Ώριμο τέκνο της οργής

Του Θανάση Καρτερού
Λοιπόν, αρέσει δεν αρέσει στον Σόιμπλε, στη Μέρκελ, στη Λαγκάρντ, στον Γιούνκερ και εν γένει στους δανειστές κυνηγούς κεφαλών. Αρέσει δεν αρέσει στον Μπόμπολα, στον Ψυχάρη, στον Αλαφούζο και εν γένει στους τοκιστές κυνηγούς ψυχών. Αρέσει δεν αρέσει στον Σταύρο, στη Φώφη, στον Ευάγγελο, στον Σημίτη και εν γένει στους πελταστές κυνηγούς αντιπαροχών. Αρέσει δεν αρέσει γενικώς, είναι αλήθεια: Από το Όχι στο δημοψήφισμα αναδείχτηκε ένα μεγάλο, καθαρό, και δύσκολο Ναι στον Αλέξη Τσίπρα.
Ναι στον Τσίπρα όχι πια ως αρχηγό ενός μικρού κόμματος που μεγάλωσε και κυβερνά τη χώρα. Ούτε ως πρωθυπουργό που αντιστέκεται στους μεγάλους της Ευρώπης. Αλλά ως αδιαμφισβήτητο και μοναδικό πρωταγωνιστή στο ελληνικό δράμα. Ως εθνικό ηγέτη με τεράστια στήριξη και αποδοχή. Και βέβαια ως διεθνή προσωπικότητα με λάμψη στη διεθνή σκηνή μοναδική για Έλληνα πολιτικό. Όποιος αμφιβάλλει ας αναρωτηθεί πότε Έλληνας πρωθυπουργός απασχόλησε τόσο πολύ τη διεθνή κοινότητα και τη διεθνή κοινή γνώμη.
Συμφωνούν φυσικά οι καλοπροαίρετοι ότι το άξιζε αυτό το Ναι. Και δεν υπήρξε σπορά της τύχης ο Τσίπρας. Είναι ώριμο τέκνο της οργής ενός λαού. Παιδί μιας Αριστεράς που αμφισβητεί τους συσχετισμούς, τα καθιερωμένα, ενίοτε και τον εαυτό της. Μαθητής των παλιών προφητών, που ήξεραν να τα δίνουν όλα για της Γης τους κολασμένους και την πατρίδα. Αριστερός αγωνιστής στον οποίο οι Έλληνες ανέθεσαν με το Όχι στο δημοψήφισμα την τεράστια ευθύνη να εκφράσει τα απελευθερωτικά αιτήματα ενός ολόκληρου έθνους.
Είναι πρωτοφανής η δύναμη που του έδωσε ο λαός. Η δύναμη που του έδωσε το κόμμα του. Η δύναμη που του έδωσαν εκατομμύρια απλοί άνθρωποι. Και είναι επίσης πρωτοφανείς οι προσδοκίες από αυτόν. Κι έτσι τώρα αρχίζουν τα πιο δύσκολα για τον Τσίπρα. Γιατί, αν είναι δέκα φορές δύσκολο να αντέχει κανείς τις δυσκολίες μιας αδύναμης πολιτικής επιρροής, είναι χίλιες φορές πιο δύσκολο να αντισταθεί στις προκλήσεις μιας παντοδύναμης εθνικής αποδοχής. Να κρατήσει τις αρχές και τις ιδέες του, με πρώτη την πεποίθηση ότι λαός δίνει - λαός παίρνει.
Έχει ταλέντο, τσαγανό, ιδέες. Το απέδειξε. Έχει και τη δύναμη του λαού στο πλάι του. Θα τα καταφέρει συνεπώς. Εφόσον βέβαια θυμάται αυτό που κάνει τους μεγάλους Μεγάλους. Πως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη...

avgi