Του Απόστολου Λυκεσά
Το πρόσεξα σήμερα το πρωί, αχάραγα, το γιγαντιαίο μπάνερ που αγλαΐζει την πρόσοψη του δημαρχιακού μεγάρου Θεσσαλονίκης. Μας πληροφορεί ότι ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος γιορτάζει τα εκατό του χρόνια.
Κι ήταν σαν κάποιος να μου βγάζει τη γλώσσα, σαν μια γιγάντια κοροϊδία, μια περιφρόνηση στην πραγματικότητα. «Εμείς γιορτάζουμε, εσύ κόψε το λαιμό σου» αυτό διάβασα πάνω στα πελώρια γράμματα. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιοι γιορτάζουν. Μπορεί να είναι λίγοι αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Έχουν και το μαχαίρι και την τούρτα. Έχουν την δυνατότητα να γιορτάζουν μέσα στα ερείπια της χώρας. Μπορεί πάλι απλώς να διοργανώνουν εδώ την γιορτή, σε τούτη την πόλη, αλλά η τούρτα να κατασκευάζεται στη Βουλγαρία.
Είναι να απορείς βέβαια τι ακριβώς γιορτάζουν; Την αποβιομηχάνιση που έχει σαρώσει το πολεοδομικό συγκρότημα και τις πάλαι ποτέ βιομηχανικές του περιοχές μετατρέποντας της σε οικιστικά κουφάρια; Γιορτάζεις την μετανάστευση μιας ολόκληρης γενιάς μόνο τα τελευταία έξι χρόνια; Ταυτοχρόνως πέρασαν από το μυαλό μου σαν αστραπή επιχειρηματικές πινακίδες, ονόματα, απλωμένα πάνω στην πόλη μας σαν κηδειόχαρτο που το ταξιδεύει από γειτονιά σε γειτονιά ο Βαρδάρης. «Φίλκεραμ Τζόνσον», «Πετζεντάκις» , «Πλαίσιο», «Βιαμύλ», «Siemens», «Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων», «Ελλενιτ», «Βαλκάν Εξπόρτ», «Good Year» , «ΑΒΕΖ», «ΑΓΝΟ», «Φλώρινα Χωναίος», «Pepsico – Ήβη», «Δεδέογλου» και «Ragby», «Λαναράς», «Δούδος», «ΕΝΚΛΩ», «Βουλινός», «Ντάιμον», «Γκρέιτ Ατίκ» «Αλαμάνης», «Καματάκης», 1800 κατασκευαστικές εταιρείες, …. Αυτά προχείρως.
Εταιρείες και ιδιοκτήτες που κονόμησαν καλό παραδάκι από τη δουλειά χιλιάδων ανθρώπων, επιχειρήσεις που τσέπωσαν τις κρατικές επιχορηγήσεις και άφησαν γυμνά μπετά στην ύπαιθρο ή μετακόμισαν βορειότερα στα βάθη της Ρουμανίας, της Μολδαβίας και της Λευκορωσίας κι ακόμη παραπέρα εκεί που δεν μπορεί ούτε ο λογισμός να πάει. Κι άλλοι, ξύπνιοι και καπάτσοι που έπαιξαν και έχασαν περιουσίες δικές τους και ξένες στη άλλη, την ξεχασμένη γιορτή, του χρηματιστηρίου.
Αποφάσισε ο κ. Δήμαρχος να μας υπενθυμίζει ότι κάποιοι γιορτάζουν. Στο κάτω κάτω της γραφής αυτός είναι δήμαρχος μπορεί να ρίξει και μερικά βεγγαλικά για να μας θυμίσει περαιτέρω τούτη την γιορτή. Κι αφού το αποφάσισε ποιός να το κατεβάσει; Αντιθέτως, ο ίδιος δήμαρχος, είχε σφόδρα ενοχληθεί όταν μόλις πέρυσι, τέτοιες μέρες, οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ αναρτούσαν για μια ωρίτσα, ένα μικρό πανό στο οποίο καταγραφόταν η περιρρέουσα κοινωνική οδύνη ως μονόπολυ, παίγνιο δηλαδή ενός ευτυχούς μπουρζουά. Και είχε τρέξει ο ίδιος να το κατεβάσει. Άλλος αντιδήμαρχος του, είχε επιδείξει εξαιρετική σπουδή για τα πανό διαμαρτυρίας σχολικών φυλάκων, εργαζομένων στην κόκα κόλα, καθηγητών σε διαθεσιμότητα διότι… χαλούσαν την γιορτινή ατμόσφαιρα.
Ας προσπαθήσουμε να μπούμε στο κλίμα της ανέμελης και σφριγηλούς αισιοδοξίας και, λαμβάνοντας υπόψη, το απολύτως κατανοητό ανθρώπινο συναίσθημα που κατατείνει στην αποφυγή του πένθους και στην συμμετοχή στην χαρά, ας οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι αν «γιορτάζαμε» την ανεργία, την απληστία και το πλιάτσικο όλα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, τουλάχιστον στην πόλη μας.
Στις επόμενες διαδηλώσεις ας «γιορτάζουμε» λοιπόν, την φοροαποφυγή, το κρύψιμο χρημάτων στην Ελβετία, την μεταφορά βιομηχανιών στην Αλβανία και τη Βουλγαρία, τις κρατικές ενισχύσεις και τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που γίνονται άλογα στα ιπποφορβεία και βίλες στο Πήλιο, ας «γιορτάσουμε» την ευλογημένη σχόλη της ανεργίας, ας διαδηλώσουμε υπέρ των αυξημένων κερδών των βιομηχάνων. Μπορεί όλοι οι οργανωτές στην εκατονταετηρίδα της χαράς να λυπηθούν όσους περιδιαβαίνουν έξω από τον φράχτη τους, όπως προχθές οι συνάδελφοι του Αγγελιοφόρου, οι πρώην εργαζόμενοι Μπακατσέλου και, τότε, αντί να καλέσουν το περιπολικό να τους μαζέψει, ενδέχεται, να πετάξουν στα συρματοπλέγματα καμιά περισσευούμενη τυρόπιτα. Μπορούν να προσφέρουν ωραίο θέαμα οι λιμοκτονούντες που θα μαλώνουν ποιος θα πρωτοεκδοθεί για λίγα τρίμματα.
alterthess
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου