Δημοσκοπήσεις στα τσίπουρα

Όπως στις σχέσεις, έτσι και στις δημοσκοπήσεις, πρέπει κανείς να έχει εμπιστοσύνη σε αυτό που αισθάνεται –έστω και αν δεν μπορεί να το εξηγήσει με λογικό τόπο.
Στην καθ’ ημάς Ανατολή παραδοσιακά ανθούν ορισμένες επαγγελματικές δραστηριότητες που στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης φυτοζωούν. Σταχυολογούμε τις πλέον διαδεδομένες: Ιδιοκτήτης αθλητικής εφημερίδας, τηλεοπτικός σεισμολόγος, πανελίστας, συντονιστής μη υλοποιημένων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, εργολάβος-εκδότης, πρόεδρος σωφρονιστικών υπαλλήλων, επαγγελματίας πατριώτης, πρώην μέλος του ΚΚΕ (Εσωτερικού), οικιακός προπονητής ποδοσφαίρου, αγανακτισμένος πολίτης και δημοσκόπος.
Χαρακτηριστικό των ριζών που έχουν αποκτήσει στο κοινωνικό έδαφος αυτές οι χαρακτηριστικές της εθνικής ιδιοσυστασίας μας επαγγελματικές δραστηριότητες είναι το ότι ουδόλως έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Παρά το ότι χάρη στη σωτηρία που μας επιφύλαξε η τρόικα η χώρα έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της (σαν να μας είχε βομβαρδίσει η Λουφτβάφε περίπου), εξακολουθούμε να έχουμε τις περισσότερες αθλητικές εφημερίδες και εταιρίες δημοσκοπήσεων σε όλη την Ευρώπη και πιθανώς παγκοσμίως –με εξαίρεση ίσως την άρτι αποσχισθείσα Δημοκρατία της Βορείου Μπανανίας.
Ειδικά στον τομέα των δημοσκοπήσεων, η χώρα πρωτοπορεί, δρέποντας δάφνες από σύμπασα τη διεθνή επιστημονική κοινότητα η οποία, χωρίς διάθεση υπερβολής, έχει μείνει άφωνη από τις μεθοδολογικές καινοτομίες των ελληνικών εταιριών.
Πέρα από την παλιά καλή συνήθεια της διεξαγωγής ποιοτικών ερευνών στα τσίπουρα («Τάκη μια ψητές σαρδέλες και πες ρε μαλάκα τι λες για τα μέτρα να συμπληρώσω τη φόρμα»), τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν δύο πολύ σημαντικές καινοτομίες.
Η πρώτη μεθοδολογική καινοτομία, που συνιστά στην πραγματικότητα επιστημονική τομή, είναι η προκαταβολική εξαγωγή των αποτελεσμάτων της δημοσκόπησης. Πρόκειται για μια από τις πιο αξιοθαύμαστες εκφράσεις της επιστημονικής διορατικότητας. Γι’ αυτό μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να πει κάποιος στα τέλη Νοέμβρη ότι «θα μας αναγνωρίσουν οι Ευρωπαίοι το πλεόνασμα, μετά θα μοιράσουμε καμιά πεντακοσαριά εκατομμύρια, κατά το Μάη θα βγάλουμε κάμποσα γκάλοπ που θα είμαστε μπροστά, θα βαράνε και τα πάνελ, στο τέλος θα τη σκαπουλάρουμε.»
Η δεύτερη καινοτομία είναι η εισαγωγή της τεχνικής της διαίσθησης στις δημοσκοπήσεις. Μέχρι τώρα η τεχνική της διαίσθησης χρησιμοποιούταν μόνο στις διαπροσωπικές σχέσεις («έχω ένα κακό προαίσθημα ότι ο Ηλίας μού τα φοράει με την Όλγα»). Πλέον η επιστήμη σπάει τα δεσμά του στείρου και περιορισμένης ευρύτητας ορθολογισμού, ενσωματώνοντας στη μέθοδό της το προαίσθημα. Τα αποτελέσματα είναι λαμπρά. Ενώ το 30% κλείνει τα τηλέφωνα χωρίς να απαντήσει, και άλλο ένα 20% τα κλείνει αφού πρώτα επικαλεστεί τα «θεία», το αποτέλεσμα εξάγεται κανονικά επί του συνολικού δείγματος. Όπως στις σχέσεις, έτσι και στις δημοσκοπήσεις, πρέπει κανείς να έχει εμπιστοσύνη σε αυτό που αισθάνεται –έστω και αν δεν μπορεί να το εξηγήσει με λογικό τόπο.
Follow your heart μέχρι τις κάλπες να ‘ουμ’.

 http://left.gr/