Καλώς ήλθατε στην εποχή του... ξέχειλου πορτοφολιού

του Γιάννη Σιώτου*

Τρεις ειδήσεις που αφορούν το μέλλον των τριών πιο σημαντικών δημόσιων αγαθών -υγεία, παιδεία και πρόνοια- είδαν τις τελευταίες μέρες το φως της δημοσιότητας. Η πρώτη αφορά τις εφημερίες των γιατρών. Η δεύτερη, την παροχή της δυνατότητας σε χιλιάδες αποφοίτους ιδιωτικών κολεγίων να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς για την πρόσληψη εκπαιδευτικών γενικής αγωγής. Η τρίτη, την περικοπή επιδομάτων (παιδιού, στέγασης, Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ.ά.).

Φαινομενικά οι τρεις ειδήσεις δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα όμως και οι τρεις «υπηρετούν» τη φιλοσοφία «όσο λιγότερο Δημόσιο τόσο καλύτερα» και οι τρεις έχουν την ίδια κατάληξη: αφού κατεδαφίσουν, βραχυκυκλώσουν και προκαλέσουν χάος σε κάθε δημόσιο φορέα που υπηρετεί τους ευάλωτους, καλωσορίζουν τους ιδιώτες ως σωτήρες και αναμορφωτές. Γκρεμίζουν για να πετύχουν την εύκολη, σιωπηλή και με το ελάχιστο -πολιτικό- κόστος παράδοση. Καλώς ήλθατε στην εποχή του... πορτοφολιού.

Τι σημαίνει: Περισσότερες εφημερίες; Μεγαλύτερες αναμονές, περισσότερα ράντσα και σωματική εξουθένωση του νοσηλευτικού προσωπικού. Οι άνθρωποι στα χρόνια του Μνημονίου, ανήμποροι να πληρώσουν τις υπηρεσίες της ιδιωτικής ιατρικής φροντίδας, στράφηκαν στη δημόσια υγεία. Ετσι, η κίνηση στα επείγοντα αυξήθηκε κατά 25%. Με το νέο σύστημα, σύμφωνα με τους γιατρούς, ο φόρτος που θα προστεθεί θα έχει αποτέλεσμα ακόμα πιο μακρές αναμονές, ακόμα περισσότερα ράντσα, ακόμα μεγαλύτερη ταλαιπωρία και αγανάκτηση. Πού θα οδηγήσει αυτό; Στις ασφαλιστικές εταιρείες, στα λογιστήρια των ιδιωτικών νοσοκομείων και στα ιδιωτικά ιατρεία. Εκεί όπου οι πόρτες ανοίγουν μόνο για όσους έχουν πορτοφόλι. Οι υπόλοιποι; Ποιος ενδιαφέρεται. Με απλά λόγια, το «πανηγύρι» στο μόνο που αποσκοπεί είναι να ξεχειλίσουν κάποιες τσέπες (ασφαλιστών, κλινικαρχών και ιδιωτών γιατρών).

Πάμε τώρα στην ιδιωτική παιδεία. Στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση της αριστείας κατάφερε να αποκαλύψει την υποκρισία της. Οπως είναι σήμερα τα πράγματα, οι εξετάσεις για την εισαγωγή σε αρκετές από τις σχολές των ΑΕΙ είναι μια υπόθεση... αρίστων. Το μαρτυρούν οι βαθμολογίες των περιζήτητων σχολών. Αντίθετα στα ιδιωτικά κολέγια, η μοναδική αξιολόγηση την οποία υφίστανται οι απόφοιτοι είναι αυτή του πορτοφολιού. Αν έχουν χρήματα, σπουδάζουν και αποφοιτούν. Ειδάλλως... Ερχεται λοιπόν η υπουργός Παιδείας και εξισώνει την πιστοποιημένη αριστεία με την πιστοποιημένη επάρκεια του τραπεζικού λογαριασμού. Αυτή η διαπίστωση, όμως, γεννά δεύτερες σκέψεις. Μήπως όλο αυτό το ενδιαφέρον δεν αφορά κανέναν άλλον πέραν των ιδιοκτητών των κολεγίων; Μήπως είναι προκάλυμμα εξυπηρετήσεων με τη μορφή παροχής μπόνους στους αποφοίτους, οι οποίοι μαζί με το πτυχίο θα αποκτούν πρόσβαση σε θέσεις εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση;

Και ερχόμαστε στην περικοπή των επιδομάτων. Το πρώτο ερώτημα είναι: Ποιους αφορά; Τους ευάλωτους. Τους άνεργους. Τους «φτωχούς εργαζόμενους». Αυτούς που τα βγάζουν πέρα με το ζόρι. Αυτούς που κάθε μήνα είναι μείον και μετρούν τα κέρματα. Τι σημαίνει για όλους αυτούς να τους στερήσουν τα λιγοστά ευρώ; Αδειο τραπέζι. Κρύο. Ανεξόφλητοι λογαριασμοί. Λιγότερα -ή καθόλου- φάρμακα. Ουρές στα επείγοντα. Αποκλεισμοί από την παιδεία... Οι κυβερνητικές πολιτικές οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους κατάφατσα με το πιο απάνθρωπο δίλημμα: εξαθλίωση ή υποταγή; Η ιστορία δείχνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν βρεθεί σε ανάλογες καταστάσεις, συμβιβάζονται με κάθε μορφής αυθαιρεσία και με πρώτη αυτήν της εργοδοσίας. Δεν είναι ούτε ντροπή ούτε λιγοψυχιά. Και μόνο η εικόνα του άδειου τραπεζιού φτάνει για να μετατρέψει την ανυπακοή σε υποταγή. Και η φτηνότερη εργασία των πολλών φουσκώνει τα πορτοφόλια των λίγων.

Αυτή είναι η αρχή. Επονται -σε συσκευασία δώρου- και άλλες «καινοτομίες». Στο όνομα της ανάπτυξης η κυβέρνηση θα επιβάλει μέτρα που καταστρέφουν το περιβάλλον. Θα συμπιέσει το κόστος εργασίας με πρόσχημα την εργασία. Θα περικόψει τις συντάξεις επικαλούμενη τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Θα «κουρέψει» τα εργασιακά δικαιώματα προφασιζόμενη την ανταγωνιστικότητα. Θα «ανοίξει κεφάλια» επικαλούμενη «τον νόμο και την τάξη»...

Αυτά που θα ακούσουμε θα μοιάζουν με το κήρυγμα του ιεροκήρυκα, που προτρέπει τους πιστούς να αποδέχονται αγόγγυστα τα επίγεια δεινά, ώστε να σφραγίσουν το «διαβατήριο» για τον παράδεισο και τις μεταθανάτιες απολαβές του. Σε αντίθεση όμως με τον χριστιανικό παράδεισο, από τον οποίο κανείς δεν έχει επιστρέψει, οι πληροφορίες για τον παράδεισο του νεοφιλελευθερισμού είναι συγκεκριμένες και αδιάψευστες. Μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν ζήσει στους νεοφιλελεύθερους παραδείσους της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, της ΝΑ Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης, αποκαλύπτουν ότι, εκεί, οι μόνοι που ευφραίνονται είναι όσοι έχουν... παχιά πορτοφόλια, οι υπόλοιποι βράζουν στα καζάνια.

* δημοσιογράφος, συγγραφέας

efsyn

«Έργα διαβόλου» για να το πούμε στη γλώσσα σας!

της Φωτεινής Λαμπρίδη

Την κινητοποίηση ενάντια στους πρόσφυγες  στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, δεν την έκανε η Χρυσή Αυγή. Ούτε το σύνθημα «Θέλουμε τα νησιά μας πίσω» προέρχεται από μια ακροδεξιά οργάνωση. Είναι η ίδια η Περιφέρεια Βόρειου Αιγαίου, που προέβη σε μια άνευ προηγουμένου πρόσκληση στα μαθητικά συμβούλια της Μυτιλήνης εν’όψει κινητοποιήσεων ρατσιστικής χροιάς. Είναι η ίδια η Περιφέρεια που γέμισε τον τόπο αφίσες ρατσιστικού μίσους. Την φράση «Αν δεν θέλουμε να πνίγεται κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα. Τελειώσαμε» δεν την είπε ο κος Μιχαλολιάκος αλλά ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε, πριν λίγες μέρες. 

Το ότι «οι παράνομοι μετανάστες δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια» δεν ακούστηκε από το στόμα ενός  νεοναζιστή αλλά από το στόμα του υπουργού Μάκη Βορίδη. Και η ηχηρή σιωπή που ακλούθησε, ήταν από το ερμητικά κλειστό στόμα του Έλληνα πρωθυπουργού. Με λίγα λόγια η ρατσιστική προπαγάνδα και ο διάχυτος μισανθρωπισμός, δεν είναι υπόθεση μερικών δεκάδων ακραίων πλέον και των θιασωτών τους, αλλά μιας δεξιάς αντιδραστικής και των ίδιων των θεσμών που οφείλουν - και με βάση τον νόμο αν θέλετε- να μας προστατεύουν από αυτό το δηλητήριο. Και για να το πω και στη δική τους γλώσσα, αυτή η δεξιά που πάει χέρι χέρι με την εκκλησία είναι που εκτελεί έργα διαβόλου. Ας δούμε λοιπόν ποιοι υπερασπίζονται επί της ουσίας το «Αγαπάτε αλλήλους» και ποιοι είναι οι προπαγανδιστές του μίσους.

«Η μεγάλη απόφαση πάρθηκε! Το Ελληνικό Δημόσιο θα καταβάλει το ποσό των 1.100.000 € για να κτιστεί στην Αθήνα, ναι στην περιοχή του Βοτανικού, το Μουσουλμανικό Τέμενος, δηλ το Τζαμί, προς εξυπηρέτηση των Ισλαμιστών, οι οποίοι έχουν κατακλύσει τη χώρα μας!

Έτσι το κάστρο έπεσε! Η Ελλάδα από δω και πέρα παύει να είναι μια αμιγώς Ορθόδοξη Χώρα!». Αυτά δήλωνε  Μητροπολίτης Αμβρόσιος το 2015. «Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως!» είχε πει για τους ομοφυλόφιλους. Ενώ δεν ντράπηκε καθόλου να πει πως "Καλύτερα ναζιστής και φασίστας, παρά κατσαπλιάς"

"Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγά­πη­σα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μα­θη­ταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις". Η ρήση του Ιησού προς τους μαθητές του, (σύμφωνα με το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο) απέχει παρασάγγας από τα παραπάνω που διαβάσατε.

Εκείνοι που υπερασπίζονται με δογματική εμμονή  την Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία και βγάζουν σπυριά με την υποψία και μόνο του διαχωρισμού κράτους - εκκλησίας, είναι οι πρώτοι που αγνοούν το «αγαπάτε αλλήλους».  Οι υπέρμαχοι του τρίπτυχου Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια, είναι οι πρωτεργάτες στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, τις εθνικιστικές καταλήψεις, μπάρμπεκιου μίσους. Είναι οι δολοφόνοι προσφύγων και οι χειροκροτητές τους. Πριν από λίγες μέρες, ο δημοσιογράφος  Άρης Πορτοσάλτε έκανε το εξής ανατριχιαστικό σχόλιο σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΙ: «Όταν σε πιάνει ο ανθρωπισμός «δεν θα πνιγεί κανείς» τελειώνει το θέμα». Να μην υποκρινόμαστε. Είναι δύσκολο θέμα. Αν δεν θέλουμε να πνίγεται κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα. Τελειώσαμε»

Λίγο πριν, ο πρωθυπουργός της χώρας είχε πει σε συνέντευξη του στον Άλφα πως δεν είναι υποχρεωμένος (συγχωρήστε του τον αυτοκρατορικό ενικό) να δέχεται οικονομικούς μετανάστες. Προηγουμένως είχε κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Είναι αφήσει ερμητικά κλειστό το στόμα του, μετά από δεκάδες ρατσιστικές και μισάνθρωπες δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης του.

Σιώπησε όταν ο Βορίδης είπε «οι παράνομοι μετανάστες δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια». Σιώπησε όταν ο Σαμαράς είπε πως οι πρόσφυγες  «Η χώρα μας υφίσταται πλέον ένα άτυπο λαθρο-εποικισμό.». Σιώπησε όταν την ώρα που περισυλλέγονταν πτώματα προσφύγων ο άλλος υπουργός του, Άδωνις Γεωργιάδης δήλωνε «Σκεφτείτε πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι (σ.σ. οι πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονταν) που γνώριζαν ότι λειτουργεί και το 112 και πήραν τηλέφωνο. Έχουμε πέσει θύματα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας αλλά θα το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση!». Εκτός από την σιωπή του που είναι καθαρή στήριξη των θέσεων των στελεχών του, υπάρχουν και τα έργα του. Στέρησε το δικαίωμα μεγάλου μέρους των προσφύγων στη δημόσια υγεία.

Γιατί το «αγαπάτε αλλήλους» δεν αφορά ούτε την κυβέρνηση ούτε την επίσημη εκκλησία. Και οι δύο έχουν άλλες προτεραιότητες. Να επιστρέψει η μεσαιωνική κατήχηση στα σχολεία μέσω της πρόθυμης κυρίας Κεραμέως. Να μην πειραχτεί η περιουσία της εκκλησίας, να συνεχίζονται να νταραβέρια μεταξύ πολιτικών και ιερέων που τους τροφοδοτούν με στρατιές ψηφοφόρων - προβάτων. Ας μην ξεχνάμε πως στα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών κατέφθαναν κατά δεκάδες οι «πιστοί» με πληρωμένα από τις ενορίες λεωφορεία. Το θέμα δεν είναι το «αγαπάτε αλλήλους» είναι η εδραίωση της εξουσίας τους. Και αν το μέσο για την εδραίωση της εξουσίας τους είναι οι πνιγμένοι πρόσφυγες, ποιος νοιάζεται για το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο; Εδώ ο πρωθυπουργός κομπάζει που επέλεξε γυναίκα για υποψήφια της προεδρίας της δημοκρατίας, τη στιγμή που θα έχουμε για πρώτη φορά πρόεδρο άνθρωπο, που δεν θα έχει πρόσβαση σε μέρος της επικράτειας της χώρας στην οποία προεδρεύει, καθώς δεν επιτρέπεται η πρόσβαση γυναικών στο Άγιο Όρος! Ούτε Ευρώπη θέλουν να γίνουμε, ούτε χώρα αλληλέγγυα τους κατατρεγμένους  κατά τη χριστιανική φιλοσοφία. Αν τους πνιγμούς των προσφύγων τους πριμοδοτεί η εκκλησία, η πολιτεία με τους θεσμικούς της παράγοντες και μέρος του δημοσιογραφικού κόσμου με τις ευλογίες της ΕΕ που ποινικοποιεί τη διάσωση, αυτοί είναι που αρνούνται το «αγαπάτε αλλήλους». Αυτοί είναι που δεν θέλουν η Ελλάδα να είναι μια χριστιανική χώρα. Το έργο του Θεού τους, το εκτελούν οι «άπιστοι» που διασώζουν πρόσφυγες και ζητούν δικαιοσύνη για τα εγκλήματα μίσους που ενθαρρύνουν, θέτοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο κάθε μέρα. Για να το πούμε στη γλώσσα σας ξανά, εσείς επιτελείτε έργα διαβόλου. 

tvxs

Η γυναίκα κι ο άνδρας είναι φύλα, όχι προσόντα...

Οι πανηγυρισμοί για το ότι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου γίνεται η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδεικνύουν την κοινωνική μας υστέρηση (και) στο ζήτημα της ισότητας των φύλων. Το ότι είναι γυναίκα δεν είναι προσόν, αλλά φύλο κι επομένως θα ήταν ευγενικότερο και για την ίδια να στεκόμασταν στα πραγματικά προτερήματα της υποψηφιότητάς της παρά σε οτιδήποτε άλλο...

Ούτε, βεβαίως, είναι απαραίτητο να επιδεικνύουμε σε κάθε ευκαιρία το σεξισμό μας όταν, για παράδειγμα, συγκρίνουμε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου με την πιο όμορφη πρόεδρο της Κροατίας ή όταν λέμε πως δεν είναι ικανή να γίνει ΠτΔ γιατί δεν μπορεί να επισκεφθεί το Άγιο Όρος. Το Άγιο Όρος να αλλάξει, όχι η ισοπολιτεία...

Όλα αυτά δεν υποβαθμίζουν τη σπουδαιότητα της εκλογής Σακελλαροπούλου ούτε την ανάγκη συνέχισης των ποσοστώσεων υπέρ των γυναικών σε διάφορους τομείς. Δυστυχώς απαιτείται ακόμα η θεσμική/ νομοθετική ώθηση προκειμένου οι γυναίκες να έχουν, πέρα από την θεωρία, και στην πραγματικότητα ίσες ευκαιρίες με τους άνδρες. Το πρόβλημα, δηλαδή, έγκειται στο ότι ακριβώς θεωρούμε ως είδηση το 2020 την εκλογή γυναίκας στην Προεδρία της Δημοκρατίας...

Το ίδιο προβληματικό είναι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που προωθεί η κυβέρνηση στην εκπαίδευση, απαξιώνοντας εν τοις πράγμασι το δημόσιο υπέρ τού ιδιωτικού. Αυτό που δεν εννοεί ο νεοφιλελευθερισμός να καταλάβει είναι πως δεν εκκινούν όλοι- φυσικά και νομικά πρόσωπα- από το ίδιο σημείο ώστε να αξιολογούνται με τα ίδια κριτήρια και να συνδέεται με αυτόν τον τρόπο η χρηματοδότησή τους...

Ούτε είναι δυνατό να κλαίμε για τους νέους που φεύγουν στο εξωτερικό ή για την οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών τους από τα ιδιωτικά- χαμηλού επιπέδου, ως επί το πλείστον, εκπαιδευτήρια- και την ίδια ώρα να επιχαίρουμε για την κατάργηση δημόσιων σχολών και για την εξίσωση απολυτηρίων μη αναγνωρισμένων κολεγίων με αντίστοιχα αναγνωρισμένων πανεπιστημίων. Πολλώ δε μάλλον όταν το υπουργείο Παιδείας αρνείται να δημοσιοποιήσει την αλληλογραφία του με την Κομισιόν, την οποία, κατά τα άλλα, επικαλείται για να παρουσιαστεί ως σεβόμενο την ευρωπαϊκή νομοθεσία...
τρυπιο ευρω

Τον λόγο σου τον χόρτασα...

της Κάκης Μπαλή

Ευγενικό "βρείτε τα" από τον Μαϊκ Πομπέο - Πώς διαβάζουν οι πολιτικές δυνάμεις την επιστολή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών

Εν αναμονή της συνάντησης της επιτροπής “5+5” στη Γενεύη, των εκπροσώπων των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη δηλαδή, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για την ειρήνευση στη διαλυμένη χώρα Γκασάν Σαλαμέ αποκάλυψε χθες στη γερμανική εφημερίδα “Welt” πώς έγινε εφικτή η διάσκεψη του Βερολίνου και γιατί ο πρωθυπουργός Σαράτζ και ο στρατάρχης Χαφτάρ δεν έκατσαν στο μεγάλο τραπέζι:

«Ο στόχος μου ήταν να φέρω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις άλλες εμπλεκόμενες χώρες. Για παράδειγμα κάθισαν για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια στον ίδιο χώρο Αιγύπτιοι και Τούρκοι παρά το ότι στηρίζουν διαφορετικές πλευρές. Αλλά και με τους Αμερικανούς και τους Ρώσους δεν ήταν εύκολο. Για μας ήταν επίσης μεγάλη πρόκληση να φέρουμε στην ίδια γραμμή Γάλλους και Ιταλούς. Υπ’ αυτήν την οπτική γωνία η διάσκεψη του Βερολίνου ήταν μια επιτυχία» υποστηρίζει.

Ο Λιβανέζος αξιωματούχος εμφανίζεται αισιόδοξος ότι αυτή τη φορά η εκεχειρία θα κρατήσει για μια σειρά από λόγους, μεταξύ των οποίων και η κόντρα Τουρκίας - Ελλάδας για τα θαλάσσια σύνορα: «Βλέπουμε γεωγραφική εξάπλωση της διένεξης σε περιοχές που δεν έχουν σχέση με το λιβυκό πρόβλημα, μέχρι το Αιγαίο και τη διένεξη για τα σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Νομίζω ότι η διεθνής κοινότητα συνειδητοποιεί πλέον πως, εάν αφήσει αυτή την πληγή ανοιχτή, δεν βλάπτεται μόνο η Λιβύη».

Η ανάλυση του Σαλαμέ μπορεί να διαβαστεί και ανάποδα. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, οι εμπλεκόμενες πλευρές να ζητήσουν ανταλλάγματα για την... προσφορά τους στον βωμό της ειρήνης. Εν προκειμένω η Τουρκία τη μη ακύρωση του μνημονίου της με την κυβέρνηση της Τρίπολης. Αυτό το έχουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους και κάποιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Αθήνα, αν και εξακολουθούν να ελπίζουν ότι η άνευ όρων πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ θα το αποτρέψει.

Το αν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μένει να φανεί. Πάντως, για να πείσει την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής -και βεβαίως το πανελλήνιο- ότι οι Αμερικανοί είναι στο πλευρό της χώρας, παρουσίασε χθες την επιστολή του Αμερικανού ομολόγου του Μάικ Πομπέο προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μια επιστολή, η οποία επί της ουσίας επαναλαμβάνει αυτό που λένε πάντα οι ΗΠΑ: Βρείτε τα. Με περισσότερα λόγια ο Πομπέο γράφει:

“Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην περιοχή και παραμένουν σταθερές στην πεποίθησή τους ότι όσοι έχουν συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο θα έπρεπε να επιδιώξουν λύσεις μέσα από ειρηνικά μέσα, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και να απέχουν από κάθε πράξη ή διακήρυξη που θα ήταν προκλητική. Δεν χρειαζόμαστε μία κλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή, αλλά αντίθετα ειλικρινή διάλογο που θα οδηγήσει σε αποτελέσματα που θα σέβονται το Διεθνές Δίκαιο”.

Μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς για την επιστολή από την κυβέρνηση μέσω του εκπροσώπου της -του στυλ “είδατε τι καλά που τα πήγε ο Μητσοτάκης στην Ουάσιγκτον”, - τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να τη... γειώσουν.

“Η επιστολή Πομπέο δεν λέει κάτι ριζικά καινούργιο και σίγουρα δεν αποτελεί λόγο για πανηγυρισμούς, ειδικά μετά την αποτυχία του ταξιδιού Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο και την απουσία της Ελλάδας από τη διάσκεψη του Βερολίνου” επισήμανε το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. “Είναι μία θετική, αλλά γενικόλογη επιστολή, που κινείται στο πλαίσιο της συγχαρητήριας επιστολής Τραμπ για την επίλυση του ονοματολογικού, της διακήρυξης του Δεκεμβρίου του 2018 για τον Στρατηγικό Διάλογο και άλλων δηλώσεων Αμερικανών αξιωματούχων” συνεχίζει η αξιωματική αντιπολίτευση και καταλήγει: “Μετά και την επιστολή μένει να δούμε τι σηματοδοτεί για την ουσία της στάσης των ΗΠΑ απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας, καθώς μόλις πριν από λίγες ημέρες ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας κ. Ο' Μπράιαν, σε συνέντευξή του στην “Καθημερινή”, όχι απλά δεν κράτησε ίσες αποστάσεις, αλλά νουθετεί την Ελλάδα να μην προβαίνει σε κινήσεις που απομακρύνουν την Τουρκία από το ΝΑΤΟ”.

Συνέχεια στους υψηλούς τόνους που έχει υιοθετήσει απέναντι στην κυβέρνηση στα εθνικά θέματα έδωσε η Φώφη Γεννηματά δηλώνοντας ότι η καθαρή θέση και έμπρακτη στήριξη που απαιτεί η χώρα από τους συμμάχους “δεν επιτυγχάνεται όταν η κυβέρνηση εμφανίζεται ως ‘προβλέψιμα δεδομένη’”.

Σχολίασε ειδικότερα πως προβληματίζει “η σπουδή της κυβέρνησης να παρουσιάσει μια τυπική, διπλωματική, ευχαριστήρια επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ (για την αμυντική συμφωνία) ως απόδειξη της επιτυχίας του πρόσφατου ταξιδιού του κ. Μητσοτάκη” και επισήμανε ότι ενώ “τα ευχολόγια και οι συστάσεις περισσεύουν, απουσιάζουν εντελώς συγκεκριμένες αναφορές για τις πρόσφατες προκλητικές, επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας” και “εξισώνεται ο θύτης με το θύμα”.

Η επιστολή Πομπέο “όχι μόνο δεν προσφέρεται για υπερφίαλους πανηγυρισμούς, στους οποίους επιδίδεται η κυβέρνηση, αλλά αναπαράγει τη γνωστή στάση ‘Πόντιου Πιλάτου’ που τηρούν οι ΗΠΑ σε σχέση με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας”, σχολίασε το ΚΚΕ. Πρόσθεσε ότι απεστάλη “για να στηρίξει την ελληνοαμερικάνικη συμφωνία για τις βάσεις, την οποία προετοίμασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και επικυρώνει η κυβέρνηση της Ν.Δ.” και ότι “το μόνο που επιβεβαιώνει είναι η επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις στην περιοχή”.

Κρίσιμες επισημάνσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το λιβυκό ζήτημα

Τρία πράγματα επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την απουσία της Ελλάδας από τη διάσκεψη του Βερολίνου.

* Πρώτον, ότι ο υπουργός Εξωτερικών, αν και τόνισε ότι η Ελλάδα «αναμένει» την πρόσκλησή της στη Διαδικασία του Βερολίνου, φαίνεται ότι δεν έλαβε καμία διαβεβαίωση γι’ αυτό. Αντιθέτως, τα Συμπεράσματα της Διαδικασίας αναφέρουν ρητά (άρθρο 54) ότι στη διεθνή επιτροπή που ιδρύεται υπό τον ΟΗΕ για την παρακολούθηση της εφαρμογής των σχετικών αποφάσεων (και στις σχετικές υποεπιτροπές) θα συμμετάσχουν «όλες οι χώρες και οι διεθνείς οργανισμοί που συμμετείχαν στη σημερινή διάσκεψη του Βερολίνου».

* Δεύτερον, ότι η Ελλάδα βιάστηκε να συναινέσει στη συνέχιση της επιχείρησης “Sophia” για την επιτήρηση του εμπάργκο έξω από τη Λιβύη, αντί να αξιοποιήσει την ανωτέρω συζήτηση, όπως ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, για να πιέσει τους εταίρους μας υπέρ των συμφερόντων της χώρας, αλλά και να ζητήσει την επέκταση των ευρωπαϊκών κυρώσεων για την παράνομη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης. Αντ' αυτού ο πρωθυπουργός προτίμησε να διατυμπανίσει ότι θα «βάλει βέτο» εάν φτάσουμε στο σημείο οι Ευρωπαίοι να καλωσορίσουν λύση του Λιβυκού που ενσωματώνει τα παράνομα μνημόνια.

* Τρίτον, ότι, σε αντίθεση με την ευρωομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, η ευρωομάδα της Αριστεράς -με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ- εξέφρασε σαφώς την αντίθεσή της στη μη πρόσκληση της Ελλάδας στη Διαδικασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προβεί σε επαφές την επόμενη περίοδο με ευρωπαϊκές δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, για να υποστηρίξει τη συμμετοχή της Ελλάδας σε όλες τις επερχόμενες πρωτοβουλίες για το λιβυκό ζήτημα.

αυγη

Τα όρια της συνταγής «ο τρώσας και ιάσεται»

του Παντελή Μπουκάλα

Η διάσκεψη του Βερολίνου παρέδωσε τα πράγματα σχεδόν εκεί που τα παρέλαβε

Είτε τον τερματισμό του λιβυκού εμφυλίου και την προαγωγή της ειρήνης έχουμε κατά νουν είτε τα ελληνικά συμφέροντα, ο ενθουσιασμός δεν θα ’ταν μόνο αστόχαστος αλλά και επικίνδυνος: Η διάσκεψη του Βερολίνου παρέδωσε τα πράγματα σχεδόν εκεί που τα παρέλαβε. Μολονότι το υπέρ εκεχειρίας σχέδιο το υπέγραψαν όλες οι ξένες δυνάμεις, δεν το συνυπέγραψαν οι δύο επικεφαλής των Λίβυων εμπολέμων, ο πρωθυπουργός Αλ Σαράζ και ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ. Κι αυτό αρκεί για να θέσει εν αμφιβόλω την ειρηνευτική διαδικασία. Ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων είναι εφικτός, το μαρτυρεί η ιστορία. Αντίθετα, δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί και να ριζώσει η ειρήνη επειδή έτσι αποφάσισαν οι υψηλοί παρασκηνιακοί εκπρόσωποι των αντιμαχομένων, όταν οι ίδιοι οι αντιμαχόμενοι συνεχίζουν να εμπιστεύονται μόνο τα όπλα τους.

Η παραδεδομένη θεραπευτική φόρμουλα «ο τρώσας και ιάσεται» δεν είναι πανάκεια. Εχει πάντοτε τα όριά της. Και τα όρια αυτά αποδεικνύονται εξαιρετικά στενά όταν οι τρώσαντες δεν αναγνωρίζουν, έστω υποκριτικά, αφενός ότι η μέχρι τώρα εμπλοκή τους υπήρξε διαλυτική και νοσογόνα, αφετέρου ότι ο κύριος στόχος τους δεν είναι ο δηλούμενος (η ειρήνη), αλλά η συμμετοχή στη διανομή των λαφύρων. Το λιβυκό πετρέλαιο θα σκανδάλιζε και αγίους. Και άγιοι στη διεθνή σκηνή δεν κυκλοφορούν. Αίφνης, στο Βερολίνο συμπρωταγωνίστησαν σε ελάχιστα πειστική παράσταση φιλάνθρωπου ειρηνευτικού μοραλισμού διεθνείς δυνάμεις εξακολουθητικώς κυνικές, τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των οποίων παρέδωσαν τη Λιβύη σε παρατεταμένο εμφύλιο, με την πρόφαση μάλιστα του εκδημοκρατισμού της. Σε τέτοιο πλαίσιο κραυγαλέας αναντιστοιχίας ανάμεσα σε προθέσεις και δηλώσεις, αναμενόμενο ήταν να δρέψει δάφνες ο «ειρηνοποιός της Συρίας» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Να εμφανιστεί δηλαδή σαν βασανισμένος από την έγνοια της εκεχειρίας αυτός που «εμπλούτισε» τα πεδία των μαχών στη Λιβύη με μερικές χιλιάδες τζιχαντιστές μισθοφόρους του, του ίδιου φυράματος μ’ εκείνους που μακέλεψαν εν ονόματι του νεοοθωμανισμού του τους Κούρδους της Συρίας.

Μόνο οι αυταπάτες μας απεικονίζουν «απομονωμένο» τον Ερντογάν. Οι ίδιες αυταπάτες που μας διαβεβαιώνουν πως η Ευρωπαϊκή Ενωση υπολογίζει πράγματι ως δικά της ακριτικά νησιά τα ελληνικά νησιά του Βορείου Αιγαίου και ως δική της ΑΟΖ την ΑΟΖ της Κύπρου. Οσο ο Ερντογάν χρησιμοποιεί σαν πιόνια του εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, η Γερμανία, δηλαδή η Ε.Ε., θα παραμένει δυστυχώς του χεριού του.

Η Καθημερινή

Η περιτομή του Άδωνη

Σε μεγάλη ηλικία είναι η αλήθεια, ο Άδωνης Γεωργιάδης αποφάσισε να περιτμήσει ένα κομμάτι του κακού εαυτού του. Όχι μόνο δήλωσε πως δεν είναι αντισημίτης, αλλά επισκέφθηκε ο ίδιος το Άουσβιτς θέλοντας να απομακρυνθεί προφανώς από όσα έλεγε για τους Εβραίους.

του Κώστα Βαξεβάνη

Υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες του Υπουργού μέσα στο σύμβολο του Ολοκαυτώματος για το οποίο ο Άδωνης και ο αδελφός του σχολίαζαν μερικά μόλις χρόνια πριν στην τηλεμάρκετινγκ εκπομπή τους, πως «κερδίζουν πολλά λεφτά από αυτή την επιχείρηση». Και δεν ήταν το χειρότερο από όσα είχαν πει. Στην ίδια εκπομπή, επί τέσσερα χρόνια προωθούσαν το βιβλίο του Κώστα Πλεύρη, που αρνιόταν το Ολοκαύτωμα. Για το Άουσβιτς που επισκέφθηκε με σεμνότητα και κατάνυξη ο Γεωργιάδης, ο Πλεύρης γράφει πως τα κρεματόρια δεν έκαιγαν Εβραίους αλλά χτίστηκαν το 1948 για τουριστικούς λόγους (η  επιχείρηση που έλεγαν οι αδελφοί Γεωργιάδη).

Σε ανάρτησή του μετά την επίσκεψη στο Άουσβιτς ο Άδωνης Γεωργιάδης γράφει: “Έχω πολλές φορές δημοσίως απολογηθεί διότι στο παρελθόν και κυρίως λόγω της προσωπικής μου σχέσης με τον Κώστα Πλεύρη, επέτρεψα να θεωρήσουν πολλοί ότι ανεχόμουν, ή και συμμεριζόμουν αντισημιτικές απόψεις. Ήταν απαράδεκτη η τότε συμπεριφορά μου και τώρα καταλαβαίνω ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα παίρνεις ελαφρά.”

Πονηρά ο uπουργός, αφήνει να εννοηθεί πως δε στήριξε τον Πλεύρη αλλά επέτρεψε να θεωρηθεί ότι ανεχόταν τον Πλεύρη. Ήταν μια παρεξήγηση που δεν αντιμετώπισε έγκαιρα και όχι προώθηση του Πλεύρη. Τον Μάρτιο όμως του 2018 σε αντίστοιχη ανάρτηση στο facebook, ο Άδωνης Γεωργιάδης είχε δηλώσει πως «λυπάμαι που υποστήριξα και προώθησα το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του Κώστα Πλεύρη». Το 2018 υποστήριζε και προωθούσε, αλλά φέτος «επέτρεψε να θεωρήσουν πολλοί ότι ανεχόταν». Σε λίγα χρόνια θα λέει πως δεν τον γνωρίζει καν τον δάσκαλό του Κώστα Πλεύρη στον οποίο δήλωνε δημόσια και τηλεοπτικά λατρεία.

Σε ό,τι αφορά στη σχέση με τον Πλεύρη και τον αντισημιτισμό, δεν υπάρχει αμφιβολία. Για το αντισημιτικό βιβλίο του Πλεύρη ο Άδωνης δήλωνε πως «είναι συγκλονιστικό», «έχει συγκλονιστικές αποκαλύψεις», πως «είναι το αγαπημένο μου βιβλίο» ενώ σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο  «έχει (σ.σ ο Πλεύρης) εξειδίκευση και έχει κάνει πραγματικά συστηματική εργασία, διότι σε οτιδήποτε γράφει έχει αναφορά σε κάποια συγκεκριμένη πηγή». Ο Γεωργιάδης δεν είχε μόνο σχέση με τον Κ. Πλεύρη του οποίου προωθούσε τα βιβλία, αλλά κατέθεσε ενόρκως και μάρτυρας υπέρ του, όταν οι Εβραίοι της Ελλάδας είχαν καταφύγει νομικά εναντίον του βιβλίου του.

Τώρα το τι έλεγε το βιβλίο είναι γνωστό τουλάχιστον στον Άδωνη, ο οποίος προωθούσε ένα βιβλίο που έλεγε πως «οι έννοιες Εβραίος και άνθρωπος είναι αντιφατικές».
Πολύ πριν επισκεφθεί το κατά Πλεύρη μνημείο τουρισμού, ο  υπουργός, είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια προσέγγισης των Εβραίων. Άσπονδος φίλος του, επιμένει πως για να μην έχει εμπόδια στην πολιτική του καριέρα, υπέγραψε τα πρωτόκολλα της συγνώμης. Θα ζητούσε δηλαδή με κάθε ευκαιρία συγνώμη για τον αντισημιτισμό του και οι Εβραϊκές Ενώσεις για τους δικούς του λόγους θα την αποδέχονταν. Έχω αρθρογραφήσει και στο παρελθόν υποστηρίζοντας πως οι Έλληνες Εβραίοι δεν έπρεπε να δώσουν συγχώρεση σε κάποιον που παραμένει ακροδεξιός και ρατσιστής για να νικήσουν στα σημεία και να κάμψουν την προώθηση του αντισημιτισμού. 

Ο αντισημιτισμός είναι μια μορφή ρατσισμού. Ο Άδωνης Γεωργιάδης ουδέποτε έκανε περιτομή στη ρατσιστική του φύση. Μόλις πριν μερικές μέρες  δήλωσε πως η άφιξη μεταναστών στην Ελλάδα αλλοιώνει τον πολιτισμό μας. Πολιτισμό που προφανώς εννοεί στη βάση της ανωτερότητας και του αίματος. 

Ο Άδωνης Γεωργιάδης δεν έχει ζητήσει ποτέ συγνώμη για όσα έχει κάνει βάζοντας στο στόχαστρο αλλοδαπούς. Τον Μάιο του 2010, κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή με την οποία «κάρφωνε» πως σε διαμέρισμα 150 τετραγωνικών διαμένουν ζουν πολλοί αλλοδαποί χωρίς να υπάρχουν συνθήκες υγιεινής. Έλληνας βουλευτής θεωρούσε πως ο ρόλος του είναι να καρφώνει αλλοδαπούς στο υγειονομικό. Τελικώς το ΑΤ Ομόνοιας, έκανε έλεγχο στη διεύθυνση που υποδείκνυε και διαπίστωσε πως στεγαζόταν ο Όμιλος Φίλος Σουδάν και δεν υπήρχαν παραβάσεις. Λίγους μήνες αργότερα, ο Άδωνης με ερώτησή του πάλι στη Βουλή «κάρφωνε» Ρομά που έμεναν στο Χαλάνδρι και ήταν επικίνδυνοι. Η αστυνομία πάλι έκανε έλεγχο αλλά δε βρήκε όσα έλεγε ο Γεωργιάδης. Αντιθέτως, βρήκε σπίτια Ρομά σε κανονικό οικισμό. 

Σε άλλη ερώτηση ο Γεωργιάδης ρωτά για το Athens Pride  και το αν η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς το χρηματοδοτεί. Να και οι ομοφυλόφιλοι ως σκουπίδι στο μάτι του Άδωνη.  Στα χέρια του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του Άδωνη έπεσε και Σύλλογος Αφρικανών Γυναικών που διοργάνωνε παζάρι. Ο υπουργός συνεχώς είναι ξέχειλος από αρνητική δράση για τους αλλοδαπούς (προς θεού δεν εννοούμε τους πλούσιους αλλά τους φτωχοδιάβολους). Η πιο ακραία του έκφραση είναι ίσως τον Σεπτέμβριο του 2012, όταν χρυσαυγίτες επιτίθενται σε Πακιστανό κουρέα στην Αθήνα. Ο Γεωργιάδης κάνει ερώτηση στη Βουλή όχι για τη δράση των εγκληματιών φασιστών, αλλά για το αν έχει ελεγχθεί ο Πακιστανός αν διέθετε άδεια για το κουρείο του. Ο άνθρωπος πέθαινε, οι φασίστες δολοφονούσαν και τον Άδωνη ενοχλούσε ο πιθανόν χωρίς άδεια Πακιστανός που κούρευε συμπατριώτες του.

Πέρα από τη ρατσιστική συμπεριφορά σε όλα αυτά τα περιστατικά υπάρχουν και δύο άλλα θέματα. Πρώτο πώς αντιλαμβάνεται τη βουλευτική του ιδιότητα ο νυν υπουργός και δεύτερο πώς αντιλαμβάνεται την επικράτηση της νομιμότητας. Ως “καρφώματα” και δημόσιο διασυρμό. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για κάποιον που παραβρίσκεται σε συγκέντρωση με πανό “Έλληνας γεννιέσαι δε γίνεσαι”.

Ο Άδωνης μπορεί να θέλει να υποστηρίζει πως έκανε περιτομή στο άσχημο παρελθόν του, προφανώς για να εξομαλύνει τα εμπόδια στο πολιτικό του μέλλον. Γι αυτό το κάνει με τους Εβραίους που γνωρίζει πως μπορούν να επηρεάσουν αυτό το μέλλον. Οι δηλώσεις του από το Άουσβιτς δεν έχουν ούτε μεταμέλεια, ούτε ειλικρίνεια. Είναι ένα φτηνό πολιτικό κόλπο, ενός πολιτικού που είναι ρατσιστής και το δείχνει. Απλώς αποφάσισε από το ρατσισμό του να εξαιρέσει τους Εβραίους για λόγους τακτικής.

κουτιπανδωρας

«Το σύστημα είναι ένοχο»*

του Τάσου Παππά

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να κατασκευάσει τον νέο «εσωτερικό εχθρό» συνεχίζεται. Σε άλλες εποχές ο «εσωτερικός εχθρός» ήταν οι κομμουνιστές. Αυτοί ήθελαν να ανατρέψουν το σύστημα και οι φυσικοί ιδιοκτήτες της χώρας τούς έστελναν στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις εξορίες και στις φυλακές. Ούτε η κουστουμαρισμένη Δεξιά μέχρι το 1967, ούτε η ένστολη Δεξιά την περίοδο της δικτατορίας κατάφεραν να τους εξαφανίσουν.

Αργότερα, ο «εσωτερικός εχθρός» ήταν οι οργανώσεις ένοπλης βίας. «Ηταν ντροπή για την Ελλάδα η αδυναμία εξάλειψης του φαινομένου της τρομοκρατίας επί σχεδόν 28 χρόνια» είπε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης στην εκδήλωση για τα θύματα της τρομοκρατίας. Μεγαλύτερη ντροπή ήταν -κι αυτό δεν θεώρησε σκόπιμο να το αναφέρει- το γεγονός ότι το κόμμα που υπηρετεί σήμερα κατηγορούσε το κόμμα στο οποίο ανήκε μέχρι πριν από έξι μήνες για σχέσεις με τις οργανώσεις ένοπλης βίας. Μεγαλύτερη ντροπή είναι, επίσης, συνάδελφοί του στο σημερινό κόμμα του να αφήνουν δηλητηριώδεις υπαινιγμούς για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι προστατεύει τις ένοπλες συνιστώσες του κόμματός του.

Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν, σύμφωνα με το αφήγημα της Δεξιάς, οι οργανώσεις ένοπλης πάλης άντεξαν επειδή είχαν πολιτική κάλυψη από το ΠΑΣΟΚ. Οπως έλεγαν οι ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας, τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης και η γνωστή πρεσβεία, ήταν μπλεγμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο κρυφός αρχηγός των παράνομων οργανώσεων ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Στις μέρες μας ο «εσωτερικός εχθρός» για τη συντηρητική παράταξη είναι οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές και γενικώς οι ανυπάκουοι. Τούτη τη φορά την πολιτική κάλυψη, πάντα σύμφωνα με τη Δεξιά, την προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Χτες το ΠΑΣΟΚ, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, οι πολιτικοί αντίπαλοι της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι αμφισβήτησαν την παντοδυναμία της και γι’ αυτό έπρεπε να τους συκοφαντήσει. Μιλώντας ο πρωθυπουργός στην ίδια εκδήλωση και σ’ ένα επιλεγμένο ακροατήριο ξέχασε να αναφερθεί στα παραπάνω ζητήματα, προφανώς γιατί θα έπρεπε να πει κάτι και για τις ευθύνες της παράταξής του. Προτίμησε να εγκαλέσει κόμματα και διανοούμενους επειδή αντιμετώπισαν τη συζήτηση για το επίμαχο θέμα «υπό το πρίσμα είτε της σκοπιμότητας είτε της ιδεολογίας τους».

Και αυτός και πολλοί άλλοι έχουν την άποψη ότι δεν χρειάζεται να συζητάμε για τις αιτίες που γεννούν το φαινόμενο επειδή έτσι το νομιμοποιούμε. Πολύ βολικό. Εκτίμησε επίσης ότι για την πολύχρονη παρουσία της βίας στη δημόσια ζωή ευθύνεται η «αδράνεια της Πολιτείας που επέτρεψε στην κουλτούρα της βίας να διαχυθεί στην κοινωνία». Εξίσου βολικό. Τι μας λέει ο πρωθυπουργός; Οτι με ενίσχυση της καταστολής και με αυστηροποίηση των ποινών το κράτος θα ξεμπερδέψει. Αν ήταν τόσο απλό το πρόβλημα θα το είχαν λύσει οι δικτατορίες και τα αυταρχικά καθεστώτα. Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη το θέμα είναι πολύ πιο σύνθετο.

Το ενοχλητικό ερώτημα στο οποίο όμως δεν πρόκειται να απαντήσει για ευνόητους λόγους είναι «τι έκαναν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και τι κάνει η δική του κυβέρνηση για να μην υπάρχουν οι συνθήκες που οδηγούν ανθρώπους στον κύκλο της βίας;». Μήπως έδωσαν δουλειές με αξιοπρεπείς αμοιβές; Μήπως τιμώρησαν παραδειγματικά τα διεφθαρμένα μέλη τους; Μήπως περιόρισαν τις ανισότητες; Μήπως σεβάστηκαν τους θεσμούς; Μήπως έκαναν την κοινοβουλευτική δημοκρατία λιγότερο πληκτική; Μήπως αφουγκράστηκαν τις αγωνίες της νέας γενιάς; Μήπως υιοθέτησαν κανόνες αξιοκρατίας για τη στελέχωση της δημόσιας διοίκησης; Μήπως συγκρούστηκαν με τους οικονομικά ισχυρούς;

Η οδύνη είναι το κινούν αίτιο της βίας, όπως αναφέρει ο Ζορζ Λαμπικά στο βιβλίο του «Η βία; Ποια βία;» (εκδόσεις Εκτός Γραμμής). Οπότε αντί να κατασκευάζουμε εσωτερικούς εχθρούς για λόγους μικροκομματικής σκοπιμότητας ας αναμετρηθούμε με τις αιτίες που παράγουν σε πολλούς τη βεβαιότητα ότι το μέλλον τους θα είναι μεσίστιο.

*Β. Βασιλειάδης, Λ. Παπαγιαννοπούλου, Στ. Καζαντζίδης

efsyn

Όλα πάνε δεξιά

του Κώστα Πουλακίδα

Τα νέα του σαββατοκύριακου.  Διπλωματικά και διεθνώς απομονωμένος ο Ερντογάν καλείται την Κυριακή στο Βερολίνο να συναποφασίσει τι θα γίνει στη Λιβύη. Στο ίδιο τραπέζι είναι ΗΠΑ, Ρωσία, Ε.Ε., Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, μέχρι και το Κογκό! Την ίδια μέρα και ώρα ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης τρώει μεσημεριανό κάπου στην Αθήνα. Άνευ συζύγου λόγω απουσίας εις Παρισίους.

Στη διάσκεψη στο Βερολίνο δεν συζητήθηκε το θέμα του μνημονίου Τουρκίας - Λιβύης που αφορά την Ελλάδα. Επίσης στο Βερολίνο δεν υπήρξε επιβεβαίωση της θέσης της Ε.Ε. ότι το μνημόνιο δεν παράγει αποτελέσματα και είναι παράνομο. Το θέμα των θαλάσσιων ζωνών της Ελλάδας δεν αφορά τους συμμάχους μας! Καταγράφεται ως μεγάλη διπλωματική επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ο Α. Σαμαράς με συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» ανακοινώνει ότι καταφεύγει για λίγες μέρες στο εξωτερικό προκειμένου να μην ψηφίσει τη νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας -κρίμα που το Μαξίμου δεν έχει ίχνος χιούμορ να αλλάξει την ημέρα της εκλογής ώστε να είναι παρών και ο πρ. Πρωθυπουργός...

Επίσης λέει όχι σε συνυποσχετικό για τη Χάγη. Ο Κ. Σημίτης μας ενημερώνει ότι πρέπει να αποδεχτούμε «επώδυνες λύσεις», ο Κ. Καραμανλής προειδοποιεί για εθνικούς κινδύνους που επέρχονται και πιέσεις που θα δεχθούμε και δεν πρέπει να αποδεχθούμε, ο Α. Σαμαράς προτιμά την ακινησία στα εθνικά διότι η «κίνηση» θα αποβεί εις βάρος των εθνικών συμφερόντων. Μα τι έχουν πάθει όλοι οι πρώην με τα εθνικά θέματα από την ημέρα που κυβερνά ο Κ. Μητσοτάκης; Δεν του έχουν εμπιστοσύνη ούτε αυτοί που τον έκαναν πρωθυπουργό;

Οι χρυσαυγίτες επανεμφανίστηκαν με αρχηγό τον Κασιδιάρη. Πραγματοποιούν συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα ρατσισμού και μισαλλοδοξίας κατά των προσφύγων, των μεταναστών και γενικώς των ξένων, την ώρα που τα μαγαζιά είναι ανοιχτά και ο κόσμος πάει για να ψωνίσει -το λες και επίδειξη δύναμης με την ανοχή του κράτους που επέτρεψε στους αλητήριους να κάνουν συλλαλητήριο.

Και, άμα λάχει, πλακώνουν στο ξύλο και έναν Γάλλο δημοσιογράφο, ο οποίος εκείνη την ώρα έκανε τη δουλειά του. Είπατε τίποτα για αστυνόμευση; Αλήθεια, οι 1.200 αστυνομικοί του Χρυσοχοΐδη και του Οικονόμου, που έπιασαν δουλειά το σαββατοκύριακο έπιναν καφέ την ώρα του ξυλοδαρμού;

Το μεσημέρι της Κυριακής στα Βλάχικα της Βάρης ένοπλοι μπαίνουν σε ψησταριά και δολοφονούν δύο άτομα που έτρωγαν με τις οικογένειές τους. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε μαφιόζους του Μαυροβουνίου (των λαθραίων τσιγάρων λένε οι πληροφορίες) εν μέση οδό, ανάμεσα σε οικογένειες, γυναίκες και παιδιά. Αστυνόμευση;

 Η Αυγή

Νέο ασφαλιστικό: Μεταρρύθμιση ή αντιμεταρρύθμιση;

του Διονύση Τεμπονέρα*

Σήμερα κατά πάσα πιθανότατα Τρίτη, αναμένεται να αναρτηθεί στη δημόσια διαβούλευση (OpenGov) το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο με τίτλο ''Ασφαλιστική μεταρρύθμιση και ψηφιακός μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ)''.

Η παρουσίαση των βασικών πτυχών του νέου νομοσχεδίου έγινε για άλλη μια φορά σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, από τον αρμόδιο υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Βρούτση. Ακολουθεί μια σύντομη επισκόπηση - σχολιασμός, όσων διατυπώθηκαν από τον αρμόδιο υπουργό:

1. Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν μειώσεις στο νέο σχέδιο νόμου, παρ’ όλο που καταργείται η 13η σύνταξη που ψηφίστηκε και από τη Ν.Δ. στη Βουλή. Το επιχείρημα για αντικατάστασή της από ένα μόνιμο μηχανισμό στήριξης χαμηλοσυνταξιούχων ύψους 971 εκατ. ευρώ, θα έπειθε, αλλά δεν απαντά στο πού θα βρεθούν τα επιπλέον χρήματα για τις αναδρομικές αυξήσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, αφού πέραν των 971 εκατομμυρίων (που θα δαπανηθούν για τον μηχανισμό) δεν προβλέπεται άλλο κονδύλι στον προϋπολογισμό του 2020. Θα δούμε λοιπόν αν ο μηχανισμός θα προβλέπει «κουτσουρεμένες» παροχές, σε σχέση με τη θεσπισμένη 13η σύνταξη (θα καταβληθεί τον Δεκέμβριο του 2020).

2. Διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι το ασφαλιστικό καθίσταται βιώσιμο και μάλιστα με τη βούλα της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής. Αναρωτιέται κανείς, η προηγούμενη αναλογιστική μελέτη που είχε καταθέσει η Αρχή, αρκετά μετά τον «Νόμο Κατρούγκαλου» και προέβλεπε τη βιωσιμότητα του νόμου -και μάλιστα με την έγκριση και των θεσμών- δεν ήταν έγκυρη; Ή μήπως ο νέος νόμος πατάει πάνω στη μειωμένη συνταξιοδοτική δαπάνη, που προκάλεσε ο ν. 4387/2016, για να δώσει αυξήσεις στα ποσοστά αναπλήρωσης και τις αναδρομικές αυξήσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις;

3. Ειπώθηκε ότι θα μειωθεί η προσωπική διαφορά και οι παλιοί συνταξιούχοι θα δουν λογιστικές αυξήσεις και λίγες πραγματικές αυξήσεις θα δουν όσοι έχουν πάνω από 30 έτη ασφάλισης και έχουν συνταξιοδοτηθεί μετά τις 13.5.2016. Αφού δεν πρόκειται να υπάρξουν μειώσεις στις συντάξεις όλων, η κυβέρνηση οφείλει, αφού προχωρήσει στον νέο επανυπολογισμό, να... καταργήσει οριστικά την προσωπική διαφορά, ώστε να μην αποτελέσει ποτέ ξανά στο μέλλον «δεξαμενή» για νέες μειώσεις. Θα το προβλέψει; Όχι φυσικά και όχι μόνο γιατί η κυβέρνηση θέλει να κρατά όμηρους τους συνταξιούχους, με την απειλή της περικοπής. Επιπλέον, γιατί έχουν μεσολαβήσει τρομακτικά λάθη στον επανυπολογισμό των κύριων συντάξεων που έγινε τον 10/2019 (στα βαρέα, στα πρώην ειδικά Ταμεία με προσαυξημένες εισφορές, σε όσους έχουν παράλληλη ασφάλιση, στις συντάξεις αναπηρίας, κ.λπ). Συνεπώς και ο νέος επανυπολογισμός, αφού θα βασίζεται σε λανθασμένα στοιχεία, θα είναι λανθασμένος, φυσικά εις βάρος των συνταξιούχων. Μάλιστα ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι ο νέος επανυπολογισμός θα γίνει μέχρι το Πάσχα, δηλαδή το ίδιο βιαστικά όπως έγινε και τον 10/2019 με τα ανωτέρω αποτελέσματα.

4. Αναδρομικά από 1.10.2019 σε μια δόση. Και με τα παλιά αναδρομικά τι γίνεται; Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι τουλάχιστον το περίφημο δεκάμηνο που διεκδικούν οι συνταξιούχοι (από 7/2015 έως και 5/2016) το ΣτΕ θα το αναγνωρίσει και παρ’ όλα αυτά δεν προέβλεψε κανένα κονδύλι για τα ποσά αυτά -ούτε καν σε δόσεις- εκβιάζοντας και το ΣτΕ να εφαρμόσει ξανά την «αρχή της κρατικής δημοσιονομικής ανάγκης». Να δούμε όμως τι θα πουν τελικά οι δικαστές...

5. Οι νέες -σταθερής κλίμακας- εισφορές δεν θα είναι και τόσο σταθερές, αφού θα μεταβάλλονται με βάση το ΑΕΠ και το ΔΤΚ. Άραγε, αν οι ελεύθεροι επαγγελματίες εμφανίζουν ζημιές και δεν έχουν επιπλέον έσοδα από τη δήθεν ανάπτυξη της οικονομίας δεν θα είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν έστω και την κατώτατη αυτή κλίμακα, η οποία όμως σταδιακά θα αυξάνεται; Πόσο δίκαιο είναι άραγε αυτό;

6. Ενοποιείται οργανωτικά η κύρια και η επικουρική ασφάλιση και θα βγαίνουν ταυτόχρονα οι κύριες συντάξεις, οι επικουρικές και τα εφάπαξ. Αυτό είναι αδύνατον καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχουν επικουρικά ταμεία (όπως το ΤΕΑΥΕΚ των εμποροϋπαλλήλων) που εκδίδουν αιτήσεις συνταξιοδότησης που κατατέθηκαν το 2015 και 2016.Τι θα κάνει άραγε ο ΕΦΚΑ; Πώς θα εκδώσει ταυτόχρονα κύριες αιτήσεις που είναι ώριμες τώρα και παράλληλα αιτήματα επικουρικής σύνταξης που για να διεκπεραιωθούν χρειάζονται 4 και 5 έτη;

7. Απασχόληση συνταξιούχων. Επιβεβαιώθηκε πλήρως το ρεπορτάζ της “Αυγής” (18.1.2020), που ανέδειξε ότι θα δίνεται εφεξής η δυνατότητα σε συνταξιούχους να αναλαμβάνουν θέσεις σε Οργανισμούς, στο Δημόσιο, σε θέσεις μετακλητών κ.λπ. με σημαντικές αμοιβές, με περικοπή μόνο στο 70% της σύνταξής τους. Για να γίνει κατανοητό τι συνεπάγεται αυτό, μετά την ψήφιση του νόμου, ένας π.χ. διοικητής Οργανισμού ή εταιρείας του Δημοσίου, με μισθό 8.000 (πραγματικό παράδειγμα!), θα λαμβάνει παράλληλα και το μεγαλύτερο μέρος της σύνταξής του (το 70%). Ειπώθηκε εσφαλμένα ότι η αναστολή καταβολής της σύνταξης προβλέφθηκε στον ν. 4387/2016, ενώ η συγκεκριμένη διάταξη προϋπήρχε εδώ και πολλά χρόνια ακριβώς για να αποτρέψει τη... διπλοπληρωμή από το δημόσιο ταμείο.

8. Εκκρεμείς συντάξεις και ψηφιακός μετασχηματισμός. Ειπώθηκε ότι θα επισπευτεί η απονομή των συντάξεων και ότι από το καλοκαίρι του 2020 το 1/3 των συντάξεων θα εκδίδεται ψηφιακά σε λίγες μέρες. Ας σημειωθεί ότι δεν έχει γίνει ακόμα(!) ο επανυπολογισμός σε 255.000 συντάξεις (εκ των οποίων 60.000 συνταξιούχων του πρώην ΝΑΤ) και οι τρέχουσες συντάξεις καθυστερούν να εκδοθούν για χρόνια. Επίσης, αν η έκδοση των νέων συντάξεων γίνει βιαστικά, υπάρχει έντονος ο κίνδυνος να γίνουν τρομακτικά λάθη εις βάρος των υποψήφιων συνταξιούχων (όπως δυστυχώς συμβαίνει με τις συντάξεις που εκδίδονται αυτή τη στιγμή), για να εμφανιστεί δήθεν μεγάλο έργο και ταχύτητα στη έκδοση των αντίστοιχων συνταξιοδοτικών αποφάσεων.

9. Αυξήσεις στα ποσοστά αναπλήρωσης, με αναπλήρωση ανταποδοτικής σύνταξης κοντά στο 50%, για όσους έχουν 40 έτη ασφάλισης. Αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν ότι για να λάβει με τον νέο νόμο κανείς σύνταξη κοντά στα 1.500 ευρώ θα πρέπει να ασφαλίζεται πλήρως και αδιάλειπτα για 40 έτη(!) με υψηλότατες αμοιβές, που ξεπερνούν τα 2.000 ευρώ; Πόσο εφικτό είναι αυτό σε μια αγορά εργασίας με ανεργία στο 17%, που οι νέοι εργαζόμενοι ξεκινούν να εργάζονται από 28 έως 30 ετών και μάλιστα σε υπαμειβόμενες θέσεις δουλειάς και οι περισσότεροι με καθεστώς μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης;

10. Τέλος, οι νέες εισφορές για επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους δύναται να είναι οι ίδιες για εκείνον που βγάζει 8.000 ευρώ και για εκείνον που βγάζει 80.000 ευρώ. Επιπλέον η κατάργηση της εισφοράς με βάση το εισόδημα δεν θα αυξήσει την εισπραξιμότητα του ΕΦΚΑ, διότι πολύ απλά είναι αδύνατον ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας με χαμηλά έσοδα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του (δεν το έκανε όταν η εισφορά για το 85% των υπόχρεων ήταν 185 ευρώ, πώς θα το κάνει άραγε όταν η κατώτατη εισφορά θα είναι 210 ευρώ;).

Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα του τίτλου ανήκει στον αναγνώστη...

* Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι δικηγόρος - εργατολόγος

ΑΥΓΗ

Ο Νότης στη χώρα των θαυμάτων

του Χρήστου Ξανθάκη
Οπότε αύριο αρχίζει το πάρτυ! Αύριο ξεκινούν οι κινητοποιήσεις στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, Μυτιλήνη, Σάμο και Χίο, τα νησιά που δέχονται το μεγάλο βάρος του μεταναστευτικού και του προσφυγικού και τους τελευταίους μήνες στενάζουν υπό το βάρος των μαζικών αφίξεων. 
Και οι κάτοικοι στενάζουν, για να είμαστε δίκαιοι, αλλά και οι αφιχθέντες με τις..
αφιχθείσες, μετανάστες και μετανάστριες, πρόσφυγες και προσφυγοπούλες, ένα χάλι είναι η κατάσταση, ένα μαύρο χάλι, μια μαύρη τρύπα που ξερνάει χολή και ζόφο. Και νομίζανε στην κυβέρνηση ότι θα το διαχειριστούνε το κόλπο, μοιράζοντας αρμοδιότητες σε τρία υπουργεία και εκατόν τρία πρόσωπα…
Αλλά όλα αυτά είναι παρελθόν πλέον, διότι μας πήρε και μας σήκωσε και φτάσανε μια εικοσαρού χιλιάδες οι αλλοδαποί στη Μυτιλήνη και κάτι πεντοχίλιαρα στη Σάμο και στη Χίο, και λίγα λέω δηλαδή, και άμα σε τσαταλιάζουν τα νούμερα, ούτε τσαμπουκάδες χωράνε, ούτε απειλές, ούτε βλοσυρά βλέμματα. Εκεί είναι που κάθεσαι και λες «ήμαρτον» και προσπαθείς να βρεις λύσεις. Και φυσικά καταλήγεις στην πεπατημένη:
Επανιδρύουμε το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, που το είχαμε καταργήσει γιατί δεν χρειαζόταν. Αλλά χρειαζόταν εν τέλει, χρειαζόταν πολύ, χρειαζόταν κάτι παραπάνω από πολύ, η γούνα μας καίγεται, φέρε νερό μάνα να τη σβήσω!
Κι ο κλήρος έπεσε στον Μηταράκη. Λες και δεν είχε άλλες σκοτούρες στο κεφάλι του κι έπρεπε να του φορτώσουν κι αυτή. Έσπευσε πάντως να τουιτάρει άνευ καθυστερήσεως:

«Επιστρέψαμε σήμερα από τη Μυτιλήνη στην Τουρκία 11 παράνομους μετανάστες, από Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Σομαλία, Αλγερία, Μαρόκο & Τυνησία, οι οποίοι δε δικαιούνται διεθνούς προστασίας. Επιταχύνουμε διαδικασίες εφαρμόζοντας το νέο νόμο που ψηφίσαμε πρόσφατα».

Ατάκα κι επί τόπου ρε φίλε, που λέει και το άσμα, του τα ‘πα του ανθρώπου. Αυτή ήταν η πρώτη δουλειά του Νότη με το που ανέλαβε και η δεύτερη ήταν να κάνει μια μικρή τουρνέ στο Βόρειο Αιγαίο. Πήγε λοιπόν Μυτιλήνη και συμμετείχε σε κλειστή σύσκεψη στην έδρα της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου με τη συμμετοχή του περιφερειάρχη Κώστα Μουτζουρη, των δημάρχων Μυτιλήνης Στρατή Κύτελη και δυτικής Λέσβου Ταξιάρχη Βέρρου, του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Χαράλαμπου Αθανασίου. Μαζί τους ήταν και ο γενικός γραμματέας πρώτης υποδοχής Μάνος Λογοθέτης. Έλειπαν, βέβαια, οι άλλοι δύο βουλευτές του νησιού, ο Γιάννης Μπουρνούς από τον ΣΥΡΙΖΑ και η Μαρία Κομνηνάκα από το ΚΚΕ, αλλά άμα μετείχαν κι αυτοί η σύσκεψη δεν θα ήταν «κλειστή», θα ήταν «ανοιχτή». Και θα μαθαίνανε τα μυστικά όλα οι Τούρκοι χάκερς και θα παθαίναμε μεγάλη ζημιά σε λέω!
Για κάποιο λόγο επίσης πήγε ο Μηταράκης στη Μυτιλήνη, αλλά στη Μόρια δεν πλησίασε ούτε χιλιόμετρο. Δήλωσε μάλιστα, για την απουσία του από τη φαβέλα:

«Δεν χρειάζεται να πάμε στο ΚΥΤ, ξέρουμε ότι η κατάσταση δεν είναι καλή και εργαζόμαστε για να έχουμε αποτελέσματα».

Έτσι ακριβώς το είπε, «δεν χρειάζεται να πάμε», όταν ακόμη και ο Χρυσοχοΐδης είχε βρει το σθένος να αντικρίσει κατάματα τους έγκλειστους. Και πάλι καλά να λέμε που δεν απαίτησε από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να καταναλώσουν επειγόντως παντεσπάνι…
Και κάπως έτσι φτάνουμε στην αυριανή ημέρα, στην ημέρα των κινητοποιήσεων. Όπου, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, βγαίνουν στους δρόμους οι νησιώτες μπας και καταφέρουν να αποφύγουν τα «κλειστά κέντρα κράτησης». Τις καθαρόαιμες φυλακές δηλαδή που θα καταπιούν δέκα χιλιάδες βασανισμένες ψυχές (και βάλε…), ενώ την ίδια ώρα δεν θα καταργηθούν τα χοτ σποτ. Εκεί είναι το πρόβλημα, εκεί είναι το ζήτημα κι από εκεί δεν ξεμπλέκεις τόσο εύκολα. Το έργο μόλις τώρα αρχίζει και το χάπι εντ, έχω την εντύπωση ότι δεν προβλέπεται!

 newpost.gr

Χλιδή, πίτες και τρομοκρατία

Όταν οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες» της χώρας έχουν την εξουσία, κάθε φορά που βρίσκονται σε πολύ δεινή πολιτική θέση, η μόνιμη διαφυγή είναι η "ασφάλεια" και μια δημοσκόπηση. Έτσι ακριβώς και τώρα η κυβέρνηση επιστρατεύει τις γνωστές ιδεοληψίες για την τρομοκρατία ενώ μια δημοσκόπηση εμφανίζεται με ευρήματα κόντρα στο πολιτικό κλίμα.

O Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε σε ανύποπτο πολιτικό χρόνο και με ραγδαίες πολυεπίπεδες πολιτικές εξελίξεις σε μια άκρως «θολή» εκδήλωση και ως προς το περιεχόμενο και ως προς τους συμμετέχοντες, για να μας ενημερώσει σχετικά με το «μονοπώλιο της βίας από το Κράτος» και να εξαγγείλει μια πομπώδη «εθνική στρατηγική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του βίαιου εξτρεμισμού», παρότι αυτό το ζήτημα μοιάζει να είναι το τελευταίο που απασχολεί την κοινωνία. Στην ομιλία του ήταν εμφανής η πρόθεσή του να ταυτίσει με την τρομοκρατία κάθε είδους ακτιβιστική - κινηματική δράση, επαναφέροντας το απίστευτο ιδεολόγημά του ότι «στην Ελλάδα η βία προέρχεται αποκλειστικά από την ακροαριστερά». 

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ φρόντισαν να αξιοποιήσουν το επικοινωνιακό εφεύρημα και να ανοίξουν μια συζήτηση άνευ αντικειμένου για μια υποθετική στρατηγική, αναπαράγοντας όλα τα χιλιοειπωμένα κλισέ. Πιάνουν το νήμα από εκεί που το αφήνουν οι οι επιχειρήσεις άγριας καταστολής της ΕΛΑΣ, συχνά, εναντίον ανυποψίαστων πολιτών, την ώρα που το κοινό έγκλημα συνεχίζει να δρα ανενόχλητο και να πλήττει την πραγματική ασφάλεια της κοινωνίας. 

Το πολιτικό σκηνικό είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο για την κυβέρνηση, με τις επιδόσεις στην οικονομία να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, την αντιμετώπιση του προσφυγικού να προκαλεί σοβαρά προβλήματα και παλινωδίες και τη χώρα να βιώνει μια πρωτοφανή κρίση στην εξωτερική πολιτική με ερασιτεχνικούς χειρισμούς στα κρίσιμα εθνικά ζητήματα. Όμως για την κυβέρνηση, πρώτη προτεραιότητα είναι η επικοινωνία, έτσι στήνει «στρατηγικές» απέναντι σε μια αδιόρατη όσο και επιλεκτική «τρομοκρατία», αγνοώντας τα πραγματικά προβλήματα που «τρομοκρατούν» καθημερινά τους πολίτες.

Και φυσικά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων βρίσκονται και οι διορισμοί, οι σπατάλες, η οικογενειοκρατία και η χλιδή με την οποία απολαμβάνουν την εξουσία κόντρα στις δυνάμεις «της μιζέριας και του λαϊκισμού». Είτε με πολυτελείς πολυθρόνες δεκάδων χιλιάδων ευρώ,  είτε με πρωτοχρονιάτικες πίτες των 12.000 ευρώ ,όπως αυτή στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Όμως η «πλέμπα» δεν μπορεί να καταλάβει και ο Μάκης Βορίδης, θα υπενθυμίζει πάντα με τα «τσεκούρια» του στον Πρωθυπουργό ότι «η βία στην Ελλάδα προέρχεται αποκλειστικά από την ακροαριστερά».

tvxs

Αισθητή βελτίωση στη σχέση Κεραμέως και Ν.Δ. με την πραγματικότητα

των Κώστα Γαβρόγλου & Ηλία Γεωργαντά*

Για όσες και όσους θεωρούν ότι καλό είναι οι πολιτικοί να υλοποιούν όσα λένε και να μην εξαντλείται η πολιτική τους παρουσία σε συνεντεύξεις και δημόσιες δηλώσεις, η υπουργός Παιδείας αποτελεί μία ενδιαφέρουσα αλλά και ενδεικτική περίπτωση ως προς την πολιτική κουλτούρα της κυβέρνησης. 

1. Στις 14 Δεκεμβρίου η κ. Κεραμέως πραγματοποίησε αναγνωριστική επίσκεψη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στην Καρδίτσα και μόλις έξι μέρες αργότερα επανήλθε συνοδεύοντας τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος με καμάρι διαπίστωσε την ύπαρξη ενός υποδειγματικού και καινοτόμου Τμήματος στο οποίο ανακάλυψε «καθηγητές με μεράκι, φοιτητές με μεράκι και μια πολύ καλή στήριξη από την ηγεσία του πανεπιστημίου [τα οποία] συνθέτουν την πρώτη ύλη πάνω στην οποία μπορούμε να χτίσουμε κάτι πολύ όμορφο, κάτι πολύ ουσιαστικό». Να θυμίσουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης από την Κύπρο πέρυσι δήλωνε πως τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι χώροι παρασκευής μολότοφ!

Αυτό το «πολύ όμορφο και πολύ ουσιαστικό» προέκυψε από τον δεύτερο από τους τρεις στρατηγικούς νόμους που αναμόρφωσαν τον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας, τον ν. 4589 που ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2019. Ο κ. Μητσοτάκης, η κ. Κεραμέως και σύσσωμη η Ν.Δ., ως αντιπολίτευση, είχαν καταψηφίσει τον συγκεκριμένο νόμο στη Βουλή. Τώρα καμαρώνουν και επαίρονται για τα «πολύ όμορφα, και πολύ ουσιαστικά» αποτελέσματά του. Και καλά κάνουν!

2. Σε άρθρο της στο «Πρώτο Θέμα» στις 29 Δεκεμβρίου η κ. Κεραμέως χαρακτηρίζει κορυφαία προτεραιότητα για το 2020 την υποχρεωτική δίχρονη προσχολική εκπαίδευση, ενώ καταγράφει στα θετικά των έως τώρα πεπραγμένων της την εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης στη μεγάλη πλειοψηφία των δήμων της χώρας.

Αυτή η «κορυφαία προτεραιότητα» προέκυψε τον Μάρτιο του 2018 με τον ν. 4521/2018, ο οποίος θέσπισε τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση. Ο κ. Μητσοτάκης, η κ. Κεραμέως και σύσσωμη η Ν.Δ., ως αντιπολίτευση, είχαν καταψηφίσει τη συγκεκριμένη διάταξη στη Βουλή.

Το πρόσχημα για την καταψήφιση της διάταξης ήταν ότι «πάρα πολλοί δήμοι δεν έχουν ούτε τις υποδομές ούτε το ανθρώπινο δυναμικό για να το εφαρμόσουν. Εγώ μιλάω καθημερινά με δημάρχους που είναι σε απόγνωση», έλεγε στις 6 Μαρτίου 2019 η τότε τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ. κ. Κεραμέως στον ραδιοσταθμό του ΑΠΕ.

Μόλις έξι μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2018, διαψεύδοντας ηχηρά τις προσχηματικές αντιδράσεις της Ν.Δ., η δίχρονη προσχολική εκπαίδευση λειτούργησε κανονικά στο σύνολο των 184 δήμων που προέβλεπε η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την πρώτη φάση εφαρμογής.

Τον Σεπτέμβριο του 2019, σε εφαρμογή της δεύτερης σε σειρά ΚΥΑ που εξέδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Φεβρουάριο του 2019, προστέθηκαν επιπλέον 103 δήμοι στο σύστημα της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης ανεβάζοντας το τρέχον σύνολο των δήμων σε 287. Η αδιαμφισβήτητη επιτυχία της έως τώρα εφαρμογής της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης δικαιολογεί την απόφαση της κ. Κεραμέως να αναβαθμίσει σε «κορυφαία προτεραιότητα» την ολοκλήρωση του εγχειρήματος με την προσθήκη των τελευταίων 40 δήμων που απομένουν το 2020-2021. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που θα βάλει το τελευταίο λιθαράκι.

3. Επίσης, χαιρόμαστε που επιτέλους η κυβέρνηση προχωράει, έστω και με καθυστερήσεις, τους πρώτους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή για τις 4.500 θέσεις που προκήρυξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, δεν χαιρόμαστε καθόλου που αν και η σχετική δαπάνη για τις προσλήψεις της Ειδικής Αγωγής είχε, ρητώς και κατηγορηματικώς, συμπεριληφθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση στον προϋπολογισμό του 2019, η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν κατάφερε να απορροφήσει τα κονδύλια που είχαν προβλεφθεί εντός του 2019. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η προηγούμενη πολιτική ηγεσία είχε μεριμνήσει και είχε επιτύχει να λάβει από το ΣτΕ την εξαίρεση της Ειδικής Αγωγής από το «πάγωμα» των διαδικασιών προσλήψεων που προκάλεσαν οι εκλογές του Ιουλίου.

Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι η Ν.Δ., έπειτα από έξι μήνες απίστευτων παλινωδιών, αποφάσισε να μη διαταράξει την αρχή της «συνέχειας της Διοίκησης» και να επανεκκινήσει τη διαδικασία προκήρυξης για τις 10.500 θέσεις στη γενική εκπαίδευση από το σημείο που η κυβέρνηση της Ν.Δ. τη διέκοψε μετά τις εκλογές. Ευτυχώς η κ. υπουργός δεν πραγματοποίησε την πολυδιαφημισμένη από την ίδια έρευνα για τις ανάγκες της εκπαίδευσης πριν προχωρήσει στη διαδικασία διορισμού 15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών μια και η πρόσληψη 40.000 αναπληρωτών αποτελεί την πειστικότερη απόδειξη ως προς τις ανάγκες της εκπαίδευσης.
Χαιρόμαστε διότι παρά τις κορώνες περί αριστείας και τις «δεσμεύσεις» για την επαναφορά των γραπτών εξετάσεων για την πρόσληψη των μόνιμων εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση τα ξέχασε όλα αυτά και αναγκάζεται να εφαρμόσει τις διαδικασίες που είχαν νομοθετηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Χαιρόμαστε διότι οι διορισμοί αυτοί θα ήταν εντελώς ανέφικτοι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε εργαστεί συστηματικά ώστε να επιτύχει την επαναφορά των προσλήψεων στο 1:1 από το εξοντωτικό, αλήστου μνήμης 5:1 που ίσχυε το 2015 και το οποίο ο κ. Μητσοτάκης έχει επανειλημμένως δηλώσει πόσο το λατρεύει.

Χαιρετίζουμε ομοίως το γεγονός ότι η κ. Κεραμέως αξιοποίησε την ήδη υπάρχουσα Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (4/6/2019) με την οποία η πρόσληψη 10.500 εκπαιδευτικών εντάχθηκε στον επίσημο προγραμματισμό προσλήψεων του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού του ελληνικού Δημοσίου.

Χαιρόμαστε τέλος ιδιαίτερα που η ίδια η προκήρυξη του ΑΣΕΠ, στα «έχοντας υπόψη» που αποτελούν τη βάση νομιμότητας των σχετικών προκηρύξεων 1ΓΕ και 2ΓΕ/2019, αποτυπώνει με απόλυτη σαφήνεια την αρχή της «συνέχειας της Διοίκησης». Χαιρόμαστε διότι εκεί γίνεται η δέουσα μνεία τόσο του αρχικού εγγράφου του ΥΠΠΕΘ με ημερομηνία 4/6/2019 και με το οποίο ζητήθηκε από το ΑΣΕΠ η διενέργεια των προκηρύξεων για τη γενική εκπαίδευση όσο και το μεταγενέστερο της 13/11/2019 με το οποίο η κ. Κεραμέως επιβεβαίωσε την επιθυμία της νέας κυβέρνησης να υλοποιήσει τις κορυφαίες προτεραιότητες της προηγούμενης κυβέρνησης.

4. Δυστυχώς, παρά τον πολιτικό πολιτισμό που η ίδια επαγγέλλεται, η κ. Κεραμέως δεν έχει το πολιτικό σθένος να αποδώσει τα εύσημα για τις παραπάνω πολιτικές στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τα αποδίδει όμως, πάλι λόγω έλλειψης πολιτικού σθένους, εκεί που δεν πρέπει. Οταν, για παράδειγμα, αντί να υποστηρίξει την πολιτική επιλογή της να ανοίξει την πρόσβαση των αποφοίτων των ιδιωτικών κολεγίων στις προκηρύξεις για μόνιμους εκπαιδευτικούς χρησιμοποιεί μια προκήρυξη για αναπληρωτές που είχε εκδοθεί υπό παλαιότερο νομικό καθεστώς για να κρυφτεί πίσω από αυτήν. Δυστυχώς γι’ αυτήν την ενημερώνουμε ότι, ενόψει προκηρύξεων για μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό που εξασφάλισε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία, το νομικό πλαίσιο για προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών άλλαξε τον Ιανουάριο του 2019 (ν. 4589) απαιτώντας ρητώς ως όρο εκ των ων ουκ άνευ την ακαδημαϊκή αναγνώριση των τίτλων σπουδών από το ΔΟΑΤΑΠ ως προσόν διορισμού. Θα όφειλε να το γνωρίζει καθώς αυτόν τον νόμο χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί για την πρόσληψη των 15.000 εκπαιδευτικών, που είναι σε εξέλιξη από την άνοιξη του 2019. Ωστόσο, ακόμα και αυτή η παλαιότερη προκήρυξη που επικαλείται δεν της εξασφαλίζει το πολιτικό άλλοθι που εναγωνίως επιζητά, καθώς στα κωλύματα διορισμού αναπληρωτών αναφέρεται ότι οι κάτοχοι πτυχίων Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών και ΙΕΚ δεν έχουν δικαίωμα υποβολής αίτησης. Ας ρίξει μια ματιά στη σελίδα 14155 του ΦΕΚ που η ίδια επικαλείται.

Κάποιοι μπορεί να πανηγυρίζουν ότι όλα τα παραπάνω πιστοποιούν την ταύτιση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ με τη Ν.Δ. ως προς τα εκπαιδευτικά. Κάποιοι θα ήθελαν να πιστέψουν ότι η υπουργός δίνει δείγματα «συνέχειας» του κράτους. Τίποτα, όμως, από όλα αυτά δεν ισχύει. Ισχύει, όμως, η αδυσώπητη πραγματικότητα που έχει τρόπους να επιβάλλει ρυθμίσεις και δημόσιες δηλώσεις ακόμη και σε απόσταση από τις πεποιθήσεις της κυβέρνησης. Το παθαίνει κανείς αυτό όταν αντικαθιστά την πολιτική με την επικοινωνία.

* Ο κ. Κώστας Γαβρόγλου είναι τέως υπουργός Παιδείας. Ο κ. Ηλίας Γεωργαντάς διετέλεσε γραμματέας στο υπουργείο Παιδείας.

καθημερινή