Με το ΚΚΕ, φυσικά

Με το ΚΚΕ, φυσικά, όταν η αστυνομία κακοποιεί, δέρνει, συλλαμβάνει, και πνίγει στα χημικά μια απόπειρα διαδήλωσης

του Θανάση Καρτερού

Συγγνώμη αν εξοργίσουμε την κυρία Νικολάου ή την κυρία Έβερτ. Και πάλι συγγνώμη αν τα δεξιά τρολ δαγκώσουν τα πληκτρολόγια για να τρομάξουν όσους σκέφτονται έτσι, φακελώνοντάς τους ως κρυφοκομμουνιστές, μαδουριστές, συνοδοιπόρους και αρνητές της αστικής δημοκρατίας ή του κινδύνου της πανδημίας. Αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, όποιος συλλογάται ελεύθερα είναι με το ΚΚΕ.

Με το ΚΚΕ, φυσικά, όταν η αστυνομία κακοποιεί, δέρνει, συλλαμβάνει, και πνίγει στα χημικά μια απόπειρα διαδήλωσης που και οι ίδιοι οι αυτουργοί της καταστολής ομολογούν ότι ήταν από άποψη μέτρων προστασίας της υγείας άψογη.

Με το ΚΚΕ, φυσικά, όταν απέναντι εκδηλώνεται ένα τοξικό νέφος εμφύλιου μίσους. Και η κυρία Έβερτ της κοινωνικής αλληλεγγύης χαρακτηρίζει τους διαδηλωτές τρωκτικά και κατσαρίδες, υπό τα χειροκροτήματα μιας ξεσαλωμένης από τα χημικά και τις κρότου - λάμψης Ακροδεξιάς. Θυμίζοντας τα διαβόητα «μιάσματα» του Γλύξμπουργκ.

Με το ΚΚΕ, φυσικά, όταν τα τέκνα της Τετάρτης Αυγούστου και τα ανίψια της Χούντας παραδίνουν μαθήματα αστικής δημοκρατίας, με φόντο συλλήψεις, σπασμένα κεφάλια, πρόστιμα, παραπομπές και πρωτοφανείς απαγορεύσεις εν ονόματι δήθεν της προστασίας της υγείας μας.

Με το ΚΚΕ, φυσικά, όταν βλέπουμε αστυνομικούς με τη σβάστικα της Χρυσής Αυγής στο κράνος, αντί για διακριτικά στη στολή, να εκδικούνται με μανία διαδηλωτές για την καταδίκη της εγκληματικής συμμορίας. Και ύστερα να βγαίνουν σέλφι, χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης, χωρίς μάσκες και χωρίς αποστάσεις, για να βεβαιωθεί επί υιού Μητσοτάκη η ρήση του πατρός: Εσείς είστε το κράτος!

Με το ΚΚΕ, φυσικά, γιατί κανένας προοδευτικός άνθρωπος, όταν βλέπει να κακοποιούν βάναυσα κάποιους μπροστά στα μάτια του, δεν ψάχνει πιστοποιητικά φρονημάτων. Καλά του κάνουν, αφού είναι κομμουνιστής, αριστεριστής, οπαδός της ένοπλης εξέγερσης, αναρχικός ή ό,τι άλλο τραβάει η πολιτική του συνείδηση; Ε, δεν του κάνουν καλά. Όποιες διαφορές κι αν έχεις με το σημερινό ΚΚΕ, όσα μπινελίκια κι αν έριξες ή ρίχνεις, όση οργή και θλίψη κι αν ένιωσες κατά καιρούς ή νιώθεις, είναι θέμα δημοκρατίας και αλληλεγγύης να σταθείς απέναντι στην αστυνομική βαρβαρότητα.

Με το ΚΚΕ, φυσικά. Γιατί η μακρά παράδοση της δεξιάς αγριότητας μας έχει διδάξει τουλάχιστον ένα πράγμα: Μη ρωτάς για ποιον χτυπάει η καμπάνα. Χτυπάει για σένα...

Αυγή