Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Ανδρέας: μια φορά κι έναν καιρό...


Ο Ανδρέας Παπανδρέου με το κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, στις 3 Σεπτέμβρη 1973

του Τάσου Παππά
Έχει πολύ ενδιαφέρον η πρόταση που κατέθεσε η Φώφη Γεννηματά ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση για τη διοργάνωση φωτογραφικής έκθεσης για τα 20 χρόνια από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. Η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ζήτησε να προηγηθεί ειδική συνεδρίαση της Βουλής προς τιμήν του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, στην οποία να κληθούν να μιλήσουν πολιτικοί αρχηγοί και στελέχη της κυβέρνησης.
Μακάρι να γίνει και να είναι σοβαρή συζήτηση και όχι μια πληκτική διαδικασία όπου οι ομιλητές θα πουν εξ υποχρεώσεως μερικές γενναιόδωρες κουβέντες και μετά η σεμνή τελετή θα λάβει τέλος με τις σχετικές τυμπανοκρουσίες για τον μεγάλο απόντα.
Να προσέλθουν, δηλαδή, σ’ αυτήν τα κόμματα με κριτική και αυτοκριτική διάθεση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου για άλλους ήταν θεός και για άλλους δαίμονας. Σίγουρα ήταν μια εμβληματική προσωπικότητα με χαρίσματα και ελαττώματα. Σφράγισε την περίοδο της μεταπολίτευσης. Για καλό ή για κακό; Ας το αφήσουμε στους ιστορικούς που θα προσεγγίσουν με τη δέουσα ψυχραιμία και την επιβαλλόμενη νηφαλιότητα το πρόσωπο και τα πεπραγμένα του. Ωστόσο, εμείς θα περιμένουμε:
Να μας πει η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για τον Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ’70 και τις προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει στους πολίτες.
Αν για παράδειγμα τα περί σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, αυτοδιαχείρισης, άμεσης δημοκρατίας, εξόδου από το ΝΑΤΟ, απομάκρυνσης των αμερικανικών βάσεων, Ευρώπης των μονοπωλίων ήταν αυταπάτες (η λέξη είναι της μόδας λόγω της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα) που διαλύθηκαν μόλις ήρθαν σε επαφή με την πραγματικότητα, τους εγχώριους και εξωχώριους συσχετισμούς ή αν επρόκειτο για συνειδητά ψεύδη τα οποία στην πορεία του χρόνου ρετουσαρίστηκαν σιωπηρά.
Να μας πει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας για τη στάση του κόμματος απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου διαχρονικά. Ηταν λαϊκιστής, δημαγωγός, πολιτικός απατεώνας, αριστεριστής, πρύτανης του ρουσφετιού (μέχρι εδώ τα ίδια λέει σήμερα και για τον Τσίπρα), κρυφός αρχηγός της «17 Νοέμβρη», αρχιερέας της διαφθοράς που έπρεπε να πάει φυλακή (με Ειδικό Δικαστήριο απειλούν Τσίπρα και καμιά δεκαριά υπουργούς);
Να μας πει η ηγεσία του ΚΚΕ για τις διακυμάνσεις της γραμμής του κόμματος απέναντι στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Την πρώτη περίοδο ήταν ένας συνομιλητής και δυνάμει εταίρος για την πραγματική αλλαγή, από το 1986 και μετά έγινε ο ηγέτης του ενός πόλου του καθεστωτικού δικομματισμού, παρασύροντας τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες σε μια καλά σκηνοθετημένη πλάνη.
Να μας πει τέλος ο Αλέξης Τσίπρας (πιστεύω ότι αν πραγματοποιηθεί η εκδήλωση θα παραβρεθεί και θα χαιρετίσει) γιατί, ενώ θεωρεί το ΠΑΣΟΚ μία από τις βασικές αιτίες για την κακοδαιμονία της χώρας, δεν μπορεί ή δεν θέλει να κρύψει τον θαυμασμό του για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Θα όφειλε να γνωρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν το ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα δύο πορεύτηκαν μαζί.
Ανάγωγα
Συνελήφθησαν ο πρώην πρόεδρος του Δ.Σ. του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» Ανδρέας Μαρτίνης και η σύζυγός του για νομιμοποίηση παράνομων εσόδων (κοινώς μίζα). Ποιος έδωσε τη μίζα; Ευκολάκι. Ναι, καλά υποψιάζεστε, γερμανική εταιρεία. Ο... ενάρετος καπιταλισμός τρέφεται από τις σάρκες του κομπραδόρικου καπιταλισμού και μπουκώνει τους αργυρώνητους στις υποτελείς χώρες. Γνωστό έκπαλαι. Ας μη μας κουνάει όμως το δάχτυλο σε θέματα διαφθοράς.
efsyn

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου