Ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας πέρασε το κατώφλι της Επιτροπής της Βουλής για τα δάνεια σε ΜΜΕ και κόμματα, για να μιλήσει για το πέρασμά του, και τις ευθύνες που του αναλογούν, στην κατάσταση των τραπεζών τα τελευταία χρόνια.
Γράφει ο: Μηνάς Κωνσταντίνου
Όπως αναμενόταν, ο Γιώργος Προβόπουλος δεν έχει «γνώση των λεπτομερειών για επιμέρους τραπεζικές χορηγήσεις δανείων σε ΜΜΕ και κόμματα. Το θέμα αυτό το εξάντλησε ο αρμόδιος επιθεωρητής της ΤτΕ ο οποίος το είχε χειριστεί».
Αλίμονο. Άλλωστε, ένας απλός διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ήταν ο κ. Προβόπουλος. Όπως και ο Γιάννης Στουρνάρας που θα καθίσει στην ίδια θέση σε λίγες ημέρες.
Από τα έδρανα της Επιτροπής, από το ξεκίνημα των συνεδριάσεών της, έχουν περάσει όλοι εκπρόσωποι των τραπεζών που έχουν χορηγήσει δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ, και η πλειοψηφία των ιδιοκτητών ή των εκπροσώπων αυτών.
Οι καταθέσεις των παραπάνω ποικίλουν σε λεπτομέρειες, γεγονότα και μομφές για προσωπικούς τους αντιπάλους. Ωστόσο, εάν σε κάτι έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν άπαντες κατά τις καταθέσεις τους, αυτό είναι η... ευκολία με την οποία δίνονταν δάνεια σε συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα, τηλεοπτικά κανάλια, και φυσικά, στο ΠΑΣΟΚ και την Νέα Δημοκρατία.
Τραπεζίτες και επιχειρηματίες, δεν δίστασαν να ομολογήσουν πως οι όροι με τους οποίους χορηγούνταν τα χρήματα των τραπεζών, που μετέπειτα διασώθηκαν στην πλάτη των φορολογούμενων, ήταν εξωφρενικοί. Όλοι τους βέβαια, ήσυχοι πως «όλα έγιναν νομότυπα και σεβόμενοι τους κανόνες και τις τραπεζικές αρχές».
Δεκάδες εκατομμυρίων, εκατοντάδες, έχουν δοθεί με εγγύηση ταινιοθήκες καναλιών, διευθύνσεις ιστοσελίδων, επιχορηγήσεις σε βάθος δεκαετιών και διάφορα άλλα... βοσκοτόπια που ουδέποτε έφτασαν μέχρι τους τίτλους των ειδήσεων. Ούτε βέβαια και στα γραφεία των αρμοδίων ελεγκτών του τραπεζικού συστήματος.
Εάν καλούνταν κανείς να συμπυκνώσει τα όσα συνάγονται από τις καταθέσεις των παραπάνω, για τον τρόπο με τον οποίον το χρήμα έρρεε προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις για χρόνια, θα περιέγραφε το τραπεζικό σύστημα ως ένα ξέφραγο αμπέλι. Μία απέραντη έκταση, στην οποία έβοσκαν ανενόχλητα διαφόρων ειδών... πρόβατα, που «δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν γνώριζαν». Και την προστασία τους είχαν αναλάβει ταπεινά, μικρά, αθώα λυκόπουλα, που απλώς «έπεσαν έξω».
Θα απάνταγε όμως κάποιος άλλος, πως αυτό μοιάζει με ένα παραμύθι που δεν διαθέτει ούτε καν τον αναγκαίο δράκο, για να μπορεί να γίνει πιστευτό.
Απ' ότι φαίνεται όμως, μπορεί να μην περιλαμβάνει δράκο, αλλά διαθέτει λύκο. Έναν λύκο που μακέλεψε το βοσκοτόπι, έστησε τη… διαπλοκή του και έφυγε σαν κύριος, δίχως κανείς να γνωρίζει οτιδήποτε για εκείνον και τα έργα του...
http://www.fmvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου