Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

"Τσεκούρι" πολιτικών, επιχειρηματιών και ΜΜΕ πίσω από το "Όχι Μπαλτά στην Παιδεία"



Η επικοινωνιακή καταιγίδα εναντίον της νέας πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. που κατευθύνεται από μια ομάδα πολιτικών, επιχειρηματιών και ΜΜΕ δεν στήθηκε υπέρ της Παιδείας, αλλά εξυπηρετεί σκοτεινές σκοπιμότητες. Ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, Μ. Κουρουτός με ανοιχτή του επιστολή προς τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων, την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. και τα ΜΜΕ επιχειρεί να ακουστεί και η εσκεμμένα φιμωμένη altera pars και να αναδειχθεί ο πραγματικός στόχος της ομάδας: η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και η μετατροπή του δημόσιου αγαθού της Παιδείας σε προνόμιο για ελάχιστους. 

του Μιχάλη  Κουρουτού
Παρακολουθώ, όπως και όλοι οι συμπολίτες μας, την πρωτοφανή σε ένταση και προβολή από συγκεκριμένα ΜΜΕ επίθεση που δέχεται τις τελευταίες εβδομάδες η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Σε κάθε δημοκρατία η αμφισβήτηση και η κριτική με λόγο και επιχειρήματα είναι αναγκαία. Όμως η «ιερή οργή», ο φανατισμός και η υστερία κρύβουν σκοπιμότητες και είναι χρέος μου, απέναντι στους εκπαιδευτικούς, στους εργαζόμενους και στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, να αναδείξω κάποιες από αυτές με σκοπό να ακουστεί και η άλλη πλευρά, η οποία εντέχνως καταπνίγεται.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι κάθε νέα απόπειρα νομοθέτησης στο χώρο της Παιδείας είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Το σύστημά μας, είναι διαχρονικά δομημένο με σαθρά υλικά, χωρίς σοβαρό σχέδιο και όραμα στρατηγικής. Ωστόσο, είναι απαραίτητο και επείγον να αναμορφώσουμε την εκπαίδευση και να τη διασυνδέσουμε με την παραγωγική διαδικασία, με κύριους στόχους τη λείανση των ανισοτήτων και τη δημιουργία ενός νέου, σύγχρονου αναπτυξιακού μοντέλου που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση προσφέροντας προοπτικές σε χιλιάδες νέους ανθρώπους.
Σήμερα, μετά από 5 χρόνια άγριων μνημονιακών πολιτικών, η δημόσια εκπαίδευση αιμορραγεί. Οι δαπάνες για την παιδεία έχουν συρρικνωθεί βάναυσα, σχολεία έχουν βιαίως συγχωνευτεί, οι μισθοί και οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών έχουν κατακρημνισθεί, η σχολική διαρροή, άρα και ο αριθμός των NEEts (των νέων έξω από την εκπαίδευση, την κατάρτιση, την εργασία) διογκώνεται.

Οι πολιτικοί του χθες και οι επιχειρηματίες που ωφελήθηκαν πίσω από την κίνηση κατά της νέας πολιτικής ηγεσίας του υπ. Παιδείας

Όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι για την πρωτοφανή εκπαιδευτική τραγωδία των περασμένων ετών βρίσκουν σήμερα την ευκαιρία να «αναβαπτιστούν» στα μάτια της κοινής γνώμης μέσα από ένα εντυπωσιακό διαφημιστικό περιτύλιγμα. Μια κίνηση εναντίον του Υπουργού Παιδείας, που δεν στρέφεται - όπως ισχυρίζονται οι εμπνευστές της – εναντίον του νέου νομοσχεδίου για την εκπαίδευση, αλλά εναντίον κάθε απόπειρας να ισχυροποιηθεί το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Πού στοχεύουν εν τέλει οι εμπνευστές της συγκεκριμένης προπαγάνδας;
  • Στη συνέχιση και επέκταση των πολιτικών Αρβανιτόπουλου που κατάργησε τις 52 πιο «εμπορικές» ειδικότητες από τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση, ώστε να παραδοθούν ως φιλέτο στα χέρια μεγάλων ιδιωτικών ομίλων. Που άφησε ανεξέλεγκτα τα ΚΕΚ, τα οποία, αντί να παρέχουν κατάρτιση στους ανέργους, μοίραζαν δισεκατομμύρια ευρώ από την Ε.Ε. σε επιτήδειους που δεν προσέφεραν καμία εκπαιδευτική υπηρεσία. Που διέλυσε την εποπτεία του κράτους στην ιδιωτική εκπαίδευση για να μοιράζονται αφειδώς και ανεξέλεγκτα τίτλοι σπουδών αμφίβολης νομιμότητας.
  • Στη συνέχιση και εμβάθυνση των πρακτικών Μπαμπινιώτη και Λοβέρδου που νομοθέτησαν χωρίς διάλογο αποκλειστικά και μόνο για να μεταφέρουν πόρους από τους εργαζόμενους στα ταμεία των ιδιοκτητών των ιδιωτικών σχολείων.
Ενώ, όμως, μια ολιγομελής ομάδα επιχειρηματιών (άραγε είναι οι ίδιοι πίσω από την κίνηση «Όχι Μπαλτά στην Παιδεία;») ωφελήθηκε τα μάλα από αυτές τις πολιτικές, η Ελλάδα διασύρθηκε διεθνώς. Η Κομισιόν, εξετάζοντας καταγγελίες των κοινωνικών εταίρων για σωρεία παρανομιών που αφορούν παρόχους ιδιωτικών φορέων εκπαίδευσης, έχει παγώσει την αντιστοίχιση του Εθνικού με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων, με δραματικές συνέπειες τόσο για το εγχώριο σύστημα εκπαίδευσης και τη διασύνδεσή του με την απασχόληση, όσο και για τις επαγγελματικές προοπτικές χιλιάδων νέων ανθρώπων στο εξωτερικό.

Κόπτονται αποκλειστικά και μόνο για τα κέρδη των επιχειρηματιών και για τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης

Οι μυημένοι στα εκπαιδευτικά ζητήματα μπορούν εύκολα να αναγνώσουν τις προθέσεις των ανθρώπων της πολιτικομηντιακής αυτής κίνησης. Στόχος της κίνησης η ιδιωτική πρωτοβουλία να παρέχει σχεδόν αποκλειστικά το κερδοφόρο κομμάτι της εκπαίδευσης (Λύκειο, τριτοβάθμια εκπαίδευση, κατάρτιση) μέσα σε ένα εργασιακό πλαίσιο που θυμίζει Μεσαίωνα.
Πίσω από επουσιώδη και επικοινωνιακά ζητήματα (όπως αυτό των αιώνιων φοιτητών) κρύβονται τερατώδεις προθέσεις. Χθες, σε εκπομπή μεγάλου, πανελλαδικής εμβέλειας καναλιού, ο πρώην Υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος υπερασπίστηκε λυσσαλέα την πιο παρασιτική μορφή εκπαιδευτικού οργανισμού, τα εσωτερικά φροντιστήρια στα ιδιωτικά σχολεία. Μια διαδικασία, δηλαδή, που επιτρέπει σε πολλά (ευτυχώς όχι στα καλά και ποιοτικά) ιδιωτικά σχολεία να παρέχουν εσκεμμένα ανεπαρκή εκπαίδευση, ή να αξιολογούν αρνητικά τους μαθητές, προκειμένου να προσελκύουν απογευματινή πελατεία. Κι όλα αυτά, την ώρα που ο Υπουργός Παιδείας προτείνει στη θέση τους αυτό που ισχύει σε όλο το δυτικό κόσμο. Ενισχυτική διδασκαλία, πολιτιστικά και αθλητικά clubs, εκμάθηση δεξιοτήτων και ικανοτήτων που θα σφυρηλατήσουν, όχι μόνο το γνωστικό, αλλά και το κοινωνικό κομμάτι του παιδιού. Όμως οι (διε)φθαρμένοι του παλιού πολιτικού συστήματος δεν ενδιαφέρονται για τέτοια «τιποτένια» ζητήματα. Ενδιαφέρονται μόνο για το εύκολο, παράνομο κέρδος των επιχειρηματιών που υποστηρίζουν την πολιτική τους καριέρα. Ενδιαφέρονται για διαδικασίες, όπως το «εσωτερικό φροντιστήριο», που προωθεί την πιο ευτελή μορφή εκπαίδευσης, την εκμάθηση τεχνικών για εξετάσεις, όπου ανθεί η μαύρη και αδήλωτη εργασία, όπου οι εκπαιδευτικοί πληρώνονται μόλις για το 3% (!) των υπηρεσιών που πρόσφεραν (έρευνα ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ 2013)!
Όταν στην Ευρώπη οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων θέτουν ως προτεραιότητα τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης προκειμένου να καταστεί περιττή η δαπάνη των γονέων για τυπική εκπαίδευση, για ξένες γλώσσες, για κατάρτιση, στην Ελλάδα οι εκπρόσωποι ενός πολιτικο-επιχειρηματικού συνονθυλεύματος επιδιώκουν το αντίστροφο. Τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, ώστε οι υπηρεσίες της να παραδοθούν στους σπόνσορές τους. Φαίνεται ότι τα 5,2 δις που η ελληνική οικογένεια δίνει ετησίως σε υπηρεσίες ιδιωτικής εκπαίδευσης την εποχή της κρίσης δεν τους είναι αρκετά. Αν διαβάσετε τα κείμενά τους, ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με το 8% των σχολείων της χώρας (πρότυπα, πειραματικά, ιδιωτικά). Τα υπόλοιπα 92%, άραγε, μήπως είναι σχολεία ενός κατώτερου Θεού; Μήπως οι μαθητές τους είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού;

Κεντρικός τους στόχος, η παιδεία να είναι προνόμιο για λίγους

Είναι φυσιολογικό η νέα πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. να υποπίπτει σε λάθη και παραλείψεις. Η λειψή και τιμωρητική αξιολόγηση της προηγούμενης κυβέρνησης καταργείται μεν, αλλά θα πρέπει να αντικατασταθεί από μια ολοκληρωμένη και επιστημονικά άρτια πιστοποίηση της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος.  Η μετάβαση σε ένα νέο σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να επιταχυνθεί,ώστε να μπουν οι βάσεις για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και την οριστική απομάκρυνση από μια στείρα, αντιπαιδαγωγική και εξεταστικοκεντρική λογική που γεννά παρασιτισμό, διαφθορά και παραπαιδεία. Η όποια υποψία κομματοκρατίας και ευνοιοκρατίας στα Πανεπιστήμια, στα σχολεία και σε θεσμούς που σχετίζονται με την εκπαίδευση πρέπει να εξαλειφθεί άμεσα. Όμως αναμφίβολα η νέα αυτή προσπάθεια κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Στην ενίσχυση της δημόσιας και στην εξυγίανση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Στην αποκατάσταση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και του Συλλόγου των εκπαιδευτικών που θα οδηγήσει στη σταδιακή μετατροπή του σχολείου σε μονάδα πολιτισμού και αγωγής που θα συνεργεί με την τοπική κοινωνία.
Ο πολίτης θα πρέπει ανεπηρέαστος από επικοινωνιακά τερτίπια να κρίνει. Οι επικεφαλής της κίνησης για την Παιδεία και οι χρηματοδότες τους ισχυρίζονται ότι το νομοσχέδιο Μπαλτά επιστρέφει την εκπαίδευση στη δεκαετία του ’70. Όμως ο ελληνικός λαός έχει μνήμη. Θυμάται πότε το γυμνάσιο, το λύκειο, το Πανεπιστήμιο ήταν επί πληρωμή, όταν μόνο οι γόνοι των πλούσιων οικογενειών είχαν δικαίωμα πρόσβασης στο αγαθό της γνώσης και στις καλοπληρωμένες θέσεις της αγοράς εργασίας. Θυμάται τις άγονες δεκαετίες του ΄50 και του ΄60, όταν εκατοντάδες χιλιάδες νέα παιδιά έπαιρναν το δρόμο για την ξενιτιά.
Αυτή τη μαύρη και μίζερη πραγματικότητα θέλουν να επαναφέρουν ο κ. Μπαμπινιώτης, ο κ. Αρβανιτόπουλος, ο κ. Λοβέρδος και οι πολιτικές και επιχειρηματικές δυνάμεις πίσω από την υστερική προπαγάνδα κατά της νέας πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Και είναι φανατική και υστερική, διότι εκπροσωπεί λίγους, αλλά ισχυρούς. Που θέλουν όλο το φιλέτο για πάρτη τους. Είναι, βλέπετε, πολλά τα λεφτά… 
ΥΓ. Στη συγκέντρωση που πραγματοποίησε η «κίνηση κατά Μπαλτά» σε κλειστό γυμναστήριο του Αμαρουσίου μισθώθηκαν μέχρι και σχολικά λεωφορεία μεγάλου ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου των Αθηνών, θυμίζοντας πρακτικές μεταφερόμενων οπαδών συγκεντρώσεων της δεκαετίας του ’80. Αφιερωμένο σε όσους δεν αναγνωρίζουν τις σκοπιμότητες πίσω από την πολιτικοεπιχειρηματική πρωτοβουλία…
 http://left.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου