του Νίκου Παπαδογιάννη
Το ψάρι βρωμάει πότε από το κεφάλι και πότε από την ουρά. Κυβέρνηση και πολίτης σέρνουν από κοινού τον χορό της χώρας προς τον γκρεμό
Τα ρουθούνια αναζητούν απεγνωσμένα μία ανάσα και δεν τη βρίσκουν πουθενά. Η δυσοσμία που αναδίδεται από κάθε γωνιά της κοινωνίας προδίδει σήψη ανεξέλεγκτη, που όμοιά της δεν ξανάζησε η μεταπολιτευτική, τουλάχιστον, Ελλάδα. Οι υπουργοί μίας κυβέρνησης που δίνει νέα διάσταση στις έννοιες αναλγησία και οπισθοδρόμηση σέρνουν τον χορό, ενθαρρυμένοι από το εφιαλτικό σαραντατακατό με το οποίο επιβραβεύτηκε κάθε στρέβλωση και αποθρασύνθηκε κάθε θρασύδειλο. Ο γκρεμός είναι πια ορατός.
Η Δόμνα Μιχαηλίδου, υφυπουργός Παιδείας που να πάρει ο γερο-διάολος, προσπαθεί να δικαιολογήσει συγχωνεύσεις σχολείων επικαλούμενη οδηγία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας περί οχτώ χιλιομέτρων καθημερινού ποδαρόδρομου. Η Νίκη Κεραμέως, που αποσάθρωσε την ίδια Παιδεία πριν επεκτείνει το χαρτοφυλάκιό της στα Εσωτερικά γενικώς, υπερασπίζεται τους σκανδαλώδεις μισθούς των νέων διευθυντάδων των Δημοσίων νοσοκομείων εξυμνώντας τις πολύτιμες εμπειρίες που το ίδιο δημόσιο προσφέρει στους χαμηλόμισθους, πλην …ευγνώμονες, γιατρούς και νοσηλευτές. Πρέπει, λέει, να πουν και φχαριστώ.
Ο υπουργός Ανάπτυξης πάει να πει διάδοχος Άδωνη Κώστας Σκρέκας, αυτός που κάποτε κατηγορήθηκε ότι είχε πριβέ πυροσβεστικό όχημα για να προστατεύει τη σπιταρόνα του, βγήκε σε δελτίο πετσωμένων ειδήσεων για να διαφημίσει ξεδιάντροπα συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ. «Ο Μασούτης» και «ο Μασούτης» και «ο Μασούτης», εφτά φορές απνευστί, μέχρι να το χωνέψει και η τελευταία αναποφάσιστη νοικοκυρά.
Η αχαλίνωτη ακρίβεια καλπάζει σαν καθαρόαιμο του «Κεντάκι Ντέρμπι», η υγεία τελεί υπό πλήρη διάλυση, η παιδεία δίνει τη θέση της στην απόλυτη αμορφωσιά, αλλά οι πολίτες που ψήφισαν αυτούς τους απίθανους θεομπαίχτες της ελεύθερης οικονομίας εξακολουθούν να τους στηρίζουν αμέριστα. Διότι ο Κασσελάκης τους φαίνεται υπερβολικά π@@στης, η Αχτσιόγλου υπερβολικά αφόρτιστη, ο Κουτσούμπας υπερβολικά δεκανίκι ο Ανδρουλάκης υπερβολικά νερόβραστος, άντε, να το δεχθώ αυτό το τελευταίο. Και το προτελευταίο επίσης.
Έχει βλέπετε άλλα προβλήματα η κενωνία μας, πιο σημαντικά από το αραχνιασμένο πορτοφόλι και την προέλαση της διαπλοκής. Την ξενόφερτη απόπειρα νομοθέτησης γάμων ομόφυλων ζευγαριών, για παράδειγμα. Οι μεσαιωνιστές ρασοφόροι σέρνουν τον χορό και οι μεσαιωνισμένοι νοικοκυραίοι ακολουθούν με θεαματικές φιγούρες. «Όχι στην τεκνοθεσία που είναι αντίθετη με τα ελληνικά ήθη», απαιτούν 5.500 πολύτεκνοι του Αγρινίου, της ίδιας πόλης όπου το δημόσιο νοσοκομείο άγγιξε το 100% θνητότητας τις μέρες της πανδημιας.
Πού βρέθηκαν 5.500 πολύτεκνοι σε μία πόλη εκατό χιλιάδων ψυχών; Τηλεόραση δεν έχουν στο Αγρίνιο; Για το ρημάδι το νοσοκομείο γιατί δεν έβγαλαν άχνα; Μα, κάτι κουτές απορίες που έχετε κι εσείς! Όταν πρόκειται να προστατευτούν τα ιερά και τα όσια του έθνους, της φυλής και της θρησκείας, κάθε πατριωτική ψήφος μετράει πενταπλή, όπως οι άρτοι και τα ψάρια των Γραφών.
Η σαπίλα εξαπλώνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη και απειλεί την κοινωνία με γενικευμένη γάγγραινα. Στην υπόθεση του δολοφονημένου και βασανισμένου σκυλάκου Όλιβερ στην Αράχωβα, η οσμή της συγκάλυψης λιώνει τα χιόνια του Παρνασσού. Η 19χρονη μειονοτική κοπέλα που παρασύρθηκε από αυτοκίνητο αστυνομικού στη Θράκη πέθανε άκλαυτη, αφού, όπως έγραψε κάποτε ο αγλαός Μάνος Ελευθερίου, «στο μπλε δεν χωράει δικογραφία». Οι οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών αντιμετωπίστηκαν περίπου ως άπλυτοι ταραξίες ή απλώς γραφικοί, την ίδια ώρα που ο πρόεδρος του ΟΣΕ ομολογούσε τη διαγραφή αποδεικτικού υλικού «βάσει πρωτοκόλλου».
Τα ΜΑΤ δέρνουν αλύπητα τους απεργούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. σαν να θέλουν να δικαιώσουν όσους καταγγέλλουν δύο μέτρα και δύο σταθμά μπροστά στο κρεβάτι του ακρωτηριασμένου από φωτοβολίδα αστυνομικού. Η τσιγγάνα γυναίκα που βρέθηκε κρεμασμένη μέσα σε αστυνομικό τμήμα στην Ηλεία αντιμετωπίστηκε ως απόβλητο, δίχως την προβλεπόμενη ιατροδικαστική έρευνα για αναζήτηση ευθυνών. Η διόλου ρομά αλλά όμορφη κοπέλα που πήγε στη Δημοτική Αστυνομία της Αθήνας για να εξυπηρετηθεί έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης.
Χουλιγκαναραίοι μπαίνουν σε βαγόνια του μετρό και απειλούν να κάψουν ζωντανούς τους επιβάτες. Πιτσιρικάδες δέρνουν μέχρι λιποθυμίας άλλους πιτσιρικάδες σε σχολικές αυλές. Κομμωτές μπανιστηρτζήδες τοποθετούν κάμερες παρακολούθησης σε τουαλέτες και καμαρίνια. Κοράκια εκπαραθυρώνουν οφειλέτες από τα σπίτια τους και τους πετάνε στον δρόμο με την ευλογία της Πολιτείας. Αστυνομικοί ενεργούν ως κράτος εν κράτει – που είναι.
Δίκες που (θα ‘πρεπε να) καίνε τον τόπο αναβάλλονται ξανά και ξανά και ξανά ή μετατρέπονται σε παρωδία για να βγουν λάδι βιαστές και δολοφόνοι του λευκού κολάρου και της μπλε στολής. Ποινικοί κώδικες τροποποιούνται κατ’ επανάληψη μέχρι να γίνουν τσαλακωμένα κωλόχαρτα στην υπηρεσία του κυρ-Παντελισμού. Οι γυναικοκτονίες εξελίσσονται σε μάστιγα ανά την επικράτεια, παρά τις απεγνωσμένες προειδοποιήσεις και τις αγωνιώδεις κραυγές των θυμάτων.
Πού και πότε θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος; Σε τι ακριβώς μπορεί να ελπίζει ο αλαλιασμένος από την ασυδοσία και τη διαφθορά πολίτης; Πώς θα μπει φρένο σε αυτή την κατρακύλα, εάν όλοι μας πηγαίνουμε για μπάνιο την Κυριακή των εκλογών; Υπάρχει αντίδοτο στην ασφυξία; Έχει πάτο το βαρέλι; Αρμενίζουμε στραβά ή στράβωσε ανεπανόρθωτα ο γιαλός;
Εάν υπάρχει ακόμη κόσμος που ελπίζει, παρακαλείται να επικοινωνήσει μαζί μας για να μας απαλλάξει από τη μελαγχολία. Ας το πράξει σύντομα, όμως, γιατί όπου να ‘ναι θα γεννηθεί ξανά ο φανταστικός μας φίλος και θα βυθιστούμε σύσσωμοι, υποχρεωτικά, στην πατροπαράδοτη ευδαιμονία των Χριστουγέννων. Ελπίζω να πάρετε κανονικά το δώρο όσοι το δικαιούστε και να μην ακούσετε από το αφεντικό κάλαντα του τύπου «πάμε μαζί στο ΑΤΜ να βγάλεις τα λεφτά και να μου τα δώσεις χέρι με χέρι». Εάν δεν το γνωρίζετε, αυτό είναι το εθνικό μας σπορ κάθε Δεκέμβρη.
κουτί πανδώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου