Πέμπτη, 7 Ιανουαρίου του χριστιανικού έτους 2016. Ώρα 11:00 το πρωί .
Στο μέγαρο Μαξίμου, ο Πρωθυπουργός της χώρας, με λίγα μέλη της κυβέρνησης, δέχεται τους τέσσερις Προέδρους των εργοδοτικών οργανώσεων, οι οποίοι, ανάμεσα σε άλλες ιδιότητες, είναι εκείνοι που υπογράφουν και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Την ίδια ΣΣΕ που συνετρίβη τα τελευταία χρόνια, μπροστά στα μάτια όλων αυτών που -τη στιγμή που έπρεπε να αντιδράσουν θεσμικά και κατ΄ όνομα- παρακολουθούσαν αμέριμνοι, τα τρένα να περνούν και να παίρνουν μισθούς και επιδόματα από τη ζωή των εργαζομένων. Μπροστά στα μάτια όλων αυτών που φιλολογούσαν ευτυχισμένοι στις ισχνές κινητοποιήσεις, τις οποίες με πολύ ζήλο οργάνωναν.
Είναι προφανές πως η πρόταση της κυβέρνησης για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν αντανακλά τις προσδοκίες και τις επιθυμίες μιας αριστερής πολιτικής. Ωστόσο, είναι εξίσου προφανές πως οι διεθνείς γεωπολιτικές συνθήκες πόρρω απέχουν από το να χαρακτηριστούν ως συνθήκες σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Έχοντας μπροστά μας τα πραγματικά δεδομένα, καλούμαστε ως χώρα να αντιμετωπίσουμε την απασφαλισμένη βόμβα ενός κατεστραμμένου ασφαλιστικού συστήματος και η επιλογή ουσιαστικά είναι μία: Αν θα καταφέρουμε ή οχι να απαντήσουμε στην τεράστια πρόκληση της δημιουργίας ενός Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης όσο το δυνατόν ορθολογικότερου και δικαιότερου.
Από τη θλιβερή ανακοίνωση του Γεωργίου Παπανδρέου από το Καστελόριζο, στις 23 Απριλίου του 2010, μέχρι και τις 25 του Γενάρη του 2015 έγιναν του Χριστού τα πάθη για τους Έλληνες και τη χώρα. Οι νέοι κατατάχθηκαν σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς κάτω των 25 ετών και στους άλλους, άνω των 25. Άλλες μάνες προφανώς γέννησαν τους μεν και άλλες τους δε, για όλους πάντως οι μισθοί κατρακύλησαν στα 480€ και στα 580€ μικτά αντίστοιχα. Οι ηλικιωμένοι είδαν τις συντάξεις τους να εξαϋλώνονται, από 28% έως και 40%. Και, ανεξαρτήτως ηλικίας, εκατομμύρια ασφαλισμένοι βίωσαν και βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό, χωρίς πρόσβαση στην υγεία και χωρίς καμμία ελπίδα να πάρουν κάποια στιγμή σύνταξη.
Τα ασφαλιστικά Ταμεία ξέμειναν από αποθεματικά, με τελευταίους άρπαγες τους κ.κ. Σαμαρά-Βενιζέλο, οι οποίοι τα άφησαν με οφειλόμενες εισφορές γύρω στα 15δις. Κληροδότησαν ένα Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης ετοιμοθάνατο, χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να είναι οικονομικά βιώσιμο όπως το κατάντησαν, και προκλητικά εξακολουθούν να το θαυμάζουν.
Να θαυμάζουν, δηλαδή, τα καταστροφικά τους πεπραγμένα, όλα όσα οι πάντες γνωρίζουν πως υπήρξαν ολέθρια. Επικαλούνται και υπερασπίζονται ως το τέλειο δημιούργημα τον επονομαζόμενο ''Νόμο Λοβέρδου'', γνωστό και ως Νόμο 3863/2010. Ένα νόμο από τον οποίο ελάχιστες ευνοϊκές διατάξεις εφαρμόστηκαν, ένα νόμο που δεν υπήρξε ποτέ αποτελεσματικός, παρότι οι αρνητικές συνέπειες των μνημονίων βρίσκονταν τότε στην αρχή και το ΑΕΠ ήταν ακόμα στα 220δις (Το 2015 έχει κατρακυλήσει στα 175δις). Με το κρυφό πλην διάσημο"mail Xαρδούβελη", ό,τι καλό είχε αυτός ο νόμος πήγαινε περίπατο, ενώ παράλληλα οι δανειστές θεωρούσαν τα σκληρά μέτρα του Σαμαρά λίγα και ανεπαρκή.
Υπόλογοι λοιπόν για όλα όσα συνέβησαν, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κραυγάζουν σήμερα ενάντια στο "νομοσχέδιο-έγκλημα" της κυβέρνησης. Ένα νομοσχέδιο το οποίο, παρεμπιπτόντως και στα ψιλά γράμματα για τους έγκριτους δημοσιολόγους, είναι ανοικτό σε αλλαγές. Γραμματείς, Φαρισαίοι και Υποκριτές αλαλάζουν, έτοιμοι να ρίξουν στην πυρά όσους προσπαθούν ψύχραιμα να συμβάλουν στο να βελτιωθεί.
Το ΠΑΣΟΚ, ως σύγχρονος Ηρακλής Πουαρώ, ψάχνει να βρει ποιος ήταν ο κουμπάρος στο σύμφωνο εργοδοτών και κυβέρνησης, καταγγέλοντας πολιτικό δάκτυλο της Καραμανλικής πτέρυγας της ΝΔ.
Ο αξιότιμος κατά τα άλλα κος Άδωνις Γεωργιάδης βάλει κατά πάντων των Προέδρων των εργοδοτικών οργανώσεων, θεωρώντας τους προφανώς εξάρτημα του ακροδεξιού κόμματος της ΝΔ, κάτι στο οπόιο ο ίδιος συνέβαλε τα μάλα. Άλλοι αναρωτιούνται και βασανίζονται, ποία κρυφή συμφωνία έγινε στα ΑΔΥΤΑ του Μαξίμου; Ποία ανίερα ανταλλάγματα προσφέρθηκαν; Πώς είναι δυνατόν και οι τέσσερις Πρόεδροι των εργοδοτικών οργανώσεων που, όπως τους κατατάσσουν και δίκιο έχουν, ουδείς ανήκει στην Αριστερά, να "βάζουν πλάτη" στην επικίνδυνη κυβέρνηση;
Πραγματικά αδιανόητο το αυτονόητο! Το γεγονός δηλαδή, ότι, όταν τα ζητήματα που τίθενται στο τραπέζι είναι τόσο μεγάλα για όλους τους Έλληνες, κάποιοι μπορεί και να είναι σοβαροί. Εξάλλου, οι άνθρωποι των επιχειρήσεων αντιλαμβάνονται πολύ καλύτερα πως η (ήδη καμένη εδώ και χρόνια) επιχειρηματικότητα της χώρας δεν θα καεί από την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών κατά 1%. Καταλαβαίνουν απόλυτα ότι, οικονομικά και κοινωνικά, είναι χειρότερο η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ για το 2016 να επιτευχθεί μέσα από περικοπή των συντάξεων, από το να υπάρξει μια μικρή αύξηση των εργοδοτικών εισφορών μέχρι το 2018.
Επίσης, οι Πρόεδροι συμφώνησαν να συζητήσουν για την επόμενη ημέρα αυτής της χώρας, που τα τελευταία χρόνια έχει παγιδευτεί μέσα σκοτεινά ορυχεία. Τόσο απλά! Αλλά τα απλά είναι και δυσνόητα για τους εκπαιδευμένους "αλλιώς". Στοιχισμένα πίσω τους και τα άλλα μικρά κόμματα, μοιάζουν να ετοιμάζουν εφόρμηση στα "Χειμερινά Ανάκτορα". Δίπλα τους συνοδοιπορούν και άλλοι διάφοροι παρατρεχάμενοι και άσχετοι επί του θέματος, οι οποίοι έχουν μπλέξει τους ρόλους τους, κάπως σαν το γνωστό ανέκδοτο με τις βούρτσες.
Στο ίδιο πλάνο, ο κ.Μίχαλος και άλλοι επιμελητηριακοί διεκδικούν ρόλο πολιτικού εκπροσώπου, συνδικαλιστή, και όποιον άλλο ρόλο θέλουν να προσδώσουν στον εαυτό τους. Μόνο που εμφανίζονται ως εκπρόσωποι των επιμελητηρίων, και ο καταστατικός χάρτης λειτουργίας των επιμελητηρίων δεν προβλέπει πουθενά τέτοιους ρόλους. Ψιλά γράμματα θα σκεφτεί κανείς, και πιθανόν έτσι είναι. Πώς νομίζετε όμως πως έφτασε η Ελλάδα στα μνημόνια; Με κάτι τέτοιους πρωταγωνιστές και υποψήφιους πρωταγωνιστές. Με ανθρώπους που αδυνατούν να πορευτούν σε μία νέα εποχή και ένα νέο παραγωγικό καταστατικό χάρτη που έχει ανάγκη ο τόπος.
Ειδικότερα για το ασφαλιστικό, για το οποίο ελάχιστοι πραγματικά γνωρίζουν, εμφανίζονται οργισμένοι, γιομάτοι βεβαιότητες για όσα ψελλίζουν, ταμπουρωμένοι όμως σε αφορισμούς κατά της έλευσης του νομοσχεδίου. Τους αρκεί το « Όχι του Γεντικουλέ». Ρίχνουν μπαλωθιές στον γάμο του Καραγκιόζη και νομίζουν πως κάποιος τους θαυμάζει. Πού να φανταστούν πως η κυβέρνηση θα μπορούσε να τολμήσει τη μεταρρύθμιση. Πως μπορεί να μετριάσει τις ολέθριες συνέπειες της καταστροφικής τους πολιτικής.
Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να προσφέρουν κάτι δημιουργικό. Πού να βρουν προτάσεις; Δύσκολα πράγματα. Ούτε βλέπουν, ούτε ακούν, ακόμα και δικούς τους ανθρώπους. Αδυνατούν! Άνθρωποι που γνωρίζουν το μέγεθος του προβλήματος, έχουν άποψη, βρίσκονται στον δικό τους πολιτικό χώρο και είναι πολύ μετρημένοι απέναντι στο νομοσχέδιο. Γι΄ αυτούς όμως, αλίμονο στην πραγματικότητα, όταν δεν είναι της αρεσκείας τους. «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»! Και πού να την βρουν, δεν τη γνώρισαν ποτέ...
Αδυνατούν να συμβιβαστούν πως η κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά δεν έγινε μία παρένθεση μικρή. Πώς να είναι ευτυχισμένοι; Διαφορετικά είχαν μάθει οι ίδιοι, οι πελάτες και οι προστάτες τους. Όλοι μαζί, με το ψέμα και την παραπληροφόρηση, μήπως και τη ρίξουν τη μισητή Αριστερά. Τελευταία ευκαιρία κυρίες και κύριοι του χθες. Ή τώρα ή ποτέ. Μα ο λαός, με όσα δύσκολα περνά, δύσκολα ξεχνά και ποίοι καλοί "Σαμαρήτες" τον έφτασαν ίσα μ΄ εδώ.
Αδέλφια, χάσατε! Να είστε έτοιμοι! Έρχονται και άλλα ωραία! Νέος αναπτυξιακός νόμος, νόμος για την κοινωνική οικονομία, φορολογικός νόμος, φορολογικοί έλεγχοι! Έλεγχοι στα "Κρυφά Ευαγγέλια" με τις Λίστες της ντροπής και της απάτης. Νόμος για τη ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ! Για την Παιδεία! Αναπτυξιακός σχεδιασμός, Αναπτυξιακή τράπεζα. Πρώτη χώρα στους 29 της ΕΕ η Ελλάδα στην απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ που αφήσατε το 2015. 100% απορρόφηση πόρων. Πρώτη χώρα με εγκεκριμένο σχέδιο ελέγχου και διαχείρισης για το νέο Σύμφωνο Εταρικής Σχέσης. Από αυτή την επικίνδυνη κυβέρνηση. Φίλοι και αδέλφια, κοιμηθείτε λίγο τώρα γιατί έρχονται μεγάλες αγρύπνιες...
Αυτή η Αριστερά είναι για τα πολύ δύσκολα, και ο Αφέντης Λαός θα σταθεί δίπλα της, πάρα τις όποιες επιφυλάξεις του, γιατί έμαθε να ξεχωρίζει ποιος την πραγματική αλήθεια τού λέει!
Με κάθε τιμή, ένας συνάνθρωπος σας!
Νίκος Σκορίνης, μέλος Π.Γ. ΣΥΡΙΖΑ
stokokkino
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου