Είναι λογικό η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για το Βατοπέδι να προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Πρόκειται για μια υπόθεση που απασχόλησε για χρόνια την κοινή γνώμη, ανέδειξε τις διεφθαρμένες, καθόλου χριστιανικές, πρακτικές μιας μερίδας της εκκλησιαστικής ιεραρχίας και έφθειρε ανεπανόρθωτα την τότε κυβέρνηση Καραμανλή.
Είναι θαύμα της Δικαιοσύνης ότι ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται δικαιωμένος, παρότι είχε παλιότερα παραδεχθεί τις ευθύνες του. O ίδιος είχε αναφερθεί σε «κάποιους, οι οποίοι, παρά την πνευματική τους αποστολή, λειτούργησαν σε βάρος του Δημοσίου», ομολογούσε ότι υποτίμησε το θέμα και αναγνώριζε «ότι από όσα σκανδαλώδη έγιναν στο Βατοπέδι οι πολίτες έχουν πληγωθεί».
Το μεγάλο προσόν του Κ. Καραμανλή είναι ότι ξέρει να κρατάει το στόμα του κλειστό και να φεύγει την κατάλληλη στιγμή. Δεν άνοιξε το στόμα του τα τελευταία χρόνια, ούτε για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ούτε για τις δικές του ευθύνες στην απογείωση του εξωτερικού χρέους της χώρας την περίοδο 2004-9, που οδήγησε στα μνημόνια και τη συνεχιζόμενη τραγωδία.
Αντίθετα αποχώρησε λίγο πριν τη χρεοκοπία, παραδίδοντας την καυτή πατάτα στον πρόθυμο Γ. Παπανδρέου. Να μένει μακριά από τη δημοσιότητα δεν είναι καθόλου εύκολο για έναν πολιτικό. Ούτε να παραδίδει την εξουσία, αντί να μάχεται μέχρι τη τελευταία στιγμή για να τη κρατήσει.
Ο Κώστας Καραμανλής έχει μάθει τέλεια το μάθημα του από τον θείο Κωνσταντίνο, που δεν έκανε παρά μία, και για αυτό βαρυσήμαντη, δήλωση στη διάρκεια της δικτατορίας. Ούτε συνεντεύξεις, ούτε εμφανίσεις. Και προηγουμένως, το 1963, είχε παραιτηθεί από την πρωθυπουργία όταν είδε ότι το κλίμα στη χώρα στρεφόταν εναντίον του και το ισχυρότερο Παλάτι θα τον ανέτρεπε.
Ξαναγύρισε θριαμβευτής το 1974 γιατί στην πολιτική όλα είναι θέμα timing: πρέπει να ξέρεις πότε να έρθεις και πότε να φύγεις. Πριν σε διώξουν.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου