Σκοτώστε, σκουπίστε, τελειώσατε…

του Δημήτρη Τσίρκα

 Ένας ηλικιωμένος σκουπίζει τα σπασμένα τζάμια μπροστά από τη βιτρίνα του καταστήματός του. Απλή, συνηθισμένη εικόνα, σχεδόν νοσταλγική μια τίμιας λαϊκής καθημερινότητας. Τίποτα δεν προδίδει ότι λίγες ώρες πριν, στο ίδιο σημείο διαπράχθηκε ένα φρικτό έγκλημα.

Ο ηλικιωμένος, μαζί με τον φίλο του κλώτσαγαν ανελέητα, πάνω στα σπασμένα γυαλιά, έναν νέο, για να τον αποτελειώσουν λίγο μετά οι αστυνομικοί και ο υπάλληλος του ΕΚΑΒ, μπροστά στα αδιάφορα βλέμματα των περαστικών.

Τι έγκλημα διέπραξε για να αξίζει τέτοια τύχη; Ήταν ανήσυχος, φοβισμένος, μπήκε στο κοσμηματοπωλείο αναζητώντας βοήθεια. Δεν έκλεψε κάτι, δεν πείραξε κανέναν.

Ήταν όμως λίγο διαφορετικός, απέκλινε από την κανονικότητα που έχουν στο μυαλό τους οι δύο καταστηματάρχες – πυλώνες, όσο να ναι, της καθώς πρέπει κοινωνίας.

Είχε, επίσης «ύποπτη» συμπεριφορά. Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να είναι η συμπεριφορά του εκτός από ύποπτη, από τη στιγμή που έδειχνε διαφορετικός;

Τον κλείδωσαν μέσα, όπως ακριβώς παγιδεύεις ένα ποντίκι, για να το στριμώξεις και να το σκοτώσεις με την ευκολία σου. Αυτό ήταν ο Ζακ εκείνη τη μέρα, ένα ενοχλητικό ποντίκι, ίσως και επικίνδυνο, αφού ποιος ξέρει τι αρρώστιες κουβαλούσε ή τι ζημιές θα έκανε;

Να ποια είναι η κοινοτοπία του κάκου. Εκεί όπου οι φιλήσυχοι νοικοκαιραίοι μεταμορφώνονται εν ριπή οφθαλμού σε αποκρουστικές ύαινες έτοιμες να κατασπαράξουν σαδιστικά το θήραμά τους.

Εκεί που είναι λεπτή, σχεδόν αόρατη η γραμμή ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο για όποιον του έχει αφαιρεθεί η ανθρώπινη υπόσταση, διότι αποκλίνει από τα κυρίαρχα στερεότυπα.

Ιδού το πιο ύπουλο πρόσωπο του φασισμού. Όχι οι σβάστικες και τα ξυρισμένα κεφάλια, αλλά αυτό του απλού, καθημερινού “βιοπαλαιστή” που σκουπίζει ατάραχος τα γυαλιά, πάνω στα οποία λίγο πριν έσφαξε έναν άνθρωπο…

https://3pointmagazine.gr/