Σύντομα σε μια πλατεία έξω από το σπίτι σας

του Χρήστου Καλλιμάνη

Φαινόταν εδώ και ημέρες. Το κατασκεύαζαν, προσπαθούσαν να του δώσουν την όποια νομιμοποίηση και να το επιβάλουν βίαια στα μυαλά μας και στον τρόπο σκέψης μας.

Το αφήγημα εν μέσω καραντίνας δεν τους βγήκε. Τότε ως εχθρούς («υγειονομικές βόμβες» η σικ εκδοχή του όρου) προσπάθησαν να περάσουν τους Ρομά, τους πρόσφυγες εντός και εκτός δομών, κάποιους που βρέθηκαν σε παραλίες, άλλους που έκαναν το λάθος να σταθούν λίγο πιο κοντά στην ουρά της τράπεζας.

Τώρα που ανοίγουμε ξανά για μπίζνες επιστρέφουμε σε άλλον αγαπημένο εχθρό: Η πλατεία, οι «νέοι με τα ποτά στα χέρια»,  και για να μη φλυαρούμε «οι προδότες της εθνικής προσπάθειας».

Γιατί αυτό είναι το αφήγημα που πλασάρει η κυβέρνηση σχεδόν από τις πρώτες ημέρες μετά τις εκλογές του Ιουλίου: Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, άριστοι, αψεγάδιαστοι, ως κάτοχοι της μοναδικής αλήθειας ηγούνται της «εθνικής προσπάθειας» (άλλοι αρέσκονται να την λένε πατριωτική για να μην υπάρξουν και οι όποιοι συσχετισμοί με… εκ δεξιών ακρότητες), στην οικονομία, στο προσφυγικό, στα Εξάρχεια, στην πανδημία.

Συνεπικουρούμενη από μία άνευ προηγουμένου και στα όρια του τρομακτικού μιντιακή στήριξη η κυβέρνηση φροντίζει για εμάς πριν από εμάς. Και φυσικά θα μας πει πού θα πάμε, πότε και για πόση ώρα.

Όποιος πράττει ή εκφράζει κάτι διαφορετικό δεν θεωρείται απλά ότι «παρεκκλίνει», αλλά αντιμετωπίζεται ως «προδότης» της όποιας συλλογικής (για την κυβέρνηση και τους συμμάχους της) προσπάθειας. Γιατί άλλωστε να διαφωνείς και να φωνασκείς όταν από το πρωί έως το βράδυ σου λένε ότι η κυβέρνηση τα έχει όλα καλά καμωμένα; Όλος ο κόσμος το βλέπει, εσύ δεν το βλέπεις;

Και έτσι η κυβέρνηση που έχει κάνει… σημαία της τις επενδύσεις, τώρα επενδύει στα πιο χαμηλά ένστικτά και στον κοινωνικό αυτοματισμό που εξέθρεψε με παρρησία εδώ και μήνες, με αποκορύφωμα την περίοδο της καραντίνας. Στο Κουκάκι ήταν η οικογένεια που έμενε δίπλα στους αναρχικούς, στα Εξάρχεια οι αιμοβόροι αντεξουσιαστές, στον Έβρο οι πράκτορες της τουρκικής κυβέρνησης, στην Αγία Παρασκευή οι μεθύστακες και ναρκομανεις νεολαίοι, στην πλατεία Αγ. Γεωργίου πάλι οι αιμοβόροι αντεξουσιαστές. Καμία κουβέντα για κατοίκους, γειτονιές, ανθρώπους, ζευγάρια και οικογένειες. Σε όλους φορτώνουν ένα πρόσημο και αυτό πρέπει να είναι πάντα αρνητικό.

Και μέσα σε όλο αυτό η συστηματική τρομοκράτηση, υποτίμηση, καθύβριση μιας ολόκληρης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που στη συντριπτική της πλειοψηφία δέχθηκε με αίσθημα ευθύνης έναν άνευ προηγουμένου περιορισμό ελευθεριών και κάθε φορά που συνέβαινε κάποια «παρέκκλιση» ήταν αναγκασμένη να δέχεται ξανά bullying, να της μιλάνε για «ατομική ευθύνη», για «λάθος», για «αδιαφορία και αναισθησία».

Κακά τα ψέματα κόσμος σε πλατείες, πεζοδρόμους, πάρκα στην Κυψέλη και σε άλλες περιοχές κυκλοφορούσε και εν μέσω καραντίνας, με ή χωρίς κοινωνική απόσταση, με την αστυνομία παρούσα.

Τότε, προφανώς δεν συνέφερε, αφού ήταν όλοι κλεισμένοι στα σπίτια τους. Τώρα όμως; Τώρα που ανοίγουν τα σχολεία με κάμερες, που ανοίγουν οι επιχειρήσεις, που θα γεμίσουν οι πλατείες και οι πεζόδρομοι με τραπεζάκια, που θα παρακαλάμε τους τουρίστες να επιστρέψουν στην «πιο καθαρή από κορονοϊό χώρα» και που θα αρχίσουν να αυξάνονται οι ουρές έξω από τον ΟΑΕΔ και τα γραφεία ευρέσεως εργασίας; Όχι φίλε μου, εμείς θα σου πούμε πού μπορείς να πας και τι μπορείς να κάνεις.

Τι σημασία έχει εάν φασίστες κάνουν πορείες με αλυσοπρίονα χωρίς, προφανώς κανένα μέτρο ασφάλειας ή υγιεινής; Τι σημασία έχει εάν συστηματικά ο πρωθυπουργός (τελευταία περίπτωση μόλις χθες στον Αυλώνα), υπουργοί και αξιωματούχοι εμφανίζονται να μην τηρούν σχεδόν κανένα από τα πολυδιαφημισμένα μέτρα;

Αρκεί να μην μαζευτεί κόσμος στην πλατεία…

ΜΑΤ και 20 μηχανάκια ΔΕΛΤΑ για μία τηλεφωνικά καταγγελθείσα ληστεία (εξιχνιάστηκε αλήθεια το έγκλημα;).  Για πόσο ανόητους μας περνάνε; Πόσο ανόητους θεωρούν τους κατοίκους της πολύπαθης Κυψέλης, εκείνους που γνωρίζουν τον ρόλο που είχε η αστυνομία τα προηγούμενα χρόνια, στις περιόδους της βαθιάς υποβάθμισης. Τότε που μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης αντί να δεχθεί βοήθεια για προβλήματα που αντιμετώπιζε, κατασυκοφαντήθηκε, υποβαθμίστηκε, άδειασε από ζωή σχεδόν και από κατοίκους. Όμως επανήλθε, άρχισε δειλά δειλά να αποδέχεται τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της, συνεχίζει να έχει προβλήματα και αντιθέσεις προφανώς, αλλά εξέπεμψε ένα σήμα επαναφοράς. Μέχρι να ξεκινήσει η επέλαση του Airbnb και των «κουλ» μπαρ και αρχίσουν να πέφτουν βροχή ως δια μαγείας (gentrification λέγεται) τα δημοσιεύματα για τη «γραφική και όμορφη γειτονιά» που κέρδισε το στοίχημα.

Από τις πρώτες ημέρες της διαφήμισης για άρση των μέτρων τέθηκαν σαφέστατα ερωτήματα στα οποία η κυβέρνηση δεν απάντησε. Τι σημαίνει «αυστηρή σύσταση» για να κυκλοφορεί κανείς τις νύχτες στους δρόμους; Κολλάει περισσότερο ο ιός μετά μεσάνυχτα; Και επιβάλλεται ο όρος «αυστηρή σύσταση»; Δεν είναι απαγόρευση, άρα δεν μπορεί να υπάρχουν πρόστιμα πόσω μάλλον δε άγρια καταστολή, σπασμένα κεφάλια και συλλήψεις.

Ο εξαφανισμένος (γιατί άραγε;) εδώ και μήνες υπουργός Προστασίας του Πολίτη, λίγες ώρες πριν την επίθεση στην πλατεία Αγ. Γεωργίου, μας ενημέρωνε ότι η ΕΛ.ΑΣ. θα είναι κοντά στους πολίτες και πάλι. Προφανώς εννοούσε σε απόσταση βολής και αυτό το απέδειξαν περίτρανα τις τελευταίες ημέρες οι υφιστάμενοί του…

Χθες στη Βουλή, ο συνάδελφος του Μ. Χρυσοχοίδη, ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος, άγνωστο γιατί, παραμένει στη θέση του μετά τις παλινωδίες εν μέσω καραντίνας, το είπε ξεκάθαρα, όμως κανείς δεν έδωσε σημασία: «ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να επενδύσει ξανά στις πλατείες».

Δεν έχει σημασία η μικροπολιτική σύγκρουση των δύο μεγάλων κομμάτων για ψηφοθηρικούς λόγους και για εντυπωσιασμό, σημασία έχει ότι ήδη η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει τον επόμενο εχθρό, στις πλατείες και τα κινήματα, προτού καν ο «εχθρός» αυτός συνειδητοποιήσει καλά καλά την ύπαρξή του.

Συνεπώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο ανακαμψας Μιχάλης Χρυσοχοίδης και ο θίασος με τα κράνη, τα κλομπ, τα χημικά και τις χειροπέδες θα έρθει σύντομα σε μία πλατεία έξω από τα σπίτια σας. Μπορεί και μέσα σε αυτά, δεν θα είναι η πρώτη φορά…

efsyn