του Μενέλαου Γκίβαλου
Η «πολιτική στρατηγική» που εφάρμοσαν επί τέσσερα σχεδόν χρόνια η ΝΔ και σύμπαν το συστημικό-διαπλεκόμενο «τόξο» λειτούργησε σαν χρηματιστιριακή «φούσκα» που «έσκασε» και διαλύθηκε λόγω του «κραχ» που επήλθε από τη λήξη των μνημονίων…
Έκτοτε η συστημική αντιπολίτευση υφίσταται μια σειρά από διαψεύσεις και οδυνηρές ήττες -με κορυφαία την ακύρωση της μείωσης των συντάξεων– που την οδηγούν αναπόφευκτα στο πολιτικό περιθώριο.
Η ΝΔ και οι σύμμαχοί της χάνουν κατά κράτος τη μάχη τόσο στο κοινωνικοοικονομικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο. Ακόμα και η παρουσία στο Κοινοβούλιο μετατρέπεται σε εφιάλτη για τις συστημικές κομματικές ηγεσίες. Αναζητούνται πλέον νέα πεδία αντιπαράθεσης που μας οδηγούν στις πιο σκοτεινές περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας.
Γι’ αυτό και η ΝΔ και το σύστημα των κομματικοοικονομικών συμφερόντων καταφεύγουν στο ιδεολογικό-εθνικιστικό «κάστρο» τους, σε απόλυτη συνέργεια και συμπόρευση με τους πλέον αντιδραστικούς ακροδεξιούς φορείς του μίσους και του διχασμού, συμπλέοντας ακόμα και με τη Χρυσή Αυγή.
Τα όσα συμβαίνουν την περίοδο αυτή με τις «καταλήψεις» σε ορισμένα σχολεία με προμετωπίδα την πολιτική εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του «Μακεδονικού» αποτελούν απλώς μια νέα «βερσιόν» της οργανικής σχέσης που συνδέει τη Χρυσή Αυγή με την ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη ΝΔ. Κάποιοι ερμηνεύουν τη συμπόρευση αυτή ως πολιτικό τακτικισμό από την πλευρά της ηγεσίας της ΝΔ, εν όψει μάλιστα των ευρωεκλογών.
Μια «πειστική» ακροδεξιά-εθνικιστική και ρατσιστική πρακτική της ΝΔ μπορεί, κατά τις ερμηνείες αυτές, να αποτρέψει τη διαρροή ψήφων τόσο προς κάποια ακροδεξιά-εθνικιστικά μορφώματα που θα εμφανισθούν ενδεχομένως, όσο και προς τη Χρυσή Αυγή. Ταυτόχρονα η ιδεολογικοπολιτική ακροδεξιά-εθνικιστική σύμπλευση της ΝΔ προς τα σχήματα αυτά θα αφήνει ανοικτό έδαφος για μελλοντικές συνεργασίες…
Όμως στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για συγκυριακού χαρακτήρα επιλογές αλλά για ιστορικού τύπου «συγγένειες» και συμπλεύσεις. Η Χρυσή Αυγή (η οποία στις εκλογές του 2009 είχε ποσοστό 0,34%) αναδύθηκε και ανδρώθηκε μέσα από το «έδαφος» των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, μέσα από την εξαθλίωση και την καταστροφή του κοινωνικού ιστού.
Μέσα από την ίδια νεοφιλελεύθερη-μνημονιακή «μήτρα», μέσα από την υιοθέτηση των σκληρών αντικοινωνικών πολιτικών μετασχηματίσθηκε όμως και η ΝΔ και εξελίχθηκε σε έναν πλήρες υπερσυντηρητικό-ακροδεξιό σχηματισμό.
Η κοινωνική ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη πολιτική υιοθετήθηκε, εκφράστηκε και νομιμοποιήθηκε από τις ηγεσίες της ΝΔ μετατρέποντας το κόμμα σε πολιτικοϊδεολογική ακροδεξιά. Γι’ αυτό και επί εποχής Αντώνη Σαμαρά ΝΔ και Χρυσή Αυγή αποτελούσαν «συγκοινωνούντα δοχεία» με διαμεσολαβητές τους μηχανισμούς «τύπου Μπαλτάκου»… Με τα συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό» υπήρξε ο επίσημος πολιτικοϊδεολογικός «αρραβώνας» της ηγεσίας και της καθοδογητικής ομάδας της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή και τους πλέον ακροδεξιούς-αντιδραστικούς κύκλους.
Το τρίπτυχο νεοφιλελευθερισμός – ακροδεξιά – διαπλοκή συνιστά πλέον την οργανική βάση της συμπόρευσης αυτής. Ένα τμήμα άλλωστε του επιχειρηματικού κεφαλαίου όχι μόνον χρηματοδοτεί τη Χρυσή Αυγή αλλά και «αξιοποιεί» δυναμικά της στελέχη στον χώρο των επιχειρήσεων προς αποτροπή απεργιών, πειθάρχηση των εργαζομένων ή και συγκρότηση σωματείων «φιλικών» προς την εργοδοσία. Στις περίφημες «καταλήψεις» των σχολείων η Χρυσή Αυγή ανέλαβε τη «βρώμικη δουλειά» με την έμμεση ή και ανοικτή υποστήριξη της ΝΔ, όπως συνέβη με τις δηλώσεις του Μάκη Βορίδη και της ΔΑΚΕ. Η Χρυσή Αυγή ονειρεύεται μια νεολαία κατά τα πρότυπα του Χίτλερ και του Μεταξά ή της χουντικής ΕΠΕΝ, και η ΝΔ συνεπικουρεί ακόμα και με τη συνένοχη σιωπή της…
Το βασικό ερώτημα είναι ποιος είναι ο πιο ακροδεξιός; Εκείνος που δρα μ’ αυτές τις μεθόδους ή εκείνος που νομιμοποιεί και πολιτικοποιεί τις δράσεις και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής; Ποιος τελικά χρησιμοποιεί ποιον; Ερωτήματα όμως όπως αυτά αποτελούν ασήμαντες λεπτομέρειες για την ακροδεξιά ηγετική ομάδα της ΝΔ και προσωπικά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει από καιρό διαβεί τον «Ρουβίκωνα».
Όμως οι πρακτικές και οι μεθοδεύσεις του ακροδεξιού «φαιομέλανος μετώπου» αποτελούν ανοικτή πρόκληση προς την ίδια τη δημοκρατία και προς το φρόνημα, τις αξίες, τον πατριωτισμό ενός ολόκληρου λαού. «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν», κύριε Μητσοτάκη… Θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι η «ύβρις» ακολουθείται από την αδυσώπητη «Νέμεση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου