του Γιώργου Μελιγγώνη
Αν προσπαθήσει κανείς να παρακολουθήσει ως εξωτερικός παρατηρητής τον τρόπο που καλύπτουν τα ΜΜΕ τις ειδήσεις και τις «ειδήσεις», αλλά και τα όσα λέει η κυβέρνηση για τα ΜΜΕ, θα βγει πολλαπλά… μπερδεμένος. Τελικά, ποιος έχει δίκιο; Τα ΜΜΕ που πολεμούν αδυσώπητα τον ΣΥΡΙΖΑ και μιλούν για… «Βόρεια Κορέα» και άλλα ηχηρά παρόμοια ή ο ΣΥΡΙΖΑ που προβάλλει την ανάγκη να μπει τάξη στο μιντιακό τοπίο;
Επ’ αυτού, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του, αν σκεφτεί τις σχέσεις διαπλοκής δεκαετιών, τα θαλασσοδάνεια, την «ευκολία» με την οποία ιδιοκτήτες ΜΜΕ έπαιρναν διαγωνισμούς για φαραωνικά έργα ή κατάφερναν να «θάψουν» υποθέσεις λαθρεμπορίου πετρελαίου.
Όμως, πέρα από τα συμπεράσματα, υπάρχουν ορισμένα δεδομένα. Δεδομένα που δείχνουν ότι τα περισσότερα ΜΜΕ μπορούν να κατηγορηθούν για «μονομέρεια» -το λιγότερο- ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κορυφαίο παράδειγμα, το θέμα των μετακλητών: όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα κυβερνητικά στελέχη παίρνουν δίπλα τους στελέχη της απολύτου εμπιστοσύνης τους. Και καλά κάνουν. Τα δε στελέχη αυτά δεν «διορίζονται», αφού απολύονται αμέσως μόλις η κυβέρνηση αλλάξει ή ο υπουργός πάψει να είναι υπουργός.
Πέραν, λοιπόν, των πραγματικά τυχών δηλώσεων του γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, τα όσα «αποκαλύφθηκαν» δεν ήταν… και τόσο «αποκαλύψεις». Ήταν ό,τι συνέβαινε από πάντα. Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη βάλλεται για το «κομματικό κράτος της Αριστεράς» που «προσπαθεί να εγκαθιδρύσει».
Σημειωτέον πως τα ίδια ΜΜΕ που έκαναν εκτενή αφιερώματα σε κάθε επιστημονικό συνεργάτη κυβερνητικού στελέχους, δεν βρήκαν ούτε ένα μονόστηλο, ούτε μία ραδιοφωνική ή τηλεοπτική κουβέντα για την αποκάλυψη του Μαξίμου, ότι δηλαδή ο «μεταρρυθμιστής» Κυριάκος Μητσοτάκης είχε… 51 μετακλητούς στο γραφείο του στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Όταν, δηλαδή, απέλυε καθαρίστριες και σχολικούς φύλακες…
Φυσικά, χώρος και χρόνος στα ΜΜΕ δεν βρέθηκε ούτε για την λίστα που εξέδωσε το Μαξίμου, βάσει της οποίας αυτή η κυβέρνηση έχει, συνολικά, τους μισούς μετακλητούς από αυτούς που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά.
Πόθεν έσχες
Η μονομέρεια πολλών ΜΜΕ ως προς την παρουσίαση των ειδήσεων και των… «ειδήσεων» φάνηκε και στις επιλεκτικές ευαισθησίες ως προς την οικογενειακή ζωή των πολιτικών αρχηγών. Όταν η σύζυγος του πρωθυπουργού, Μπέτι Μπαζιάνα, άρχισε να διδάσκει –για 400 ευρώ το μήνα…- στο Πανεπιστήμιο της Κοζάνης, τα ΜΜΕ είχαν γεμίσει «χαριτωμένα» και «παραπολιτικά» σχόλια για την «γυναίκα του πρωθυπουργού που έγινε καθηγήτρια Πανεπιστημίου». Με σαφή υπονοούμενα ότι η πολιτική ιδιότητα του Αλέξη Τσίπρα συνδέεται με την δική της επιστημονική αναβάθμιση –κι ας είχε διδακτορικό πριν καν ο Τσίπρας γίνει πρόεδρος του τότε ΣΥΝ…
Όμως, όταν πρόκειται για την αποκάλυψη ότι η σύζυγος του Κυριάκου Μητσοτάκη και ο εμπλεκόμενος στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, Σταύρος Παπασταύρου, συνδέονται επιχειρηματικά, τότε τα ΜΜΕ… σιωπή. Είναι, βλέπετε, «χτύπημα κάτω από τη μέση» να αναφέρεται κανείς στη σύζυγο ενός πολιτικού αρχηγού. Αρκεί να μην τον λένε Τσίπρα, προφανώς…
Συν τοις άλλοις, ούτε ένα ΜΜΕ δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει πραγματικά το πόθεν έσχες της κ. Γκραμπόβσκι ή του προέδρου της ΝΔ, ενώ, σε άλλες περιπτώσεις, το πόθεν έσχες και η μετοχική σύνθεση της εταιρείας Φλαμπουράρη ή τα βοσκοτόπια Σταθάκη στην Κρήτη είχαν γίνει… σίριαλ με πολλά επεισόδια στα δελτία ειδήσεων.
Φυσικά, στα δελτία ειδήσεων και στις περισσότερες εφημερίδες δεν «χώρεσε» ούτε η αποκάλυψη –ακόμη κι αν αυτή ελέγχεται, προφανώς, για την αξιοπιστία της- ότι στενός συνεργάτης του προέδρου της ΝΔ και πρώην βουλευτής του κόμματος κατηγορείται για παιδεραστία. Κατηγορία για την οποία ο ίδιος αναγκάστηκε, με δήλωσή του, να τονίσει ότι «σταματά να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη ΝΔ».
«Success story» και… δράματα
Η μονομέρεια των καναλιών δεν αφορά μόνο σε τέτοιου τύπου υποθέσεις, αλλά και στην περίφημη «μεγάλη εικόνα». Όταν ο τότε πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, προσπαθούσε να πείσει για το –κατ’ αυτόν- «success story», τα περισσότερα ΜΜΕ προέβαλλαν καθημερινά τις «θετικές ειδήσεις» από το οικονομικό μέτωπο: καθημερινά ακούγαμε και διαβάζαμε για «πρωτογενές πλεόνασμα», για τις θετικές εξελίξεις στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, για τις καταθέσεις που αυξάνονται, για τον κάθε επενδυτή που ενδιαφερόταν να ανοίξει κάτι στην Ελλάδα.
Τώρα, θετικές ειδήσεις συνεχίζουν να υπάρχουν: η εκτέλεση του προϋπολογισμού μίας χρονιάς με σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και capital controls κλείνει με μηδενικό έλλειμμα –με 0,2% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, λένε οι πληροφορίες. Ταυτόχρονα, επενδυτές καθημερινά συναντώνται με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα ή τον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά και κλείνονται η μία συμφωνία μετά την άλλη. Ενώ οι προβλέψεις για τον τουρισμό αλλά και η πορεία των κρατήσεων, παρά τις δραματικές διαστάσεις της προσφυγικής κρίσης, δείχνουν ότι το 2016 θα είναι μία ακόμη καλύτερη χρονιά από το 2015. Κι όμως, τώρα όλα αυτά «καλύπτονται» πίσω από άλλα δημοσιογραφικά κλισέ: από το «θρίλερ των διαπραγματεύσεων», από τα «αγκάθια της συμφωνίας», από τις «απαιτήσεις-σοκ» του ΔΝΤ και από την «βόμβα Τόμσεν».
ΥΓ: Και καλά όλα τα παραπάνω. Αλλά το να μην «παίζουν» τα ΜΜΕ ότι με το παράλληλο πρόγραμμα που ψηφίστηκε, 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστοι συμπολίτες μας αποκτούν για πρώτη φορά το δικαίωμα και την πρόσβαση σε πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε νοσηλεία, σε διαγνωστικές εξετάσεις, αυτό ξεπερνάει τα όρια. Γιατί πρόκειται για 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους που περνούν δύσκολα. Και γιατί αν τα ΜΜΕ, παρά τις πολιτικές τους στοχεύσεις, δεν ενημερώνουν στοιχειωδώς, τότε τι διάβολο κάνουν;
http://www.matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου