του Απόστολου Λυκεσά
1. Βρήκαμε τον πρωθυπουργό. Είναι στο γραφείο του και συντονίζει...
2. Την στιγμή που στη Θεσσαλονίκη δίνεται αγώνας για να κρατηθούν στη ζωή εκατοντάδες άνθρωποι, την ώρα που οι γιατροί και οι νοσηλευτές στις ΜΕΘ κρατιούνται μεταξύ τους να μην πέσουν, την ώρα που δεν υπάρχει προσωπικό να δίνει ένα ποτήρι νερό στις κορονοκλινικές, δεν υπάρχει άνθρωπος να βοηθά τους αρρώστους να φάνε μια μπουκιά γιατί δεν μπορούν ούτε τα πρόχειρα ταπεράκια τους να ανοίξουν, την ώρα που όλοι κρατούν την ανάσα τους να μην καταρρεύσουν τα συστήματα παροχής οξυγόνου των νοσοκομείων λόγω των πολλαπλάσιων απαιτήσεων των ασθενών, αυτή την ώρα, ο πρωθυπουργός της χώρας προχώρησε σε μια αστραπιαία αντεπίθεση, μια κίνηση που θα ζήλευαν ο Ουέλσλι και ο Μπλύχερ στο Βατερλώ: έκανε... τηλεδιάσκεψη με τις εθελόντριες νοσοκόμες που έφτασαν από άλλα νοσοκομεία για να βοηθήσουν στη Θεσσαλονίκη.
3. Κι ακολούθησε το σύνηθες «ρεπορτάζ» από το γραφείο του Μαξίμου, συνοδεία βίντεο και φωτογραφιών για να «αποδείξει» πόσο άνθρωπος της πρώτης γραμμής είναι ο πρωθυπουργός, τη στιγμή που επιθεωρεί και εμψυχώνει το στράτευμα. Ποταμοί λέξεων, κρουνοί επιτελικών φράσεων, ηφαίστεια κενολογίας, πυρηνικές εκρήξεις αποφθευγμάτων. «Όταν απειλείται η υγεία, που είναι το υπέρτατο δημόσιο αγαθό, για εμένα δεν υπάρχει κρατική και ιδιωτική δράση. Όλες οι δράσεις γίνονται δημόσιες καθώς η αποστολή τους για ένα διάστημα είναι εθνική». Τούτα τα σπουδαιοφανή από το πρωθυπουργικό στόμα: «όταν απειλείται η υγεία»! (το καλοκαίρι απειλούνταν ή δεν είχε δώσει έγκριση η TUI;), «το υπέρτατο δημόσιο αγαθό;» (τι απόγιναν εκείνα τα ΣΔΙΤ που θα μας έσωζαν;), «για εμένα δεν υπάρχει κρατική και ιδιωτική δράση» (Κόπερφιλντ, τα εξαφάνισε όλα με την μαγική του μπέρτα, τη θυσία των νοσοκομειακών και την κοπάνα των ιδιωτών στο ίδιο μίξερ), «όλες οι δράσεις γίνονται δημόσιες καθώς η αποστολή τους για ένα διάστημα είναι εθνική» (εντάξει, ας κάνουν υπομονή όλοι οι νεοφιλελεύθεροι που καραδοκούν, ένα διάστημα είναι αυτό, μπορεί και να τους ανοίξει η όρεξη για το μέλλον που ακολουθεί, ας σωπάσουν, πάμε σήμερα όλοι μαζί, έστω και μ' αυτούς που σφυρίζουν αδιάφορα και άμα τελειώσει το κακό, τότε το γυρνάμε στο ιδιωτικό καλαματιανό).
4. Στο τέλος του πρωθυπουργικού «ρεπορτάζ» (δεν) ακούγονται οι εθελόντριες, αλλά κάτι του λένε για την αυταπάρνηση και αυτοθυσία των συναδέλφων τους στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, ότι χρόνια γίνεται αυτό, τώρα απλώς ακούγεται ο λυγμός τους και απαντά ο συντονίζων πρωθυπουργός: «Έπρεπε να ακουστεί αυτό το οποίο είπατε και θα κάνουμε κι εμείς αυτό το οποίο πρέπει». Ησυχάσαμε!
5. Οι εθελόντριες που αφιέρωσαν την ώρα της απειροελάχιστης σχόλης και ξεκούρασης τους για μια τηλεδιάσκεψη με τον «στρατηγό», αυτές που δεν το έστριψαν για τα «καταφύγια» την ώρα της μάχης, άκουσαν τον «στρατηγό» την ώρα που και μόνο ο αντίλαλος της μάχης είναι εφιαλτικός, να τους λέει, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, πως «Ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι είχε πει από τον περασμένο Απρίλιο, στη Βουλή, ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να συναντηθούν σε αυτήν την κοινή προσπάθεια ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας». Αυτό ακριβώς το... ραντεβού, ήταν μάλλον που έστειλε τις εθελόντριες στις ΜΕΘ των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης, αυτή τη συνάντηση προσδοκούσαν, περιμένουν υπομονετικά να φτάσει ο «πρίγκιψ» του ιδιωτικού τομέα, ο λυγερόκορμος με τα γαλάζια μάτια και το αστραφτερό ασθενοφόρο. Και για ανθοδέσμη θα κρατούν τούτοι οι ιδιώτες ιππότες σελίδες από βιβλία της Μπάρμπαρα Κάρτλαντ...
6. Τούτες οι εθελόντριες είναι ακριβώς στην ίδια κατάσταση με τη συνάδελφό τους από το ΑΧΕΠΑ, που πήγε απρόσκλητη στο «ραντεβού» του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης και εισέπραξε ειρωνείες και γέλωτες και διαμαρτυρίες όταν μιλούσε στους πορφυρογέννητους αντιδημάρχους και δημοτικούς συμβούλους που είναι τόσο ειδικοί και στις ειρωνείες και στα γελάκια και φυσικά στις διαμαρτυρίες, που δεν πηγαίνουν βέβαια σε κάτι λαϊκίστικες πορείες της φτωχολογιάς, αυτοί τα κανονίζουν όλα πάντα πολύ σοβαρά, μέσα σε γραφεία και μυστικοσυνάξεις, τις οποίες ποτέ κανείς δεν μαθαίνει –ω, τι διακριτικότης!- αλλά στο τέλος καλείται να πληρώσει τα... Μνημόνια.
7. Εννοείται ότι είναι περιττό να ζητήσει κάποιος έστω αυτή την ώρα να αντληθεί από κάπου μια στάλα Ντροπής. Όλες οι πηγές της έχουν στερέψει.
EFSYN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου