Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Ο Νίκος και η αχάριστη και αμετανόητη Ζωή Κωνσταντοπούλου


ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

“ Η κ. Κωνσταντοπούλου, δυστυχώς, αποκάλυψε έναν χαρακτήρα που δεν θέλαμε να δούμε. Έφυγε αμετανόητη! Διότι αν είχε συναίσθηση των ευθυνών της, αντί για το ταβάνι και την κρυμμένη ιστορία, θα έπρεπε να έχει στρέψει ταπεινά το βλέμμα της κάτω στο πάτωμα, ως ένδειξη σεβασμού προς τον διάδοχό της και την ιστορική διαδρομή του.  ”

Του Δημήτρη Χρήστου 
Θα μου επιτρέψετε σήμερα να ασχοληθώ με ένα θέμα που με συγκίνησε, διότι μετά θα χαθεί. Η συγκίνησή μου αφορά τα κρυφά δάκρυα που είδα στο πρόσωπο του συντρόφου Νίκου Βούτση μόλις ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τη θέση του προέδρου της Βουλής. Σκεφτόμουν πως εκείνες τις στιγμές ο Νίκος Βούτσης θα είδε όλη τη ζωή του σε λίγα δευτερόλεπτα. Θα αναλογίστηκε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια, τη φοιτητική ζωή γεμάτη κυρίως από αγώνες κατά της δικτατορίας και τη μεγάλη πορεία της ανήσυχης Αριστεράς πολύ πριν καταρρεύσει και τυπικά ο μύθος του υπαρκτού σοσιαλισμού.
ΠΑΡ' ΟΤΙ ως πολιτικός μηχανικός θα μπορούσε να γίνει ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο Νίκος, όπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι, γοητευμένοι από ευγενή ιδανικά, παρέμεινε στον πολιτικό αγώνα, έναν μαραθώνιο χωρίς πιθανότητες μάλιστα ορατής εξουσίας. Μέχρι που ο συμπιεσμένος καταλυτικός πολιτικός χρόνος και η κρίση του δικομματισμού δημιούργησαν ένα νέο κύμα ελπίδας, το οποίο εκφράστηκε και ομαδικά αλλά και από το πολιτικό ταλέντο του Αλέξη Τσίπρα.
ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ και χάρηκα μαζί του, γιατί όσοι άντεξαν από τη γενιά μας αξίζουν τις τιμές μας. Έκανα και εγώ αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα τον πολιτικό απολογισμό μιας πορείας που δεν θα την άλλαζα. Και μετά; Και μετά, οι συγκλονιστικές εικόνες από την παραλαβή και παράδοση, όπου η απερχόμενη Ζωή Κωνσταντοπούλου παρέδωσε το γραφείο της κοιτάζοντας το ταβάνι, ως να συνομιλούσε με την ιστορία που βρισκόταν πάνω από αυτό. Το... παιχνίδι της, η Βουλή των Ελλήνων, τέλειωσε. Μια θλιβερή παρένθεση στα πολιτικά χρονικά αυτού του θεσμού ευτυχώς έκλεισε γρήγορα. Η αλαζονεία, ή αμετροέπεια, ο ναρκισσισμός, η αχαριστία, η πολιτική ανωριμότητα θα αφορούν από εδώ και πέρα, για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί μέχρι να καταλάβει, αν καταλάβει, την ιδιωτική της ζωή.
ΟΥΤΕ καν είχε περάσει από το μυαλό τής απερχόμενης η σύγκριση των δύο πολιτικών διαδρομών. Του Νίκου, ο οποίος, όπως χιλιάδες ως φοιτητές, έπαιζε τη μικρή ζωή του κορώνα γράμματα μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο και ακολούθησε την ανήσυχη Αριστερά χωρίς ιδιοτέλεια. Και η δική της ζωή, που, πριν καν ενταχθεί στον πολιτικό σχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε αμέσως βουλευτής με ένα βαρύ όνομα που της κληρονόμησε ο πατέρας της. Και μετά από δύο και κάτι χρόνια, να σου η ταλαντούχος νομικός, πρόεδρος της Βουλής στα σαράντα της! Ούτε καν αναλογίστηκε ότι στη θέση αυτή δεν την επέλεξε ο λαός, αλλά ο πρόεδρος του κόμματος και οι βουλευτές. Η κ. Κωνσταντοπούλου, δυστυχώς, αποκάλυψε έναν χαρακτήρα που δεν θέλαμε να δούμε. Έφυγε αμετανόητη! Διότι αν είχε συναίσθηση των ευθυνών της, αντί για το ταβάνι και την κρυμμένη ιστορία, θα έπρεπε να έχει στρέψει ταπεινά το βλέμμα της κάτω στο πάτωμα, ως ένδειξη σεβασμού προς τον διάδοχό της και την ιστορική διαδρομή του.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ συναγωνιστές, χαρήκαμε μαζί σας, αλλά ώς εδώ οι χαρές. Το έργο που σας περιμένει είναι βαρύ και δύσκολο. Τα εμπόδια παραμένουν μεγάλα εντός και εκτός χώρας. Ο πήχης είναι ψηλά. Δείτε τον και αναλογιστείτε πόσος κόπος χρειάζεται για να περάσετε από πάνω. Το ραντεβού σας με την εξουσία είναι ιστορικό και κρίσιμο. Αν το αναλογιστείτε, αν μπορείτε να αφουγκραστείτε τον πόνο και τον πόθο εκατομμυρίων Ελλήνων, αν αντιλαμβάνεστε τις πολιτικές σας ευθύνες με τα εθνικά διακυβεύματα που εμπεριέχονται σε όλες τις αποφάσεις σας, τότε οι πιθανότητες να πετύχετε στο έργο σας, ναι, είναι μεγάλες.
Η ΕΛΛΑΔΑ τώρα είναι -από μια άποψη- το νέο πείραμα. Αν η κυβέρνηση της Αριστεράς πετύχει, τότε ο ρους των ευρωπαϊκών πραγμάτων θα αλλάξει. Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί; Σε τι νομίζετε οφείλεται ο διπλασιασμός των ψήφων που έλαβε στις πρόσφατες εκλογές το πορτογαλικό Μπλόκο; Πώς από 5%, μέσα σε λίγο διάστημα, ξεπέρασε το 10%; Δεν έπαιξαν κανένα ρόλο η "ελληνική άνοιξη" και οι τρεις διαδοχικές νίκες του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα; Καλημέρα, καλή δύναμη και τύχη, αγαπητοί σύντροφοι.

ΠΗΓΗ: avgi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου