Αυτοί που ουρλιάζουν και αυτοί που κρύβονται…

του Γιάννη Σιδηρόπουλου

Το περιστατικό με τους δύο συμμετέχοντες στο Gay Pride στην παραλία Θεσσαλονίκης που άγνωστοι εξώθησαν στη θάλασσα υπενθύμισε ότι η χώρα βρίσκεται σε μια παρατεταμένη ρατσιστική και φοβική παραζάλη. Οι προϊούσες, λόγω κρίσης,​ ριζοσπαστικοποιημένες ομάδες ακροδεξιών και "ψεκασμένων" έχουν ξεπεράσει τα όρια εδώ και καιρό. 

Η έξαρση της εθνικιστικής δημαγωγίας με αφορμή το Μακεδονικό, η επίθεση σε κάθε διαφορετικό με αποκορύφωμα τον Μπουτάρη, η διακίνηση σωρείας ρατσιστικών, ομοφοβικών, υπερπατριωτικών και ψευδών «ειδήσεων» στα κοινωνικά δίκτυα και τα ΜΜΕ, έχουν δημιουργήσει ένα ηλεκτρισμένο κλίμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι εκδηλώνονται σε περίοδο αριστερής διακυβέρνησης καθώς ποντάρουν σε μετεμφυλιακά κλισέ και το φόβο ότι θα χαθούν «τα ιερά και τα όσια». Στην πραγματικότητα βρήκαν την ευκαιρία να έρθουν στην επιφάνεια και επενδύουν σε κάθε ακραίο αφήγημα. Ο "φιλελεύθερος" και "προοδευτικός" χώρος παραμένει άφωνος, πολύ συχνά από την ιδιοτελή αίσθηση ότι η ακροδεξιά ρητορική που ορθώνετται, πλήττει την κυβέρνηση. Άλλωστε η στάση συγκεκριμένων ΜΜΕ μαρτυρά το αφήγημα που καλλιεργείται.

Η Θεσσαλονίκη είναι κατεξοχήν υπερσυντηρητική περιοχή με ένα εκρηκτικό μείγμα από θρησκόληπτους, ομοφοβικούς, αντισημίτες, ρατσιστές ρωσσόφιλους, συνομωσιολόγους,  οπαδισμό και δημαγωγία. Υπάρχουν παντού αλλά έχουν βαθιές ρίζες στη Θεσσαλονίκη του Άνθιμου και του Ψωμιάδη. Υπάρχουν φυσικά και τα αντίστοιχα προοδευτικά αντανακλαστικά που αντιστρέφουν την εικόνα και συντηρούν το μύθο της πόλης. Αλλά στο τέλος της ημέρας κάνει περισσότερο θόρυβο αυτός που φωνάζει για να επιβληθεί, που βάζει φωτιές, που λαϊκίζει νύχτα μέρα σε ελεεινά ραδιόφωνα …

Μετά το αρχικό "μπάσιμο" με τα συλλαλητήρια, η ορμή αυτής της οχλοκρατίας βαίνει διαρκώς μειούμενη και επανέρχεται αριθμητικά στα επίπεδα θλιβερών μειοψηφιών. Για αυτό και επιχειρούν να υποκαταστήσουν τη χαμένη μαζικότητα με τον εξτρεμισμό που γυρίζει σε εποχές παρακράτους. Αυτό έδειξε και η επίθεση από ένα αφηνιασμένο πλήθος στη ΔΕΘ το απόγευμα της Δευτέρας.

Έτσι και η επίθεση ομοφοβικών στο gay ​pride, έδειξε ότι η ενόχληση για το διαφορετικό και την εξέλιξη έχει ως μόνη διέξοδο για την επιβολή των ρατσιστικών απόψεων τη βία και τον εκφοβισμό. Για αυτό κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει "να τους πετάξουν στη θάλασσα".

Και θα πετάξουν κι άλλους όσο το πολιτικό σύστημα, ο πνευματικός κόσμος και ​οι σκεπτόμενοι πολίτες, το έχ​ουν​ «βουλώσει» και κρύβ​ον​ται. Είτε από ατολμία να συγκρουστ​ούν​ με τον όχλο, είτε από μια μίζερη αίσθηση αυτοσυντήρησης που θυμίζει χούντα, είτε από ένα θλιβερό πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Σε κάθε περίπτωση αυτοί που σιωπούν συναγωνίζονται σε ευθύνες τους ψεκασμένους που ουρλιάζουν.

tvxs