Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2020

Μάσκες, κάσκες και παλάσκες

Το κοινωνικοπολιτικό ντιμπέιτ περί της χρήσης μάσκας καλά κρατεί, εδώ και μήνες, σε Ευρώπη και Αμερική.
του Νίκου Κουλούσιου
Στην Ελλάδα, οι παλινωδίες και τα μπρος-πίσω κυβέρνησης και ειδικών, ειδικών και κυβέρνησης, από τον Μάρτιο ως τώρα, για το πόσο χρήσιμη και απαραίτητη είναι η μάσκα, είχαν σαν αποτέλεσμα ο κάθε θρησκόληπτος συνωμοσιολόγος ή απλά θερμοκέφαλος παππάς, να κάνει του κεφαλιού του, πιστεύοντας στην απολύμανση της πίστης και μόνο, ενάντια σε κάθε ιό.
Ο κόσμος που ψήφισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και που λίγο πριν τις εκλογές έβγαζε τον Τσίπρα αθεόφοβο προδότη των Πρεσπών, είναι ο ίδιος κόσμος, εν πολλοίς, που εναντιώνεται στη χρήση μάσκας κατά του κορονοϊού. Είναι το εκλογικό ακροατήριο της λαϊκής βάσης της Νέας Δημοκρατίας που αντιδρά στις εντολές του «Μωυσή». Η θρησκόληπτη εκκλησία, οι εθνικιστές, οι Έλληνες «ψεκασμένοι» οπαδοί του Τραμπ και των θεωριών περί σατανιστικών κύκλων παιδοφιλίας με αρχηγό την Κλίντον ή τον Τομ Χανκς, είναι αυτοί που έριξαν δαγκωτό στον πρωθυπουργό που φωτογραφίζεται τώρα με τον ίδιο τον Τομ Χανκς, χωρίς μάσκα, σε νησί του Αιγαίου.
Μάσκα ενάντια στον παραλογισμό δεν θα εφευρεθεί; Μπορεί το πρόστιμο να είναι τσουχτερό για όποιον πολίτη δεν φορά μάσκα προφύλαξης, αν μετρήσει όμως κάποιος πόσες φορές εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε πλήθος ή σε επίσημες επισκέψεις και εκδηλώσεις, θα διαπιστώσει πως πιο πολλές φωτογραφίες βρίσκει με τον Κυριάκο αμάσκοτο, παρά μασκοφόρο. Επίδαυρος, αυθόρμητες κομματικές συγκεντρώσεις κόσμου που τον επευφημούν, σέλφις με σταρ του Hollywood, δειλινά στη Σαντορίνη και επισκέψεις σε σχολεία είναι παρά ελάχιστα από τα επεισόδια της πρωθυπουργικής σαπουνόπερας της μάσκας.
Προστατευτική κάσκα ψεκασμού ενδέχεται να επιβάλουν στον εαυτό τους οι νέοι, ως αντίπραξη στα όσα εξαγγέλλονται «για το καλό τους» από κυβερνήσεις που, εδώ και δεκαετίες, τους υπόσχονται καλύτερη παιδεία και στο τέλος τους παραδίδουν καλύτερη ανεργία. Η κάσκα αυτή θα τους προστατεύει από τα τοξικά σταγονίδια των κυβερνητικών παραπλανητικών δηλώσεων και ευφάνταστων σχεδίων.
Δηλώσεις όπως αυτές που δείχνουν τη νεολαία ως βασική αιτία της έξαρσης νέων κρουσμάτων. Και σχέδια όπως οι πρόσφατες εξαγγελίες για το «Ταμείο Νέων» ή τη «Σύνταξη Νέων». Για τη στοχοποίηση της από το επιτελείο του πρωθυπουργού μίλησε η ίδια η νεολαία, σε βίντεο αναρτημένα στο YouTube, θυμίζοντας σε όλους πως όποιος έπαιξε στην πλάτη των νέων πολιτικά παιχνίδια εξουσίας και αυθαιρεσίας, έχασε κακήν κακώς. Οι νέοι έχουν υποστεί πολλά, αγναντεύουν ένα μέλλον ζοφερό και το τελευταίο που χρειάζονται είναι η ευθύνη ενός κόσμου που οι ίδιοι δεν έφτιαξαν, ούτε γκρέμισαν, απλά κληρονόμησαν. Όσο για το «κεφαλαιοποιητικό σύστημα» του οικονομικού πρωθυπουργικού συμβούλου, ένα σύστημα «ατομικού κουμπαρά» που θα εξασφαλίζει ότι οι νέοι θα παίρνουν μελλοντικά επικουρική σύνταξη, εφόσον θα βάζουν «στην άκρη ένα κομμάτι του μισθού κάθε μήνα», αυτό κι αν θέλει κάσκα προστασίας από τα χημικά της ασάφειας και της παπάντζας.
Πόσο απέχει το «Ταμείο των Νέων» από την ιδιωτική επικουρική σύνταξη που ούτως ή άλλως έχει υπονοηθεί αρκετές φορές από βουλευτές της ΝΔ ως λύση ευρωπαϊκών προδιαγραφών; Στην Ολλανδία, οι επικουρικές τείνουν να εκλείψουν και τη θέση τους έχουν καταλάβει, προ πολλού, οι ιδιωτικές συντάξεις. Μεγάλες εταιρίες μπορεί να πληρώνουν μέρος της ιδιωτικής σου σύνταξης, αλλά χρόνο με το χρόνο το προνόμιο αυτό ολοένα και «αποσύρεται» από τις παροχές που προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας στους εργαζόμενους. Και ιδιαίτερα στους νέους εργαζόμενους. Τώρα, πως γίνεται στην Ελλάδα οι νέοι από άνεργοι να μετατραπούν σε κεφαλαιούχους, αυτό μόνο ο κύριος Πατέλης μπορεί να το εξηγήσει, αφού μας προσδιορίσει και ποιες είναι αυτές οι χώρες της ΕΕ που εφαρμόζουν το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, πως το ονομάζουν και ποιας «κάποιας μορφής» είναι το κάθε ένα – μεικτό, ανταποδοτικό, συμμετοχικό ή ιδιωτικοασφαλιστικό; Και αν η κάσκα ψεκασμού σας φαίνεται λίγη, υπάρχει και η κάσκα πυγμαχίας, για ακόμη πιο ανθεκτική προστασία ενάντια σε προπαγανδιστικούς κραδασμούς, αστυνομικές γκλοπιές και κλωτσιές αγανακτισμένων νοικοκυραίων.
Παλάσκα, όπλο, πολιτικά καψώνια με σκοπό τη στρατιωτική πειθαρχία στους ταγούς του κυρίου ρεύματος - αυτά είναι τα υλικά του φόβου που σπέρνει η κυβέρνηση για να θερίσει την συγκατάβαση ενός ταλαιπωρημένου ψυχικά και σωματικά λαού. Γιατί όλη αυτή η τρομοκράτηση; Σκηνικά στον Έβρο είχαμε πάντα. Πρόσφυγες και μετανάστες να περνούν τα σύνορά μας, χερσαία και θαλάσσια, είχαμε πάντα, τα τελευταία 20 με 30 χρόνια, αν συνυπολογίσουμε και το Αλβανικό κύμα που φούσκωσε με τις ευλογίες του Μητσοτάκη του πρεσβύτερου.
Αμφισβητήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο είχαμε, επίσης πάντα στην πρόσφατη ιστορία και τα όποια επεισόδια, μικρά ή μεγάλα, ήταν το καλοκαιρινό μας πασατέμπο, κάθε χρόνο. Πώς γίνεται όμως, με μια κυβέρνηση ισχυρής αυτοδυναμίας και αρίστων, πανέτοιμη να εφαρμόσει το επιτελικό της έργο βάσει σχεδίου εκπονημένου στην λεπτομέρειά του από πριν τις εκλογές, με στελέχη έμπειρα και επικεφαλής έναν «Σωτήρα» με άπταιστα αγγλικά και άπαιχτες διασυνδέσεις στο εξωτερικό, να σκοντάφτουμε στη μία μετά την άλλη τρικλοποδιά που μας στήνει η τουρκική διπλωματία, και να συρόμαστε σε διαπραγματεύσεις, παρεκκλίνοντας από την πάγια εθνική γραμμή; Πώς γίνεται να τρώμε ακόμη ένα ξαναζεσταμένο φαγητό έντασης στις θάλασσές μας, για να καταλήγουμε πάντα με μαθηματική ακρίβεια σε εξαγγελίες για νέα εξοπλιστικά προγράμματα, που θα προμηθευτούμε από αυτούς που τρέχουν να κάνουν τους διαμεσολαβητές των κρίσεών μας;
Παλάσκες αδειανές, κυρώσεις απατηλές, άσφαιρα πυρά, κούφια λόγια και εθνικιστικές κορώνες προς τέρψιν του φιλοθεάμονος πατριωτικού μετώπου. Μόνο που μ’ αυτά και μ’ αυτά, οι ηγέτες μας, αντί για κοκοράκια με περικεφαλαίες αποδείχτηκαν γιουσουφάκια με φέσι διαλόγου επί αδιαμφισβήτητων κατά τα άλλα κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
κουτι πανδωρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου