“ Ας σταματήσουν να σπέρνουν τον φόβο, τον τρόμο και τον πανικό που τους διακατέχουν στην κοινωνία. Την χώρα ζημιώνουν και όχι την επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ας πάνε χέρι – χέρι μέχρι τέλους, μέχρι τον δικό τους πολιτικό χειμώνα, αλλά όχι άλλος φόβος, όχι άλλος διχασμός. Δεν αρμόζει κάτι τέτοιο στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία... ”
Του Κώστα Καπνίση
Μια μικρή κρίση «ανηθικότητας» ήταν και πάει. Περιορίστηκε στο «αντιδεοντολογική» και τελείωσε εκεί. Τόσο κράτησε ο «θυμός» του Ευάγγελου Βενιζέλου, στην χθεσινή διακαναλική του συνέντευξη, για την επιλογή του συνεταίρου του στην εξουσία, Αντώνη Σαμαρά, να «αρπάξει» μέσα από τα χέρια του την Άντζελα Γκερέκου σε μια «μεταγραφή» και την προσπάθεια της ΝΔ να «ποδοσφαιροποιήσει», με την κακή έννοια του όρου, τις σημαντικότερες εκλογές μετά από τη Μεταπολίτευση.
Ο Αντώνης Σαμαράς, πρωταγωνιστής ο ίδιος στο προεκλογικό σποτ της ΝΔ, εμφανίζεται να μιλά σε παιδιά, τα οποία παίζουν ποδόσφαιρο, αφού πρώτα με ένα «κοντρόλ» διέκοψε το παιχνίδι τους για να πιάσει τη μπάλα με τα χέρια και όχι για να δώσει «πάσα», υποσχόμενος μάλιστα ότι θα φτιάξει «γήπεδο». Σε μια πρώτη ανάλυση, σύμφωνα πάντα με τους κανόνες του ποδοσφαίρου, εκείνος που χωρίς λόγο και ενώ δεν έχει σφυρίξει ο διαιτητής για να διακοπεί ο αγώνας, πιάνει τη μπάλα με τα χέρια είναι «φάουλ». Η ζωή όμως δεν σταματά. Κυλά συνεχώς. Δεν είναι παιχνίδι. Δεν κρατά λίγα λεπτά. Αυτή την ζωή έκανε αβίωτη για την συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Αυτό ήταν, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, το μεγαλύτερό της φάουλ, για το οποίο η ποινή είναι η «κόκκινη κάρτα».
Και όμως. Ούτε αυτό το «φάουλ» είδε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην διακαναλική του συνέντευξη και συνέχισε στην ρητορική του απερχόμενου πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, στην στρατηγική του φόβου και της κινδυνολογίας, παρόλο που όπως αποδεικνύεται και από τις δημοσκοπήσεις αυτή η στρατηγική δεν «πιάνει». Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας έκανε λόγο για «Αρκάδι» και «Κούγκι», αναφερόμενος προφανέστατα στην επιλογή του ελληνικού λαού να ψηφίσει στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου τον ΣΥΡΙΖΑ. Να ψηφίσει δηλαδή για Αξιοπρέπεια, Δικαιοσύνη, Ελπίδα, Δημοκρατία. Δεν ξέχασε βέβαια να ζητήσει και την «τρίτη εντολή», χωρίς να διευκρινίσει το τι θα την κάνει το κόμμα του αν τα καταφέρει και την πάρει.
Τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος γνωρίζουν ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που δεν δύνανται να το αποτρέψουν. Δεν μπορούν δηλαδή να πείσουν την συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού για το δικό τους «πρόγραμμα», καθώς αυτό είναι γνωστό, όπως προκύπτει από το e – mail Χαρδούβελη και δεν είναι άλλο από την συνέχιση των Μνημονίων, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Το που οδηγεί αυτός ο δρόμος είναι γνωστό. Πλήρης εξόντωση των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και οριστική διάλυση της λεγόμενης μεσαίας τάξης. Σε απόλυτους αριθμούς δηλαδή, εξαφάνιση περίπου 6,5 εκατομμυρίων ανθρώπων από την κοινωνική πυραμίδα. Αυτό δηλαδή που περιέγραφε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής στην έκθεσή του στα τέλη Σεπτεμβρίου, κάνοντας λόγο για 6,3 εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (2,5 εκ) και υπό την απειλή της φτώχειας (3,8 εκ). Αυτή είναι η αλήθεια. Η κανονική. Αυτό λοιπόν δεν είναι σταθερότητα, δεν είναι πρόοδος. Δεν είναι κοινωνική, πολιτική και οικονομική σταθερότητα, αλλά κάτι άλλο.
Ότι και να σκέφτονται ο απερχόμενος πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρός του δεν στέκει σε οποιαδήποτε λογική βάση. Το μοναδικό που προσπαθούν να πετύχουν είναι να μην καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να φτάσει στην αυτοδυναμία. Όσο όμως η προεκλογική περίοδος προχωρά και με δύο εβδομάδες να απομένουν μέχρι τις κάλπες τόσο περισσότερο εντυπώνεται στην συνείδηση της κοινωνίας ότι αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει αυτοδύναμος λαός. Τόσο περισσότερο το πρόγραμμα που εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας από την Θεσσαλονίκη θα μπορέσει να εφαρμοστεί χωρίς εμπόδια, τόσο πιο ισχυρή θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, η οποία θα μπορέσει να διαπραγματευτεί με τους εταίρους και να τους πείσει για κάτι που και οι ίδιοι προετοιμάζονται, όπως καταγράφεται και στα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Ο ελληνικός λαός έχει δίκιο και η μεγαλύτερη απόδειξη είναι αυτό που έζησε για πέντε χρόνια και έφερε την κατάρρευση τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Ας πάνε χέρι – χέρι ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος - δικαίωμά τους είναι άλλωστε - αλλά ας σταματήσουν να φοβερίζουν και να απειλούν τον ελληνικό λαό. Δεν τους πιστεύει η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Ούτε Grexit, ούτε καταστροφή θα συμβεί στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, αλλά δύο πράγματα. Το ένα θα είναι η έξοδος Σαμαρά – Βενιζέλου από την κυβέρνηση και το άλλο η λύτρωση του ελληνικού λαού στο σύνολό του. Ας σταματήσουν να σπέρνουν τον φόβο, τον τρόμο και τον πανικό που τους διακατέχουν στην κοινωνία. Την χώρα ζημιώνουν και όχι την επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ας πάνε χέρι – χέρι μέχρι τέλους, μέχρι τον δικό τους πολιτικό χειμώνα, αλλά όχι άλλος φόβος, όχι άλλος διχασμός. Δεν αρμόζει κάτι τέτοιο στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία...
periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου