Τι θα συμβεί αν κερδίσει ο Σαμαράς;

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
 Ένα βασικό ερώτημα που πλανάται στα τηλεοπτικά πάνελ αυτές τις μέρες είναι το τι θα συμβεί αν κερδίσει στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Από την πρώτη μέρα η Νέα Δημοκρατία έχει επενδύσει στη στρατηγική του φόβου στοχεύοντας να ενισχύσει τη συσπείρωσή της, επικαλούμενη την καταστροφή που θα έρθει αν έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους.
Πρώτον, θεωρεί διατάραξη της «φυσικής ισορροπίας» να κυβερνήσει για πρώτη φορά μεταπολεμικά ένα κόμμα το οποίο δεν προέρχεται από τη μήτρα των δύο παραδοσιακών ρευμάτων.
Δεύτερον, γιατί με αυτόν τον τρόπο η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας αντιλαμβάνεται ότι θα μπει η ίδια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κι όμως, η πολιτική ζωή του τόπου μπορεί να συνεχιστεί χωρίς αυτούς. Αυτός είναι ο προσωπικός τους φόβος και τον μεταμφιέζουν σε συλλογικό με άλλο επικάλυμμα.
Ας αντιστρέψουμε όμως το ερώτημα κι ας αναλογιστούμε τι θα συμβεί αν στις εκλογές κερδίσει η Νέα Δημοκρατία και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρώτον, σε σχέση με το δημόσιο χρέος. Θέση της κυβέρνησης Σαμαρά είναι ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα γίνει βιώσιμο το 2022 ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα πρωτογενών πλεονασμάτων και ρυθμών ανάπτυξης.
Ο ίδιος ο κ. Χαρδούβελης ξεκαθάρισε στο Bloomberg τον Σεπτέμβριο ότι δεν χρειάζεται κούρεμα, ενώ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός επαίρεται για την τιθάσευση του χρέους. Πλέον είναι ελάχιστοι οικονομικοί αναλυτές που συμφωνούν μαζί τους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% μέχρι το 2020 και από εκεί και πέρα 7%, με ταυτόχρονα υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, όπως προβλέπεται, δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν.
Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει στις εκλογές, δεν θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί το οτιδήποτε για το δημόσιο χρέος, αφού οι πιστωτές θα εκλάβουν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ως αποδοχή της ελληνικής κοινής γνώμης ότι το χρέος δεν αποτελεί πρόβλημα. Η προσπάθεια επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων τέτοιων επιπέδων για πολλά χρόνια θα σημάνει ολική κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας.
Δεύτερον, η προσήλωση της Νέας Δημοκρατίας στους στόχους του Μεσοπρόθεσμου για περιορισμό των δημόσιων δαπανών στο 38% του ΑΕΠ θα δημιουργήσει μια πραγματικότητα που δεν αντιστοιχεί σε ευρωπαϊκή χώρα, αλλά περισσότερο σε χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου, αφού οι διεθνείς στατιστικές σε αυτό συνηγορούν.
Οι περικοπές στην παιδεία, την υγεία, τις συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα θα συνεχιστούν για να επιτευχθούν οι στόχοι, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της ύφεσης. Παράλληλα οι δημόσιες επενδύσεις, που αποτελούν το προσφιλές μέγεθος περικοπών της κυβέρνησης Σαμαρά, θα περιοριστούν ακόμα περισσότερο από τα 6,4 δισ. που προβλέπονται για το 2015, στερώντας τη δυνατότητα στην ιδιωτική οικονομία να ανακάμψει.
Τρίτον, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων θα συνεχιστεί απρόσκοπτα, ξεπουλώντας πλέον ό,τι έχει απομείνει από τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και τη δημόσια περιουσία. Σύμφωνα με τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου 2015-2018, τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις προβλέπονται στα 10 δισ., αποστερώντας από το Δημόσιο επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αναπτυξιακούς βραχίονες για την ελληνική οικονομία, αλλά και ταυτόχρονα στήνοντας μία νέα εγχώρια ολιγαρχία.
Τέλος, για το email του κ. Χαρδούβελη προς την τρόικα έχουν γραφτεί πολλά. Είναι γνωστές οι προθέσεις της κυβέρνησης Σαμαρά για το εγγύς μέλλον. Απελευθέρωση απολύσεων, μείωση συντάξεων και μισθών στο Δημόσιο, αύξηση της φορολογίας στη νησιωτική Ελλάδα, στον τουρισμό, τα φάρμακα και τα βιβλία.
Το σημαντικότερο όμως που θα σημάνει μία νίκη της Νέας Δημοκρατίας θα είναι μία ήττα της ελπίδας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Γιατί είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς ένα ετερόκλητο πολιτικά ευρωπαϊκό πλήθος έχει συσπειρωθεί γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ και αντιμετωπίζει τις ελληνικές εκλογές ως μια διεθνή μάχη ενάντια στην πολιτική της λιτότητας που αφορά όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Είναι πάρα πολλά αυτά που διακυβεύονται σε αυτές τις τόσο κοντινές εκλογές σε μία μικρή γωνιά της Ευρώπης. Και σε αυτή τη συνάντηση με την Ιστορία θα είμαστε παρόντες με όλες μας τις δυνάμεις.

Πηγή: Η αυγή -