Μας ζητούν να αποφασίσουμε! Όχι να αλληλοσκοτωθούμε...

Στη Δημοκρατία η νόμιμη και δίκαιη απόφαση είναι αυτή που επιλέγει η πλειοψηφία των πολιτών.
Πρέπει όμως όλοι μας να είμαστε σε θέση να αποδεχτούμε είτε τη μία είτε την άλλη απόφαση του λαού μας.
Όλοι οι Έλληνες (στο λαό αναφέρομαι) θέλουν το καλό της πατρίδας.
Είτε πιστεύουν ότι ο καλύτερος δρόμος είναι ο ένας είτε ο άλλος, το σίγουρο είναι ότι όλοι στοχεύουμε στο καλύτερο.
Και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους αλλά και τις εύλογες αντιφάσεις τους.
Δεν υπάρχουν απόλυτες αλήθειες.

Επομένως, πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την κορυφαία στιγμή της Δημοκρατίας,για να συναποφασίσουμε για το μέλλον της πατρίδας μας.
Και όχι για να σκοτωθούμε μεταξύ μας.
Να πορευτούμε λοιπόν αυτή την εβδομάδα χωρίς αφορισμούς και αλληλοκατηγορίες.
Ούτε οι μεν είναι το "λόμπι της δραχμής" ούτε οι δε είναι "προδότες".
-για το λαό μιλάω, όχι για τις πολιτικές/οικονομικές ελίτ-
Με ψυχραιμία, με λογική και όχι με αφορισμούς και συναισθηματισμούς, να πάμε στην κάλπη να αποφασίσουμε ποιος δρόμος είναι ο συμφορώτερος για το μέλλον της πατρίδας και των πολιτών.
Να σεβαστούμε ο ένας την άποψη του άλλου, για να είναι εθνικά διαχειρίσιμη η όποια απόφαση.
Είτε το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ.
Και να σεβαστούμε το όποιο αποτέλεσμα με δημοκρατική προσήλωση.
Απ' το διχασμό μόνο να χάσουμε έχουμε.
Όχι στο διχασμό. Όχι στο εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Στη γιορτή της Δημοκρατίας πάμε.
Στη γιορτή επανένωσης του ελληνικού λαού.
Όσο για μένα, παρά τους λογικούς φόβους μου για τις πιθανές συνέπειες, πηγαίνω για τοΟΧΙ.
Γιατί αυτά που ζητούν οι δανειστές δεν πρέπει να τα δεχτούμε.
Βέβαια, εξακολουθώ να είμαι υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση(κυρίως) αλλά και στην Ευρωζώνη και ελπίζω το ΟΧΙ του λαού μας να αποτελέσει το ισχυρότερο όπλο για να επιτευχθεί αμέσως μετά η καλύτερη δυνατή συμφωνία για την Ελλάδα, χωρίς να διακυβευτεί η εθνική μας ασφάλεια.
Να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ζώντας ως Ευρωπαίοι πολίτες και όχι ως Φιλιππινέζες των Γερμανών.
Δεν επιλέγω το ΝΑΙ, διότι η αποδοχή των μέτρων των δανειστών ισοδυναμούν μεοικονομική, εργασιακή και κοινωνική ισοπέδωση, απ' την οποία θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγούμε και θα οδηγήσει κατά τη γνώμη μου πάλι στα ίδιααδιέξοδα όπως τα σημερινά.
ΟΧΙ λοιπόν κι ο Θεός βοηθός...

τοιχο-τοιχο