Νεοφιλοχουντισμός

Η αποκάλυψη ότι ο νέος Γενικός Γραμματέας Τουρισμού είναι υμνητής της δικτατορίας των Συνταγματαρχών και θαυμαστής του δικτάτορα Παπαδόπουλου δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. Δεν είναι λίγα τα στελέχη - και μάλιστα ηγετικά - της σημερινής ΝΔ που έχουν εκφράσει ανάλογες απόψεις. Δικαιολογημένα όμως, προκάλεσε σάλο για το ποιόν των ανθρώπων που στελεχώνουν την κυβέρνηση, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά την αποπομπή του.

Ο Κωνσταντίνος Λούλης δεν είναι απλώς ένας προσωπικός φίλος του δικτάτορα, που η σχέση τους ξεχάστηκε στο χρόνο αλλά ένας συνειδητός υποστηρικτής του, που εξέδωσε  πρόσφατα, το 2015, ένα βιβλίο για να εξωραΐσει χυδαία την εικόνα του, κάτι που ο ίδιος προσπάθησε να υποβαθμίσει, μετά το θόρυβο, χαρακτηρίζοντας το βιβλίο «ψυχρή αποτύπωση ιστορικών γεγονότων». Αντίθετα με τους ισχυρισμούς της ΝΔ, το βιογραφικό του νέου Γενικού Γραμματέα, στον πιο κρίσιμο τομέα της ελληνικής οικονομίας μόνο σε «άριστο» δεν παραπέμπει.

Δεν έχει πτυχία ή διδακτορικά. Έχει όμως άλλα «προσόντα», όπως το ότι υπήρξε διοικητής του Αγίου Όρους, διορισμένος από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, στενός συνεργάτης του ηγούμενου Εφραίμ της Μονής Βατοπεδίου και εκλεγμένος σύμβουλος του... Αχιλλέα Μπέου.

Αν κάποιος όμως μελετήσει την κυβέρνηση συνολικά, θα διαπιστώσει ότι συμμετέχουν ο επίσης υμνητής της δικτατορίας από τις σελίδες του Εθνικού Κήρυκα, εκδότης Αντώνης Διαματάρης, ο Γραμματέας της Νεολαίας του Δικτάτορα  Μάκης Βορίδης, ο φίλος και συνομιλητής του Παττακού Άδωνις Γεωργιάδης, η Δόμνα Μιχαηλίδου που χαρακτηρίζει «συλλογική ψυχική νόσο» τον αντιδικτατορικό αγώνα. Στα «γαλάζια» βουλευτικά έδρανα υπάρχουν ακόμη πρόσωπα με εθνικιστικές και ρατσιστικές θέσεις, όπως ο γιος του θεωρητικού της χούντας και του φασισμού Θανάση Πλεύρης. 

Όποτε το παρελθόν ή το παρόν των ακροδεξιών δημιουργεί ζητήματα, αν πρόκειται να διαταραχθεί η σχέση τους με τα προνόμια της εξουσίας, δεν θα έχουν πρόβλημα να κάνουν μια περιχαρή δήλωση μετανοίας, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης που έτρεχε στα εβραϊκά νεκροταφεία ή ο Μάκης Βορίδης που δήλωσε πρόσφατα, μετά τις αντιδράσεις του Ισραήλ, ότι «δεν ήταν αντισημίτης αλλά είχε συνυπάρξει με τέτοιους στον εθνικιστικό χώρο». 

Η συμμετοχή ενός νοσταλγού της χούντας στην κυβέρνηση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αναμενόμενη, καθώς εδώ και κάποια χρόνια οι απόψεις και τα πρόσωπα αυτά είναι ανεκτά στη Νέα Δημοκρατία, που ανέλαβε να τους αποκαταστήσει και πολιτικά. Μάλιστα σε μεγάλο βαθμό είναι αυτοί που καθορίζουν την ατζέντα της. Δύσκολα θα απομακρύνει κανείς τον Λούλη από την κυβέρνηση. Ούτε καν θα τον επικρίνουν. Το πολύ πολύ αν τα πράγματα δυσκολέψουν, να κάνει μια δήλωση μετανοίας και ... ούτε γάτα ούτε ζημιά. Η εξουσία - με ένα μίγμα ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού - είναι το παν. 

tvxs