Αποδεικτά σκλάβοι και εθελόδουλοι

Κάποιες φορές παρασύρονται ορισμένοι ευκολόπιστοι ή ελλείψει ευφυΐας και αίσθησης του κινδύνου, υπουργοί και βουλευτές της κυβερνητικής αγυρτείας και ξεμυτίζουν στο δημόσιο χώρο, δεχόμενοι τα αποτελέσματα των κουτοπονηριών και μεθόδων, που τους έφεραν στην εξουσία.

του Ευάγγελου Κωνσταντέλου

Τα ψέματα και οι υποσχέσεις, που διέδιδαν τα μέλη της σημερινής κυβέρνησης και μετέδιδαν τα συστημικά ΜΜΕ πριν τις εκλογές, αλλά και η ανικανότητά τους να χειριστούν και να διαχειριστούν δημόσιες υποθέσεις μετά τις εκλογές, τους έβαλε στο στόχαστρο, όχι ολόκληρης της κοινωνίας αλλά όσων επέλεξαν την ευκολία έναντι της ελευθερίας και τους ψήφισαν. Είναι εκείνοι οι ψηφοφόροι, που τώρα βλέπουν αντί του προεκλογικού «δουλειά, δουλειά, δουλειά» της αισχροτέρας και γελοιοτέρας κυβέρνησης στην ιστορία των κυβερνήσεων, να βασιλεύει μετεκλογικά το «τεμπελιά, τεμπελιά, τεμπελιά». Πρώτος διδάξας ο αλαφροκαύκαλος, αμβλύνους, σερσέμης και νωθροκάρδιος περιηγητής τουρίστας, που συμμετέχει στον ελεύθερό του χρόνο στη διακυβέρνηση της χώρας. 

Είναι πολύ εύκολο το ανάθεμα να πέφτει στο λαό, που παρασύρθηκε από τα ψέματα των δουλοπρεπών δημοσιογράφων και των «ειδικών», που βομβάρδιζαν καθημερινά την κοινωνία με παραπλανητικές και ψευδείς ειδήσεις επηρεάζοντας την κοινή γνώμη. Ο κόσμος δεν φταίει στο βαθμό που του καταλογίζεται η ευθύνη, καθώς αυτούς έβλεπε, αυτούς ψήφισε. Ακόμη πιο εύκολο είναι να χαρακτηρίσει κάποιος το λαό εθελόδουλο, καθώς επέλεξε την ευκολία της επικοινωνίας παρά το δύσκολο δρόμο της αλήθειας και της ελευθερίας. Αυτούς σερβίρουν στο λαό, αυτούς έχει, αυτοί βγαίνουν, είτε τους ψηφίσει… είτε όχι. Το ζητούμενο είναι κάθε φορά οι δημοσιογράφοι, οι ακαδημαϊκοί, οι κομματικοί κηφήνες και όλοι όσοι προθύμως και εκουσίως κατεβαίνουν ένα ένα τα σκαλιά της αξιοπρέπειας, για να κάνει… τουρισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και επειδή αποδεικνύεται, ότι κάνουν εξαιρετική δουλειά, ευκολόπιστοι, όπως ο Μηταράκης, γίνονται δέκτες αποδοκιμασιών, όπως συνέβη με τους κατοίκους στη Χίο, οι οποίοι μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές νιώθουν την κοροϊδία και την εξαπάτηση. Ο λαός και εκεί είναι το μεγάλο θύμα της απάθειας και της αδιαφορίας της εναλλακτικής δεξιάς, που δείχνει να απολαμβάνει τόσο τις διακοπές της όσο και τις δυσκολίες, που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

Κάθε φορά που η κανονική αντιπολίτευση της χώρας, δηλαδή το internet και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οδηγεί κάποιον «άριστο» στην παραίτηση ή αναδεικνύει κάποιο πρόβλημα, που δημιουργούν οι κουτεντέδες της κυβέρνησης, μόνο τότε παρατηρούμε τις μεθοδεύσεις και τα κόλπα του ανευλαβούς κοινωνικά συστήματος, να παρασύρει εκ νέου την κοινή γνώμη. Μια τέτοια ομάδα χαρακτηρίζει επιστημονικά ως εθελόδουλη και ανελεύθερη ο Estienne de La Boétie (1530 - 1563) στην «Πραγματεία περί Εθελοδουλείας» (1577). Αυτοί είναι οι άνθρωποι, που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε με τη λογική αλλά και επιστημονικά, πώς συμβαίνει η επιθυμία τους και η επίμονη προθυμία τους προς την υποταγή και την υποτέλεια, να είναι τόσο βαθιά ριζωμένη και μάλιστα σε τόσους πολλούς μαϊντανούς, που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στα πάνελ των ειδήσεων, στα ραδιόφωνα και στις εφημερίδες, ώστε η αγάπη για την ελευθερία να φαντάζει… αφύσικη.   

Η ιδέα λοιπόν που πραγματεύεται ο Λα Μποεσί στο «Περί Εθελοδουλείας» αφορά το πόσο ακατανόητο είναι το γεγονός, ότι μια πλειοψηφία τέτοιων ανθρώπων αποδέχονται την εξουσία ενός ατόμου, ο οποίος (στη δική μας περίπτωση ο Μητσοτάκης) δεν διαθέτει και κανένα ιδιαίτερο προσόν. Εξάλλου από τη στιγμή που απέκτησε την εξουσία, εκτός από δωρεάν ταξίδια, κάνει ό,τι μπορεί για να τη διατηρήσει, σε βάρος της πλειοψηφίας και της κοινωνίας. Αυτό έχει ένα ενδιαφέρον, από την άποψη ότι αυτοί οι άνθρωποι απλά ξέχασαν, ότι ήταν κάποτε ελεύθεροι ή αρκετά ελεύθεροι και πλέον έχουν τόσο αποξενωθεί από την ελευθερία, ώστε να τους φαίνεται φυσικό να είναι δούλοι των αφεντικών τους. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρχε η αίσθηση αυτή της ελευθερίας, η οποία όμως στα χρόνια της κρίσης συντηρητικοποίησε αυτή τη μεγάλη κοινωνική ομάδα υποταγμένων, η οποία τώρα πια φανατικά προσκυνά φαιδρούς, trash περίγελους, που υποδύονται τους έξυπνους και υπευθύνους δήθεν εξουσιαστές. Εάν είχαν λίγο ίχνος αξιοπρέπειας, απλά θα έπαυαν να αποδέχονται την εξουσία του κάθε «εξουσιαστή», ο οποίος χωρίς τους εθελόδουλούς του όχι απλά δεν θα μπορούσε να σταθεί στη δημόσια σφαίρα, αλλά ούτε καν να σταθεί όρθιος ή ανάμεσα σε ανθρώπους.  

Πράγματι η ελευθερία και η επιθυμία της ελευθερίας είναι στη φύση του ανθρώπου, παρόλο που ο ίδιος ενστικτωδώς ρέπει προς τη σκλαβιά, αποτέλεσμα της συντηρητικής παιδείας και εκπαίδευσης. Η αιτία δηλαδή της εθελοδουλείας είναι οι παραδοσιακές δομές, που μπορεί ο άνθρωπος να τις υπερβεί, μόνο αν επαναστατήσει ενάντια στις τάσεις, που απορρέουν από την εθιμική εκπαίδευση και συνήθεια, που διαμορφώθηκαν με αφύσικο τρόπο. Φυσικά, αυτό αποτελεί τη βαθιά αιτία της εθελοδουλείας, αλλά αυτό δεν μπορεί να το αντιληφθεί κάποιος, ο οποίος βιώνει μια τέτοια κατάσταση, εκτός και αν εκουσίως θέλει απλά να πλουτίσει και συνεπώς ανέχεται την υποτέλειά του. Δεν τους ενοχλεί το γεγονός ότι είναι αποδεικτά σκλάβοι και μάλιστα του Μητσοτάκη και ότι ένας τόσος «αφέντης» απλά είναι αυτό που είναι χάρη στο χαρακτήρα αυτής της δουλοπρέπειάς των άλλων. Όταν η εθελοδουλεία και ανελευθερία δίνουν την εξουσία σε βραδύνους πολιτικούς, πιστοποιείται επιστημονικά και η επισφάλεια των ενδεχόμενων κερδών. Επειδή οι περισσότεροι από τους νοήμονες εθελόδουλους βλέπουν, ότι επιστημονικά, λογικά και ιστορικά τέτοια αφεντικά δεν παραμένουν για πολύ στην εξουσία, σίγουρα θα τον συμβουλέψουν ή θα του επιβάλουν πρόωρες εκλογές. Ο Μητσοτάκης σιγά σιγά θα εκτίθεται περισσότερο, πέρα από τα προφανή, δηλώνοντας με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι σίγουρα δεν έγινε πρωθυπουργός για να κυβερνήσει. 

Ο Λα Μποεσί ανέδειξε ήδη από τον 16ο αιώνα, τη φύση της δουλοπρέπειας και εθελοδουλείας και επηρέασε όλες τις μορφές ανυπακοής σε ισχυρούς τυράννους και ηγεμόνες, ενστάλαξε ουσιαστικά το πνεύμα πολιτικής ανυπακοής και ενέπνευσε θεωρητικούς της αναρχίας, οι οποίοι αξιοποίησαν τις ιδέες αυτές προτάσσοντας την ανάγκη της ελευθερίας ως κύριο συστατικό ουσιαστικής πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας και όχι εφήμερες πρακτικές, άτσαλες κραυγές και δήθεν απειλές, που συνοδεύουν τις φαιδρότητες περί νόμου και τάξης, που δεν τρομάζουν και κανένα. Και να φανταστεί κανείς, ότι αυτά που έγραψε ο Λα Μποεσί, αφορούσαν κοινωνίες στις οποίες πραγματικά ο ηγεμόνας προκαλούσε φόβο και τρόμο, και όχι ακαύκαλους γόνους και τενεκέδες εθελόδουλους. Είναι λογικό λοιπόν, ότι αν οι εθελόδουλοι του Μητσοτάκη νιώθουν γενναίοι να υπερασπιστούν τον πρωθυπουργό τους, ας ακολουθήσουν τα χνάρια όσων έχουν πειστεί από τα ίδια τους τα ψέματα, που τώρα αποκαλύπτονται ένα ένα. Αλλά και επιστημονικά να το πάρει κανείς, είναι προτιμότερη η πραγματική ελευθερία που προβληματίζει αυτούς, που ξέρουν να διαβάζουν τον πίνακα και… τη μεγάλη εικόνα, ή έστω να διδαχτούν από όσους πραγματικά επιδιώκουν και επιλέγουν την ελευθερία. Κάτι θα μάθουν.  

koutipandoras