Μακάριοι οι πραείς

του Παντελή Μπουκάλα

Δύο από τα δημοφιλή βιντεάκια των ημερών έχουν περισσότερα κοινά γνωρίσματα παρά διαφορές. Καταρχάς είναι ελληνικά και τα δύο, και μάλιστα αποκαλυπτικά μιας ελληνικότητας σε αλογόκριτη μορφή. Δεύτερον, οι πρωταγωνιστές τους προέρχονται από δεσπόζοντες χώρους, καθοδηγητικούς για την υπόλοιπη κοινωνία: τον θρησκευτικό-εκκλησιαστικό και τον πολιτικό-ιδεολογικό. Τρίτον, οι ήρωες διέπρεψαν στο ίδιο άθλημα: της βίας. Απλώς ο ποιμήν-ηγούμενος καλλιέργησε την υλική μορφή της, ο δε ποιμήν-υπουργός τη λεκτική.

Και οι δύο πάντως, ως εκ του κλάδου και του επαγγέλματός τους, υποτίθεται ότι είναι υποχρεωμένοι να φέρονται με πραότητα. Ενας ποιμένας ψυχών (αλλά πόσοι εκκλησιαστικοί μπορούν ν’ αντέξουν έναν τόσο βαρύ τίτλο) κολατσίζει μειλιχιότητα και γευματίζει πνεύμα καταλλαγής, ώστε να δαμάζει το θηρίο-άνθρωπος που εξακολουθεί να έχει μέσα του. Κι αν καμιά φορά οπλίσει τα χέρια του, μόνο φραγγέλιο δικαιούται να χρησιμοποιήσει. Προς απομίμηση μιας ιδρυτικής πράξης που δυστυχώς έμεινε ορφανή και ανάδελφη στους αιώνες των αιώνων. Ο ηγούμενος της Σαντορίνης, τύπος ηφαιστειώδης καθώς φαίνεται, οπλίστηκε με σιδερένιο λοστό, σαν χουλιγκάνος με ράσα, και διέλυσε το παρμπρίζ του «αντιπάλου» του. Ποια η ακριβής αντιδικία τους, ένας Θεός το ξέρει. Εμείς, ατελείς θνητοί, μπορούμε απλώς να υποθέσουμε ότι την επόμενη φορά που ο θυελλώδης ασκητής θα διδάξει το «μακάριοι οι πραείς», το μοναστήρι ίσως γκρεμιστεί. Όπως συμβαίνει στα δημοτικά τραγούδια, όταν μπαίνουν σε ιερό χώρο βαριά κριματισμένοι.

Ο έτερος ταγός, της πολιτικής αυτός, δεν είναι τυχαίος. Κι όχι τόσο επειδή από ΛΑΟπουλο που καθύβριζε τη Ν.Δ. –και ειδικά το μητσοτακαίικο– κατάφερε να γίνει αντιπρόεδρός της, όσο επειδή εκτός των άλλων παρέδιδε σεμιναριακά μαθήματα ρητορικής (επ’ αμοιβή), κυρίως δε δίδασκε τους μαθητές του πώς να κρατούν την ηρεμία τους και να ελέγχουν τον θυμό τους. Ποιος, ο δόκτωρ της προβοκατόρικης τσιρίδας, της ναρκισσιστικής «ιεράς οργής» και της προσβλητικής προπέτειας. Συναντήθηκε λοιπόν με Θεσσαλούς τευτλοπαραγωγούς ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης, και μόλις διαπίστωσε ότι δεν του φέρονται αβρά, όπως οι αυτοακυρούμενοι δημοσιογράφοι στα οικεία του ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά στούντιο, αστραποβρόντησε εναντίον τους, όλο χλεύη και χολή. Δύσκολο άθλημα η δημοκρατία.

Ποια η διαφορά των δύο βίντεο; Το ηγουμενικό το έδειξαν ένα σωρό κανάλια. Το αδωνικό, ελάχιστα. Διότι και η δημοσιογραφία είναι δύσκολο άθλημα.

καθημερινή