Με συγκίνηση πραγματοποιήθηκε χθες, μετά τη Λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνος, η πορεία προς το 2ο Γυμνάσιο,σε μνήμη της πρώτης μαθητικής αντιστασιακής εκδήλωσης.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Δήμο της Κέρκυρας και την Περιφερειακή Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για να υπενθυμίσουν την πρώτη μαθητική αντιφασιστική διαδήλωση στην Ευρώπη κατά των δυνάμεων της ιταλικής κατοχής το Πρωτοκύριακο του 1941 και να τιμήσουν τους μαθητές που πήραν μέρος σε αυτήν.
Στην εκδήλωση συμμετείχε η Φιλαρμονική Άνω Κορακιάνας "Σπύρος Σαμάρας" ενώ μίλησε ο Διευθυντής του Α' Λυκείου Κέρκυρας Δημήτρης Σκορδίλης. Παρευρέθηκε πλήθος κόσμου καθώς και ο 93χρονος Χαράλαμπος Κοσκινάς που συμμετείχε στη διαδήλωση του Πρωτοκύριακου του 1941.
Λίγα λόγια για την ιστορία
Την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη τελείται η λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα σε ανάμνηση της διάσωσης του νησιού από την πανώλη το 1673. Μέχρι την επιστροφή του σκηνώματος του Αγίου στο ναό η παράταξη παρέμενε στην πλατεία μπροστά στην εκκλησία (στην Πλακάδα τ’ Αγιού). Εκεί οι μαθητές και οι μαθήτριες διαλύονται.
Εκεί όμως τότε, το Πρωτοκύριακο του 1941, μια φωνή μαθητή- κάποιοι λένε μαθήτριας- πρότεινε να μη διαλυθούν. Αυτόματα τα παιδιά συγκρότησαν πομπή, που με επικεφαλής τις μαθήτριες του Γυμνασίου Θηλέων βγήκε στο Λιστόν και από εκεί στην οδό Καποδιστρίου και κατευθυνόταν προς το χώρο των Γυμνασίων,
Ο χώρος ήταν το άντρο των Ιταλών κατακτητών, γιατί στα διπλανά κτίρια των Γυμνασίων στεγάζονταν η Ιταλική Οικονομική Αστυνομία (φινάντσα) και το Ιταλικό Προξενείο. Λίγο πιο κάτω, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, ήταν η Διοίκηση των Καραμπινιέρων. Ήταν επομένως τόλμημα να κατευθύνονται τα παιδιά προς τη φωλιά του λύκου, τραγουδώντας μάλιστα γεμάτα πάθος πατριωτικά εμβατήρια και τον εθνικό ύμνο.
Έστριψαν δεξιά προς το Πλατύ Καντούνι. Στο ύψος της πλατείας των Γυμνασίων (Piazza Gynnasio) ήταν κιόλας συγκεντρωμένοι ένοπλοι Ιταλοί. Μόλις τα παιδιά έφτασαν στο χώρο της πλατείας, δέχτηκαν την επίθεση των οπλισμένων Ιταλών. Προσπάθησαν να ξεφύγουν τρέχοντας στα γύρω στενά. Κάποιοι ζήτησαν καταφύγιο σε διάφορα σπίτια. Οι Ιταλοί συνέλαβαν λίγους μαθητές και δυο καθηγητές, τους οδήγησαν αμέσως για ανάκριση, τους κακοποίησαν και αργότερα τους άφησαν ελεύθερους.
Η αντίδραση αυτή των μαθητών δεν πρέπει να αναζητηθεί κυρίως σε όσα συνέβαιναν στα σχολεία : το σχολικό έτος 1941-1942 τοποθετήθηκαν Ιταλοί Διευθυντές. Παντού είχαν αναρτηθεί πινακίδες που απαιτούσαν Salutate romanamente, δηλαδή τον υποχρεωτικό φασιστικό χαιρετισμό, έγιναν αλλαγές στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας, καθιερώθηκε η υποχρεωτική εκμάθηση της ιταλικής γλώσσας, καταργήθηκαν οι γιορτές που ίσχυαν ως τότε στα σχολεία (κατάργηση της γιορτής των τριών ιεραρχών, της 25ης Μαρτίου, της 21 ης Μαΐου, 12 Δεκεμβρίου και άλλων).
Όλα αυτά στο ταραγμένο κλίμα της κατοχής ήταν φυσικό να ερεθίζουν και να ενισχύουν τα αντιφασιστικά αισθήματα της μαθητιώσας νεολαίας. Γι αυτό με την αψηφισιά της ηλικίας και τον ενθουσιασμό ήταν πολύ φυσικό να συγκροτήσουν αυθόρμητα, χωρίς κανένα προσχεδιασμό μια πομπή διαμαρτυρίας.
Οι ανακρίσεις όμως, που άρχισαν στις 2 Νοεμβρίου, συνεχίστηκαν και οδήγησαν σε νέες συλλήψεις μαθητών τις επόμενες μέρες. Τα ονόματά τους αναφέρονται σε ιταλικό έγγραφο με ημερομηνία 3 Δεκεμβρίου 1941 και είναι 24 άτομα όλοι μαθητές.
http://www.enimerosi.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου