Βγάλτε τις μάσκες

του Αριστείδη Καλάργαλη*

Σ’ ένα χρονογράφημα, επίδοξος καβαλιέρος της Αποκριάς, όταν βγάζει τη μάσκα της ντάμας με την οποία φλέρταρε όλη τη βραδιά, αντικρίζει την… πεθερά του! Παρόμοιες αποκαλύψεις γίνονται συνεχώς στη ζωή, όταν φύγουμε λίγο από το κέντρο των γεγονότων ή όταν περάσει κάποιος χρόνος.

Στις μέρες μας μπερδευτήκαμε ακόμα και με τη χρήση της μάσκας. Ανάλογα τι συμφέρει, εννοείται στους κρατούντες, πρέπει να χρησιμοποιείται η μάσκα ή είναι προαιρετική. Ανοίγουν σταδιακά τα σχολεία, αν όμως είναι υποχρεωτική η χρήση της μάσκας πώς θα γίνει μάθημα. Και θα σκεφτεί ο καθένας μας: Μήπως βιάστηκαν κι άνοιξαν τα σχολεία; Το θέμα όμως, σχολεία και πανδημία, κρύφτηκε από μια μεγάλη μάσκα υποκρισίας. Του δόθηκε ο τίτλος τηλεκπαίδευση. Ετρεξαν οι γονείς των μαθητών και οι εκπαιδευτικοί να αποκτήσουν κωδικούς στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, να δημιουργηθούν ψηφιακές τάξεις και να δημιουργηθούν «πλατφόρμες εκπαίδευσης».

Περιχαρής η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ανακοίνωνε, κάθε τόσο, αριθμούς συνδέσεων, δημιουργία εικονικών τάξεων· έτσι απλωνόταν ένα νέφος ικανοποίησης και αυταρέσκειας. Στον απλό άνθρωπο δινόταν η εντύπωση ότι συνεχίζεται το σχολείο, οι μαθητές κάνουν μάθημα με άλλον τρόπο.

Ετσι κρύφτηκε η απουσία κεντρικού σχεδιασμού από το υπουργείο. Αφέθηκε να περάσει πολύς χρόνος χωρίς να υπάρξει κεντρική κατεύθυνση και εκδόθηκαν πολλές ανακοινώσεις και εγκύκλιοι. Το κύριο θέμα ήταν η έγκαιρη ανακοίνωση μέτρων για την Γ' Λυκείου. Η καθυστέρηση των οποίων αύξησε το άγχος των μαθητών, επηρέασε την ψυχολογική τους κατάσταση.

Κοινή εκτίμηση είναι ότι τα σχολεία άνοιξαν για να ανοίξουν, δηλαδή σαν τίτλος θέματος. Ολοι ξέρουν ότι η παρουσία των μαθητών θα είναι μικρή, οι κτιριακές και άλλες υποδομές δεν μπορούν να υποστηρίξουν λειτουργία με χωρισμό των τάξεων σε τμήματα.

Η μεγαλύτερη σύγχυση ήρθε με την ανακοίνωση περί ψηφιακής μετάδοσης του μαθήματος προς αυτούς που θα απουσιάζουν! Οι διάφορες, δήθεν, διευκρινίσεις δεν πείθουν πολλούς. Η ουσία του μαθήματος, η σπουδαιότητα (ίσως και ιερότητα) της τάξης, ο παιδαγωγικός έρωτας μαθητών και δασκάλων, τα προσωπικά δεδομένα διαγράφτηκαν. Επιχειρείται μια πρόβα εικονικής τάξης του μέλλοντός μας, επισημαίνουν κάποιοι. Σε μια αίθουσα, όχι κατ’ ανάγκη σχολείου, θα διδάσκει κάποιος ως πάροχος και οι ακροατές μαθητές θα βρίσκονται σε διάφορα σημεία της επικράτειας, όπου δεν πήγε ακόμα αναπληρωτής εκπαιδευτικός. Η δικαιολογία απλή: για να μη χάνεται το μάθημα.

Το ενδιαφέρον για την εκπαίδευση δεν δείχνεται με την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη και την αύξηση της αναλογίας εκπαιδευτικών-συνολικού αριθμού μαθητών ανά σχολείο. Εδώ η μάσκα κρύβει τη μείωση των προσλήψεων εκπαιδευτικών. Αλήθεια, οι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής γιατί δεν προσλήφθηκαν ακόμα;

* συγγραφέας, διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
EFSYN