Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Μετά το ξερίζωμα των αμπελιών, τώρα και ξερίζωμα ελαιώνων...



Ριζικές αλλαγές στον τομέα τουελαιολάδου ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπισθεί η κρίσηπου έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια και έχει φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τους παραγωγούς.


Τα μεγάλα αποθέματα κάνουν πιοπροβληματική την κατάσταση και σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάστηκε και το σενάριο της εκρίζωσης (όπως έγινε στα αμπέλια) προκειμένου να μειωθεί η παραγωγή.
Το μέτρο αυτό απορρίφθηκε ως αναποτελεσματικό για τον τομέα του ελαιολάδου, καθώς… διαπιστώθηκε ότι πολλοί από τους λιγότερο κερδοφόρους ελαιώνες είναι και οι πλέον εκτεταμένοι.
Και ενώ στην Ευρώπη και τις άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες εμφανίζεται έντονη κινητικότητα, στην Ελλάδα πολιτικοί και συνεταιριστές δείχνουν να περιμένουν απλώς… τις αποφάσεις με την ελπίδα ότι θα είναι συμβατές με τα συμφέροντα των παραγωγών της χώρας.
Το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρουσιάστηκε από τον επίτροποΓεωργίας Ντάτσιαν Τσιόλος πριν από λίγες ημέρες, σε υπουργούς από τις ελαιοπαραγωγές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης -όπως η Κύπρος, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, η Σλοβενία και η Ισπανία.
Και εξέφρασε την ελπίδα ότι μέχρι το τέλος του Ιουλίου, θα συμφωνηθούν συγκεκριμένες αλλαγές. Ο κ. Τσιόλος είπε ότι το σχέδιο εκπονήθηκε για να δώσει ώθηση στον τομέα, αν και αντιμετωπίζει διαρθρωτικά προβλήματα που σχετίζονται με την πώληση του προϊόντος, δείχνει σημαντικές δυνατότητες κατανάλωσης στην Ευρώπη, αλλά και εκτός αυτής. ...
Η πρόταση συντάχθηκε μετά από μήνες διαβουλεύσεων με τον κλάδο, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία οι τιμές έχουν πέσει κατακόρυφα αλλά παρ’ όλα αυτά έχουν συσσωρευτεί τεράστια πλεονάσματα ελαιολάδου. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη παρέμβει ενισχύοντας την ιδιωτική αποθεματοποίηση -τρεις φορές σε επτά μήνες-, αλλά οι τιμές παρέμειναν παγωμένες.
Το πρόγραμμα έχει μέχρι στιγμής συναντήσει γενικά θετική αντίδραση, αν και στην Ισπανία κάποιοι επέκριναν την έλλειψη συγκεκριμένων προτάσεων και μέτρων για την παροχή άμεσης βοήθειας.
Στις αλλαγές που τίθενται για συζήτηση με το σχέδιο δράσης, προβλέπεται η δημιουργία μιας νέας κατηγορίας ελαιολάδου για την οποία δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη βασικά χαρακτηριστικά.
Προς συζήτηση με βάση το σχέδιο, θα τεθούν:
– Μέτρα για την προώθηση της ποιότητας μέσω αποτελεσματικότερων τρόπων για να εντοπίζονται και να αποτρέπονται οι απάτες, όπως είναι η καθιέρωση αυστηρότερων και πιο συχνών ελέγχων.
– Οικονομικά κίνητρα για τη συνεργασία μεταξύ των παραγωγών, έτσι ώστε να ενισχυθεί η διαπραγματευτική τους δύναμη με μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης.
– Η ενίσχυση του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου (ΔΣΕ) με την αποδοχή σε αυτό χωρών όπου το ελαιόλαδο δεν παράγεται αλλά καταναλώνεται.
ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Μεταξύ των μέτρων που προτείνεται να εξετασθούν, είναι μια νέα κατηγοριοποίηση με σκοπό όπως είπε ο κ. Τσιόλος “να αναδειχθούν καλύτερα συγκεκριμένες ιδιότητες των διαφόρων ελαιολάδων”.
Και σημείωσε πως “αυτή τη στιγμή έχουμε παρθένο ελαιόλαδο και ελαιόλαδο, αλλά το ελαιόλαδο είναι μια τεράστια κατηγορία που περιλαμβάνει τις μείξεις ελαιολάδου και πυρηνελαίου, οπότε νομίζω ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης”.
Οσον αφορά στον ποιοτικό έλεγχο, πληροφορίες αναφέρουν ότι προτείνεται το βάρος να δοθεί στην αντιμετώπιση του προβλήματος της απόσμησης, η οποία χρησιμοποιείται για να μην γίνεται αντιληπτή η ανάμειξη με κατώτερης ποιότητας ελαιόλαδα που προωθούνται στην αγορά ως παρθένα.
Στον τομέα του ποιοτικού ελέγχου σημειώνεται ότι οι χώρες που αποτελούν μεγάλους εισαγωγείς ελαιολάδου αυξάνουν παράλληλα και την παραγωγή τους, ενώ χρησιμοποιούν μεθόδους ελέγχου άλλες από εκείνες που αναγνωρίζονται από τον Κώδικα Τροφίμων ή το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου.
Στο σχέδιο αναφέρεται ότι ορισμένες πλευρές ζητούν πιο αυστηρά όρια ποιότητας και γνησιότητας, αλλά και βελτίωση των γευσιγνωστικών μεθόδων ταξινόμησης. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται να υιοθετηθεί και από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου. Από το οποίο πέραν αυτών ζητείται να επισπεύσει τις εργασίες για κρίσιμα θέματα όπως:
- Μείωση του επιτρεπόμενου επιπέδου σε στιγμασταδιένια, ώστε να βελτιωθεί η ανίχνευση άλλων φυτικών ελαίων στο ελαιόλαδο.
– Μείωση του ορίου σε αλκυλεστέρες, ώστε να αποκλειστούν τα περισσότερα έλαια που “καθαρίζονται” με τη μέθοδο της απόσμησης.
– Οριστική έγκριση μιας ”παγκόσμιας μεθόδου” για την ανίχνευση ξένων ελαίων στα ελαιόλαδα.
– Υιοθέτηση μιας μεθοδολογίας για τον προσδιορισμό του ποσού των διγλυκεριδίων και τριγλυκεριδίων στο ελαιόλαδο, ώστε να καταπολεμηθεί η απάτη με τα μείγματα.
Μεταξύ άλλων αλλαγών προτείνονται, ένταση των ελέγχων και της εφαρμογής των κυρώσεων, αυστηρή τήρηση των κοινοτικών κανονισμών σε σχέση με τις παρατυπίες που διαπιστώθηκαν και τις κυρώσεις που εφαρμόστηκαν και -τέλος- να ενθαρρυνθούν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης να καθιερώσουν τις φιάλες που δεν ξαναγεμίζουν για το ελαιόλαδο που σερβίρεται σε εστιατόρια.
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Οπως αναφέρει το προσχέδιο τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει υπάρξει σημαντική αύξηση της παραγωγής πέρα από τη λεκάνη της Μεσογείου.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο σχέδιο γίνεται έμμεση αναφορά στην προσπάθεια των ΗΠΑ και της Αυστραλίας (οι οποίες πέραν από καταναλώτριες χώρες είναι πλέον και παραγωγοί) να θέσουν νέες παραμέτρους ποιότητας πέραν αυτών που ορίζει το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, προσαρμοσμένες στα χαρακτηριστικά της δικής τους παραγωγής.
Με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να βάλουν εμμέσως εμπόδια στις εισαγωγές και ως εκ τούτου η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να αντιταχθεί σε κάθε απόκλιση από τον Κώδικα Τροφίμων και σε μέτρα τεχνικής παρεμπόδισης του εμπορίου.
Η οικονομική ανάλυση του τομέα που έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωση, σύμφωνα με πληροφορίες εμφανίζει στοιχεία αισιοδοξίας βασισμένα στη διατροφική αξία του ελαιολάδου και τις δυνατότητες αύξησης της κατανάλωσης.

ΠΗΓΗ:      http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

ΑΠΗΛΛΑΓΗΣΑΝ ΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ, ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ ΤΟ ΘΥΜΑ (ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ)

Απρόσμενη κατάληξη είχε η εκδίκαση της υπόθεσης των επεισοδίων που έγιναν σε καφενείο στη Βέροια. Τα επτά από τα οκτώ μέλη της Χρυσής Αυγής που κατηγορούνταν απηλλάγησαν, επειδή έλειπε ένα παράβολο 100 ευρώ, ενώ τιμωρήθηκε ο καφετζής για εξύβριση!
Το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βέροιας χρειάστηκε 13 ώρες για να καταλήξει μετά τις δύο τα ξημερώματα στην........
ετυμηγορία του και να κηρύξει για τυπικούς λόγους άκυρη την ποινική διαδικασία για τους επτά από τους κατηγορούμενους, επειδή η πολιτική αγωγή δεν είχε καταθέσει μαζί με τη μήνυση και το σχετικό παράβολο. Ο όγδοος Χρυσαυγίτης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών, με 3ετή αναστολή, για το αδίκημα της πρόκλησης σωματικής βλάβης.
Με την ίδια ποινή καταδικάστηκε και ο ιδιοκτήτης του καφενείου, τον οποίο είχαν μηνύσει τα μέλη της Χρυσής Αυγής.

"Ευχές για ταχεία ανάρρωση"




Ούτε Ντόρα , μήτε Κυριάκο υπουργοποιήσιμους και λίγα που έπαθε ο Αντώνης, με το Μητσοτακέικο δεν παίζουν χωρίς να υπολογίζεις το ρίσκο Αντωνάκη… Στον πρώτο ανασχηματισμό σκέψου το δεύτερο σου μάτι πριν αποφασίσεις ποιούς θα υπουργοποιήσεις!


ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΙΛΗ ΣΤΟ www.corfupress.com

Ακόμα να συγκυβερνήσουν οι συγκυβερνήτες μας!...

Ακόμα να συγκυβερνήσουν οι συγκυβερνήτες μας!... Πέρασαν δέκα μέρες και άρρωασταίνουν, παραιτούνται, δεν ξέρουν τους νόμους, ψάχνουν αντικαταστάτες, και πάει λέγοντας. Και να σκεφτείς ότι και οι τρεις εκβίασαν το λαό λέγοντας ότι δεν πάει άλλο με την ακυβερνησία- Εμείς πάντως αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι είναι καλύτερη η ακυβερνησία από τους τρεις που "κυβερνούν"- Χε χε χε. Πάντα τέτοια παιδιά!....


Το βλέπεις στα μάτια τους: Αγωνία για την πατρίδα, αγωνία για την οικονομία, αγωνία για τις διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις. Μάλιστα ο ένας από αυτούς επισκέφθηκε οφθαλμίατρο, ο άλλος πήγε για κοιλιακά κατά την περίοδο υπογραφής... του PSI, αν θυμάστε.
Δύο από αυτούς έχασαν τους υπουργούς οικονομικών τους: Ο ένας τον κ. Ράπανο, ο άλλος τον κ. Χατζησωκράτη. Ο ένας εξ αυτών ήταν υπουργός οικονομικών και τώρα δεν είναι.
Και οι τρεις έχασαν υφυπουργό Ναυτιλίας.
Και οι τρεις δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη Σύνοδο Κορυφής.
Στη Σύνο θα πάει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτός δηλαδή που οι Νεοδημοκράτες παλαιάς κοπής έβριζαν στις κατ' ιδίαν συζητήσεις που έτυχε να έχω με αυτούς.
Και οι τρεις θέλουν να προχωρήσουν όλα έχουν συμφωνήσει Παπανδρέου, Παπαδήμος, Βενιζέλος με τους δανειστές μας. Και οι τρεις με τον τρόπο του ο καθένας υπονόμευσαν τον πρώτο (δηλ. τον Παπανδρέου).
Οι δύο εκ των τριών εικονιζομένων είναι έτοιμοι να υπονομεύσουν τον τρίτο.
Ο εις εκ των τριών σκέφτεται στο πίσω μέρος του μυαλού του να απορροφήσει κάποιον εκ των δύο ομοτράπζων του.
Ο ένας εκ των τριών θεωρεί καλύτερης ποιότητας δεξιό από τον εαυτό του, κάποιον εκ των δύο.
Ο ένας εκ των τριών προσπαθεί να φτιάξει κόμμα.
Ο ένας εκ των τριών ανακοίνωσε ότι το κόμμα του "τελείωσε όπως το ξέραμε".
Ο ένας εκ των τριών πολύ θα ήθελε να είναι στη θέση που είναι, με αυοδυναμία, χωρίς τους άλλους δύο. Ισως να βλαστημάει την τύχη του. Ισως όχι. Αφού βρήκε λαό κουτό και έκανε το όνειρό του πράξη μάλλον πρέπει να είναι ικανοποιημένος.
Το πρόβλημα όμως εξακολουθεί να παραμένει ένα και μοναδικό: πρέπει να κυβερνήσει. Και ως τώρα είναι το μόνο που δεν γίνεται. Και ούτε πρόκειται, μάλλον. Εκτός από φοροσυλλέκτες κανείς τους δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Ηδη και οι τρεις ξέρουν ότι η χώρα έχει χρεοκωπήσει. Είναι θέμα χρόνου και η δική τους πολιτική καταστροφή. Μπας και δουν οι ραγιάδες έλληνες άσπρη μέρα.


ΠΗΓΗ:  ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΗ ΧΩΡΑ

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Η επόμενη μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ


Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ιδιόμορφη και σαφώς πιο λεπτή από όσο γενικά εκτιμάται είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Δεν υπάρχει κατ΄αρχάς η παραμικρή αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα έγραψε πραγματικά ιστορία για την Ελληνική Αριστερά με το εξαιρετικά υψηλό για τον χώρο αυτό ποσοστό του 26,89% που πέτυχε, υπερβαίνοντας το μέχρι την Κυριακή μυθικό ποσοστό του 24,4 % της ΕΔΑ το 1958.
Στα σαράντα σχεδόν χρόνια από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα το καλύτερο ποσοστό που είχε ποτέ πετύχει η Αριστερά ήταν το μόλις 13,13% του ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς (μαζί δηλαδή το ΚΚΕ και οι πρόδρομες δυνάμεις του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ).
Η εκλογική επιτυχία επομένως του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου συνιστά ορόσημο στη μέχρι τώρα πορεία της Αριστεράς στην Ελλάδα. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.
Η διατήρηση όμως αυτής της τόσο υψηλής εκλογικής επιρροής δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Σε αντίθεση με παλιότερες αναμετρήσεις, που τα κόμματα της Αριστεράς τα ψήφιζαν εν γένει αριστεροί ψηφοφόροι, η εκρηκτική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% του 2009 στο 16,78% του φετινού Μαΐου και μέσα σε σαράντα μέρες στο 26,89% του Ιουνίου αποδεικνύει ότι αυτή τη φορά μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εμφορούμενο από αριστερή ιδεολογία.
Πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 315.000 ψηφοφόρους.
Την Κυριακή πήρε 1.650.000 ψήφους. Από αυτούς κάπου 250.000 πήγαν από το ΚΚΕ και 500.000 από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μαζί με μερικές χιλιάδες ακόμη από μικρούς σχηματισμούς της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι 650.000 ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφώς αριστεροί, ενώ περίπου 1.000.000 ψηφοφό¬ροι προέρχονται κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και λίγοι από τη ΝΔ - μιλώντας γενικά.
Ένα εκατομμύριο Έλληνες δηλαδή ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ κυρίως γιατί πί¬στεψαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπο¬ρεί να σταματήσει την επιδείνωση των συνθηκών ζωής τους. Να σταματήσει τον κατήφορο και να τους ξαναδώσει κάτι πίσω από αυτά που έχασαν, γεννώντας ελπίδες ότι μπορεί τα πράγματα να φτιά¬ξουν.
Πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς δεν συμβιβάζονται εύκολα με την ιδέα ότι θα πρέπει να παραμείνουν ψηφοφό¬ροι του ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που ηττήθηκε από τη ΝΔ στη μάχη για το ποιος θα σχηματί¬σει κυβέρνηση.
Σε αντίθεση με τους αριστερούς ψηφοφόρους, που είναι συνηθισμένοι στο να μην κυβερνά το κόμμα που ψηφίζουν, οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ είναι συνηθισμένοι στο εντελώς αντί¬θετο - δηλαδή στο να κυβερνά το κόμμα που ψηφίζουν και άμεσα ή έμμεσα να επωφελούνται και οι ίδιοι κάπως από τη νομή της εξουσίας!
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει άριστα ότι κάθε μορφής συνεργασία με τη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που θα σχηματιστεί συνιστά πολιτική αυ¬τοκτονία τόσο για τον ίδιο προσωπικά όσο και για την εκλογική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ.
Έχει όμως να αντιμετωπίσει το πρό¬βλημα ότι οι πιέσεις του κατεστη¬μένου για την άσκηση «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» -δηλαδή για άτυπη συ¬νεργασία με την κυβέρνηση και έναρξη διαδικασίας σταδιακής ενσωμάτωσής του στο σύστημα- βρίσκουν απήχηση σε ένα καθόλου αμελητέο τμήμα της νέας εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ!
Το ζήτημα δεν έγκειται απλώς στο να μην υποχωρήσει σε αυτές τις συμβιβαστικές τάσεις, αλλά και να κατορθώσει να περιορίσει στο ελάχιστο δυνατό τις απώλειες τέτοιων ψηφοφόρων παρά την άρνηση του να ενσωματωθεί, αν φυσικά επιλέξει αυτή τη γραμμή.
Ο συνδυασμός αυτός δεν είναι κα¬θόλου εύκολος. Η διαρροή ψη¬φοφόρων τέτοιας νοοτροπίας είναι αναπόφευκτη και θα επιταχύνεται ή θα επιβραδύνεται αναλόγως της πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά.
Το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να κατορθώνει με τη δράση του, ως ο ηγεμονικός φορέας μιας άλλης πολιτικής, να συσπειρώνει τους ψηφοφόρους του και να προσελκύει νέους, σε αριθμό με¬γαλύτερο από αυτούς που θα χάνει. Δύ¬σκολο έργο, αλλά εφικτό.
ΔΙΛΗΜΜΑ
Αντιπολίτευση ή ενσωμάτωση;
Οι ΠΙΕΣΕΙΣ που θα ασκούνταν πάνω στον Αλέξη Τσίπρα από τμήμα της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, από το ελληνικό κατεστημένο και από τους Ευρωπαίους για να μεταβληθεί από αντιμνημονιακή αξιωματική αντιπολίτευση σε «τσόντα» της κυβέρνησης του Μνημονίου, θα είναι τεράστιες και συνεχείς.
Πόσω μάλλον που για ένα χρονικό διάστημα δεν θα έχουν καν εναλλακτική λύση εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταρρεύσει και για να φτιάξουν το κεντροαριστερό νέο κόμμα που θα το αντικαταστήσει είναι υποχρεωμένοι από τις συνθήκες να το συμπεριλάβουν και στην κυβέρνηση Σαμαρά. Το πολιτικό σκηνικό είναι ασταθές για το σύστημα μέχρι να φτιάξουν το νέο «μετα-ΠΑΣΟΚ».

Κυβερνητικό πρόγραμμα... ό,τι πει η τρόικα

 


Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Την καλύτερη αρχή, την πιο... δημιουργική και αισιόδοξη, θα κάνει η νέα συγκυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, αν κρίνουμε από τα πρώτα μέτρα που θα κληθεί να εφαρμόσει. Στην πυρά λοιπόν οι πιο αδύναμοι από τους αδύναμους, αφού πλέον θα είναι έρμαια κατασχέσεων ακόμη και αυτοί που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία κάτω και από 300 ευρώ. Αυτό, μάλιστα. Είναι θανατηφόρο χτύπημα. Κατά των φτωχών, όχι........
κατά της φοροδιαφυγής.
Χθες λοιπόν το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι ακόμη και οφειλέτες πολύ μικρών ποσών, κάτω των 300 ευρώ, απειλούνται με κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, ενοικίων και άλλων εισοδημάτων, ενώ εναντίον οφειλετών προστίμων του ΚΟΚ θα διατάσσονται έως και κατασχέσεις κινητών περιουσιακών στοιχείων.
Με αυτές τις «κατευθύνσεις» θα κάνει... πρεμιέρα η νέα κυβέρνηση, αφού σήμερα θα οριστικοποιηθεί η συμβιβαστική φόρμουλα ως προς τη σύνθεση και τις πιο δεσμευτικές από τις προγραμματικές λεπτομέρειες. Στόχος υποτίθεται πως είναι η επαναδιαπραγμάτευση κάποιων «επαχθών» όρων του «μνημονίου» με στόχο τη στοιχειώδη ανακούφιση του ελληνικού λαού από τα αφόρητα βάρη της λιτότητας.
Στην πραγματικότητα όμως μία προς μία οι πιθανότητες κάποιας αξιοσημείωτης επαναδιαπραγμάτευσης, η οποία αποτελεί τη σημαία των τριών εταίρων της υπό συγκρότηση κυβέρνησης, εξανεμίζονται και απομένει επί της ουσίας κυρίως η περιβόητη επιμήκυνση του χρόνου επίτευξης των «μνημονιακών» στόχων, όπως άλλωστε σημειώναμε και χθες.
Εντελώς... συμπτωματικά μάλιστα το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, στο οποίο φαινόταν χθες να καταλήγει η συμφωνία σχηματισμού κυβέρνησης, περιλάμβανε την επιμήκυνση περίπου ως... όριο της υποτιθέμενης «επαναδιαπραγμάτευσης». Μην έχουμε και τίποτε ντράβαλα με τα αφεντικά...
Μυστήριο παραμένει το αν θα προβληθεί ελληνικό αίτημα για αποκατάσταση του ελάχιστου μισθού και των ελάχιστων συντάξεων στο προηγούμενο επίπεδο ή μια κάποια επαναφορά της μετενέργειας των συμβάσεων, καθώς, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», αναμένεται να προβληθούν ζωηρότατες – έως κάθετες – αντιρρήσεις από τη Γερμανία και τους άλλους «σκληρούς» της ευρωζώνης, όπως άλλωστε προδιαγράφουν και οι δηλώσεις Ρεν και Γιούνκερ.
Την περίπτωση αποδοχής τέτοιων, επιπλέον, αιτημάτων θα πρέπει να την εντάξουμε στην επιθυμία τους να στηρίξουν πάση θυσία τη νέα ελληνική κυβέρνηση για όσο χρειαστεί, ώστε να μην επανεμφανιστεί στο προσκήνιο σύντομα ένα νέο σφοδρό κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας, το οποίο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πολιτική «σταθερότητα». Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι πολύ απλά:
● Από τη μια πλευρά η Μέρκελ – όπως τουλάχιστον καταγράφει η βρετανική εφημερίδα Guardian – μπορεί να είναι έτοιμη για υποχώρηση και αγορά ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών από τον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (ESM), με στόχο τη μείωση του κόστους δανεισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας, ύστερα από την αφόρητη πίεση των αγορών στα ισπανικά ομόλογα και των G-20 στη Γερμανία.
● Από την άλλη όμως είναι πάρα πολλές οι ενδείξεις που συγκλίνουν στο ότι η Ελλάδα παραμένει μια «ειδική» περίπτωση με «ειδική» μεταχείριση. Και κανείς δεν φέρεται διατεθειμένος να της παραχωρήσει κάτι σημαντικό.
Στην πραγματικότητα, όπως σημειώναμε χθες, η Ελλάδα, παρότι εξακολουθεί να αποτελεί «συστημικό κίνδυνο» για το ευρώ, εξ αιτίας του ισπανικού πιστωτικού Αρμαγεδδώνα και του σκοτεινιασμένου ιταλικού ορίζοντα, έχει εξαιρετικά μειωμένο ειδικό βάρος και διαπραγματευτική ικανότητα.
Τα αυτονόητα από τον Κρούγκμαν
Είναι μάλιστα τόσο δραματική – και καταφανώς παραποιημένη – η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και τόσο σκληρό το «μνημονιακό» μέτωπο στο εσωτερικό, ώστε ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν να επιχειρεί τη στοιχειώδη υπεράσπιση της Ελλάδας με επιχειρήματα τα οποία, αν και αυτονόητα, δεν θα τα βρείτε όχι μόνο στις δηλώσεις των «εταίρων», αλλά ούτε καν στα κείμενα κάποιου από τους ένθερμους οπαδούς της «σωτηρίας» της χώρας – γερμανοτσολιάδες και μη. Γράφει λοιπόν ο Κρούγκμαν:
«Ναι, υπάρχουν μεγάλες αποτυχίες στην ελληνική οικονομία, την πολιτική και χωρίς αμφιβολία την κοινωνία. Αλλά οι αποτυχίες δεν είναι αυτές που προκάλεσαν την κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα και απειλεί να διαχυθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όχι, οι ρίζες αυτής της καταστροφής εντοπίζονται πιο βόρεια, στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, όπου οι αξιωματούχοι δημιούργησαν ένα βαθιά – ίσως μοιραία – ελαττωματικό νομισματικό σύστημα, έπειτα περιέπλεξαν αυτά τα προβλήματα αντικαθιστώντας την ανάλυση με την ηθικολογία. Και η λύση στην κρίση, αν υπάρχει, θα πρέπει να έρθει από τους ίδιους».
Και συνεχίζει μιλώντας λίγο παρακάτω για τους μύθους που καλλιεργούν τα χυδαιότερα λαϊκιστικά έντυπα της Γερμανίας, με τους οποίους πάντοτε συμφωνούν οι εν Ελλάδι οπαδοί της «σωτηρίας» της χώρας – κουκουλοφόροι της τρόικας και μη:
«Από την άλλη, πολλά πράγματα που ακούμε για τους Έλληνες δεν είναι αλήθεια. Οι Έλληνες δεν είναι τεμπέληδες – αντίθετα, εργάζονται περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη και πολλές περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς συγκεκριμένα.
Η Ελλάδα επίσης δεν διαθέτει ένα ανεξέλεγκτο κράτος πρόνοιας όπως υποστηρίζουν οι συντηρητικοί: το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών ως προς το ΑΕΠ είναι σημαντικά χαμηλότερο στην Ελλάδα από ό,τι, για παράδειγμα, στη Σουηδία ή τη Γερμανία, δύο χώρες που τα έχουν καταφέρει καλά στην κρίση».
«Πώς λοιπόν η Ελλάδα βρέθηκε τόσο μπλεγμένη;» αναρωτιέται ρητορικά ο διάσημος οικονομολόγος και δίνει ο ίδιος μια απάντηση, η οποία, αν διατυπωθεί από Έλληνα, θα οδηγήσει στον χαρακτηρισμό του ως οπαδού της Βόρειας Κορέας, της Αλβανίας του Χότζα κ.λπ. Απαντά λοιπόν ο Κρούγκμαν στο δικό του ερώτημα:
«Εξαιτίας του ευρώ. Πριν από 15 χρόνια η Ελλάδα δεν ήταν κανένας παράδεισος, αλλά δεν βρισκόταν και σε κρίση. Η ανεργία ήταν υψηλή, αλλά όχι καταστροφική, και το κράτος λίγο ή πολύ κατάφερνε να βγαίνει στις αγορές, κερδίζοντας αρκετά από τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τη ναυτιλία και άλλες πηγές εισοδήματος που πλήρωναν τις εισαγωγές της».
Υπήρχε λοιπόν ζωή και πριν από το ευρώ. Απλώς εμείς δεν το είχαμε καταλάβει. Παρ' όλα αυτά, όχι μόνο οι εταίροι, αλλά ούτε καν η ελληνική υπό σχηματισμό κυβέρνηση δεν διανοείται να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από την επιμήκυνση των βασανιστηρίων στα οποία υποβάλλεται ο ελληνικός λαός, με κορυφαία την ευθύνη των δύο από τα τρία κόμματα που τη στηρίζουν.
Αν την ενισχύσουν, καλώς. Διαφορετικά θα καθίσει στ’ αυγά της επιχειρώντας να κερδίσει χρόνο.
Φτάσαμε στα έσχατα
Πέρα όμως από τον Κρούγκμαν και την προσέγγισή του, υπάρχει η σκληρή πολιτική και οικονομική πραγματικότητα, η οποία λέει ότι η χώρα αυτή έφτασε ήδη στα έσχατα, στο σημείο να μην μπορεί να ζήσει και να επαιτεί παριστάνοντας ότι διεκδικεί, να παραχωρεί άνευ όρων κυριαρχία, περιουσία, αξιοπρέπεια, ασυλία, ανθρώπους και ό,τι άλλο την απαρτίζει, προκειμένου να λάβει ακόμη μία δόση.
Αυτό καλείται να κάνει και η κυβέρνηση που σήμερα αναμένεται να ανακοινωθεί. Ήδη μάλιστα της ζητείται να τρέξει το συμφωνημένο ξεπούλημα με την παραχώρηση του μάνατζμεντ των τραπεζών στους εκλεκτούς της τρόικας, αλλά και στο βιαστικό – και εντελώς ασύμφορο πλέον – χάρισμα, λόγω χρηματιστηριακής κατακρήμνισης, της ενέργειας, των λιμανιών, του τζόγου, της ύδρευσης και όποιας άλλης υποδομής μπορεί να έχει στοιχειώδη αξία.
Με τι κουράγια όμως να προχωρήσει η νέα κυβέρνηση στα όσα της ζητούν επιμόνως; Ήδη ο σχηματισμός της μοιάζει με γόρδιο δεσμό για όσους καλούνται να συνδράμουν την κερδισμένη των εκλογών Ν.Δ.:
Στο ΠΑΣΟΚ κόπηκαν φέτες για τον τρόπο της συμμετοχής στη νέα συγκυβέρνηση, με τον Βενιζέλο να υποδεικνύει τεχνοκράτες την ώρα που κορυφαία στελέχη επιδιώκουν τη συμμετοχή τους σε υπουργικές θέσεις.
Στη ΔΗΜΑΡ επίσης σκοτώθηκαν για τον τρόπο της συμμετοχής τους, με τον Κουβέλη χθες να προκρίνει μεν τελικά τη στήριξη μόνο με ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά και να υποδεικνύει υπουργούς της αρεσκείας του, αρκεί να μην είναι βουλευτές και κορυφαία στελέχη της.
Κοινώς, ήδη από την επομένη των εκλογών και την παραμονή συγκρότησης της νέας κυβέρνησης, το αναμενόμενο βαρύτατο πολιτικό κόστος και ο φόβος των διαλυτικών συνεπειών στα κόμματά τους, όχι μόνο προκαλεί υπαναχωρήσεις στους δύο εταίρους της Ν.Δ., αλλά προαναγγέλλει συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, αλλά και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, πριν ακόμη αναλάβει τα καθήκοντά της.
Έτσι λοιπόν τίθενται εξ αρχής πάρα πολλά ερωτήματα για τη δυνατότητα της κυβέρνησης να λειτουργήσει συνεκτικά, να διασφαλίσει την ομαλή επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των μελών της και των κομμάτων που τη στηρίζουν.
Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης αντιμετωπίζουν προβλήματα πολιτικής και ιδεολογικής συνοχής, ενώ το συνολικό κυβερνητικό φάσμα διαπερνάται από ασυμβίβαστες αντιθέσεις σε κεντρικά ζητήματα πολιτικής, όπως τα εργασιακά, τα οικονομικά (φορολογία), η θεσμική λειτουργία του κράτους, το μεταναστευτικό κ.λπ.
Η ευκολότερη συνταγή
Με άλλα λόγια μπορεί ο Σαμαράς να ανήγγειλε και να επιθυμεί πράγματι μια κυβέρνηση «μακράς πνοής», αλλά μάλλον περισσότερο χρόνο θα καταναλώσει λειτουργώντας σαν διαιτητής μεταξύ αντικρουόμενων θέσεων, φιλοδοξιών και μοντέλων πολιτικής λειτουργίας παρά ασκώντας κυβερνητική εξουσία.
Άλλωστε, όσο επιδεινώνεται η κρίση του ευρώ, ο κύριος στόχος της νέας κυβέρνησης θα είναι να κερδίζει χρόνο προσδοκώντας μια συνολική διευθέτηση και ελπίζοντας ότι αυτή θα περιλαμβάνει την Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ θα πρέπει να διαχειρίζεται μια κοινωνία με εξαντλημένη αντοχή, την ώρα που τα σημάδια της διάλυσης είναι ορατά σε όλα τα επίπεδα. Και όσο η διάλυση αυτή γίνεται πιο ορατή, η πείρα διδάσκει ότι, αντί για πολιτική εθνικής διεξόδου, η οποία αυτή την ώρα δεν υπάρχει, θα υιοθετηθεί η ευκολότερη συνταγή: όλο και μεγαλύτερες δόσεις αυταρχισμού.
Όσο μάλιστα διαρκεί αυτή η αναμονή της ευρωπαϊκής διευθέτησης, το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης θα εξαντλείται στην αποδοχή και εφαρμογή των απαιτήσεων της τρόικας, οι οποίες στο εσωτερικό θα μεταφέρονται με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο που γνωρίσαμε τα τελευταία δύο χρόνια.
Πράγματι, λοιπόν, τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα...
πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Ατελείωτες ουρές πολιτών για δωρεάν λαχανικά στο Πεδίο του Άρεως…



Τετάρτη, Ιουνίου 20, 2012

Ατελείωτες ουρές πολιτών για δωρεάν λαχανικά στο Πεδίο του Άρεως…

Εικόνες από την Ελλάδα της ντροπής και της αυτοκτονίας που την οδήγησε εκεί η πολιτική του ΠαΣοΚ και της Νέας Δημοκρατίας… Πολιτική που θα συνεχιστεί τώρα με τους ίδιους μπλε και πράσινους ψυχρούς εκτελεστές του ΛΑΟΥ μας αλλά αυτή τη φορά και με «αριστερό» άλλοθι τη Δημάρ του Φώτη του Κουβέλη...

Εμπρός ΛΑΕ μην σκύβεις το κεφάλι ο μόνος Αριστερός Ριζοσπαστικός Δρόμος είναι: «Πολιτική αντεπίθεση και Πάλη, μέσα και έξω από τη βουλή…»

ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΙΛΗ ΣΤΟ www.corfupress.com

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να κάναμε κάποιο λάθος.



Είμαστε όμως πολύ περίεργος λαός...
Σχεδόν 40 χρόνια ψηφίζουμε, ξαναψηφίζουμε, ματαξαναψηφίζουμε κάποιο κόμμα από το δίδυμο ΠΑΣΟΚ –Νέα Δημοκρατία.
Και φθάσαμε στην χρεωκοπία.
Και ανεβήκαμε στα κάγκελα, γεμίσαμε τις πλατείες, μας τσάκισαν στο ξύλο, μας έπνιξαν στα δακρυγόνα, μας έκοψαν μισθούς, μας λιάνισαν τις συντάξεις, μας φόρτωσαν κεφαλικούς φόρους.
Και ήρθαν οι εκλογές.
Δεν θέλαμε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ούτε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Και αποφασίσαμε να στείλουμε το μήνυμά μας.
Και το στείλαμε.
Και τους τιμωρήσαμε.
Και πήραμε την εκδίκησή μας για όσα δεινά προκάλεσαν τα δύο αυτά κόμματα.
Μόνο που η τιμωρία φαντάζει τώρα ως η επιτομή της εκδίκησης του ηλιθίου, αφού δεν θα κυβερνά την χώρα μόνη της η Νέα Δημοκρατία ή μόνο του το ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι δύο μαζί.
Αναρωτιέμαι λοιπόν σε τι μας χρησίμευσαν οι εκλογές;;;
Ψηφίσαμε δύο φορές απανωτά για να επιλέξουμε συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων που δεν θέλαμε να μας κυβερνάνε....
Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να κάναμε κάποιο λάθος.
Τςςς

Ωραία, δεν εκλέχθηκε ο Μπάμπης. Ευχαριστημένοι;


ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΛ. ΓΙΣΔΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟ www.corfupress.com

Νομίζω ότι η απώλεια της έδρας του Μπάμπη θα στοιχίσει στην Κέρκυρα. Το γράφω πολύ απλά και πολύ ανθρώπινα, όπως το αισθάνομαι. Και να ξεκαθαρίσω απ’ την αρχή ότι δεν είμαι μέλος του ΚΚΕ.
Στέκομαι απλά στην πολιτική πορεία ενός ανθρώπου, που όντας εκλεγμένος βουλευτής δεν άλλαξε συμπεριφορά, αριθμό κινητού τηλεφώνου και συνήθειες. Δεν σταμάτησε να σηκώνει ο ίδιος το τηλέφωνό του (κι όχι γραμματείς και συνεργάτες), δεν έλειψε από τις συνεδριάσεις της Βουλής και αποδεδειγμένα έχει να παρουσιάσει μεγαλύτερο έργο σε κατάθεση ερωτήσεων, επερωτήσεων και παρεμβάσεων από τους υπόλοιπους συναδέλφους του.
Εκείνοι που θα χάσουν είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, οι εργαζόμενοι, αφού αν αναλύσει κανείς το πλήθος των παρεμβάσεων του πρώην βουλευτή του ΚΚΕ, θα δει ότι η πλειοψηφία αυτών αφορούσε σε εργατικά δικαιώματα και διεκδικήσεις.
Είναι απώλεια όμως και για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού ως αιρετός στο Δήμο Κέρκυρας είχε γνώση και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ΟΤΑ, με τη γραφειοκρατία, την συνεχή απώλεια πόρων και την αδιαφορία από το κεντρικό κράτος.
Προφανώς, ο Μπάμπης πλήρωσε την απώλεια ποσοστών του ΚΚΕ σε όλη την Ελλάδα, αν και τα στελέχη της Κέρκυρας κατάφεραν να συγκρατήσουν τα ποσοστά στο 7% έναντι του 4,5% που πανελλαδικά έλαβε το κόμμα.
Και νομίζω ότι είναι ασφαλές το συμπέρασμα ότι ένα μεγάλο ποσοστό του ΚΚΕ πήγε προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά, με την προσδοκία της κυβέρνησης της χώρας από αριστερό κόμμα.
Σε όποια περίπτωση, και με αναγνωρισμένα τα λάθη τακτικής και στρατηγικής σε κεντρικό επίπεδο, η έδρα του ΚΚΕ στην Κέρκυρα αποτελεί παρελθόν.
Και με την ειλικρίνεια που διακρίνει τον Μπάμπη, η στεναχώρια του ήταν εμφανής το βράδυ της Κυριακής.
Η κατρακύλα των ποσοστών του ΚΚΕ, δεν ξέρω αν θα οδηγήσει σε αλλαγές, όποιες κι αν είναι αυτές, στο κόμμα. Πάντως, όταν μένουν εκτός Βουλής άνθρωποι που έχουν παλέψει για τον τόπο τους και απολαμβάνουν εκτίμησης, ακόμη και ανάμεσα σε όσους είναι αλλεργικοί με τον κομμουνισμό, κάτι φταίει. Κι ίσως το κόμμα θα πρέπει να αρχίσει να ανέχεται και την κριτική, έτσι για αρχή.
Γιατί δεν φταίνε πάντα οι άλλοι, ούτε η κακή μας μοίρα, ούτε ο ξένος παράγοντας και τα διλήμματα και το νέο δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ που αναπτύχθηκε. Φταίει και το γεγονός ότι το ΚΚΕ το τελευταίο διάστημα απλά παρακολουθούσε κινήματα να διαμορφώνονται, αγωνίες ανθρώπων να κορυφώνονται και δράσεις να ξεδιπλώνονται. Απλός θεατής...
Και πάντως, επειδή αυτό το σημείωμα δεν έχει τον χαρακτήρα μνημόσυνου στην πολιτική καριέρα του Μπάμπη ούτε και στην πορεία του ΚΚΕ (το αντίθετο μάλιστα), τα όσα ο Θ. Παφίλης δήλωσε προ ολίγων ωρών καλό θα είναι να ακουστούν και εντός του κομμουνιστικού κόμματος.
«Χτυπάμε την καμπάνα, ακόμα και όταν ορισμένοι είναι κουφοί»...

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Τα τελικά αποτελέσματα στην Κέρκυρα


Σε 230 επι συνόλου 230 Εκλ. Τμημάτων
100,00%
Tελικά αποτελέσματα.


Εκλογική Περιφέρεια Κέρκυρας
Εγγεγραμμένοι Εκλογείς
109.667


Άκυρα
409
(0,66%) επί των ψηφισάντων
Ψηφίσαντες Εκλογείς
62.382
(56,88%) επί των εγγεγραμμένων

Λευκά
212
(0,34%) επί των ψηφισάντων
Σύνολο Άκυρων-Λευκών
621
(1,00%) επί των ψηφισάντων

Αποχή
47.285
(43,12%) επί των εγγεγραμμένων
Έγκυρα
61.761
(99,00%) επί των ψηφισάντων
Σύγκριση με:




Ιούνιος 2012
Μάιος 2012
Μεταβολή

Ψήφοι
%
%
%
1.
ΣΥΡΙΖΑ


21.136
34,22%
19,40%
14,82%
2.
ΝΔ


15.052
24,37%
18,30%
6,07%
3.
ΠΑΣΟΚ


6.536
10,58%
11,84%
-1,26%
4.
ΚΚΕ


4.333
7,02%
12,82%
-5,80%
5.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ


4.303
6,97%
8,95%
-1,98%
6.
ΛΑΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ


4.043
6,55%
7,27%
-0,72%
7.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ


3.364
5,45%
5,66%
-0,21%
8.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ


730
1,18%
1,07%
0,11%
9.
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ


637
1,03%
3,49%
-2,46%
10.
ΛΑΟΣ


565
0,91%
2,18%
-1,27%
11.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.


191
0,31%
1,48%
-1,17%
12.
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ


157
0,25%
0,86%
-0,61%