Το ερώτημα που πλανάται στην ατμόσφαιρα είναι: αν η Εκκλησία αφεθεί να υλοποιήσει αύριο την «ανταρσία» της, που άνευ απροόπτου προσωπικά εκτιμώ ότι θα αφεθεί, τι πρακτικά σημαίνει αυτό για μια πληθώρα επαγγελματικών ομάδων που πλήττονται καίρια από την κυβερνητική παράνοια;
της Μαρίνας Βήχου
Από χτες που η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας αποφάσισε να πραγματοποιήσει την Τετάρτη λειτουργίες για τα Θεοφάνεια σε ολόκληρη την επικράτεια ξεκίνησε και ένας άτυπος ψυχρός πόλεμος αναμέτρησης δυνάμεων μεταξύ των δυο θεσμών, της Κυβέρνησης και της Εκκλησίας. Από την πλευρά της Εκκλησίας που «έριξε το γάντι» ο Αρχιεπίσκοπος δίνει αυτή την ώρα τελικά το «παρών» στην ορκωμοσία παρά τις αρχικές ανακοινώσεις και τις δηλώσεις του εκπροσώπου της Ιεράς Συνόδου, ενώ κυκλοφορούν και διαδικτυακά πληροφορίες για πρόθεση προσφυγής στο ΣτΕ για τα νέα μέτρα όσον αφορά την Εκκλησία.
Η ανακοίνωση του Μαξίμου δείχνει σαφώς ένα «μούδιασμα». Δεν μπορεί η Εκκλησία να πράττει κατά το δοκούν τονίζεται στην ανακοίνωση. Ο αντίλογος βέβαια οποιουδήποτε καλόπιστου η κακόπιστου θα μπορούσε να είναι «γιατί μπορεί η Κυβέρνηση να πράττει κατά το δοκούν», λες και έχει πάρει λευκή επιταγή από τον ελληνικό λαό, η τουλάχιστον από αυτούς που την εξέλεξαν.
Κι εδώ βρίσκεται η ουσία του θέματος. Αν το ποίμνιο της Εκκλησίας ήταν οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Θα έστελνε τους ματατζήδες έξω από τις Εκκλησίες και θα γινόταν το έλα να δεις. Έλα όμως που το ποίμνιο της Εκκλησίας είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία δικοί της ψηφοφόροι. Τι να κάνει; Τι μπορεί να κάνει;
Από την πλευρά της η Εκκλησία παίζει σε ευνοϊκό για την εκδήλωση «αντάρτικου» όχι μόνο δικό της κοινό. Έχει πιάσει τον σφυγμό της ελληνικής κοινωνίας, έχει πιάσει την αγανάκτηση του κόσμου για τα παρανοϊκά μέτρα της κυβέρνησης στη διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού. Έχει πιάσει την αγωνία και την αναστάτωση που επικρατεί στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, που διαβλέπουν μέσα στο 2021 να υπάρχει σαν λαίλαπα η οικονομική τους καταστροφή. Γνωρίζει λοιπόν ότι το "αντάρτικο" προκαλεί ευφορία σε στρώματα πολύ νωρίτερα του κλασικού ποιμνίου της.
Το ερώτημα που πλανάται στην ατμόσφαιρα είναι: αν η Εκκλησία αφεθεί να υλοποιήσει αύριο την «ανταρσία» της, που άνευ απροόπτου προσωπικά εκτιμώ ότι θα αφεθεί, τι πρακτικά σημαίνει αυτό για μια πληθώρα επαγγελματικών ομάδων που πλήττονται καίρια από την κυβερνητική παράνοια; Γιατί μεθαύριο να μην αρχίσουν δειλά δειλά και κάποιοι επιχειρηματίες στο χώρο του λιανεμπορίου να ανοίγουν και απόλυτα δικαιολογημένα τα καταστήματά τους; Με τι επιχείρημα που στέκει στη λογική να είναι ανοιχτά τα εργοστάσια και οι βιομηχανίες, όπου υπάρχει συνωστισμός και οχι τα μικρομάγαζα, που δεν παρατηρείται συνωστισμός; Γιατί να μην ξεσηκωθούν και τα θέατρα και να καλέσουν τον κόσμο σε παραστάσεις με τήρηση όλων των μέτρων προστασίας;
Τότε βέβαια η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να αντιδράσει με καταστολή και συκοφάντηση ολόκληρων επαγγελματικών ομάδων, κατηγορώντας τες ότι εξυπηρετούν «αλλότρια συμφέροντα». Ας είναι λοιπόν όλοι πολύ προσεκτικοί σχετικά με το τι διακυβεύεται αυτές τις μέρες και το επόμενο διάστημα. Η παράνοια των κυβερνητικών μέτρων δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον, ούτε η κυβέρνηση να είναι στο απυρόβλητο...
kouti pandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου