Ο Μητσοτάκης δεν έχει διδαχθεί από την ιστορία του τόπου

του Νίκου Μανιού

Το Πολυτεχνείο, σχεδόν μισό αιώνα τώρα, αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των δημοκρατικών δυνάμεων και εκείνων των ακραίων δεξιών. Τι είναι αυτό που γεννά αυτή την αντιπαράθεση; Πολλοί λόγοι θα μπορούσαν να επισημανθούν, όμως εκτιμώ ότι ένας από αυτούς έχει πρωτεύουσα σημασία και αυτός είναι η πεμπτουσία της ιστορικής σημασίας της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Αυτή η εξέγερση δε συνέβαλε μόνο στην κατάρρευση της δικτατορίας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο και στη μορφή των πολιτικών εξελίξεων που ακολούθησαν. Η εξέγερση αυτή, τελικά ήταν το τέλος της μετεμφυλιακής περιόδου, γέννησε τη νέα περίοδο που ονομάστηκε μεταπολίτευση, που και αυτή λοιδορείται και καταγγέλλεται από τη Δεξιά.

Από την πρώτη κιόλας επέτειο, η Δεξιά επιτέθηκε, πιο «κομψά» βέβαια από τη σημερινή επίθεση, προκηρύσσοντας εκλογές στις 17/11/1974. Αυτό, de facto, δημιούργησε, τότε, το πολιτικό δίλημμα: πότε θα γινόταν η επετειακή αγωνιστική διαδήλωση του λαού, πριν ή μετά την 17η Νοέμβρη; Είχαμε λοιπόν δύο τεράστιες πορείες, μία πριν κι άλλη μία μετά τη 17η/11. Το σύνθημα που σηματοδότησε και τις δύο πορείες (αλλά και τις ακόλουθες ανά έτος) ήταν ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο.

Σήμερα είμαστε σε μια νέα περίοδο, που η κοινωνία μόλις βγήκε βαριά τραυματισμένη από τα μνημόνια βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πανδημία, που χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση ως βασικό εργαλείο εφαρμογής της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και της οικοδόμησης του ακραίου αστυνομικού κράτους και της ανελευθερίας. Η κυβέρνηση αυτή δε διστάζει να παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα της χώρας στο θεσμικό επίπεδο, ενώ καθημερινή πρακτική της είναι η αλόγιστη αστυνομική βία, κυρίως ενάντια στους νέους. Η κυβερνητική πολιτική εκφράστηκε τόσο με την απόφασή της για τη βίαιη καταστολή των λαϊκών εκδηλώσεων όσο και με το ακραία αυταρχικό ύφος του πρωθυπουργού της στη Βουλή, καθώς απευθυνόταν στα κόμματα της Αριστεράς. Είναι φανερό ότι τίποτε δε διδάχτηκε από την ιστορία του τόπου μας ο κ. Μητσοτάκης κι έτσι λοιπόν καθοδηγεί και καθοδηγείται από τα ακραία δεξιά στελέχη του σ’ ένα δρόμο ολισθηρό, χωρίς επιστροφή. Οι λαϊκοί αγώνες για τα δικαιώματα και τις αξίες της κοινωνίας και την ενεργή δημοκρατία κ. Μητσοτάκη δεν έχουν άβατα, ούτε ιδεολογικά, ούτε πολιτικά, ούτε κοινωνικά, είναι μόνο η δική σας νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση που προσπαθεί να αποκλείσει, να φιμώσει, να φτωχοποιήσει την κοινωνία. Κι αυτό που φοβάστε θα γίνει, δε θα μπορέσετε να το αποτρέψετε. Η κοινωνία θα αντισταθεί όπως πάντα με καθαρό πρόσωπο και την Αριστερά μπροστά.

ΠΟΝΤΙΚΙ