Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Και τώρα 150+4: όλα εδώ πληρώνονται.



Του Στράτου Σαφιολέα
"Όλα εδώ πληρώνονται. Δηλαδή, δεν ξέρω αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή και θα υπάρξουν και εκεί λογαριασμοί, αλλά πάντα πίστευα ότι όλα αυτά τα ανομήματα στην πολιτική ζωή της χώρας θα πληρωθούν εδώ, αργά η γρήγορα".
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο κ. Σαμαράς ακολουθώντας τις συμβουλές των ακροδεξιών συμβούλων της Συγγρού, χωρίς καμμία προειδοποίηση και συνεννοήση με τους κυβερνητικούς εταίρους του, χάρη στους οποίους κατάφερε να κυβερνάει, έκλεισε την Δημόσια Τηλεόραση γιατί όπως εξήγησε σε ομιλία του στο Ναύπλιο λίγες ημέρες μετά, δεν τον προέβαλε σωστά στα ταξίδια του στο εξωτερικό και στις συναντήσεις του με ξένους ηγέτες. Η ΕΡΤ δεν ήταν δική του.
Ο άνθρωπος που υπεραμύνθηκε της μεθόδευσης για την ΕΡΤ, ο κ. Σίμος Κεδίκογλου, αποκαλώντας την φωλιά διαφθοράς και κακοδιοίκησης, βρέθηκε να έχει διορίσει σε αυτήν φίλους και πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας, ακόμη και από την εκλογική του περιοχή, που σύμφωνα με δημοσιεύματα που δεν διαψεύσθηκαν μας στοίχισαν ένα εκατομμύριο ευρώ σε ένα χρόνο! [Να το θυμάστε το νούμερο όταν θα πρέπει να πληρώσετε χρήματα για να μη χάσετε το σπίτι σας, διότι τα χρήματα αυτά πήγαν στις τσέπες των φίλων του κ. Κεδίκογλου].
Όταν αποκαλύφθηκε η πολιτεία Κεδίκογλου στο θέμα της ΕΡΤ, όχι μόνο δεν αποπέμφθηκε από την Νέα Δημοκρατία, αλλά επιβραβεύθηκε παραμένοντας και Υπουργός και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος!
Αυτό οφείλεται στην εδραιωμένη πεποίθηση του κ. Σαμαρά και των συνεργατών του πως Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ, όσο και ΘΡΑΣΟΣ να έχουν, είμαστε αναγκασμένοι να συρθούμε πίσω τους, επιβραβεύοντάς τους με την ψήφο μας.
Θυμίζω ότι η περίοδος του κλεισίματος της ΕΡΤ ήταν πριν από τις Γερμανικές εκλογές. Γιατί έχει αυτό σημασία;
Ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε ΠΟΤΕ να δικαιολογήσει στους Γερμανούς ότι πάει να σύρει τη χώρα σε εκλογές για το θέμα του κλεισίματος της ΕΡΤ (το οποίο είχαν καταδικάσει στην Ευρώπη οι πάντες από τους αριστερούς έως τους φιλελεύθερους) διακινδυνεύοντας να τινάξει στον αέρα την οικονομία της χώρας, προκαλώντας μια νέα αστάθεια στην Ευρώπη πριν τις Γερμανικές κάλπες. Ο πρωθυπουργός ήταν αναγκασμένος να φτιάξει αυτό που έσπασε. Ήταν απλό: οι εταίροι του στην κυβέρνηση, Βενιζέλος και Κουβέλης θα έπρεπε να του πουν: "όταν αποφασίσεις να μας πάρεις τηλέφωνο, να έχεις ανοίξει την ΕΡΤ πάλι."
Όμως τότε έδρασε ο γνωστός για το πολιτικό του ήθος κ. Βενιζέλος: O κ. Βενιζέλος ενώ αρχικά εμφανιζόταν αμετακίνητος για το θέμα της ΕΡΤ, παζάρεψε και πήρε την Αντιπροεδρία της Κυβέρνησης και το Υπουργείο Εξωτερικών, αδειάζοντας την ΔΗΜΑΡ. Ο Φώτης Κουβέλης έκανε την μόνη κίνηση που διέσωσε το κύρος της ΔΗΜΑΡ: αντιμέτωπος με μια περιφρονητική και ιταμή αντιμετώπιση από τον κ. Σαμαρά που δεν άρμοζε σε κυβερνητικό εταίρο, αποχώρησε από την κυβέρνηση.
Την συνέχεια την θυμόμαστε: δίχως να ντρέπεται για το ψέμα που έλεγε, ο κ. Βενιζέλος ανακοίνωνε ότι η παραμονή του στην κυβέρνηση είχε τον όρο ότι θα υπήρχε μια νέα προγραμματική συμφωνία Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ. Πέρασαν μήνες και εβδομάδες. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ-Βενιζέλου έγιναν υπουργοί, ο κ. Παπουτσής πήρε μια ακριβοπληρωμένη θέση στην Διεθνή Τράπεζα και η κ. Καϊλή διορίστηκε επικεφαλής ενός κέντρου ερευνών. (Τα γράφω αυτά, για να δείξω ότι υπάρχει συνέπεια σε ένα πράγμα στον κ. Βενιζέλο - και αυτό είναι στο ασύλληπτο θράσος). Η προγραμματική συμφωνία ήταν άφαντη μέχρι πολύ πρόσφατα.
Φτάσαμε λοιπόν στα τελευταία γεγονότα.
Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα από σοβαρά διεθνή μέσα, Wall Street Journal και Reuters, η κυβέρνηση αυτή επέλεξε την φορολογική εξόντωση αντί για την μεταρρύθμιση. Ο κόσμος έχει φτάσει στα όριά του και η απειλή να χάσει ακόμα και το σπίτι που κληρονόμησε είναι πια ορατή. Και η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει μόλις 154 βουλευτές.
Η κ. Μπακογιάννη θυμήθηκε ξαφνικά την ΔΗΜΑΡ και απηύθηνε έκκληση στον κ. Σαμαρά να την καλέσει στην κυβέρνηση. Μετά την ταπεινωτική συμπεριφορά της ΝΔ απέναντι στην ΔΗΜΑΡ, μετά τα όσα λέγονταν για τον ίδιο τον Κουβέλη σε δεξιά μπλογκς και εφημερίδες όταν έφυγε, τώρα θυμήθηκαν ότι τελικά δεν ήταν για πέταμα. Αλλά είναι πια αργά.
Το καταπληκτικό σε αυτή την ιστορία όπως μου εξηγούσε φίλος που παρακολουθεί από πιο κοντά τα πράγματα, είναι πως η κ. Μπακογιάννη όταν ζητά από τον κ. Σαμαρά να πάρει πρωτοβουλίες να φέρει πίσω την ΔΗΜΑΡ, ξέρει καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να πετύχει. Ο λόγος που το ζητά είναι για να χρεώσει την πτώση της κυβέρνησης στον κ. Σαμαρά. Διότι, φυσικά, τα μαχαίρια ακονίζονται ήσυχα, καθώς έρχεται η μέρα της μεγάλης εσωκομματικής "σφαγής" και ανατροπής Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ.
Την Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το απολύτως αυτονόητο: προσέφερε κάλυψη σε όσους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αποφασίσουν τώρα να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους (ναι, και τη χώρα βεβαίως ...). Ο κ. Βενιζέλος ίδρωσε. Ο εκβιασμός στους λίγους βουλευτές του ότι "τελειώνουν" αν γίνουν εκλογές εξαφανίζεται. Το πολιτικό τέλος του πλησιάζει καθώς δεν θα υπάρξει πολιτικός χώρος που θα τον διασώσει. Με περισσό θράσος, ο άνθρωπος που μετά τις Κάννες ανέτρεψε την κυβέρνηση Παπανδρέου κάνοντας πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, ουρλιάζει για πολιτική ανηθικότητα.
"Αγαπητέ Πρόεδρε" της Εύας Καιλή. Η λίστα Λαγκάρντ που ξεχάστηκε στο συρτάρι του κ. Βενιζέλου για ένα χρόνο. Οι νέοι φόροι για να προστατεύονται τα ολιγοπώλεια των κολλητών και των συμφερόντων. Το χυδαίο κλείσιμο της Δημόσιας Τηλεόρασης που δεν έχει όμοιό του σε ευρωπαική χώρα. Το "ρεσάλτο" στα σπίτια. Πάνω από όλα το ασύλληπτο, απύθμενο θράσσος.
Όμως, όπως είπα: όλα εδώ πληρώνονται.
ΥΓ. Κάποιοι αμετανόητοι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας βρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αντί να κάνουν τον σταυρό τους μέρα-νύχτα, διότι με την έλλειψη τόλμης που δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με την συνέχιση μιας συμπεριφοράς που ταιριάζει σε κόμμα συνιστωσών του 5% και όχι σε πλειοψηφικό ρεύμα του 40% που καλείται να εκφράσει, επιτρέπει στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να επιβιώνει.
ΑΝ ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να ξεπεράσει ιδεολογικές αγκυλώσεις και ψυχώσεις, ΑΝ αποφάσιζε να διατυπώσει μία πρόταση που να αντιμετώπιζε με σύγχρονο τρόπο τα θέματα της παιδείας, της υγείας, της καινοτομίας, της εργασίας, της ανάπτυξης, της κοινωνικής προστασίας, ΑΝ έδινε μια στιβαρή, σοβαρή, πειστική εναλλακτική σε ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου που βολοδέρνει ανυπεράσπιστο, απογοητευμένο, καταπονημένο, και πολιτικά ορφανό, η κυβέρνηση αυτή που επιβιώνει μόνο χάρη σε εκβιασμούς και απειλές για μια τάχα επερχόμενη καταστροφή που θα έφερνε ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα, η κυβέρνηση αυτή δε θα άντεχε ούτε ένα ακόμα βράδυ.

thepressproject

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου