Μπανανία! Νόμος είναι το δίκιο του καναλάρχη

Η υπό ψήφιση τροπολογία εξυπηρετεί προκλητικά τα συμφέροντα των εκδοτών σε βάρος του Δημοσίου και ταυτόχρονα ναρκοθετεί την ελευθερία της ενημέρωσης.

Σε μια χώρα όπου ένας πατενταρισμένος απατεώνας που εμφανιζόταν ως τραπεζίτης-εκδότης (ο Κοσκωτάς) συνέταξε νόμο του κράτους (τον αλήστου μνήμης Κουτσονόμο) για να αποφύγει τον δημόσιο έλεγχο, δύσκολα μπορεί να μας εκπλήξει οποιαδήποτε νομοθετική κίνηση της κυβέρνησης. Σε μια χώρα που η πιο συνηθισμένη λέξη στο δημόσιο διάλογο είναι η «Διαπλοκή», δεν μπορεί να μάς κάνει εντύπωση ότι η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση μια φωτογραφική τροπολογία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγαλεοκδοτών-καλαναλαρχών. Σε μια χώρα που το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής εφαρμόζονται κατά το δοκούν, δεν είναι πρωτοφανές ότι μια τροπολογία υψίστης πολιτικής σημασίας εισάγεται Αυγουστιάτικα στο θερινό τμήμα, σε άσχετο νομοσχέδιο σχετικά με τη… συγχώνευση δύο νοσοκομείων (ποιος είπε ότι η εξουσία δεν έχει φαντασία;), χωρίς να έχει συζητηθεί στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή και να έχει ελεγχθεί από το Γενικό Λογιστήριο. Σε μια χώρα-μπανανία, όπου νόμος είναι το δίκιο της τρόικας και των μεγαλοεπιχειρηματιών, όλα είναι πιθανά.
Το ότι δεν πέφτουμε από τα σύννεφα με τις πολιτικά άθλιες πρακτικές της κυβέρνησης, επ’ ουδενί σημαίνει ότι πρέπει να τις αποδεχτούμε μοιρολατρικά. Όσα περιλαμβάνει η υπό ψήφιση τροπολογία των είκοσι δύο σελίδων είναι απαράδεκτα κι εξοργιστικά, αφού συνιστούν προκλητική εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων σε βάρος του Δημοσίου και ταυτόχρονα ναρκοθετούν την ελευθερία της ενημέρωσης.
Λίγες μόνο μέρες μετά τα δημοσιεύματα για ενδεχόμενη ενοποίηση των ομίλων Μπόμπολα και ΔΟΛ, η υπό ψήφιση τροπολογία επιτρέπει τις συγχωνεύσεις των ΜΜΕ, καθώς και τη χρησιμοποίηση προσωπικού από συνδεδεμένες επιχειρήσεις του εκδοτικού ομίλου, το οποίο μάλιστα θα συμπεριλαμβάνεται στον υπολογισμό του ελάχιστου προσωπικού που απαιτεί ο νόμος . Επίσης, επιτρέπει την αλλαγή χαρακτήρα των ΜΜΕ (από ενημερωτικά σε μη ενημερωτικά) . Με πιο απλά λόγια, η τροπολογία ανοίγει το δρόμο σε μαζικές απολύσεις και εντατικοποίηση της δουλειάς όσων εντέλει κρατήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Επιπλέον, παρατείνεται για μια ακόμα φορά η ισχύς των αδειών των ΜΜΕ. Καθίσταται έτσι εφικτή η φημολογούμενη ευνοϊκή για τους εκδότες ρύθμιση των τεράστιων χρεών τους. Πρόκειται δηλαδή για ένα τεράστιο οικονομικό δώρο στους βαρόνους των ΜΜΕ.
Πέραν όμως από την οικονομική πλευρά, η τροπολογία εγείρει μείζον ζήτημα δημοκρατίας. Η κατάργηση των αντιμονοπωλιακών διατάξεων («δεσπόζουσα θέση στην αγορά», «ιδιοκτησία από παρένθετα πρόσωπα» κ.α.) που απέτρεπε την άνευ όρων συγκεντροποίηση των ΜΜΕ, οδηγεί στην πλήρη έλεγχο από τα μεγάλα συμφέροντα της έτσι κι αλλιώς χειραγωγούμενης ενημέρωσης. Η μετατροπή του άτυπου καρτέλ των ΜΜΕ σε ανοιχτό και θεσμικά κατοχυρωμένο μονοπώλιο ακυρώνει στην πράξη κάθε δυνατότητα επιλογής των πολιτών επιβάλλοντας τη μία και μοναδική φωνή των μεγάλων συμφερόντων και της τρόικας. Χωρίς πολυφωνία και της ελευθερία της πληροφόρησης δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία άξια του ονόματος της.
Το τραπεζικό-εκδοτικό-πολιτικό-σύμπλεγμα που κυβερνάει τη χώρα επί δεκαετίες και την οδήγησε στη χρεοκοπία, παίζει τα ρέστα του επιχειρώντας να μείνει γαντζωμένο στην εξουσία. Μικρόνοες εν τη αλαζονεία τους οι ισχυροί, δεν αντιλαμβάνονται ότι το μόνο που καταφέρνουν είναι να ενισχύσουν την κοινωνική οργή εναντίον τους. Ανέκαθεν οι μπανανίες ήταν το ευνοϊκό έδαφος των μεγάλων ανατροπών.

 http://left.gr