Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

Η καλή και η κακή Ακρα Δεξιά



του Τάσου Παππά
Μία από τις βασικές κατηγορίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛΛ. εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι συνεργάζεται με τους ακροδεξιούς ΑΝ.ΕΛΛ. Τόση ευαισθησία για θέματα δημοκρατίας θα ήταν καλοδεχούμενη, αν δεν ήταν υποκριτική. Και είναι υποκριτική για πολλούς και διάφορους λόγους. Η Νέα Δημοκρατία έχει στις τάξεις της, και μάλιστα σε περίοπτα πόστα, στελέχη που άνετα θα μπορούσαν να βρίσκονται στους ΑΝ.ΕΛΛ. και ακόμη πιο δεξιά.
Η ηγεσία της, ενώ είναι αυστηρή και παίρνει διοικητικά μέτρα εναντίον βουλευτών και παραγόντων που ασκούν κριτική στις επιλογές της, δείχνει παρεξηγήσιμη επιείκεια απέναντι σε συμπεριφορές στελεχών της που προκαλούν τους δημοκρατικούς πολίτες με τις ρατσιστικές απόψεις τους.
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται στην ίδια πολιτική οικογένεια στο ευρωπαϊκό επίπεδο (ΕΛΚ) με το αυστριακό κόμμα της Δεξιάς που συνεργάζεται στην κυβέρνηση με τους ακροδεξιούς. Βρίσκεται στην ίδια οικογένεια με το κόμμα του Ορμπαν, που σάρωσε στις εκλογές στην Ουγγαρία με ακροδεξιά ατζέντα. Δεν έχει βγάλει ούτε μία ανακοίνωση για να καταδικάσει την πολιτική αδελφών κομμάτων στην Πολωνία, την Ιταλία, τη Γερμανία (Χριστιανοκοινωνιστές).
Και για να μην ξεχνιόμαστε, δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνυπάρξει αρμονικά με τον ΛΑΟΣ στην «κυβέρνηση σωτηρίας» και να δεχτεί στις τάξεις της τρία από τα πιο εμβληματικά στελέχη του κόμματος του Γ. Καρατζαφέρη (Γεωργιάδης, Βορίδης, Πλεύρης). Δεν θυμάμαι επίσης κάποιος από την ηγετική ομάδα της Ν.Δ. να έχει εκφράσει τη δυσφορία του για τις θέσεις του κ. Καμμένου στο Μακεδονικό, στο περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών, στο ζήτημα των σχέσεων Κράτους-Εκκλησίας.
Τι συμβαίνει εδώ; Ο κατά τα λοιπά ακροδεξιός Καμμένος γίνεται υπεύθυνος και σοβαρός όταν πρόκειται για θέματα που ακουμπάνε το τρίπτυχο «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», που είναι ο μπούσουλας και για τη Νέα Δημοκρατία; Το ΚΙΝ.ΑΛΛ., που υποστηρίζει ότι οι ΑΝ.ΕΛΛ. είναι ακροδεξιό κόμμα, προφανώς δεν εντάσσει στην ίδια ιδεολογική κατηγορία τον ΛΑΟΣ με τον οποίο συγκυβερνούσε, ούτε τα στελέχη του που μεταπήδησαν στη Ν.Δ. (ίσως γιατί πιστεύει ότι εξαγνίστηκαν) με τα οποία συνεργάστηκε τη διετία 2012-2014.
Περίοδος που, κατά τον κ. Σαμαρά, πρέπει να περάσει στις δέλτους της σύγχρονης Ιστορίας με χρυσά γράμματα, κυρίως γιατί είχαμε την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, μοντέλο που είναι αναγκαίο να επαναληφθεί, όπως εύχονται και δουλεύουν γι’ αυτό και οι Ευάγγ. Βενιζέλος, Α. Λοβέρδος. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. επίσης κάνει πως δεν βλέπει τη συνεργασία του αδελφού κόμματος στη Γερμανία, του SPD, με τους Χριστιανοκοινωνιστές, η πλατφόρμα των οποίων δεν έχει σημαντικές διαφορές με την πολιτική πλατφόρμα των ΑΝ.ΕΛΛ.
Το μέτωπο κατά των ακροδεξιών αντιλήψεων για να είναι αποτελεσματικό και πειστικό πρέπει να αφορά και το εσωτερικό των κομμάτων και τις σχέσεις τους με τα συγγενή σχήματα στην Ευρώπη. Αλλιώς θα είναι μια φενάκη. Αθώα η Ακρα Δεξιά όταν βοηθάει να γίνονται κυβερνήσεις που έχουν κορμό τα νεοφιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, ένοχη όμως σε άλλες περιπτώσεις;
efsyn

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου