"Αυτό το τραγικό κουαρτέτο, που απαρτίζουν τρεις πολιτικά νεκροί και μια πολυ-τραυματίας, θα χτίσει στα αλήθεια τη νέα Ευρώπη και μάλιστα την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων;"
της Κατερίνας Ακριβοπούλου
Το πάλαι ποτέ ένδοξο παλάτι των Βερσαλλιών αποφάνθηκε χθες για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων. Οι ηγέτες των τεσσάρων ισχυρότερων χωρών της Ε.Ε., δηλαδή η Ανγκελα Μέρκελ, ο Μαριάνο Ραχόι και ο – άγνωστος ακόμη στους πολλούς – Ιταλός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι, ήταν στην κοινή τους συνέντευξη σαν να συνόδευαν με φωνητικά το κύκνειο άσμα του οικοδεσπότη Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος ως γνωστόν αποχωρεί – και όχι μετ΄επαίνων – από το πολιτικό προσκήνιο.
Το κουαρτέτο των ισχυρών της Ευρώπης έδωσε χθες ένα ακόμη ρεσιτάλ υποκρισίας.
Λες και η Ευρώπη ήταν ποτέ κάτι άλλο από Ευρώπη δύο ταχυτήτων, ειδικά από τη δημιουργία του ευρώ και μετέπειτα, το οποίο «γεννήθηκε» για τις ανάγκες της Γερμανίας, βυθίζοντας σε οικονομικό θάνατο τον Νότο…
Πνιγμένο στο φόβο που προκαλεί η άνοδος της ακροδεξιάς λόγω λιτότητας και προσφυγικού και βυθισμένο στην ανασφάλεια που δημιουργεί το Brexit και η στρατηγική Τράμπ έναντι της γερμανικής Ευρώπης, το κουαρτέτο αναζητεί σανίδες σωτηρίας σ’ έναν ωκεανό στρατηγικών αδιεξόδων, που το ίδιο δημιούργησε. Πρωτοστάτησε στην υποταγή της πολιτικής στο χρηματοπιστωτικό κατεστημένο και τώρα που η κρίση στην Ευρώπη έγινε πρωτίστως πολιτική, οι αμυντικές κινήσεις του θυμίζουν τους γενναίους του Μπρανκαλεόνε, αυτό το απίθανο τάγμα της συμφοράς, στη μνημειώδη σαρκαστική ταινία του Μονιτσέλι…
Από τον Ιούνιο του 2015, οπότε η γερμανική εφημερίδα Die Zeit αποκάλυπτε το μυστικό έγγραφο το οποίο συνέταξαν η Ανγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ για τη δημιουργία μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων, είναι σαν να έχει περάσει ένας αιώνας ως προς τον πολιτικό χρόνο…
Τότε η γερμανική ηγεμονία ήταν αδιαφιλονίκητη και τώρα ο γερμανικός Τύπος προαναγγέλλει την κατάρρευσή της. Η Μέρκελ κατατροπώνεται δημοσκοπικά και ο Σόιμπλε απομονώνεται όλο και περισσότερο, ακόμη και από τις δυνάμεις εκείνες που υπάκουαν τυφλά στα κελεύσματά του…
Τότε ο Ολάντ ήταν ακόμη ένας ισχυρός πόλος – έστω και προσδεδεμένος στο γερμανικό άρμα – και σήμερα είναι ήδη άνθρωπος του παρελθόντος…
Τότε ο Ραχόι ήταν ακόμη πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης πλειοψηφίας και σήμερα ακροβατεί ανάμεσα στην τεχνητή αναπνοή και στον οσονούπω πολιτικό θάνατο μιας κυβέρνησης μειοψηφίας…
Τότε ο Ρέντσι που παρότι απότοκος πραξικοπήματος, φιγουράριζε αυτάρεσκα σαν ο νέος σωτήρας της Ιταλίας, σήμερα βρίσκεται εξόριστος της πολιτικής, με το κόμμα του διαλυμένο και τη χώρα του λίγο πριν από τον γκρεμό, να την οδηγεί ένας υπηρεσιακός…
Αυτό το τραγικό κουαρτέτο, που απαρτίζουν τρεις πολιτικά νεκροί και μια πολυ-τραυματίας, θα χτίσει στα αλήθεια τη νέα Ευρώπη και μάλιστα την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων;
Εξελίξεις λοιπόν μετά τη μίνι σύνοδο κορυφής στις Βερσαλίες ή μήπως εξε-λήξεις;
altsantiri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου