Το κρυφό πρόγραμμα της Ν.Δ.

Σ' αυτές τις εκλογές οδηγούμαστε γνωρίζοντας μόνο ένα πρόγραμμα, το "παράλληλο πρόγραμμα" του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα, και δη αυτά που επί δεκαετίες καλούσαν την Αριστερά "να παρουσιάζει προτάσεις", αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι οποιαδήποτε δέσμευση για την επόμενη ημέρα.
Για όλο το γκουβέρνο επί δεκαετίες η Αριστερά, και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε τον ρόλο του στην πολιτική σκηνή ως δύναμη αντιπολίτευσης, αλλά επ' ουδενί ως πολιτική λύση, αφού περιοριζόταν στη "διαμαρτυρία" και τη στήριξη των αιτημάτων επιμέρους κοινωνικών ομάδων και στρωμάτων, αδυνατώντας ή και αποφεύγοντας να παρουσιάσει κάποιο πολιτικό σχέδιο και πρόγραμμα που θα συνθέτει τα επιμέρους συμφέροντα και θα προάγει το σύνολο της κοινωνίας.
Τι ειρωνεία. Σ' αυτές τις εκλογές οδηγούμαστε γνωρίζοντας μόνο ένα πρόγραμμα, το "παράλληλο πρόγραμμα" του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα, και δη αυτά που επί δεκαετίες καλούσαν την Αριστερά "να παρουσιάζει προτάσεις", αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι οποιαδήποτε δέσμευση για την επόμενη ημέρα. Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση είναι αυτή της Ν.Δ., που υποτίθεται ότι διεκδικεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση στις 21 Σεπτεμβρίου, η οποία, ενώ στην έναρξη της προεκλογικής περιόδου διαβεβαίωνε ότι στη ΔΕΘ ο πρόεδρός της θα παρουσιάσει το πρόγραμμα του κόμματος για την τετραετία, προχθές μας ενημέρωσε μέσω του ιδίου του προέδρου ότι θα παρουσιάσει, σε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικούς φορείς, εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας τον Μάιο του 2016.
Παρ' ότι οι σκοπιμότητες είναι προφανείς και εύλογες για τη Ν.Δ., η αναπροσαρμογή της προεκλογικής στρατηγικής εντυπωσιάζει, αφού αποτελεί σαφή ομολογία - παραδοχή της κατηγορίας που διατύπωσε ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της περί "κρυφού προγράμματος".
Η προφανής σκοπιμότητα να κινηθεί "έτσι, χωρίς πρόγραμμα" κατά την προεκλογική περίοδο, στο όνομα μάλιστα του αντιλαϊκισμού (!), δεν είναι, βεβαίως, άλλη από την προσπάθεια να μην δυσαρεστήσει κανέναν και να εισπράξει ένα μέρος της δυσαρέσκειας που μπορεί να υπάρχει για τη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. με τους δανειστές. Τα φθηνά κόλπα, όμως, δύσκολα πιάνουν αφού το "κρυφό της πρόγραμμα" βοά.
Ο Β. Μεϊμαράκης, χαρακτηρίζοντας συλλήβδην "άχρηστους" τους υπαλλήλους που εναπαναπροσέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, διεμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση ότι θα επαναφέρει το πρόγραμμα απολύσεων στο Δημόσιο, ενώ η θέση ότι η εκτελεστική εξουσία (κυβέρνηση) μόνο "ευχή" μπορεί να κάνει για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής -και μάλιστα των μεγαλοφοροφυγάδων- αποτελεί ισχυρό σήμα προς κύκλους και κανάλια διαπλοκής ότι θα παραμείνουν στο απυρόβλητο, με τους συνήθεις ύποπτους, μισθωτούς και συνταξιούχους, να σηκώνουν τα βάρη της εξόδου από μια ατέρμονη κρίση.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα παραδείγματα για να τεκμηριωθεί ότι το "κρυφό πρόγραμμα" της Ν.Δ. δεν είναι άλλο από τα Μνημόνια που εφαρμόστηκαν την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα -και μάλιστα με τον τρόπο που εφαρμόστηκαν. Αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει.

 http://left.gr