του Γιώργου Βεργόπουλου
Τα κόμματα που υποστηρίζουν την ενισχυμένη αναλογική, δηλαδή την βίαιη θεσμική επιβολή του «ή εμείς ή αυτοί», κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για διχαστικό λόγο.
Δουλευόμαστε ανοιχτά δηλαδή.
Η ενισχυμένη αναλογική είναι εξ ορισμού το εκλογικό σύστημα της πόλωσης και των ακραίων διλημμάτων. Γιατί με μια ψήφο διαφορά πριμοδοτείσαι με 50 έδρες, με 16% της Βουλής. Οπότε αφενός τα μικρά κόμματα συμπιέζονται αφετέρου η πολιτική αντιπαράθεση τείνει σχεδόν αυτόματα προς «το φως και το σκοτάδι». Ακόμη και αν οι προγραμματικές διαφορές των κάθε φορά δυο μεγάλων κομμάτων είναι μικρές, η σύγκρουση για την απόλυτη νομή της κυβέρνησης θα είναι σκληρή. Ενώ φυσικά θα υπάρχουν πάντα μόνον δυο μεγάλα κόμματα σε συνθήκες ενισχυμένης αναλογικής, λόγω της συσπείρωσης που προκαλεί η απόλυτη ανάγκη της πρωτιάς.
Παράλληλα, οι κυρίαρχοι οικονομικοί παράγοντες της χώρας, αυτοί που αποκαλούνται συλλογικά «διαπλοκή», έχουν χτίσει το μοντέλο επιρροής τους στο πολιτικό σύστημα πάνω στη λογική της ενισχυμένης αναλογικής και του συνακόλουθου δικομματισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε τη ρήξη με την αντιδημοκρατική αυτή θέσμιση. Η αντίδραση όχι μόνον της ΝΔ αλλά και του ΚΙΝΑΛ (που κινείται στο 5% και θέλει ενισχυμένη…) απλώς εξέφραζε το προηγούμενο γεγονός. Ότι σύσσωμοι οι ισχυροί του παρασκηνίου έφριξαν με την νομοθέτηση της απλής αναλογικής.
Όποιος ειλικρινά ενδιαφέρεται για συναινέσεις στην πολιτική ζωή του τόπου, ακόμη και για το ελάχιστο ζητούμενο του ψύχραιμου πολιτικού διαλόγου με δεδομένες τις διαφωνίες, θα όφειλε να ταχθεί υπέρ της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος. Απλά και μόνον η εφαρμογή της, η πραγματικότητα μιας Βουλής αντιπροσωπευτικής της πολυμορφίας της λαϊκής ψήφου, θα καταστούσε γραφική κάθε έκφραση έξαλλου πολιτικού λόγου τουλάχιστον από τα μεγαλύτερα κόμματα.
Από την άλλη μεριά, ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει προς τις προσεχείς εκλογές έχοντας να διαχειριστεί μια αντικειμενική αντίφαση. Ενώ έχει ψηφίσει την απλή αναλογική και άρα πιστώνεται την επιδίωξη διαμόρφωσης μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας, έχει μπροστά του εκλογές με ενισχυμένη οπότε οφείλει να δώσει την μάχη με όρους δικομματισμού. Ή «γόνιμου διπολισμού», στο ίδιο καταλήγουμε.
Με πρόσθετο διακύβευμα των προσεχών εκλογών την ίδια την απλή αναλογική. Η οποία θα σταθεροποιηθεί οριστικά σαν εκλογικό σύστημα μόλις – και εάν- φτάσουμε σε Βουλή εκλεγμένη με την απλή χωρίς να έχει αλλάξει προηγουμένως ο νόμος. Με απλά λόγια ή η επόμενη Βουλή με μια συντηρητική πλειοψηφία επαναφέρει την ενισχυμένη ή θα έχουμε απλή αναλογική για ένα μακρύ χρονικό διάστημα.
Θα μου πείτε, τι σημαίνει αυτό; Μπορείς να θέσεις εκλογικό δίλημμα στους ψηφοφόρους των μικρών κομμάτων (εξαιρουμένης της ακροδεξιάς βέβαια) να στηρίξουν ΣΥΡΙΖΑ σήμερα με την ενισχυμένη για να διασφαλίσουν την απλή αναλογική για το μέλλον; Προφανώς σαν λογικό σχήμα είναι αντιφατικό.
Αλλά αναρωτιέμαι, αντιφατικός είναι ο συλλογισμός ή η πολιτική πραγματικότητα στη χώρα;
koutipandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου