Διαφωνούμε σε πολλά, ας συμφωνήσουμε σε ένα!

Ως κάτοικοι της Λέσβου μπορούμε να συζητάμε ώρες, να διαφωνούμε ή και να συμφωνούμε «για τις επιπτώσεις της προσφυγικής κρίσης στης ζωές μας», για το «αν έχει ή όχι η πολιτεία ευθύνες για την διαχείριση της», «για το ποιες είναι οι ευθύνες της» για εκατοντάδες διαφορετικές πτυχές αυτής της υπόθεσης που έχει επηρεάσει τις ζωές μας.

Μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε, να φωνάζουμε να γκρινιάζουμε, να οργιζόμαστε. Να αισθανόμαστε όμορφα όταν ένα παιδί σώζεται να λυπόμαστε για τους πνιγμένους, να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να βοηθήσουμε την κατάσταση.

Ολοι και όλες μας έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να πάρουμε θέση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυοι, όπως μπορούμε να μην είμαστε αλληλέγγυοι. Αλλωστε ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς κρίνεται από αυτά που λέει και αυτά που κάνει. Μπορούμε να διαφωνούμε και να συμφωνούμε. Και αυτό κάνουμε: Σε άλλα διαφωνούμε σε άλλα συμφωνούμε.

Ομως πρέπει να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα, ανεξάρτητα από τις διαφωνίες που έχουμε στα άλλα, στα πολλά.

Να συμφωνήσουμε δηλαδή, ότι την ίδια στιγμή που και ο «τελευταίος» κάτοικος ενός χωριού που πιέζεται από το «προσφυγικό», που και ο «τελευταίος» Μυτιληνιός μπορεί να εκφράζει από παράπονα μέχρι «βουβή οργή» για την κατάσταση που βιώνει, ποτέ ΔΕΝ θα διστάσει να δώσει ένα ποτήρι νερό σε ένα διψασμένο άνθρωπο, πρόσφυγα ή μετανάστη που του το ζητάει. την ίδια αυτή στιγμή, ο ακροδεξιός μισθάνθρωπος αυτού του τόπου θα σηκώσει την μπαστούνα του για να του σπάσει το κεφάλι. Γιατί υπάρχουν και αυτοί, τους ξέρουμε και τους είδαμε!

Δεν είναι πολλοί, όλοι τους μαζί δεν γεμίζουν ούτε ένα δωμάτιο. Αλλά είναι από αυτούς που βλέπουν την σκιά τους το απόγευμα και νομίζουν ότι είναι μεγάλοι. Κολλάνε σαν βδέλλες πάνω στο σώμα μιας κοινωνίας που πιέζεται και φουσκώνουν.

Πρέπει λοιπόν να συμφωνήσουμε εάν αυτούς τους θέλουμε. Αν δεν το θέλουμε, τότε  πρέπει να τους απομονώσουμε και να τους αποβάλλουμε από την τοπική μας κοινωνία!

Για να μπορούμε μετά εμείς οι άνθρωποι, να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε σαν άνθρωποι!

mplokia