του Γιάννη Ανδριώτη
Ούτε μία συγγνώμη, ούτε μία δήλωση από τον -κατά άλλα λαλίστατο- «τσαμπουκά» Υπουργό Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη για το θάνατο ενός συμπατριώτη μας ο οποίος απεβίωσε επειδή ο κ. Γεωργιάδης δεν καταδέχεται εδώ και καιρό να δώσει απάντηση στις επανειλημμένες εκκλήσεις του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού για άμεση νοσηλεία 10 ανασφάλιστων πολιτών. 10 πολιτών που, λόγω ένδειας, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν κρίσιμα για τη ζωή τους ιατρικά ζητήματα (1).
Ο 53χρονος απεβίωσε νικημένος από τον καρκίνο καθώς, αν και οι εθελοντές γιατροί του εν λόγω κοινωνικού ιατρείου είχαν ενδείξεις για προσβολή από την επάρατο με καλπάζουσα εξέλιξη, το Υπουργείο επέδειξε απίστευτη αναλγησία στα επανειλημμένα έγγραφα προς τον ίδιο τον Υπουργό.
Παρά τη δημοσιοποίηση του θέματος, ακόμα και έγγραφο που απέστειλαν οι υπηρεσίες της Γ.Γ. της κυβέρνησης προς το Υπουργείο μετά τη δημοσιοποίηση της κατάστασης από τους εθελοντές, ο Γεωργιάδης είχε σημαντικότερο ζήτημα να λύσει: τη δική του «τηλεοπτική επιβίωση» με καθημερινές εμφανίσεις στα παράθυρα της TV για να καθυβρίζει γιατρούς και εργαζόμενους στο ΕΣΥ, να απειλεί με απολύσεις αν δεν υποταχθούν στις ορέξεις μεγάλων ιδιωτών παικτών του χώρου της υγείας που εποφθαλμιούν την δημόσια ασφάλιση και τα χρήματα που εν αφθονία καταβάλλουν μήνα με μήνα οι ασφαλισμένοι των κοινωνικών ταμείων…
Ο γραφικός τηλεβιβλιοπώλης, τον οποίο η πολιτική ένδεια της χώρας τον οδήγησε να παριστάνει τον Υπουργό οντας πιόνι και αυτός των πραγματικών κουμανταδόρων της Ελλάδας, αρνήθηκε να εισακούσει τις δραματικές εκκλήσεις για 10 ανθρώπινες ψυχές που η ανέχεια, η κρίση, οι πολιτικές που ασκούν σε τούτον εδώ τον τόπο ένα τσούρμο από ανίκανους, αδίστακτους και άρπαγες πολιτικούς εδώ και δεκαετίες, έχουν φέρει…
Και αν σήμερα διαβάζουμε -σε ελάχιστα media, είναι αλήθεια- την τραγική είδηση για το χαμό ενός συνανθρώπου μας επειδή η πολιτεία του αρνήθηκε να του παράσχει το αυτονόητο (μία στοιχειώδη περίθαλψη), είναι ίσως ακόμα πιο τραγικό ότι την ίδια κατάληξη κινδυνεύουν να έχουν άλλοι 9 άνθρωποι… Και αυτοί, μόνο από το Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού που τους έχει καταγράψει! Γυρεύετε πόσοι ακόμα σε όλη τη χώρα…
Αντιγράφουμε από την ηλεκτρονική έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών: «Εννέα ασθενείς παραμένουν σε κρίσιμη κατάσταση και πρέπει να νοσηλευτούν άμεσα σε κάποιο νοσοκομείο. Ο πρώτος ασθενής έχει ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής πάνω από 7 εκατοστά και πρέπει να χειρουργηθεί. Δύο έχουν βασική αρτηρία βουλωμένη και χρειάζονται μπαϊπάς. Άλλοι δύο ασθενείς πρέπει να κάνουν μπαλονάκι. Δύο έχουν βαλβιδοπάθειες και αν δεν υποβληθούν σε επέμβαση μέσα σε ένα – ενάμιση μήνα θα χάσουν τη ζωή τους. Υπάρχουν και άλλες δύο περιπτώσεις που χρειάζονται μικροεπεμβάσεις και φαίνεται για εκείνους να βρίσκεται λύση στον ορίζοντα μέσω ιδιωτικών νοσοκομείων».
Αυτά είπε στην εφημερίδα ο Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος εθελοντής στο Κοινωνικό Ιατρείο, ο οποίος μάλιστα περιγράφει και την οδύσσεια της προσπάθειας να κλείσει ραντεβού με ιατρό του Ευαγγελισμού για την περίπτωση του μπαϊπάς εδώ και ενάμισι μήνα…
Ατελείωτες οι λίστες αναμονής στα δημόσια νοσοκομεία. Γεμάτες οι κλίνες στις ΜΕΘ, επείγουσες εξετάσεις και εγχειρήσεις παραπέμπονται για μήνες μετά ελέω της ένδειας που επικρατεί στο ΕΣΥ για ασφαλισμένους και ανασφάλιστους. Οι δεύτεροι, βέβαια, δεν έχουν ούτε καν την ελπίδα να «προλάβουν» να γιατρευτούν πριν τους «προλάβει» η ασθένειά τους, καθώς η πόρτα των δημόσιων νοσοκομείων παραμένει ερμητικά κλειστή, όσο κι αν επιχειρεί να διασκεδάσει την αλήθεια ο Άδωνις…
Ποια η πολιτική απάντηση του Υπουργού; Να φορτώνει τα νοσοκομεία με τα περιστατικά πρωτοβάθμιας περίθαλψης κλείνοντας τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) και μετατρέποντας τον οργανισμό σε αγοραστή και όχι πάροχο υγείας.
Εδώ είναι η μεγάλη μπίζνα: θεωρητικά, ο ΕΟΠΥΥ μπορεί να αγοράσει παροχές υγείας (δηλαδή την περίθαλψη και τις εξετάσεις των ασφαλισμένων του) τόσο από τα δημόσια νοσοκομεία όσο και από τα ιδιωτικά. Όμως, με την παράλληλη διάλυση του ΕΣΥ (κλείσιμο ή συγχώνευση νοσοκομείων, λουκέτα σε κλινικές και δραστηριότητες, αποψίλωση του προσωπικού με μείωση συμβάσεων, άρνηση προσλήψεων, με τις συνταξιοδοτήσεις αλλά και τις αποχωρήσεις λόγω της κατρακύλας των μισθών) πετυχαίνει τον πραγματικό στόχο. Να υπάρχει αδήριτη ανάγκη για αγορά των υπηρεσιών από τις ιδιωτικές κλινικές και τους ιδιώτες ιατρούς.
Έτσι, τα ιδιωτικά νοσοκομεία που έχουν δει το τζίρο τους λόγω κρίσης να μειώνεται στο ναδίρ και τις (προαιρετικές) ιδιωτικές ασφάλειες να χάνουν πελάτες λόγω κρίσης, αποκτούν πλέον το μεγαλύτερο και καλύτερο δυνατό πελάτη: τα ασφαλιστικά ταμεία και τον πακτωλό χρημάτων που οι εργαζόμενοι αποδίδουν υποχρεωτικά κάθε μήνα.
Και βέβαια, το σύστημα δημιουργείται για να ωφελήσει μόνο τους «μεγάλους» παίκτες: οι ιδιώτες ιατροί έχουν να αντιμετωπίσουν τα μηνιαία πλαφόν επισκέψεων, την απειλή της δίωξης για «μη εγκεκριμένες» συνταγογραφήσεις, τα ελάχιστα χρήματα που το κράτος τους εγκρίνει για κάθε εξέταση ασθενή.
Αντίθετα, οι κλινικές και τα ιδιωτικά νοσοκομεία, περιθάλπουν τους ασφαλισμένους μόνο για τα απαραίτητα που εγκρίνει κάθε τόσο σε λίστες το Υπουργείο, μαζεύοντας παράλληλα «πελάτες» ασθενείς που αναγκαστικά –όσοι μπορέσουν να μαζέψουν τα χρήματα- θα βάλουν το χέρι στην τσέπη για τις ιατρικές πράξεις που χρειάζονται αλλά δεν εγκρίνει ο δημόσιος φορέας στον οποίο είναι ασφαλισμένοι…
Όχι μόνο απουσιάζει πλήρως οποιαδήποτε πολιτική προληπτικής ιατρικής (που μεσοπρόθεσμα μειώνει δραματικά τις δαπάνες για την υγεία αφού προλαμβάνει καταστάσεις προτού αυτές εξελιχθούν σε κοστοβόρα και επίπονη θεραπεία) αλλά αποθαρρύνονται οι πολίτες να προστρέξουν για τακτικές εξετάσεις και τσεκ απ στα νοσοκομεία αφού θα πρέπει να καταβάλλουν τον οβολό τους και εκεί.
Μετά τα περσινά πέντε ευρώ για κάθε εξωτερικό ιατρείο, από πρώτη του χρόνο ισχύει και το 25ευρω για εισαγωγή σε δημόσιο νοσοκομείο με απειλή δίωξης για απιστία όσων διοικήσεων δεν το εφαρμόζουν μέχρι κεραίας!
Οι 1.5 εκατομμύρια άνεργοι και οι οικογένειές τους, οι εκατομμύρια εργαζόμενοι σε συνθήκες γαλέρας για 200, 300 και 400 ευρώ το μήνα, δεν έχουν καν να δώσουν το ταληράκι για να δουν έναν καρδιολόγο, έναν οφθαλμίατρο, έναν πνευμονολόγο στο δημόσιο νοσοκομείο. Ή, να πληρώσουν για τις απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις την συμμετοχή που έχει επιβάλλει το Υπουργείο Υγείας.
Και εκτός του δια τηλεοράσεως τσαμπουκά του Άδωνη Γεωργιάδη, έχουμε και τις δια διαδικτύου «διαρροές» του ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου περί… σκλήρυνσης της στάσης του κόμματος της συγκυβέρνησης για το 25άρι της εισαγωγής στα νοσοκομεία. Οποία υποκρισία, όταν ήταν αυτοί που το ψήφισαν στα κείμενα του μνημονίου που οι ίδιοι οδήγησαν τη χώρα.
Το success story του Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά (αλήθεια, πώς να μην κάνει το «τσαμπουκά» ο Α. Γεωργιάδης όταν για αρχηγό έχει έναν άνθρωπο που εισήγαγε στην ελληνική πολιτική το ύφος και τις εκφράσεις από τα «κουτσαβάκια (2)» των αρχών του περασμένου αιώνα) οδηγεί τη χώρα σε μία γενοκτονία: διότι όσο υπερβολικός και αν είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε, πως εσείς θα χαρακτηρίζατε την διάλυση της δημόσιας υγείας και περίθαλψης με τις συνέπειες που θα έχει στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα η πολιτική αυτή;
Όμως, την πραγματική ευθύνη δεν την έχει ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος, ούτε ο Γεωργιάδης τους οποίους όλοι μας εύκολα κατηγορούμε και αναθεματίζουμε.
Την πραγματική ευθύνη την έχουμε εμείς οι ίδιοι που, όταν για παράδειγμα γιατροί και εργαζόμενοι στο ΕΣΥ έκαναν πορείες στο κέντρο της πόλης της Κέρκυρας με αιτήματα όχι να πάρουν περισσότερα λεφτά ή μεγαλύτερες συντάξεις αλλά απαιτώντας την πρόσληψη προσωπικού, την διασφάλιση της πλήρους και αξιόπιστης λειτουργίας των νοσοκομείων και την βελτίωση του συστήματος δημόσιας και δωρεάν υγείας, η συμμετοχή στις διαμαρτυρίες αυτές δεν ξεπερνούσε τα 200 – 300 άτομα…
Μόνο που η αδιαφορία που επιδεικνύουμε ως κοινωνία στα ζητήματα αυτά, κινδυνεύει –και όχι μεταφορικά πλέον- να μετατρέψει το βολικό μας καναπέ της απάθειας, στο νεκροκρέβατό μας…
1. Πηγή: http://www.efsyn.gr/?p=163098
2. Με τη χαρακτηριστική προσωνυμία κουτσαβάκης, ή και κουτσαβάκι (το), (πληθυντικός: κουτσαβάκηδες ή κουτσαβάκια) φέρονταν στη Παλιά Αθήνα, περί το τέλος της Βασιλείας του Όθωνα και αρχές της Βασιλείας του Γεωργίου του Α΄ διάφοροι επιδεικνυόμενοι ως δήθεν παλληκαράδες κοινώς "ψευτόμαγκες" (wikipedia)
CORFUPRESS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου