Νεοέλληνα εργαζόμενε, τι κάνεις;

ου Στέλιου Κουτρένη *
Ελλάδα 2014. Από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, ίντερνετ και από τα προσωπικά σου βιώματα βλέπεις, ακούς και έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους που είναι άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενοι, άτομα στα όρια της φτώχειας. Παρατηρείς την ελληνική κοινωνία να έχει φτωχοποιηθεί, εκφυλιστεί και εκφασιστεί. Η Παιδεία έχασε το δημόσιο χαρακτήρα της, στα εργασιακά οι εργαζόμενοι δεν έχουν την δυναμική να διαπραγματεύονται με τους εργοδότες τους, γιατί καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις και η δημόσια υγεία στην απόλυτη σήψη της.
Αλλά είναι γεγονός ότι κανείς μας δεν αντιδράει ή αμφισβητεί την καθεστηκυία κατάσταση. Όλοι αναπαυόμαστε στους καναπέδες μας ή προτιμάμε να κάνουμε τα μπανάκια μας. Ευελπιστούμε λανθασμένα και ανώριμα πως αυτή η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί ή θα λάβει τέλος. Και όμως δεν ισχύει αυτό...
Ο νεοέλληνας εργαζόμενος έχει αφομοιώσει απόλυτα την λογική του κομφορμισμού. Συγκεκριμένα, έχει απαρνηθεί όλες τις οργανωμένες δυνάμεις της πολιτικής αμφισβήτησης ή κοινωνικής ανανέωσης. Ο νεοέλληνας ασπάστηκε ακραιφνώς τη νοοτροπία του καταναλωτή. Τον ενδιαφέρει η βελτίωση του συστήματος κατανομής αγαθών, έτσι ώστε να εξασφαλίσει μεγαλύτερο μέρος στο εθνικό προϊόν. Δεν απαιτεί την ριζική μεταβολή στο σύστημα ιδιοκτησίας και κατανομής των παραγόμενων αγαθών. Έτσι, δεν επιθυμεί να είναι πρωτεργάτης στην λήψη αποφάσεων που αφορούν την οργάνωση και την μελλοντική πορεία του κοινωνικού συνόλου.
Επίσης ο νεοέλληνας έχει απονεκρώσει την κρτική του στάση. Αντιλαμβάνεται πως οι προσωπικές συνασισθηματικές και ηθικές φιλοφοξίες τους ταυτίζονται με το υπάρχον κατεστημένο. Οι αξίες που προβάλλονται από το κατεστημένο θα πρέπει, σύμφωνα με την συνείδησή του, να ενσωματωθούν και να κατευθύνουν την δική του συμπεριφορά. Για αυτό τον λόγο αποξενώνεται από τον πραγματικό του εαυτό και έχει στόχο το προσωπικό συμφέρον ακόμα και εις βάρος άλλων συνανθρώπων του ή της φύσης.
Έτσι, είναι επιτακτικό να αντισταθούμε στην ''ηγεμονία'' του κατεστημένου και να προβάλλουμε τις αξίες της αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας και του κοινού συμφέροντος. Ο κοινωνικοποιημένος άνθρωπος δεν είναι ένα εκφυλισμένο, υποβαθμισμένο ον, αλλά η ύψιστη μορφή της ανθρωπότητας. Είναι ο νέος άνθρωπος του μέλλοντος, ο φορέας ενός ανώτερου πολιτισμού. Αυτό πρέπει να πετύχουμε... Venceremos...

*Ο Στέλιος Κουτρένης είναι φοιτητής Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής ΔΠΘ