Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Μαύρα λόγια

Συμφωνείς με την απώλεια της εργασίας έστω και ενός ανθρώπου; Όχι. Ούτε ενός. Ας το θέσει όμως το θέμα κάποιος αξιόπιστος συνομιλητής και όχι εκείνοι που δημιούργησαν 2 εκατομμύρια ανέργους.
του Νίκου Μωραΐτη
Το βρήκαμε τώρα. Επί 27 χρόνια δεν μας ενοχλούσε που παράνομα κανάλια ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις κατά το δοκούν των ιδιοκτητών τους, τώρα «πώς θα μείνουν 1800 άνθρωποι χωρίς δουλειά;».
Ποιοι το ρωτούν; Να το ρωτάει το ΚΚΕ, που σε κάθε απόλυση εργαζομένου (πλην των εταιρειών του) κατεβαίνει στους δρόμους, να το καταλάβω. Όμως το χορό του κλαυθμού το σέρνουν εκείνοι που επί έξι χρόνια φόρτωναν τη χώρα με στρατιές ανέργων. Αυτοί που δημιούργησαν 2 εκατομμύρια ανέργους κλαίνε για τους 1.800…
Όμως, αλήθεια, είναι 1.800 αυτοί που θα μείνουν χωρίς δουλειά;
Ας σκεφτεί κανείς το απλό ερώτημα. Από πού θα αντλήσουν εργαζόμενους, τεχνολογία, εξοπλισμό τα δύο νέα κανάλια, αν όχι από τα κανάλια που θα κλείσουν; Τέσσερα κλείνουν, δύο ανοίγουν, κάντε τον υπολογισμό. Και ύστερα υπολογίστε πόσοι θα απασχοληθούν στα νέα θεματικά κανάλια, όταν θα δοθούν και αυτών οι άδειες.
Θα μου πείτε, συμφωνείς με την απώλεια της εργασίας έστω και ενός ανθρώπου; Όχι. Ούτε ενός. Ας το θέσει όμως το θέμα κάποιος αξιόπιστος συνομιλητής και όχι εκείνοι που δημιούργησαν 2 εκατομμύρια ανέργους.
Ας τελειώνει εδώ η πλάκα με την κάθε μουρλοκακομοίρα του διαδικτύου που ψηφίζει τον Κούλη των χιλιάδων απολύσεων και ρίχνει μαύρο δάκρυ από την Εκάλη για τους εργαζόμενους που θα μείνουν χωρίς δουλειά στα κανάλια.
Στην Ελλάδα της έλλειψης παιδείας και του φιλελέ πανικού, τη μουρλοκακομοίρα συμπληρώνουν οι… σκεπτόμενοι του Facebook: «Να δούμε, τώρα οι καλλιτέχνες θα κάνουν συναυλίες αλληλεγγύης όπως έκαναν για την ΕΡΤ;». Ή, ακόμη χειρότερα: «Για τους απολυμένους της ΕΡΤ κλαίγατε επειδή ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, για τους εργαζόμενους των ιδιωτικών καναλιών δεν σας νοιάζει».
Κανέναν άνεργο επιπλέον δεν χώρα αυτή η χώρα. Αλλά όποιος συνδέει, συγχέει ή συγκρίνει το μαύρο στη δημόσια τηλεόραση μίας χώρας, που αποτελεί κομμάτι της Ιστορίας της, με τη διακοπή της λειτουργίας καναλιών εξέπεμπαν παράνομα μέσα από τη χθόνια συναλλαγή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, δεν έχει στοιχειώδη αντίληψη.
Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι των εύκολων συγκρίσεων και απλουστεύσεων κυκλοφορούν ανάμεσά μας και θα αποτελούν τη μία πλευρά στην επόμενη μεγάλη αναμέτρηση του κοινού ψεύδους με την κοινή λογική. Στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς μέλλει να μπούμε αναπόφευκτα εμείς.
altsantiri

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου