Συντάκτης: Πέτρος Μανταίος
Απαλλαγή, δεν σημαίνει, απαραιτήτως, αθώωση.
Επίσης, απαλλαγή από κατηγορίες με δικαστική απόφαση, δεν σημαίνει, κατ’ ανάγκην, και απαλλαγή στο κοινωνικό σώμα, στη συνείδηση των πολιτών. Ούτε και αποδίδεται κατηγορούμενος εντελώς άσπιλος στην κοινωνία, όταν δικαστική απόφαση τον απαλλάσσει με το σκεπτικό, ότι μπορεί μεν να διέπραξε αδίκημα είτε παρανομία, αλλά δεν το έκανε με δόλο.
Στην περίπτωση δε του Βατοπεδίου με τη Βιστονίδα, όσα κατηγορήθηκαν ότι επιχείρησαν να κάνουν ο ηγούμενος Εφραίμ, με το δεξί του χέρι, τον Αρσένιο και λοιπούς συνεργάτες, μοναχούς είτε κοσμικούς από το χώρο της πολιτικής και των επιχειρήσεων (για ανταλλαγή περιουσιακών στοιχείων, αξιοποίηση και επενδύσεις επί ακινήτων επρόκειτο∙ μην το ξεχνάμε), δεν κατέπεσαν επειδή δεν συνέβησαν.
Κατέπεσαν, επειδή το Βατοπέδι θεωρήθηκε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, άρα η ανταλλαγή εκτάσεων που υποστήριζε ότι του ανήκουν, με ανταλλαγή εκτάσεων του Δημοσίου, ως ανταλλαγή μεταξύ δημοσίων φορέων, δεν συνιστά ζημία εις βάρος του Δημοσίου! Ορθόν. Διότι, δεν γίνεται το Δημόσιο να επιφέρει ζημιά στο Δημόσιο! Απίθανο! Αν και η επίμαχη απόφαση ξεκαθαρίζει ότι Βιστονίδα και παραλίμνιες εκτάσεις ανήκουν, τελειωτικά, στο Δημόσιο…
Εκείνο που κατάλαβα, γιατί, νομίζω, πιο εύκολα μπορεί να εξαντληθεί η Βιστονίδα (να γίνει λάσπη), παρά το θέμα, είναι ότι, αν ο Σημίτης διόριζε σύμβουλο επί θεμάτων real estate τον Εφραίμ, σίγουρα θα είχαμε σήμερα στο Ελληνικό «το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης»∙ μπορεί να έφτανε και μέχρι την… Αίγινα.
Πώς νομίζουμε οι νεότεροι (επέτειο παλιγγενεσίας έχουμε μεθαύριο…) ότι φτιάχτηκε η σημερινή Ελλάδα που την καμαρώνουμε. Μέσα από διάφορα Βατοπέδια φτιάχτηκε. Ενα μεγάλο Βατοπέδιο ζούμε τα τελευταία εφτά χρόνια…
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου