Το Βερολίνο δεν θα είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός προορισμός του Μητσοτάκη

Ανατρέχοντας κανείς στο λογαριασμό twitter του Έλληνα πρωθυπουργού θα διαπιστώσει μια ανάρτηση που αναφέρεται στη συμμετοχή του στις εργασίες της Διάσκεψης για τη Λιβύη. Μόνο που πρόκειται για ανάρτηση που είχε κάνει ο Αλέξης Τσίπρας ως Πρωθυπουργός στις 13 Νοεμβρίου του 2018 όταν συμμετείχε στη διάσκεψη του Παλέρμο και ως «τραγική ειρωνεία» εμφανίζεται σήμερα με τη φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το πραγματικά τραγικό όμως είναι ότι ο σημερινός Έλληνας Πρωθυπουργός δεν θα συμμετάσχει στην κρίσιμη διάσκεψη για τη Λιβύη. 

Στις 29 Δεκεμβρίου 2019 ο Κ. Μητσοτάκης δήλωνε, ίσως και αφελώς, προεξοφλώντας λανθασμένα τις εξελίξεις: «Θέλουμε να έχουμε λόγο στις εξελίξεις στη Λιβύη. Ζήτησα, και θα το ζητήσω ακόμη πιο επιτακτικά, να συμμετάσχουμε και εμείς στη διαδικασία του Βερολίνου. Γιατί συμμετέχει η Τουρκία και όχι η Ελλάδα;» Οι Ευρωπαίοι αγνόησαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και η Ελλάδα τελικά δεν θα είναι αν και είχαν γίνει επανειλημμένες κρούσεις προς την Άνγκελα Μέρκελ. 

Το γεγονός ότι η Ελλάδα του Μητσοτάκη είναι ο «φτωχός συγγενής» είναι η μία πλευρά του σοβαρού προβλήματος. Η άλλη είναι ότι η Τουρκία του Ερντογάν επιβάλλεται με μεγάλη άνεση. Μια ψυχρή αποτίμηση των δεδομένων δείχνει ότι ο Ερντογάν εμφανίζεται πιο ισχυρός από ποτέ, έχει καθοριστική παρέμβαση στη Λιβύη, έχει τον τρόπο να κυριαρχεί διπλωματικά ενώ Γερμανία, ΗΠΑ, Ρωσία, φροντίζουν να ικανοποιούν τις επιδιώξεις και τα συμφέροντά του. Είναι ενδεικτικό πως στην περίπτωση της Λιβύης, η «είσοδος» του Ερντογάν άλλαξε ριζικά την κατάσταση και επιτάχυνε τις εξελίξεις προς μια εκεχειρία, παρότι η πλευρά Χαφτάρ είχε επικρατήσει στρατιωτικά και ήταν προ των πυλών της Τρίπολης.

Μπορεί η κυβέρνηση να υποστηρίζει αυτάρεσκα ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη αλλά οι εξελίξεις δείχνουν το ακριβώς αντίθετο.

Μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μέχρι σήμερα έχει καταγραφεί μια μεγάλη ανισοκατανομή ισχύος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, συντριπτικά υπέρ του Ερντογάν. Η Ελλάδα από πρωταγωνιστής των εξελίξεων στη Μεσόγειο, με πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική, έχει γίνει σχεδόν κομπάρσος ενώ από τη θέση που έχει αποκτήσει ο Ερντογάν στη διεθνή σκηνή, σύντομα θα μπορεί να επιβάλει την - ανυπόστατη - συμφωνία του με τη Λιβύη με το «δίκαιο του ισχυρού». Και ας έχει όλα τα δίκια με το μέρος της η Ελλάδα.

Γιατί εκεί όπου θα παρθούν οι κρίσιμες αποφάσεις για το θέμα της Λιβύης η Ελλάδα δεν θα είναι - πλέον - παρούσα. Το Βερολίνο δεν θα είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός προορισμός του Μητσοτάκη... 

tvxs