεν έχει τέλος.
Εκείνη ακριβώς την περίοδο λοιπόν -μεταξύ πολλών άλλων- το ΚΕΕΛΠΝΟ μοίραζε εκατομμύρια σε εφημερίδες, κανάλια και απίθανες ιστοσελίδες όπως το velonakaiklwsti.gr και το egiakoumis.gr. Η Novartis έστελνε οδηγίες στον Άδωνη Γεωργιάδη βλέποντας την κρίση ως ευκαιρία. Η Μαρέβα Γκραμπόφσκι -χωρίς το άγχος του κοινού πόθεν έσχες από τον Κυριάκο- έκανε μπίζνες με τον Παπασταύρου σε οφσόρ «παραδεισένιων» τοπίων και αγόραζε σπίτια του Βολταίρου στο Παρίσι. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν εξυπηρετούσαν τα υπέρογκα δάνεια τους στις τράπεζες, πληρώνοντας... σε είδος. Το "Ερρίκος Ντυνάν" είχε γίνει λάφυρο του παρακράτους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένων Τραπεζιτών. Η Siemens του Κυριάκου έκλεινε μία επικερδέστατη εξωδικαστική συμφωνία με το ελληνικό δημόσιο και "υγιείς" επιχειρηματίες όπως οι Φλώρος και Μηλιώνης των Energa και Hellas Power "άνοιγαν" την αγορά ενέργειας, τσεπώνοντας 250 εκατομμύρια ευρώ, κλεμμένα από τους καταναλωτές και το κράτος.
Το πιάσατε το νόημα; 
Όχι;
Ακολουθήστε την κουτάλα...
koutipandoras

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Πρέπει επειγόντως να συζητήσουμε για τη δημοσιογραφία



«Είναι ανάγκη να αρχίσουν να λειτουργούν δημοσιογραφικά μέσα πλήρως απεξαρτημένα από συμφέροντα που εμποδίζουν την αντικειμενική και ολόπλευρη ενημέρωση. Να λειτουργήσουν μέσα που δεν θα αφήνουν ρεπορτάζ στο αρχείο έπειτα από ένα τηλέφωνο και μια εκταμίευση»
του Θάνου Νασόπουλου
Μια από τις πλέον σημαντικές κουβέντες που πρέπει να γίνει στον χώρο της δημοσιογραφίας- φυσικά μεταξύ των δημοσιογράφων και όχι των υπεύθυνων τύπου επιχειρηματικών ομίλων- είναι αυτό των πηγών χρηματοδότησης ενός μέσου. Με αφορμή την υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ και το κρατικό χρήμα που μοιραζόταν αφειδώς μέχρι το 2015 σε ενημερωτικά μαγαζιά, είναι αναγκαίο να επαναπροσδιοριστούν οι τρόποι που θα εξασφαλίζουν την οικονομική βιωσιμότητα των δημοσιογραφικών μέσων. Δεν είναι οικονομικό ζήτημα, είναι πρωτίστως ζήτημα ενημέρωσης συνεπώς και δημοκρατίας.
 Μια αρχή στη δημοσιογραφία είναι ότι συνήθως τα συμφέροντα του μέσου, ταυτίζονται με τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του. Ένα μέσο που εξασφαλίζει την ύπαρξη του με κρατικό χρήμα είναι απίθανο να ασκήσει έλεγχο κατά της κυβέρνησης που του το μοιράζει. Αντίστοιχα ένα μέσο που ζει με χρηματοδότηση μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι απίθανο να ελέγξει τη νομιμότητα των δραστηριοτήτων τους και τις σχέσεις τους με το πολιτικό σύστημα. Εν τέλει η γραμμή του μέσου εξαρτάται και καθορίζεται αποκλειστικά από τις πηγές χρηματοδότησης του και τα συμφέροντα που το διατηρούν ζωντανό και βιώσιμο.
Δεν ανακάλυψα και την Αμερική με όσα προανέφερα. Ο κόσμος γνωρίζει πως ένα σάιτ που πήρε 200.000 ευρώ για διαφημιστική προβολή από το ΚΕΕΛΠΝΟ την περίοδο της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ξαφνικά είδε τη στρόφιγγα του κρατικού χρήματος να κλείνει επί ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένο πως θα στήσει στον τοίχο τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο και όλα τα κυβερνητικά στελέχη. Κάπως έτσι θα εφεύρει και τις προμήθειες του Κατρούγκαλου και τα ρουσφέτια Σπίρτζη Παππά ζητώντας μετά μονόστηλες συγγνώμες καταχωνιασμένες στις τελευταίες σελίδες. Κάπως έτσι πιθανόν να ξεχάσει να αναφέρει όλους αυτούς τους εργολάβους που αποτελούσαν τον εθνικό κορμό και πέρασαν επιτέλους από το ταμείο του κράτους για να δώσουν, έπειτα από χρόνια ολόκληρα που το επισκέπτονταν αποκλειστικά για να πάρουν.
Πέρα όμως από το κρατικό χρήμα είναι και τα κονδύλια από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Κάπως έτσι πάλι τα ενημερωτικά μαγαζιά ξεχνάνε να γράψουν για την περιβαλλοντική καταστροφή στις Σκουριές Χαλκιδικής αλλά μας βομβαρδίζουν καθημερινά με την ανάγκη να υπάρξουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας υμνώντας την Eldorado και τους ευεργέτες Καναδούς.
Δεν είναι όμως μόνο ζήτημα συμφερόντων του ιδιοκτήτη συγκεκριμένα. Ακόμα κι αν την επόμενη μέρα ο ιδιοκτήτης έφευγε και παρέδιδε το μαγαζί στους εργαζόμενους για να το αυτοδιαχειριστούν, η πολιτική του μέσου θα συνέχιζε να έχει άμεση εξάρτηση από την πηγή της χρηματοδότησης. Είναι ζήτημα επιβίωσης των εργαζομένων. Μπορείς να αρνηθείς πολλές προσφορές από εταιρίες για να τις διαφημίσεις αλλά σε τελική ανάλυση, μπορείς να αρνηθείς μόνο τόσες όσες δεν θέτουν σε κίνδυνο ότι ο μισθός σου θα υπάρχει στα ταμεία του μαγαζιού στο τέλος κάθε μήνα.
Το μοντέλο λοιπόν που θέλει τα δημοσιογραφικά μέσα να ζουν από το κρατικό και το επιχειρηματικό χρήμα έχει αποτύχει. Απέτυχε γιατί απαξίωσε τη δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους στην συνείδηση των πολιτών και δημιούργησε συνθήματα αγανάκτησης και οργής του τύπου "αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι". Απέτυχε γιατί σύμφωνα με ερευνητικά ευρήματα ο κόσμος εμπιστεύεται περισσότερο για την ενημέρωση του το αχανές και αφιλτράριστο πεδίο των social media παρά ένα δημοσιογραφικό μέσο. Τα social media αντί να δημιουργήσουν έναν πεδίο ελέγχου αλλά και ταχύτερης διάδοσης των ειδήσεων έγιναν μια μηχανή παραγωγής ειδήσεων. Αλλά για να επιστρέψουμε στον αρχικό προβληματισμό. Πως και από ποιους θα χρηματοδοτούνται τα μέσα ενημέρωσης εν τέλει;
Η απάντηση είναι πολύ σύνθετη. Το κρατικό χρήμα μπορεί με έναν νόμο να διακοπεί οριστικά ή να δίνεται με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια, κάτι που έγινε με τον νόμο Παππά και το μητρώο των ΜΜΕ. Η ανάγκη των μεγάλων επιχειρήσεων να διαφημιστούν ωστόσο δεν πρόκειται να σταματήσει να υφίσταται. Μπορεί όμως να υπάρξει τρόπος που να εξασφαλίζει ότι ένα δημοσιογραφικό μέσο ακόμα και αν προβάλει έναν μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο, δεν θα εξαρτάται οικονομικά από αυτόν. Ήρθε επιτέλους η ώρα να μιλήσουμε για την χρηματοδότηση των μέσων από τους ίδιους τους αναγνώστες τους. Ένα μοντέλο που το έχουν δοκιμάσει και το δοκιμάζουν πολλά δημοσιογραφικά μέσα εντός και εκτός Ελλάδας, άλλα με μεγαλύτερη και άλλα με μικρότερη επιτυχία.
Είναι ανάγκη να αρχίσουν να λειτουργούν δημοσιογραφικά μέσα πλήρως απεξαρτημένα από συμφέροντα που εμποδίζουν την αντικειμενική και ολόπλευρη ενημέρωση. Να λειτουργήσουν μέσα που δεν θα αφήνουν ρεπορτάζ στο αρχείο έπειτα από ένα τηλέφωνο και μια εκταμίευση. Να λειτουργήσουν μέσα που θα ελέγχουν και θα αντιπολιτεύονται κάθε εξουσία. Και για να γίνει αυτό πρέπει να χρηματοδοτούνται από αυτούς που κατά κανόνα δεν συγκροτούν καμμία εξουσία (στο σημερινό κοινωνικοπολιτικό  σύστημα) . Τους απλούς καθημερινούς πολίτες.
Η ενημέρωση όμως είναι αγαθό και αποτελεί προϋπόθεση δημοκρατίας. Μπορεί λοιπόν να είναι κάτι που θα κοστίζει στον πολίτη; Η απάντηση εδώ είναι σαφής. Η έλλειψη της ενημέρωσης κοστίζει πολλά περισσότερα στον πολίτη. Η δημοκρατία στον καπιταλισμό δεν είναι αυτονόητη κατάκτηση αλλά ένα συνεχές διακύβευμα δυστυχώς. Και όταν κάτι δεν λειτουργεί σωστά είναι τουλάχιστον αφελές να περιμένεις μήπως λειτουργήσει κάποια στιγμή μονάχο του. Πρέπει να το πάρεις αλλιώς...
left

Πίσω από τη συνταγματική αναθεώρηση



Η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση που επανέρχεται, είναι αποτέλεσμα της απόπειρας της Φώφης Γεννηματά να εκπέμψει αυτόνομο πολιτικό στίγμα, του Αλέξη Τσίπρα να συναινέσει σε επιλογές που συγκλίνουν σε ένα προοδευτικό μέτωπο αλλά και του Βαγγέλη Βενιζέλου να εμποδίσει κάθε τέτοια προοπτική.
Η κυβέρνηση έχει έγκαιρα γνωστοποιήσει τις προτάσεις της για το πλαίσιο της αναθεώρησης, ώστε μια σειρά από άρθρα να κριθούν αναθεωρητέα από την επόμενη Βουλή ενώ είναι ανοιχτή η διαβούλευση στην οποία συνδράμουν πρόσωπα και φορείς. 
Από την πλευρά της η Γεννηματά επιχειρεί να διαμορφώσει ένα αυτοτελές πολιτικό πλαίσιο, στη βάση και του προγραμματικού πλαισίου που ενέκρινε το ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα, σε μια περίοδο που οι ανεπάρκειες του ισχύοντος συνταγματικού χάρτη αναδεικνύονται όλο και περισσότερο.
Ο Τσίπρας εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που σηματοδοτούν σύγκλιση δυνάμεων στη βάση προοδευτικών επιλογών. Πιστός στην τακτική του, αντιδρά θετικά όπως με το Θεοδωράκη νωρίτερα, επισημαίνοντας την πολιτική κατεύθυνση που μπορεί να διαμορφώσει ένας ευνοϊκός κοινοβουλευτικός συσχετισμός.
Αντίθετα κινείται ο Βενιζέλος, που φέρει και ευθύνη της αναθεώρησης του 2001 και των αδιεξόδων της. Απολύτως προβλέψιμος και αυτοαναφορικός επαναφέρει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ πλαίσιο που προωθεί και ναρκοθετεί οποιαδήποτε προοδευτική σύγκλιση, προσεγγίζοντας την αξιωματική αντιπολίτευση.  
Η ΝΔ αποστασιοποιήθηκε από τη συζήτηση εγκλωβισμένη και περιχαρακωμένη. Είναι μια από τις λίγες περιπτώσεις που την πολιτική ατζέντα μπορεί να απασχολήσει κάτι χρήσιμο και παραγωγικό. Κάποιοι θα χάσουν την ευκαιρία και κάποιοι θα την αδράξουν.
tvxs

Δυστυχώς…


του Γιώργου Νικολαίδη*
Δυστυχώς πριν από λίγες μέρες στην Κύπρο ένα 29χρονο κορίτσι οδηγήθηκε στο θάνατο από την απελπισία.
Δυστυχώς πριν από πολλά χρόνια οι υπηρεσίες απέτυχαν να πείσουν τους βιολογικούς της γονείς να αλλάξουν ζωή, να απεγκλωβιστούν από μια βαριά κληρονομιά γενεαλογίας βίας και θυματοποίησης, να ξεκολλήσουν από το περιθώριο, την παραβατικότητα και τη χρήση και να αναλάβουν την ανατροφή της…
Δυστυχώς οι ανάδοχες οικογένειες που άλλαξε τη μια μετά την άλλη απέτυχαν να την κρατήσουν…
Δυστυχώς σε μια από αυτές τις ανάδοχες οικογένειες το μικρό αυτό κορίτσι συνάντησε τη σωματική και ψυχολογική βία, την παραμέληση, τη σκληρότητα, τη σεξουαλική παραβίαση…
Δυστυχώς οι κοινωνικές υπηρεσίες σε όλη αυτή τη διαδρομή απέτυχαν να ακούσουν την κραυγή απελπισίας της, απέτυχαν να πάρουν στα σοβαρά τα παράπονά της…
Δυστυχώς στην εφηβεία της οι υπηρεσίες φροντίδας απέτυχαν να τη βοηθήσουν, να της δώσουν ένα συναισθηματικό στήριγμα, ένα όραμα για τη ζωή της…
Δυστυχώς, όταν πλέον στην ενηλικίωσή της αποκάλυψε την κακοποίησή της, ο κοινωνικός περίγυρος δεν την πίστεψε, την απομόνωσε, την απέρριψε…
Δυστυχώς ούτε η Εκκλησία την πίστεψε, αλλά προτίμησε να σταθεί στην αντικειμενική αδυναμία μαθηματικής απόδειξης των λεγομένων της και να αποστρέψει τα μάτια από το πλήθος των στοιχείων τα οποία έδειχναν πως έλεγε την αλήθεια, ακόμα και όταν η κοσμική δικαιοσύνη τη δικαίωσε...
Δυστυχώς το ποινικό δικαστήριο που αποδέχτηκε τις καταγγελίες της δίκασε την υπόθεση πριν από την αναθεώρηση της νομοθεσίας και άρα επέβαλε σχετικά ηπιότερες ποινές στον καταδικασμένο ως δράστη…
Δυστυχώς, λίγα χρόνια μετά την αποκάλυψη από πλευράς της, ο μεν δράστης είχε επανέλθει στα καθήκοντα και τη ζωή του, ενώ αυτή είχε μείνει μόνη χωρίς στηρίγματα, χωρίς ανθρώπους γύρω της, στιγματισμένη, να αντιπαλεύει καθημερινά τα φαντάσματα του παρελθόντος που τη στοίχειωναν…
Δυστυχώς…
Εκτός λοιπόν από τους δράστες υπήρξαν σε αυτή την υπόθεση πολλοί περισσότεροι φταίχτες: φυσικά πρόσωπα και θεσμοί που με αστοχίες, λάθη και παραλείψεις απέτυχαν να προστατέψουν ένα πολύ ευάλωτο παιδί και αντιθέτως το έσπρωξαν στο χείλος του γκρεμού.
Δεδομένου τούτου, καλό είναι όσοι έφταιξαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να σταματήσουν να προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο (ή πολύ περισσότερο σε όσους δεν έφταιξαν, σε όσους την πίστεψαν).
Αντιθέτως, με αφορμή αυτή τη συγκλονιστική ανθρώπινη τραγωδία ενός κοριτσιού που ούτε λίγο ούτε πολύ τα ελλείμματα της κοινωνίας οδήγησαν στο θάνατο, είναι ώρα να σκεφτούν όλοι, άνθρωποι και θεσμοί, τι μπορεί να γίνει στο παρόν ώστε να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα στο μέλλον.
Γιατί υπάρχουν τρόποι και για την καλύτερη πρόληψη τέτοιων περιστατικών (μεταξύ άλλων σε θεσμούς όπως η αναδοχή και σε καθιδρύματα όπως οι Εκκλησίες), και για την ενθάρρυνση των θυμάτων να καταγγέλλουν, και για την αποτροπή της επαναθυματοποίησής τους, και για την ψυχοκοινωνική τους στήριξη και πλαισίωση, ώστε να επουλώσουν τα τραύματά τους και να προχωρήσουν στη ζωή τους.
Χρειάζεται απλώς να το αποφασίσουμε. Να αποφασίσουμε ότι δεν αντέχουμε ως κοινωνίες την οδύνη άλλων τέτοιων θυμάτων, άλλων τέτοιων ιστοριών. Και ότι κανένας θεσμός δεν είναι υπεράνω αυτής της οδύνης και της απόφασης των κοινωνιών να μην την ξαναπεράσουν.
Ο Γιώργος Νικολαΐδης είναι Ψυχίατρος, Διευθυντής της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και Πρόεδρος της Επιτροπής Λανζαρότε του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική βία και εκμετάλλευση
TVXS

Σεξ, ψέματα και ειδησεογραφίες


Μια έρευνα για τα ψέματα που μας σερβίρουν και καταπίνουμε αμάσητα  

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης 

ΟΚ, το σεξ επίτηδες το έβαλα, γιατί άμα βάλεις σεξ στον τίτλο κάθεται ο άλλος ή η άλλη και το διαβάζουν. Ή έστω δίνουν κλικ, κέρδος είναι κι αυτό, το πας στον διευθυντή σου και τους λες «κοίτα εδώ, χαμός». Σε κοιτάει αυτός με ύφος «καλά, τραγούδα», νομίζεις εσύ ότι έπιασε το κόλπο, γυρνάς γραφείο, πίνεις καφέ. Και μόλις έχεις διαδώσει fake news, διότι άλλο περίμενε να βρει ο.. αναγνώστης και η αναγνώστρια και άλλο βρήκε. Και λέει «ασταδγιάλα» και εκνευρίζεται. Αλλά την επόμενη φορά που θα ξαναβάλεις «σεξ», πάλι θα το πατήσει το κουμπί…

Δεν το λέω μόνο εγώ αυτό που είμαι άνθρωπος σοφός και μυαλωμένος, το λένε όλες οι μετρήσεις του διαδικτύου και της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου και των εφημερίδων. Το λέει και μια έρευνα την οποία διενήργησε τον Φεβρουάριο η Δημοτική Ραδιοτηλεόραση Θεσσαλονίκης (TV100/FM100) από κοινού με την ΕΣΗΕΜ-Θ,  το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και την εταιρεία δημοσκοπήσεων Palmos Analysis  στους επτά Δήμους της Α’ Εκλογικής Περιφέρειας Θεσσαλονίκης.

Όπου βλέπουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων έχει έρθει σε επαφή με τα fake news, τα οποία αφορούν κυρίως σε θέματα πολιτικής και εκλογών και διεθνών σχέσεων και πάει λέγοντας. Να μη σας κουράζω με νούμερα τώρα, αλλά υπάρχει μια πλειοψηφία που δηλώνει ότι αρχικώς τα κατάπιε αμάσητα τα fake news, έστω κι αν στην συνέχεια επιχείρησε να διασταυρώσει αυτό που άκουσε, που είδε, που διάβασε. Άλλωστε ένας στους τρεις και μία στις τρεις επιμένει να βασίζεται στην φήμη του μέσου και του δημοσιογράφου που έγραψε ή μετάδωσε την είδηση. Οπότε προκόψανε…

Κατανοητά είναι αυτά και δεν προκαλούν καμία έκπληξη. Άλλωστε κι εμείς οι δημοσιογράφοι που παριστάνουμε τα τσακάλια πέφτουμε συχνά θύματα fake news. Συγκεκριμένα παραδείγματα υπάρχουν ουκ ολίγα, όπως εκείνο του κυρίου Εξοικονομάκη που υποτίθεται ότι διορίστηκε στο Δημόσιο ως ειδικός επί της Αφρικανικής Σκόνης! Και τον διατράνωσαν τον «διορισμό», κάτι καϊνάρια που καθοδηγούν χρόνια και χρονάκια την κοινή γνώμη.

Αλλά έχει μια σημασία να δει κανείς από πού θεωρούν οι πολίτες ότι προέρχονται τα fake news στην πλειοψηφία τους. Ένας στους δύο και μία στις δύο δηλώνουν ότι εισέπραξαν fake news από τα κανάλια εθνικής εμβέλειας (καμιά σύζυγο αεροπόρου ξέρετε;) και ακολουθούν μακριά, πολύ μακριά το καταραμένο το Facebook με το Twitter και οι εναλλακτικές ή ανώνυμες ενημερωτικές ιστοσελίδες. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί ακόμη η τηλεόραση να ορίζει την επικαιρότητα, αλλά κανείς και καμιά δεν την εμπιστεύεται. ‘Η τουλάχιστον δεν την εμπιστεύεται όπως την εμπιστευόταν πριν από μερικά χρόνια. Κι αυτό, νομίζω, είναι κέρδος τόσο για την ενημέρωση όσο και για τη δημοκρατία!

Υ.Γ. 1: Ελάχιστοι είναι εκείνοι που δηλώνουν ότι έχουν φάει σότο από τις επώνυμες ενημερωτικές ιστοσελίδες, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας. Ας το σημειώσουμε για μελλοντική χρήση.

Υ.Γ. 2: Στην ίδια έρευνα πάντως τέσσερεις στους δέκα επιμένουν ότι τη μάθανε την είδηση για την αστυνομία που «παρεμπόδισε λεωφορεία με διαδηλωτές για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης στα διόδια των Μαλγάρων» και ότι η είδηση ήταν αληθινή. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…

newpost.gr

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Σκευωρίες



Οι σκευωρίες του καθεστώτος κατά έντιμων πολιτικών και επιχειρηματιών, διαδέχονται η μία την άλλη. Θαλασσοδάνεια ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, Siemens, Κήρυκας Χανίων, Ερρίκος Ντυνάν, Panama Papers, Mareva_gate, Paradise Papers, Νovartis, ΚΕΕΛΠΝΟ, Νοοr1…και πάει λέγοντας. Μήπως ήρθε η ώρα οι υγιείς δυνάμεις του τόπου να αντιδράσουν;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης
Ας μην κρυβόμαστε, δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια. Πρέπει οι νεοφιλελεύθεροι, οι ακροδεξιοί, οι σταυροφόροι της ασύδοτης αγοράς, όπως και όλες γενικώς οι "μεταρρυθμιστικές" δυνάμεις της "Ελλάδας που ξυπνάει νωρίς", να βγουν και να φωνάξουν με παρρησία:
Ναι, είμαστε με αυτούς που ρημάξανε και χρεοκοπήσανε τη χώρα. Με τους απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους.
Είμαστε με τα 10 πολιτικά και επιχειρηματικά τζάκια που ξεκοκκάλισαν το δημόσιο χρήμα.
Είμαστε με τους Χριστοφοράκους, με τα "μαύρα" ταμεία και τα χρέη εκατομμυρίων του ΠΑΣΟΚ (Κίνημα Αλλαγής) και της ΝΔ.
Είμαστε με τα θαλασσοδάνεια των ολιγαρχών και την απροκάλυπτη προπαγάνδα των ΜΜΕ τους.
Είμαστε με την οικογένεια Μητσοτάκη, τους φίλους και τους… κουμπάρους της.
Είμαστε με ό,τι ψευδή είδηση (fake news) και hoax κυκλοφορεί. Θα χρησιμοποιήσουμε τα πάντα για να απαλλαγούμε από το καθεστώς.
Είμαστε με όλες τις αποχρώσεις του "μαύρου" και όταν χρειάζεται να παίξουμε το ρόλο της «σοβαρής Χρυσής Αυγής, δε διστάζουμε λεπτό.
Είμαστε και με το εμπόριο ναρκωτικών, τους εκβιασμούς, τις δολοφονίες και τις απειλές. Η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη δεν είναι εύκολο πράγμα, απαιτεί θυσίες.
Είμαστε με την ιστοσελίδα velonakaiklwsti.gr που παντελόνιασε 48.000 ευρώ, τρεις μήνες πριν τις εκλογές του 2015, για τρίμηνη παρουσία του λογοτύπου του ΚΕΕΛΠΝΟ… και μετά έκλεισε.
Είμαστε κάθε λέξη από τον ισολογισμό των πολυεθνικών και τις προβλεπόμενες μίζες του 7%.
H απάτη και η παρανομία είναι συνυφασμένη με τη διακυβέρνηση 40 χρόνων. Προτιμούμε αυτούς που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε. Αυτούς που μας χρεοκόπησαν.
Περάσαμε καλά στα παρασκήνια και αυτό βγήκε στον κόσμο, που εκτιμάει την ειλικρίνεια. 
koutipandoras

Δίωξη Μαρινάκη: Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω​​


Η σιωπή στα ελληνικά ΜΜΕ για την υπόθεση Μαρινάκη-Noor 1 ήταν το ζήτημα που συζητήθηκε περισσότερο από την ίδια την είδηση για την άσκηση ποινικής δίωξης για κακουργήματα σχετικά με τη μεταφορά ηρωίνης με το "ναρκοπλοίο".
Αν και η υπόθεση απασχόλησε στο παρελθόν και τη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, η είδηση μετά βίας αναφέρθηκε σε μεγάλη μερίδα ΜΜΕ και αποσιωπήθηκε σε κάποια άλλα. Φυσικά για τον επιχειρηματία ισχύει το τεκμήριο αθωότητας αλλά όταν σε υπόθεση 2,1 τόνων ηρωίνης εμπλέκεται μεγάλος οικονομικός παράγοντας, μιντιάρχης και ιδιοκτήτης μεγάλης ΠΑΕ, αυτό συνιστά είδηση και κάνει εντύπωση ότι "θάφτηκε".
Αντιθέτως με τα εγχώρια, τα διεθνή ΜΜΕ και ειδικά αυτά της Μ.Βρετανίας όπου διαθέτει επίσης ποδοσφαιρική ομάδα, αφιέρωσαν εκτενή ρεπορτάζ όπως συμβαίνει σε φυσιολογικές κοινωνίες και δημοκρατίες.
Διέλαθε της προσοχής και η σοβαρή καταγγελία δημοσιογράφου, που δεν έχει διαψευστεί, ότι μπράβοι του Μαρινάκη "τον πήγαν σηκωτό" στο γραφείο του και τον εξανάγκασαν να "κατεβάσει" είδηση που αναφερόταν στην πιθανότητα άσκησης δίωξης. Δεν χρειάστηκε πίεση για να εξαφανιστεί από την ιστορική Καθημερινή που ανάρτησε και μετά διέγραψε την είδηση στην αγγλική της έκδοση ενώ, τελικά, την επανέφερε μετά την κατακραυγή για το ηλεκτρονικό ίχνος που άφησε.  
Η αξιοπιστία της δημοσιογραφίας έχει δοκιμαστεί αλλά διολίσθησε επικίνδυνα μετά τις ανακατατάξεις στα ΜΜΕ, όπου ενεπλάκη και ο Μαρινάκης. Η κοινή γνώμη είχε ήδη διαμορφωθεί πριν την δίωξη, μέσα από κοινωνικά δίκτυα και φήμες. Έτσι όσοι επιλέγουν να σιωπούν, επιτρέπουν στο περιθώριο να εκδίδει δική του ετυμηγορία​ πριν τη δικαιοσύνη. ​ Σίγουρα το μήνυμα για τους δημοκρατικούς θεσμούς είναι ανησυχητικό.
tvxs

Τι πας και σκέφτεσαι, βρε άθλιε;


του Τάσου Παππά
Σκόρπιες απορίες με αφορμή ορισμένα περιστατικά.
■ Μπορεί ο απλός πολίτης που θα βρεθεί (δικαίως ή αδίκως) αντιμέτωπος με κατηγορίες για διάφορα αδικήματα να επιτεθεί χωρίς συνέπειες στις δικαστικές αρχές, υποστηρίζοντας χωρίς να προσκομίζει αποδείξεις ότι συνωμοτούν εναντίον του και απεργάζονται σχέδια εξόντωσής του;
Μετά τις δηλώσεις Σαμαρά και Λοβέρδου εναντίον της προανακριτικής επιτροπής και των εισαγγελέων, νομίζω ότι έχει κι αυτός το δικαίωμα να συμπεριφέρεται αναλόγως και να απαιτεί να μείνει στο απυρόβλητο για αυτή την επιλογή του. Συμβουλή: Να μην το δοκιμάσει...
■ Κύριε Πικραμμένε, υπήρξατε υψηλόβαθμος δικαστής και υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Δεν είστε ενταγμένος σε κόμμα. Ταυτιστήκατε, όμως, με τη γραμμή της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και αποφασίσατε να ακολουθήσετε άλλους αναφερόμενους στη δικογραφία για τη Novartis, δηλώνοντας ότι δεν θα προσέλθετε στην προανακριτική επιτροπή, ούτε θα στείλετε υπόμνημα.
Δηλαδή, έστω και εμμέσως, έστω και με ήπια φρασεολογία, δεχτήκατε ότι η όλη υπόθεση είναι στημένη, είναι σκευωρία που οργανώθηκε από τη συμμορία του Μαξίμου – αυτό ισχυρίζονται ο Αντ. Σαμαράς, ο Α. Λοβέρδος, ενώ ο Ευάγγ. Βενιζέλος πλειοδότησε μιλώντας για τη μεγαλύτερη σκευωρία των τελευταίων 50 ετών και ζήτησε να συγκροτηθεί δημοκρατικό μέτωπο προκειμένου να απαλλαγεί η χώρα απ’ αυτούς που ερωτοτροπούν με την ιδέα της εκτροπής.
Να σας ρωτήσω κάτι ευθέως και με καλή διάθεση: Πιστεύετε στα σοβαρά ότι εσείς ειδικά είστε θύμα σκευωρίας; Για ποιον λόγο να σας στοχοποιήσουν οι άθλιοι συνωμότες; Είστε επικίνδυνος αντίπαλος; Αντε να συμφωνήσω ότι υπάρχει σκευωρία και ότι το μέγαρο Μαξίμου την οργάνωσε για να συκοφαντήσει αυτούς που θεωρεί εχθρούς του. Εσάς, γιατί να σας περιλάβει στο δόλιο σενάριό του; Γιατί να θέλει να σας βγάλει από τη μέση; Εχει να φοβηθεί κάτι από σας; Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω.
■ Ας πούμε ότι παρουσιάζονται για να δικαστούν ένας πολύ πλούσιος που κατηγορείται για διαφθορά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος και ένας που κατηγορείται για συμμετοχή σε ένοπλη οργάνωση, χωρίς όμως να έχει βάψει τα χέρια του με αίμα. Ποια θα είναι η τύχη τους;
Θα καταδικαστούν αμφότεροι; Πιθανόν. Θα κλειστούν στις φυλακές αμφότεροι; Αστείο ερώτημα. Ο ένας θα καταδικαστεί με αναστολή, στον άλλο θα του φορτώσουν τον μισό ποινικό κώδικα και ηθική αυτουργία για πράξεις άλλων και θα οδηγηθεί στη στενή. Παραδείγματα άφθονα. Ορισμένοι δικαστικοί λειτουργοί είναι ύποπτα επιεικείς με τα εγκλήματα του «λευκού κολάρου» και τις παρεκτροπές του «μαύρου ράσου», και πολύ αυστηροί, στα όρια της παρεξήγησης, με τους άλλους.
■ Τέλος, το μυαλό μου τριβελίζει εδώ και πολλά χρόνια ένα βέβηλο ερώτημα (το έθεσε και ο αγαπητός φίλος Γιάννης Χάρης στη στήλη του στο φύλλο της «Εφ.Συν.» 23-3-2018). Ορισμένοι ιεράρχες πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός και πιστεύουν επίσης ότι οι αμαρτωλοί αυτού του κόσμου θα τιμωρηθούν αυστηρά; Αν όντως τα πιστεύουν, πώς εξηγείται ότι κάνουν πράγματα και λένε λόγια που αν τα έκανε και τα έλεγε ένας απλός άνθρωπος θα είχε «καπαρώσει» σίγουρα μια θέση στην Κόλαση;
Τι να υποθέσω; Οτι κάποια στιγμή θα καταλάβουν τα λάθη τους και θα μετανοήσουν ειλικρινώς; Μήπως νομίζουν ότι οι αρμόδιοι για την άφεση αμαρτιών είναι οι ίδιοι; Μήπως επί της ουσίας είναι άθεοι και υποδύονται τους εκπροσώπους του Θεού στη Γη για να παραμυθιάζουν τους πιστούς;
efsyn