Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Η Δικαιοσύνη σε δύο ταχύτητες



Εντυπωσιάστηκα από την ταχύτητα Γιουσέιν Μπόλτ της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου με την οποία διέταξε προκαταρκτική εξέταση για τις δηλώσεις Πολάκη. Από ότι διαβάσαμε η Εισαγγελία διάβασε τις δηλώσεις στο διαδίκτυο και θεώρησε, σωστά κατά τη γνώμη πολλών, ότι πρέπει να διερευνηθεί το ζήτημα και αν ο Πολάκης έχει στοιχεία για συμμετοχή δικαστικών σε Παραδικαστικά Κυκλώματα να τα καταθέσει.
Του Γιώργου Φλωρά
Καταρχήν δηλώνω ότι διαφωνώ με το νόημα που αντιλήφθηκα ότι αρχικά είχαν τα λόγια του Πολάκη. Ότι δηλαδή μεγάλος αριθμός Δικαστών και Εισαγγελέων λειτουργεί μη θεσμικά επειδή έχει δεσμεύσεις. Διαφωνώ ως προς τον αριθμό, όχι ως προς την ουσία των λεγομένων του. Έχω βιώσει ιδιαίτερα την Δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια και πιστεύω ακράδαντα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Δικαστικών και Εισαγγελικών Λειτουργών είναι έντιμοι και ανθίστανται στις κάθε λογής πιέσεις. Το πρόβλημα είναι οι λίγοι, που πολλοί από αυτούς τους λίγους κατέχουν καίρια πόστα.
Δεν θα αναλύσω παραπάνω την θέση μου σε αυτό, θα πω μόνο ότι «ο κόσμος το έχει τούμπανο και εσείς κρυφό καμάρι» κυρίες και κύριοι στα ανώτερα κλιμάκια της Δικαιοσύνης.
Επανέρχομαι στην διαστημική ταχύτητα της Εισαγγελίας του ΑΠ.
Θυμήθηκα λοιπόν ότι στα τέλη του 2014 ο Κασιδιάρης ήταν στην Βουλή απολογούμενος για την άρση ασυλίας του για ένα από τα θέματα που είχε μπλέξει και για τα οποία είχε συλληφθεί. Το πρωί της ίδιας ημέρας βγήκε στο διαδίκτυο ηχητικό απόσπασμα με την φωνή του Σαμαρά να δίνει εντολή σε κάποιον να «πει στον ψηλό τον Παναθηναικάκια, οι επόμενοι τρεις που θα πάνε να τους γ@%&σει». Βγαίνει ο Κασιδιάρης στην Βουλή, καταγγέλλει, υποστηρίζοντας ότι ο Σαμαράς έδωσε εντολή σε κάποιον για να επηρεάσει τον Ντογιάκο και να βάλει προφυλακίσει τους τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής που θα πήγαιναν για απολογία, όπως και έγινε τελικά.
Τι ακούσαμε δηλαδή όλοι οι Έλληνες με αυτό το ηχητικό; Πέραν του τι έλεγε η φωνή που ήταν ολόιδια του Σαμαρά, δηλαδή του Πρωθυπουργού της Χώρας, κάποιος του είχε παγιδεύσει το τηλέφωνο και τον παρακολουθούσε. Ποιον; Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας!!!
Εκείνη την ημέρα παρακολουθούσα και εγώ τα τεκταινόμενα, διαδικτυακά, και περίμενα ότι από λεπτό σε λεπτό θα άκουγα ότι δόθηκε εντολή για κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για να διαπιστωθούν δυο, ενδεχόμενα, κακουργήματα. Το ένα ότι κάποιος παρακολουθούσε τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας (αν η φωνή ήταν τελικά του Σαμαρά). Το δεύτερο ότι ο Πρωθυπουργός έδινε εντολές σε Εισαγγελείς, προφανώς λειτουργώντας στα πλαίσια ενός Παραδικαστικού κυκλώματος.
Περνάει η πρώτη μέρα, τίποτα. Φαίνεται το διαδίκτυο δεν λειτουργούσε στην Εισαγγελία του ΑΠ. Περνάει η 2η μέρα, τίποτα, η 3η, η 4η, η 20η, η 30η ημέρα. Τίποτα.
Κάθε ημέρα παρακολουθούσα και έλεγα, δεν είναι δυνατόν, ακόμα και αν η Εισαγγελέας του ΑΠ δεν πήρε χαμπάρι τίποτα, ουδείς Εισαγγελέας δεν παίρνει την πρωτοβουλία; Αυτό είναι ακόμα πιο σοβαρό. Δεκάδες έντιμοι Εισαγγελείς που άκουσαν το ηχητικό δεν τόλμησαν να προχωρήσουν αυτεπάγγελτα σε έρευνα, αφού έβλεπαν ότι το Κεφάλι της Εισαγγελίας αδιαφορεί για ένα τόσο σοβαρό γεγονός. Γιατί δεν τόλμησαν να εκκινήσουν έρευνα; Προφανώς είτε γιατί φοβόντουσαν επιπτώσεις ή γιατί προσέβλεπαν (οι λίγοι) σε εύνοια των «κρίσιμων κρίκων».
Εκείνο το διάστημα, αν θυμάμαι καλά, δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο μια φωτογραφία ενός Φαρμακοποιού να πετάει νερό σε ένα αδέσποτο και η λεζάντα έλεγε «πέταξε νερό με χλωρίνη». Θυμάμαι ότι σε 2 ημέρες μετά την κυκλοφορία της φωτογραφίας διετάχθη προκαταρκτική εξέταση από την Εισαγγελία εις βάρος του Φαρμακοποιού. Για την Παρακολούθηση του Πρωθυπουργού όμως τίποτα.
Αγανακτισμένος από την αδιαφορία κατέθεσα αναφορά στην Εισαγγελέα του ΑΠ. Ύστερα από λίγο διάστημα διετάχθη προκαταρκτική εξέταση η οποία κατέληξε σε Διάταξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών (στις αρχές του 2016) με την οποία η υπόθεση μπήκε στο αρχείο. Ο λόγος ήταν ότι το ηχητικό ήταν μόλις 6 δευτερόλεπτα και δεν μπορούσε να διαπιστωθεί με βεβαιότητα ότι ήταν η φωνή του Σαμαρά.
Στο θέμα αυτό λοιπόν διαπιστώνουμε ότι η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αδράνησε αδικαιολόγητα σε αντίθεση με την υπόθεση Πολάκης.
Ας δούμε και την συνέχεια όμως.
Στα τέλη Απριλίου 2016 ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και νυν Βουλευτής της ΝΔ, ο κ. Αθανασίου, καταθέτει ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ενώ εξεταζόταν ο Παπαγγελόπουλος για την υπόθεση Τσατάνη, την Διάταξη που είχε βγάλει ο Εισαγγελέας για το ηχητικό του Σαμαρά. Την καταθέτει ισχυριζόμενος ότι η Εισαγγελία κατέληξε ότι «δεν είναι ο Σαμαράς στο ηχητικό». Λανθασμένη εκτίμηση του κ. Αθανασίου, δεν είπε έτσι το πόρισμα της ΓΑΔΑ (που υιοθέτησε ο Εισαγγελέας) αλλά αυτό δεν έχει σημασία για το παρόν άρθρο.
Βλέπω το βράδυ της ίδιας ημέρας στο Κουτί της Πανδώρας το έγγραφο που κατέθεσε ο Αθανασίου στην Βουλή και πέφτω από τα σύννεφα. Ήταν η Διάταξη χωρίς 2 από τις 3 σφραγίδες. Η τελική Διάταξη είχε 3 σφραγίδες, η Διάταξη που κατέθεσε ο Αθανασίου είχε μια. Για να μην το αναλύσω πολύ, το έγγραφο του Αθανασίου είχε δοθεί σε κάποιον κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης, κάποιος το είχε πάρει μέσα από την Δικογραφία παράνομα, καραμπινάτη ένδειξη Παραδικαστικού κυκλώματος.
Διαμαρτύρομαι, γίνεται θέμα στην επόμενη Θεσμών και Διαφάνειας και ο Αθανασίου ομολογεί δημοσίως, σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, ότι «μου το έδωσε το έγγραφο αυτό το γραφείο του Σαμαρά». Προφανώς την ώρα εκείνη η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου δεν έβλεπε τηλεόραση. Προφανώς μάλιστα δεν περιηγήθηκε στο διαδίκτυο για να διαβάσει την κυνική ομολογία ενός ανώτατου Δικαστικού ότι ένα έγγραφο που παράνομα αποκτήθηκε (από όποιον αποκτήθηκε) μέσα από μια δικογραφία που εξέταζε κακούργημα εις βάρος της Πατρίδας και να διατάξει κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για να συλλάβει το καραμπινάτο παραδικαστικό κύκλωμα που αρπάζει έγγραφα (τουλάχιστον, για να μην πω τίποτα χειρότερο) από δικογραφίες σε εξέλιξη.
Μάλλον γνώριζε η Εισαγγελία ότι, αγανακτισμένος προφανώς, θα πάω να κάνω εκ νέου αναφορά, όπως και έγινε, για να διατάξει την Εισαγγελέα Εφετών κ. Πιστόλη να διερευνήσει ποιο λαμόγιο μπήκε μέσα στην δικογραφία, πήρε την Διάταξη πριν αυτή καταστεί τελική και την έδωσε σε κάποιον που αυτός ο κάποιος την έδωσε στο γραφείο του Σαμαρά (εκτός αν δόθηκε απευθείας στο γραφείο του Σαμαρά από την Εισαγγελία) και αυτός το έδωσε στον Αθανασίου.
Οφείλω να πω ότι μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι η κ. Πιστόλη με κάλεσε, ως ο άνθρωπος που έκανα την αναφορά, να πω τι ξέρω και να δώσω έγγραφα, αλλά από δημόσια δήλωση του κ. Αθανασίου στην Βουλή διαπίστωσα ότι πριν από εμένα είχε καλέσει τον κ. Αθανασίου (και ενδεχομένως κάποιους άλλους, αφού ο κ. Αθανασίου είπε δημοσίως ότι «μας κάλεσαν») να πει την άποψή του. Από την μικρή μου εμπειρία στα ζητήματα της Δικαιοσύνης, όταν κάνει κάποιος αναφορά, πρώτα τον καλούν να πει τι άλλο έχει να συμπληρώσει και στην συνέχεια καλούν τους «υπόπτους», στην προκειμένη περίπτωση τον κ. Αθανασίου που έδωσε το έγγραφο στην Βουλή και το Γραφείο του Σαμαρά, που σύμφωνα με τον κ. Αθανασίου του έδωσε το έγγραφο.
Τα ερωτήματα πολλά. Η διαπίστωση όμως ξεκάθαρη.
Η Εισαγγελία δεν ικανοποιεί την επιθυμία του κόσμου να δρα ανεξάρτητα και άμεσα. Διατηρεί πολλά μέτρα και πολλά σταθμά και οι έντιμοι Δικαστικοί και Εισαγγελικοί Λειτουργοί (η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή) νοιώθουν παγιδευμένοι και δεν ανασαίνουν. Γιατί, όπως μου είχε πει ένας «άνθρωπος», το χειρότερο για τους Λειτουργούς της Δικαιοσύνης είναι να θέλουνε αλλά να μην μπορούνε. Δεν κοιμούνται τα βράδια όταν αναγκάζονται να μην αποδώσουν Δικαιοσύνη (για πολλούς και διαφόρους λόγους).
Τελειώνοντας θα ήθελα να σημειώσω, επειδή ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει όπως θέλει τα γεγονότα, ότι το ενδιαφέρον μου για την όλη υπόθεση είναι το ενδιαφέρον ενός Πολίτη που βλέπει να καταρρέει το Κράτος Δικαίου και αντιδρά. Η αδιαφορία μας σε σοβαρά γεγονότα, η λογική του «ωχ αδελφέ», μας οδήγησε στο σήμερα.
koutipandoras

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου